Maandag gesprek meester, wat zeggen en doen

Samen

Ik denk dat het belangrijk is dat je aangeeft samen met de leerkracht een plan van aanpak op te zetten. Alleen maar straf geven helpt dus niet. Je kind kun je hier best in betrekken (op een positief aanmoedigende manier en zodat zij weet dat jullie er samen mee bezig zijn) en dan af en toe de leerkracht op het schoolplein even vragen hoe het is gegaan. Hebben wij ook gedaan met zeer drukke zoon in groep 1. Ik houd me op de hoogte van wat op school gebeurt, en thuis bespreek ik dat met zoon. Dat is mijn rol hierin. Vervolgens ga ik af en toe naar de leerkracht en dan bespreken we waar zoon bij zit of het vandaag goed gegaan is: zo ja, veeel complimentjes. Zo nee, dan gaan we het gewoon volgende keer weer proberen.
Dochter (7) is op dit moment ook een aandachtspunt voor haar leerkracht. Tijdens het oudergesprek heeft hij aangegeven het niet meer zo leuk te vinden, haar gedrag in de klas, maar over oplossingen is niet gesproken. Het is bij ons neergelegd en vandaar dat ik een nieuw gesprek wil aanvragen om te vragen hoe hij zelf denkt dit samen met ons aan te pakken. Misschien kun je in nouw geval ook iemand inschakelen zoals de huisarts om te kijken welke rol coeliakie hierin speelt.

Niet te veel

Je dochter doet het cognitief goed, het gaat sociaal lekker en ze heeft een zware tijd achter de rug door gezondheidsproblemen en onderzoeken. Ze is dromerig en weinig taakgericht. Op haar 4e...

Als je al iets móet in het gesprek met de meester, is dat alles in perspectief blijven zien en voorkomen dat je dochter zwaarder belast gaat worden.

Stel dat de dromerigheid veroorzaakt wordt door alles wat ze de afgelopen maanden met haar gezondheid heeft meegemaakt. Dan trekt dat in de komende tijd waarschijnlijk gewoon weer bij. Haar extra onder druk zetten helpt dan niet, ze heeft gewoon wat hersteltijd nodig. Even in de luwte om op krachten te komen.

Stel dat de dromerigheid wél structureel is en aan iets anders ligt (merk je het thuis ook, is ze moeilijk 'bij de les' te houden als iets haar niet erg interesseert?). Moet ze dan op deze leeftijd al gedwongen worden om extra te presteren voor iets waar ze moeite mee heeft? Extra aandacht aan een 'probleem' (lees: een aspect waarop een kind iets afwijkt van het gemiddelde!) kan het kind ook de boodschap geven dat het 'niet goed genoeg' is.

De dromerigheid herken ik van mijn zoon, bij wie een vermoeden van ADD bestaat. Van mezelf ook overigens. Het niet af willen maken van taakjes is ook herkenbaar. Ik kan je verzekeren dat dat soort dromerigheid niet weg te 'handelingsplannen' valt. Een kind kan ermee leren omgaan, als de volwassenen om hem of haar heen bereid zijn om ermee om te gaan in plaats van het weg te willen hebben.

Ik zou je dus aanraden om er vooral geen groot issue van te maken. Eerst maar 's kijken hoe je dochter zich de komende paar maanden houdt. Blijft de dromerigheid, dan is het zaak te zoeken naar manieren om haar bij de les te houden als dat nodig is zonder haar te zeer onder druk te zetten. Blijven zitten in groep 1 lijkt me onzinnig. Kleuters maken enorme ontwikkelingssprongen, het is absoluut niet te voorspellen dat je dochter het volgende jaar niet mee zou kunnen komen. Als het al nodig zou zijn, dan blijkt dat in de loop van groep 2 wel en dan is het nog vroeg genoeg.

