Dochter wil naar een andere school
Pfffff, we hebben een nieuwe ontwikkeling in onze strijd met/op school.
Wat vooraf ging: nadat wij jaren achtereen op school de kwaliteit van spelling bij onze dochter en het rekenen hebben aangekaart (nee hoor, helemaal geen zorgen maken, gaat prima), en geen enkele begeleiding kreeg heeft de leerkracht uiteindelijk in groep 7 gezien dat mijn dochter wel degelijk een achterstand heeft. Halleluja. Dat heeft wat voeten in de aarde gehad (we zijn heel boos geworden en hebben gestaan op adequate actie en een behandelplan via/met de IB-er). Inmiddels is dat nu van start, een voortgangsgesprek is half februari.
Ze zit niet in de makkelijkste klas. Een aantal rugzak-kids die de nodige aandacht behoeven, maar ook drukke kids. Om haar wat meer te begeleiden (ze werd gepest) en haar wat steviger in haar schoenen te laten staan heeft ze een poos begeleiding gehad bij de orthopedagoog. Dat was voor haar een ontzettend goede beslissing en heeft haar veel goed gedaan. Ze is enorm gegroeid. De klas is echter niet met haar meegegroeid en zien haar nog steeds als de 'oude', zo ook de leerkracht, die ook geen enkele stimulans geeft op dat gebied (terwijl die wel op de hoogte is).
Ondertussen zijn we zelf al enorm afgeknapt op deze school en proberen er nog het beste van te maken. Ze zit tenslotte in groep 7. Eigenlijk hadden we beter in groep 5 kunnen besluiten van school te veranderen. Maar de ontwikkelingen hebben zich in de loop der jaren wat opgehoopt zullen we maar zeggen.
Mijn dochter voelt zich niet fijn in haar klas en heeft ook geen vertrouwen in de leerkracht. Ze voelt zich niet begrepen, niet gebackupt en niet met rust gelaten.
Ik kan me er alles bij voorstellen, op een gegeven moment is het genoeg. Ze heeft nu heel erg duidelijk aangegeven dat zij heel graag van school zou willen veranderen. Dat vinden wij eigenlijk geen optie. We zijn bang dat dit een slecht idee is, aanpassen in een nieuwe omgeving, nieuwe methoden enz. Ze moet nog een kleine anderhalf jaar.
Aan de andere kant zou ik eigenlijk morgen een andere school regelen, want wij zijn deze school ook zat en hebben veel bewondering voor haar hoe ze zich staande houdt en we doen er alles aan om haar hierin bij te staan. Maar ja, we kunnen er moeilijk naast gaan zitten overdag en ze moet dingen ook zelf handelen.
Daarom even hier mijn posting, op zoek naar reacties. Misschien ervaringen en andere wijsheden.
Wat vinden jullie?
Geen idee
Wij hebben daar verder maar één reactie op (dochter noemt het 'gedist'): neus in de lucht, haren met een zwiep naar achteren en weglopen 
Maar inderdaad, ik vraag het me ook wel eens af: waarom BEMOEIT iedereen zich de hele tijd met van alles?
Omgedraaide wereld
Jee, wat een omgedraaide wereld zeg. Niemand in onze omgeving die daar nou geluid over maakt.
En dat op zich vind ik eigenlijk wel weer een soort van bevestiging. Het boeit blijkbaar niet echt, en dat geeft natuurlijk ook in belangrijke mate weer hoe de betrokkenheid van anderen met ons is/was.
Ik vind het allemaal best, lekker rustig. Ik moet er niet aan denken zulke mensen in de supermarkt tegen te komen. Wat een lef om zoiets te zeggen, alhoewel lef... het is meer bekrompen toch?
Inmiddels is de rust bij dochter helemaal wedergekeerd, afgelopen dagen was ze echt doodmoe en blijkbaar kwam alle vermoeidheid er van afgelopen tijd uit. Het waren dan ook spannende weken en dat doet met een kind een hoop. Als ik er al moe van was, dan is mijn kind het helemaal 
Wat een ongein eigenlijk allemaal he. Als ik het hier zo lees dan bemoeien mensen zich met van alles en nog wat. Blijkbaar moet men er een mening over hebben.
Ach, nieuwe ronden, nieuwe kansen. Zo zie ik het. Ga niet teveel bij het verleden stilstaan of continue vergelijken. Heb ik helemaal geen zin in en dat staat een leuke onbevangen toekomst in de weg. Ik heb een deur achter me dichtgetrokken, de volgende deur staat wagenwijd voor ons open!
Groetjes, Moppeke
Heel goed moppeke
In de periode van onze overstap, toen ik het allemaal zóó spannend vond, hoorde ik de volgende tekst op de radio :
"je wilt wel terug, maar het maakt niet uit
je kunt alleen vooruit
dus loop in de zon
Stap uit de schaduw en loop in de zon
Kijk om je heen en zie wat er komt
Je haalt uit elke nieuwe dag
Meer dan je ooit had verwacht !"
Het betreffende lied "uit de schaduw" van I.O.S. is voor ons symbool voor de overstap geworden. En tjonge, wat lopen mijn kinderen nu lekker in de zon
Voor de meer wraakzuchtigen onder ons : ik heb gemerkt dat dát de beste "wraak" is die je kunt hebben, dat je kinderen het naar hun zin hebben en lekker in hun vel zitten.
