School is dicht door staking. moet zij voor opvang zorgen?

Evanlyn

"Bijvoorbeeld: in principe beslissen de ouders waar ze het kind willen hebben of houden, tenzij de school/swv overtuigend kan aangeven waarom deze handelwijze niet van hen gevergd kan worden. En dat dan laten beoordelen door een commissie die uit leerkrachten, ouderverenigingen en ambulant begeleiders bestaat. Of zoiets."

Tja, dit klinkt misschien heel fraai, maar zie je het echt gebeuren. 95% van de ouders heeft werkelijk geen idee. Iets met bomen en bos.

Een sterk punt van Passend Onderwijs vond ik het ' 1 loket'. Ik heb geen zorgenkind, maar de zorg rondom kind/gezin met beperking oid is zo complex. Indicatiestelling, op zoek naar school, je moet taxivervoer naar die school regelen bij gemeente, je hebt een PGB nodig, maatschappelijk werk, ouderbegeleiding, WMO, logeeropvang, extra vergoedingen, ziektekostenverzekering etc. Het lijkt/leek me ideaal dat je al die zaken min of meer bij 1 loket kon 'regelen'. Maar daar hoor ik niets over (waarschijnlijk moet het samenwerkingsverband dat ook zelf regelen).

Ouders

Ouderorganisaties hebben echt geprobeerd om de positie van de ouder in het passend onderwijs op de kaart te krijgen.
Volgens de regering is het voldoende dat de ouders zitting kunnen nemen in de MR van de school (net alsof die iets kan betekenen in een individueel geval). En anders ga je maar naar de rechter.
Geen inspraak, geen instemmingsrecht, geen onafhankelijke bemiddeling.
De koppeling van school en zorg lijkt misschien wel praktisch, vanaf de buitenkant. Maar persoonlijk word ik er verschrikkelijk bang van. Zonder dat ik recht heb op het weigeren van het geven van onze gegevens, gaan die leerkrachten, waarmee ik altijd zo van mening verschil, in het ZAT-team, naast bureau Jeugdzorg zitten, om mijn kind te bespreken. En ik mag dan thuis afwachten wat die falende organisaties, die dingen echt niet goed kunnen organiseren, gaan bekokstoven, wat goed is voor mijn kind.
Ik heb niet eens het recht om erbij te zitten, of om gehoord te worden. Laat staan het recht om te beslissen over mijn eigen kind. Een grof schandaal vind ik dat.
Weet je wie er verantwoordelijk is voor de scholing en opvoeding van je kind? Dat ben jij. En daarom vinden ze het een goed idee om juist jij niet te betrekken bij de oplossingsstrategieën. Ik vind het onbegrijpelijk. Maar met passend onderwijs is dat wel de realiteit.
Ik kan ouders alleen maar aanraden, om een strikte scheiding te gaan bewerkstelligen tussen school en thuissituatie, op school alleen maar over school praten en niet over thuis en hulp zoeken buiten bureau Jeugdzorg om. Zodat in ieder geval de zorg van je kind nog in jouw handen blijft.
Niets een loket dus.

Nog erger primavera

Ik ben het helemaal met je eens, maar het wordt in Nederland nu nog erger. Want via ZAT-teams, gaat school zich niet meer alleen met het onderwijs bemoeien, maar ook met de thuissituatie. Ik denk wel dat dit stiekem de hele motivatie is van de regering om Passend onderwijs in te voeren.
Via zo'n team kan de 'samenleving'(school, bureau jeugdzorg, bureau halt, ggd) eindelijk dwang uit gaan oefen op al die slechte gezinnen, die hun kinderen niet goed opvoeden. Met andere woorden, bemoeizorg. En zij bepalen dan wat 'goed opvoeden' is.
Toen het mis ging met onze zoon, konden wij de bemoeizuchtigen nog buiten de deur houden. Wij zeiden: 'bemoei je er niet mee, dat is jouw zaak niet juf.' We konden zelfs boos worden, toen de juf dingen die ze over onze thuissituatie wist, aangreep, om onze zoon nog verkeerder te gaan benaderen dan ze al deed.
Zo meteen kunnen ouders dat niet meer zeggen. Eng.

Bij jou niet dan?

