Robert Vuijsje over schoolkeuze zoon
Gisteren in Het Parool een actueel stuk over het leidende schooladvies en de score op de objectieve Cito toets met een terugblik op zijn eigen schooltijd. De verwachting van de meester heeft een belangrijk effect op de leerling. Dat de zoon van Vuijsje ondanks de te lage verwachtingen toch goed scoort, maakt hem misschien juist bij uitstek een gymnasiumkind. https://www.parool.nl/amsterdam/robert-vuijsje-over-schoolkeuze-zoon-hij-twijfelt-of-ik-een-vwo-kind-ben~a4598996/?hash=26e226fe2bb26d3defaba6f6e1bf25e0bbcdbeb6
(Omdat het een plus artikel is, heb ik hieronder de integrale text gekopieerd)
Ondanks zijn hoge Cito-score kan de zoon van schrijver Robert Vuijsje na de zomer niet naar zijn voorkeursschool, het Barlaeus Gymnasium. Reden: de meester durfde het niet aan.
Vorige week zat ik met meester Tim na schooltijd in een klaslokaal. Het was een lokaal in dezelfde school als die waarop ik zelf heb gezeten, in een zijstraat van de Beethovenstraat, tot ik precies vijfendertig jaar geleden naar de middelbare school ging. We zaten hier voor topoverleg over de middelbare school van Sonny, mijn oudste zoon.
Maar eerst: wat is er veranderd in die vijfendertig jaar? Toen ik acht jaar geleden voor het eerst weer het schoolplein op liep van mijn lagere school, nu basisschool geheten, dacht ik: er is bijna niets veranderd.
Ik herkende zeker vijf leraren die hier al werkten toen ik de school verliet na de zesde klas, nu groep 8 geheten. Eerst dacht ik: hoe kan dat? In mijn beleving zaten die vijf leraren destijds tegen hun pensioen aan, ze moesten dik in de vijftig zijn geweest.
Rekenen
Ik begon te rekenen: als zij bijna dertig jaar later nog steeds op deze school werkten, hoe oud waren ze dan toen ik ze voor het laatst zag? Ze moeten eind twintig zijn geweest - bijna twintig jaar jonger dan ik nu ben, zeg maar. In mijn hoofd rekende ik verder: wanneer ik als twaalfjarige dacht dat iemand van 28 bijna met pensioen ging, hoe oud zullen kinderen nu dan denken dat ik ben?
Rekenen, dat was een dingetje in de tijd dat ik zelf op deze Montessorischool zat. Ik hield niet van rekenen, dus ik deed het niet. In mijn tijd heette de leraar niet Tim, we noemden hem Meneer Smit.
Ik kan me herinneren dat hij me één keer een rekenopdracht gaf, in de zesde klas. Een uur later gaf meneer Smit me de rekentoets terug en zei: "Mavootje." Aan Cito-toetsen deden ze in die tijd niet op deze school. Nadat je drie jaar bij een leraar in de klas had gezeten, besliste die zelf wel welk schooladvies een leerling kreeg.
Een vwo-kind
Ik kreeg een vwo-advies en meldde me aan op het Barlaeus Gymnasium. En daarna was ik automatisch een leerling van die school. Ik geloof niet dat er wachtlijsten bestonden. Zonder te kunnen rekenen kwam ik de eerste drie jaar door, waarna ik alle exacte vakken kon laten vallen en koos voor Gymnasium-A.
De laatste vijf jaar, waarvan de zesde klas twee keer, was ik op het Barlaeus onder vrijwel permanente invloed van softdrugs, net als al mijn vrienden.
Vandaar dat ik altijd heb gedacht: zo moeilijk kan het niet zijn geweest, als wij het allemaal hebben volbracht in halfcomateuze toestand. En dat was waarom ik hier nu na schooltijd met meester Tim in een klaslokaal zat.
In vijfendertig jaar is er toch iets veranderd. Over een vwo-advies wordt nu gesproken in bijna religieuze termen, alsof het alleen is weggelegd voor elfjarige studiebollen die nooit buitenspelen en alleen maar boeken lezen. Van die ouderwetse papieren boeken.
Zoals mijn zoon Sonny zei: "Tim weet niet zeker of ik een vwo-kind ben." Alle leerlingen op Sonny's school weten: als je geen vwo-kind bent, is er toch iets mis met je.
