Uitleg kleuteren?

Ligt aan de school

Veel scholen hanteren een grens. Soms 1 okt of 1 december. Er zijn ook scholen waar ze kijken naar het kind, naar het cognitieve niveau en of hij/zij de volgende groep aan zou kunnen. Onze school is de tweede soort en dochter (5) van eind januari gaat na de zomer naar groep 3. En er is een jongen in haar klas die is van oktober en die gaat nu pas naar groep 2.
In de praktijk maakt die paar maanden soms niet uit en soms wel. Maar als een school zich vastpint aan een datum is het een ander verhaal.

Pelle

'Ik vind dat je een kind veel zinvoller kan laten zitten in groep 3/4).'

Ik ben ook geneigd dat te denken, maar school van zoon vindt het dan juist zieliger voor het kind omdat her zich er dan bewuster van is...

Bovendien

''Ik vind dat je een kind veel zinvoller kan laten zitten in groep 3/4).'
Ik ben ook geneigd dat te denken, maar school van zoon vindt het dan juist zieliger voor het kind omdat her zich er dan bewuster van is... '
Bovendien blijkt het ook geen barst te helpen en is achterstand weer na 2 jaar hetzelfde, in welke groep je ook blijft zitten.

Algemeen of bijzonder

Pelle:"Ik weet 100% zeker dat MIJN zoon meer gebaat was bij het blijven zitten in groep 3 of 4 dan in groep 2."
Dat is theoretisch mogelijk, maar dat zei je niet. Je zei:"Ik vind dat je een kind veel zinvoller kan laten zitten in groep 3/4)"
En dat is te algemeen uitgedrukt. In het algemeen werkt het net zo goed niet.
Voor Fianna, zie:
http://www.ouders.nl/cgi-bin/TMMforum/NFshowpost.cgi?sinds=30&template=3&actueel=1&archief=0&zoek=onderzoek&thread=165761&forumsel=23&forum=23&post=2710890
Groet,
Miriam Lavell

Miriam

Tja, gaat over Belgische scholen. Vraag me dan weer af in hoe verre het ook zou gelden voor Nederlandse scholen.Ander systeem enz.

Maakt niet uit

Dat geldt op precies dezelfde manier voor Nederlandse en zelfs Chinese scholen. Het gaat over de vraag of zittenblijven, hetzelfde nog eens doen, helpt om achterstanden te verhelpen.
Dat doet het niet. Niet in de kleuterklas, niet in de groepen daarna én niet op het vo.
Overigens verschilt het Vlaamse onderwijs niet zo heel sterk van het Nederlandse. Er worden vaak dezelfde methodes gebruikt (Nederlands is een klein taalgebied).
Groet,
Miriam Lavell

Over achterstand gesproken

Stel, een kind heeft een heel slechte fijne motoriek waarmee het echt niet schrijven kan. Daarbij speelt een jonge houding en een wat mindere concentratie etc.. Waarom zou dan een extra kleuterjaar niets uitmaken ?

Stel dat

Stel een kind heeft geen handjes, waardoor schrijven echt niet kan. Zou zittenblijven dan helpen? (retorische vraag). Zou het kind, omdat het niet kan schrijven, niks leren van de lessen? (ook een retorische vraag).
Waarom zou dat anders zijn bij een kind met een slechte fijne motoriek? Waarom zou je bij een kind dat om welke reden ook niet kan schrijven, niet een alternatief gebruiken om het kind toch te laten profiteren van de lessen?
Als je het kind weghoudt van de instructie, dan leert het er zeker niks van.
In je vraag zit de veronderstelling dat wachten, de instructie uitstellen, zal samenvallen met een ontwikkeling bij het kind die het gedrag (jong), de concentratie (minder) en de motoriek (slecht) verder zal ontwikkelen.
Maar in de praktijk blijkt juist dat niet het geval. Die kinderen blijven meestal op die punten anders dan de rest van de klas, ook tov de lln die tot wel een jaar jonger zijn.
Feitelijk zou je dit kind op een andere manier moeten lesgeven om deze kenmerken wat meer te omzijlen. Maar dat gebeurt niet. De instructie blijft hetzelfde, de eisen aan motoriek, gedrag en concentratie blijven hetzelfde. Dit kind zal daarom altijd, ook als het blijft zitten, minder goed om kunnen gaan met de manier van lesgeven.
Vandaar dat de achterstand niet wordt weggewerkt, maar juist toeneemt.
Overigens: precies om dezelfde reden werkt de voorschool niet, of heeft het maar een tijdelijk effect.
Groet,
Miriam Lavell

Motoriek

Ik mag toch hopen dat een slechte motoriek geen reden voor kleuterverlengen is. Er zijn zat hele slimme kinderen met een slechte motoriek, die hebben echt geen baat bij kleuterverlengen.

