Wie denkt mee over kleuterzoon

Discipline voor versnellen

Ayla,

Als je denkt dat je zoon ergens op de basisschool wellicht baat zou kunnen hebben bij een versnelling, dan zal hij eerst een zekere discipline moeten leren. Het intellectuele werk gaat hem makkelijk af en hij heeft er vooralsnog geen zin in. Jij voorziet dat hij zich op termijn gaat vervelen met werk onder zijn niveau.
Een heel goede voorbereiding voor een eventuele versnelling, zonder hem lastig te vallen met "moetwerkjes" is hem de gewone werkjes extra goed en perfectionistisch te laten doen.
(Mijn dochtertje heeft het heel makkelijk op school. Ze is een slim kind. Met gelukkig ook een heel slimme juf. Wij zijn het met elkaar eens -juf en ik- dat het voor mijn dochtertje niet goed is om het altijd te makkelijk te hebben. Dat ze ook moet leren om af en toe ergens echt haar best voor te moeten doen. Ze zit op een montessorischool, dus ze kan zo ver vooruit werken als ze wil, alle materiaal is voor handen, maar we zochten iets waar ze echt haar tanden in Moet zetten. En de juf had al bedacht dat mijn dochter extra netjes moet leren schrijven. Haar handschrift is heel lelijk en dat kon mij nooit schelen. Maar deze juf heeft gelijk. Gewoon dat er op school iets is waar ze toch moeite voor moet doen, anders dan lekker drie leergangen verder zijn met rekenen, leert mijn dochtertje leren en werken. het doet haar werkhouding goed. Mijn dochter zit inmiddels in groep vijf en jouw zoon in groep 1.)
Als ik jou was, zou ik met de juf bespreken hoe ze je zoontje kunnen stimuleren om het werk dát hij kiest, ook echt heel goed te laten doen. "Knap gelegd die puzzel, Aylazoon, maar doe het nu eens van links naar rechts." "Mooi getekend, Aylazoon, maar kan je het verder netjes inkleuren met het potlood echt goed in je hand, zoals ik je heb geleerd?" "Aylazoon, kies gerust het werkje dat je wil, en doe het nu precies volgens de regels." "Aylazoon, dat heb je heel goed gemaakt. Wil je nu aan ... precies uitleggen hoe je dat deed, volgens de regels van de juf?"
Als je zoon merkt dat Elk werk met een zekere inspanning gepaard gaat, dan zal hij vast ook andere werkjes oppakken. Die voorsprong met taal en rekenen gaan niet verloren als je hem nu nog laat spelen. Hij hoeft nu ook niets intellectueels bij te leren, dat kan hij thuis en op school als hij wil. Maar voor de komende 20 jaar is het voor hem heel fijn als hij nu al leert hoe hij met scholing en scholen om moet gaan.
Laminaat

Treiteren

Laminaat, uit welk kookboek heb je dát advies nu weer vandaan?
Nogmaals: het gaat hier om een kleuter. Hou toch op over werkhouding en discipline alsjeblieft. Dat heeft niks met stimuleren te maken. Dat is treiteren.
"Knap gelegd die puzzel, Aylazoon, maar doe het nu eens van links naar rechts."
Ik heb een leerzame link voor je http://www.dbnl.org/tekst/_ons003200001_01/_ons003200001_01_0002.php
*diepe zucht*
Miriam Lavell

Alleraardigst

"Ik ben blij met je post. Ik dacht al: wat zit ik hier toch fijn een kwartier te typen om een kleuter te pesten. "
Neee, daar doe je het niet voor.
Je doet het om je kennis te delen.
Maar ja, waar heb je die kennis dan vandaan? Is het wel waar wat je zegt? Kan het wel waar zijn wat je zegt?
Nee, kan niet. Wat jij zegt leidt niet tot een verbetering. Het leidt tot treiteren.
Probeer het eens, je verplaatsen in een kleuter.
Alleraardigste groet,
Miriam Lavell

Miriam (ot en zwaar po)