Zoals meester Tim zei: "Vwo durf ik niet aan voor Sonny."
Zoals ik zei: "Nou, ik durf het wel aan."
Een van die ouders?
Natuurlijk dacht ik terwijl we in het klaslokaal zaten: ben ik nu een van die ouders geworden? Een van de vaders die langs het voetbalveld staat uit te leggen dat zijn zoon de nieuwe spits van Ajax wordt? 'Alléén Jayden, níet overspelen, die anderen kunnen er allemaal geen klote van!'
Een van de ouders die hemel en aarde bewegen om te voorkomen dat hun kind de vernedering moet ondergaan van een lyceum delen met havisten in plaats van een categoriaal gymnasium bezoeken?
Een van de ouders die vindt dat hij voor zijn kinderen een plek mag opeisen op het Barlaeus Gymnasium omdat hij daar zelf op heeft gezeten?
Een van die ouders was ik dus geworden. In maart kreeg Sonny zijn schooladvies: havo-vwo. Meester Tim dacht dat Sonny wel de potentie had voor vwo, maar zijn resultaten lieten het niet zien. Sonny moest twaalf scholen opgeven.
Barlaeus
Zijn eerste keuze was het Barlaeus geweest, alleen kon hij zich zonder vwo-advies niet aanmelden voor een gymnasium. Begin april kregen we de uitslag van de loting: Sonny was geplaatst op een prima school in Zuid, niet ver van zijn huis, waar hij na de brugklas havo of vwo gaat doen.
En toen volgde eind april een evenement waarvan ik de planning nog steeds onbegrijpelijk vind: de Cito-toets. Dit is dus de volgorde: eerst schooladvies, dan plaatsing op een middelbare school en ten slotte, wanneer aan die middelbare school niets meer valt te veranderen, half mei de uitslag van de Cito-toets.
In het klaslokaal zat ik vorige week tegenover meester Tim met een triomf waar ik in feite niets meer aan had: de Cito-toets wees uit dat Sonny een vwo-score had gehaald.
En bij het lotingsysteem van de gemeente Amsterdam had hij een gunstig lotnummer waarmee hij op het Barlaeus zou zijn geplaatst.
Ik vertelde meester Tim: welke talen ik spreek, hoe ik schrijf, hoe ik naar de wereld kijk, wie vijfendertig jaar later nog steeds mijn beste vrienden zijn - het is allemaal gevormd op het Barlaeus. Het is een cruciaal schakelpunt in het leven van een kind. Met de school waar Sonny heen gaat na de zomer is niets mis. Alleen is het geen Barlaeus.
Te weinig gymnasia
Ik zie twee problemen in de huidige situatie. Ten eerste: Amsterdam heeft te weinig gymnasia. Of te veel vraag naar gymnasiumplekken, dat kan ook.
Van de zevenenhalfduizend achtstegroepers in Amsterdam zijn er zo'n zestig niet geplaatst binnen hun top 5 van scholen. De ouders van ongeveer twintig kinderen maken actief bezwaar.
Het gaat vooral om kinderen die zich hadden aangemeld voor gymnasia. De ouders van deze kinderen, een hoogopgeleid gezelschap met de nodige juridische kennis, hebben een praatgroep slash actiecomité opgericht om hun kind alsnog op een gymnasium te krijgen.
Op het Calandlyceum in Osdorp is in de vwo-klas nog genoeg plaats, maar op het Barlaeus hebben ze een wachtlijst van honderdvijftig kinderen. Te veel mensen willen dezelfde begeerde gymnasiumplekken.
Ten tweede: drie jaar geleden is de Cito-toets verplaatst van februari naar april, mede omdat de Cito-obsessie uit de hand liep. Rijke ouders konden zich bijlessen veroorloven om hun kinderen te drillen voor de Cito-toets.
Niet eerlijk
Dat is inderdaad niet eerlijk. Het oordeel van de leraar moest weer centraal staan. Alleen heb ik de laatste jaren te veel verhalen gehoord - vaak betrof het kinderen van wie de ouders of grootouders niet in Nederland waren geboren - over leerlingen die door hun leraren te laag werden ingeschaald.
De moeder van Sonny werd geboren in Brazilië, maar dat speelde hier geen rol, denk ik. Meester Tim maakte een eerlijke inschatting over de potentie van zijn leerling.
