Thuiszittersdraadje
Een beetje raar moment om nu een draadje te starten over thuiszitters, want momenteel zit iedereen thuis natuurlijk, maar bij een vraag in de rubriek Puberteit kwam naar voren dat hier mogelijk behoefte aan is. Bij mij zelf eigenlijk ook wel. Misschien een idee om tips en ervaringen uit te wisselen.
Zoon hier zit nog niet eens heel lang thuis, maar eigenlijk al wel in periodes vanaf vorig jaar november. Na schoolwissel 2 weken enkele uren naar school geweest maar nu dus ook weer thuis. Hulpverlening zou deze week gaan starten, maar het is maar afwachten hoe dit nu vorm gaat krijgen nu hier in de stad in ieder geval alle kantoren van de hulpverleningsinstantie gesloten zijn.
Naast dat zoon niet naar school gaat heeft hij ook nagenoeg geen contact met leeftijdsgenoten. Toevallig kwam er vandaag een vriend langs die hij kent van zijn vorige school en de basisschool, maar meestal is hij alleen. Hij heeft wel contacten op de voetbal, maar dat zijn jongens die hij alleen daar ziet en verder nooit mee afspreekt.
Uit het laatste gesprek bij de hulpverlening is gekomen dat zoon angst heeft om naar school te gaan. Waar die angst precies vandaan komt weten wij niet. Dat gaan ze nu onderzoeken.
Ik ben benieuwd naar jullie verhalen over jullie thuiszitters. En ook hoe zij nu reageren op het feit dat nu ineens iedereen thuis zit.
Inmiddels hier
Het blijft spannend bij jullie, Tango. Wel fijn dat je zoon het op het werk van jouw man leuk vindt.
Ik had hier in maart gepost over mijn uitgevallen schoolweigerende MBO-er. Dat ie LOI ging doen, uiteimdelijk met toestemming LPA.
Zojuist heeft hij zich ingeschreven voor de staatsexamens havo, volledig pakket E&M. Dus er zit schot in en inmiddels ook wat motivatie.
Tango
Je zoon is alweer een jaar thuis. Geen prettige situatie voor jullie en zoon en wat heeft school jullie in de kou laten staan. Fijn te horen dat hij 3 dagen met je man meegaat voor zijn werk. Het geeft hem ritme maar leert hem ook positieve dingen. Wat ik niet begrijp is dat de hulpverlening zo vaak wordt afgezegd. Wat fijn dat je zoon naar die boederij kan. Wat vindt hij er zelf van? Is hij al kennis wezen maken? Ik hoop zo dat dit een begin is voor een nieuwe toekomst voor hem. Dat hij daar op zijn gemak is en het naar zijn zin krijgt. Dat hij gezien wordt zoals hij echt is en dingen gaat leren in de praktijk.
@nnemoon
Fijn, jouw reactie. Ik ben benieuwd hoe het met jouw zoon gaat in deze lastige tijd. Ik denk nog graag terug aan ons draadje met VMBO Basis leerlingen.
Zoon weet nog niet wat hij moet denken van de boerderij. Hij wil het allemaal liever niet, want alles wat nieuw is, is spannend. We gaan aanstaande donderdag kijken, heel laagdrempelig, alleen rondleiding en gesprek over wat ze daar kunnen bieden. Ik had een telefonisch contact met degene die ons gaat rondleiden en dat was zo'n fijn gesprek. Deze man begreep het helemaal en gaf ook aan dat de druk op zoon in het begin zo laag mogelijk zal zijn, geen verwachtingen, alleen kijken wat hij zelf wil. Zo fijn om begrepen te worden...
Hij begreep ook dat we liever niet om 10.00 u. wilden komen, maar liever om 11.00 u. Geen druk op zoon leggen om te haasten e.d.
Ik heb dit ook aan zoon verteld, dat ze hem hier helemaal gaan begrijpen en geen onmogelijke dingen van hem gaan verwachten. Dit maakte het al wat minder spannend voor hem volgens mij.