Miriam,
Ayla vraagt of er iemand mee wil denken. Niet specifiek om wetenschappelijk advies met voetnoten.
Jij citeert mijn slapste zin (met een leuke Peter van Straten, dat wel), maar wat is jouw bijdrage in deze draad?
-"je weet nog te weinig"
-"Welnee"
-"Het is onzin"
-"Treiteren"
-"Diepe zucht"
Ik stel jouw bijdragen zeer op prijs, vooral in deze rubriek. Ik waardeer het dat jouw kennis groot en diep geworteld is. Ik lees jouw commentaren en voel zelden de neiging om het via Google te verifiëren. Ik vind het heerlijk dat jij je kritische noten deelt.
Maar wil je er alsjeblieft aan blijven denken dat dit een forum is waar ouders contact zoeken met andere ouders? Dat dit gewoon een virtueel schoolplein is? Dat we hier met elkaar kunnen praten en ervaringen delen, zonder dat we ons hoeven te verantwoorden met gebruik van wetenschappelijke artikelen? En bovenal; dat we weten dat wie hier de moeite neemt om op een ander te reageren, daar de beste bedoelingen mee heeft?
Groet,
Laminaat

Ehm laminaat....

Hij zit in groep 1....spelen is daar het devies. En misschien afentoe een knutseldingetje ofzo. Als ik jouw verhaal lees, zie ik een handleiding: Hoe kweek ik een faalangstige perfectionist.
Mijn dochter bleek ineens te kunnen lezen toen ze net vijf jaar was. En ze bleek te begrijpen wat delen en vermenigvuldigen inhield. Fijn meis, lekker spelen en lezen. Ze mocht in groep 3 eigen werk doen, school heeft naar mijn zin te weinig gedaan kwa extra werk, maar he, eureka, ze gaat nu naar de vwo.
Ik ben altijd verbaasd hoe het nut en belang van SPELEN volkomen genegeerd wordt in draadjes als deze.

HET vwo moet het natuurlijk zijn..

Te luchtig

Laminaat, je denkt te er te luchtig over. Dit is een internetforum. Mensen halen hier adviezen vandaan. Wat je schrijft wordt tot in lengte der jaren gelezen. Niet alleen door ouders, maar ook leerkrachten en kamerleden en wetenschappers zelfs. Zo gaat dat met internet, zeker met een algemeen gewaardeerd forum als dit. Het is geen schoolplein.
Bovendien vind ik sowieso dat je na moet denken bij wat je zegt.
"Dat we hier met elkaar kunnen praten en ervaringen delen, zonder dat we ons hoeven te verantwoorden met gebruik van wetenschappelijke artikelen? "
Dat moet je wel. Zeker als je beweringen doet als jij doet. Hoewel wetenschappelijke artikelen niet eens hoeven. Een sluitende redenatie is genoeg.
Van jouw advies wil ik graag weten: hoe kom je erop? Hoe stel je het je voor?
Ayla krijgt telkens weer een bak met narigheid over zich heen omdat ze zich laat kennen als tamelijk hysterische hyperparent. Haar angstdromen over haar kinderen komen niet uit haar duim, maar van adviezen zoals die van jou.
Zo komt zij erop.
Als iemand het niet kan gebruiken om in dat denken bevestigd te worden, dan is zij het wel.
Hoe goed je het ook bedoelt, het is fout en het is schadelijk.
Domme vragen bestaan niet. Domme antwoorden wel.
Die laatsten zijn op het schoolplein minder erg dan op internet. Op een algemeen gewaardeerd forum als dit zijn ze nog erger.
Groet,
Miriam Lavell

Waarom zou hij ooit groep 2 werkjes moeten doen?

