Dagtaak aan prutswerk
Ik zet deze post maar even in ouders/school, het is eigenlijk veel breder.
Wat ik er aan kan doen? Geen idee. Hoe ik er mee om moet gaan? Geen idee...
Ik heb dus een dagtaak aan het prutswerk van derden, ik zie ook dagelijks een boel prutswerk en het is één grote ergernis die mij erg veel tijd kost
Een voorbeeldje om de keuze van dit topic te rechtvaardigen:
Lang verhaal in 't kort: dochterlief zit op school, groep 2 en vanaf dag 1 tot heden kunnen de juffen erg weinig met haar. Ze praat vrijwel niet met de juffen en andere kinderen, laat op school niet zien wat ze kan enz.
We zijn talloze van die hdgp gesprekken verder, zit je met 4 man aan tafel...een hoop geouwehoer en 0 resultaat.
Nu heb ik alvanaf dag 1 (en sindsdien zéér vaak) aangegeven dat ik het sterke vermoeden van hb heb. Hier is nooit wat mee gedaan en om o.a. die reden heb ik zeer recentelijk de stekker uit alle hulpvraag (oa die hdgop geprekken) getrokken en zelf maar aan de slag gegaan. In 1 week ben ik al vele malen verder gekomen dan 2 jaar en al die figuren met al die gesprekken samen. (eindresultaat: dinsdag bij een andere (hb)school kijken)
Of neem een vriend van me, momenteel al 5 weken in het ziekenhuis...als ik hoor wat daar mis gegaan is. En dat zijn dat de zgn "specialisten" waarbij de patient én revalidatieartsen het verhaal van die specialisten met veel succes onderuit vegen. (heb deze ervaringen zelf ook ondervonden)
Of neem zoonlief, was volgens de testen aan het linkeroor wat doof, bleek aan het slakkenhuis te liggen en pech: niet aan te doen. Later bleek niet het slakkenhuis maar het middenoor links het probleem te zijn...dan kon het probleem opeens weleens meevallen.
Laatst weer een test gehad, nu blijkt opeens het rechteroor ineens (ook) een probleem, over links wordt niet meer gesproken.
En zo zijn er tal van zaken, school, werk enz
Ik zie en hoor zoveel onzin, zie zoveel prutswerk...ik kan overal weer zelf achteraan, mag alles zelf oplossen.
Ben ik één van de weinigen die tegen dit probleem aanloopt? Ben ik (te) kritisch? Of vertrouwt iedereen elkaar maar en denkt dat het wel goed komt zonder er verder bij na te denken..want ja, het is hun werk en ze zullen 't wel weten?
Bestaan er nog wel mensen die hun werk serieus nemen en, veel belangrijker, écht wel weten waar ze mee bezig zijn? Ik tref die mensen nml niet tot zéééér zelden!
Mevrouw75 schreef op 28-01-2024 om 12:17:
Ja, anderen zijn altijd prutsers en ik weet altijd alles en doe het altijd in een keer goed.
Dit heb ik idd precies zo. Heb daarbij de indruk dat anderen zich dan aan mij ergeren. Zullen wel jaloers zijn. Die zogenaamde specialisten. Prutsers. Gelukkig zijn er ook nog mensen zoals ons, die alles beter weten.
Henricus schreef op 28-01-2024 om 13:32:
@mevrouw75
Nu nog een inhoudelijk reageren ipv loze reacties posten
Ik vind je nogal eenzijdig maar de wereld kijken. Het helpt om naar anderen te kijken zoals je naar je eigen werk kijkt. Bedenk welke afwegingen iedereen moet maken, dus welke scope er in ogenschouw genomen moet worden. Met een enge blik iets aannemen lijkt misschien een snelle oplossing, maar hoeft helemaal geen oplossing te zijn, het kan juist verre van een oplossing zijn.