Miriam

What ever, Om toch enigszins in te gaan op de inhoud en niet op een idioot voorbeeld van een kind zonder handen in dit verband.
Jij schrijft:
"In je vraag zit de veronderstelling dat wachten, de instructie uitstellen, zal samenvallen met een ontwikkeling bij het kind die het gedrag (jong), de concentratie (minder) en de motoriek (slecht) verder zal ontwikkelen."

Dat vind ik juist niet! Verre van. Misschien komt het toontje door het invullen van wat ik mogelijk zou kunnen bedoelen. Natuurlijk is het zo dat bij geen enkele achterstand, niets doen helpt. Dus dat 3de kleuterjaar moet ingevuld worden met een extra aandacht. Dat kan dmv een therapeut zijn, rugzakje of alleen met een handelingsplan (kan ook zonder rugzakje). Maar het is ook zo dat als de fijne motoriek bijvoorbeeld zo slecht is dat er aanlopen trekken niet kan in een groep 3, omdat er veel meer tijd voor het kind en begeleiding van de juf nodig is om het te leren dat een kind gaande de 3de groep zo ver achter komt dat het gedemotiveerd raakt. En in groep 3 kan je niet (meer) zeggen: o, alleemaal even pas op de plaats, we kunnen nog niet met de volgende letter beginnen want niet iedereen is daar al.

En 2x groep 3 overdoen dat lijkt mij voor een kind ook heel vervelend. Dat heb ik zelf ook moeten doen (omdat ik uit het buitenland kwam en het nederlands niet machtig was). Opnieuw leren "a is an aapje die .." dat is ronduit naar. Dat is mij altijd bijgebleven.

Handelings plannen zijn mi juist voor achterstanden. Ik denk dat je in sommige gevallen dan beter voor een derde kleuterjaar kan kiezen dan voor 2x groep drie. Maar ik hoor met interesse jullie standpunten aan.

Misvatting

Judith:"Om toch enigszins in te gaan op de inhoud en niet op een idioot voorbeeld van een kind zonder handen in dit verband. "
Waarom raak je gepikeerd door dat voorbeeld? Kinderen zonder handen (die zijn er) moeten ook naar school. School, elke school, moet daar wat op verzinnen.
Judith:"Dat vind ik juist niet! Verre van. Misschien komt het toontje door het invullen van wat ik mogelijk zou kunnen bedoelen."
Tja, ach. Verderop lees ik dat je inderdaad een andere voorstelling hebt, maar die is niet zo realistisch. Kleuterzittenblijven wordt werkelijk gebruikt om te wachten op ontwikkeling bij het kind.
Judith:"Dus dat 3de kleuterjaar moet ingevuld worden met een extra aandacht. Dat kan dmv een therapeut zijn, rugzakje of alleen met een handelingsplan (kan ook zonder rugzakje). "
Welnee, dat kan helemaal niet. De kenmerken die je noemt horen binnen dat wat medisch gezien normaal is. Daar komt geen therapeut voor langs en je krijgt er zeker geen rugzakje voor. Dit kind is niet afwijkend ziek.
Maar je mist het belangrijkste: kinderen leren het meest van elkaar. Zoals baby's zonder te kunnen praten leren praten van het onder praters zijn, leren kinderen lezen en rekenen van het onder lezers en rekenaars zijn.
Een kind dat je in groep 2 houdt, onthoud je die ervaring. En dat is schadelijk voor de ontwikkeling.
Judith:"Maar het is ook zo dat als de fijne motoriek bijvoorbeeld zo slecht is dat er aanlopen trekken niet kan in een groep 3, omdat er veel meer tijd voor het kind en begeleiding van de juf nodig is om het te leren dat een kind gaande de 3de groep zo ver achter komt dat het gedemotiveerd raakt."
Die voorspelling is niet waar. Of althans: vele onderzoeken verder is dat niet gevonden. Maar vooral: kunnen schrijven is niet zo belangrijk voor groep 3.
Judith:"En in groep 3 kan je niet (meer) zeggen: o, alleemaal even pas op de plaats, we kunnen nog niet met de volgende letter beginnen want niet iedereen is daar al. "
Ja. En dat is niet erg. Dat is juist goed. Baby's leren ook niet woord voor woord praten (even pas op de plaats, want papa komt er nog niet lekker uit?). Die volgorde is minder belangrijk dan het betrokken zijn bij lezen en rekenen.
Judith:"Handelings plannen zijn mi juist voor achterstanden. Ik denk dat je in sommige gevallen dan beter voor een derde kleuterjaar kan kiezen dan voor 2x groep drie. "
Waarmee je ervan uitgaat dat er sowieso zit gebleven moet gaan worden. Maar dat is helemaal niet gezegd. Zittenblijven in groep 3 is net zo onverstandig en helpt ook niet. Zeker niet tegen een slechte fijne motoriek, jong gedrag en of niet zo heel geconcentreerd zijn.
Dat zijn namelijk veel eerder menseigenschappen dan eigenschappen die door scholen verkregen of weggewerkt kunnen worden.
De kinderen die zijn blijven zitten met dit soort kenmerken, vallen er na dat zittenblijven nog steeds mee op. Ook in de nieuwe groep van jongere kinderen. Het helpt dus niet.
Groet,
Miriam Lavell