Anna:"lid 1: Het onderwijs is een voorwerp van de aanhoudende zorg der regering Lijkt me duidelijk toch?"
Ik weet niet wat je dat duidelijk maakt. Het is bij jou toch ook voortdurend onderwerp van zorg? En, heb je daardoor wat te vertellen?
Het draait om de volgende zin: "Het geven van onderwijs is vrij" en de interpretatie daarvan al naar gelang de politieke kleur van de partij die erover spreekt.
Let op: het geven is vrij, het krijgen niet.
Onderwijs geven is zo vrij als meningsuiting of kunst (grondrecht).
Daar kan een beetje toezicht op (kinderporno is geen kunst), maar dat moet terughoudend.
Feitelijk kan de minister alleen maar aan de geldkraan draaien om het gedrag van scholen te veranderen. Hier een beetje bij, daar een beetje af. Zeker een CDA minister komt niet verder dan dat.
Verplichten tot een invulling met een duidelijke vorm, kan niet.
Nog belangrijker zelfs: de enige reden dat de rechten van ouders en leerlingen (die zijn er wel, maar staan in verdragen) niet in gewone wetgeving gevat zijn, is die vrijheid van onderwijs.
Er wet van maken, scholen verplichten ze te respecteren, stuit telkens weer op verzet van het onderwijsveld en de christelijke partijen.
Tegenover het recht op onderwijs staat een partij die de plicht heeft om dat te leveren. Dat is de overheid. Die beweert dat te doen, kijk maar naar de begroting.
Maar in werkelijkheid geeft de overheid alleen maar geld. De scholen voeren het uit. Scholen zijn niet verplicht invulling aan het recht op onderwijs te geven (wetgeving ontbreekt).
Zo kun je als leerling buiten het onderwijs, of in het verkeerde onderwijs komen te staan.
Bij scholen kun je niet klagen, want zij zijn niet verplicht aan jou te leveren.
Bij de overheid kun je het niet gaan halen, want de overheid geeft geen onderwijs.
Het enige wat de overheid kan doen is als er teveel lln verkeerd belanden (thuiszitters, scheefzitters), is aan de geldkraan draaien in de hoop dat de leerlingstromen een beetje veranderen.
En dat gebeurt dan ook. Maar telkens weer een andere kant op die weer uit de hand loopt.
Groet,
Miriam Lavell

Niet van ouders

Chippie:"Onderwijs is van ouders en niet van overheid"
Waar staat dat. Zie mijn vorige bericht.
Je kunt er van alles over vinden, maar in Nederland is het enige dat vaststaat dat het onderwijs van onderwijsgevers is. Niet van de overheid en niet van ouders.
Chippie:"Daarnaast blijf ik nog steeds een beetje hoop houden dat de mensen in Den Haag zich af en toe wel beseffen dat goed onderwijs essentieel is voor de BV NL."
Ze maken zich, geheel conform de tekst in de grondwet, voortdurend druk. Dat kost een heleboel geld, maar levert in essentie de ouders en de leerlingen niet op wat je wel zou willen: het onderwijs is van de ouders.
Groet,
Miriam Lavell

Wijzigingen

P. klopt. Er zijn wat amendementen ingediend, maar of en hoe die erdoor komen, is nog niet bekend. De 2e termijn moet nog komen.
Het probleem is een beetje dat het allemaal politiek is. "We gaan toch iets doen aan de rechten van de ouders" klinkt op het eerste gezicht geweldig, maar dat kan geheel omgekeerd uitpakken als het eenmaal in een wettekst zit.
Ik moet het dus nog maar zien.
Groet,
Miriam Lavell

Primavera

Het voorbeeld met de rolstoel. Klinkt leuk, maar neem van mij aan zo'n leerling wil iedereen wel hebben. En ik meen het serieus; dat staat leuk op de voorkant van de schoolgids. Maar ik durf ook te beweren dat zo'n rolstoel het probleem niet is en dat dat ook zonder extra middelen ingepast kan worden. Daarbij ga ik even voorbij aan andere problemen die een leerling in een rolstoel kan hebben.
Moeilijker wordt het als de reguliere omgeving niet de meest geschikte setting is voor een leerling. Te veel prikkels, te veel onrust, te weinig structuur, etc. Dat los je niet altijd op met een schermpje.
Klassenassistent bij ieder zoogkind is een prima oplossing maar lijkt mij nog steeds een behoorlijk dure oplossing.