Je komt behoorlijk onsympathiek over. Je krijgt vaak wat je geeft. Wellicht helpt een andere houding van jou je aan andere resultaten. Je hebt echt alleen jezelf ermee.
Het is natuurlijk niet zo dat die leerkrachten enkel en alleen in dienst zijn om jouw kind het beste onderwijs te geven. Als je dat wil, zul je je moeten richten op privé-onderwijs. Leerkrachten werken vooral voor een groep, niet voor individuele kinderen.
En inhoudelijk: Ja, als je het beste wil voor je kind moet je je daar zelf voor inzetten. Dat komt niet vanzelf goed.
En in dit geval kun je je natuurlijk ook afvragen of 2 uur per dag in de auto de beste keuze is voor je kind.
Henricus schreef op 28-01-2024 om 13:07:
[..]
Ik heb 2 jaar volledige medewerking gegeven, dit met oa. consultatieburo en anderen die zich met de kwestie bemoeiden.
Elke keer gesprekken, elke keer óók weer mijn visie op tafel gegooid.
En met mijn visie werd niks mee gedaan...en iedereen zich maar afvragen wat er met dat kind aan de hand is. Er werd van alles bedacht, veel praten...0,0 resultaat.
Ik heb iedereen 2 jaar de kans gegeven, dat moet m.i. ruim voldoende zijn.
2 jaar niet(s) gepresteerd, dan ga ik zelf wel aan de bak.
Waarvan akte.
Even in een andere context: als je voor een baas werkt en 2 jaar niets presteert danwel geen resultaat laat zien...wat gaat er dan gebeuren?? Laat de baas je dan nóg langer omprutsen of wenst hij jou succes en schopt hij je de laan uit?
Het is een kind, dat volop in ontwikkeling is. Dat prima door heeft dat er door Jan en Alleman óver haar gepraat wordt en dat zij zelf maar weinig mag zeggen in dit verband, zeker als er wellicht sprake is van hb. Papa is druk met voor haar dingen bereiken die hij het beste acht voor haar, de juf deelt haar observaties en ziet dat hb in de klas totaal niet, omdat Kind in de klas wanhopig haar best doet te zijn zoals de anderen.
Mijn kind is ook hb en heeft een visuele beperking, voordat dat duidelijk was wat en hoe die belemmering invloed had op zijn schoolwerk was hij dus 11 en was ik al vanaf dat hij 7 maanden strijd aan het leveren.
- Met het consternatiebureau, die zagen kind periodiek maar iedere keer maar heel kort. Zagen dat er iets was maar konden niet benoemen wat.
- Met de opvang, die zagen kind iedere week wat langer. Zagen dat er iets was, hadden een hoop ideeën die allemaal onderzocht zijn met 0 resultaat.
- Met de school, die zagen kind iedere dag. Zagen dat er iets was, hadden ideeën en voerden gesprekken met ons als ouders en het had geen resultaat.
Er is na 2 jaar nog geen ZICHTBAAR resultaat maar wellicht zijn er wel dingen uitgesloten. Dat er geen visuele beperking is, dat ze wel goed hoort, dat ze motorisch wel dingen kan die ze zou moeten kunnen en zijn dat aanknopingspunten om verder te zoeken.
Wij hebben uiteindelijk zelf een IQ test aangevraagd, gedaan en betaald, omdat school daar de noodzaak niet van zag. We hadden toen dus bewijs in handen dat kind meer kon dan school dacht. Dat zou je ook kunnen overwegen.
Had ik kind een makkelijkere schooltijd gewenst? Ja! Had ik hem eerdere van deze school af moeten halen? Ja! Had ik hem liever naar hb onderwijs laten gaan? Nee! Hij kan zich nu heel makkelijk aanpassen aan normale gemiddelde mensen, is sociaal heel vaardig. Als ze de hele basisschooltijd (waarin ze zich het meest vormen) tussen "soortgenoten" zitten kunnen ze later in de maatschappij niet mee en vinden ze het werk van de minder ontwikkelden maar "prutswerk".
