Leestempo moet omhoog bij ongemotiveerde zoon (gr 3)

Niet doen

ayla:"Nu wijs ik haar steeds op woordjes die fout gaan, met waarschijnlijk als effect dat ze er binnen 3 minuten de balen van heeft want ik kan het toch niet."
Niet doen. Het komt zoals het komt. Heb geduld. Heb vooral plezier met lezen. Fouten maken mag.
Chippie:"Ik zie echt geen noodzaak om te oefenen met letters en hakken en plakken terwijl het kind, een kleuter, daar geen zin in heeft."
Dat moet ook anders. Het is verstandig om met lezen bezig te zijn in de meest plezierige vorm. Voorlezen, samen doen, rijmen en dichten, gekke woorden verzinnen. Je kunt er eindeloos veel lol mee hebben én het is goed voor de taalontwikkeling en de geletterde ontwikkeling.
Je kan het niet weglaten. Je kunt het wel leuker doen.
Groet,
Miriam Lavell

Chippe

Tja Chippie dan kan ik wel een hele uitleg geven waarom en dat zij dat echt wel wil maar ik weet niet of dat zin heeft. Je moet echter van mij aannemen dat ze echt niet hoeft te lezen en dat we alleen oefenen als zij erom vraagt. Zij is gewoon 1 van die kinderen die graag wil lezen voor groep 3 maar die de link niet helemaal vanzelf legt. Het is moeilijk het ene kind met het andere te vergelijken, zeker als je ook niet persoonlijk kunt zien hoe het bij iemand gaat en hoe een kind is.

Pelle

maakt hem niet uit Hij weet dat toch niet....

Ik heb vandaag ff met juf gesproken, zoon zit gewoon op nivo waar hij moet zitten in groep 3, dochter is inmiddels eind groep 3 met lezen (AVI) dus er is nog steeds verschil, maar in de ogen van zoon niet....en daar was het om begonnen )

Auchh

Hmmm dit raakt me wel, al is dit niet het draadje om het erover te hebben. Blijkbaar geef ik de indruk dat ik ayladochter thuis dril en dat is absoluut niet zo. Soms lezen we weken niet en dan weer 2 weken wel. Pelle, ik snap dat het elkaar tegenspreekt. Ik vind het moeilijk om uit te leggen dat zij een kind is wat dolgraag wil lezen, is er ook dagelijks mee bezig, kan uren met haar neus in een nieuw boek over dieren zitten, wachtend tot ik de tijd heb om haar voor te lezen, tegelijkertijd ook balend dat ze het niet zelf kan lezen maar ze heeft niet het geduld en de zin om het te leren omdat ze het spellend lezen wat we eerst deden niet leuk vond en ze vond de avi boekjes ook stom (kan ik me trouwens alles bij voorstellen). We merken bij alles dat ze er echt aan toe is. Daarom dat ik haar graag over die eerste drempel wil helpen.

Niet duwen!

"Daarom dat ik haar graag over die eerste drempel wil helpen. "
Laat de gedachte los dat je op een of andere manier 'snel klaar' zult kunnen zijn. Leren lezen kost tijd. Jaren krijg je niks terug voor je inspanningen. En ineens is het er. Helemaal, of eerst een enkel woordje en dan steeds meer. Of iets wat daar tussen zit.
Je kunt dat niet manipuleren. Heb geduld.
Over de drempel duwen maakt meer kapot dan je lief is.
Groet,
Miriam Lavell

Nog wat

ayala:"Soms lezen we weken niet en dan weer 2 weken wel. "
Dat doe je met praten ook niet. Eigenlijk komt hier de belangrijkste aap uit de mouw. Lezen voordoen is alleen maar een eitje als je zelf lezen leuk vindt en iedere leest. Net zoals je iedere dag praat.
Je leest (in het zicht van je kind) zelf boeken, de krant, recepten, teksten op websites, etc. Kind ziet dat jij daar wat aan hebt. Dat er wat te halen is.
Dat gaat met praten ook zo. Twee weken niet praten met kind is er niet bij.
Als je zelf lezen niet zo leuk vindt, dan wordt het lastiger om kind gretig te maken. Het voorbeeld is dan dat het zonder lezen ook best kan.
Voorlezen (elke avond voor het slapen gaan) is wel een goed substituut. Maar ook dat moet je dan echt leuk vinden, of in niets laten blijken dat je het eigenlijk vervelend vindt of dat je er het geduld niet voor hebt.
ayala:"kan uren met haar neus in een nieuw boek over dieren zitten, wachtend tot ik de tijd heb om haar voor te lezen,"
Ik zou zeggen: laat alles vallen en lees voor. Je kunt wel jezelf duwen tot het tot prioriteit maken van lezen. Je kunt niet je kind duwen tot het laten zien van resultaat van die inspanning. Je moet vertrouwen hebben dat dat komt.
Groet,
Miriam Lavell