En ja die hulpverlening. Er worden inderdaad regelmatig afspraken afgezegd, tot twee keer toe vanwege een crisis elders. Begrijp ik aan de ene kant wel, aan de andere kant vind ik zoon ook heel belangrijk. Heb ik het ook over gehad met de hulpverlener. Dat ik niet hoef te weten dat hij bezig is met een andere puber die suicidaal is. Zoon heeft destijds ook suicidale uitspraken gedaan, gelukkig doet hij dat niet meer, maar dit kan zomaar weer veranderen als we teveel van hem vragen. Het blijft heel lastig. De hulpverlener begrijpt hem ook niet altijd en dat heeft zoon ook wel door. Dan zegt die man bijvoorbeeld dat zoon 3 of 4 hele dagen naar de boerderij moet, maar dat is nu nog veel te veel voor zoon. Gelukkig leken ze dat op de boerderij wel te begrijpen.
En hier
Al anderhalf jaar thuis. Vorig haar wel haar VWO diploma gehaald. Wat verder? Geen idee, ze zit thuis en haar kringetje wordt steeds kleiner. Ze gaat al die tijd naar een psycholoog, binnenkort een psychiater om te kijken of medicatie helpt. Die lockdowns helpen ook niet als je toch al bang bent om naar buiten te gaan.
Ik hoopte zo dat een beetje rust haar verder zou helpen. Maar ja.
Kringetje
Herkenbaar wat je schrijft, Tamar. Het kringetje van zoon wordt ook steeds kleiner. Hij heeft nog 1 jongen die hem af en toe op komt zoeken, van zijn vorige school. Het komt nooit vanuit zoon, alleen vanuit die jongen. Als hij komt, gaat zoon ook bijna altijd met hem mee naar buiten of samen gamen, maar hij zal nooit eens naar hem gaan. Deze jongen zal mogelijk ook vanzelf weer afhaken, maar het is ook een beetje een apart geval (en ik bedoel dat niet onaardig hoor) en tot nu toe blijft hij komen.
Verder heeft zoon niemand, behalve ons gezin. Buiten komt hij ook weinig, naar de winkel vindt hij niets met zo'n mondkapje op.
Een psycholoog of psychiater ziet hij niet, alleen die casusmanager van de hulpverlener, maar die laat het ook vaak afweten. Ik had hem gevraagd om deze week weer een afspraak te maken, maar ik hoor dan weer niets....
Ik hoop zo dat die boerderij het is voor zoon. We proberen het zo enthousiast mogelijk te brengen naar zoon. Maar van hem hoeft het eigenlijk niet. Ik heb ook geen idee wat er gebeurt als dit niet gaat lukken. Het is namelijk iets dat vanuit de Leerplicht is opgedragen, dus zal vast een consequentie aan vast zitten. Geen idee, ik wil me er ook nog geen zorgen over maken.
Een activiteit lijkt me goed, dat hebben wij ook geprobeerd, maar het werd steeds minder en nu wil ze niet meer gaan. Het doet er eigenlijk niet toe wat het is, als ze er maar uit gaan. Aan een kan is het wel fijn dat wij niks meer van doen hebben met leerplicht en zo, aan de andere kant moeten we het nu ook echt helemaal zelf uitzoeken.
Ik hoop dat medicatie hier gaat helpen.
Activiteit
Bij zoon maakt het me ook niet zoveel uit welke activiteit hij doet, inderdaad als hij maar zijn bed en zijn kamer uit komt.
Het lastige is bij hem dat hij wel aan iets begint, maar er na een paar keer niet mee verder gaat. Zo nam ik hem mee naar de sportschool, waar een aardige jongen een schema met hem opstelde. Heel leuk, maar na 1 keer zelf sporten had zoon het al weer een beetje gezien (en ging de sportschool dicht). Nu noemde hij weer dat hij op padel wil (een soort kruising tussen tennis en squash, erg leuk) omdat hij dit bij mijn ouders gedaan heeft. Hartstikke leuk, maar heb het even op de lange baan geschoven, want eerst maar eens die boerderij gaan starten. Het is gauw ook teveel voor zoon en hij heeft de voetbal ook nog, die volgende week weer start.