Doe er mee wat je wil.
Dweedledee schreef op 28-01-2024 om 13:44:
Je komt behoorlijk onsympathiek over. Je krijgt vaak wat je geeft. Wellicht helpt een andere houding van jou je aan andere resultaten. Je hebt echt alleen jezelf ermee.
Ik heb blijkbaar een andere denk- en werkwijze (en verwachtingspatroon) dan de meeste mensen.
Als dat onsympathiek over komt: het zij zo.
Wat ik al aangaf: blijkbaar zijn de meeste mensen blij met SBS6, BN-ers die dirigeren en daar hun avondje plezier uit halen enz. Ik kan me daar bijv. niks bij voorstellen.
Afijn, het genoegen nemen met, in mijn optiek prutswerk, is blijkbaar normaal.
Neem nou websites: ik zie vrijwel alleen maar rommel. Uiterlijk is allemaal wel oke, maar de details, dáár gaat het om (als men wat zou nadenken). Daar ontbreekt het vrijwel alle websites aan. Maar je huurt toch mensen in om 't goed te krijgen, óók de details?
(daarom doe ik dat soort dingen ook allemaal zelf, dan weet ik dat 't goed is)
Neem school, al die gesprekken...met 4 man aan tafel en geen mens die doorpakt, weet welke richting we op moeten (ondanks talloze "hints" mijnderzijds)
Neem artsen, het meest recent, het geval van die vriend van mij...o.a. een diabetesspecialist die al 5 weken lang aantoonbaar het schip in gaat. Dat soort dingen gaan er bij mij niet in.
Neem "collega's" van mij, als ik zie wat voor rotzooi ze afleveren en er nog trots op zijn ook...noemen zich tot overmaat van ramp ook nog openlijk "specialist".
Of neem 't consultatiebureau...met een vooropleiding tot arts mag je bij het consultatiebureau al aan de bak. Komt op mij over als "je bent te lui/te dom om de opleiding af te maken maar je mag je wel bemoeien met andermans kinderen". Komt in basis vertrouwd over nietwaar?
Zag laatst een website over een hb specialist met enkele franchise vestigingen. Als franchiser kon je je aanmelden, diploma's niet vereist,wél affiniteit met hb.
Dus, je kan je als hb specialist profileren, een franchise starten...als je maar affiniteit met hb hebt.
De hele wereld kijkt er naar en vindt 't blijkbaar allemaal wel goed...
En zo kan ik wel even doorgaan.
Áls iets goed is dan zal ik 't ook echt wel zeggen, dat is 't probleem niet.
Helaas komt dat maar weinig voor.
Mijn ex manueel therapeut was zo iemand, die man is z'n gewicht in goud waard. Helaas met pensioen en heb er voor en er na nooit een man van zijn kaliber gevonden...zelfs niet wat ook maar enigszins in de buurt kwam. Ze zijn er dus wel...hetzij zeldzaam
Dees! schreef op 28-01-2024 om 13:59:
Het is natuurlijk niet zo dat die leerkrachten enkel en alleen in dienst zijn om jouw kind het beste onderwijs te geven. Als je dat wil, zul je je moeten richten op privé-onderwijs. Leerkrachten werken vooral voor een groep, niet voor individuele kinderen.
En inhoudelijk: Ja, als je het beste wil voor je kind moet je je daar zelf voor inzetten. Dat komt niet vanzelf goed.
Inzake de leerkrachten: er zijn meer kinderen, maar er is een club van 4, altijd dezelfden, die zich alweer 2 jaar lang met dochterlief bemoeien.
Dan mag je toch wel iets meer verwachten naar mijn idee.
Het beste voor dochterlief en zelf inzet tonen: dát is dus exact de reden dat ik een streep heb gezet door al die hulp. Mijn vader zei het vroeger al "als je iets goed gedaan wil hebben dan moet je 't zelf doen". Waarvan akte.