Het komt wel, ayla

Echt. Je hoeft er niet eens een manier voor te bedenken. Zoon was ook al tijden bezig met letters, en het enige wat wij deden, was bevestigen. Ja, dat is de letter van mama. De M. Enzovoorts. Als hij wilde weten wat ergens stond, zeiden we dat. Kat, dat staat er. Kijk, dezelfde letter als mijn naam. En in de tussentijd deden we gewoon wat we altijd al deden - voorlezen, rijmspelletjes, fantasiewoorden, andere teksten op bekende wijsjes, ga zo maar door. Niet echt bewust, in elk geval.
Vorig jaar in de vakantie zat hij (daar is-ie weer) met de Donald Duck in de auto (hij was toen net vier) en hoorden we hem opeens opgetogen roepen: ik weet wat hier staat! Hier staat mag! M-A-G!
Dus ik dacht, net als jij nu: ha, hij is "eraan toe", hij gaat leren lezen! Joepie! Zelf groot leesmonster, had al visioenen van uitslapen op zaterdagochtend omdat hij lekker in bed bleef liggen met een Duck , dus ik aan de slag. Binnen een maand had hij het wel gehad met het lezen. Het ging hem niet snel genoeg.
Dus heb ik het weer lekker laten zitten en ben teruggegaan naar de natuurlijke methode (a la wat Miriam schrijft). Vragen beantwoorden, inspelen op wat hij wil weten, rijmen, zingen, lezen, voorlezen.
Een tijdje terug is het kwartje voor de tweede keer gevallen, en nu gaat het echt vanzelf.
Lang verhaal. Kort gezegd: probeer het niet structureel aan te pakken. Voor de meeste kinderen die het zelf doen, is leren lezen inderdaad echt als leren praten: het groeit bijna onvoorspelbaar door doen en zien en op eigen tempo uitvogelen.

Ayla

AVI boekjes zijn inderdaad stom. Die kun je links laten liggen.

Ik heb geen idee hoe deskundigen het noemen, maar de fase waarin je dochter zit, daar zitten heel veel kinderen in, zeker kinderen uit groep 2. Dat is een heel bekende en belangrijke fase. Dol op boeken, voorlezen, weten dat teksten je info op kunnen leveren, interesse in letters, letterherkenning, hakken/plakken etc. Leren lezen start met die basis. Ik ben heel erg benieuwd hoe jij ziet dat zij baalt dat ze het niet zelf kan lezen... volgens mij zie jij dat. Ik denk dat ze bewust of onbewust jouw 'ze baalt dat ze niet zelf kan lezen' gedachten heeft opgepikt en mogelijk ook dus uit.
Als het kind wil lezen (intrinsiek gemotiveerd) dan zijn er overal om haar heen woorden die ze kan lezen. Of ze dat nu hakkend/plakkend doet of op woordbeeld.

Graag geef ik je mee dat een kind dat nog niet aan lezen toe is, reageert zoals jouw kind: het raakt gefrustreerd, wil niet meer, vindt het stom, gooit de boekjes weg. Daar kun jij allerlei conclusies uit trekken. Waarschijnlijk ligt het niveau van het 'lezen' dat jij aanbiedt nog te hoog. Doe gewoon leuke spelletjes met haar die ze wel leuk vindt. Lees haar voor, laat haar zelf de plaatjes in een boek bekijken, taalspelletjes, laat haar korte woordjes lezen, etc.

Ik zeg niet dat je 'drilt' maar ik zie wel een moeder die heel erg bezig is over de eventuele bovengemiddelde capaciteiten van haar dochter. Om eerlijk te zijn; meer dan goed is voor moeder én dochter. Je wilt die capaciteiten ook tot uiting zien komen. Je wilt het niet horen, maar ik denk dat je de lat te hoog voor haar legt. Het komt vanzelf... uit het kind.

