Wie denkt mee over kleuterzoon

Eenvoudige vervanging

Gerry:"En op die ervaring zijn al heel wat slimme kinderen later enorm vastgelopen, "
Nu doe je alsof er tussen de kleuterklas en dat 'later' geen tijd of ontwikkeling zit die die vaardigheden alsnog bijspijkert.
Dat is natuurlijk onzin. Je hoeft een kleuter niet met dat soort gedoe te vermoeien. Kleuters doen de dingen voor zichzelf, niet voor het hoge doel. Hoe hoog begaafd ook, ze zijn ook kleuter en gaan pas echt op zichzelf en hun omgeving reflecteren als ze een jaar of zes zijn en krijgen daar, net als alle kinderen, weer wat moeite mee in de puberteid.
Ja, daar moet wat mee, maar niet in de kleuterklas.
Gerry, je kunt je kind natuurlijk ook een boek mee van huis geven. En stoepkrijt voor in de pauze. Of een loep om in de bosjes naar beestjes te zoeken.
De kern van de zaak is dat die schoolse lesjes niet nodig zijn. Als het probleem is dat kind zich in de klas druk gedraagt, dan moet je daar wat op verzinnen.
Wees creatief en flexibel.
Maar tegelijkertijd: er is niks mis met lesjes op niveau. Als iedereen daar tevreden over is, dan is dat ook best.
Nou ja, ik kan me ondertussen niet voorstellen dat die kleuters dat soort lesjes net zo inspirerend vinden als dat boek dat thuis in de kast staat.
Groet,
Miriam Lavell

En dan nog wat

Gerry:"Misschien kun je haar eens vragen waarom kinderen werkjes moeten doen. En dan met de doorvraag waarom die werkjes dan een bepaald niveau moeten hebben. En als dan het kwartje nog niet valt of ze denkt dat bij een normale kleuter werkjes op peuterniveau een jaar lang goed zullen werken."
Dit ruikt trouwens naar een typische hoogbegaafdenlobby mythe: namelijk dat het onderwijs aan alle kinderen lesjes biedt waar ze wat van leren cq die naadloos aansluiten bij hun niveau.
Dat is niet waar.
Het aanbod is het resultaat van arbitrair gestelde einddoelen dat vervolgens tamelijk arbitrair weer in 8 stukjes wordt verdeeld. Het gaat over wat leerlingen idealiter minimaal zouden moeten kunnen, niet over wat ze minimaal zouden kunnen leren.
De grote bubs kan de basisschool ook in 6 jaar doorlopen, met precies dezelfde uitkomst.
De suggestie die je wekt, alle kinderen krijgen werk waar ze wat van leren dus hb-er moeten dat ook, klopt niet. Zo nauwgezet zit het onderwijsprogramma helemaal niet inelkaar.
De omgekeerde vraag is dus: als alle kinderen maar wat meehobbelen, waarom zou je dan druk maken om een tevreden maar net zo hobbelende hb-er?
Groet,
Miriam Lavell