Tussen de oren

Judith, nog een keer. Als het kind in groep 3 zit, dan is het op zijn minst ingebed in lezende en rekenende andere kinderen. Iedereen is er mee bezig. Kind ontkomt er niet aan.
In zijn algemeenheid blijkt ook dat het benoemde probleem van zittenblijvers niet op te lossen. Maar als het hart tegen hart gaat op een school, als school per se zittenblijven af wil dwingen, dan is gokken op zittenblijven in groep 3 een veiliger gok.
Judith:"Ik snap je punt maar dan vraag ik me af of je niet voorbij gaat aan de juf (in groep 2) en/of je niet de juf van een groep 3 meer tijd en mogelijkheden op papier geeft dan die in werkelijkheid, in de praktijk blijkt te hebben. "
Nou ja, laten we eerlijk zijn: We hebben het niet over juffen, maar over het onderwijsbelang van kinderen. Daar komt bij dat die gevoelde noodzaak tot zittenblijven om redenen die jij noemt, een stropop is. Juffen denken dat dat helpt. Ze denken dat ze daardoor minder tijd kwijt zijn aan het kind.
In werkelijkheid helpt het niet, is het kind net zo opvallen motorisch niet top, qua concentratie wat minder en bovendien wat jong, maar gaat het uiteindelijk toch naar groep 3.
Juffen leggen zich daar dan bij neer en kunnen er ineens wel mee omgaan. Kortom: het probleem zit tussen de oren van de juffen. Niet bij de kinderen.
Groet,
Miriam Lavell

Beste Miriam .

Graag ga ik in op de inhoud van jouw bericht itt de vorm ervan (hier en daar) die niet altijd de schoonheidsprijs verdient. Daar hebben we allemaal wel eens last van. Ik ook. Soms kleurt het de discussie teveel. Daarnaast kan iets ook heel anders overkomen op het scherm dan dat je het zou zeggen.

Kunnen we afspreken dat we van mening mogen verschillen? Respectvol? Ik heb het idee dat ik dat moet zeggen. Ik zeg niet dat we dat doen aangezien mijn mening nog niet vast staat. Ik weet wel dat ik niet neig naar de mate van stelligheid die jij hebt.

In mijn idee van het spectrum wit-veel grijs-zwart, neigt jouw mening naar een van de twee uiteinden. Misschien is dat niet zo en geven sommige zinsdelen in jouw berichten dat idee. Kennelijk levert het aan jou vragen stellen een verhaal op over wel of geen handen hebben (terwijl het ging over slechte fijne motoriek). Wat wil je daarmee bereiken: iets zo zwart-wit neerzetten om je punt te maken of het voorbeeld ietwat belachelijk maken. Daarnaast levert een reactie op Pelle's bericht een bericht op dat begint met "Judith, nog een keer.". Oei, heb ik iets fout gedaan? Ehhh, ja en dan ?