Waarom zou hij ooit groep 2 werkjes moeten doen? En met ooit, bedoel ik dan letterlijk ooit. Wat hebben ze een kind te bieden dat nu al op begin groep 3 niveau is? Waar zijn ze goed voor?
Ik merk dat ook in deze draad weer het misleidende schoolse dualisme gepredikt wordt. De kleutergroepen zijn om te spelen, laat het kind toch lekker spelen, dat is ook belangrijk. En wat gebeurd er met kleuters die dus braaf lekker spelen? Ze worden erop afgerekend dat ze de werkjes niet uit zichzelf doen of dat hun 'werkhouding' niet goed is. Kortom er wordt ze verweten dat ze 'te speels' zijn. Niet dat hun expliciet geleerd wordt hoe ze het wel moeten doen om juf te pleasen. Welnee, ze moeten door blijven 'spelen' in de hoop dat ze zonder dat iemand hen ooit zegt, ineens het licht zien en helemaal uit henzelf steeds moeilijker werkjes gaan doen en zich naar de onuitgesproken verwachtingen gaan gedragen van wat de kleuterjuf een perfecte leerling voor groep 3 acht.
Hoe is het mogelijk dat er zo weinig kleuterjuffen zijn die de waanzin daarvan inzien. Is er dan niet eentje die niet dat grote bord voor d'r kop heeft?
Zelf heb ik mijn jongste dochter laten versnellen van groep 1 naar groep 3, omdat ik anders mega-problemen in groep 3 verwachtte. Toen ik halverwege het jaar in groep 1 dit plan tegen haar kleuterjuf uitsprak kon ze daar wel inkomen, want het kind liep inderdaad duidelijk voor. Haar eerste reactie was echter wel verschrikt een automatische maar ojee daar hebben we eerder geen rekening mee gehouden en hoe moet dat nou om haar af en toe te plaatsen in groep 2 om haar voor te bereiden voor groep 3. Waarom ik vroeg wat ze nog wilde voorbereiden aangezien het kind nu al op groep 3 niveau zat. Juf moest lachen en gaf me gelijk en dus is ze lekker in haar klas gebleven en heeft ze het jaar uitgespeeld om daarna over te gaan naar groep 3 zonder ooit een groep 2 werkje te hebben aangeraakt. Dat kan prima. Zo belangrijk zijn die werkjes niet en al helemaal niet voor kinderen die al een niveau verder zijn.
Maar ja, mijn kind was wel een meisje, en haar spelen bestond voornamelijk uit prachtige tekeningen maken, waarop ze dan ook nog eens hele teksten schreef. Een voorlopende jongen die als spelen gaat ravotten of de bouwhoek induikt is wellicht minder makkelijk te accepteren als een potentiële overslaander van groep 2.
En toch denk ik dat Ayla's zoon waarschijnlijk het prima zal doen als hij gewoon in een hogere klas wordt gestopt. Dan fietst hij wel mee. Terwijl het waarschijnlijk problemen gaat geven als hij telkens als uitzonderingsgeval uit de klas gehaald moet worden of als enige tot groep 2 werkjes gepusht moet worden. Het ideale zal zijn als hij of nu gelijk over naar groep 2 kon of aan het eind van het jaar gelijk naar groep 3 zonder in de tussentijd over moeilijker werkjes te zeuren. Die heeft hij helemaal niet nodig en het is gewoon pesten. Om dezelfde reden zie ik een versnelling van groep 2 naar groep 4 als niet ideaal, omdat hij dan in zijn eentje schrijflessen zal moeten volgen, terwijl ik vermoed dat het een kind is die juist uitzonderingswerkjes helemaal niet leuk gaat vinden.
Het grote probleem is school en ik vrees dat juist het Montessorie-concept misschien niet erg geschikt voor hem is. Misschien dat die met een externe IQ-test en rapport van psycholoog nog te vermurwen is om eens van hun heilige stapje-voor-stapje leerplan af te stappen en een kind echt gewoon een stap laten overslaan.
Ik ben bang dat anders met Ayla's zoon éénzelfde lijdensweg staat te wachten als ze al met Ayla's dochter hebben gehad met het verschil dat Ayla's dochter tenminste schools werk als 'spelen' verkoos en het Ayla's zoon maar weinig kan boeien, omdat zijn interesses op een ander vlak dan zijn zus liggen.
Groeten Primavera

Werkhouding en discipline

Waar Laminaat gelijk in heeft, is dat sommige mensen pas (willen) zien dat een kind iets kan, als hij het geconcentreerd en aan één stuk doet. De gemiddelde bijna vijfjarige doet dat echter niet zomaar.
Dat wil alleen niet zeggen dat hij dat moet leren. Dat wil zeggen dat hij werk moet doen wat hij leuk vindt. En waarvan hij merkt dat hij het kan. Ontdekken dat je ergens goed in bent, is een enorme motivator.
Kind hier is vergelijkbaar. Hij kwam lezend naar groep 2, maar in leerkrachten-speak: 'hij liet het niet zien'. Ze legde taalbladen voor hem klaar, maar die pakte hij niet (niet zo heel vreemd als je vriendjes gaan spelen in de bouwhoek). Intussen kreeg hij het idee dat hij niets kon, want knutselen ging voor geen meter. Dus heeft hij een zomervakantie lang gebibberd voor groep 3, want dat werd vast vreselijk moeilijk. En de juf hield ook haar hart vast, want hij deed zo moeilijk over verplichte werkjes en kon nooit stilzitten. Nee, eerder naar groep 3, of meewerken met groep 3, dat zag ze hem echt niet redden.
Wat blijkt? Hij vindt het heerlijk om gestructureerd aan het werk te gaan. Gaat als een speer door zijn opdrachten heen. En nu moet ze het leermonster al sinds Kerst extra voeren met plus- meer- maat- en wat dies meer zij werk.
Ik denk niet dat hij zoveel gegroeid is in dat halve jaar. Ik denk dat hij ontdekte dat hij wat kon, en dat leuk genoeg vond om stil voor te blijven zitten. Het is geen wetenschappelijke wet, maar mijn hypothese luidt dat de werkhouding het werk volgt, en er niet aan vooraf zou moeten hoeven gaan.

