Robert Vuijsje over schoolkeuze zoon
Gisteren in Het Parool een actueel stuk over het leidende schooladvies en de score op de objectieve Cito toets met een terugblik op zijn eigen schooltijd. De verwachting van de meester heeft een belangrijk effect op de leerling. Dat de zoon van Vuijsje ondanks de te lage verwachtingen toch goed scoort, maakt hem misschien juist bij uitstek een gymnasiumkind. https://www.parool.nl/amsterdam/robert-vuijsje-over-schoolkeuze-zoon-hij-twijfelt-of-ik-een-vwo-kind-ben~a4598996/?hash=26e226fe2bb26d3defaba6f6e1bf25e0bbcdbeb6
(Omdat het een plus artikel is, heb ik hieronder de integrale text gekopieerd)
Ondanks zijn hoge Cito-score kan de zoon van schrijver Robert Vuijsje na de zomer niet naar zijn voorkeursschool, het Barlaeus Gymnasium. Reden: de meester durfde het niet aan.
Vorige week zat ik met meester Tim na schooltijd in een klaslokaal. Het was een lokaal in dezelfde school als die waarop ik zelf heb gezeten, in een zijstraat van de Beethovenstraat, tot ik precies vijfendertig jaar geleden naar de middelbare school ging. We zaten hier voor topoverleg over de middelbare school van Sonny, mijn oudste zoon.
Maar eerst: wat is er veranderd in die vijfendertig jaar? Toen ik acht jaar geleden voor het eerst weer het schoolplein op liep van mijn lagere school, nu basisschool geheten, dacht ik: er is bijna niets veranderd.
Ik herkende zeker vijf leraren die hier al werkten toen ik de school verliet na de zesde klas, nu groep 8 geheten. Eerst dacht ik: hoe kan dat? In mijn beleving zaten die vijf leraren destijds tegen hun pensioen aan, ze moesten dik in de vijftig zijn geweest.
Rekenen
Ik begon te rekenen: als zij bijna dertig jaar later nog steeds op deze school werkten, hoe oud waren ze dan toen ik ze voor het laatst zag? Ze moeten eind twintig zijn geweest - bijna twintig jaar jonger dan ik nu ben, zeg maar. In mijn hoofd rekende ik verder: wanneer ik als twaalfjarige dacht dat iemand van 28 bijna met pensioen ging, hoe oud zullen kinderen nu dan denken dat ik ben?
Rekenen, dat was een dingetje in de tijd dat ik zelf op deze Montessorischool zat. Ik hield niet van rekenen, dus ik deed het niet. In mijn tijd heette de leraar niet Tim, we noemden hem Meneer Smit.
Ik kan me herinneren dat hij me één keer een rekenopdracht gaf, in de zesde klas. Een uur later gaf meneer Smit me de rekentoets terug en zei: "Mavootje." Aan Cito-toetsen deden ze in die tijd niet op deze school. Nadat je drie jaar bij een leraar in de klas had gezeten, besliste die zelf wel welk schooladvies een leerling kreeg.
Een vwo-kind
Ik kreeg een vwo-advies en meldde me aan op het Barlaeus Gymnasium. En daarna was ik automatisch een leerling van die school. Ik geloof niet dat er wachtlijsten bestonden. Zonder te kunnen rekenen kwam ik de eerste drie jaar door, waarna ik alle exacte vakken kon laten vallen en koos voor Gymnasium-A.
De laatste vijf jaar, waarvan de zesde klas twee keer, was ik op het Barlaeus onder vrijwel permanente invloed van softdrugs, net als al mijn vrienden.
Vandaar dat ik altijd heb gedacht: zo moeilijk kan het niet zijn geweest, als wij het allemaal hebben volbracht in halfcomateuze toestand. En dat was waarom ik hier nu na schooltijd met meester Tim in een klaslokaal zat.
In vijfendertig jaar is er toch iets veranderd. Over een vwo-advies wordt nu gesproken in bijna religieuze termen, alsof het alleen is weggelegd voor elfjarige studiebollen die nooit buitenspelen en alleen maar boeken lezen. Van die ouderwetse papieren boeken.
Zoals mijn zoon Sonny zei: "Tim weet niet zeker of ik een vwo-kind ben." Alle leerlingen op Sonny's school weten: als je geen vwo-kind bent, is er toch iets mis met je.