Even vervolg
Gisteren zijn we op het leer/werkproject geweest waar zoon naar toe gaat. Het was echt een verademing! We werden eerst rondgeleid over het hele terrein zodat zoon (en wij) konden zien welke mogelijkheden er allemaal waren. Deze waren heel divers: dieren, groen, metaal, autotechniek, houtbewerking, koken, sporten etc. Het bedrijf is nog volop in ontwikkeling en aan het verbouwen. Veel was oud, maar het deed daardoor wel heel gezellig aan. Er komen allerlei mensen die vastlopen op school maar bijvoorbeeld ook werk. Een divers gezelschap van mensen van 12 t/m 70 jaar, maar wel grotendeels jonge mensen. We zagen diverse jongens van zoon zijn leeftijd.
Afsluitend was er een gesprek waarin we konden vertellen over de voorgeschiedenis van zoon en waarin de meneer met wie we het gesprek hadden wat vragen aan zoon stelde en vooral heel veel begrip toonde. Hij begreep bijvoorbeeld heel goed dat zoon liever thuis veilig in zijn bed bleef liggen in plaats van nieuwe situaties aan te gaan. Je zag dat dit bij zoon heel goed binnen kwam, dat hij zich begrepen voelde. Zoon was vooraf heel gespannen geweest om er heen te gaan. Maar na afloop was hij echt blij en opgelucht.
Hij mag nu heel rustig gaan starten daar. Volgende week begint hij met een dagdeel wennen. Hij mocht zelf bedenken welke richtingen hij wilde proberen. Hij wil beginnen met dierverzorging en groen. En wat sporten. De begeleider daar vond het belangrijk dat zoon ook bij mijn man in het bedrijf blijft werken, omdat dit goed gaat en hij het daar naar zijn zin heeft.
Verder was mooi dat hij aanvoelde dat wij over de huidige school niet positief zijn en dat hij zelf al stuurde richting MBO1, waar zij ook intensief mee samenwerken. Zoon zou binnen het leerwerkbedrijf zijn MBO1 opleiding kunnen halen, zonder dat hij naar school hoeft. De docenten komen gewoon daar naar toe.
Het klonk allemaal bijna te mooi om waar te zijn eigenlijk. Ik zou elk kind dat op school vastloopt zoiets gunnen. Er zitten ook kinderen met opleidingen op hoger niveau, die net zo goed begeleid worden.
Zoon is vandaag officieel gestart op het leerwerkproject. Na twee dagen proefdraaien. Hij heeft het er best naar zijn zin volgens mij. Al is het allemaal nog spannend. Vandaag ging hij voor het eerst met vervoer (busje), best heftig vond ik. Hij is al 16 maar vond het heel spannend om met dat busje mee te gaan. En ik vond het ook echt een confronterend moment om hem in dat busje te zien stappen. Dan besef je dus echt dat je een kind met een beperking hebt. Anders kan ik het niet noemen. Maar goed, de eerste keer zal het lastigst zijn. Hopelijk is dit een plek waar hij het vol gaat houden. Aan de begeleiding zal het niet liggen, die is echt geweldig daar. Zo begripvol!
Klinkt goed Tango. Ik duim voor jullie dat het 'aanslaat'.
Klinkt heel goed Tango !! Hoop dat je zoon het daar naar zijn zin gaat hebben.
Hier ook een zoon van 16, die al bijna 2 jaar thuis zit. Als het goed is, gaat hij binnenkort bij een gespecialiseerd centrum voor ASS een paar uurtjes per week heen. Was een heel gedoe, omdat dat via PGB gaat, maar vandaag eindelijk de toestemming gekregen van de gemeente.
Nu eerst maar hopen dat zoon ook daadwerkelijk gaat .....
Zonnebloempje, de leerwerkplek van onze zoon gaat ook via PGB. Het is nog niet eens definitief toegekend, volgende week hebben we gesprek hierover, maar omdat zoon al met 2 wendagen gestart was, wilden ze daar dat hij door zou gaan met opbouwen, anders zit er weer een gat tussen. Vonden we zo fijn!