Zijn moeder en ik schatten die potentie hoger in. En vorige week konden we dat doen met de uitslag van zijn Cito-toets in handen. Heel graag had ik de uitslag van die objectieve toets in maart al willen hebben.
Bicyclette
Ik verdiep mij er juist in. Volg al jaren de artikelen in het Parool en ik volg het forum van het VSA. Ik vind het heel erg sneu voor die kinderen. Dat heb ik al veel eerder gezegd. Ik heb jaren in Amsterdam Zuidoost gewerkt. Ik ken daardoor heel veel Amsterdammers. Ook met kinderen.
Wat mij betreft zou elk kind naar zijn of haar voorkeursschool mogen gaan. Ik vind het verdriet van die kinderen vreselijk. Die fiettocht van die uitgelote kinderen langs de overgebleven scholen was vroeger ook zo dramatisch. Maar allemaal naar de voorkeursschool kan niet want teveel kinderen (ouders) kiezen voor dezelfde scholen. Dat zou in onze stad natuurlijk ook fout lopen. Maar waarom dat in onze stad wel goed gaat en in Amsterdam niet is mij niet duidelijk gemaakt. Waarom willen al die kinderen naar een beperkt aantal scholen als er zo ontzettend veel andere prima scholen in Amsterdam zijn?
Bicyclette
Juist omdat er zoveel keuze is gaan/moeten de scholen zich (extreem) profileren/specialiseten. Tot op een niveau wat de meeste scholen buiten adam echt niet in hun hoofd zouden halen.
Wie legt mij in kort uit
Waarom is een categoraal gymnasium beter dan een vwo op een scholengemeenschap?
Ervan uitgaande dat merendeel van de gymnasiumkinderen geen eindexamen grieks en latijn doen. Dus het is niet de liefde voor klassieke talen - die je trouwens ook op een gym afdeling van een scholengemeenschap kunt doen.
Kleinschaligheid? Barlaeus, Vossius en Haganum (Den Haag) hebben circa 820 leerlingen. Verspreid over 6 leerjaren zijn dat ruim 130 leerlingen per jaar. Erasmiaans in Rotterdam heeft er bijna 1200.
Het is natuurlijk wel zo dat leerlingen op een gymnasium geen havo/vmbo leerlingen tegenkomen op het schoolplein of in de kantine. Dat hebben gymnasium of vwo leerlingen op een scholengemeenschap wel. Maar is dat voornaamste bezwaar?
niet beter maar anders
"Waarom is een categoraal gymnasium beter dan een vwo op een scholengemeenschap?"
Je kunt niet spreken over beter. Wel over anders. En wat dat 'anders' is, hangt natuurlijk van de scholen af. De ene scholengemeenschap is ook niet 'beter' dan de ander, maar wel anders. En iedereen heeft zijn eigen voorkeuren en kiest waar hij zich het beste bij voelt. Waarom wil je wel naar de havo op de ene school, maar liever niet op de andere school?
Volgens mij kiezen veel kinderen op gevoel. Je krijgt een bepaalde indruk tijdens een open dag, en dat roept een gevoel op. Het is vaak niet zo'n rationeel gebeuren.
Hier 2 kinderen die voor een zelfstandig gymnasium kozen. Waarom? Nr 1 vond het gewoon een leuke school. Hij vond een van de scholengemeenschappen ook erg leuk, daar zou hij dan VWO-beta willen doen. Toen zijn cito daar te laag voor bleek, koos hij voor het gymnasium.
Voor kind nummer 2 was het de enige school waar hij zich op zijn gemak voelde. Hij is 2x naar een open dag geweest. Kwam beide keren als eerste binnen en ging als laatste weg. We hebben hem nog meegesleept naar diverse andere scholen, maar daar voelde hij geen enkele klik en wilde het liefst na 5 minuten alweer weg (nee, kind is niet gemiddeld).
Kind nr 1 zou het op een andere school ook prima hebben gedaan. Voor kind 2 bleek met name de strakke organisatie van het gymnasium een zegen te zijn. Traditioneel onderwijs, heldere regels, nauwelijks uitval, toetsen ruim van te voren aangekondigd, alles heel voorspelbaar Dat is wat hij érg nodig heeft, en op deze school gewoon wat beter is dan de scholengemeenschappen in de buurt. Grieks en Latijn heeft hij op de koop toegenomen.
Vind ik daarom de andere scholen in de stad slecht? Welnee. Maar als er keuze is, dan mag je een voorkeur hebben toch?
