Geen aansluiting met andere ouders

In je eigen milieu blijven?

'Dat is het milieu waarin ik leef en dat zal waarschijnlijk het milieu zijn waarin mijn kind zich zal moeten handhaven'

Zo heb ik het nooit bekeken. Ik vind het juist een goede zaak om je overal zoveel mogelijk te kunnen handhaven en met iedereen een gesprek te kunnen voeren.
En als je gezegend bent met breder talentenpakket (en ik vind hoogopgeleid geen absolute maatstaf, sorry) dan is het juist belangrijk dat jij de moeite doet om met alle soorten mensen contact te kunnen leggen. Zoals een hoogleraar ooit zei; het is nou eenmaal makkelijker om te bukken dan om op je tenen te staan.

Om nog even verder in te gaan op dat hoogopgeleid: wat verstaan we daar dan onder? Hbo? Of alleen wo? En mogen dan alle studies meetellen of is daar ook onderscheid? Toen ik studeerde nl wel .
En hoe staan 'we' dan tegenover succesvolle mensen met weinig opleiding, zeg bv, de oprichter van Ikea? Osm of niet?

Mijn mening vertaald naar on topic: omarm die diversiteit, ik snap je gevoel van eenzaamheid daarin, herken m ook maar probeer zelf de verrijking voor jou erin te vinden. Ik kan tegenwoordig best vrolijk worden van Frans Bauer

Verstuurd met de Ouders Online iPhone app.

Hoog opgeleid?

"Een andere (hoogopgeleid) stel ouders ervaren"

Twee fouten in een fragment van 6 woorden...

De maatschappij

Miriam, ik ben het helemaal met je eens. Je kunt je niet distantiëren van de samenleving. Je moet hoe dan ook kunnen communiceren met mensen uit andere lagen van de bevolking.
Mijn kinderen zitten op een wijkschool. Deze school staat toevallig in een achterstandswijk. Mijn dochter ging als enige uit haar klas naar het gymnasium. Daar aangekomen viel ze steil achterover van de competenties (lees: het gebrek hieraan) bij haar medeleerlingen. Niet op cognitief niveau, maar vooral op het niveau van kwetsbaarheid, sociale vaardigheden en weerbaarheid. Je blaast ertegen en ze vallen om, bij wijze van spreken.
Hoe dan ook: misschien heeft mijn dochter niet het optimale onderwijs genoten op haar basisschool. Maar de school heeft haar wel klaargestoomd voor het goed kunnen functioneren in "de" maatschappij. En dat vind ik zelf minstens zoveel waard.
n@nny

Evanlyn's iq & looks

"een interessante discussie gehad of je dat aan iemand kon ZIEN, wat voor IQ hij had...maar eerst wil ik jou antwoord wel eens horen!)"

JouW antwoord

Taalvaardigheden zijn wel een goeie indicatie aangezien een belangrijk deel van de IQ tests taalvaardigheden betreft.

Je kunt het natuurlijk niet 'zien', maar knappe mensen zijn wel degelijk gemiddeld slimmer en worden op grond van foto's ook als slimmer ingeschat. En ze kunnen beter spellen

http://www.psychologytoday.com/blog/the-scientific-fundamentalist/200903/beautiful-people-are-more-intelligent-i

Hombre

Je bedoelt IngridT, niet mij. Ik stoor me trouwens niet aan spellingsfouten, zeker niet in een verhitte discussie. Ik vraag me af of spelling nou direct met IQ te maken heeft.

Overigens heb ik het nooit over IQ gehad. Ik geloof namelijk niet dat alle hoogopgeleiden een hoog IQ hebben. En andersom ook niet. Maar dat is weer een heel andere discussie.