Karmijn

Ik begrijp jouw conclusies niet. Ik stel me voor dat je als ouder naar dat ene loket gaat en met een soort van casemanager die met jou alle aspecten doorloopt, jou informeert en mogelijk adviseert. Nu moet je bij tig instanties wezen, informatie tig keer aandragen, etc terwijl er veel gebundeld kan worden.
Achter de schermen organiseert de casemanager alle soorten van hulp en ondersteuning. En dan kan de benodigde privacy gewaarborgd blijven tussen instanties (mocht je dat als ouders willen).

Detailgeneuzel

Het heeft geen enkele zin om specifieke gevallen te beschrijven. Dat is nu juist de makke aan de invoering van de wet LGF. Er is werkelijk geprobeerd om kinderen in definities te vatten, maar dat gaat helemaal niet.
Dit:"Moeilijker wordt het als de reguliere omgeving niet de meest geschikte setting is voor een leerling. Te veel prikkels, te veel onrust, te weinig structuur, etc." is eigenlijk de kern van het probleem.
Het suggereert dat 'gewone' kinderen het best presteren bij veel prikkels, veel onrust en weinig structuur, of omgekeerd dat ze slecht zouden presteren bij veel rust en structuur in de klas.
De kernvraag is en blijft: waarom stuur je kinderen naar het SO, terwijl je het RO straffeloos en gevaarloos in kunt richten met meer structuur en rust?
Doe dat en je hebt een schermpje niet eens meer nodig.
"Klassenassistent bij ieder zoogkind is een prima oplossing maar lijkt mij nog steeds een behoorlijk dure oplossing."
Dat is bijzonder duur als je dat reserveert voor die enkele zorgleerling. Maar ook hier is het net alsof de rest van de klas niks zou hebben aan een assistent.
Ook dat is raar.
Zo'n assistent wordt een stuk goedkoper als ie voor 30 lln werkt.
Begrijp me niet verkeerd: ik heb het niet over zwaar gehandicapten met een bijzonder laag ontwikkelingsniveau die 24/7 ondersteund moeten worden met iets basaals als ademhalen. Daar gaat passend onderwijs dan ook niet over.
Groet,
Miriam Lavell

Nee

Chippie:"Ik stel me voor dat je als ouder naar dat ene loket gaat en met een soort van casemanager die met jou alle aspecten doorloopt, jou informeert en mogelijk adviseert."
Nee, dat is de opzet niet.
De opzet is dat de leerkracht zich als ouder gedraagt. Díe gaat met een casmanager alle aspecten na, laat onderzoeken uitvoeren door jeugdzorg (misschien moet je wel als ouder je kind zelf brengen) en presenteert ter inzage (niet ter inspraak) de conclusie aan de ouders.
Dat is de opzet.
Groet,
Miriam Lavell

