Geen plusklas voor onderpresterende hb kind?

Andere school

hier een HB dochter van 6, wij weten nu bijna een jaar dat ze hoogbegaafd is. Daarvoor werd door school ook over van alles gesproken, ADHD, andere concentratieproblemen, verwend zijn etc. De juf in groep 2 had wel een vermoeden van HB zijn maar had te weinig ervaring om echt er iets mee te kunnen, onze dochter werd gedurende het jaar steeds ongelukkiger. Wij zijn van school verandert. Geen Leo onderwijs maar wel een school met wat meer begrip voor haar. Hier volgt ze haar eigen leerlijn en is ze meteen ook ene jaar versneld, dat hielp in eerste instantie nog niet voldoende, gebrek aan zelfvertrouwen, onderpresteren, slechte werkhouding. Nu is er een beloningssysteem opgezet, er zijn met dochter (niet met ons) afspraken gemaakt, contractje geschreven en beide ondertekend. Ze hebben samen afgesproken welke taakjes dochter moet doen, dat samen bekeken wordt hoe lang ze hierover doet, hoe lang ze zich denkt te kunnen concentreren en dat wordt allemaal opgebouwt. hiermee kan ze stickers verdienen, 5 stickers is een beloning, de beloning mag ze zelf verzinnen en dat kan heel divers zijn, een toneelstuk opvoeren, gymles organiseren, bonus leestijd alles wat ze wil als het maar niet te gek is. Dat doen ze nu ongeveer een maandje en het werkt, ze maakt dingen af, begint zelf aan haar taken en is een stuk vrolijker.
Dochter zit trouwens in alle mogelijke plusklassen en plusgroepen, omdat school weet dat ze haar moeten dwingen om iets te doen en dat is niet makkelijk, want die kinderen verzetten zich toch vaak als ze opeens iets moeten doen.
wij zijn hier vrij alert, afgelopen drie kwart jaar is al 3 keer het programma voor ayladochter omgegooid omdat het blijkbaar toch niet bleek te werken. Dochter is daar vaak vrij duidelijk in, wordt lastig, wordt vaak ziek en trekt zich helemaal terug. dan weten wij en de school dat het niet goed gaat en dat er weer iets moet gaan gebeuren.
Blijf niet te lang hangen bij een school waar het toch niet gaat gebeuren, ga echt op zoek naar een andere school, het hoeft niet perse Leo onderwijs te zijn, alle scholen met wat meer begrip voor deze kinderen kunnen je al heel stuk verder helpen.

Tja

Als een school totaal niet doorheeft wat je kind aankan dan zit je denk ik niet op de juiste plek.
Wij hebben ook heel vaal aangegeven dat dochter meer aankon maar daar werd nniets mee gedaan. En ondertussen liep ze hopeloos vast, huilde om alles, sliep slecht en was niet gelukkig. Nu ze op een andere school zit gaat het onwijs goed met haar! Ze krijgt werk op haar niveau en is enorm opgebloeid.
Ook voor de jongste een goede zet: de juf kijkt goed naar wat ze kan en wat ze aankan. En dus gaat ze na de zomer naar groep 3 (ze is nu 5 j 2 m).

Wij hebbe trouwens bewust niet voor Leonardo gekozen. Ik wilde haar graag op een gewone school in de wijk. En gelukkig hebben we hier een school die veel doet op gebied van HB (hebben wij echter nooit laten testen, heeft voor ons geen meerwaarde).

Kwaliteit onderwijs

Veel scholen of leerkrachten vinden dat maar een gedoe om naar het individuele kind te kijken en toch de hele klas goed onderwijs te bieden. Bovendien heb je in het publieke debat veel kortzichtige opmerkingen en worden ouders weggezet als strebers of softies. Daar kun je veel last van hebben. En als je dat niet doorziet ga je daar mischien nog in mee ook.
Op de basisschool van mijn kinderen was het aanbod in de klas eigenlijk niet bespreekbaar tenzij de leerkracht er mee kwam.
Zoon kreeg een pluspakket voor taal omdat hij daar zo goed in was. Maar daar zijn ze snel weer mee opgehouden omdat hij dat niet bleek te kunnen. Ze snapten niet dat hij daar concretere instructie bij nodig had ondanks dat de leerkrachten een workshopje autisme hadden gedaan. Het was het gewoon niet.
Ik vond het zeer moeizaam om als ouder met de leerkracht daarin samen te werken. Ik kon ze nog beter zelf hun gang laten gaan en met kromme tenen aan de kant staan om te zien dat het ze soms ineens onverwacht leek te lukken.
Pas later kwam ik erachter dat ik niet de enige was met dit soort communicatieproblemen.
Pas in de bovenbouw van de school van dochter kwamen er handelingsplannen, die overigens ook weer veel discussie en ergernis veroorzaakten bij de ouders van kinderen die dat niet hadden. Afgezien van de kwaliteit van die plannen die altijd achter de feiten aanliepen.