Hè bah, inderdaad

Het voornaamste waar de reacties die mamahippie tegen de borst stuiten op doelen, is dat je naar zoveel meer kunt (moet) kijken dan opleidingsniveau als het je om aansluiting gaat. Ook door de reactie van Loes3 krijg ik de indruk dat elke 'klasse' een massief blok is, en dat is het in mijn beleving niet.
Ja, het is vervelend om het gevoel te hebben dat je ergens niet tussen past, maar probeer dan op zijn minst eerst op zoek te gaan naar wat je bindt in plaats van het op 'opleidingsniveau' te schuiven en dat als onoverbrugbare kloof te zien.
Het idee dat je je beter bij je eigen milieu kunt houden, vind ik zo eigenaardig. Dan had ik bijvoorbeeld al een beste vriendin moeten missen in mijn leven. Ik hoef haar niet mee te nemen naar het museum en zij krijgt mij niet mee naar Marco Borsato, we lezen niet dezelfde boeken en hebben niet eens dezelfde smaak in mannen, maar vermaken ons desondanks uitstekend met elkaar.
Het doet me denken aan het verhaal dat mijn schoonmoeder me grinnikend vertelde over haar broer. Een groot, katholiek gezin, lagere middenklasse, als je het precies wilt hebben, waarvan redelijk wat kinderen bleken te kunnen doorleren. Een daarvan trouwde boven zijn stand, en op de receptie ter ere van zijn promotie tot doctor (best hoogopgeleid, toch?) kwam zijn vrouw hem weghalen van de tafel waar hij met zijn broers en zussen zat met de legendarische woorden: 'Wim, kom je mee, aan die tafel daar zitten meer ons soort mensen.'
Ik hoop dat mijn kind niet zo wordt, later.

Als water van de trap

P., Ik vrees dat er iets anders speelt.
Die omgangsvormen (burgerschap), voeding en beweging, horen inmiddels op alle scholen tot het standaardpakket. Veel mensen weten dat helemaal niet.
In het achterhoofd bestaat wel vaag de herinnering aan maatschappelijke discussies over intergratie, wangerdrag en ongezonde levensstijl (fatsoen moet je doen, Balkenende).
De hoogopgeleide elite is het er helemaal mee eens: alles wat niet hoogopgeleid is moet nodig op cursus.
De groep daaronder schuift het ook van het eigen bord op de groep daar weer onder en zo rolt de kritiek als water de trap af naar het laagste punt.
Conclusie: 80% van de ouders vindt dat 80% van de ouders niet goed opvoedt.
Het gaat altijd over anderen, nooit over de eigen groep. Maar dan op school toch geconfronteerd worden met opvoedcursus, voedingstips, etc. is even schrikken. "Als dat nodig is, dan zal het hier wel erg zijn met de populatie"
Zo komen de verhaaltjes in de wereld.
P:"Als dat al zo is dan LIJKT dat zo en valt het de leerkrachten gewoon niet op."
Tja, leerkrachten vinden zichzelf ook hoogopgeleid. Het gaat niet over hun groep. Vinden ze. Dus beamen ze wat graag de mening van een andere hoogopgeleide.
Op die witte osm school krijg je gewoon te horen dat het in de kerndoelen zit. Het moet van de regering.
Groet,
Miriam Lavell

Dat is niet eens waar

n@nny:"misschien heeft mijn dochter niet het optimale onderwijs genoten op haar basisschool. "
Nou weet je, dat is ook alleen maar angst. Voor zover er onderzoek is, blijken kinderen met een goed stel hersens uit een sociaal sterk milieu helemaal geen last te hebben van school. Ze doen het ook op een slecht presterende school goed.
Nou ja, ze doen het op een elitaire school vaker slecht. Vooral als dat er eentje is uit de laat-kinderen-toch-kind-zijn traditie (VS, Iederwijs, Montessori, etc.)
Overigens ben ik van mening dat je voor in de maatschappij staan juist weer niet naar school hoeft. School vormt eerder een belemmering (bubbel) dan een opening naar de maatschappij, zeker als het een elitaire school is (opleidingsniveau, geloof, levensbeschouwing).
Groet,
Miriam Lavell

Vreemd

Voor jou is het blijkbaar erg moeilijk om je in te leven in andere mensen. Misschien door opleiding, karakter of toch een misplaatst superioriteitsgevoel?
Want waarom voel je je toch wel wat beter dan de andere ouders op school? Omdat je nou eenmaal de gave hebt om beter te kunnen leren dan mensen op de school van je kind. Is dat nou werkelijk zo'n prestatie? Of is het je gewoon gegeven?