Meest geschikt

Chippie, het probleem is dat in Nederland kinderen helemaal niet naar de meest geschikte setting worden gestuurd. De bewering dat een school niet 'de meest geschikte setting' heeft wordt juist gebruikt om het kind weg te sturen naar een andere setting, die misschien voor dat kind wel nog minder geschikt is. Alleen heeft die minder geschikte setting de theoretische naam dat die speciaal voor dat soort kinderen opgezet is en wordt dus als geschikt verklaard.
Kinderen kopieeren van elkaar en beinvloeden de klas ook. Ik weet zo net niet of een reguliere klas met 23 NADH kinderen en 1 of 2 IADH kinderen nou voor zoveel meer prikkels zorgt dan een klas met 12 onrustige IADH-kinderen. Ik heb zo mijn twijfels dat het best andersom zou kunnen zijn. En dan heb ik het niet eens gehad over de vele prikkels die zo'n kind te verstouwen krijgt als het met een taxibusje tijden onderweg is om op school te komen, terwijl het busje zich vult met allerlei andere kinderen en de tijd die ze daardoor nodeloos kwijt zijn, terwijl juist deze kinderen die tijd een stuk nuttiger voor hun ontwikkeling zouden kunnen besteden.
De smoes dat de school niet de-meest-geschikte-setting heeft ontslaat de school ook om er moeite voor te doen om die setting en manier van lesgeven geschikter te maken.
In Nederland is het altijd de schuld van het IADH-kind en neemt de school geen enkele verantwoordelijkheid. Ik gaf je ook het andere voorbeeld van een kind op het VO, wat niet tegen prikkels kan en waarvan bleek dat het ook niet in een klas zonder toezicht kon blijven. School stuurt het kind daarom echter niet weg, maar gooit het rooster om en zorgt de de verschillende leerkrachten elkaar bij de deur aflossen zodat die klas nooit zonder toezicht is.
Ik heb zelf een kind wat aardig prikkelgevoelig is. De leerkrachten gebruiken gewoon dezelfde try-and-error methode, die je als ouder ook moet gebruiken om te snappen hoe het het beste met je kind werkt. Gaat iets niet goed, dan proberen ze het op een andere manier en altijd in overleg met de ouders. Hier hebben ze ook een equivalent van ZAT-teams waarin psycholoog, iemand van school, een leerkracht van het kind en de ouder van het kind zitten. Instemming van de ouder in het handelingsplan is cruciaal, aangezien de ouder de wettelijke vertegenwoordiger van het kind is die voor de belangen van het kind moet waken.
In Nederland moet je als ouder eerst je onschuld bewijzen dat de zorgen van je zorgenkind niet door jou komen en dat kan dan alleen door netjes ja-en-amen te zeggen op alles wat de zgn. experts voorstellen. Als je vervolgens braaf doet wat ze opdragen en het kind reageert daar nog niet goed op, dan ligt het aan het kind. Dat de school een aantal cruciele dingen fout doet wordt niet erkend. De schuld wordt weer naar de ouders-en-het kind geschoven: "u wilt hem op een daarvoor ongeschikte school houden". De school verandert van geen mm, het is voor het kind een kwestie van aanpassen of opdonderen.
De enige macht die je als ouder op papier hebt, namelijk die van vrije schoolkeus is ook een wassen neus. Als het goed is zouden slechte scholen verdwijnen, omdat daar te weinig ouders hun kind naar toe willen sturen. Alleen als scholen vervolgens kinderen mogen weigeren met het excuus dat ze daar niet het meest geschikt voor zijn of de kennis niet voor in huis hebben, dan heb je als ouder geen keus meer. Om maar toch niet te spreken van postcode-beleid e.d. waardoor je ook gedwongen wordt om je kind op een school in te schrijven ook al zou je je kind er nooit op willen hebben.
Nog erger is de ontwikkeling van samenwerkingscholen, waardoor je kind wat de school binnenhaalt vanwege het reclamepraatje van vesting A vervolgens naar een beroerde vesting C wordt doorgeschoven, omdat de school die 'passender voor het kind' acht. En als ouder heb je geen poot om op te staan ook al weet je dat 'passender voor het kind' alleen een eufenisme is voor 'minder last veroorzakend voor ons als scholen'.

Chippie, een loket

"Indicatiestelling, op zoek naar school, je moet taxivervoer naar die school regelen bij gemeente, je hebt een PGB nodig, maatschappelijk werk, ouderbegeleiding, WMO, logeeropvang, extra vergoedingen, ziektekostenverzekering etc."

Er komt niet een loket, er komen er juist meer. Dat ZAT team bijvoorbeeld, dat zich te pas en te onpas met je kind kan gaan bemoeien. Het PGB is al vervallen, dus dat hoef je ook niet meer aan te vragen, maar dat heeft niks met passend onderwijs te maken. Een indicatiestelling zal ongetwijfeld nog wel plaats vinden binnen het SWV. Maar niet alleen HOEF je daar niet meer achteraan, je MAG er niets mee te maken hebben, het gebeurt buiten je om. Levensgevaarlijk voor je kind. De rest moet je gewoon zelf blijven regelen.

En primavera, je hebt gelijk

Het jaar waarin mijn zoon het best presteerde, was ook het jaar dat alle andere ouders dik tevreden waren. Dus wat goed was voor mijn zoon, bleek ook goed te zijn voor de rest: rust, duidelijkheid, geduld. Ik denk niet dat hij beter af was geweest op een SBO. Ik denk dat vooral het lagere verwachtingspatroon daar niet goed voor hem was geweest.

Targets

Toen ik op school zat deden leraren gewoon hun stinkende best om alle kinderen wat te leren. Nu lijkt het wel een commerciële instelling.