Blauwtje

"dan krijg je hier weer aangewreven dat andere mensen "bewust" hun kind niet naar de Leo doen. "

Ik zei dat hier, maar heb je ook gelezen waarom we dat niet hebben gedaan??????Misschien nog even teruglezen?

Aanvulling

Zie nu dat ik nog niet eens alle redenen heb genoemd voor het kiezen van regulier onderwijs t.o.v. Leo. Ik vind de kosten erg hoog, een ingewikkelde en lange weg voor je je kind erop hebt, school niet in de buurt (noemde ik wel).

Verder is het Leo in onze stad niet erg stabiel, kleine klassen met groepen bij elkaar en vestigingen die worden gesloten.

Blauwtje

Wij hebben ook er bewust voor gekozen om onze dochter niet naar een Leonardo school te doen. Ik er namelijk geen voorstander van dat kinderen naar een aparte school omdat ze een hoger IQ hebben. Ik kan me voorstellen dat als er echt geen andere oplossing beschikbaar is je er voor kiest maar voor mij zou het altijd een noodoplossing zijn. Ik ga liever op zoek naar een school waar ze meer gedifferentieerd werken of een andere oplossing hebben. Als een noodoplossing kan ik het me voorstellen maar het zou geen keuze zijn waar ik blij van zou worden.
Sowieso is de Leonardo school hier in de buurt geen school waar ik een heel goed gevoel bij heb. Dat heeft verder niks met het concept Leonardo te maken natuurlijk.

Het concept vind ik ook niet fijn. Ten eerste hecht ik geen enkele waarde aan IQ. Ik vind het helemaal niks zeggen over intelligentie en ik vind sowieso intelligentie niet een bepalende factor. Ik zie er dus niks in om kinderen te segregeren alleen maar omdat ze intelligenter zijn dan gemiddeld.

Mijn dochter bijvoorbeeld zit nu op een school met combinatie klassen zodat ze makkelijk met hogere groepen mee kan doen en zodat ze eventueel een klas over kan slaan. Daarnaast krijgt ze ook werkjes op haar eigen niveau. Dat is prima en ik vind dit een goede oplossing. Gaat het op deze school niet dan zoek ik een andere reguliere school.
Alleen als we echt geen andere school zouden kunnen vinden zou ik voor een Leonardo school kiezen. Mijn man is nog meer tegen dan ik. Gelukkig zijn er heel veel scholen in onze nabije omgeving dus er valt wel wat te kiezen. Als je in een omgeving woont met nauwelijks scholen is het al weer lastiger maar daar is ook vaak geen Leonardo school.

Jullie hebben een andere keuze gemaakt maar waarom zouden mensen hier niet neerschrijven waarom ze hier niet voor kiezen?

Bewust

Wij hadden ook grote bedenkingen bij een Leonardoschool.
Ik vind IQ ook totaal nietszeggend.
Alleen, bij ons is er weinig keuze in scholen die iets doen kwa differentiatie of, overtreffende trap daarvan, beleid voor kinderen met een voorsprong. Veel ouders wisselen daarom wel 2x van school zonder in het oog springende verbetering. Er is weinig concurrentie tussen scholen, en weinig animo om met de tijd mee te gaan.

Ik word gewoon heel moe van die term 'bewust'. Alsof alle Leonardo-ouders 'bewust' voor de Leo hebben gekozen. Iedere ochtend lees ik een hoofdstuk van Stephen Hawking voor bij het ontbijt en zolang mijn kinderen hun tafeldiploma niet hebben mogen ze de box niet uit. Is dat wat je je bij een Leo-ouder voorstelt? Onzin natuurlijk.

Ik heb juist maling aan het systeem dat kinderen tot 'anders' bestempelt omdat ze niet door de brievenbus passen. Jongste hebben ze nu versneld met 5, ik baal dat hij in groep 3 zit. Maar wat moet ik als ze gewoon weigeren om bij de kleuters nog iets voor hem te doen? Bewust weigeren?

Was me ervan bewust (ja dat dan weer wel) dat ik deze discussie hier beter niet kon aanzwengelen, maar ik vind gewoon dat je beter kunt zeggen dat je er de voorkeur aan geeft om je kind niet op een Leo te zetten. Die voorkeur heeft denk ik iedereen. Bewust is gewoon een raar woord in dit verband.

Ach, als je kunt zeggen dat je er bewust voor kiest

om je kind niet naar een Leo te doen, heb je blijkbaar betere opties.
Wij hadden die niet, kwamen van zo'n school als wat Muis75 beschrijft, zijn van school en woonplaats veranderd (naar een school die in het eerste gesprek en op papier gouden bergen beloofde (bij wijze van spreken dan ))met als resultaat: nog niks.
Wij waren dan ook heel blij dat er in de stad naast ons een nieuwe Leo kwam, met een heel bevlogen directeur die al DaVinci-ervaring had.
En nee, het is geen hemel op aarde, er zijn genoeg minpunten en het is schreeuwend duur. Maar kind krijgt nu eindelijk wel werk op niveau, waar zijn vorige school nog steeds ontkent dat hij dat aan zou kunnen.
Soms is naar een Leo gaan de enige keuze.