Wat mij dan verbaasd is dat je dit blijkbaar ook voor je eigen kind wenst. Ik vind het persoonlijk erg fijn dat mijn kinderen om leren gaan met mensen waar het misschien thuis anders gaat dan bij ons. Daar leren ze van, niet iedereen is gelijk, dat zijn waardevolle lessen voor de toekomst.

Oh en het gruiten en pestprotocollen etc. daar werken echt heel veel scholen mee, google maar eens op andere basisscholen, dit soort programma's worden heel veel gebruikt.

Dank je wel hombre!

'Taalvaardigheden zijn wel een goeie indicatie aangezien een belangrijk deel van de IQ tests taalvaardigheden betreft.'

Daar kan ik het dan weer fijn mee doen.

Ik vind het een intrigerende discussie. Ook die ik met 11 jarige zoon had tijdens dat spelletje 'Wie is het?'. Want ik denk ook dat ik best een goede inschatting van iemands intelligentie kan maken als ik hem/haar alleen maar zie. Of hoor. Of om mijn part lees. Er is ook vast allerlei onderzoek dat dat ondersteunt. En het deel van je hersenen dat van alles bedenkt zonder dat je je daarvan bewust bent produceert zeker weten allerlei intrigerende 'eerste indrukken' van mensen, die grotendeels gebaseerd zijn op dingen als 'ogen staan wat dicht bij elkaar' of 'praat voornamelijk in max. 3-lettergreepwoorden'. En dan kan er nog zoveel onderzoek gedaan zijn dat dat soort dingen idd iets voorspellen over iemands intelligentie, als je het en publique hardop zou roepen wordt het opeens een heel ander verhaal. Is het opeens vreselijk not done.

Ik blijf er trouwens bij dat opleiding of intelligentie voor mij echt niet van vreselijk belang zijn om te bepalen of ik gezellig met iemand kan kletsen op het schoolplein.

Mwah

Als Mamahippie nou had gezegd dat ze als Frans Bauer-fan die niet van toneel en musea houdt geen aansluiting vindt bij die hoogopgeleide tweeverdieners op het schoolplein waren de reacties vast een stuk anders geweest.

Het is volgens mij heel menselijk om je eigen kringetje van mensen te zoeken waar je je bij thuisvoelt. Of Mamahippies zoon vanwege het gebrek aan aansluiting van zijn ouders van basisschool zou moeten veranderen, hangt vooral af van hoe belangrijk Mamahippie dat contact op school vindt. Als je vrijwel elke dag op school komt en de sfeer staat je tegen kan ik me daar best iets bij voorstellen.

Chris

Nou nee

"En dan kan er nog zoveel onderzoek gedaan zijn dat dat soort dingen idd iets voorspellen over iemands intelligentie, als je het en publique hardop zou roepen wordt het opeens een heel ander verhaal. Is het opeens vreselijk not done."
Het is not done om te zeggen dat je niet met iemand wenst te praten OMDAT de kenmerken van diegene duiden op een lage intelligentie.
Ik weet trouwens niet of een post van een Frans Bauer fan met dezelfde strekking zo heel anders ontvangen was. Zou daar niet tegen gezegd zijn dat er niets engs of fouts is aan mensen die liever naar het museum gaan?

Terug naar het begin

Ieder 'soort' ouder kan er tegenlopen dat ie op school weinig aansluiting vindt bij andere ouders.

Dat kan te maken hebben met beroep of opleiding van de ouders. Dat kan te maken hebben met het uit een andere streek komen. Dat kan te maken hebben met andere interesses hebben. Dat kan te maken hebben met uit een andere geloofsrichting komen. Dat kan te maken hebben met als ouders een verschillende opvoeding gehad te hebben. Het kan met van alles en nog wat te maken hebben.