Ons iniatief

wij hebben het gesprek aangevraagd, vanuit de meester is er op dat gebied weinig iniatief. Uiteindelijke reden voor dit gesprek was voor ons een kort gesprek wat ik een paar weken geleden met meester heb gehad over dochter haar dieet. Tijdens dat gesprek kwam hij weer terug op het feit dat dochter zo'n groot concentratieprobleem heeft. We willen eigenlijk niet het risico nemen dat hij dadelijk aan het einde van het jaar met een overblijfadvies komt.

Even voor de duidelijkheid, ik vind niet dat dochter een groot probleem heeft, thuis is ze een normale slimme kleuter die dingen doet die bij een normale kleuter hoort. Ik vind dat ze zich thuis prima kan concentreren. Ik weet dat ze nogal een bemoeial is en wat weg kan dromen, maar zo is ze nou eenmaal. Meester maakt er alleen nogal een probleem van door iedere keer bij oudergesprekken daarop terug te komen.

Ik heb bij het laatste oudergesprek al aangegeven dat dochter gewoon niet zo'n knutsel en kleurtype is en dat ze misschien andere taakjes kon krijgen, misschien van groep 2 waar ze al een beetje met woordjes zijn begonnen en waar ook de getallen meer aan bod komen. Meester vond echter dat dochter zich moest aanpassen en ook maar gewoon haar best moest doen.

Dromen

En nog even over die dromerigheid: in het andere draadje had ik al gezegd dat mijn zoon van 6 ook concentratieproblemen heeft (ADHD). De helft van de dag zit ie met zijn hoofd ergens anders. Neemt dus totaal niet op wat er besproken wordt in de les. Máár zijn resultaten zijn wél op niveau voor wat hij moet kunnen op deze leeftijd. En dát is waar het om gaat op school: dat een kind cognitief van alles leert. Zolang dat dromen het leerniveau niet sterk naar beneden doet gaan, is het dus zéker geen reden voor zittenblijven. En ook geen reden voor straf.
Het lijkt me een goede zaak om haar een test af te nemen die haar niveau bepaalt. Is haar niveau heel laag, dan weet je waar je staat (maar dat lijkt me erg sterk in het geval van je dochter). Is haar niveau gemiddeld, dan is er geen reden voor doubleren. En wie weet is haar niveau juist erg hoog, en zit ze zich te vervelen in de klas. Dan weet je gelijk waarom ze zit te dromen en mogen ze daar een plan voor gaan opstellen.

Jasses

Dat maakt de zaak inderdaad anders. Die meester lijkt me geen tiep waar je nou veel van moet verwachten. "Gewoon aanpassen aan de groep"??? Hmmm.
Ik zou in ieder geval met z'n tweeën gaan (doen jullie geloof ik ook, of niet?) en hem toch laten uitleggen wat hij bedoelt met die concentratieproblemen. Het lijkt me van belang dat jullie een goed beeld krijgen van hoe hij jullie kind ziet. En vooral: wat zijn aanpak is voor de toekomst. Hoe gaat hij dit oplossen? Waarom denkt hij dat zittenblijven zal helpen? Nogmaals: probeer zoveel mogelijk informatie los te krijgen uit die man. "Gewoon meedoen" is echt te vaag. Hiermee mag hij de zaak niet afdoen vind ik.
n@nny

Herkenbaar

Heel herkenbaar, het gedrag van je dochter! Wij hebben de afgelopen 3 jaren ook altijd halverwege het jaar een gesprek met dergelijke strekking gehad: dromen, dwars, geen taakjes willen doen enz enz. Het gedrag werd jaarlijks erger. Nooit gedacht dat dat op zo'n jonge leeftijd al aan de orde zou kunnen zijn, maar er bleek sprake te zijn van onderpresteren.

Als je op internet kijkt, kun je zien of dat misschien ook bij jouw dochter aan de hand is en welke acties dan ondernomen moeten worden. Als ik het zo hoor denk ik alleen niet dat meester bereid is hieraan mee te werken, maar ik kan me natuurlijk vergissen!

Als de citoscores goed zijn en ze het cognitief aan kan, zou ik er eerlijk gezegd niet voor kiezen om te laten doubleren.

Heeft hij dat echt gezegd..