Ishtar

Het gekke is dat ik het voor oudste een no-brainer vond, het onderwijs is gegarandeerd tot hij van school gaat. Ik moest hem wel uit zijn vertrouwde klas trekken maar hij was helemaal murw van het uitzitten van de lessen en het aanpassen aan de omgangsvormen zonder veel contact te krijgen.
Terwijl jongste, die meer aan de buitenkant een Leo-kind is, daar zit ik echt tegenaan te hikken. A. de leukere pleincontacten op de oude school wil ik niet missen, en vriendjes om je heen zijn ook belangrijker als je 5 bent dan als je 10 bent, en B. 9000 euro schoolgeld!!

Kan je leuke dingen voor doen, dat bedrag.

Maar vriendjes

krijgt hij toch ook op het Leo? Of heeft de Leo geen onderbouw? (hier ook eigenlijk niet, 1 kind in groep 3, een verhuizer, valt toch wel erbuiten.)
Hier tenminste wel, maar voor zoon is contact ook op de oude scholen geen probleem geweest.
Ja, dat zijn leuke bedragen

Tsja

Voor ons ook de keuze. We hebben onze tweede laten testen, kwam een torenhoog iq uit. De school pakt het goed op, zit te proberen hem ook uitgedaagd te houden, maar van de psycholoog hoorden we ook dat bij zijn iq en zijn capaciteiten (hij heeft een erg grote ontwikkelingsvoorsprong, hele brede interesse en is vreselijk nieuwsgierig) het heel moeilijk zou worden op een gewone school. Tsja, ik zit liever hier op de buurtschool, met alle vriendjes en vriendinnetjes vlakbij zodat hij straks lekker zelf kan gaan. We hebben een fijne school. Ik heb een oudste die nu ook eindelijk werk op niveau krijgt (had een onervaren juf, juf vertrouwde haar eigen waarnemingen niet) en met behoorlijke waarschijnlijkheid ook een iq boven de 130 heeft. De derde loopt ook al flink voor. Maar ik heb ook nog een vierde waar nog niets van te zeggen is, en de leonardoschool begint pas bij groep 3, en ik zou een andere NSO moeten zien te regelen, en hoe krijgen we dat voor elkaar als we ook nog moeten zien te werken.
Op zo'n moment zit je jezelf echt af te vragen wat wijsheid is. Voordat je kind vastloopt naar een Leonardoschool, of pas daarna, of helemaal niet. Is het extra werk toerijkend, blijft dat ook zo na wisseling van klas/leerkracht. Is het logistiek en financieel haalbaar om je kind naar ander onderwijs te sturen. Hier in het dorp weet ik in ieder geval dat er weinig keuze is, onze huidige school doet al veel, en mijn kinderen liggen ver van het gemiddelde af, ook van het schoolgemiddelde.

Tja

Wij hebben ook nagedacht over leo Onderwijs, de dichtstbijzijnde is zeker 3 kwartier heen en 3 kwartier terug. Dat doe je alleen als het echt niet anders kan. Deze school kwam aardig in de buurt maar ik heb mijn hart vastgehouden afgelopen jaar. Dochter heeft ook een erg hoog IQ, loopt in haar ontwikkeling ook jaren voor en is in een heleboel geïnteresseerd behalve dan in schoolwerk want dat is saai. De huidige school heeft een zware aan haar, zoals ik al schreef is afgelopen jaar al 3 keer het programma omgegooid omdat het och niet uitdagend genoeg bleek te zijn. Afgelopen januari ging het weer even zo slecht dat ze op een bepaald ogenblik op mijn schoot zat te huilend dat ze niet meer slim wilde zijn en dat ze net als alle kinderen wilde zijn, dat ze vaak net deed alsof ze dingen niet wist en dat ze tegen de andere kinderen zei dat ze alles fout had. Alles om maar niet slim over te komen. School is nu weer met de laatste aanpassing bezig en als dit niet zou helpen zou er externe hulp ingeschakeld worden want dan weten zij het ook niet meer. Tot nu toe werkt het gelukkig. Als echt zou blijken dat dochter hier niet gelukkig zou kunnen zijn dan zou ik proberen over te stappen naar Leo, ik weet wel dat het geen garanties geeft maar alles beter dan een intens verdrietig kind dat gewoon als alle andere kinderen wil zijn maar dat niet kan.

Ayla

er is een verschil tussen 'bewust kiezen om niet te...' en 'eerst alle mogelijkheden uitproberen voor je als laatste redmiddel...'
het eerste voelt als: jij hebt vast niet genoeg geprobeerd want mij lukt het ook...