Zoals meester Tim zei: "Vwo durf ik niet aan voor Sonny."
Zoals ik zei: "Nou, ik durf het wel aan."
Een van die ouders?
Natuurlijk dacht ik terwijl we in het klaslokaal zaten: ben ik nu een van die ouders geworden? Een van de vaders die langs het voetbalveld staat uit te leggen dat zijn zoon de nieuwe spits van Ajax wordt? 'Alléén Jayden, níet overspelen, die anderen kunnen er allemaal geen klote van!'
Een van de ouders die hemel en aarde bewegen om te voorkomen dat hun kind de vernedering moet ondergaan van een lyceum delen met havisten in plaats van een categoriaal gymnasium bezoeken?
Een van de ouders die vindt dat hij voor zijn kinderen een plek mag opeisen op het Barlaeus Gymnasium omdat hij daar zelf op heeft gezeten?
Een van die ouders was ik dus geworden. In maart kreeg Sonny zijn schooladvies: havo-vwo. Meester Tim dacht dat Sonny wel de potentie had voor vwo, maar zijn resultaten lieten het niet zien. Sonny moest twaalf scholen opgeven.
Barlaeus
Zijn eerste keuze was het Barlaeus geweest, alleen kon hij zich zonder vwo-advies niet aanmelden voor een gymnasium. Begin april kregen we de uitslag van de loting: Sonny was geplaatst op een prima school in Zuid, niet ver van zijn huis, waar hij na de brugklas havo of vwo gaat doen.
En toen volgde eind april een evenement waarvan ik de planning nog steeds onbegrijpelijk vind: de Cito-toets. Dit is dus de volgorde: eerst schooladvies, dan plaatsing op een middelbare school en ten slotte, wanneer aan die middelbare school niets meer valt te veranderen, half mei de uitslag van de Cito-toets.
In het klaslokaal zat ik vorige week tegenover meester Tim met een triomf waar ik in feite niets meer aan had: de Cito-toets wees uit dat Sonny een vwo-score had gehaald.
En bij het lotingsysteem van de gemeente Amsterdam had hij een gunstig lotnummer waarmee hij op het Barlaeus zou zijn geplaatst.
Ik vertelde meester Tim: welke talen ik spreek, hoe ik schrijf, hoe ik naar de wereld kijk, wie vijfendertig jaar later nog steeds mijn beste vrienden zijn - het is allemaal gevormd op het Barlaeus. Het is een cruciaal schakelpunt in het leven van een kind. Met de school waar Sonny heen gaat na de zomer is niets mis. Alleen is het geen Barlaeus.
Te weinig gymnasia
Ik zie twee problemen in de huidige situatie. Ten eerste: Amsterdam heeft te weinig gymnasia. Of te veel vraag naar gymnasiumplekken, dat kan ook.
Van de zevenenhalfduizend achtstegroepers in Amsterdam zijn er zo'n zestig niet geplaatst binnen hun top 5 van scholen. De ouders van ongeveer twintig kinderen maken actief bezwaar.
Het gaat vooral om kinderen die zich hadden aangemeld voor gymnasia. De ouders van deze kinderen, een hoogopgeleid gezelschap met de nodige juridische kennis, hebben een praatgroep slash actiecomité opgericht om hun kind alsnog op een gymnasium te krijgen.
Op het Calandlyceum in Osdorp is in de vwo-klas nog genoeg plaats, maar op het Barlaeus hebben ze een wachtlijst van honderdvijftig kinderen. Te veel mensen willen dezelfde begeerde gymnasiumplekken.
Ten tweede: drie jaar geleden is de Cito-toets verplaatst van februari naar april, mede omdat de Cito-obsessie uit de hand liep. Rijke ouders konden zich bijlessen veroorloven om hun kinderen te drillen voor de Cito-toets.
Niet eerlijk
Dat is inderdaad niet eerlijk. Het oordeel van de leraar moest weer centraal staan. Alleen heb ik de laatste jaren te veel verhalen gehoord - vaak betrof het kinderen van wie de ouders of grootouders niet in Nederland waren geboren - over leerlingen die door hun leraren te laag werden ingeschaald.