Kleuters doen alles voor zichzelf

De school van ayla schermt met 'werkhouding' als doorslaggevende kwaliteit om deze kleuter wel of niet door te laten stromen of ander werk te geven.
Het beoordelen van kleuters op die kwaliteit is gewoon. De meeste scholen doen het. Maar het is lariekoek. Werkhouding impliceert iets dat kinderen zelf doen en zelf beinvloeden. Iets dat ze zich bewust en omwille van het werk dat gedaan moet worden aanmeten.
Dat kan niet. Kleuters zijn nog met zichzelf bezig. Ze kunnen niets voor de voortgang of voor de goede zaak, ze doen het voor zichzelf.
Zie http://www.trouw.nl/tr/nl/4492/Nederland/article/detail/3137754/2012/01/25/Hyperouders-doe-eens-rustig.dhtml
Het is een beetje jammer dat dit soort adviezen zich altijd op ouders richten. Leerkrachten/schoolsystemen, maken de grootste fouten op dit terrein. Dat zijn ook de 'opvoeders' die het denken bij ouders het meest beinvloeden.
Stukje geschiendenis: Tijdens haar werk met zwakbegaafden/gehandicapten (eind 19e eeuw), ontdekte Maria Montessori dat deze kinderen onderschat werden. Met excusen als 'die zijn er niet aan toe' werd deze kinderen niets ter ontwikkeling aangeboden. Als bewijs voor de gangbare gedachte over deze kinderen, werd aangevoerd dat de kinderen niet reageerden op de beschikbare methodes.
Montessori heeft eigen methodes ontwikkeld en zo die kinderen uit hun tent gelokt. Een groot deel van die kinderen bleek heel goed leerbaar. Op één voorwaarde: je moet niet gaan zitten wachten tot ze er zelf om vragen. Kinderen vragen namelijk niet om protocolgestuurde processen. Ze hebben wel allemaal hun eigen interesse. Een kleurtje, een geluidje, nat zand of muziek; als je echt oplet zie je dat kinderen 'aan' gaan op verschillende dingen. Alleen en precies dat wat ze leuk vinden voor zichzelf en voor niemand anders.
Het devies: aansluiten bij de belangstelling. Haak in als de ogen gaan glimmen. Bied aan tot de ogen gaan glimmen. Onderwijs/opvoeding is een pro-actief proces waarvan de verantwoordelijkheid bij de volwassenen ligt. Apathische kinderen, kleuters die niet willen leren, allemaal het gevolg van falende volwassenen.
Variatie van het aanbod in de klas is dus van belang. Daarom heeft ze materialen ontwikkeld. Bordjes met schuurpapier, duizendrollen, strikplanken... ze liggen 80 jaar na dato nog steeds precies zo in de klas.
In die tussentijd zijn haar enthousiaste volgelingen weer diep in slaap gezakt. Haar methode staat als versteend proces in de kast. De kinderen hebben het er maar mee te doen en moeten - terug naar af - zélf aangeven of ze er belangstelling voor hebben.
Doen ze dat niet, dan zijn ze 'er niet aan toe'. En zolang ze het niet doen hebben ze 'niet de juiste werkhouding'.
Oorspronkelijk sluit de Montessori-gedachte aan bij het in die periode ook ontdekte 'belang van spelen'. Dat gaat niet over spelen. Het gaat erover dat je als volwassenen buiten je processen durft te treden. Het gaat erom dat je aansluit bij wat het kind leuk vindt, voor zichzelf. Geef je productieproces op ten bate van het kind.
Geen stapels geschreven theorie voor dat kind, of woordjes dreunen, maar nat zand, blokken of schuurpapier. Steeds met hetzelfde doel: de ogen van het kind moeten gaan glimmen.
Het is evident dat sommige kinderen toch gaan glimmen van teksten, sommen, noem het theoretische dinges. Van die dingen waar je vanaf moet durven blijven als een kind er niet op reageert.
Voor die kinderen beweren dat het ze eerst maar eens met nat zand in de weer moeten, is van dezelfde starre sufheid. Het gaat niet om het proces, maar om het kind.
'Het belang van spelen' is dus relatief. Het betekent zelfs helemaal niks als volwassenen niks met dat spel doen. Als ze kinderen in hokken zetten met speelgoed waar die kinderen zelf uit moeten kiezen en de volwassene niet verder komt dan het invullen van een observatielijst: pakt uit kast a.
Dat is geen pro-actieve houding.
De suggestie die Laminaat doet is wel een pro-actieve houding. Het is heel veel werk om een kind zo op de huid te zitten. Maar het staat niet ten dienste van het kind. Het sluit niet aan op de belangstelling. Het is er ter meerdere glorie van een proces dat door volwassenen begrepen wordt. Alsof het schaatstraining is: nog een rondje, nu op je andere been.
Ja, er zijn kinderen die dat leuk vinden, maar van kleuters kun je dat niet verwachten. Die doen dingen alleen maar voor zichzelf. Niet voor het proces. Ze kunnen geen pijn lijden op weg naar een hoger doel.
Je kunt ze wel pijn doen en als je de druk maar hoog genoeg houdt dan kan dat tot grote prestaties lijden. Maar dan ben je aan het hyperparenten. Met het belang van dat kind heeft het niks te maken.
Groet,
Miriam Lavell

