Begeleiding hoogbegaafde (jonge) kinderen in den haag

Onze dochter van vijf (nu groep 1) stroomt na de zomer zeer waarschijnlijk door naar groep 3. Ze slaat groep 2 dan over. Omdat ze in februari jarig is, is het verschil met kinderen die laat jarig zijn niet zo heel groot. Toch is het een stap, en die nemen we natuurlijk niet voor niets.

Ik vind het lastig om van hoogbegaafdheid te spreken omdat dat zo’n label is en ze nog jong is. Maar over die categorie hebben we het wel (kijkend naar het hele kind). Het komt niet uit de lucht vallen; in de familie komt het voor, ook met klassen overslaan, maar elk kind is anders en elke school gaat er ook weer anders mee om.

Concrete vragen:
1. wie kent in omgeving Den Haag (liefst gebied tussen Kijkduin en centrum) een goede en leuke begeleider voor hoogbegaafde jonge kinderen. Liefst iemand die niet alleen maar naar het cognitieve kijkt, maar naar het hele kind.
2. wat is een goed (hand)boek over hoogbegaafdheid bij jonge kinderen, dat uitlegt hoe deze kinderen leren, waar ze behoefte aan hebben en hoe je ze daarin tegemoet kunt komen etc.?

De samenwerking met de school en de opmerkzaamheid vanuit de school (al vanaf de peuterklas) is goed. Het initiatief om groep 2 over te slaan komt ook van de school – overigens heel voorzichtig en met oog voor de behoeften van onze dochter.

Haar ontwikkeling gaat razendsnel en we kunnen hierna niet nogmaals een klas overslaan, dat is niet de oplossing. Uiteindelijk gaat het erom dat het aanbod wordt afgestemd op haar manier van denken en leren. Als ik soms bijdragen lees van ouders met een kind dat ‘verrijkende stof’ krijgt, waar vervolgens geen leerkracht nog naar kijkt of met het kind over praat: dat willen we dus niet.

We willen graag samen optrekken met de school, door aan te bieden (deels) zelf ook voor begeleiding te zorgen, zodat we kennis en ervaringen dan weer met de school kunnen delen.

Er zijn op dit moment (gelukkig) verder geen problemen; dochter is geweldig kind . We proberen haar ook andere uitdagingen te bieden; zo zit ze sinds kort op vioolles (haar eigen idee), wat veel van haar vraagt maar wat ze heerlijk vindt. Maar ze begint door te krijgen dat ze anders is en sneller leert. Ze stelt vragen als: kan je ook te slim zijn? En is bang dat als zij om moeilijker sommen vraagt, andere kinderen die moeilijke sommen ook krijgen en daar dan door haar last van hebben. We moeten hier dus wel iets mee en willen niet wachten tot het ‘een probleem’ wordt.

Veel dank alvast!