De moeder van Sonny werd geboren in Brazilië, maar dat speelde hier geen rol, denk ik. Meester Tim maakte een eerlijke inschatting over de potentie van zijn leerling.
Zijn moeder en ik schatten die potentie hoger in. En vorige week konden we dat doen met de uitslag van zijn Cito-toets in handen. Heel graag had ik de uitslag van die objectieve toets in maart al willen hebben.
Tja
Lees dit topic met verbazing. En kan me niet aan de indruk onttrekken dat als dit zou gaan over Jemairo die naar de HAVO had gewild maar een VMBO-advies gekregen had van school dit een heel ander topic geworden zou zijn.
Vwo
De zoon van Vuijsje gaat naar een lyceum, met havo én vwo en kan dus gewoon naar het vwo. Vuijsje schrijft zelf: op een prima school in zuid. Het is niet zo dat zoon niet naar een school kan van het gewenste niveau.
Nogmaals: eens dat de eindcito op een verkeerd tijdstip is.
Parool, brief van de dag (vandaag). Reactie op Vuijsje
Wat is er mis met scholengemeenschappen?
Brief van de dag
In deze tijd van het jaar staan de kranten weer vol over het lotingsysteem in Amsterdam en vooral over kinderen die niet naar de gewenste school kunnen. Robert Vuijsje geeft in Het Parool van 29 mei aan dat er te weinig gymnasia zijn. Hij bedoelt natuurlijk dat er te weinig categorale gymnasia zijn. Op zich zijn er meer dan voldoende gymnasiumplekken.
Van de 73 scholen voor voortgezet onderwijs in Amsterdam bieden meer dan 20 scholen vwo met Grieks en/of Latijn aan. Amsterdam had eerst drie categorale gymnasia en sinds 2005 zijn het er vijf. Waarom is de behoefte aan plaatsing op categorale gymnasia zo groot, bij kinderen en ouders? Een veel gehoord argument is dat ouders toch het beste voor hun kinderen willen.
Wij wilden ook altijd het beste voor onze drie kinderen. Daarbij hebben we echter niet alleen naar cijfers en Cito-scores gekeken, maar ook naar scholen waar onze kinderen zich prettig voelen en opgroeien met kinderen van verschillende achtergronden.
Onze oudste werd uitgeloot voor het Spinoza, is uiteindelijk op de CSB (Christelijke Scholengemeenschap Buitenveldert) terechtgekomen en heeft daar een prima tijd gehad. Ze kreeg een havo-advies, maar had haar Cito slecht gemaakt, waardoor ze niet eens geschikt leek voor het vmbo-T. Inmiddels heeft ze glansrijk haar hbo-opleiding afgerond en een baan gevonden die goed past bij haar opleiding. Enkele medeleerlingen uit de CSB-tijd ziet ze nog steeds.
Onze twee zonen hebben op de OSB (Open Schoolgemeenschap Bijlmer), Hubertus & Berkhoff (De Culinaire Vakschool) en het Amsterdams Lyceum gezeten. Ook allemaal prima.
Wat is er mis met scholengemeenschappen? Kiezen ouders voor categorale gymnasia om hun kinderen binnen de hoogopgeleide, witte elite te laten opgroeien? Is dat het beste voor je kind?
Wij hebben voor onze kinderen een andere keuze gemaakt en ze hebben nog dagelijks profijt van het opgroeien met vele culturen.
Aad Kuin, Amsterdam
Het punt is niet dat scholengemeenschappen niet goed zouden zijn
maar dat je best mag klagen als je vanwege een vreemde (on)mogelijkheid in het systeem toch niet mee kunt/mag dingen naar een school van je eerste keuze. Best bizar, wel de kans krijgen op een hoger schooladvies, als je beter presteert dan de docent verwacht, maar dan niet meer naar de school van je keuze kunnen. Dat is toch gek?
Want daarvoor is die mogelijkheid eigenlijk juist wel geschapen.
Het vreemde hier vind ik, dat in veel andere draadjes juist lijkt te worden gedweept met categorale scholen, terwijl hier iemand wordt afgemaakt omdat hij graag had gezien dat zijn kind naar een categoraal gymnasium had gekund.