Zittenblijven in groep 1 is volgens mij heel uitzonderlijk. Heeft de meester het daar écht over gehad, want ik kan het me nauwelijks voorstellen. Een jaar extra kleuteren is vrij normaal, maar die beslissing wordt dacht ik aan het eind van groep 2 genomen. Als nou over een jaar blijkt dat ze dezelfde problemen nog steeds heeft kan je er daar over nadenken. Helemaal geen schande, soms is dat echt gewoon beter omdat een kind gewoon nog niet toe is aan de overgang naar groep 3.

Als ze echt een concentratieprobleem heeft is dat lastig, maar zullen ze daar op school iets aan moeten proberen te doen. Straffen lijkt mij niet de goede manier. Je moet juist zorgen dat het zo interessant blijft dat ze haar aandacht erbij kan houden.
En ik kan me eigenlijk nauwelijks voorstellen dat zij de enige kleuter is die niet altijd haar werkjes wil afmaken; dat lijkt me nou precies kleutergedrag eerlijk gezegd!

Herkenbaar

Mijn zoon in groep 5 gedraagt zich nog steeds niet volgens de norm. Zijn grootste probleem is zijn enorme gebrek aan concentratie vermogen, zijn hak op de tak springerige gedrag en daarnaast ook dat hij zeer makkelijk is afgeleid en wegdroomt in de klas. Bovendien stelt hij zich ook graag als klasclown op.

Ook wij gaan regelmatig het gesprek aan op school en soms komt er dan een aanpak waardoor het tijdelijk wat beter gaan maar het bekijft nooit en dan vallen zoon en leraar weer terug in oude gedrag.

Van het winter weer een paar serieuze gesprekken gehad. Hier is nu uit voortgekomen dat zoon twee keer per dag een kwartier apart mag werken op de gang. Dat helpt hem wel. Hij moet dan een bepaalde opdracht maken en als hij die af heeft mag hij weer naar binnen. Dat helpt wel.

Helaas heeft de leraar nu bedacht dat zoon wel ADHD of ADD zal hebben en wil nu dat we hem laten testen. Hij weet ook al een psycholoog die wel die testen kan afnemen. Nou dacht ik altijd dat dit soort diagnoses alleen door een psychiater gesteld konden worden maar daar denkt leraar ook anders over. Het vervelende van dit etiketjes denken is nu dat de leraar helemaal niet meer over oplossingen na wil denken want "hij heeft adhd dus dan moet er gespecialiseerde hulp komen". Zo kom je dus ook niet verder. Leraar heeft de diagnose dus al helemaal gesteld

Ik weet dat zoon volgend jaar een juf krijgt die wat strenger is en waar ik beter meer door een deur kan dus ik hoop dat het dan beter gaat.

Ik zou in jouw geval proberen het gesprek in elk geval zover mogelijk van etiketjes zien te houden want dan denkt de school misschien helemaal niet meer mee.

Je zou aan de leraar voor kunnen stellen dat hij je dochter vaker opdrachten geeft maar dan wel hele korte opdrachten dus waar ze echt 5 minuten werk maar aan heeft. Dan droomt ze misschien minder vlug weg?

Maylise

Reactie

nee meester heeft nog niet ronduit gezegd dat dochter blijft zitten, zijn woorden waren eigenlijk. Er moet dit jaar echt iets gebeuren anders kan ze groep 2 niet aan. Ik weet ook niet of hij het over zittenblijven gaat hebben maar ik ga het ook niet afwachten, vooral niet na drie gesprekken waar het telkens op 1 probleem neer komt. Dochter heeft trouwens een jongetje in de klas zitten die groep 1 voor de 2e keer doet.

ik heb ook al eens aan testen gedacht, al denk ik niet dat de meester daaraan zou trekken. maar hoe moet ik dat doen als de meester dat niet wil en welke test moet ik aanvragen

Verschil

Ik snap niet helemaal wat het probleem zou kunnen zijn in groep 2. Bij ons op school zitten groep 1 en 2 gemengd. En groep 1 doet voor een heel groot deel gewoon hetzelfde als groep 2. Er wordt eerder gekeken naar het individuele kind dan naar in welke groep hij/zij zit bij bepaalde extra opdrachtjes. Als een kind in groep 1 al aan letters toe is, dan kan dat. Als een kind in groep 2 dat nog niet is; niets aan de hand. In dat laatste geval kan dat natuurlijk wel een teken zijn dat ze misschien een extra jaar zullen kleuteren, en in het eerste geval dat ze misschien groep 2 over zullen slaan, maar dat staat zeker niet bij voorbaat vast.