Het is goed gegaan vandaag. Het busje viel best mee, hij had dierverzorging gedaan en creatief. Voorheen hield hij nooit van creatieve dingen, maar hier verft, kleurt en tekent hij. Vandaag had hij zijn naam gebrand in een houten plankje, heel netjes. Hij mocht het meenemen naar huis en het staat nu op zijn bureau. Dochter heeft hem vanmiddag opgehaald, want zij wilde er ook graag een keer kijken. Vooral omdat er alpaca's lopen en zij die zo leuk vindt. Ze kwam terug met leuke filmpjes met alpaca's, varkentjes en paarden. Zoon had haar even rondgeleid in het dierenverblijf. Ze zei vanavond tegen me, zoon is zo gelukkig daar! Prachtig dat zij dat ook ziet.
Vanavond vroeg ik hem hoe hij het gehad had. Hij vond het leuk, zei hij. Ik vroeg wat hij beter vond dan op school. Hij zei dat het makkelijker is. En dat is het ook. De verwachtingen zijn minder hoog, als het mis gaat volgt er geen straf en hij wordt vooral begrepen. Dan is het ook makkelijker om je te ontwikkelen.
Wat gaat jouw zoon doen op het gespecialiseerd centrum voor ASS, Zonnebloempje? Is dat ook een soort dagbesteding?
Tango, dat klinkt echt geweldig, je zoon op dat leerwerktraject! Wat fijn voor jullie.
Tango schreef op 27-01-2021 om 22:51:Wat gaat jouw zoon doen op het gespecialiseerd centrum voor ASS, Zonnebloempje? Is dat ook een soort dagbesteding?
Ik zou wel een linkje willen plaatsen, maar wil niet te herkenbaar zijn.
Maar ze zijn helemaal gespecialiseerd in ASS . Hij begint met een combi van individuele begeleiding en groepsbegeleiding (max 4). Het idee is om hem weer terug te begeleiden naar school/maatschappij.
Ze kunnen in kleine groepjes aan school werken. Therapie kan ook met behulp van muziek/toneel bijv.
Het is wel anders dan dagbesteding (en veel duurder, door de individuele begeleiding, daarom was PGB ook wel een dingetje).
Weet niet of je op dit forum ook privé berichtjes kan sturen, dan kan ik meer info geven als mensen geïnteresseerd zijn.
Tango, fijn dat je zoon het naar zijn zin heeft gehad !
Tango,
klinkt heel positief. Leuk dat je dochter ook even is wezen kijken. Hij geeft zelf aan dat hij het leuk heeft gehad. Iedere positieve ervaring is er weer één!
Zonnebloempje, dat klinkt een beetje hetzelfde als wat mijn zoon doet. Alleen zit hij op een plek met allerlei mensen, jong en oud, die om wat voor reden dan ook uitgevallen zijn op werk of school. Wel veelal jonge mensen en ik denk ook wel veel met autisme. Het idee is inderdaad terug naar school, maar dat kan ook vanuit die leerwerkplek georganiseerd worden. Zij werken intensief samen met diverse VO en MBO scholen uit de regio.
Zoon werkt inderdaad ook in kleine groepjes of 1 op 1. Hij heeft nu ook een mentor gekregen die 1 of 2 keer per week een gesprekje met hem heeft om te bekijken hoe het gaat.
En duur zal het zeker zijn, vandaar ook bij ons een PGB.
Een privebericht sturen op dit forum kan volgens mij niet. Best jammer dat dit niet tot de nieuwe opties hoort eigenlijk. Ik heb even een mailadres aangemaakt hiervoor [email protected]. Vond het eigenlijk wel knap dat ik dit kon, haha.
Tango,
Hoe gaat het met je zoon? Heeft hij zijn draai al een beetje kunnen vinden?
Even reactie. Het gaat nog moeizaam met zoon. Na 3 keer naar het leerwerkproject haakte hij toch weer af. Het busvervoer vond hij te lastig, brengen lukte ook niet, ophalen door een begeleider ging ook mis. Nu komt de begeleider 2 keer per week hierheen en gaat dan wandelen met zoon. Dit lijkt tot nu toe goed te gaan, ze praten over van alles en op die manier proberen ze wat op te bouwen en hem langzaamaan die kant op te krijgen. Ik hoop dat het gaat lukken...