En nu moet hij maar tevreden zijn (wat hij overigens ook IS!, laat dat duidelijk zijn) met een scholengemeenschap.
Maar uiteindelijk gaat het er gewoon om dat er in Amsterdam een aantal scholen zijn die zeer gewild zijn, meteen vol zitten, en dat je dan met je achteraf hogere advies gewoon geen kans meer hebt om daar op te komen. Daarvoor zou toch iets te verzinnen moeten zijn, lijkt me...
Keuze kind voorop.
Ik mag toch hopen dat de schoolkeuze van het kind voorop staat en niet die keuze van de ouders.
Onze kinderen kinderen hebben bewust zelf voor een categoriaal gymnasium gekozen vanwege de kleinschaligheid t.o.v. een scholengemeenschap, de school staat goed bekend met veel persoonlijke aandacht.
Het is maar net waar een kind zich prettig voelt.
Als ze voor een scholengemeenschap hadden gekozen was dat ook prima geweest.
Kinderen staan er niet eens bij stil dat het een ietwat 'witte' school is en elitair is de school ook zeker niet.
Ik kan mij er niets bij voorstellen dat ouders voor hun kind een school kiezen vanwege een bepaalde status die ze daarbij denken te krijgen.
Amsterdams probleem
Ik begrijp het probleem van Vuijsje wel. Het probleem dat hij beschrijft is voor veel mensen helemaal niet herkenbaar.
Als hier een kind later een hoger advies krijgt, is dat geen probleem. Er is toch overal plek zat. Ook kan er hier prima met middelbare scholen gesproken worden. Opstromen en afstromen kan hier nog. Blijven zitten ook. Er is zomerschool voor kinderen die het net niet zouden redden en daardoor kunnen ze alsnog over. En hier is geen dorp ergens in Groningen maar in een stad met meer dan 150.000 mensen ergens midden in het land.
Wij hebben een categoraal gymnasium maar die is niet extreem populair. Vrijwel alle kinderen kiezen voor een scholengemeenschap. Categorale Havo's en Vwo's bestaan hier helemaal niet. Mijn oudste zoon begon vier jaar geleden in een mavo/havo brugklas. De helft van zijn klas was destijds van allochtone afkomst. Dat is voor ons en voor de meeste bewoners hier helemaal geen issue. Mijn zoon zit nu trouwens in 4 Havo. Dochter koos voor dezelfde school als haar broer en zit nu in een VWO brugklas en onze andere zoon koos wel voor het gymnasium. En niet omdat hij zo dol is op oude talen maar het leek hem wel een leuke school. Ouderwets en daar houdt hij van. Hij twijfelde wel heel lang tussen deze school en een scholengemeenschap in een prachtig oud pand maar die school was verder fietsen dus het werd het Gymnasium.
Amsterdammers hebben niks te kiezen. Ze hebben geen invloed. En als een kind later beter scoort dan moeten ze maar kijken of er nog ergens plaats is. Terwijl er verder bijna overal in Nederland dan gewoon een plek is in een andere klas. Vreselijk lijkt mij dat. Maar ja, wij zijn dan ook voordat wij kinderen kregen verhuisd van een appartement in de binnenstad in de randstad naar een buitenwijk in een stad in het midden van het land. Het blijven keuzes. De keuze om in Amsterdam je kinderen te laten opgroeien heeft helaas ook negatieve consequenties.
Niveau
Natuurlijk moet elk kind op een school van zijn/haar niveau terecht kunnen. Dus een kind wat gymnasium wil doen moet ook gymnasium kunnen doen. En zo ver ik begrijp zijn er in Amsterdam genoeg gymnasium plekken. Alleen niet allemaal op aparte scholen.
Natuurlijk is het super jammer als je niet naar de school van je keuze kan gaan. Maar gelukkig kan je dan nog wel naar een school van hetzelfde niveau elders gaan.
Je kan vraag en aanbod nooit compleet passend krijgen en dat is ook niet enorm problematisch. Tenslotte kan je namelijk wel gewoon een opleiding doen op het juiste niveau.
Ik ben het er wel mee eens dat het huidige systeem van eerst advies en dan cito onhandig is. Ik snap waarom ze het zo hebben ingesteld maar het heeft ook veel nadelen en geeft onrust.