Laat gaan

Primavera:"En toch denk ik dat Ayla\'s zoon waarschijnlijk het prima zal doen als hij gewoon in een hogere klas wordt gestopt. Dan fietst hij wel mee. "
Dat denk ik ook. Maar tegelijkertijd denk ik dat dat voor het gros van de leerlingen opgaat. De mega-angst voor de wat gestructureerdere indeling van groep 3 is volstrekt overdreven. Kinderen van die leeftijd kunnen dat, zie Engeland.
Omgekeerd denk ik dat er helemaal niks aan de hand is als je dat kind gewoon wel groep 2 laat doen. Een beetje ravotten en in de bouwhoek spelen, is helemaal niet verkeerd.
Er is niks aan de hand. Als dat komt, kun je altijd nog van alles. Het is de discussie met de school niet waard. Hoe hoger je de druk opvoert (hij moet door want anders...) hoe meer rigide de juffen aan het proces zullen vasthouden (moet hij eerst een tien scoren op de groep 2 toetsjes).
Een escalatie van gelijkhebberij. Heb je niks aan. Laat los. Laat gaan. Zoek de problemen niet op.
Groet,
Miriam Lavell

Montessori

Ik heb zelf op een Montessori gezeten en heb nooit echt begrepen wat er van mij verwacht werd. Gelukkig zag ik in de laatste klas net op tijd het licht, maar er zijn wel hiaten.

Die beschrijving van Miriam klopt precies: achterover leunen en als het dan niet gaat, ligt het aan het kind.

Ook op andere scholen

"Die beschrijving van Miriam klopt precies: achterover leunen en als het dan niet gaat, ligt het aan het kind. "
Dat komt op alle scholen met alle aanduidingen in gelijke mate voor.
Onderwijsmethodes als Montessori (de kast met werkjes), Dalton (zelfstandig werken), Vrije school (heel de mens, sociaal emotionele ontwikkeling), etc. zijn inmiddels volledig geintergreerd in het onderwijsdenken.
Op elke school vind je er iets van terug. Als een breiwerkje van interessantdoenerij en steeds met dezelfde uitkomst: Kind reageert niet, kind is niet goed.
Groet,
Miriam Lavell

Ik reageerde duidelijk op laminaat, en ik zeg nergens dat dit kind niet naar groep 2 kan,wel? Maar lekker ravotten in de bouwhoek inderdaad en gewoon lekker spelen is ook belangrijk voor je ontwikkeling. Ik had thuis geen 20 kleuters en een bouwhoek van ettelijke vierkante meters in de aanbieding, jij wel?
Ik reageerde op de tips van laminaat, die ik behoorlijk ver vindt gaan.

Tja

Als je slechts een opmerking citeert lijkt het kort door de bocht. Maar een hele handleiding schrijven voor begeleiden een kleuter waarin spelen niet voorkomt, klopt ook van geen kant, wel?