Miriam schrijft
"Kinderen zonder handen (die zijn er) moeten ook naar school. School, elke school, moet daar wat op verzinnen."

Ik heb geen idee of kinderen zonder handen ook doorstromen naar het gewone onderwijs. Als jij zegt dat dat zo is, heb ik geen reden paraat waarom dat anders zou zijn. Dus dat neem ik dan maar aan. Ik weet wel dat kinderen zonder handen niet te vergelijken zijn met kinderen met handen maar met een slechte fijne motoriek. Simpelweg omdat ik ze niet tegenkom in het ziekenhuis, bij de fysio, op school, op de NSO, op diverse sporten. Die doorlopen mi een wat ander traject. Ze zullen er vast zijn maar ik denk dat het percentage kleiner is dan kinderen met een slechte fijne motoriek, Daarnaast is er geen therapie om handen te krijgen maar wel therapie om de slechte fijne motoriek te verbeteren.

Ik vind dat doubleren niet zou horen, zeker niet in het basisonderwijs. En zomaar doubleren al helemaal niet. Als er al een reden is, dan moet daar ondersteuning (en wat daar meer voor nodig is) voor komen. Doubleren is geen antwoord. Maar doubleren om de tijd te nemen/te hebben om daarin verbetering te geven misschien wel. Waarom misschien: dat ligt aan de reden van de ontwikkelingsachterstand, mogelijkheden therapie en aanpassingen..

Kijk, als er een kind is dat geen handen heeft en die ook met aanpassingen niet kan leren schrijven.. maar wel kan typen.. dan moet je niet willen dat het kind leert schrijven met een pen maar met een digitale typemachine oid. Dat lijk mij een zwart-wit geval. Daar gaat het mij niet om.

Daar gaat het wel om

Judith:"Kijk, als er een kind is dat geen handen heeft en die ook met aanpassingen niet kan leren schrijven.. maar wel kan typen.. dan moet je niet willen dat het kind leert schrijven met een pen maar met een digitale typemachine oid. Dat lijk mij een zwart-wit geval. Daar gaat het mij niet om."
Maar daar gaat het wel om. Als je voor dit soort gevallen (zwart-wit inderdaad) een oplossing hebt, dan is die oplossing er ook voor de grijzen. De conclusie moet zijn dat kunnen schrijven niet zo belangrijk is, dat het het kunnen/mogen leren belemmert.
Judith:"Daarnaast is er geen therapie om handen te krijgen maar wel therapie om de slechte fijne motoriek te verbeteren. "
Die therapie kan om heel veel redenen wenselijk of goed zijn, maar is niet nodig om naar groep 3 te kunnen gaan. Naar groep 3 én therapie is een mogelijkheid, al moet je die therapie niet verwachten van school (dat komt ook niet van school als je het kind wel laat zitten).
Judtith:"Maar doubleren om de tijd te nemen/te hebben om daarin verbetering te geven misschien wel. Waarom misschien: dat ligt aan de reden van de ontwikkelingsachterstand, mogelijkheden therapie en aanpassingen.. "
Die logica ligt ten grondslag aan doubleren op het bo. Die logica is inmiddels veelvuldig onderzocht. Van de kinderen is geinventariseerd waarom ze zijn blijven zitten (de kenmerken) en of die kenmerken ook verholpen zijn met dat zittenblijven. En dat blijkt niet zo te zijn. Het helpt niet.
Nu is dat wel een verglijking met de groep: Kind is nog steeds motorisch (concentratie, gedrag) de slechtste, ook ten opzichte van de jongere kinderen. Het is waarschijnlijk dat dat kind ten opzichte van zichzelf in dat jaar motorisch wel beter is geworden. Maar niet genoeg om in het onderwijs op de anderen te lijken.
De kwestie is dat dat helemaal niet erg is. Niet voor het onderwijs, niet voor het kunnen leren én niet voor de juf. Dat laatste blijkt uit het feit dat dit soort kinderen één keer blijven zitten en daarna, ondanks het op punten nog steeds afwijken van de groep, toch gewoon doorstromen.
Dat afwijken is dus geen probleem voor het les geven, noch voor het ontvangen van onderwijs of het bevatten van wat er geleerd wordt.
Zittenblijven is wel een probleem. Het onthoudt het kind de ervaring van ingebed zijn in de instructie: lezende, rekenende kinderen om zich heen.
Het gaat feitelijk over het accepteren van verschillen. Sommige kinderen gedragen zich wat jong (en dat blijft de hele bo loopbaan), concentreren zich wat minder (ook dat blijft) of zijn motorisch niet zo handig (en dat blijft ook).
Die verschillen zeggen niks over kunnen lezen, rekenen, etc. Wachten met onderwijs, maakt van deze kinderen geen andere mensen. Ja, die kinderen ontwikkelen zich wel, worden motorisch gaandeweg beter (concentratie, gedrag), maar de andere leerlingen ontwikkelen zich ook. En die doen dat op juist die punten sneller en beter.
Het verschil tussen dit kind en de klasgenoten is in groep 8 daardoor precies even groot als het was in groep 2. Ook na zittenblijven.
Het is ondertussen wel mogelijk dat je tegen de tijd dat dit kind getrouwd is, nauwelijks nog verschil ziet met leeftijdgenoten.
Groet,
Miriam Lavell