Onze school

heeft geen gemengde groep 1 en 2. Dus wat dat betreft is het mengen van taakjes wat moeilijker.

Het is een goede school die in groep 1 begint met verplichte taakjes. daar heb ik ook niets op tegen als de taakjes voor dochter wat interessanter waren. Het is niet echt een kleurklind en maakt zich daarom nog al snel van bepaalde taakjes af. Ook bemoeit ze zich vaak met andere kindjes waardoor ze uiteindelijk als laatste klaar is. Meester moet haar regelmatig terugsturen om dingen goed af te maken. Ze maakt een opdracht, zet een paar streepjes en roept dan dat ze klaar is. Meester moet haar dan drie keer terug sturen om iets af te maken. Meester geeft toe dat dochter het niveau van groep 1 met gemak aan kan maar dat ze gewoon geen interesse heeft in wat ze moet doen. En daar gaat het dus de mis in. Dochter wil niet, heeft geen zin, kan zich niet concentreren en meester wordt boos.

Ze doen hier niet aan cito toetsen in groep 1 en ze krijgen ook geen rapport. Bij het laatste officiele 10- minuten gesprek kwam alles als goed uit. Ze kan alle taakjes maken als ze wilt, kent alle leedoelen, kan zich prima uitdrukken en weet ook heel goed duidelijk te maken wat ze wil. Als ze tenminste niet aan het wegdromen is. en daar komt haar concentratie weer terug.
Uit de leerdoelen van gerry uit een ander draadje heb ik even 1 doel gehaald en dochter gevraagd wat een pyramide was, makkie mama, dat is een driehoek.

Interesse

"Meester geeft toe dat dochter het niveau van groep 1 met gemak aan kan maar dat ze gewoon geen interesse heeft in wat ze moet doen."

Misschien moet meester eens uitzoeken wat wel haar interesse heeft (of kunnen jullie dat aandragen in het gesprek?). Kijk ook eens op websites over onderpresteren (wat zo klinkt het mij een beetje, hoewel je dochter nog vrij jong is). Succes maandag.

Ayla

Vanaf het begin dat je over je dochter op school schrijft valt mij op dat je erg loyaal bent aan de school en aan de leerkrachten. Dat is natuurlijk mooi, maar gelijkertijd noem je steeds allerlei dingen waar ik ontzettend hoog opgetrokken wenkbrauwen van krijg. En ook anderen hier zetten geregeld hun vraagtekens bij de aanpak.
Ik vraag me af waarom je zo vasthoudend tevreden bent over deze school. Je komt hier vragen wat je moet bespreken. Ik weet het niet. Waar twijfel je aan? Waar heb je zorgen over? Wat vind jij nou zelf van de gang van zaken op school? Ik kan het je niet vertellen hoor.
"Verder krijgt dochter vaker straf als ze iets niet heeft gehoord door wegdromen. Bijvoorbeeld gisteren heeft ipv ja meester... op een vraag van de meester haar vinger opgestoken. voor straf moest ze alleen langer in de klas blijven. Dochter kwam hard huilend de school uitgelopen."
Ik snap hier niets van. Of was het haar middelvinger die ze had opgestoken?!! Wat vind jij nou zelf hiervan?
Groeten, Maw.