Bewust 2

Bewust de keuze maken om iets niet te doen is als ik de voor en tegens van iets tegen elkaar afweeg en dan de keuze maak om dus iets anders te doen. Ik zou alleen voor een L school kiezen als wij echt geen ander alternatief in de buurt hadden en mijn kind dusdanig ongelukkig is dat ik echt met mijn rug tegen de muur zou staan. Nu zijn wij in de gelukkige omstandigheden dat we in een redelijk groot dorp wonen met sowieso al iets van minstens 6 scholen en in de buurt van een grotere stad met ook heel veel scholen. Tussen al die scholen zit er vast wel een waar ik vertrouwen in zou kunnen hebben.
Zo raar is het toch niet dat je bewust niet voor een bepaalde school kiest? Ik ken mensen die hun kind absoluut niet op een religieuze school zouden willen en ik ken mensen die hun kind juist liever niet op een openbare school zouden doen. Ik sprak laatst met een kennis over de L school die hier het dichts bij is. Deze kennis is zeer christeliijk en ondanks dat haar de L school werd aangeraden zou ze hier nooit voor kiezen. Op die school behandelen ze oa de evolutie leer en dit wil mijn kennis dus absoluut niet. Wij zijn ook gelovig maar op dit punt iets minder principieel. Zoals ik er nu over denk zou dat niet mijn grootste bezwaar zijn tegen de L school hier in de buurt. Er zijn misschien ook wel christelijke L scholen maar niet hier in de buurt zover ik weet. Deze kennis is op dit punt juist heel principieel en dit zou voor haar een reden zijn om hier echt 100% bewust niet voor te kiezen zelfs als er geen ander werkbaar alternatief zou zijn. Het weegt gewoon te zwaar.

Wat dat betreft vind ik de term “bewust kiezen” dus helemaal niet verkeerd. Ik kies niet voor een L shool ondanks dat dit mij is aangeraden van verschillende kanten. Mijn redenen zijn:

1) Ik zie niets in onderwijs segegratie. Ik ben ook een groot voorstander van kinderen met een handicap op een normale school zolang dat enigszins kan. Segegratie op basis van hoogbegaafdheid vind ik al helemaal onzin omdat er niet eens echt duidelijk is wat hb is.

2) Kinderen die extreem intelligent zijn en de stof makkelijk beheersen zullen in hun leven sowieso wel vaker oplopen tegen dingen die te makkelijk zijn. Het geeft een kind veel meer kracht om te leren van een niet ideale situatie toch iets goeds te maken dan de situatie helemaal aan het kind aan te passen. Natuurlijk is werk op niveau aanbieden goed maar dat kan ook binnen de reguliere situatie en er bestaan echt genoeg scholen die daar wel rekening mee houden.

3) L scholen richten hun onderwijs in op een manier die ideaal zou zijn voor alle kinderen (kleine klassen, veel ondersteuning van vakleerkrachten, veel verschillende vakken). Dit wordt uiteraard niet betaald door de overheid met als gevolg dat ouders gewoon veel geld moeten betalen. Hierdoor creer je dus een elite school. Die bestaan al in de vorm van particuliere scholen maar ik ben tegen het bestaan van een elite school in stand gehouden door overheidsgeld.

Daarnaast spelen voor mij ook nog twee praktische aspecten mee. Ik weet niet of we het zouden kunnen betalen zonder de rest van het gezin tekort te doen. Ik denk ook niet dat mijn dochter er goed zou passen. Dat weet ik niet zeker want we hebben het nooit uitgeprobeerd maar dat idee heb ik.

In elk geval vind ik dus echt dat wij bewust niet kiezen voor een L school.

Vraagje (iets ot)

Hoe hoog moet het IQ zijn om een kind "hoogbegaafd" te noemen? Ik lees hier mee, en er gaat een wereld voor me open... Ik vind mezelf niet superslim (IQ afhankelijk van de test tussen de 132 en 135) maar er komen veel herinneringen boven bij het lezen van jullie verhalen... Ik liep pas vast op de universiteit.

Reden voor ons om zeer oplettend de a.s. schoolcarriere van zoonlief te gaan volgen! Ik hoop dat mijn verveling en het wederzijds onbegrip hem bespaard blijven...

Ach valkyre

volgens Sera kan dat helemaal niet, dat jij vastgelopen bent... het was juist goed dat je in je hele schoolloopbaan je hebt aangepast aan je omgeving
Zo heb jij bij uitstek geleerd om iets goeds te maken van een niet ideale situatie.

Overigens wordt de grens voor "hoogbegaafd" ergens tussen de 130 en 140 gelegd. De Leo-scholen hanteren 130.

Ik vind het een belachelijke grens omdat je alleen maar meet hoe iemand een test maakt. Niet hoe iemand verder is, of hoe hij/zij tot die uitslag is gekomen. Kinderen die een paar punten lager scoren kunnen juist wel weer meer vastlopen op school.