Henricus schreef op 28-01-2024 om 14:29:
[..]
Ik heb blijkbaar een andere denk- en werkwijze (en verwachtingspatroon) dan de meeste mensen.
Als dat onsympathiek over komt: het zij zo.
Wat ik al aangaf: blijkbaar zijn de meeste mensen blij met SBS6, BN-ers die dirigeren en daar hun avondje plezier uit halen enz. Ik kan me daar bijv. niks bij voorstellen.
Afijn, het genoegen nemen met, in mijn optiek prutswerk, is blijkbaar normaal.
Neem nou websites: ik zie vrijwel alleen maar rommel. Uiterlijk is allemaal wel oke, maar de details, dáár gaat het om (als men wat zou nadenken). Daar ontbreekt het vrijwel alle websites aan. Maar je huurt toch mensen in om 't goed te krijgen, óók de details?
(daarom doe ik dat soort dingen ook allemaal zelf, dan weet ik dat 't goed is)
Neem school, al die gesprekken...met 4 man aan tafel en geen mens die doorpakt, weet welke richting we op moeten (ondanks talloze "hints" mijnderzijds)
Neem artsen, het meest recent, het geval van die vriend van mij...o.a. een diabetesspecialist die al 5 weken lang aantoonbaar het schip in gaat. Dat soort dingen gaan er bij mij niet in.
Neem "collega's" van mij, als ik zie wat voor rotzooi ze afleveren en er nog trots op zijn ook...noemen zich tot overmaat van ramp ook nog openlijk "specialist".
Of neem 't consultatiebureau...met een vooropleiding tot arts mag je bij het consultatiebureau al aan de bak. Komt op mij over als "je bent te lui/te dom om de opleiding af te maken maar je mag je wel bemoeien met andermans kinderen". Komt in basis vertrouwd over nietwaar?
Zag laatst een website over een hb specialist met enkele franchise vestigingen. Als franchiser kon je je aanmelden, diploma's niet vereist,wél affiniteit met hb.
Dus, je kan je als hb specialist profileren, een franchise starten...als je maar affiniteit met hb hebt.
De hele wereld kijkt er naar en vindt 't blijkbaar allemaal wel goed...
En zo kan ik wel even doorgaan.
Áls iets goed is dan zal ik 't ook echt wel zeggen, dat is 't probleem niet.
Helaas komt dat maar weinig voor.
Mijn ex manueel therapeut was zo iemand, die man is z'n gewicht in goud waard. Helaas met pensioen en heb er voor en er na nooit een man van zijn kaliber gevonden...zelfs niet wat ook maar enigszins in de buurt kwam. Ze zijn er dus wel...hetzij zeldzaam
Een perfectionistisch, betweterige hb-er, vreselijk om mee te werken want volkomen los van de realiteit van de rest van de wereld.
Je kunt je betweterigheid wat minder uitstralen want daardoor gaat aan de andere kant van de tafel de hakken in het zand.
En ik denk dat juist door jouw houding het zien van je kind door de anderen gehinderd wordt want jij weet het beter.
Ysenda schreef op 28-01-2024 om 14:36:
[..]
Een perfectionistisch, betweterige hb-er, vreselijk om mee te werken want volkomen los van de realiteit van de rest van de wereld.
Je kunt je betweterigheid wat minder uitstralen want daardoor gaat aan de andere kant van de tafel de hakken in het zand.
En ik denk dat juist door jouw houding het zien van je kind door de anderen gehinderd wordt want jij weet het beter.
Iets met spijker en kop! top deze post!
Bakblik schreef op 28-01-2024 om 14:23:
[..]