Het gaat over kleuters

Gerry:"Miriam, ik heb het niet over alleen de kleuterklas."
Het gaat hier wel over de kleuterklas. Over een kind van 5. Ook een hb kind van 5 kun je niet vermoeien met het concept van het hogere doel van de training.
Die kinderen trainen niet, die doen maar wat en houden bij zich wat ze interressant vinden. Dat heeft geen structuur. Wel een verrassend hoog effect. Eigenlijk: laat die kinderen vooral gaan. Ze kiezen zelf beter uit wat interessant voor ze is, dan volwassenen dat doen.
Pas als ze ouder zijn, jaar of 7, is dat concept er wel. Dan wordt het noodzakelijk te leren daarmee om te gaan, hoewel dat ook weer niet per se op school hoeft. Het is een vaardigheid die je ook elders op kunt doen (muziek of hobby).
Maar goed, tijd zat ondertussen. Het gaat wel mis als je daarbij alleen op school vertrouwt. School leert het ze niet.
"Er lopen niet voor niets zoveel slimme kinderen vast op een gegeven moment. Ik weet dat dat lastig voor te stellen is voor de ouders van slimme kinderen bij wie dat niet gebeurt (of bij wie dat vroeger zelf niet gebeurd is), maar het is wel zo. "
Je maakt hier een onnodige uitzondering. Vastlopen in het vervolgonderwijs is bijzonder gebruikelijk. Mbo-ers doen het vaker dan wo-ers schijnt. Dus daar gaat je theorie dat zij dat allemaal wel op de basisschool geleerd zouden hebben.
Fictie.
zie ook http://www.ouders.nl/cgi-bin/TMMforum/NFshowpost.cgi?sinds=7&template=1&actueel=1&usrkey=21006193601640726554&archief=0&thread=172620&forumsel=23&forum=23&post=2838391 'voorbereiden op vwo'
De nationale knuffel hb-er loopt ook vast. Hij doet niet zoveel meer op school/universiteit. Is vooral met zijn muziek bezig. Dat is alleen maar erg als je voor hem gaat zitten invullen wat hij met dat hoofd zou moeten gaan doen. Waar zijn einde ligt. Gelukkig mag hij het zelf weten en raakt er niemand in paniek.
"En verder heeft mijn zeer slimme kleuter niet zo\'n belangstelling voor boeken uit de kast trekken, om zichzelf te leren lezen o.i.d. Dat gold blijkbaar voor jouw kind, maar de mijne vindt 26 letters gewoon veel, en het boeit niet."
Je vergelijkingen gaan een beetje mank. Hou maar op over mijn kleuter. Die heeft zichzelf pas in groep 6 leren lezen, tot die tijd bestendig Avi 1 gescoord.
Hij was wel erg tevreden met die boeken, maar wat hij daar zo interessant aan vond weet ik echt niet. Hij heeft zich er niet over hoeven verantwoorden.
"Dus geef mij maar een juf die gewoon heel leuke werkjes weet te verzinnen waarbij jongste zich prima vermaakt en nog wat ontdekt ook."
Ja, dat is ideaal. Maar niet alle juffen hebben dat talent. Bovendien: zit ze op de huid met een private mening over lesje zus of zo en zij verliezen ook hun laatste spoortje creativiteit.
Heb overigens vooral niet de illusie dat jouw kind door de mazzel die hij nu heeft niet zal vastlopen in de toekomst.
Groet,
Miriam Lavell

Miriam

Miriam, ook kleuters kunnen al vastlopen, spelen alleen is niet zaligmakend en ze hun gang laten gaan is geen recept voor het vermijden van problemen. Was het maar zo. Dat zou het leven zoveel makkelijker maken, gewoon ze geen lesjes laten doen en je krijgt ze goed in hun vel groep 3 in. De werkelijkheid is helaas anders, maar ik heb niet de illusie dat jij daarvan overtuigd kan worden.

En verder, niemand heeft het over honderd procent altijd wat leren, behalve jij. Gewoon de verplichte doorgaande leerlijn, werk op niveau, het is allemaal best haalbaar. Het vraagt alleen beleid van de school. Gelukkig zijn er een heleboel mensen in het onderwijs, die daadwerkelijk gedreven zijn om kinderen wat te leren en die daar gewoon voor zorgen. Soms moeten ze wat meer kennis krijgen zoals duidelijk de juf van Aylazoon. Maar het kan prima. Wetten zijn soms slecht en vaak niet zaligmakend. Kijken naar kinderen in plaats van de oren laten hangen naar politiek werkt beter en kan ook in deze tijd nog steeds.

Jij je zin

Gerry, je komt hier het draadje binnen met een soort algemene formule alsof die voor alle hb kinderen zou gelden. Je hebt eigenlijk nog niks gezegd over het geval waar het hier over gaat: kind van 5, kleuterklas, heeft geen zin in werkjes is verder tevreden.
Van dat kind is de veronderstelling dat ie voor is. Of dat kind ook hb is, is helemaal niet eens bekend.
Dit:"De werkelijkheid is helaas anders, maar ik heb niet de illusie dat jij daarvan overtuigd kan worden. " klinkt in die context als een bezwering.
"En verder, niemand heeft het over honderd procent altijd wat leren, behalve jij."
Nee, jij. Het gaat over 5 werkjes in de week. Waar maak je je druk om? Wie zegt dat wat dat kind in de bouwhoek doet niet 'op niveau' is?
"Gewoon de verplichte doorgaande leerlijn, werk op niveau, het is allemaal best haalbaar. Het vraagt alleen beleid van de school. "
Jij je zin. Vanaf volgend jaar wordt het dat. Verplicht en precies tot op de punt nauwkeurig. Wel een dingetje: grillig presteren mag niet meer. Of althas, daarmee verlies je direct je status (niveauletter) en dus je kans op werk dat aansluit.
"Wetten zijn soms slecht en vaak niet zaligmakend. Kijken naar kinderen in plaats van de oren laten hangen naar politiek werkt beter en kan ook in deze tijd nog steeds."
Tegen wie heb je het?
De politiek heeft de oren laten hangen naar dat deel van de hb-lobby dat wil wat jij betoogt. Dat wordt wet en ieder geval praktijk, want de methodes en de toetsen liggen al klaar.
Ik begrijp alleen niet zo goed hoe jij denkt dat dat een kind zal kunnen ontslaan van onderschat worden, onnodige herhaling en micromanegement tot op het debiliserende af.
De experklasjes zullen gevuld zijn met meegaande kinderen die de vaardigheid ontwikkelen om goed te scoren op toetsen.
Denk je dat dat helpt? Denk je dat het de zoon van ayla zou helpen? Denk jij dat de dochter van ayla die met enige regelmaat slecht scoort op toetsen zal worden toegelaten tot het vwo onder deze nieuwe, fijne, doorlopendeleerlijn hemel?
Maar nogmaals: jij je zin.
Groet,
Miriam Lavell