Ben het dus op vele punten eens met Sera. In een ideale situatie kies je niet voor de Leo. Wat ik had kunnen doen, nu ik erover nadenk, ik had mijn zoon op de normale afdeling van de school die een Leo-afdeling heeft kunnen zetten... zal het een keer voorstellen. Ze zullen er niet blij mee zijn, want hij vulde een openstaande plek.

En wat dat elitaire betreft: groot gelijk. Mijn hoop is dat de wezenlijke punten van Leo-onderwijs in afgezwakte vorm terug zullen keren in goedkopere simpelere klassen, liefst zelfs in het reguliere onderwijs. Dit als blijkt dat het concept financieel onhoudbaar is (waar ik van uit ga).

Ik heb echt pech gehad waarschijnlijk, maar jaar na jaar werd/wordt van mijn kinderen verwacht dat ze zich ontwikkelen zoals de (niet bestaande) gemiddelde leerling, en dat betekent in ons geval dat ze het hele jaar stof reproduceren die ze al kennen zonder 1 keer iets nieuws te horen. Ieder snufje pluswerk moest te vuur en te zwaar worden bevochten, en bij iedere klassewissel begonnen we weer bij nul. Geen overdracht tussen de docenten.

Daartegenover werkt oudste nu op niveau. Hij was een verlegen aanpasser/slikker, manifesteerde zich nooit op een vervelende manier in de klas, maar is nu een heel ander kind geworden.

Ik denk dat er een hoop kinderen zijn die prima tegen die niet-ideale situatie kunnen. Maar sommige wat minder.

Blauwtje

over die test: wij hadden een tester die zoon zelfs met een gemeten iq van 111 hb noemde. Die keek dus wel naar het kind, school alleen naar het getalletje. Ik vind het inderdaad ook jammer dat het Leo die grens strikt (of, aardig strikt) hanteert.
(later heeft zoon 'bewezen' dat tester het goed gezien had door wel een hb-score te 'halen')

Ishtar

Ik denk dat heel veel kinderen baat hebben wij werken op hun eigen niveau. Waarom is dat eigenlijk niet normaal? En dan ben je meteen van dat gezanik over hb af. Want het feit dat die kinderen andere interesses hebben of beter top down leren valt dan helemaal weg, omdat het logisch is dat kinderen het beste op hun eigen manier leren.

Ik zou dus niet zo blij zijn met een psych die mijn kind hb noemt, maar da's meer vanuit een wantrouwen tegen het hele concept hb. Mijn punt is nu juist altijd geweest dat mijn kinderen normaal zijn, als school zich maar een beetje zou aanpassen. Wat mij betreft komt er veel meer begrip en tolerantie voor de grote verschillen in interesse, leerstijl en leersnelheid. Dat kan je ook neutraal formuleren, da's niet een schaal van minder en meer.

Overigens een heel leuk 10min gesprek gehad met de Leo-juf. We zijn het helemaal eens dat het concept ten dode is opgeschreven en dat wat zij doen (het bewuste werken op niveau) gewoon in de klas zou moeten gebeuren. Nou ja, daar wachten we dan maar op...

Ik kan me het wel voorstellen

Wordt het toch weer een Leo draadje.
Ik kan me de bewuste keuze voor Leo onderwijs wel voorstellen, als er bij ons in de stad een Leo school was geweest dan zou ik zeker zijn gaan kijken.
De basisschool is de enige plek waar kinderen gedwongen worden om met mensen van diverse intelligentieniveaus om te gaan. Iemand die beweert dat ze dan al kunnen oefenen voor later kletst onzin. Zo gauw als ze van de basisschool afkomen gaan ze naar een middelbare school op hun niveau, VMBO, Havo VWO of GYM, allemaal mooi apart zodat kinderen redelijk op hun eigen niveau kunnen werken. Ik zeg niet dat het perfect aansluit maar het is beter dan bij de basisschool waar alle kinderen ongeacht het niveau gewoon in 1 klas zitten. Als ze na de middelbare school voor een studie kiezen zitten ze weer bij mensen met een gelijk niveau en ook vaak met een gelijke interesse.
Later als je gaat werken zie je het zelfde, binnen je werkveld ga je vaak toch om met mensen van het zelfde niveau en met dezelfde interesses. Let op, ik beweer niet dat mensen van verschillend niveau geen vrienden van elkaar kunnen worden, heel goed zelfs. Met mijn mbo opleiding heb ik een heleboel vrienden die universiteit gedaan hebben, mijn man zelfs. Maar dat is privé en anders. Samen werken en leren doe je het liefst met een groep op je eigen niveau. Als je je kind wilt leren met verschillende niveaus om te gaan vindt ik dat een heel mooi streven maar doe dat dan thuis en gun je kind op school een omgeving die op zijn niveau aansluit.

Niet eens

Ayla, ben het helemaal niet met je eens. Hoewel ik direct naar Leo ging kijken als die dichterbij was, maar iid als noodoplossing. (en de nood is dus hoog hier helaas)
Veel en veel liever had ik zoon op een gewone school met alle niveaus door elkaar. Met gewoon adaptief onderwijs zou dat geen enkel probleem moeten zijn.