Als ik in een restaurant ben, dan maak ik een keuze uit wat er op de kaart staat. Ik zou het nogal vreemd vinden als ik zalm bestel en een sneer krijg dat er niet genoeg is voor iedereen die zalm wil. En dat een biefstuk ook écht goed is (en dat ik niet te kritisch moet zijn, want er zijn ook restaurants waar helemaal geen zalm is).
hier - niet in Amsterdam, dus ik weet niet of dat daar ook zo is - hebben de meeste scholengemeenschappen ongeveer 1500 leerlingen. 820 is dan relatief kleinschalig.
Restaurant
Dit draadje heeft 2 componenten. Over het eerste, waar Bermbrand een oor voor wil hebben, is iedereen het wel eens: dat de cito uitslag NA de loting komt is nogal onhandig en zou anders moeten.
Het tweede is complexer. De vraag die Vlinder stelt vind ik een goede. Hoe komt het dat in Amsterdam wel een probleem is wat elders nauwelijks een probleem is? Waarom willen teveel kinderen naar een te klein aantal scholen? Want een tekort aan plekken is er niet. Een tekort aan plekken op het gewenste niveau is er ook niet. En nr.1 oplossen verhelpt dit niet maar geeft slechts een verschuiving, want als de kinderen met een onverwacht toch hogere cito mee gaan loten dan vallen er van de oorspronkelijke groep gewoon meer af.
Bicyclette, je restaurantvergelijking vind ik wel een leuke. Er staan veel gerechten op de kaart. Als jij voor de zalm kiest wil je ook zalm en niet iets anders. Maar, als iedereen de zalm kiest zal de ober halverwege de avond toch de boodschap gaan afgeven: sorry, de zalm is op, maar we hebben ook uitstekende biefstuk op de kaart die ik u van harte kan aanbevelen.
Waarom wil iedereen in Amsterdam de zalm terwijl de biefstuk ook prima is, en lijkt dat elders veel minder te spelen?
Teuntje
"Waarom wil iedereen in Amsterdam de zalm terwijl de biefstuk ook prima is, en lijkt dat elders veel minder te spelen?"
Allereerst: in Amsterdam wil niet iedereen zalm. Er zijn ook massa's mensen die biefstuk, schnitzel, gehakt of vega willen eten.
Als een restauranthouder een aantal keren achter elkaar halverwege de avond geen zalm meer heeft, zal hij besluiten om in het vervolg wat extra zalm in te kopen. Hij zal in ieder geval zeker zijn klanten niet verwijten dat ze de verkeerde keuze maken. En al helemaal niet overwegen om zalm volledig van de kaart te halen, omdat mensen daardoor ten onrechte zouden gaan denken dat een biefstuk niet goed genoeg is.
Het aanbod aanpassen aan de vraag dus. Dat doen veel schoolbesturen ook. Die gaan extra stoeltjes bijplaatsen. Ruimte creëren voor extra leerlingen en extra leerkrachten aantrekken. In Amsterdam lijken ze daar een stuk minder goed in te zijn dan in de meeste andere steden. En wordt de bal teruggelegd bij de leerlingen. Die moeten verplicht de menulijst zeer grondig bestuderen, vervolgens 12 gerechten (op volgorde) opgeven die ze zouden willen eten. Zodat ze vervolgens over alle restaurants en tafeltjes verdeeld kunnen worden. Maar als kort van te voren blijkt dat ze grote honger hebben ipv kleine honger (hogere advies), dan kan het zijn dat er in dat restaurant tóch geen plek meer is.
En dan is dat restaurant maar voor 1 avondje.
bicyclette
Klopt wel wat je zegt. In Rotterdam zijn er middelbare scholen met meer brugklassen begonnen vanwege populariteit (vrije school oa). Dit jaar vielen er dus heel weinig kinderen buiten de boot met de loting. Maar ook hier is de loting voor de eindtoets
Keuze
' is iedereen het wel eens: dat de cito uitslag NA de loting komt is nogal onhandig en zou anders moeten.' Dan zou de CITO vervroegd moeten worden, want middelbare scholen moeten tijdig planningen maken voor het aantal leerlingen dat zich aanmeldt. en hoer wordt voor een Amsterdams probleem een landelijke oplossing gezocht.