Ook een dilemma, net andersom

Onze dochter (januari 5 geworden) is juist het tegenovergestelde. Ze is wel slim maar niet heel erg slim/ voor. Wel is ze heel serieus en houdt ze van werkjes, leren en uitdaging. Op basis daarvan is ze, omdat dat aansloot bij haar ontwikkeling, na de zomervakantie naar groep 2 gegaan. Nu de twijfel of ze volgend jaar naar groep 3 kan.
Haar sociale ontwikkeling is prima, en ze heeft vooral aansluiting bij kinderen die ook naar groep 3 zullen gaan. Haar werkhouding en concentratie zijn goed en niveau is passend bij de groep waar ze nu in zit. Ze scoort B's op de groep 2 cito.
Mijn zorg is, als we haar niet door laten gaan, of ze zich niet zal vervelen (juist omdat zij wel houdt van die uitdaging) en of ze wel aansluiting zal vinden bij de jongere kinderen. Mijn zorg is, als we haar wel door laten gaan, of ze niet als het moeilijker wordt toch vast gaat lopen. Juist omdat ze ook wel erg perfectionistisch en faalangstig is en daarnaast dus de jongste van de klas.
Wie heeft raad, de juf vindt het ook lastig om te beslissen en laat het voor een deel aan ons als ouders over.

Bandbreedte

Wat vind je dochter er zelf van? Als ze het zelf logisch vindt dat ze doorstroomt, niet doorstromen als zittenblijven beschouwt, dan zou ik haar door laten gaan.
Zorgen om het niveau hoef je niet te hebben. De bandbreedte van het aanbod is enorm. Althans, het zwaartepunt ligt op het niveau dat de meeste leerlingen (ook de iets zwakkere) gewoon halen. Voor haar gaat het niet te moeilijk worden, hooguit gaat ze meehobbelen met het gemiddelde van die klas.
Als haar beoordeling ook nog eens op de nieuwe manier wordt afgemeten (google alternatief leerlingenrapport), dan komt daar uit dat ze wellicht gemiddeld scoort op toetsen in groep 3 of 4, maar ten opzichte van haar leeftijd (groep 2 of 3) goed scoort.
Je kunt altijd later nog, groep 6 of zelfs groep 8, besluiten dat ze nog een jaar langer op het bo blijft dan haar klasgenoten. Tegen die tijd zal ze dat zelf ook beter kunnen begrijpen/beredeneren.
Nu is wel of niet groep 3 nog een keuze tussen wel of niet mogen lezen/schrijven en wel of niet met de vriendinnen mee om redenen die maar lastig uit te leggen zijn.
Groet,
Miriam Lavell

Miriam (ot sorry ayla)

Bedankt voor je reactie.
Ik denk dat dochter inderdaad verwacht dat ze gewoon doorgaat naar groep 3 en mijn voorkeur gaat daar denk ik ook naar uit omdat ze het niveau wel aankan en haar vriendinnen ook doorgaan.
Ik begrijp wat je zegt over de bandbreedte. Haar huidige juf ziet dit ook zo en denkt niet dat ze niet mee zal kunnen komen maar zegt ook dat we het risico lopen dat ze in de toekomst misschien b's en c's zal scoren op de cito terwijl ze als ze een jaar later zou doorgaan misschien a's zal scoren. Maar goed dat blijft natuurlijk een gok en zoals je al zegt kan je ook altijd nog later beslissen een extra jaar op de basisschool te blijven. Voor nu is doorgaan denk ik de beste keuze, en dat heb jij wel bevestigd.