Klinkt als een heel slecht plan

Zitten blijven in groep 1 kan, mijn zoon heeft het gedaan
Dit verhaal klinkt als een heel slecht plan. Dromen doen kinderen als ze het saai vinden. Nog een jaar van hetzelfde lijkt mij de slechts mogelijke oplossing voor haar dromerigheid. In het oudergesprek zou ik meester helemaal uitvragen. Het is nu april en je hebt nog even tijd. Vraag hem naar wat volgens hem het probleem is, wat hij er allemaal aan heeft gedaan om het op te lossen. Waarom hij denkt dat zijn oplossingen niet werken. Heeft hij andere betrokken bij zijn problemen met jou dochter (bv. IB-er). Waarom denkt hij dat zittenblijven goed is voor je dochter en op welke manier lost dat het probleem dat er blijkbaar met je dochter is, op.
Luister goed naar al zijn antwoorden en argumenten, misschien zit er iets zinnigs tussen. Maar op deze manier kun je in alle rust jou argumenten en ideeën op een rijtje krijgen, voor als het echte gesprek gaat komen. Volgens mij is het nog vroeg om de confrontatie aan te gaan.
Maar wat ik lees is dit vooral een slechte leerkracht, met heel weinig pijlen op zijn boog. Ik hoop dat de school meer kwaliteit in huis heeft, want anders kun je maar beter vertrekken daar.

School en leerkracht

de school staat hier bekend als de beste school in de buurt, scoort goed op de citoscores en is erg gewild, jarenlange wachtenlijst voor de mensen die hun kinderen op de school willen hebben. Mijn man is er vroeger naar school geweest, 90% van de kinderen uit de buurt gaat er naar school en 90% van de mensen is ook tevresen. Je het natuurlijk altijd uitzonderingen. Ik denk ook niet dat de school iets weet van wat de meester vind of van wat wij daarweer van vinden.
De meester op zich is eigenlijk geen slechte leerkracht, hij is erg populair bij de kinderen. En als hij zich eenmaal voorgenomen heeft zich in te zetten voor bepaalde kindjes dan gaat hij daar ook helemaal voor. Dat hoor ik van ouders met probleemkindjes. Het ittenblijvertje doet echt voor et 2e jaar groep 1, in samenspraak met de ouders. Ik ken het kind en kan me bij dit kind daar ook wel iets bij voorstellen. Sociaal was hij nog niet toe aan groep 2. Maar dat was dus echt een uitzondering. Nu heeft meester alleen zich voorgenomen om onze dochter met een concentratieprobleem te betitelen. Als hij het had over een kleuter die snel afgeleid was maar ach ze was pas 4 dan had ik er anders op gereageerd. Nu heeft hij het over een 'ernstig concentratieprobleem' en dat vind ik serieus klinken. Ook wil ik dat liever niet in haar dossier hebben. Kijk dan liever naar wat ze wel kan.
Ik ben niet tegen straf, dochter kan soms best tegendraads zijn zoals iedere kleuter. Alleen ik vind het niet nodig dat kleuters uit groep 1 in die mate straf krijgen dat ze helemaal van streek en hard huilend naar buiten komen. Eigenlijk wil ik het hier ook over hebben maar ik weet niet goed hoe ik dit moet aanpakken zonder meester tegen me in het harnas te jagen. Ik heb hem nog een paar maanden nodig

Ik kan me er zo weinig bij voorstellen

Hoe is dat dan, een kind dat sociaal nog niet toe is aan groep 2? Mijn dochter (januari 4 geworden) is net pas ingestroomd in groep 1. De juf merkte op dat dochter uitzonderlijk goed op een stoeltje kan zitten en een werkje kan maken. Dat terwijl ik mijn dochter echt zie als een spring in 't veld, die liever buiten speelt dan binnen iets doet. De opmerking van de juf impliceert wel dat het 'gemiddelde' groep 1 kind eigenlijk nog helemaal niet van die hoogdravende dingen hoeft te doen. Ik vind het echt zot om een kind te laten doubleren in groep 1. In groep 2 zitten ook heel veel kinderen die nog liever spelen dan werkjes maken. Groep 1 is toch een beetje 'voor spek en bonen'.