Toch

Waarom moet een kind dat gym gaat doen perse in 1 klas zitten en perse kunnen samenwerken met een kind dat net VMBO redt, er zit toch een wereld van verschil tussen, het is toch helemaal niet gek dat die twee niet samen kunnen werken, Voor de 1 gaat het veel te snel en voor de ander veel te langzaam. Die twee kunnen best vrienden zijn maar samen werken en leren lijkt mij een probleem. En dan kunnen we wel weer het ideaalbeeld gaan schetsen van differentiatie in de klas en werken op diverse niveaus maar in de praktijk komt daar op de meeste scholen weinig van terecht

Ervaring adaptief onderwijs en leo

Wij hebben de overstap gemaakt naar leonardo voor de twee jongste een maand geleden, de oudste scoort alleen performaal HB en is in een gewone groep 7 terecht gekomen in adaptief onderwijs op dezelfde school

Wat een verschil met de traditionele school waar ze voorheen zaten.

Het niet HB kind leeft compleet op en in de leo klas doen de jongens het prima maar ik kan me zelfs voor hen de "gewone" klas binnen deze school voorstellen. En dat ze dan toch tot hun recht zouden komen, terwijl ik me dit bij voorbaat niet kon voorstellen.
Ik was zo sceptisch geworden over het onderwijs dat ik me niet kon voorstellen dat het mogelijk zou zijn om kinderen zo gedifferentieerd onderwijs binnen een groep aan te bieden.

Het kan dus wel...

Ervaring

Mijn dochter, behoorlijk slim, presteert beter als ze naast een meisje zit van eigen niveau. Ze trekken zich op aan elkaar. Als ze naast een kind zitten wat niveaus lager zit met een bepaald vak, gaat het mis. Ze heeft al te maken gehad met jaloerse kinderen, kinderen die chanteren en dreigen als ze niet laat afkijken, noem maar op, of de ander barst in snikken uit, want het lukt mij niet en haar wel, dat is heel frustrerend als een kind van lager niveau daar steeds mee geconfronteerd wordt.. Differentiatie in die klas werkt goed, er zijn bijvoorbeeld 5 rekenniveaus. Maar de kinderen zitten dan wel bij iemand die hetzelfde werk aan het doen is. Uit ervaring werkt dat toch het best in de groep kinderen waarin mijn dochter zit.

Wel of geen leo, kind kiest zelf voor........

Ik heb het even aan zoon (7 jaar) gevraagd wat hij achteraf leuker vindt: de Leo of gewone basisschool. Hij zegt zeker weten de Leonardoschool. Waarom vraag ik hem. Omdat het lekker moeilijker is daar word ik blij van en ze begrijpen me daar wel. Ik vraag ook even of hij de kinderen van zijn vorige school mist. Nee hoor, daar spreek ik toch heel af en toe mee af . Ik vind echt dat je het per kind moet bekijken wat goed is. Mijn zoon had elke dag buikpijn en huilbuien was niet gelukkig.... Dan zoek je als ouder naar een oplossing. Geloof me het was een heftige periode voor zoon en voor ons als ouders. Iedereen die een hb kind heeft wat zich wel goed aanpast, fijn toch. Maar denk ook aan de kinderen die dat niet kunnen. Mijn zoon is exstreem hb, dat heeft misschien ook invloed op het geen aansluiting vinden. Mijn middelste past zich wel goed aan en heeft veel vriendinnen. Dat is iets heel anders en zij zal wel goed op haar plek zijn op een gewone school.... Maar ja, nu wil zij ook naar de Leo, want oudste is zo enthousiast. Wat moet je dan doen.... Bedankt voor reacties.

Ayla

Ik ben er van overtuigd dat kinderen met verschillende capaciteiten bij elkaar in de klas kunnen zitten en ook nog eens allemaal wat kunnen leren. Ik weet dat scholen in de praktijk het vaak niet op de juiste manier aanpakken en ik weet ook niet of de pedagogische bagage van de huidige Pabo studenten goed genoeg is om met kinderen van verschillende niveaus te werken en te zorgen dat er niemand buiten boord valt. Ik vind het echter voor kinderen juist een groot geschenk om in de klas te zitten met kinderen van verschillende niveaus en daarmee te leren samen werken en van elkaar te leren. Dat zie ik thuis bij mijn eigen kinderen van verschillende leeftijden, dat zie ik ook op school bij mijn kinderen. Een van mijn kinderen heeft een kind met down syndroom in de klas. Cognitief zitten ze niet op hetzelfde niveau en toch leren ze van elkaar en verrijken ze elkaars bestaan en zijn ze vrienden.

De school waar mijn jongste dochter op zit springt sowieso redelijk goed in op verschillende niveaus. Ze werken met combinatie klassen en binnen elke groep kan ieder op zijn eigen niveau werken. De kinderen werken aan de meeste vakken individueel dus dan maakt het ook helemaal niet uit of de kinderen op hetzelfde niveau werken of op een ander niveau. Er is weinig klassikale uitleg maar meer uitleg in kleine groepjes voor wie het nodig heeft.