Juf weet het nog niet

"maar zegt ook dat we het risico lopen dat ze in de toekomst misschien b\'s en c\'s zal scoren op de cito "
Dat is niet waarschijnlijk, juist omdat wat wordt aangeboden niet zo vreselijk zwaar is. Gewone kinderen kunnen die basisschoolstof ook in een kortere tijd eigen maken.
Maar bovendien, juf weet dat kennelijk nog niet, in de nabije toekomst worden de vorderingen niet meer afgemeten in vergelijking met de groep waar de leerling zit, maar in vergelijking met de leeftijd.
Bijvoorbeeld: een kind van 6 die in groep 4 op de toets M4 een C scoort, scoort voor de eigen leeftijd een A of B.
Jouw kind gaat op _haar_ schaal niet naar beneden zakken. Nogmaals: google alterantief leerlingenrapport.
Groet,
Miriam lavell

Angelina

Net als wat Miriam zegt: gewoon laten doorgaan. Niet laten doorgaan (zittenblijven) zal haar nog faalangstiger en perfectionistischer maken (faalangst en perfectionisme wordt niet minder door een kind te laten zitten; integendeel) en zal haar die broodnodige uitdaging doen missen.
Het de jongste zijn is in dezen absoluut niet van belang. Ze heeft een vriendinnengroep en het gaat sociaal lekker dus wat zegt die leeftijd dan helemaal? Mijn zoon is ook altijd de jongste (en de kleinste) van de klas geweest en nog steeds (2 keer versneld; nu net 11 en in 1gym) en hij zit er totaal niet mee. Ik merk het ook niet aan hem en de rest van zijn klasgenoten merken het ook niet en accepteren hem gewoon om wie en hoe hij is.
Gewoon go with the flow oftewel hetzelfde advies als aan Ayla. Gaat het lekker zo, lekker laten gaan. Mochten er later wel problemen rijzen zie je dan wel weer wat en hoe verder.

Miriam, ook nog een ot vraag

zou jij ene reden kunnen bedenken waarom oudste het standaard slecht doet bij cito's. Man en ik zetten er echt vraagtekens bij. Volgens mij heeft ze zelfs bij de taalvakken waar ze een megavoorsprong in heeft slechte resultaten.
de opmerking van haar juf was al dat ze haar beter de toets zonder antwoorden konden geven en dat ze het dan waarschijnlijk veel beter zou doen. Is het de denkwijze, de meerkeuzevragen of dat er onderwerpen door elkaar staan.

Te diep nadenken

Lesinhoud en toetsen gaan uit van de veronderstelling dat volgorde en herhaling cruciaal zijn bij het aanleren en dat dat te meten is met een toets.
Die veronderstelling is niet onderzocht. Het is een aanname. Eigenlijk is helemaal niet bekend of leren zo werkt of dat het beter op een andere manier kan.
Maar voor de grote massa lijkt het voldoende te werken.
Er zijn wel mensen die duidelijk laten zien dat het bij hen niet zo werkt. Ze kennen de tafels niet, maar zijn toch goed in wiskundige vraagstukken. Ze krijgen het niet voor elkaar om eenvoudige rijtjessommen foutloos te maken, maar kunnen wel uit hun hoofd wortel trekken.
Zet die laatste aan een rekentoets groep 8 en de kans bestaat dat ie maar net een voldoende haal
Daar komt dan nog bij dat methodes en toetsen de onhebbelijke gewoonte hebben om in tekst en voorbeeld niet consistent te zijn. Zie beneden de discussie over cape en cake (keep en keek).
Hoe meer je weet en hoe meer inzicht je hebt, hoe lastiger het is om de bedoeling van dit soort vragen te begrijpen. Je raakt in de war, denkt te diep na, snapt de context niet of vindt alle antwoorden fout, of alle antwoorden goed.
Niet toetsbaar zijn is een bekend verschijnsel bij hoge intelligentie.
In het verloop van een IQ test wordt dan ook vaak gevonden dat er meer fouten zitten in de makkelijke vragen en minder in de moeilijke (die sluiten beter aan bij het denkniveau).
"de opmerking van haar juf was al dat ze haar beter de toets zonder antwoorden konden geven en dat ze het dan waarschijnlijk veel beter zou doen. "
Dit begrijp ik niet. Hoezo een toets mét antwoorden geven?
Het zou beter zijn om de toets mondeling af te nemen en uitleg bij het gegeven antwoord te vragen. Moet je wel een juf hebben die óók in staat is te zien waarom het gegeven antwoord wel goed is.
Groet,
Miriam Lavell

Voorbeeld

Zoon had een keer zoon rijtje: wat hoort er niet in thuis.
Koe, paard, ezel, tafel.
Zijn antwoord: ezel. Dat woordt heeft twee betekenissen (hoort bij tafel als ook van hout/meubelstuk/niet levend of hoort bij paard en koe als ook een hoefdier.)
Diet toetsvraag is gemaakt in de veronderstelling dat kinderen van die leeftijd de tweede betekenis van ezel niet kennen.
Groet,
Miriam Lavell