Het is een kind, dat volop in ontwikkeling is. Dat prima door heeft dat er door Jan en Alleman óver haar gepraat wordt en dat zij zelf maar weinig mag zeggen in dit verband, zeker als er wellicht sprake is van hb. Papa is druk met voor haar dingen bereiken die hij het beste acht voor haar, de juf deelt haar observaties en ziet dat hb in de klas totaal niet, omdat Kind in de klas wanhopig haar best doet te zijn zoals de anderen.
Mijn kind is ook hb en heeft een visuele beperking, voordat dat duidelijk was wat en hoe die belemmering invloed had op zijn schoolwerk was hij dus 11 en was ik al vanaf dat hij 7 maanden strijd aan het leveren.
- Met het consternatiebureau, die zagen kind periodiek maar iedere keer maar heel kort. Zagen dat er iets was maar konden niet benoemen wat.
- Met de opvang, die zagen kind iedere week wat langer. Zagen dat er iets was, hadden een hoop ideeën die allemaal onderzocht zijn met 0 resultaat.
- Met de school, die zagen kind iedere dag. Zagen dat er iets was, hadden ideeën en voerden gesprekken met ons als ouders en het had geen resultaat.
Er is na 2 jaar nog geen ZICHTBAAR resultaat maar wellicht zijn er wel dingen uitgesloten. Dat er geen visuele beperking is, dat ze wel goed hoort, dat ze motorisch wel dingen kan die ze zou moeten kunnen en zijn dat aanknopingspunten om verder te zoeken.
Wij hebben uiteindelijk zelf een IQ test aangevraagd, gedaan en betaald, omdat school daar de noodzaak niet van zag. We hadden toen dus bewijs in handen dat kind meer kon dan school dacht. Dat zou je ook kunnen overwegen.Had ik kind een makkelijkere schooltijd gewenst? Ja! Had ik hem eerdere van deze school af moeten halen? Ja! Had ik hem liever naar hb onderwijs laten gaan? Nee! Hij kan zich nu heel makkelijk aanpassen aan normale gemiddelde mensen, is sociaal heel vaardig. Als ze de hele basisschooltijd (waarin ze zich het meest vormen) tussen "soortgenoten" zitten kunnen ze later in de maatschappij niet mee en vinden ze het werk van de minder ontwikkelden maar "prutswerk".
Doe er mee wat je wil.
Hiermee bevestig je precies wat Hendricus ook zegt: er wordt veel prutswerk geleverd. het duurde jaren voordat jouw kind werd gezien. Zie je dat zelf niet?
En vreselijk zielig dat je jouw hb kind dwingt zich aan te passen aan de ’middenmoot’. Het is al lang achterhaald dat hb’ers op die manier leren om mee te draaien in de maatschappij. Integendeel, ze worden juist niet zichzelf, maar een aangepaste en mindere versie van zichzelf.
Lees je eens beter in. Je praat echt nonsens. Als je kind echt hb is (dat betwijfel ik eerlijk gezegd) dan heb ik met kind te doen.
@Hendricus, je hebt te maken met frustraties omdat je de school steeds moet uitleggen hoe je kind in elkaar steekt terwijl je verwacht dat een school met allemaal pedagogisch opgeleide mensen dat zelf ook zouden moeten weten. Best herkenbaar; hier geen Hb, maar dyslexie en wat een onwil ben ik tegengekomen. Om moe van te worden. In zo’n situatie krijg je snel de stempel ‘ tijgermoeder’ opgeplakt terwijl je als ouder je inzet voor de ontwikkeling van je kind. Dat is zo gemakkelijk gesteld. Vaak zit er een vorm van afgunst bij; de ouder werkt vanuit huis, heeft in ogen van school veel noten op de zang en moet maar een toontje lager zingen waardoor het werkelijke probleem ( een gesloten houding van kind t.o.v. de leerkrachten) niet opgepakt wordt. Bedenk wel dat je als ouder niet bij machte bent om de hdgp-groep of zorgteam instructies te geven.