Samenwerken gebeurd ook wel. Dit is vaak in de vorm van projecten waarbij buiten een cognitief aspect ook vaak een creatief aspect zit. Kinderen die misschien minder "school slim" zijn kunnen hier juist heel goed samen werken met kinderen die meer "school slim" zijn omdat voor de goede voltooiing van het project vaak meer dan alleen slim zijn nodig is maar ook creativiteit en goed kunnen samen werken.

Vakken waar gezamenlijk in wordt gewerkt zijn ook vaak vakken als gym en handenarbeid waarin het cognitieve aspect niet voorop staat.

Bij rekenen en taal werken ze 90% van de tijd individueel en maar heel af en toe samen. Bij samenwerken zorgt de juf er voor dat ze in groepjes werken waar ieder aan bod kan komen.

Mijn dochter vindt het vaak ook moeilijk om samen te werken met kinderen die veel minder kunnen of dingen op een andere manier benaderen maar ik ben er van overtuigd dat ze hier juist veel van leert. Natuurlijk ze is nog maar 6 en ze ziet het zelf nog niet altijd zo in en het kan ook frustrerend zijn als jij over iets praat wat de anderen helemaal niet kunnen volgen. Dat is ook zeker iets waar ik oog voor heb maar tegelijk is het leren samenwerken met anderen, de goede kanten van anderen in te leren zien en je eigen kennis te delen op zo'n manier dat anderen er ook wat aan hebben ook heel waardevolle dingen.

Ik weet dat veel scholen niet goed omgaan met kinderen die naar boven of onder heel erg uitsteken maar ik ben er van overtuigd dat het mogelijk is binnen één klas verschillende niveaus te hebben en ook nog van elkaar te leren.

Blauwtje

In mijn jeugd was het al zo dat heel veel kinderen zich op de basisschool verveelden. Ik kan nog steeds de bomen op het schoolplein uit tekenen, zoveel uren heb ik uit het raam zitten te staren. Mij ervaring staat niet op zichzelf en bijna iedereen die ik ken herinnert zich een groot deel van de basisschool zo. Het eindeloze wachten op anderen, hardop lezen in de klas wat altijd zo traag ging, eindeloze rijen sommen maken.... Het hoort er gewoon bij.
Als ik nu naar de scholen van mijn kinderen kijk is het al best anders geworden. Ze doen nu veel meer verschillende dingen op school dan vroeger.

Ik weet niet of het systeem per definitie fout is. Het Amerikaanse deel van de familie van mijn man vindt van wel en die geven dus thuis les. Dat mag hier nauwelijks en is dus geen optie. Binnen het systeem zoals het nu is en met het huidige budget zal een kind zich echt wel eens vervelen. Ik weet nog niet hoe het verder gaat met mijn dochter maar ik vind dat een beetje verveling en saai werk doen niet persé slecht voor haar zullen zijn.

Ze kan nu enorm lopen te balen als ze lange bladzijden met in haar ogen saaie opdrachtjes moet maken. Dat snap ik maar dat is geen excuus om het niet te maken of het slecht te maken. Zo leert ze hopelijk ook doorzettingsvermogen en het beste te maken van een soms niet zulke leuke situatie.

Natuurlijk als een kind echt ongelukkig is ga je op zoek naar een andere oplossing maar die zou ik niet in het Leo onderwijs vinden. Nog afgezien dat de bedragen die hier genoemd worden betekenen dat veel ouders dit niet eens als een noodoplossing zouden kunnen gebruiken.

Waarom 'ongelukkig"

Sera; "Natuurlijk als een kind echt ongelukkig is ga je op zoek naar een andere oplossing maar die zou ik niet in het Leo onderwijs vinden. Nog afgezien dat de bedragen die hier genoemd worden betekenen dat veel ouders dit niet eens als een noodoplossing zouden kunnen gebruiken. "

Tuurlijk ga je op zoek naar andere oplossingen maar van school naar school hoppen zoeken tot je de school gevonden hebt die met HB en Dyslexie om kan gaan en al 2 scholen gevonden hebt die van alles beloven maar als het puntje bij paaltje komt niets doen, ja dan ga je op zoek naar een oplossing die geboden word, leonardo.

Wil niet zeggen dat ze het daar percee "kunnen" maar de intentie is er in iedergeval wel, en dat kon ik van de laatste 2 scholen niet zeggen.

Allebei fijne scholen voor gemiddelde kinderen, deden een poging tot adaptief onderwijs maar struikelde over de praktische uitvoering.

Deze school kan het wel, heeft ervaring met adaptief onderwijs. In de gewone groep 7 werken ze met 6 nivo-groepen. Wonderbaarlijk vind ik dat! Dochterlief is binnen 3 weken doorgetest met rekenen tot eind groep 8 en mag nu verrijkingswerk gaan doen.
Spelling (zal ivm dyslexie zwakker blijven) zit ze in een hele andere nivo groep en ook dat doet haar goed....

