Je kind op het speciaal onderwijs
Hopelijk kunnen we hier verder schrijven. En nieuwe mensen, wees welkom!
anomarie schreef op 24-07-2021 om 09:53:Dit vraagt veel van betrokkenen en het vraagt vooral het niet leven op de letter van de wet.
Nou ja, laten we wel wezen: Ouders en leerlingen dienen zich natuurlijk aan de wet te houden. Het is de kern van de ongelijkwaardigheid.
Scholen zijn wettelijk bevoegd gezag (zij kunnen ouders en leerlingen bovendien aangeven bij leerplicht, politie veilig thuis), ouders en leerlingen hebben leerplicht, zonder dat daar leerrecht tegenover staat (zij kunnen feitelijk nergens terecht).
Zo zijn de verhoudingen.
Als je wat te regelen hebt dan gaat dat het beste als je het in diep vertrouwen aan de school overlaat (en dat gaat wonderwel vaak naar ieders tevredenheid), of, als je dat vertrouwen niet hebt, als je doet alsof.
De list is dan om er een weg omheen te vinden zonder op bestuurlijke tenen te trappen.
Zodra je conflict gaat zoeken (AnneJ) of je meent je te moeten bewijzen als vechtouder (Amber82) verval je in een machtsstrijd die je alleen maar kunt verliezen.
Waar zeg ik dat ik vind dat je je als vechtouder moet opstellen of dat ik dat ben?
Mijn ervaring is dat er juist een hele fijne samenwerking is en dat er wel geluisterd wordt naar wat ik als behoeften voor mijn zoon zie.
En opkomen voor de belangen van je kind is voor mij niet hetzelfde zijn als vechtouder. Dus dat is volledig jouw interpretatie.
Nou ja, laten we wel wezen: Ouders en leerlingen dienen zich natuurlijk aan de wet te houden. Het is de kern van de ongelijkwaardigheid.
Ik zeg ook niet dat je de wet moet overtreden. In conflict ben je geneigd de wet erbij te pakken. Zo heeft een samenwerkingsverband als wettelijke taak het verdelen van de middelen en het afgeven van een toelaatbaarheidsverklaring. Meer zijn ze niet verplicht om te doen. Echter zijn er ook regio's waarbij er wel degelijk in gesprek gezamenlijk gekeken wordt naar de beste plek voor dit kind. Ouders worden actief betrokken en hun zienswijze wordt meegenomen in de uiteindelijke beslissing.
door middel van het oudersteunpunt hoopt men dat er meer naar ouders geluisterd gaat worden. Het zal mensen vast bewuster maken, de vraag is echter of het de echte problemen op zullen lossen.
Tot die tijd wil ik de hoop houden dat scholen en ouders samen gaan voor wat goed is voor het kind. Dat door middel van een goed gesprek steeds het belang van het kind voor op blijft staan. Regulier onderwijs als het kan en speciaal als dat beter is.
anomarie schreef op 24-07-2021 om 17:40:
Nou ja, laten we wel wezen: Ouders en leerlingen dienen zich natuurlijk aan de wet te houden. Het is de kern van de ongelijkwaardigheid.
Ik zeg ook niet dat je de wet moet overtreden. In conflict ben je geneigd de wet erbij te pakken.
Ik weet niet precies wie je met “je” bedoelt. Kern is dat ouders en leerlingen niet zoveel aan de wet hebben omdat er (als het over onderwijs gaat) niets in staat waaraan zij rechten kunnen ontlenen.
De school mag doen wat men doet, ook als het niet direct in het belang van dat ene kind is.
Tot die tijd wil ik de hoop houden dat scholen en ouders samen gaan voor wat goed is voor het kind. Dat door middel van een goed gesprek steeds het belang van het kind voor op blijft staan. Regulier onderwijs als het kan en speciaal als dat beter is.
Maar aan al dat gehoop heeft niemand wat zolang de verhoudingen zijn zoals ze zijn. School heeft een ander belang dan het kind.
Het is zinnig om daar mee te rekenen. Dat voorkomt teleurstellingen of zelfs hoge poten en het opeisen van rechten die er helemaal niet zijn.
Iedereen snapt dat passend onderwijs dicht bij huis altijd te verkiezen is. Dát is in het belang van het kind.
Maar het is ook te begrijpen dat de subsidiepot niet oneindig diep is. Dat levert al snel compromissen op die niet per se het belang van het kind dienen.