Plezier

Fio:"Maar een hele handleiding schrijven voor begeleiden een kleuter waarin spelen niet voorkomt, klopt ook van geen kant, wel?"
Als je 'spelen' vervangt door 'plezier' dan ben je er.
Groet,
Miriam Lavell

Kleuter

Iedereen weet zo langzamerhand wel dat ik een voorstander ben van versnellen mits dit op gegeven moment de enige en beste oplossing is. Pas als verrijking/verdieping/verbreding niet mogelijk of niet voldoende is.
Aylazoon zit in groep 1 en mag werkjes doen van groep 2. Dat wil hij (nog) niet terwijl hij het best zou kunnen. Volkomen des kleuters. Hij beleeft de lol nog niet van de uitdaging en de motivatie. Het concept "mijn leren is spelen en mijn spelen is leren" werkt nu dus nog niet voor hem op school. Dat komt later dan nog wel. Plezier moet nu wel degelijk vooropstaan.
Hij wordt dus wel uitgedaagd en krijgt de mogelijkheid om te differentieren.
Lekker na de zomer gewoon naar groep 2 laten gaan. Dan doet hij die werkjes waarschijnlijk wel en kan hij verder met differentieren. Mocht dat niet genoeg zijn kan hij altijd nog versnellen.
Ik lees nergens dat hij vast loopt op school dus waarom dan nu keihard proberen het onderste uit de kan te halen terwijl dat er nog niet in zit? Het is een jochie van nog geen vijf jaar oud!
Mijn hb zoon liep ook als kleuter gigantisch voor maar hij heeft moeiteloos en met veel plezier de onderbouw doorlopen zonder versnelling met maar minimale verrijking. Pas in groep 3 bleek differentiatie niet voldoende te zijn en vandaar de eerste versnelling. Ook omdat hij dat zelf wilde; niet alleen omdat school dit nodig vond.
Hij zat ook op een Montessorischool. Het voordeel van die combinatiegroepen is dat een kind vrij makkelijk wat kan meepikken van de hogere groepen zonder daadwerkelijk een groep over te slaan.
Ja, je zou Aylazoon best nu al naar groep 2 kunnen laten gaan. Misschien pakt dat goed uit, misschien ook niet. Met dit soort zaken weet je helaas pas achteraf of het een goede beslissing is of niet.
Ik zou in dit geval het risico toch niet nemen. Zeker niet omdat school het gooit op "geen goede werkhouding" hebben.

Er is geen risico

Elissa:"Ik zou in dit geval het risico toch niet nemen. Zeker niet omdat school het gooit op "geen goede werkhouding" hebben."
Er is helemaal geen risico. Het maakt helemaal niet uit. Zo precies komt dat aanbod helemaal niet, die kleuters maken er op hun eigenwijze manier helemaal zelf wat van en daarbij maakt het ze werkelijk niet uit wat. Ze maken hun eigen plezier.
Het wordt pas een probleem als er van dat wat ze doen een precieze volgorde, een werkhouding, discipline, uitkomst binnen de lijntjes of scores wordt geeist.
Hoe meer het kind op die manier op de huid gezeten wordt, hoe meer leervaardigheid/eigen initiatief het verliest.
Dat kind kan best naar groep 2, zelfs naar groep 3, net als de grootste horde in de klas. Het wordt een probleem als daar vorm-eisen aan gesteld worden.
Ayla doet dat op haar manier: hij moet groep 2 werkjes doen, juffen moeten dat aanbieden.
De juffen doen dat op hun manier: hij moet die werkjes zelf pakken om van een goede werkhouding blijk te geven.
Laminaat doet het op haar manier: hij moet die groep 1 werkjes perfect gaan doen.
Dat soort in een vorm gedril heeft risico's. De werkjes zelf, van welk niveau ook, niet.
Groet,
Miriam Lavell

Risico

Dat is het in dit geval dus wel een risico omdat het zou gaan om "gedril" en er bepaalde vorm-eisen aan gesteld worden. Niet omdat het kind daar plezier aan beleeft.
Bij beide versnellingen van mijn zoon zijn we (school en ik) er vooral van uitgegaan wat zoon zelf vond en wilde. Van vorm-eisen was geen sprake.