Omgekeerd

chippie:"Graag geef ik je mee dat een kind dat nog niet aan lezen toe is, reageert zoals jouw kind: het raakt gefrustreerd, wil niet meer, vindt het stom, gooit de boekjes weg."
Deze wat algemene uitspraken wil ik graag omdraaien. Kinderen zijn altijd toe aan lezen, net zoals ze altijd toe zijn aan praten en net zoals ze best mogen weten dat er een wc bestaat waar jij je plas deponeert, ook al zijn ze nog niet zindelijk. Je hoeft het lezen niet weg te houden. Je mag zelfs betrekken. Eén ding: je mag kind niet afmeten aan de resultaten die je zelf graag zou willen zien. Dus verstop je eigen ongeduld (ook die in je lichaamstaal) en je commentaar.
De reactie die je beschrijft is kenmerkend voor een kind dat van lezen het idee heeft gekregen dat dat te moeilijk is, dat het dat niet kan en nooit zal leren. Dat heeft het onthouden aan alle contact en betrokkenheid met lezen. Dat verraadt een ongeduldige leesbegeleider die resultaat wil zien.
Groet,
Miriam Lavell

Tja

Ik vermoed dat ze het idd opeens kan, (zo ging het idd ook met fietsen, hele zomer oefenen, gefrustreerde moeder en gefrustreerde dochter, Toen maar losgelaten want ach het wordt toch winter en we beginnen in de lente wel opnieuw, en opeens 2 maanden later stapt ze op en fietst weg) Waar ligt het probleem nu, tja, moeilijk te zeggen. Als zij vraagt om te lezen ga ik mee met haar, pak het waarschijnlijk helemaal verkeerd aan waardoor zij het niet meer leuk vind om te lezen. Zogauw als ik merk dat ze het niet meer leuk vind stoppen we ook ermee ook al baalt zij dan. Ik lees haar iedere dag voor, diverse hoofdstukken, pluk en de petteflet, Paul van Loon, van alles. Ik merk dan af en toe dat ze half meeleest: kijk daar staat ik, of kijk daar staat mama. Of juist andersom, boot je zei net boot, waar staat dat. Ik wijs haar dat dan ook altijd aan.
Pelle, dat hakken en dan haar laten benoemen kan ze wel, zo spel ik woorden voor haar als ze een briefje wilt schrijven aan iemand en ze kent het woord niet.

Sleeplezen

Miriam, ik ben het met je eens dat lezen overal is en je het eigenlijk de hele dag door doet. Maar ik zie Avi-boekjes, of soortgelijke boekjes, als een aanvulling. Even een moment rustig zitten en het kind zelf laten lezen. Boeken met te kleine letters en teveel woorden schrikken af. Begrijp ik goed dat met sleeplezen bedoeld wordt dat de ouder leest met een vinger onder de woorden ofzo? Ik heb ook eerdere draadjes over sleeplezen gelezen, maar ik haal het er toch niet helemaal uit.
Wat betreft het hakken en plakken ga ik ervan uit dat dat hetzelfde is als spellend lezen. Of heb ik hier ongelijk? Is dat nu juist wel of niet goed om zo te leren lezen?
Wat vinden jullie?

Met een pen

Het is nog preciezer. Je wijst met een pen al lezend elke letter aan die je verklankt, precies op het moment dat je het uitspreekt. Als kind meeleest dan moet het op dezelfde manier die pen volgen en precies die letters verklanken die de pen aanwijst. Het effect is dat de letters door het tempo en het verklanken vanzelf aanelkaar klinken als woorden en zinnen. De techniek heft het spellend lezen op.
"Wat betreft het hakken en plakken ga ik ervan uit dat dat hetzelfde is als spellend lezen. "
Ja. Met hakken en plakken wordt kinderen in eerste instantie geleerd om spellend te lezen (v-i-s), in de veronderstelling dat ze op latere termijn vanzelf tot plakken (synthese) komen.
In de praktijk blijkt een deel van de kinderen niet meer of heel moeilijk van dat spellend lezen af te komen. Sleeplezen slaat die tussenstappen over en gaat van letterverklanken meteen naar zin verklanken. Het tempo en het bijwijzen met de pen biedt het kind ondersteuning (strategie) om dat te doen en niet te blijven hangen.
Belangrijk: fouten maken mag, herhalen niet, leuk houden moet en oefening baart kunst.
"Is dat nu juist wel of niet goed om zo te leren lezen? "
Ik heb dat hakken en plakken altijd een vervelende methode gevonden, maar voor de meeste kinderen maakt het helemaal niet uit. Die leren toch wel lezen. Je kunt ook niet in die hoofden kijken, dus we weten helemaal niet of kinderen echt wat hebben aan dat hakken en plakken bij het lezen.
Hakken en plakken heeft eigenlijk vooral betekenis in het leerlingvolgsysteem van de juf. Er kan heel precies op de formulieren ingevuld worden welke leesstapjes er genomen zijn. En dat heeft weer als nadeel dat nogal wat leerkrachten denken dat je niet kunt leren lezen zonder die tussenstapjes. Voor kinderen die van die tussenstapjes in de war raken is juist dat extra vervelend.
Groet,
Miriam Lavell