Even een gedachtenexperiment: stel dat 'keuze' in Amsterdam weer bepalend zou zijn, dan zouden heel veel leerlingen zich aanmelden voor Barleus (bijvoorbeeld). Ook leerlingen met een HAVO/VWO-advies en dan zou Barleus ook een HAVO-afdeling kunnen gaan ontwikkelen. Er zijn meer ouders en leerlingen die dit wel willen: 'Traditioneel onderwijs, heldere regels, nauwelijks uitval, toetsen ruim van te voren aangekondigd, alles heel voorspelbaar'
Het echte probleem is dus dat de populaire scholen groter moeten worden. Kan Barleus (bijvoorbeeld) geen grotere scholengemeenschap worden, zodat alle leerlingen recht hebben op onderwijs naar keuze?
Tsjor
Tsjor
Dat denk ik ook. Meer kinderen per klas en meer gebruik maken van dependances. Zo zou er bijvoorbeeld gebruik gemaakt kunnen worden van klaslokalen in minder populaire scholen.
De scholen van mijn kinderen doen dat ook. Vanaf de tweede gaan alle kinderen een dag in de week naar een B pand aan de andere kant van de stad. Vanaf de 5e gaan de vwo'ers daar zelfs twee dagen naar toe. Gevolg is dat de school flexibel is. Zo hebben ze het ene jaar 5 brugklassen en het jaar erna 7 of 8.
Mijn andere zoon heeft opeens gym in de reformatorische school.
Prima oplossingen. Als Amsterdam dat zou doen dan kunnen kinderen naar hun voorkeursschool maar het heeft dan natuurlijk wel gevolgen voor alle leerlingen. Drukkere klassen en lessen op andere lokaties.
Oke
In Amsterdam wordt dus minder goed ingespeeld op de vraag dan elders als ik het goed begrijp. Maar bij grote honger geen plek meer in het hele restaurant - dat is toch niet zo? Ik begreep dat er geen kinderen zijn die niet op hun niveau kunnen kunnen worden geplaatst. Niet aan het gewenste tafeltje misschien, maar wel in het restaurant.
Tsjor, als het Barlaeus een grote, gemengde scholengemeenschap wordt dan denk ik dat hun populariteit flink gaat afnemen.
Inderdaad
Eens met Teuntje. Als populaire scholen groeien en bijvoorbeeld ook een havoafdeling starten dan neemt de populariteit af, want minder exclusief. Is het in Amsterdam soms zo dat sommige mensen zich perse willen onderscheiden en die exclusiviteit opzoeken in een grote stad?
Weten categorale scholen dit en spelen ze hier handig op in?
Of
een andere school gaat ook 'traditioneel onderwijs, heldere regels, nauwelijks uitval, toetsen ruim van tevoren aangekondigd, alles heel voorspelbaar' bieden, als dat is waar behoefte aan is. Dat kunnen niet alleen gymnasia bieden.
vast
"Is het in Amsterdam soms zo dat sommige mensen zich perse willen onderscheiden en die exclusiviteit opzoeken"
Vast. Maar dat is de rest van Nederland niet anders.
Categoraal onderwijs heeft voordelen en nadelen.
Een scholengemeenschap heeft voordelen en nadelen.
En iedereen weeg voor zichzelf die voor- en nadelen.
Dus
In vergelijking met een restaurant: je hebt een superlekker gerecht, dat zeer gewild is, maar je houdt het bewust beschikbaar voor een door jezelf geselecteerd gezelschap.
En dan zijn er mensen boos. Maar vervolgens, als die boze mensen wel tot het geselecteerde gezelschap gaan behoren, dan willen zij wel dat het een exclusief gerecht blijft, voor een geselecteerd gezelschap.
En dan onderbouw je je aanspraak met het argument dat 'elk kind' recht heeft op de school van zijn/haar keuze; maar zodra je binnen bent moet het wel weer exclusief worden.
Dus eigenlijk is het: mijn kind heeft recht op de school van zijn of haar voorkeur; en daarvoor moet de schoolkeuze van de andere kinderen worden beperkt, om te voorkomen dat die op de school van mijn kind komen.
Zoiets.
Tsjor
Gemeente
Ik begrijp de gemeente Amsterdam wel. Zij hebben gedaan wat nodig is. Het probleem van exclusief willen zijn hoeven en kunnen zij niet oplossen.