Reactie

die kleuters moeten 5 moetwerkjes per week maken, welke dat zijn hangt op een planbord, groep 1 heeft andere moet werkjes dan groep 2.
Bij de groep 1 moetwerkjes moet je denken aan het herkennen van kleuren, het herkennen van vormen, fruit, herkennen van getallen tot 10. ga zo nog even door.
Het is geen drama als ze de moetwerkjes niet afkrijgen maar het is wel het streven dat ze in de loop van de ruim 2 kleuterjaren leren deze binnen een week af te hebben.
Waar het ons om gaat is dat we ons totaal niet kunnen voorstellen dat het voor kleuterzoon leuk is om de getallen tot 10 op welke manier dan ook te oefenen, of de vormen of de kleuren. dat zijn dingen die hij 2 jaar geleden al kon. De rest van de week klooit hij wat aan in de bouwhoek, knutselt wat, maakt kralenplanken. En dat vinden we ook prima want dat hoort ook erbij. Waar het ons om gaat dat de afspraak die we hebben gemaakt dat hij werkjes op niveau zou krijgen in de praktijk heel moeilijk lijkt te gaan en dan inderdaad voornamelijk omdat zoon totaal geen behoefte aan die werkjes heeft.
Ik wil hem dus niet drillen maar ik wil wel wat meer werk op niveau. En als ze dat kunnen realiseren terwijl hij in groep 1 of 2 zit is het mij ook goed alleen nu wordt heel makkelijk gezegd: hij is een jonge kleuter qua gedrag (want hij gaat niet goed om met de werkjes) dus is het ook niet nodig om hem verder te stimuleren.

Onze 7 jarige grijpt ook niet naar moeilijke werkjes, schoolwerk is in haar ogen uberhaupt stom en onnodig. Haar moet je ook stimuleren en af en toe dwingen. Haar laat je ook niet hangen in begrijpend lezen groep 4 niveau omdat ze zelf niet vraagt omdat hoge niveau. Nee je geeft haar groep 8 niveau en ziet dan dat ze het leuk vind en het aankan.

Het gaat ons dus niet zozeer om de klas waar hij inzit maar wel dat we graag goede en duidelijke afspraken willen, als je gaat wachten totdat hij zelf wat gaat doen dan wacht je in groep 8 nog steeds volgens mij.

Ik hoop dat ik het zo duidelijk heb uitgelegd zonder weer al te pusherig over te komen.

Loslaten

ayla:"Waar het ons om gaat dat de afspraak die we hebben gemaakt dat hij werkjes op niveau zou krijgen in de praktijk heel moeilijk lijkt te gaan en dan inderdaad voornamelijk omdat zoon totaal geen behoefte aan die werkjes heeft. "
Waarna er tussen jou en school discussie ontstaat over de vorm daarvan, de mate waarin en de eisen waaraan je zoon moet voldoen. Gelijkhalerij over de rug van je kind.
Laat gaan. Laat los. Je wint er niks mee.
ayla:"Het gaat ons dus niet zozeer om de klas waar hij inzit maar wel dat we graag goede en duidelijke afspraken willen, als je gaat wachten totdat hij zelf wat gaat doen dan wacht je in groep 8 nog steeds volgens mij. "
Precies dit soort overdrijving slaat de plank mis. Als jij stopt met het de juffen op de huid zitten over 'afsrpaken' dan stoppen zij met je zoon op zijn huid zitten en hij doet ondertussen gewoon wat er is: dat is volgend jaar werkjes van groep 2, zal hem een biet zijn.
Buiten school ontwikkelt hij zich gewoon verder.
Laat gaan. Laat los. Je wint er niks mee.
Groet,
Miriam Lavell

Miriam ot vraag

even een korte vraag over oudste, als een kind standaard de cito's slechter maakt dan de methodetoetsen en dan het in de klas laat zien en het krijgt als schooladvies VWO accepteren alle VWO scholen dan ook zo'n kinderen?
Ik heb laatst gehoord dat het in zo'n geval toch handig is met een geldige IQ test te komen of in ieder geval een andere test waaruit blijkt dat een kind het VWO aankan