Als je het gemiddelde verkoopcijfer van je afdeling omlaag haalt moet je weg, of zo iets,

En op rechts maar klagen dat er zoveel mensen in de WAJONG zitten. Als school al zo;n rat-race is, geen plek voor 'lastige' mensen, dan zie ik het op de arbeidsmarkt al helemaal somber in.

Evanlyn, 1 loket

Ik stel juist dat ik niets hoor over de 1-loket-gedachte en dat dat destijds wel degelijk het gedachtengoed was. En toen werd er al gesproken om een soort frontoffice in te richten en dan verbindingen te maken met andere instanties (oa CJG dat zich ook moest ontwikkelen) die zich ook met aanverwante zaken bezig houden. Dat is niet gebeurd en dat is precies wat ik vaststel en wat ik nog steeds een gemiste kans vindt.

Jij hebt blijkbaar slechte ervaringen met ZAT teams. Dat is spijtig, maar moet niet leidend zijn in een discussie. Als het echt zo is dat je als ouder helemaal niets te maken MAG hebben met indicatiestelling en de hele rambam er achteraan, dan vind ik dat zeer ernstig.

Chippie

Ik heb een ouder gesproken wiens kind in het ZAT besproken werd. Zij wilde erbij zijn, het ging over de toekomst van haar kind. Dat mocht niet. Zij zat op de gang. Vernederend.

Primavera

Ik heb mij ook altijd afgevraagd of het nu zo handig is om 12 IADH kinderen bij elkaar te zetten ipv 1 of 2 IADH kinderen in een groep NADH kinderen. Hetzelfde zie je bij taalachterstanden. Overheid propageert het om kinderen met taalachterstanden bij elkaar in een groepje (psz of schakelklas) te zetten. Jammer, zo'n taalgroep is nou net een zeer taalarme omgeving.

Maar mijn kinderen zitten op een school waar en het kind in de rolstoel en een IADH kind welkom zijn en waar creatief wordt gekeken hoe het ook kan. Hier zitten per groep circa 2 IADK en er is 1 klassenassistant die met die kinderen op advies van ambulant begeleider aan de slag gaat.

Maar er zijn ook situaties denkbaar waar het een stuk lastiger is om zonder inzet van extra middelen goed onderwijs te bieden. Die klassenassistant is leuk maar dat is te duur voor 1 of 2 IADK in een groep met NADK. Gevolg is dat op RO aparte klasjes worden gemaakt met meerdere IADK?
Dat verschilt nauwelijks van Speciaal Onderwijs.

Karmijn

Dat is ook vernederend maar dat doet me nog niet geloven dat je als ouder nooit iets MAG met indicatiestelling en de hele rambam erna. Ligt het aan de wet of aan de mensen in ZAT team of aan specifieke situatie of...

Maar als het niet goed gaat?

Maar Chippie, als alles goed gaat, de scholen hun best doen en aardig zijn voor het kind en de ouders, dan is er ook niets aan de hand.
Ik vind dat wetgeving de burger dient te beschermen, juist als het niet goed gaat. Als er conflicten zijn.
En ik ben ervan overtuigd dat de weg naar beter bij een zorgenkind, altijd begint met de versterking van de positie van de ouder. Eigen kracht, autonomie, zelfbeschikkingsrecht.
De wet passend onderwijs holt die positie (die al verschrikkelijk zwak was) verder uit. Het wordt zoals Miriam zegt. De leerkracht gaat als belangenbehartiger van het kind fungeren.
Er zijn echt fantastische leerkrachten in Nederland, die dat naar eer en geweten zullen doen. Maar ik weet uit persoonlijke ervaring, dat er ook verschrikkelijke mensen tussen lopen. Stel je nu eens voor dat die de belangen van mijn kind moeten gaan behartigen? Nee dank u, mag ik dat alsjeblieft zelf doen?
Wij hebben een zeer groot verschil van inzicht gehad met de school van onze zoon. Wij dachten te weten wat zijn probleem was en wilden dat oplossen. De school dacht dat ook te weten en had eigen ideeen over de juiste oplossing.
Wij zijn op onze strepen gaan staan en onze oplossing bleek de juiste. Als het gegaan was zoals school wilde, zat zoon nu in een gesloten inrichting. ('Dit is te zwaar voor jullie, die kunnen jullie niet aan.')
Het hele passend onderwijs is erop gebaseerd dat samenwerkingsverbanden het belang van alle kinderen centraal zetten, scholen goed functioneren, leerkrachten van goede wil en deskundig zijn en dat ouders door scholen betrokken worden bij het onderwijskundig proces van hun kind.
Maar wat als dit beeld nu eens niet klopt?