Vlinder
Jij snapt het. Je kiest uit wat in jouw plaats nu eenmaal het aanbod is, maar in Amsterdam wordt die keuze vaak niet gehonoreerd. En het systeem is extra oneerlijk voor kinderen die systematisch een te laag advies krijgen: laatbloeiers en kinderen van laagopgeleiden of allochtonen.
In de rimboe wordt je niet die worst voorgehouden. Je hoeft niet te zien dat je tweelingbroer wel op de gewenste school terechtkomt. Het is een onvergelijkbare situatie, die toch steeds vergeleken wordt: nou, hier is maar 1 school waar iedereen 15 kilometer voor moet fietsen en die is prima....enz.
Nu verlaten gezinnen Amsterdam, omdat ze de bui zien hangen en ook beter willen wonen. Maar toen onze kinderen geboren werden was dat nog niet te zien. Dat zal het probleem uiteindelijk wel oplossen.
Wie overblijven
Wie hier zullen overblijven zullen vooral de rijksten en de armsten zijn, die netjes in de voor hen afgebakende plekken zullen blijven.
Rimboe
Ik vind iets de rimboe noemen zo onaardig klinken.
Wij wonen niet in de rimboe. Wij hebben niet maar 1 middelbare school op 15 kilometer afstand. Integendeel mijn kinderen kunnen zo een lijstje maken met 10 middelbare scholen binnen 20 minuten afstand. En al die scholen zijn prima en hebben ook nog eens plek.
In de rimboe???
Ik vind het een interessante discussue waarbij ik me bij alle standpunten wat kan indenken. Het is alleen nieuw voor me dat alles buiten Amsterdam rimboe is.
Amsterdamse rimboe
Wat goed is voor kinderen van (ver) buiten de stad is niet goed genoeg voor Amsterdamse kinderen.
Rare discussie
Veel persoonlijk en op de man af.
Wat als de zoon van Vuijsje een vmbo advies had, stond ingeschreven op een vmbo en dan alsnog havo krijgt.
Dan is het systeem in Amsterdam dus ook zo dat hij niet naar een havo/VWO school kan. Dat is toch raar?
En als dan het effect is van je keuze, dus moet je maar niet in Amsterdam wonen, dan betekent dat dus sowieso segregatie voor iedr9die zich niet kan permitteren te verhuizen.
Het bijstellen van het advies is dan een wassen neus, je kan toch niet meer naar het passende niveau. waarom wordt het advies dan nog bijgesteld? Kan je net zo goed eindtoets helemaal afschaffen, je kan toch niet meer veranderen. En zo worden de dubbeltjes nooit kwartjes
Kwartjes en dubbeltjes
De zoon van een bekende schrijver is natuurlijk per definitie een kwartje. De clou is dat Vuijsje erop staat dat hij ook als een kwartje behandeld wordt, dat hij zijn persoonlijke probleempje opblaast tot een Groot Maatschappelijk Probleem en dat hij daarvoor de publiceit zoekt.
Da's makkelijk genoeg als je een (BN) kwartje bent...
Advies
We zijn hier thuis nog niet zo ver, maar het komt eraan. Dus advies leerkracht geldt, tenzij cito hoger is? Wat als cito lager is?
Of is hogere cito altijd een weerspiegeling van wat het kind kan en een lagere cito een foutje?
Cito oefenen is dan alleen voor degenen zonder vwo advies?
Niveau vs school
MarSy: Dan is het systeem in Amsterdam dus ook zo dat hij niet naar een havo/VWO school kan. Dat is toch raar?
En als dan het effect is van je keuze, dus moet je maar niet in Amsterdam wonen, dan betekent dat dus sowieso segregatie voor iedr9die zich niet kan permitteren te verhuizen.
Het bijstellen van het advies is dan een wassen neus, je kan toch niet meer naar het passende niveau. waarom wordt het advies dan nog bijgesteld? Kan je net zo goed eindtoets helemaal afschaffen, je kan toch niet meer veranderen. En zo worden de dubbeltjes nooit kwartjes’
En dat is dus gewoon niet zo, is al herhaaldelijk aan de orde geweest. De zoon gaat naar een prima lyceum in chic zuid, en kan daar gewoon naar het vwo.