En de Leonardo klas werkt eigenlijk niet anders dan dit. Er zitten wat privileges aan doordat de leonardo stichting erachter zit EN we elke maand 2 keer 100 euro neertellen.

Maar zou de leo-klas nu stoppen om een of andere reden, weet ik dat ze het op deze school ook kunnen redden zonder leonardo. Ze hebben gewoon ervaring om gedifferencieerd onderwijs te bieden.

Echt twee duimen omhoog!

Sera

Je praat zoals ik vroeger praatte, ongeveer de tijd dat ik al wel doorkreeg dat mijn kind(eren) een veel grotere voorsprong hadden dan ik had doorzien en ook de tijd dat ik nog niet doorhad hoe funest klassikaal de scholen bij mij in de omgeving functioneren.

Tuurlijk, het klinkt allemaal heerlijk wat je zegt.

Met dat vertrouwen en die instelling zag ik mijn oudste langzaam verpieteren. Op school was er niets aan hem te merken, thuis ging het via driftbuien naar slaapproblemen. Voor die slaapproblemen is hij onderzocht. Zijn zelfbeeld is gescoord. Sociaal en kwa gedrag schatte hij zichzelf gemiddeld in (dat had ie natuurlijk geleerd tijdens al die verveling met al die fijne klasgenootjes van andere niveau's), de rest heel laag. Het laagste was zijn inschatting van zijn schoolse prestaties. Hij scoorde 15%, dat betekent dat 85% van de kinderen van zichzelf denken dat ze beter kunnen presteren dan mijn zoon. Nogal laag voor een jongen die kwa IQ (hoe discutabel die waarde ook mag zijn) in het bovenste percentiel zit, vind je niet?

Dus of ie ongelukkig was weet ik niet, maar dat ik dan actie onderneem lijkt me duidelijk.

En dit is dus iets dat heel veel kinderen van ouders zoals jij en ik kan overkomen. Met de beste bedoelingen. Het hoeft niet te gebeuren, vaak zal een kind een bepaalde gevoeligheid hebben om zo extreem te reageren op zo'n normale situatie om als slim kind in een schoolklas te zitten. Maar goed, je zal maar een slim gevoelig kind zijn.

Oh en ik vind dat 100 euro per maand geen beletsel mag zijn voor een modaal gezin. Daar ben ik dan weer heel ouderwets in. Niets, maar dan ook niets, is belangrijker of waardevoller dan de opleiding van de kinderen. Op alles kan je beknibbelen. Om eerlijk zijn heb ik al vaak hoofdschuddend toegekeken hoe bevriende modale gezinnen zich helemaal tot de nek in de vaste lasten zetten. Dat hebben wij niet gedaan. Hier dus een oude badkamer, een genante keuken (nieuw maar IKEA), een huis waarvan de familie niet begrijpt dat we er nog wonen en genoeg geld in de maand over voor de Leo.

Sera

Vergeet niet dat de school die jij nu ervaart, niet overal zo is. Wat jij beschrijft is echt niet het gemiddelde van nu. Maar ook bij scholen die jij beschrijft, is het mogelijk dat dit niet voldoende is voor sommige hb-kinderen, zie bijdragen van andere ouders.
De school van onze zoon was ongeveer zoals jij jouw school van vroeger beschrijft. Geen differentiatie, geen erkenning dat je verder bent, geen uitdaging, niets behalve frustratie. Bij zoon betekende dat een depressie op 6-jarige leeftijd.
Zoon is eerst verneld van begin groep 4 naar begin groep 5, wat tijdelijk veel druk van de ketel haalde. Maar na een half jaar groep 5 ging het toch weer mis. Zoon: Maar Mama,vorig jaar wilde ik dood, nu niet......... We hebben maar niet gewacht totdat hij weer dood wilde.
Conclusie was: Zoon moest naar een andere school die hier wel mee om kon gaan. In het eigen dorp waren geen alternatieven. Leo bleek ongeveer even ver weg als andere school die hier eventueel misschien wel mee om kon gaan. Nou, dan gaan wij echt geen 'normale' school proberen ten koste van ons kind als een goed alternatief even ver weg is. Ik zie die toegevoegde waarde van een normale school niet zo. Zoon gaat naar twee sporten bij allerlei soorten kinderen, gaat naar de BSO met allerlei kinderen, heeft neefjes in alle soorten.
Wij hebben een Leo zonder hoge eigen bijdrage, wel een (echt) vrijwillige bijdrage. De bijdrage draagt dus niet bij aan elitevorming.
Wij en zoon zijn elke dag blij dat hij naar deze school kan en mag gaan. Hij zit hier sinds dit schooljaar en wij hebben nog nooit zo'n relaxed basisschooljaar gehad waarbij wij ons geen zorgen hoeven te maken over ons kind,