Reactie

Beste Miriam,

Jij schrijft:
"Die verschillen zeggen niks over kunnen lezen, rekenen, etc. Wachten met onderwijs, maakt van deze kinderen geen andere mensen."

Nou het kan wat zeggen over hoeveel moeite iets kost en als dat teveel is, dat het het leren (rustig en alert kunnen worden) wel in de weg staat. De capaciteiten (iq bijv.) hebben wil niet zeggen dat je de mogelijkheid hebt
(vermogen om rustig en alert te worden (liefst uit jezelf)) op dat moment om te leren. En dat dat juist iets is wat je kan leren, maar niet nu paraat hebt.

"Het verschil tussen dit kind en de klasgenoten is in groep 8 daardoor precies even groot als het was in groep 2. Ook na zittenblijven."
Dat is overtrokken meten. Een ontwikkelingsachterstand is over een grote periode al helemaal moeilijk te meten. De verschillen onderling zijn te groot nl.

Rationalisaties

Judith:"Nou het kan wat zeggen over hoeveel moeite iets kost en als dat teveel is, dat het het leren (rustig en alert kunnen worden) wel in de weg staat. De capaciteiten (iq bijv.) hebben wil niet zeggen dat je de mogelijkheid heb"
Vroeger, toen de kindertjes nog ingebakerd aan de kapstok hingen, dachten de mensen ook zo over baby's. Je mocht vooral niet met ze praten. Ze moesten groeien en daar hadden ze al hun energie voor nodig. Dat geouwehoer aan de kop zou ze maar in de weg zitten en praten, dat leerden ze vanzelf wel. Als ze 'eraan toe' waren. Er de capaciteiten toe hadden.
Tegenwoordig weten we wel beter en is het advies je baby vanaf dag 1 de oren van de kop te praten. Daar worden het betere praters van, al kan het wat jaartjes duren voordat je dat verschil ziet.
Een vergelijkbare 'ontdekking' heeft zich ook voorgedaan bij leerlingen op school. Om die reden wordt er alles aan gedaan om zittenblijven, maar zelfs RT tijdens de lesuren, tegen te gaan. Ook voor kinderen die verder in niets laten zien dat ze de les kunnen volgen, blijkt aanwezigheid bij de lessen tot meer leren te leiden dan uit de klas halen voor bijles.
Een uitzondering: buiten de lessen om deze kinderen instrueren op wat er komen gaat (voorkennis geven), geeft nog meer effect. Kortom: de mogelijkheid tot leren wordt vooral bepaald door het aanbod. Hoe hoger, hoe beter. Dwars door alle verwachtingen en oordelen over capaciteit en vermogen heen.
Jij benadert het leerproces van kleine kinderen als het studeren dat volwassenen doen. Volwassenen hebben rust nodig en worden gestoord door gedoe in de prive- of gezondheidssfeer. Zij hebben baat bij schema's en ordening, volgorde en planning, eerst het een, dan het ander, niet alles tegelijk. Volwassenen leren fundamenteel anders dan kinderen, zie bijvoorbeeld de verschillen bij taalverwerving.
Kinderen leren wonderlijk genoeg altijd. Als ze er maar midden in zitten.
Laat ik het anders zeggen: bij kinderen wordt telkens weer gevonden dat die volwassen benadering meer kwaad doet dan goed.
Judith:"Dat is overtrokken meten. Een ontwikkelingsachterstand is over een grote periode al helemaal moeilijk te meten. De verschillen onderling zijn te groot nl. "
Tja. Hiermee diskwalificeer je in een machtige beweging dat wat er in onderzoek gevonden wordt. Je gelooft het kennelijk niet. Daarmee is ook alles wat ik hiervoor gezegd heb over hoe kinderen leren, waardeloos geworden.
Een wedervraag dan maar: waarop baseer jij de gedachte dat rustig en alert kunnen worden een voorwaarde is om te kunnen leren bij kinderen? Hoeveel moet daarvan zijn en in welke eenheid druk je dat uit? Hoe meet je dat?
Over IQ nog een weetje http://www.nu.nl/gezondheid/2501076/iq-test-meet-intelligentie-en-motivatie.html
Het belangrijkste zinnetje wat mij betreft:"Hieruit bleek dat stimulerend materiaal belangrijk is voor iedereen, maar helemaal voor mensen met scores onder het gemiddelde."
Groet,
Miriam Lavell