Kaplablokje
"Of een andere school gaat ook 'traditioneel onderwijs, heldere regels, nauwelijks uitval, toetsen ruim van tevoren aangekondigd, alles heel voorspelbaar' bieden, als dat is waar behoefte aan is. Dat kunnen niet alleen gymnasia bieden."
Klopt.
Er is in algemene termen gewoon niet zoveel over gymnasia versus scholengemeenschappen te zeggen. Je kunt alleen wat zeggen over de verschillen tussen de scholen in jouw stad/regio.
Wat ik er dus vooral mee wil zeggen: je kiest (meestal) een school vanwege het complete plaatje. Niet persé vanwege het klassieke aanbod. Voor mijn beide kinderen geldt trouwens dat als ze naar een scholengemeenschap waren gegaan, ze zeker niet voor gymnasium hadden gekozen. Ze kozen voor het gymnasium vanwege de school, Grieks en Latijn namen ze op de koop toe.
is dat zo Tsjor?
"Maar vervolgens, als die boze mensen wel tot het geselecteerde gezelschap gaan behoren, dan willen zij wel dat het een exclusief gerecht blijft, voor een geselecteerd gezelschap."
Bedoel je dat het de gymnasium-ouders zijn die de groei van het aantal gymnasium-plekken tegenhouden? Hoe dan?
tweedeling
Wat het lastig maakt is dat allerlei partijen op internet, AT5, het Parool en het schoolplein vertellen (ik volg de Amsterdamse berichtgeving) dat biefstuk heel slecht voor je is. Ouders stappen naar de rechter omdat de zalm op is. Amsterdam heeft waarschijnlijk meer dan andere plaatsen last van een tweedeling. Hoogopgeleid-laagopgeleid, binnen de ring-buiten de ring, categoraal-scholengemeenschap, hockey-voetbal, wit-zwart. Het is wat Teuntje zegt, als Barlaeus een grote gemengde scholengemeenschap wordt zijn andere scholen weer populair. Misschien dat status, fear of missing out, tussen ons soort mensen blijven, in Amsterdam een grotere rol speelt dan daarbuiten. Prestatiedrang, bijles, het draagt allemaal bij. Het is moeilijk oplosbaar, hooguit met Rotterdamse maatregelen als scholen samenvoegen, verplaatsen. Ook dan zullen er weer populaire scholen bovendrijven en zal loten nodig blijven. Ouders kunnen de verwachtingen bij de kinderen wat realistischer maken en ook minder populaire scholen op hun lijst zetten. Ik zag op AT5 dat ouders naar de rechter stappen omdat hun kind geplaatst is op school nr 12, het Fons Vitae. Tja,...dat vind ik heeel bijzonder...Maar misschien is mijn blik te provinciaals om dat in te voelen...
Provincaal
"Ouders kunnen de verwachtingen bij de kinderen wat realistischer maken en ook minder populaire scholen op hun lijst zetten."
Nee. Kinderen krijgen juist de opdracht om hun échte voorkeuren op de lijst te zetten. Wel 12 stuks overigens, dus daar zitten natuurlijk scholen bij waar je minder enthousiast over bent.
In het verleden gebeurde het wel, dat mensen niet kozen voor hun echte voorkeursschool, maar voor school 2 of 3. Om het risico van uitloten te voorkomen. Dat werd strategisch kiezen genoemd en als zeer onwenselijk beschouwd.
Bicyclette
Zie: als Barleus gaat groeien zodat iedereen die dat wil op Barleus kan komen, dan zal de populariteit dalen.
Het is overigens niet zo heel erg vreemd natuurlijk, iedereen wil het 'exclusieve' aanbod. Het ingewikkelde is alleen dat hier een recht op 'exclusief aanbod' wordt geclaimd op basis van een algemeen recht: alle kinderen zouden geplaatst moeten kunnen worden op de school van hun voorkeur. Die algemene grond is dan slechts houdbaar voor 1 kind, jouw kind. Daarna vervalt het, want dan is het niet meer exclusief.
Tsjor
Bicyclette
Opdracht of niet, je maakt toch nog steeds zelf een keuze.
Hier zijn er twee scholen die loten. Wij hebben niet eens de moeite genomen om die scholen te bekijken. En wij waren niet de enige die deze scholen links lieten liggen want 1 van die 2 scholen had nu juist veel minder brugklassen.
Als school A en B risicovol zijn dan ga je toch ook kijken naar de scholen waarvan je weet dat die altijd plek hebben.