Gesprek gehad (lang)

Opeens was het toch wel anders dan hij tot nu vermeld heeft. Hij begon ermee dat dochter het heel goed deed als je zag wat ze allemaal meegemaakt had afgelopen maanden. Ze ging goed mee in het niveau van de klas. Alleen haar concentratie was nog steeds een groot probleem. Maar met concentratie bedoelt hij iets anders dan ik dacht. Het is zo dat dochter nogal erg wegdroomt. Hij moet 9 van de 10 keer alles herhalen voor haar omdat ze de dingen die hij zegt niet meekrijgt of niet hoort. Hij is er nog niet over uit of ze het niet hoort, of ze het niet wil horen of dat ze gewoon helemaal ergens anders is. Hij zegt dat hij haar probeert te helpen door haar vaker naast zich te plaatsen en meer in kleine groepjes te werken maar ook dan droomt ze volledig weg of hoort ze hem niet. Gedeeltelijk herken ik dit wel en gedeeltelijk niet. Ze kan zich idd zo concentreren dat ze dingen niet hoort maar dat is als ze met iets bezig is en juist niet als ze gewoon in de groep zit. Ze gaat wel gewoon door naar groep 2 want het niveau kan ze met gemak aan volgens hem, want zelfs met haar geschiedenis van afgelopen maanden doet ze alles in de groep heel goed. Wat hij zegt en waar hij ook wel gelijk in heeft is dat ze dit wel moet leren want naarmate ze verder komt in school worden dingen steeds minder herhaald. En dat was opzich geen probleem als hij al enig vooruit gang zag afgelopen jaar maar dat ziet hij dus niet. Een aandachtspunt dus volgens hem.
We hebben nu met hem afgesproken dat hij het nog 1 tot 2 maanden geeft, en anders toch actie gaat ondernemen. En met actie bedoelen we, de schoolarts voor toch een gehoortest, en de IB' er voor eventueel wat extra begeleiding om haar concentratie te oefenen. Ook was hij aan het denken om haar ene concentratietest te laten doen maar eigenlijk dacht hij dat daar niets geks uit zou komen omdat ze als ze eenmaal met haar gedachten erbij is alles heel goed doet.

Nu naderhand kan ik me daar wel in vinden, we zijn gerustgesteld dat ze gewoon doorgaat naar groep 2. In wat zij zien kunnen wij ons vinden en in de acties wat ze willen ondernemen ook wel.

stom genoeg krijgen we hetzelfde verhaalk te horen van har zwemjuf, die klaagt continu dat ze geen contact krijgt met dochter, dat dochter niet luistert of niet meekrijgt wat ze moet doen.

Goed

goed dat het is uitgeklaart wat nu echt het "probleem" is. En het is misschien wel nuttig om eens te kijken waaraan het kan liggen. Er is nl. groot verschil tussen niet horen, niet willen horen of niet merken dat iemand tegen je praat.

Ik begrijp alleen niet goed dat je een maand of twee gaat wachten voor een gehoortest? Dat moet toch veel sneller kunnen.

Deze week eens vragen

ik moet het deze week eens vragen, want in eerste instantie wilde de meester nog even afwachten met de schoolarts maar tegen het einde van het gesprek zei hij, dacht ik tenminste, dat hij contact zou opnemen met de schoolarts. Dus ik zal hem deze week nog eens vragen.

Wat had jij je dan voorgesteld bij een concentratieprobleem?

Gelukkig is het gesprek goed verlopen en blijkt je dochter hartstikke goed op niveau te zijn. Ik vraag me alleen af wat je je had voorgesteld bij de term "concentratieprobleem"? Mijn zoontje heeft er dus ook één en dat gaat precies zo, hij zit in de les met zijn hoofd schijnbaar heel ergens anders en je dringt alleen tot hem door als je een kanon afschiet. "Oh, is er iets?". En hij heeft beslist géén gehoorprobleem, integendeel.