Vroeger en nu

Henk:"Toen ik op school zat deden leraren gewoon hun stinkende best om alle kinderen wat te leren. "
Dat is niet waar.
Toen jij op school zat mochten een heleboel kinderen niet eens proberen om naar school te gaan. Tot niet zo lang geleden werd een ontheffing leerplicht door instelling/school buiten de ouders om via handjeklap met de LPA geregeld. Nog niet zo lang geleden kwamen speciale scholen niet verder dan thee zetten. Er waren helemaal geen onderwijsdoelen in dat onderwijs.
Er is heel veel ten goede veranderd in die tussentijd, vooral voor wat zwaardere zorggevallen. Er zijn kinderen met down die leren lezen (werd onmogelijk geacht) of zelfs een diploma halen.
Er zijn zoetjes aan steeds meer leerkrachten die het niet alleen goed bedoelen, maar die het ook goed doen.
Maar er is een ding nog niet veranderd, of juist scherper gesteld en dat zijn die targets inderdaad. Op die manier omgaan met targets, we stoten gewoon het moeilijkste werk af en halen betere resultaten met het makkelijker werk, is een ding van deze tijd.
De overheid zelf doet dat ook zo. Het succes van MacDonalds is er aan te danken (eenvoudig te produceren eenheidsworst).
En ja, zo kun je op je vingers natellen dat een gedefineerde groep (indicatiecriteria) vanzelf buiten het onderwijs en de arbeidsmarkt belandt.
Het een is een direct gevolg van het ander: wie geen diploma kan halen gaat naar onderwijstype y. Die wordt ook vanzelf ontheven van kwalificatieplicht en rolt -bijna volautomatisch- de wajong in: geen werk, wel een uitkering.
De wet LGF (rugzakje) en de aanscherpingen voor het doorstromen in het onderwijs (niet meer zittenblijven, minimum aantal punten moeten halen) heeft in feite de doelgroep van het onderwijs verkleind. Leerlingen die het niveau niet ononderbroken (zonder zittenblijven) kunnen halen, mógen niet eens worden toegelaten in het schooltype vo.
Omdat het schoolbestuur de bevoegde partij is om hierover voorspellingen te doen en beslissingen te nemen, kun je wel raden wat het effect is.
In die zin zal de combinatie van maatregelen in het onderwijs, passend onderwijs én aanscherping van exameneisen (verplicht taal en rekenen, verplicht wiskunde havo, minimaal een zes op het CE voor kernvakken), juist het aantal uitvallers doen toenemen.
Bijvoorbeeld: Een lln met dyslexie of dyscalculie, haalt geen zes op het examen Nederlands, rekenen of wiskunde. Niet op het vwo, maar ook niet op het vmbo-b.
Dat wordt nog een dingetje.
Groet,
Miriam Lavell

2 per school

Chippie:"Hier zitten per groep circa 2 IADK en er is 1 klassenassistant die met die kinderen op advies van ambulant begeleider aan de slag gaat. "
Dat lijkt me zeer onwaarschijnlijk. Het gemiddelde is ongeveer 2 kinderen per school. Niet per klas. Ik heb het nog eens even nagekeken bij wat samenwerkingsverbanden. Een gemiddelde van 2 per klas (minimaal 16 op een gewone ro school) ben ik nog nergens tegengekomen. Ja, er zijn scholen met meer IADK maar dat zijn SBO scholen.
"Gevolg is dat op RO aparte klasjes worden gemaakt met meerdere IADK?"
Die zijn er dus al. De meeste kinderen met een rugzak zitten op een SBO. Dat zal zo blijven, al verdwijnt die rugzak. In theorie is het mogelijk dat er nog meer speciale klasjes verschijnen. HB klasjes zijn waarschijnlijk, want daar is wel extra geld voor.
Maar voor het overige gaat het gewoon om te weinig leerlingen per samenwerkingsverband om er aparte klassen voor te maken.
Groet,
Miriam Lavell

Hoezo mag?