Met name in de onderbouw is een team gefocused op het sociaal functioneren, op het spelen met klasgenoten etc. Die aspecten zijn in de onderbouw belangrijker dat onderwijskundige vaardigheden. In hun visie komen die zaken zoals rekenen of lezen later een rol spelen, als een kind richting groep 4 gaat. Dat is pas over twee jaar. Tot die tijd mag ze ‘rijpen’ en weerbaar worden.
Hb of niet Hb, je eerste winst zit in het durven praten van je dochter met anderen. Bv met haar leerkracht of vriendinnetjes.
Zit ze op een vereniging? Denk bv aan een teamsport zodat ze gewend raakt aan het stellen van vragen etc.
Toevallig lopen vrienden met hun dochter ook tegen zelfde probleem. Ouders overwegen een speciale school voor hoogbegaafden kinderen want school wilt niet te veel verder testen. Reactie school; hier heeft ze wel veel vriendinnetjes waar ze graag mee speelt. Programma van een school voor Hb kinderen houdt niet in dat ze veel gaan voorlopen op de lesstof van anderen. Mogelijk een jaartje overslaan, maar een kind krijgt in groep 5 geen boeken uit groep 8 voorgeschoteld omdat ze haar dan de komende 3 jaar niet kunnen bieden. Ze krijgen extra opdrachten, bv andere talen leren of muziek leren spelen. Maar dat kunnen de ouders buiten school ook regelen.
Dus voor je boos wordt, verdiep je eerst in hetgeen wat je zelf voor je kan regelen. Pak je zorg zelf op ipv die op het buro van de leerkracht te droppen. Maak je kind meer weerbaar. Ik denk dat je te hard van stapel gaat en de sociale elementen uit het oog verliest.
Ysenda schreef op 28-01-2024 om 14:36:
[..]
Een perfectionistisch, betweterige hb-er, vreselijk om mee te werken want volkomen los van de realiteit van de rest van de wereld.
Je kunt je betweterigheid wat minder uitstralen want daardoor gaat aan de andere kant van de tafel de hakken in het zand.
En ik denk dat juist door jouw houding het zien van je kind door de anderen gehinderd wordt want jij weet het beter.
Helaas weten ouders en zeker hb ouders van hb kinderen het gewoon vaak beter. En dat is niet volkomen los van de realiteit.
Eens dat de beterweterigheid (niet betweterig dus) wat minder moet uitstralen, want veel mensen kunnen daar niet tegen. Dus je moet t spel spelen, strategisch zijn.
Ik beheers dat spel inmiddels, en in gesprekken met anderen gooi ik af en toe het lijntje uit, stuur een beetje bij, laat t sudderen bij de ander etc. Dodelijk saai, want ik weet al precies waar t heen gaat en hoe.
Henricus, daar is jouw winst te behalen.
Ali schreef op 28-01-2024 om 14:45:
[..]
Hiermee bevestig je precies wat Hendricus ook zegt: er wordt veel prutswerk geleverd. het duurde jaren voordat jouw kind werd gezien. Zie je dat zelf niet?En vreselijk zielig dat je jouw hb kind dwingt zich aan te passen aan de ’middenmoot’. Het is al lang achterhaald dat hb’ers op die manier leren om mee te draaien in de maatschappij. Integendeel, ze worden juist niet zichzelf, maar een aangepaste en mindere versie van zichzelf.
Lees je eens beter in. Je praat echt nonsens. Als je kind echt hb is (dat betwijfel ik eerlijk gezegd) dan heb ik met kind te doen.
Mijn kind is echt Hb. en heeft een moeilijke schooltijd gehad, omdat hij niet werd gezien. Ik vind het erg dat het zo lang heeft geduurd, maar zal degenen die er mee bezig zijn geweest nooit betichten van prutswerk. Iedereen heeft naar eer en geweten zijn best gedaan.