En de één beschikt nou eenmaal over meer sociale vaardigheden als de ander om daar mee om te gaan. De een heeft ook meer behoefte dan de ander om aansluiting bij de andere ouders te vinden.

Mamahippie heeft last van Bach vs Bauer. Maar het kan even goed Feijenoord vs Sparta zijn. Of Randstad vs oosten van het land. Of kind van ingenieur en kind van dominee. Of noem maar op.

Mamahippie vraagt zich volgens mij vooral af hoe ze daar mee om moet gaan. Blijkbaar heeft ze niet de sociale flexibiliteit die anderen wel hebben.

Ik denk niet dat aansluiting bij ouders een reden voor schoolwissel zou moeten zijn. Hoe doet je kind het? dat lijkt me belangrijker.

Overigens, leerkrachten die iets tijdens een tienminutengesprek beamen...joh die hebben gewoon haast en zullen bij die soort opmerkingen gewoon gelijk geven. Of het nou een ouder is die een museum onzin vindt of een ouder die oorpijn krijgt van Frans Bauer. Gewoon leerkracht die sociaal wenselijk gedrag in een bepaalde situatie vertoont.

Sluit me aan bij chrish

ik vind het een typische vrouwendiscussie worden a la werkende moeders vs. thuisblijfmoeders. Bijna kinderachtig. Mamahippie verwoordt gewoon een bepaald onderbuikgevoel, dat bovendien wordt gedeeld door anderen, en er moet weer eens ontzettend over gekat worden.

Over vooroordelen gesproken, mensen zonder vooroordelen bestaan denk ik niet eens. Neem jullie zelf nou: je denkt zonder mamahippie te kennen dat het een of andere snob is die neer kijkt op Frans Bauerfans. Dat heeft ze nergens gezegd!

@M Lavell: ik vind het pas raar als je zegt dat de maatschappij niet op school is, maar daarbuiten. Mensen die niet naar school gaan, geen werk, geen vereniging, noem maar op, die vallen er juist buiten. Ik begin me af te vragen wat jij doet in het dagelijks leven, gezien je enigszins aparte standpunten.

Krin

Dat zou wel gezegd worden, maar op vriendelijker toon dan wat ik hier zoal lees.

Overigens lachte ik me suf om jouw familieverhaal. Ik heb zelf ook zulke verhalen in de familie (moeder stevig omhoog getrouwd met vader), zij het iets minder mooie. Zoals: "Wat doet u?" "Ik ben automonteur." "Ah, u - eh - heeft een garage?" "Nee, ik werk in een garage."

Gelukkig doen kinderen in mijn ervaring minder achterlijk. Mijn kinderen hebben altijd met iedereen gespeeld. Volgens mij begint voor de kinderen de ellende pas bij de middelbare school (tenzij het er al eerder door de ouders ingeramd is). Dan gaan ook de etnische verschillen een grotere rol spelen. Dat hoort ook bij de puberteit: wie ben ik, waar sta ik? Tsja, en tegen de tijd dat iedereen volwassen is, zit je weer met al die vooroordelen, tenzij je er stevig tegen vecht. Maar dat geldt toch echt net zo hard voor de laagopgeleiden als voor de hoogopgeleiden, daar blijf ik bij.

Oeps...

zeg ik toch weer iets onaardigs en laat ik me verleiden om mee te doen in het vrouwenvenijn.

Scholen

Als er veel keuze is aan scholen zie je vanzelf dat scholen zich segreren. Woon je in een dorp met maar een school dan is dat minder maar als de bevolking van het dorp redelijk homogeen is dan is ook de school geen dwarsdoorsnede van de maatschappij. De meeste scholen zijn dat niet.