Miriam

Ik heb tot nu toe veel reacties van je gezien/gelezen hier op het forum. Je schijnt veel kennis van zaken te hebben wat betreft onderzoeken etc. Maar je komt erg betweterig en bazig over. Misschien dat je je woorden anders kunt kiezen, zodat dat niet meer zo is??? Het is maar een voorstel...

Verder, on topic, ik persoonlijk zie het nut van blijven zitten als afhankelijk van hoe het kind is. Als het kind niet mee kan komen, en je kunt bij dat specifieke kind vooruitgang boeken door te laten zitten, is het de moeite van het proberen waard. Als het zittenblijven op "rijpheid" of soortgelijke zaken wordt gegooid, en de prestaties zijn verder goed, lijkt het me onzin. Maar nogmaals, dat is mijn mening...

Confronterend

Cinneke, wat ik zeg is voor heel veel mensen gesneden koek. Voor anderen is het confronterend. En dat begrijp ik goed. Gedachten over de ontwikkeling van kinderen komen meestal uit een goed en betrokken hart. Het is confronterend om te lezen dat die gedachten de plank mis slaan. Ondertussen ga ik ervan uit dat al die goede en betrokken harten wel graag willen weten. Het gaat dan ook over de inhoud wat mij betreft. Verlies je vooral niet in de toon, of het confronterende.
Cinneke:"Als het kind niet mee kan komen, en je kunt bij dat specifieke kind vooruitgang boeken door te laten zitten, is het de moeite van het proberen waard."
Daar is iedereen het mee eens. Het punt is dat van zittenblijven dat effect niet gevonden wordt. Het is ook niet logisch om voortuigang te verwachten van stilstand.
Groet,
Miriam Lavell

Confronterend?

"Cinneke, wat ik zeg is voor heel veel mensen gesneden koek. Voor anderen is het confronterend."

Doel je daar oa mee op mij misschien?
Nee, ik heb een vraag of vragen en die doen jou uit de slof schieten, lijkt wel. En daarbij spreek uit jouw postings meer dan wat je schrijft. De manier waarop je het zegt, is al een hele boodschap an sich. Wellicht houd je je teveel bezig met wat de ander mogelijk kan denken. Dat kan jij nl pas weten als je het gevraagd hebt.

En de inhoud?

Judith, ik had het tegen Cinneke. Maar je bevestigt met "ik heb een vraag of vragen en die doen jou uit de slof schieten, lijkt wel" dat wat ik schrijf ook voor jou confronterend is.
Zullen we het weer over de inhoud hebben?
Ik herhaal Een wedervraag dan maar: waarop baseer jij de gedachte dat rustig en alert kunnen worden een voorwaarde is om te kunnen leren bij kinderen? Hoeveel moet daarvan zijn en in welke eenheid druk je dat uit? Hoe meet je dat?
Groet,
Miriam Lavell

Ach vroeger

Ik heb het niet over vroeger. Dus dat hele deel slaan we maar over.

"Een wedervraag dan maar: waarop baseer jij de gedachte dat rustig en alert kunnen worden een voorwaarde is om te kunnen leren bij kinderen? Hoeveel moet daarvan zijn en in welke eenheid druk je dat uit? Hoe meet je dat? "

Dat is niet in een eenheid uit te drukken maar is wel nodig om te kunnen leren. Het is een voorwaarde om te leren. Voor autorijden of lezen, luisteren, spreken.. je hebt er allemaal een andere alertheid en rust voor nodig: de bandbreedte verschilt per activiteit. Hoe je het meet: door wat er uitkomt. Het is te zien aan iemand. Dat kan je filmen.