Ayla

Net als Chippie zie ik ook jouw reacties op het forum over je dochter waarvan je denkt dat ze een ontwikkelingsvoorsprong heeft. Maar waaruit maak je dat dan op? Als ze bijna 6 is en ze kent sommige letters maar sommige niet dan is dat toch niet zo bijzonder?
Is ze al extern getest? Weet je daar al meer van?

Dorle

Het feit of een kind letters kent zegt niets over een ontwikkelingsvoorsprong, er zijn kindjes in ayladochter haar klas die meer letters kennen en beter kunnen lezen waarbij het vermoeden niet speelt. het is ook ene kwestie van gedrag en hoe een kind verder is en interesses. Dochter heeft interesses die niet standaard zijn voor een 5 jarige en gedraagt zich vaak op een manier die ook niet standaard is voor een 5 jarige.
Vaststellen of een kind een voorsprong heeft is vrij eenvoudig te doen via ene paar vragenlijsten, vaststellen of een kind hoogbegaafd is is moeilijker. Wij moeten volgende week voor een eerste gesprek voor extern onderzoek.

Anneque en ayla

Anneque hoe gaat het nu? Is je zoontje tevreden met de boeken die je hebt uitgekozen? En anders zijn er altijd nog stripboeken zoals de Donald Duck junior. Lezen is lezen hoor dus een stripboek kan ook best.

Ayla mijn zoon wordt in april 6 jaar. Hij zit in groep 2. Zonder te pushen pikt hij lezen op. Vorig jaar kon hij een paar woordjes herkennen en een paar letters maar dit jaar gaat het snel. Maar wel bij vlagen. Nu is hij opeens helemaal in het lezen en op de ie, eu, au en ei na kent hij alle letters. Ik heb hem nu ook verteld dat hij de woorden van mij echt niet hoeft te spellen als hij ze herkent. En dat lukt hem. Verder leest hij op school met een groepje oudere kleuters die ook al aardig kunnen lezen. De juf op school biedt alle kinderen iedere week een letter aan. Of om de week dat weet ik niet precies. Op speelse wijze. Op die manier leert hij alle letters en hij onthoudt ze ook. Maar ik zou mij er maar niet druk over maken. Voorlezen is ook leuk en lezen leert je dochter echt wel. Mijn ongeinteresseerde zoon bakte er in groep 3 niets van maar leest nu in groep 4 op avi 8 niveau. En hij kon nauwelijks zijn naam schrijven toen hij naar groep 3 ging. Kwam allemaal goed. Vroeg kunnen lezen is leuk maar je kan het niet forceren. Bovendien moet je kind er wel aan toe zijn en het ook kunnen begrijpen.

Klopt anneque

dat verbaasde mij echt. De school waar ayladochter zit is een school waar over het algemeen kinderen zitten van mensen die gestudeerd hebben en heeft een landelijk hoog gemiddelde. Maar daar totaal geen herkenning van ouders als ik vertel waar dochter mee bezig is. Ik ken echt geen andere kleuter in mijn directe omgeving die weet wat een melkweg of een zonnestelsel is, weet hoe bergen ontstaan of waarom er aardbevingen zijn. Ze vragen er nog niet eens naar. Ze is de enige in haar klas die dagelijks jeugdjournaal en klokhuis kijkt.

Ik vind het rot dat ik nu jouw draad overneem, of dochter nu extra slim of net is daar komen we binnenkort achter, dan zijn er op school een twijfels meer en bij ons niet. Mocht ze het niet zijn prima mocht ze het wel zijn dan kan en wil school tenminste eens iets doen.

Anneque

Ik herken het wel, mijn kind moest in groep 3 ook korte tijd extra lezen thuis, saaie rijtjes zelfs.
Dat werd een strijd! Gelukkig was het maar voor korte tijd en daarna kwam het plezier in lezen vanzelf.
Ik hoop dat het sleeplezen gaat helpen!