Martine
Vakantie is voorbij
Heel veel succes en plezier voor je dochter op haar nieuwe school!
Ik vertelde mijn dochter dat er op OO een moeder was met een dochter in dezelfde situatie als zij vorig jaar en haar ogen lichtten helemaal op toen ik zei dat ook dit meisje na de vakantie naar een andere school zou gaan. "Wat fijn voor dat meisje," riep dochter, "ik hoop dat ze het net zo leuk krijgt als ik!" Dochter heeft in de vakantie nog een slaapfeestje gehad van een van haar nieuwe vriendinnen, ze is helemaal happy.
Het is best spannend, zo'n nieuwe school, maar heerlijk dat je dochter een nieuwe start kan maken.
Topdag!
Ze stond met een brede grijns op vanmorgen en was niet stuk te krijgen.
Ze is helemaal happy en heeft een topdag gehad. Ik hoop ontzettend dat dit goede positieve begin veel effect heeft op de toekomst en dat ze blijft stralen.
Leuk dat dit zo herkenbaar is bij je dochter. Die kan zich dat blije gevoel ontzettend goed voorstellen
En echt, als wij haar zo zien stralen, dan ben je als ouder toch ook intens gelukkig? Een betere bevestiging van de juiste stap die we hebben genomen kan ik niet verzinnen!
Fijn dat jullie zo hebben gereageerd en meegeleefd, kon ik mooi even mijn ei kwijt. En het was goed te lezen hoe anderen dit hebben ervaren.
Al ben ik nog geen snerende ouders in de supermarkt tegengekomen of een paar neuzen achter een gordijn geplakt gezien, hahahahahah! Mag me dat aub bespaard blijven!! Graag! LOL
Groetjes, Moppeke
Fijn!
klinkt goed!
Heerlijk
Eind goed, al goed!
Nog geen rotopmerkingen gehad? Kan altijd nog komen
Nee
het is nog steeds rustig
Ik verwacht ook geen gekke dingen. Ik distansieer je daar ook van. Daar zit ik helemaal niet op te wachten.
Maar ja, wie wel
Haha
Haha, dat denk je maar! Jij kunt je wel distantiëren, maar als je klem wordt gereden met een winkelwagentje in de Albert Heijn, tussen de kool en de sla, dan sta je daar mooi naar die idioterie te luisteren!
Ik mijd de ah
Dat begrijp je, hahahahah!
Maar ik ben rap genoeg, dus daar maak ik me geen zorgen over. Wanneer iemand tegen me gaat staan blaten waar ik geen zin in heb, dan kan ik vrij rechtstreeks zijn. Dan is het gelijk maar klaar.
Ach weet je, men zal er een mening over hebben. Boeit verder niet. Althans, mij niet
Vaak is het het-OH omdat ze niets anders te doen hebben, maar ook omdat het gissen is omdat ze er het fijne niet van weten. In mijn geval heb ik er verder op het schoolplein geen woorden aan vuil gemaakt. De ouders die het weten, weten het via hun eigen kind. De ins en outs zijn daarbij niet bekend gemaakt in de klas.
Maar ik verwacht wel dat ik binnenkort eens in de AH sta en een ouder tegenkom die nieuwsgierig is. En dat zal dan net die ouder zijn die eerder nooit wat tegen je zei, zoiets. Daar maak ik dan ook korte metten mee. Kom maar op!
Nee eerlijk: ik steek daar verder geen energie in. Niet echt de moeite waard. Ik ben nog aan het bijkomen van de spannende afgelopen weken
Tot je een keer chagrijnig bent
Ik was een keer in een vreselijk pre-menstrueel humeur, toen de arrogante moeder van een vreselijke pestkop tegen me zei dat ze het belachelijk vond dat ik dochter van school had gehaald. Ik snauwde haar toe dat IK het belachelijk vond dat zij haar kinderen niet wat gezelliger had opgevoed. Dat hielp: ze draait nu haar kop om als ik haar tegenkom
Als iemand serieus wil weten waarom dochter van die school is, wil ik het best even kort uitleggen. Maar aan mensen die toch al hun oordeel klaar hebben, heb ik geen boodschap.
Wat ik wel jammer vind is dat de moeders van dochters vriendinnetjes, die wisten wat er aan de hand was, toch blind achter die enge directeur aanlopen. Ze hebben daar wel hun redenen voor - nog een paar jongere kinderen, kind met leerprobleem dat hulp heeft - maar ik vind het teleurstellend dat ze de mening die ze zo heerlijk over het schoolplein lopen te blaten ineens wordt aangepast als ze met de directeur in gesprek zijn... Maar goed, zo was de hele mentaliteit daar. Dochter ziet ook nog maar één meisje van die school.
Raar
is dat, dat herken ik ook.
Ik ben eigenlijk helemaal niet aangesproken door een ouder van een kind dat bij mijn dochter in de klas zat. Mij gaf dat een bevestiging dat er weinig samenhang is, of sprake van een hechte groep. Het interesseert men blijkbaar weinig. Dat is wel een rare gewaarwording, je staat toch met die ouders op het schoolplein.
Dus mocht ik pre-menstrueel iemand tegenkomen die me er over aanspreekt....hahahahahah! Dan vangen ze bot. En zou ik ook net zoiets uit mijn strot kunnen persen als jij deed LOL. Maar liever net, ik zit helemaal niet op die ongein te wachten. Wie wel trouwens.
Groet, Moppeke
