Overmatig aandacht vragende klasgenootjes
Ik weet dat elke klas makkelijke en wat moeilijkere kinderen heeft. Er kunnen allerlei redenen zijn waarom bepaalde kinderen moeilijker te hanteren zijn in een klas, dat snap ik.
Maar wat ik me afvraag is in hoeverre je als ouder op de hoogte gehouden mag worden over de aanpak van bepaalde kinderen. Ik snap dat het mij niet aangaat als er problemen met sommige kinderen zijn, maar wat ik in de kleuterklas van mijn dochter merk, is dat er een stel jongetjes is, dat zich in ernstige mate misdraagt. Ze luisteren absoluut niet, blijven niet zitten, zijn agressief en brutaal en vragen dus ontzettend veel aandacht van de juf. Ik ben er al een aantal keer bij geweest (met activiteiten in de klas de kinderen begeleiden of mee naar bibliotheek e.d.) en vind dat het zo nu en dan echt de spuigaten uitloopt. Ik vind dat de aandacht die deze kinderen krijgen ten koste gaat van de grote groep kinderen die wel meewerkt en meedoet. Nogmaals, er kunnen allerlei dingen spelen, waar ik als buitenstaander geen zicht op heb. Misschien hebben ze wel een rugzakje, een stoornis of wat dan ook en dat is dan heel vervelend voor hen, maar zou het dan niet handig zijn als andere ouders dat ook weten? Dan kun je er rekening mee houden of begrip voor hebben of je erin verdiepen. Of dat je in ieder geval weet dat school het ook als aandachtspunt heeft. Nu zie ik eerlijk gezegd gewoon een stel etterbakjes, dat de sfeer in de klas op negatieve wijze beinvloedt.
Ik weet zelf niet zo goed wat ik ermee aan moet: ik vind het niet echt netjes om met de juf te gaan praten over het gedrag en de aanpak van andermans kinderen. Maar ik ben toch wel benieuwd of school een plan van aanpak heeft of gewoon maar wat aanmoddert met deze kinderen.
Groet, Lelie
Sandra
Nou meesters hoeven niet altijd zo te reageren. Mijn zoon heeft dit jaar een meester. Aardige vent maar kan zeker niet uit de voeten met drukke, wilde jongens. Mijn hele rustige dochter die dezelfde leraar had een paar jaar terug liep helemaal weg met hem. Was voor haar ook een hele geschikte leraar: creatief, muzikaal, gericht op gezelligheid en samenwerken. Maar wilde, drukke kinderen kan hij niet zo veel mee.
Maylise
Pfff
Mijn dochter had vorig jaar een meester. Een nieuwe. Iedereen blij, eindelijk een meester. Het was een drama. Meester zag niks, deed niks, draaide gewoon zijn lesje af terwijl er letterlijk (!) twee jongens elkaar op leven en dood lagen te bevechten vlak voor zijn voeten. Dochter heeft het afschuwelijkste jaar van haar leven gehad. Dit jaar een stevige juf, maar de raddraaiers waren zo gewend hun gang te kunnen gaan, dat juf de grootste moeite heeft om ze in het gareel te houden. De meester is nu naar groep 8 gegaan, dus dochter krijgt hem volgend jaar weer. Ik ben inmiddels op zoek naar een andere school.
Eén jongen in die klas heeft het steeds op dochter voorzien en dat gaat echt heel ver. Bij die meester is ze in die klas echt niet veilig.
Raddraaiers schorsen
En precies die raddraaiers zouden ook op een basisschool sneller geschorst moeten worden. Zulk gedrag niet belonen met extra aandacht maar lik op stuk geven: ook naar de ouders is dit een duidelijk signaal om hun verantwoordelijkheid te nemen.
Ik vind juist niet dat de dagelijkse gang van zaken beter past bij meisjes: in tegendeel! Het onderwijs op zich misschien wel( is erg talig gericht, zelfs het rekenen) maar als ik zie hoe druk het in de gemiddelde klas is, zijn juist meisjes hiervan de dupe!
Uiteraard zou het positief zijn als er weer meer mannen in het basisonderwijs kwamen vooral voor de bovenbouw.
Meesters
Het kan natuurlijk heel goed zijn voor jongens om eindelijk eens een meester voor de klas tegen te komen. Maar daar gaat het mij eigenlijk niet eens om. Ook de meesters die ik ken, stellen meisjes gedrag als de norm.
Het gaat erom dat jongens gewaardeerd zouden moeten worden om wie ze zijn. De jongens die ik ken, willen leren door dingen aan te raken, uit te proberen. Ze willen weten waaróm ze bepaalde dingen moeten leren. Ze hebben behoefte aan verantwoordelijkheid en autonomie. Ze hebben behoefte aan structuren waarbinnen ze zelf keuzes mogen maken. Ze willen geen gezeur.
Zelfs als er bij ons op school techniekles wordt gegeven, dan mogen de kinderen alleen de proefjes van een vooruit geprint blaadje opvolgen. Niet experimenteren, niet uitproberen, stel je voor!
Pippin
Nogmaals, senta
Senta, die "raddraaiers" zijn zelf ook ergens slachtoffer van. Ze horen aangepakt te worden op een manier die hun óók vooruit helpt. Wat die aanpak is, is ter beoordeling van de leerkracht/hulpverleners (gaat helaas niet altijd goed, zie Stoepkrijt). Je hebt het hier verdorie over kinderen, kun je niets beters bedenken dan steeds maar dat schorsen?
Pippin
Vroeger toen er nog veel meer meesters voor de klas stonden werdt autonomie en zelf ontdekken ook niet echt op prijs gesteld door die meesters. Dan moest iedereen ook de hele dag netjes stil zitten en doorwerken. Veel meer nog dan nu. Er was nauwelijks groepswerk en gelegenheden om energie kwijt te kunnen, behalve in de pauze.
Wat ik zo leuk vind bij mijn jongste kinderen is dat ze daar op school helemaal geen angst meer hebben voor de leraren. Toen ik jong was had ik dat wel en ook mijn oudste kinderen hadden enorm veel ontzag en soms zelfs angst voor de meesters en juffen. Ik vind het goed dat dit hier en nu anders is hoewel er soms nu weer veel te weinig ontzag is.
Jouw verhaal over techniek lessen doet me denken aan de scheikunde lessen die mijn oudsten op school hadden. Leraar deed een proefje voor de klas en de leerlingen moesten dan het proefje en de resultaten opschrijven. Da's wel heel saai natuurlijk. Ze mochten nooit zelf wat doen en kregen alleen de theorie.
Maylise
Maylise
Ik denk ook zeker niet dat we terug moeten naar vroeger. Maar ik heb eens gelezen dat jongens juist wel goed gedijden bij de positieve discriminatie van jongens in die dagen. Misschien compenseerde dat het gebrek aan vrijheid.
Mijn kinderen zijn overigens wel bang voor leerkrachten. Vooral mijn zoon wordt heel erg onzeker van onduidelijke boodschappen die door hen worden uitgezonden. Daarnaast vindt hij het verschrikkelijk eng als hij over zijn gevoelens moet praten op school en als hij voor de hele klas 'af' dreigt te gaan.
Pippin