Je kan op heel veel verschillende manieren naar (een) kind(eren) uit de klas kijken: op psychologisch vlak, op kunde. En als je een fimpje bekijkt en daarna zegt iemand goh, wat zagen we eigenlijk en je bekijkt het dan vanuit het perspectief "rustig en alert" (of het tegenovergestelde) dan zie je iets heel anders wat meer hout snijdt in het kader van effectief leren.

Mevrouwtje ongeduld

wacht nou even, al die irritatie is nergens voor nodig!

Waar heb je dat vandaan?

Judith:"Ik heb het niet over vroeger. Dus dat hele deel slaan we maar over. "
Waarom denk je dat dat wat voor baby's itt wat gedacht werd, niet opgaat, wel voor kleuters of jonge kinderen opgaat?
Judith:"Dat is niet in een eenheid uit te drukken maar is wel nodig om te kunnen leren."
Waar heb je dat vandaan?
Judith:"Het is een voorwaarde om te leren. Voor autorijden of lezen, luisteren, spreken.."
Basisschoolkinderen rijden geen auto. Je maakt de fout deze kinderen en hun leerproces 1:1 te vergelijken met dat wat volwassenen doen en prettig vinden.
Judith:"En als je een fimpje bekijkt en daarna zegt iemand goh, wat zagen we eigenlijk en je bekijkt het dan vanuit het perspectief "rustig en alert" (of het tegenovergestelde) dan zie je iets heel anders wat meer hout snijdt in het kader van effectief leren."
Heb je zo'n filmpje gezien? Heb je een link naar zoiets?
Groet,
Miriam Lavell

Kom van dat dak af..

"Waarom denk je dat dat wat voor baby's itt wat gedacht werd, niet opgaat, wel voor kleuters of jonge kinderen opgaat?"

Zeg ik dat? Je vult voor me in.
Moet je niet doen. Ik probeer een gesprek aan te gaan, geen welles nietes maar ik krijg je maar niet van die kansel af. Pfieuw zeg.

Ik heb het over de voorwaarde van leren. Bij veel kinderen gaat dat automatisch maar bij sommige kinderen, met normaal iq of zelfs hoog iq, niet. Of deels automatisch en dan stopt die ontwikkeling. Als je het kind vervolgens mee laat lopen (of dwingt mee te gaan met de massa) krijg je meer achterstand (en allerlei andere dingen als faalangst).

En ja hoor, zulke filmpjes zijn er hoor. En wie weet komt er wel een dag dat jij van je kansel af bent gestapt en je rustig en alert genoeg bent om er open voor te staan.

Wiens theorie is dat?

Judtith:"Ik probeer een gesprek aan te gaan, geen welles nietes maar ik krijg je maar niet van die kansel af. Pfieuw zeg. "
Hou eens op met verwijten maken en wees eens wat duidelijker.
Judith:"Ik heb het over de voorwaarde van leren."
Wat zijn die en waar heb je die vandaan? Uit een boek? Ervaring? Welke stroming hangt deze gedachte aan?
Voor alle duidelijkheid: De gangbare meningen hierover zijn inmiddels ruimschoots onderzocht. De uitkomst is helder: het is niet waar.
Judith:"Bij veel kinderen gaat dat automatisch maar bij sommige kinderen, met normaal iq of zelfs hoog iq, niet. Of deels automatisch en dan stopt die ontwikkeling."
Hoezo? Wanneer? Hoe kom je erbij?
Judith:"Als je het kind vervolgens mee laat lopen (of dwingt mee te gaan met de massa) krijg je meer achterstand (en allerlei andere dingen als faalangst)."
Wiens theorie is dat? De jouwe?
Judith:"En ja hoor, zulke filmpjes zijn er hoor. En wie weet komt er wel een dag dat jij van je kansel af bent gestapt en je rustig en alert genoeg bent om er open voor te staan. "
Ik wilde graag een link.
Wie heeft die filmpjes gemaakt? Is dat in het kader van onderzoek?
Groet,
Miriam Lavell