Chippie:"Dat is ook vernederend maar dat doet me nog niet geloven dat je als ouder nooit iets MAG met indicatiestelling en de hele rambam erna. "
Ik weet niet wat je bedoelt.
De kwestie is de volgende: omdat scholen zelf gaan bepalen of een leerling een zorgleerling is, krijgen ze de bevoegdheid om zelf onderzoeken te laten verrichten (zonder toestemming van de ouders) en daar zelf conclusies aan te verbinden. Dat onderwijskundige onderzoeken, maar indien nodig geacht (door dat schoolbestuur dus) en ism ZAT en CJG, kan het ook om ander psychologisch/gzondheids-onderzoek gaan.
Dit is allemaal bewust in de wet opgenomen omdat ouders niet vertrouwd worden. Die vertellen niet alles. En dat is niet eerlijk voor de school, zo meent men.
Het idee van een loket en het CJG, gaat over iets heel anders, namelijk over zorg buiten school. Dat ene loket bestaat al, tenminste als de gemeente dat zo georganiseerd heeft.
Groet,
Miriam Lavell

Toch even reageren over starheid

"Gisteren zag ik op tv Utrecht twee leerlingen die in het SO zitten. Goed stel hersens, niets mee mis. Maar de een was weggepest en de ander zat in een rolstoel. Die laatste had regulier bo gedaan, maar noemde vooral praktische bezwaren tegen regulier vo. Vervoer, trappen in het schoolgebouw, steeds naar een andere klas moeten."

Dit verbaasd mij echt, ik zat 17 jaar geleden op het reguliere vo met een blinde jongen in de havo vwo klas, dat jaar kwamen de docenten naar ons. Hij ging daarna naar vwo en zijn klas bleef altijd in 1 lokaal, hij had een laptop met braille en deed alles mee. De eerste 2 jaar kwam hij met de taxi, daarna met het ov. Geen enkel probleem.

Ik ben slechthorend, mijn luistertoetsen op de havo zijn voorgelezen door de betreffende docenten toen bleek dat ik bij het oefenen alleen 1en haalde. De docent Engels vond het gedoe, maar deed het mopperend, de docent Duits deed het zonder gezeur. Logopedie op de bo en rt kreeg ik onder lestijd. Mijn moeder moest hiervoor wél heel veel zelf regelen, school wist natuurlijk van niets, maar als mijn moeder het aandroeg, kon het wel.

Als ik nu dus op school had gezeten had ik geen blinde klasgenoot gehad en op speciaal onderwijs gezeten....

Jazeker

Zo is dat MarSy.
Nou ja, niet per definitie, maar wel vaker dan vroeger, voor de rugzak.
De aanpassingen die scholen voor dat het rugzakje kwam, vanzelfsprekend en bovendien gratis deden, werden door dat rugzakje ineens aanpassingen waarvoor geld in het la-tje kon komen.
Dus werd die rugzak aangevraagd, of werd de economische afweging gemaakt (kosten/baten) of dat rugzakje wel voldoende opleverde om aanpassingen te doen.
En eigenlijk steeds vaker rolde daar het besluit uit dat leerlingen dan toch maar beter naar een blinde of doven- of mytylschool konden.
Groet,
Miriam Lavell

En over niet samenwerken met ouders

Ik heb een tijd in een samenwerkings verband met WSNS gewerkt, een time out project voor basisschool leerlingen en wat ik daar voorbij zag komen... Toen al verschikkelijk. Kinderen werden doorgestuurd zonder dat ouders dat wilden. Ouders tekenden wel, maar onder dwang, want anders zat kind thuis. Het lag toen al aan het kind en de ouder en niet aan de docent.

Als een ouder thuis geen problemen had met de opvoeding van het kind werd dat niet geloofd door school, terwijl het écht zo was!! Een moeder had in haar boosheid zelfs haar pincode in grote letters neergekalkt, de woede spatte van de papieren af (en terecht!!) Toen deze moeder bij ons kwam en gehoord werd door ons, was de boosheid binnen de korte keren over. En dan na afloop een mail krijgen van de ib'er: dat ze zo blij is dat moeder meewerkt en dat ze hoopt dat het zo blijft.....