Als hij perse naar een gymnasium wil, kan dat ook. Alleen niet op zijn eerste schoolkeus. Er is voor iedereen een plek op het gewenste niveau, alleen niet voor iedereen op de gewenste school.
Segregatie is hier aan de orde, want de open plekken op het gymnasium op wat zwartere/gemixte scholen zijn niet gewenst.
AD hombre
Maar het is toch ook een groot maatschappelijk probleem? Want als zelfs de bn'er kwartjes, die het inderdaad makkelijker in het leven hebben, niet op de door hen gewenste scholen komen, hoe zit het dan met al die andere kwartjes en dubbeltjes? Die dus dan helemaal niet!
Ik vind dat Vuijsje 'zeurt' want zijn zoon zit op een prima school. Maar tegelijkertijd legt hij een breder probleem bloot: dat alle kinderen die laten zien dat ze het wél kunnen, niet op de school van hun eerste en eigen keuze geplaatst kunnen worden.
Dus loting van scholen pas na de eindtoets is dan wel zo eerlijk, dan heb en ook de tweede kansers die hoger blijken te kunnen een even grote kans op een school van de eigen keuze.
Cito en advies
Volgens mij zijn we dat allemaal eens, dat advies, cito en loting/matching niet goed zijn gepland, dus dat moet veranderen.
Vlinder
zoals jij het beschrijft, zo is het hier ook. Ook wij zijn vanuit de Randstad verhuisd naar weliswaar buiten Nederland, maar de kinderen zitten nu wel in Nederland op school. Alle middelbare scholen hier zijn goed, en er zijn er afgelopen jaar maar een paar geweest die niet genoeg plek hadden op het gewenste niveau. Op en afstromen, overstappen naar een andere school, aan het begin van een schooljaar of middenin het schooljaar, het is allemaal mogelijk en gebeurt gewoon...
Geen stress zoals ik dat telkens met verbazing lees over de Amsterdamse tombola... verschrikkelijk lijkt me dat.
Over Amsterdam en de rimboe... ik zie het zelf natuurlijk totaal niet zo, maar ook bij praatprogramma's krijg je die indruk vaak, alsof er alleen Amsterdam is, en de rest niet of nauwelijks meetelt. Ik snap dat niet.
Rimboe
Komt voort uit irritatie over al die mensen die het gebrek aan keuzevrijheid een luxeprobleem vinden, want zij hebben maar 1 school en die is goed en er is plaats. Dan denk ik: meng je dan niet in draadjes die gaan over de situatie dat er wel een probleem is.
Maar Dora
Het is toch ook voor een groot deel een gecreëerd Amsterdams probleem? Waarom kiezen al die Amsterdamse kinderen voor een gymnasium? Waarom kunnen Amsterdamse kinderen alleen op een school met kinderen van een gelijk niveau hun diploma halen? Is er iets mis met ze? In andere steden met een gymnasium is dat niet zo.
Waarom toch al die categorale scholen? Waarom al dat gesleep met die kinderen de hele stad door? Waarom zijn scholengemeenschappen dichterbij niet goed genoeg?
Misschien zouden Amsterdammers juist eens wat kritischer naar zichzelf moeten kijken en bedenken waarom zijn scholengemeenschappen in de "rimboe" wel goed genoeg voor al die provinciaaltjes maar niet goed genoeg voor onze kinderen?
Mijn "rimboe" kinderen gaan straks gewoon studeren met die blijkbaar elite kinderen.
Ik vraag mij ook af waarom Amsterdamse ouders vaak zo fel reageren als mensen kritiek hebben op Amsterdam. Als alle kinderen met een vwo advies zich hier opeens gaan inschrijven voor het gymnasium dan kan dat ook niet. Dat is toch logisch. Dan zal je iets anders moeten bedenken.
Nou
Zie mijn post. Er is een probleem en niet alleen met gymnasia. En nee, op die fijne school dichtbij word je ook niet zomaar aangenomen, daar moet ook geloot worden. Je kan ook op een slechte school terechtkomen die toch wel vol komt en dus niet hoeft te verbeteren.
Maar goed, het is al vaak genoeg uitgelegd. Nog een keer uitleggen heeft geen zin, vrees ik.
Slechte school?