Ik snap mamahippie in zoverre dat als zij als ouder veel tijd op de school doorbrengt ze het fijn vindt om aansluiting te hebben met andere ouders. De meeste mensen kiezen vrienden met wie ze toch redelijk wat gemeen hebben.Maar dan zie je de school dus meer als een sociaal gebeuren; voor zowel de kinderen als de ouders. Er is niks mis met die visie. In dat geval zou ik zeker een school kiezen waar je als ouder je ook thuisvoelt.

Een soort gevoel van herkenning en OSM speelt bij ouders vast vaak onbewust mee voor de keuze van een school. Wij hebben de school weliswaar niet op die criteria uitgekozen maar wij hebben voor een christelijke school gekozen. Dit houdt in dat er ook al een zekere voorselectie onder de ouders plaats vindt. Ze zijn niet allemaal christelijk en ze gaan ook niet allemaal naar dezelfde kerk maar toch lopen er relatief veel christenen rond. En naast het christelijke onderwijs weet ik wel zeker dat veel ouders het fijn vinden dat er veel andere christenen rondlopen. Dat is dan misschien geen selectie op opleiding maar weer op iets anders.

Als ouders de keus hebben uit verschillende scholen zullen ze volgens mij onbewust bijna altijd kiezen voor de school waar zij zich het beste thuis voelen en dat zal vast deels worden bepaald door de andere ouders.

Nou nee

Als je het niet met elkaar eens bent is het meteen vrouwenvenijn??

Ik vind het gewoon een interessante discussie: wat is belangrijker, moet het kind zich thuis voelen op school of de ouder. Voor mij is het antwoord zo klaar als een klontje maar voor anderen niet!

Avalon

In eerste instantie zit het kind nog niet op school dus ouders kiezen volgens mij juist vaak een school waar de ouders zich thuisvoelen.

De situatie van mamahippie is iets anders omdat haar kind al op die school zit. Ze heeft die keuze al gemaakt en dat blijkt tegen te vallen voor haar maar niet voor het kind. In dat geval zou ik ook adviseren om het kind gewoon op de school te laten zolang het goed gaat. Maar als zij het er echt moeilijk mee heeft dan kan ze natuurlijk wisselen. Kind went ook wel op nieuwe school.

Het hangt ook van de rest van je sociale netwerk af

Ik heb geen familie in de buurt wonen en vind het maar wat prettig als ik bij calamiteiten een bevriende ouder kan vragen om mijn kind op het schoolplein op te vangen....(En uiteraard doe ik dat andersom ook). Dus een school waar ik heel weinig aansluiting vind zou voor mij toch wel bezwaarlijk zijn. Kan me best voorstellen dat het voor mamahippie niet zo leuk is..

Al werd ik ook een beetje misselijk van de buurvrouw die haar kind op een particuliere basisschool aan de anderekant van de stad deed omdat hier in de wijk niet 'ons soort mensen woont'. Bij navraag leek het haar bezwaarlijk dat haar kinderen mensen met een uitkering leerde kennen.

Volgens mij denkt er bijna niemand echt zo over maar vinden de meeste mensen het ook wel prettig om een paar makkelijke contacten op het schoolplein te hebben. Zo gek is dat toch niet?

Mijk

Vooroordelen

Nou, als je kind het lekker doet op een school en hij heeft nergens last van zou ik het buitengewoon onredelijk en zielig vinden om hem van z'n school af te halen puur en alleen omdat zijn moeder geen aansluiting kan vinden.
School is er voor onderwijs aan het kind. Niet voor de sociale contacten van ouders en het kletspraatje op het plein. Het lijkt mij dat je je contacten in eerste instantie ergens anders hebt en haalt buiten school.
Bovendien zou dit juist een prachtige gelegenheid zijn om je kind bewust te laten worden van de diversiteit aan mensen en hem te leren dat niemand minder of beter is dan de rest; wat voor afkomst, opleidingsniveau, intelligentie, interesses, leeftijd etc. dan ook.
Je hoeft niet met iedereen even goed op te kunnen schieten; of je met iemand wel of geen klik hebt ligt aan zoveel verschillende zaken. Mijn beste vriendin is 10 jaar jonger dan ik, niet hoog-opgeleid, houdt van Nederlandstalige muziek, vindt het museum en de opera verschrikkelijk, eet iedere dag chips en houdt er heel andere opvoedingsideeen op na dan ik maar dat accepteren en respecteren we gewoon in elkaar.
Dat leer ik mijn zoon ook. Als jij je zoon leert dat je alleen aansluiting kan vinden tussen "OSM" (ik wist in eerste instantie niet eens waar die afkorting voor staat) ben je verkeerd en vooroordelen-bevestigend bezig.