Ik dwing mijn kind niet zich aan te passen aan de middenmoot, hij mag zijn wie hij is. Hij heeft, doordat hij lang in gewoon onderwijs zat, wel geleerd met diverse mensen om te gaan. Hij beseft dat hij anders denkt dan de meerderheid en kan schakelen naar een niveau dat de ander wel begrijpt, iets wat volgens mij bij Henricus totaal niet aanwezig is.
Dat wilde ik aangeven met de reactie die jij aanhaalt.
Ik heb je reactie op mijn reactie niet helemaal gelezen TO. Jouw arrogante houding irriteert me dusdanig, dat ik er geen zin meer in had.
Lijkt me heel moeilijk om zo te zijn. Heeft ongetwijfeld ook impact op je sociale leven en interacties met anderen.
Ik zou je adviseren om toch aan jezelf te gaan werken. Jij bent zelf ook alles behalve perfect namelijk.
Henricus schreef op 28-01-2024 om 14:29:
[..]
Ik heb blijkbaar een andere denk- en werkwijze (en verwachtingspatroon) dan de meeste mensen.
Als dat onsympathiek over komt: het zij zo.
Wat ik al aangaf: blijkbaar zijn de meeste mensen blij met SBS6, BN-ers die dirigeren en daar hun avondje plezier uit halen enz. Ik kan me daar bijv. niks bij voorstellen.
Afijn, het genoegen nemen met, in mijn optiek prutswerk, is blijkbaar normaal.
Neem nou websites: ik zie vrijwel alleen maar rommel. Uiterlijk is allemaal wel oke, maar de details, dáár gaat het om (als men wat zou nadenken). Daar ontbreekt het vrijwel alle websites aan. Maar je huurt toch mensen in om 't goed te krijgen, óók de details?
(daarom doe ik dat soort dingen ook allemaal zelf, dan weet ik dat 't goed is)
Neem school, al die gesprekken...met 4 man aan tafel en geen mens die doorpakt, weet welke richting we op moeten (ondanks talloze "hints" mijnderzijds)
Neem artsen, het meest recent, het geval van die vriend van mij...o.a. een diabetesspecialist die al 5 weken lang aantoonbaar het schip in gaat. Dat soort dingen gaan er bij mij niet in.
Neem "collega's" van mij, als ik zie wat voor rotzooi ze afleveren en er nog trots op zijn ook...noemen zich tot overmaat van ramp ook nog openlijk "specialist".
Of neem 't consultatiebureau...met een vooropleiding tot arts mag je bij het consultatiebureau al aan de bak. Komt op mij over als "je bent te lui/te dom om de opleiding af te maken maar je mag je wel bemoeien met andermans kinderen". Komt in basis vertrouwd over nietwaar?
Zag laatst een website over een hb specialist met enkele franchise vestigingen. Als franchiser kon je je aanmelden, diploma's niet vereist,wél affiniteit met hb.
Dus, je kan je als hb specialist profileren, een franchise starten...als je maar affiniteit met hb hebt.
De hele wereld kijkt er naar en vindt 't blijkbaar allemaal wel goed...
En zo kan ik wel even doorgaan.
Áls iets goed is dan zal ik 't ook echt wel zeggen, dat is 't probleem niet.
Helaas komt dat maar weinig voor.
Mijn ex manueel therapeut was zo iemand, die man is z'n gewicht in goud waard. Helaas met pensioen en heb er voor en er na nooit een man van zijn kaliber gevonden...zelfs niet wat ook maar enigszins in de buurt kwam. Ze zijn er dus wel...hetzij zeldzaam
Je bent onfeilbaar. Ik hoor het al. Een ander die niet doet wat jij wil is niet meteen ‘blij met SBS en BN’ers. Je trekt zelf óók scheve conclusies zonder dat je de processen, vereisten en logica ergens achter inziet (of zelfs in wil zien). Dat is toch net zulk prutswerk als wat je bij anderen ziet?