Er zijn nauwelijks slechte scholen in Amsterdam, dus hoezo? Er is ieder jaar, en zéker de laatste jaren, altijd plek geweest op goede scholen, op alle niveaus.
Beeldvorming
Grootste probleem van Amsterdam is de beeldvorming van scholen. Ouders denken dat scholen slecht zijn. Zijn bang dat hun havo of vwo leerling het niet redt op een scholengemeenschap en massaal kiezen ze voor een relatief klein aantal scholen. Dat kan niet dus moeten vervolgens alle scholen loten.
Ik heb trouwens nog nooit een goede oplossing gehoord voor de mismatch in Amsterdam.
Dora
ik weet niet of je mij bedoelt, maar ik kan me prima voorstellen dat de Amsterdamse situatie rampzalig is of iig rampzalig kan uitpakken...
Overigens zijn hier in de omgeving ook categorale scholen hoor. Er is alles, van hele brede scholengemeenschappen, categoraal gymnasium, havo, mavo. Scholen met twee jaar brede brugklas tot zeg maar categorale brugklassen in hetzelfde gebouw...
Verder hebben de scholen ook allemaal een eigen gezicht, met focus op bv. beta, of juist creatief, toneel, muziek, hard leren, enz. enz.
Dat wens ik iedereen toe, dat je gewoon als kind kunt kiezen waar je je goed bij voelt!
Geen Amsterdams probleem
Dit is ook in andere grote steden, daar wordt ook geloot. Maar wat wel een Amsterdams probleem is, is dat voor alle scholen ook het scholengemeenschap om de hoek, geloot moet worden. Daardoor kan het dat je kind de halve stad door moet, terwijl er aan het einde van de straat ook een school is.
En als je echt in de rimboe woont....
Als je echt in de ‘rimboe’ woont, zoals ik (Dorp van 15000 inwoners, stad op 20 km, het valt nog best mee eigenlijk) dan is de dichtstbijzijnde havo/vwo scholengemeenschap een dorp verderop, 8 km fietsen, enkeler eis. Staat de kwaliteit of manier van lesgeven van die school je niet aan (ze loten niet, dat scheelt dan weer) , of wil je categoraal, dan praten we vanaf 20 km enkele reis weer verder.
Valt vast ook wel wat over te klagen. Doet bijna niemand.
Ingrid
Nog plaatst
Na de matching was in alle stadsdelen nog plaats op vwo. Van IJburg tot noord, zuid, west, oost, zuidoost, en nieuwwest. Hieronder ook 5 scholen met gymnasiumonderwijs.
Vlinder
"Misschien zouden Amsterdammers juist eens wat kritischer naar zichzelf moeten kijken en bedenken waarom zijn scholengemeenschappen in de "rimboe" wel goed genoeg voor al die provinciaaltjes maar niet goed genoeg voor onze kinderen?"
Vlinder, je schetst een tegenstelling die er niet is. Het zal je misschien verbazen, maar in Amsterdam wonen gewone mensen. En net als de rest van Nederland, kiezen ook ouders in Amsterdam een school waarvan ze denken dat die het beste bij hun kind past. En net als in de rest van Nederland maakt iedereen daarbij zijn eigen afwegingen. Wat de een een pluspunt vindt, vindt de ander een nadeel. Wat jij belangrijk vindt aan een school, vindt een ander helemaal niet belangrijk. De ene ouder vindt laptops in de klas een pré, de ander juist een nadeel. De ene zoekt traditioneel onderwijs, de ander vernieuwend. De een vindt scores van de inspectie belangrijk, de ander niet. Etc. etc.
En nu beweer jij dat 'de Amsterdamse ouders' gewoon de verkeerde keuzes maken en dat het dus eigenlijk hun eigen schuld is dat er geloot moet worden?
"Ik vraag mij ook af waarom Amsterdamse ouders vaak zo fel reageren als mensen kritiek hebben op Amsterdam."
Snap je dat echt niet?
Anderen schreven het ook al: verdiep je een keer echt in het Amsterdamse systeem en wat dat voor kinderen betekent. En blijf niet doen alsof het alleen maar een kwestie van verwende grachtengordel-kinderen is die - net als hun ouders - naar een zelfstandig gymnasium willen. Je maakt jezelf daarmee nogal ongeloofwaardig.