Geen bestaan

InridT:"Want ik denk ook dat ik best een goede inschatting van iemands intelligentie kan maken als ik hem/haar alleen maar zie. "
Dat zou best kunnen, maar intelligentie heeft bepaald geen 1:1 samenhang met opleidingsniveau.
IngridT:"die grotendeels gebaseerd zijn op dingen als \'ogen staan wat dicht bij elkaar\' of \'praat voornamelijk in max. 3-lettergreepwoorden\'. "
Ja. Zwakbegaafdheid is vast en zeker vrij direct te herkennen. "Iets" voorspellen is vast mogelijk. Maar daar gaat het in deze discussie niet over. Het gaat over opleidingsniveau als kenmerk met daaruit voortvloeiend nog allerlei zaken die als vanzelfsprekend verband in een adem genoemd worden. (scheiden, ongezonde levensstijl, Frans Bauer fans, slecht opvoeden, etc.).
Zo precies kun je op het eerste ook niet voorspellen. Als dat wel zou kunnen, dan zouden werving- en selectiebureau's geen bestaansrecht hebben.
IngridT:"Ik blijf er trouwens bij dat opleiding of intelligentie voor mij echt niet van vreselijk belang zijn om te bepalen of ik gezellig met iemand kan kletsen op het schoolplein."
En dat is volgens mij de kern. Het is net als op je werk natuurlijk. Ik ken geen beroepen waarbij je niet de koffiekamer of het personeelsfeest deelt met mensen die anders opgeleid zijn.
Je hebt geen bestaan als dat onderscheid doorslaggevend zou zijn.
Groet,
Miriam Lavell

Raar, maar waar

jojo:"ik vind het pas raar als je zegt dat de maatschappij niet op school is, maar daarbuiten. "
Ach, dat mag je raar vinden, maar het is wel waar. Zeker als je het over een typische segregatieschool hebt (wit, zwart, religieus).
Het zijn bubbeltjes met een select gezelschap op zich. De wereld erbuiten is veel diverser.
jojo "Mensen die niet naar school gaan, geen werk, geen vereniging, noem maar op, die vallen er juist buiten. "
Je associatie slaat door (geen school=geen werk=geen...etc).
Ik schreef:"School vormt eerder een belemmering (bubbel) dan een opening naar de maatschappij, zeker als het een elitaire school is (opleidingsniveau, geloof, levensbeschouwing)."
Genuanceerder: school kan een stap zijn buiten de bubbel van het gezin, maar het is tegelijkertijd een nieuwe bubbel. Wil je je kinderen echt in de maatschappij laten staan, dan zul je meer moeten doen dan school (en dat is dan juist vooral niet ook op die vereniging gaan waar alle klasgenootjes ook zitten).
jojo:"Ik begin me af te vragen wat jij doet in het dagelijks leven, gezien je enigszins aparte standpunten."
Apart van jouw bubbel.
Ik sta grenzeloos midden in de maatschappij.
Groet,
Miriam Lavell

Evanlyn

Hm. Ik weet niet of de toon zoveel vriendelijker geweest zou zijn. Kom zwaar in de verleiding om over een maandje onder een andere nick (Aniet, of zo) eens een poging te wagen.
Dat van die garage is ook een goede, ja. Gebrekkig voorstellingsvermogen, daar houden we het maar op. Ik moet ook zeggen dat ik zonder die hilarische bijdrage van Loes3 al wel uitgepraat zou zijn geweest. Die deed weer even een druppel overlopen.
En heus, ik vind het meidenvenijn wel meevallen. Ze krijgt stevige vragen over haar motieven, dat wel. Maar tussen de regels door geeft iedereen eigenlijk hetzelfde advies: zolang het met kind goed gaat, hoef je niet van school te veranderen.