Ligt aan de school

Kan ik niks van zeggen. Ligt helemaal aan de school.
Er is een ander misverstend vrees ik.
Dat heeft hier mee te maken:"En als ze dat kunnen realiseren terwijl hij in groep 1 of 2 zit is het mij ook goed alleen nu wordt heel makkelijk gezegd: hij is een jonge kleuter qua gedrag (want hij gaat niet goed om met de werkjes) dus is het ook niet nodig om hem verder te stimuleren. "
Dat wordt heel makkelijk gezegd, omdat het moeilijk is (tijd en extra werk kost) om jouw kind heel precies op maat te volgen en uit de tent te lokken.
Daar heeft de school geen zin in.
Jouw klachten doen met regelmaat alsof scholen dit soort dingen maar gewoon hebben te doen, alsof je afspraken zou kunnen maken, alsof je invloed zou kunnen hebben op de werkplanning van een juf 'afspraak is afspraak'.
Dat kan dus niet.
Als deze basisschool van jou de indruk heeft dat jij een lastige veel eisende en veel vragende ouder bent, als de vo school daar lucht van krijgt (ja, er wordt over je geroddeld tussen scholen), dan zou het best wel eens kunnen dat ze je dochter niet willen op het vwo.
Ook niet met geldende iq test.
Overigens: staat voor je dochter dit jaar de overgan naar vo al op het spel dan?
Groet,
Miriam Lavell

Nee

Gelukkig niet zeg, het was meer nieuwsgierigheid vanuit de discussie die ik laatst met iemand had. Die voorspelde veel problemen voor ons terwijl onze school juist aangeeft dat het wel goed komt met vwo advies. Pure nieuwsgierigheid dus

En school ziet ons geloof ik nog niet als vervelende ouders

Verstuurd met de Ouders Online iPhone app.

Ik zou

Hup naar groep 3 laten gaan na de zomer. Hij heeft het niveau al ruim! Hoeft ie helemaal geen groep 2 werkjes speciaal voor te doen ( tuurlijk heeft hij daar geen zin in). dan is groep 3 nog gepast moeilijk, leert ie nog wat (en leert ie leren).
Nu nog anderhalf (!) jaar vooruit is garantie op verveling in groep 3 en dus helemaal geen goede werkhouding.
Loes

Zo werkt dat niet

Loes, daar ga je als ouders niet over. Dat beslist de school. De school/juffen vinden dat hij het niveau niet beheerst. Hoe meer druk je zet, hoe meer ze dat gaan 'bewijzen', hoe meer dat kind op de huid gezeten wordt, hoe meer het zelf denkt dat het dom is.
De voorspelling die je doet, klopt niet. Niet elk kind dat al kan lezen verveelt zich in groep 2.
Go with the flow.
Groet,
Miriam Lavell

Loes

Een slim kind leert niet leren op de basisschool. Die gaat daar fluitend met twee vingers in zijn neus doorheen.

Geen logica

P, er is geen logica. Het helpt dus ook niet om met logische argumenten aan te komen.
Het verschil tussen een 'gewoon' kind (net zou oud niet eens zo ver) een een kind dat voor is, is dat juffen op dat laatste kind extra letten. Zeker als zij eigenlijk vinden dat ie niet door had gemogen.
Ze gaan dat kind op de huid zitten. In alles controleren. Hij mag geen fout meer maken. Daar krijg je doodzenuwachtige kinderen van die helemaal niks meer willen.
Gewoon met rust laten en dan maar niet extra uitdagen op school is een beter alternatief. Dat uitdagen kan elders ook en op school is er tenminste een bouwhoek.
Groet,
Miriam Lavell

Leve de laptop

P:"k voorzie dus wel problemen: groep 3 overslaan en dan krijg je gezeur met schrijven. "
Komt het daarvan dan? Bovendien snap ik dat probleem helemaal niet.
"Volgens mij wil dit kind wel lezen en schrijven en rekenen en spelen in de zandbak en bouwhoek maar geen kleuterwerkjes doen."
Ja. Laat hem maar met rust dus.
"Nog anderhalf jaar verplicht die werkjes waar hij, als hij in groep 2 zit, binnen no time achterkomt dat hij die allang kan als hij ze verplicht moet doen vind ik ook geen oplossing. "
Welnee. Op enig moment komt er een toetsje, daar scoort ie de wereld op en dan gaan de juffen wel hollen. Het lost zich vanzelf op. De juffen zijn nu niet overtuigd. Er is geen makkelijke manier om ze wel te overtuigen.
"Achterstand op schrijven bij een kind wat motorisch al niet zo sterk is vind ik het grootste probleem wat hier om de hoek staat. "
Dat probleem zie ik niet en ik snap het niet.
Leve de laptop en wie dan leeft....
Hij zit nu in de kleuterklas met twee juffen met een mening. Daar moet je nu het beste van maken voor nu.
Groet,
Miriam Lavel