En ik was er al een bang voor. Veel ouders in Amsterdam willen waarschijnlijk niet dat populaire scholen dependances gaan gebruiken. Ook al betekent dat dat daardoor veel meer kinderen toegelaten kunnen worden. Wat hier dus wel gebruikelijk is. Ik hoor er nooit ouders over dat kinderen naar een ander pand moeten.
bijsturen
Zo hebben wij het ook aangepakt, Vlinder72. Als ouder kan je de problemen voorzien en stuur je bij met de keuze. De nadruk ligt in Amsterdam wel heel erg op het behalen van een gymnasium diploma op een categorale school. Is het niet belangrijker dat een kind kan uitvinden welk niveau het aankan en welke richting het meest bij hem past? Een veelgehoord argument om te kiezen voor categoraal gymnasium is dat men bang is voor afstroom. Waarom is dat zo erg, en, als je al je twijfels hebt, is een scholengemeenschap dan niet beter? Moeten zoveel kinderen met hangen en wurgen, met bijles en examentraining (is ook geëxplodeerd) de klassieke talen voor lief nemend, gymnasium doen? Ik snap ook dat de gemeente daar niet in mee gaat. Hoe dan ook, ik benijd de Amsterdamse kinderen niet. De hele situatie met loten, prestatiedruk en tweedeling lijkt me onwenselijk.
heb ik altijd al gezegd
Werk met dependances in scholen waar juist wel plek is maar ja mag niet, willen ze niet, exclusiviteit is weg.
Of schrap alle scholen van de kaart en zorg dat er in elke wijk een scholengemeenschap staat, een categoraal gymnasium en nog wat blabla maar laat ze allemaal onder één naam vallen. Al die verschillen zijn juist ontstaan OMDAT er zoveel keus is niet omdat men zoveel keus WIL. Je trekt mensen omdat je iets biedt wat anderen niet hebben en zoals ik al zei, buiten de stad haalt niemand dat in het hoofd, doe maar normaal is gek genoeg en je kunt TTO aanbieden of science of gymnasium of technasium maar meer dan dat hoeft niet en je hebt altijd brugklassen die dat niet doen.
Klassieke talen op de koop toe
Het is volkomen begrijpelijk dat ouders en kinderen kiezen voor een school vanwege de randvoorwaarden. Bij de schoolkeuze voor mijn kinderen stonden sfeer, kleinschaligheid, en degelijkheid / structuur ook de centraal. Maar dat wil niet zeggen dat de overheid de keuzes voor een categoraal gymnasium op oneigenlijke gronden moet faciliteren of financieren.
Klassieke talen zijn het wezenlijke van het gymnasium. Daarmee onderscheidt het zich van andere schooltypen. Vanwege de extra studielast die die vakken met zich meebrengen hebben statistisch gezien kinderen die gedurende hun basisschooltijd al duurzaam uitblonken de meeste kans van slagen daar zonder al te veel vertraging de eindstreep te halen. De anderen kunnen zich bewijzen in een heterogene brugklas - dan moeten die niet uitsterven natuurlijk.
Het Amsterdams onderwijs heeft jarenlang de reputatie gehad dat kinderen hogere schooladviezen kregen dan in de rest van Nederland. Juist omdat leraren de taalachterstand overcompenseerden. Dat was nog voor de tijd dat het schaduwonderwijs zo'n enorme vlucht had genomen. In deze tijd van huiswerkbegeleiding en examentraining lijkt het mij vrij realistisch als de mogelijkheid tot ondersteuning en de draagkracht van de ouders ook in de afweging wordt meegenomen of een kind in staat zal zijn een schooltype succesvol af te ronden.
Een voorkeursbehandeling bij gelijke geschiktheid en een solidariteitsheffing bij de ouderbijdragen voor kinderen uit kansarme gezinnen lijkt me onder het huidige politieke klimaat helaas niet haalbaar.
Wat een onzin
Mijn kind heeft voor de HAVO ook gewoon moeten loten hoor. Het gaat echt niet alleen om gymnasia. In het begin wel, maar toen was er nog weinig aan de hand. Die dependances zouden inderdaad een oplossing zijn, ook omdat je die weer kan afstoten als ze niet meer nodig zijn. Maar de schoolbesturen hebben er geen zin in. Dus niet die zogenaamd te sjieke ouders.