Krin

Goed plan. Voorzetje: ik hou van voetbal en Frans Bauer, maar nou zit ik tussen allerlei kakmadammen die hun kinderen op hockey doen. Ik vind helemaal geeen aaanluiting op het schoolplein en vraag me af of zo'n omgeving goed is voor mijn kind...

Pff

Wat een zg. politiek correct gepraat. Nee, voor mezelf sprekend, ik GA niet om met de slager, de caissiere, de vuilnisman. In de praktijk zie ik om me heen allerlei mensen van ongeveer dezelfde soort. Dat zijn de mensen die bij me thuiskomen en waar ik me kennelijk automatisch het meest prettig bij voel. Voornamelijk geflipte studenten die in hetzelfde vakgebied als ik zitten. Kennelijk weet ik dergelijke mensen er feilloos uit te pikken als goed gezelschap voor mezelf, we spreken dezelfde taal. En dat wil absoluut niet zeggen dat ik neerkijk op de eerder genoemde groepen, of ze nooit spreek. Zo wordt het wel gebracht in deze draad, als je je eigen kringetje "opzoekt", dan kijk je DUS neer op de anderen. Kolder. Wel is het erg leerzaam om ook andere mensen te ontmoeten, ook voor kinderen. Maar in de praktijk komen mijn kinderen bij hun hobbies (ja, alweer, het spijt me heel erg Miriam!) toch weer hetzelfde soort kinderen tegen. Of ik moet ze op voetbal doen voor meer varieteit, maar daar houden ze nu eenmaal niet van.
En kennelijk zoekt Mamahippie eigenlijk een ander soort school voor haar kind, waar meer aan culturele zaken wordt gedaan. Bij het grootste deel van de ouderbevolking van de huidige school heerst die behoefte niet. Prima, maar ontken haar behoefte dan niet. Dat wil niet zeggen dat de huidige school niet goed is, maar dat ze haar op een bepaald gebied niet bieden waarop ze had gehoopt. Iedereen heeft bepaalde verwachtingen van een school, of stelt die bij gedurende de schoolloopbaan van het kind. Dan kun je doorgaan of toch overstappen. Zo simpel is het.

Niet voor niets

Evanlyn, het is niet voor niets dat die vraag nog niet zo gesteld is op dit forum.
Het is namelijk rete-ingewikkeld om binnen te komen op een kakschool. Selectie aan de poort, begrijp je.
Maar goed: mijn kinderen hebben alle soorten gehad. Kakschool (abcoude), gewone/gemengde school (Ouderkerk), kakschool (gymnasium), gewone scholengemeenschap (Amstelveen, het afvoerputje zelfs), particuliere middelbare school (overigens vol met Frans Bauerfans, maar ook met kakmadammen. Zie de tv serie Gooise vrouwen).
Uit ervaring kan ik daarom vertellen dat de kakmadammen veel lastiger zijn om mee om te gaan als de Frans Bauer fans. Die laatste stellen eigenlijk maar een voorwaarde: als je maar gezellig bent. Dat je van Bach houdt rekent niemand je aan (zullen we eens een moppie muziek voor je draaien).
Kakmadammen willen dat je goed gekleed, beschaafd gebekt en cultureel geëngageerd door het leven gaat. Elke blinde vlek op een van de terreinen word je direct aangerkend.
Mijn dochter hield het niet uit tussen de kakmadammen (gymnasium).
Groet,
Miriam Lavell

Kakmadammen

"Kakmadammen willen dat je goed gekleed, beschaafd gebekt en cultureel geëngageerd door het leven gaat".
Dan zal ik er wel een zijn.