Guinevere

wat ik eigenlijk dacht was dat ze zich continu met andere zou bemoeien, haar werkjes niet zou afmaken omdat ze met andere dingen bezig zou zijn en dat ze niet stil zou zitten. Dat valt volgens meester wel mee, de werkjes gingen in het begin wel minder maar dat gaat nu wel goed. Het probleem is dus puur om haar aandacht te krijgen als hij iets verteld.

Jouw zoon hebben ze toch getest, hoe doen ze dat en had hij nog meer problemen?

Mamma doet ut sellef

ayla:"ik moet het deze week eens vragen, want in eerste instantie wilde de meester nog even afwachten met de schoolarts maar tegen het einde van het gesprek zei hij, dacht ik tenminste, dat hij contact zou opnemen met de schoolarts."
Waarom zou je dat in vre-des-naam aan de meester overlaten? Het is jouw kind. De meester is niet eens bevoegd om voor jouw kind afspraken te maken met een arts, tenzij je wegens verwaarlozing het gezag bent verloren. Ik zie geen voordeel in het je gedragen alsof het al zover is.
Ga zelf naar de huisarts en vraag om een gehoortest.
Groet,
Miriam Lavell

Inderdaad

Zodra ik ergens hoor of lees 'misschien hoort het kind het niet goed', denk ik direct: ga naar de huisarts! Gehoorproblemen komen bij kinderen ontzettend vaak voor. En weet je: je hebt het als ouder gewoon niet in de gaten. Mijn jongste zoon blijkt ook lange tijd slecht te hebben gehoord. Met alle gevolgen van dien (lastig gedrag, taalachterstand). Met buisjes werd hij een ander kind. Maar toen hij twee jaar later wéér 'doof' was, hadden we het weer niet direct in de gaten. Want hoort een kind slecht, of luistert het slecht?
Even naar de huisarts en KNO-arts (zie werkelijk niet welke rol een schoolarts hierin zou moeten spelen). Kleine moeite, gehoortesten doen ze aan de lopende band. Blijkt ze slecht te horen, dan weet je in ieder geval waar het probleem vandaan komt (en is het wellicht met buisjes heel eenvoudig op te lossen). Blijkt ze prima te horen, dan kun je die optie van het lijstje schrappen en zoeken naar een andere oorzaak.

Tja weet het eigenlijk niet

het is niet zo dat ik erg veel ervaring hier mee heb
dacht eigenlijk dat de schoolarts gewoon de faciliteiten ervoor had dus dat dat dan makkelijker was. Koptelefoontje op, testje doen en klaar.
Ik heb dochter haar oren trouwens maanden terug eens laten nakijken toen ik met jongste bij de KNO arts was. Dat heb ik toen laten doen omdat ze de tv altijd zo hard zet en soms dingen idd wel eens niet hoort. Maar er was toen niets geks te zien dus ik ben er toen vanuit gegaan dat het de oostindische variant was. Maar ze hebben toen ook alleen maar met een apparaatje gekeken en verder geen testje gedaan.

Ik zal het even met manlief bespreken en anders idd toch maar een afspraak maken bij de ha.

Vrijdag naar ha

vond het toch zelf ook fijner om dit via de ha te doen, dus vrijdag daar een afspraak en dan konden we bij de ha zelf een gehoortest doen

Ayla

Ja, mijn zoon heeft een zuivere vorm van Aandachts- en Concentratiestoornis met Hyperactiviteit...hoewel dat hyper wel geschrapt kan worden met zijn medicatie. Hij heeft een regulier ADHD-onderzoek gehad. Maar wel toen hij in groep 2 zat, jouw dochter is nog wel erg jong voor zoiets.
Ik heb de juf van zoon aangeraden om in haar handen te klappen als ze zijn aandacht wil, anders kan ze hem wel 10 keer aanspreken maar hij komt niet uit zijn hogere sferen. Terwijl hij als hij wil (als ie zich niet afsluit) echt álles hoort. Lastig, want we kunnen niets fluisterend bespreken met hem in de kamer erbij.
Goed dat je toch naar de oren laat kijken, dan kun je problemen daarmee wellicht uitsluiten.