Ayla

"Het feit of een kind letters kent zegt niets over een ontwikkelingsvoorsprong." Dat klopt volgens mij niet. Vroeg kunnen lezen kan een van de kenmerken zijn van een ontwikkelingsvoorsprong, hoeft niet, kan.
Misschien komen haar speciale interesses doordat ze zo jong al klokhuis en jeugdjournaal kijkt? Een beetje het kip en het ei verhaal. Wil ze van alles weten omdat ze een voorsprong heeft of stelt ze vragen die niet helemaal bij haar leeftijd passen omdat ze programma's ziet die nog niet bij haar leeftijd passen? Tja, ik weet het niet hoor. Hopelijk gaat het extern onderzoek duidelijkheid geven.

Pelle en dorle

Ik kan het helemaal met je eens zijn We lezen lekker door over aardbevingen, zonnestelsel en de oermens of Dolfje weerwolfje als ze tenminste eens een keer niet bang voor hem is Ach en het is nog leerzaam voor mij ook, Heb nog nooit zoveel opgestoken van de aarde en het heelal als de afgelopen half jaar.

Dorle, die interesses waren er al voordat ze de programma's bekeek. Jeugdjournaal en klokhuis bekijkt ze pas sinds een paar weken. En het klopt dat letterkennis 1 van de kenmerken is van een ontwikkelingsvoorsprong. Ze is op school getest afgelopen november en toen is er uitgekomen dat ze op taal en rekengebied een voorsprong had, alleen is er toen vanwege diverse redenen besloten verder niet veel mee gedaan. Een paar weken geleden is vanuit school de conclusie gekomen dat ze te snel door haar werk gaat en is besloten haar verdiepingswerk aan te bieden om haar de rest van het jaar bezig te houden.

In het kade van de draadovername

Echt gezanik over of een kind wel of niet hb is krijg je meestal pas als er op de een of andere manier geen aansluiting is tussen de ll en de school. Als er gedragsproblemen komen, of als ouders thuis iets zien aan hun kind. Dan gaan ze vergelijken en dan zijn er inderdaad helaas helaas scholen die pas gaan handelen ogv een test. Omdat het beeld diffuus is, omdat het kind 'niets laat zien', omdat ze er geen zin in hebben, omdat de ouders te veel zeuren, omdat andere kinderen dringender aandacht nodig hebben... het kan van alles zijn.

Het mooie is namelijk dat alle kinderen lesstof nodig hebben die aansluit bij hun ontwikkeling en het mooie is ook dat je met een beetje goede wil en uitproberen vaak ook kunt achterhalen wat er bij dat kind past. Daar is geen test voor nodig!

En thuis hoeft je kind ook niet hb te zijn, daar kun je het ook gewoon volgen.

Ga maar na: hb zegt niets over het kind. He-le-maal niets. De dingen die je nodig hebt om het kind van een goede omgeving te voorzien, zoals interesses of voorkeuren, die kun je gewoon uit zijn gedrag aflezen. Meestal.
Hb zegt alleen iets over je kind in relatie tot andere kinderen. Bah als ik het opschrijf vind ik het weer zo treurig. Eerst dwingen we alle kinderen hetzelfde curriculum in en dan verbazen we ons erover dat er kinderen zijn die beter op een andere manier leren. Andere volgorde, andere benadering... gek he, dat ze niet allemaal hetzelfde zijn.

Dus Ayla heeft volgens mij vooral een probleem met school. En omdat dat daar zo lastig op te lossen is dwingt de situatie haar om thuis anders naar haar kind te kijken, te gaan twijfelen, ons dingen te vragen. Zonder die problemen op school zou ze thuis ook de dingen meer kunnen laten komen. Nu zit ze in de klem.

Even snel geschetst..

Heelal en zo (o.t.)