Opmerking van provinciaal
'Na de matching was in alle stadsdelen nog plaats op vwo. Van IJburg tot noord, zuid, west, oost, zuidoost, en nieuwwest. Hieronder ook 5 scholen met gymnasiumonderwijs.'
Ik vraag me af, wat is er dan mis met IJburg etc. en de andere gymnasia? Geven mensen die scholen dan niet op als 1-12de voorkeur?
Tsjor
Schoolpopulatie
Ik denk zeker te weten dat schoolpopulatie vooral meespeelt. Het zijn nl zwarte scholen.
Is dat het probleem? Nou ja, daar hebben we in de rimboe geen last van zal ik maar zeggen.
Daar loopt het gewoon door elkaar.
Tsjor
Bicyclette
"Nee. Kinderen krijgen juist de opdracht om hun échte voorkeuren op de lijst te zetten. Wel 12 stuks overigens, dus daar zitten natuurlijk scholen bij waar je minder enthousiast over bent.
In het verleden gebeurde het wel, dat mensen niet kozen voor hun echte voorkeursschool, maar voor school 2 of 3. Om het risico van uitloten te voorkomen. Dat werd strategisch kiezen genoemd en als zeer onwenselijk beschouwd."
Door het huidige systeem heeft het geen voordeel om de echte voorkeuren niet te noemen. Voor de meelezers die het niet weten: ieder kind krijgt een nummer toegewezen, en als jouw nummer aan de beurt is, dan wordt gekeken of op je eerste voorkeur nog plaats is, zo niet, dan je tweede, en zo verder. Dus er is geen belang bij het opgeven van een mindere voorkeur hoger op de lijst.
Wat niet wegneemt dat enige strategie nog steeds best zinnig kan zijn. Als je reden hebt om te vrezen dat al jouw voorkeursscholen (of dat er nu 1, 3 of 7 zijn) vol zullen zitten, dan is het slim om je alvast te oriënteren op wat voor jou de tweede divisie is. Welke scholen hebben vrijwel gegarandeerd plaats, en welke daarvan is dan voor jou de meest acceptabele? Die kan je dan ook op je lijst zetten. Of je kan het laten, afwachten wat de loting brengt, en je dan alsnog aanmelden op die school natuurlijk.
Waarom er een probleem is met strategisch kiezen heb ik nooit begrepen. Ik geloof ook niet dat men van gemeentewege ooit de moeite heeft genomen dat uit te leggen.
Ik had trouwens begrepen dat er nu (was dat deze ronde al?) een soort garantie zou komen dat kinderen die braaf het juiste aantal scholen zouden opgeven gegarandeerd op éen van die scholen geplaatst zouden worden. Maar ik geloof dat voor VWO-ers zelfs geadviseerd werd om 20 scholen op te geven ofzo (die 12 was dan voor Havoklanten) Complete kolder. Na 5,6 scholen - hooguit - zijn je voorkeuren toch echt wel op. Dan kan je net zo goed stoppen met invullen, alvast vrijblijvend uitkijken voor Plan B en alsnog je plan trekken als je niet wordt geplaatst op een van de scholen op je korte lijstje.
En nu ik toch post, nog even over Vuijsje Jr, van wie meerdere mensen hier veronderstellen dat hij straks zo rottig binnenkomt omdat al zijn klasgenoten weten dat hij veel liever naar het Barlaeus had gewild.
Ik heb zomaar het vermoeden dat dat nog wel eens heel erg mee zou kunnen vallen. Ten eerste zijn er in die klas misschien wel meer mensen die eigenlijk liever naar een andere school waren gegaan. En ten tweede vermoed ik dat die kinderen zich er onderling niet zo vreselijk mee bezighouden. Wel met of ze op hun eigen voorkeur zijn geplaatst, en hoe het met hun vriendjes is afgelopen, maar of die volstrekt onbekende nieuwe klasgenoot met hart en ziel voor deze school gekozen heeft of niet is die brugpiepers vermoedelijk een biet.
Heb mijn zoon (nu in de tweede) gevraagd of er bij hem in klas destijds kinderen zaten die liever ergens anders hadden gezeten. Hij wist het niet zeker, maar dacht het niet. Maar het interesseerde hem duidelijk maar zeer matig.
We moeten hooguit hopen dat het lerarenkorps het de jongen niet nadraagt. Maar die mensen zijn vast wel wat would-be Barleaantjes gewend...
Groeten,
Temet