Of die ib'er die dacht dat een kind zo angstig was omdat hij zich verstopte achter zijn hand, mijn collega en ik vroegen ons na 3 uur al af of dat kind misschien gilles de la tourette had? En ja dat bleek zo te zijn als dus de psychiater en die ib'er ons maar dom aanstaren....

En al die juffen maar roepen: hij kan het wel, maar hij wil het niet... Tuurlijk juf, dan blijkt uit onderzoek dat kind allerlei stoornissen heeft en het echt niet kán en de juf maar volhouden dat hij het wel kan. En dat zijn echt niet alleen de oude juffen, maar vooral de jongere die slecht opgeleid zijn. Ze hebben de ABO gedaan, niets Pedagogisch....

Nog één frustratie dan: 10 jaar geleden, ik was net klaar met SPH en werkte in de psychiatrie met kinderen. Op een verjaardag een leeftijdgenoot die PABO deed en bij hoog en laag bleef volhouden dat kinderen met ADHD nooit alleen over straat kunnen fietsen, want dat had ze geleerd op de PABO, toen ik voorbeelden gaf uit mijn praktijk waaruit bleek dat het wel kon, zei zij: nee hoor, op de PABO heb ik geleerd dat.... En dat staat nu voor de klas....

En dat wordt nu dus nog erger.... Mijn oudste lijkt een pienter kind, dus ik verwacht geen problemen, maar je weet maar nooit....

frustrerend,

"Toen jij op school zat mochten een heleboel kinderen niet eens proberen om naar school te gaan"

Een geval is natuulijk geen bewijs, maar toen ik vast liep op mijn basisschool hebben de leraren alles gedaan om me binnenboord te houden.

En toen ik dan toch op het SO kwam was dat geen bezigheidstherapie. Ze hadden een VBO handel en MAVO afdeling, en haalden slagingspercentages van ongeveer 95%.

Maar verder word ik niet vrolijk van je verhaal. Zo zetten we een aanzienlijk deel van de populatie buiten spel. Misschien wel enkele procenten, als ik hoor hoe snel je al een probleemgeval bent.

Lijkt me frustrerend, werkloos toekijken naar hoe de rest van BV Nederland jou kennelijk niet nodig heeft. Voor 'profiteur' uitgemaakt worden (de berichtgeving over uitkeringen heeft wel die sfeer )

En al die mensen in een uitkering, wie gaat dat allemaal betalen.

Heet anders

"En toen ik dan toch op het SO kwam was dat geen bezigheidstherapie. Ze hadden een VBO handel en MAVO afdeling"
Zoiets is er nog wel, maar het heet anders en werkt anders. Het is Leerweg Ondersteunend Onderwijs. Meestal is daar maximaal vmbo-t beschikbaar trouwens.
Het is niet het type speciaal onderwijs waar deze discussie over gaat.
Groet,
Miriam Lavell

Column van leerkracht in ons lokale sufferdje

Zie http://www.jambooty.be/document/1001981 en dan naar pagina 40.
Zie je wel, wij ouders zijn gewoon kortzichtig en hebben alleen ons eigen belang, en zeker niet dat van onze kinderen, voor ogen.
Eigenlijk jeuken mijn vingers om op dit stuk te reageren, mbv de in dit draadje aangedragen munitie. Misschien doe ik dat ook nog wel...
Engeltje

Pijnacker krijgt er geld bij

Misschien interessant voor je stukje: Dat bezuinigen betekent helemaal niet dat alle scholen of regio's minder krijgen. Het gaat daadwerkelijk om het afromen van excessen: regio's waar veel meer so verwijzingen en rugzakken zijn dan waar gezien het aantal lln recht op is, die moeten inleveren. Regio's waarin altijd al zorgvuldig is omgegaan met verwijzen, krijgen er geld bij.
Het basisonderwijs Pijnacker hoort tot die laatste groep. Er is in die regio geen enkele aanleiding om kinderen die nu in het so zitten, of sbo en of die een rugzak hebben, dat af te nemen.
Als er één regio bewijst dat het met minder kan, dan is dat Pijnacker. Invoering van passend onderwijs levert het samenwerkingsverband Delft e.o. naar schatting van het ministerie 1,3 miljoen op.
Groet,
Miriam Lavell