Je dochter is niet de enige hoor. Onze kinderen kunnen je ook van alles vertellen over het heelal, de aarde, planeten etc. En mijn nummer 1 en nummer 3 zijn volkomen normale kinderen. Alleen nummer 2 is waarschijnlijk verder in zijn ontwikkeling. Verwachten wij tenminste. Wij laten niets testen zolang hij zich goed ontwikkelt en het goed naar zijn zin heeft. Het heeft bij ons te maken met onze interesses. Wij slepen onze kinderen overal mee naar toe. Naar musea, naar steden, naar het Kennedy Space Center in Florida. En dan krijg je die vanzelf een bredere ontwikkeling. Wij letten er wel op dat wat wij aanbieden geschikt is voor kinderen. Dus hier geen jeugdjournaal of klokhuis. Dat komt wel. Onze kinderen kijken 's avonds gewoon naar van die geweldadige tekenfilms . Ook gaan wij niet in op van die onzin vragen. Van die waarom dit, waarom dat vragen. In mijn ogen zijn dat ook vaak alleen maar vragen om aandacht te krijgen en is het antwoord vaak niet eens zo relevant. Willen ze iets weten dan zoeken ze het maar op in een boek of zo. En om dan weer even op het topic terug te komen. Kunnen ze gelijk oefenen met lezen.

Ja rode beuk

jij zegt precies zoals het is. Voordat ayladochter naar school ging waren er nooit problemen. Dochter was een vlot lekker slim vrolijk kind. Toen in groep 1 de problemen begonnen dwong ons dat op een hele andere manier naar haar te kijken. Zij past niet goed in het gewone gelid van school. Wij weten niet waarom, misschien is het HB misschien niet, misschien heeft ze ADD of iets anders. School of in ieder geval haar huidige juf is in ieder geval nu al zover dat ze dingen aanpast voor haar. extra werkjes, verdiepingsmateriaal omdat ze zich anders gaat vervelen en dan gaat ze in de klas lopen, gek doen en dat werkt ook niet.

Rode beuk heeft ook gelijk als ze zegt dat dit mij aan het twijfelen brengt, ik wil gewoon zo graag weten wat er met haar aan de hand is, haar helpen, ervoor zorgen dat ze plezier heeft in school, zich niet anders voelt dan anderen. Ik vind het echt rot om haar te horen zeggen dat ze dingen geheim houdt voor haar vriendinnetjes omdat de andere kinderen dat toch niet snappen. Ze werkt alleen in de klas omdat ze sneller werkt dan de rest van de klas. Wachten op andere is niet leuk als je het zelf sneller kan. Als ik ayladochter goed kon helpen zonder een diagnose dan zou ik het meteen doen. Helaas komt hier de starheid van school kijken en die willen graag een diagnose.

Maar Rode Beuk, je weet het vrij goed te zeggen.

Ayla

De middelste, 5,5 jaar oud, groep 2, past niet meer in het kleutersysteem, leest AVI 5, rekenvoorsprong meer dan een jaar. Stelt vragen over het heelal. Trekt het 'oerknal'verhaal in twijfel, want waarom zou dat nu dan nooit meer kunnen gebeuren?

De oudste is een gemiddeld kind qua rekenen en heeft een leesachterstand. Als ik al denk dat de middelste een voorsprong heeft, dan weet ik zeker dat de oudste dat niet heeft. En toch... precies dezelfde vragen en interesses.

En precies zoals mijn voorgangers aangeven, het scheelt nogal waar je als kind mee in aanmerking komt. Prima hoor, dat je je kind stimuleert. Dat doen wij ook. Leuk voor allemaal. Maar als je je kind meeneemt naar een dino-museum wakkert het de interesse in dino's aan. Dat wil nog niet zeggen dat je kind hoogbegaafd is omdat hoogbegaafde kidneren vaker interesse schijnen te heben in dino's.

Onzinnige discussie

Chippie ik denk dat dit een onzinnige discusie wordt. Ik denk dat het verstandig is dat het draadje vanaf nu gewoon weer over het openingsitem verder gaat.

Mochten mij over een paar weken of maanden meer weten dan horen jullie het vanzelf wel

Wat goed anneque

en wat snel, dat moet je zoon ook echt goed doen

Ayla

"Ik denk dat het verstandig is dat het draadje vanaf nu gewoon weer over het openingsitem verder gaat."

Prima om de discussie te sluiten. Maar wie brak er ook al weer in?

Ayla (zwaar ot)

Sorry, wil toch nog even inbreken, kan het niet laten, het jeugdjournaal Ayla, meen je dat nou? Ben echt verbaasd, kan ze dat plaatsen dan? Ontwikkelingsvoorsprong of niet, ze is natuurlijk toch nog een kleuter. Ben echt heel benieuwd naar hoe je daar tegenaan kijkt! (of anderen, maar dan past het niet meer in de topic) (hier twee best slimme kinderen, eentje hb getest, maar het waren toch echt kleuters op kleuterleeftijd)