Miriam

"Hoezo een toets mét antwoorden geven?" Zonder de multiple-choice-antwoorden denk ik?

skik

Sociaal wenselijk

Aja, open vragen. Hm, ik weet het niet. Toetsen en testen (ook IQ test) zijn nu eenmaal met multiple choice.
Dat betekent dat het van belang is om te leren hoe dat werkt. Zo was het antwoord van mijn zoon in principe wel een goed antwoord, maar is het ook goed om hem uit te leggen waarom de toets dat andere antwoord wil hebben.
Sociaal wenselijke antwoorden, waarbij de sociale omgeving de toetsomgeving is.
Wat slimmer is (en wat ik ook gedaan heb met mijn zoon) is naar het principe van testen en toetsen, doortoetsen.
Als je ervan uitgaat dat een onvoldoende scoren betekent dat de leerling kennis mist en daardoor moeilijker werk niet zou kunnen doen, dan kun je dat onderzoeken.
Neem een moeilijker toets en kijk hoe het kind daar scoort. Maakt het daar evenredig meer fouten, dan heb je waarschijnlijk gelijk. Maakt het daar net zoveel of minder fouten, dan gaat voor dit kind iets anders op.
Op die manier heb ik mijn zoon van dat eeuwige ge-avi afgeholpen. Hij maakte op alle toetsen evenveel fouten. Van AVI-1 tot AVI uit. Leestempo ging niet achteruit, aantal haperingen of versprekingen ook niet, lange woorden deed hij makkelijker dan korte.
Conclusie: systeem werkt niet voor hem. Stoppen met die onzin.
Groet,
Miriam Lavell

Zal het eens vragen

Zaterdag komt zoon schaatsen. Ik zal hem dat rijtje nog eens voorleggen. Volgens mij weet hij zelf allang niet meer wat hij toen waarom geantwoord had.
Ik ben benieuwd wat hij nu van dat antwoord vindt.
Ik denk dat hij nu wel het goede antwoord geeft.
Het probleem met jonge kinderen is nu eenmaal dat ze wat lastiger afstand van zichzelf kunnen nemen. Kind neemt de toets serieus (ik moet goed nadenken) en slaat daarin door (geeft van alle mogelijkheden het beste, meest sluitende, antwoord). Voordat ze in staat zijn zich te verplaatsen in 'dat wil de toetsmaker weten' gaan er nog wel wat jaren overheen. Dat was in het vo bij steeds maar weer andere leerkrachten ook een probleem voor zoon.
Groet,
Miriam Lavell

Het liefste

Zou ik school vragen die cito voor haar af te schaffen, het moge wel duidelijk zijn dat het voor haar niet werkt. Maar afgezien van het feit dat ik niet weet of dat wel mag vraag ik me af of deze toetsen niet een goede oefening zijn voor die verplichte eindtoets die komt.

Ik weet nog niet alle uitslagen maar erger dan die zeer lage E voor woordenschat kan het niet worden gelukkig heeft meester deze meteen in de prullenbak gemieterd

Verstuurd met de Ouders Online iPhone app.

Zo niet

Als ze ze alleen maar fout maakt en een slecht resultaat hoort, dan gaat ze er niet van leren.
Die bijzonder slecht gemaakte woordenschattoets moet je dus bewaren en met haar doornemen. Waarom heeft ze die antwoorden gegeven?
Je kunt haar daarbij dan ook uitleggen waarom de toetsmaker dat andere antwoord wil hebben (niet het beste, maar meest passende in de context).
Overigens: Cito toetsen zijn niet verplicht. Nog niet. En bovendien: als helder is dat de uitkomst van een toets helemaal niet klopt, kun je een andere laten maken.
Zelfs Cito zal niet kunnen beweren dat de testen en toetsen voor 100% een bruikbare uitslag geven. Ook niet als dat in een wet staat.
Groet,
Miriam Lavell

Samen met school

Ik zou het niet thuis doen, maar op school samen met de leerkracht. Of de leerkracht neemt de fouten alleen door en zijn bevindingen met jou.
Daarna, als helder is wat er fout gaat en natuurlijk ook wat er goed gaat (hoe dochter tot goede antwoorden komt die de toetsenmaker niet wil horen en of dochter een veel moeilijker toets beter maakt), kun je in overleg met de leerkracht ook thuis eens samen met je dochter zo'n toets maken. Jij zou dat antwoord geven want.... zij zou een ander antwoord geven want... de toetsmaker vindt dit of dat antwoord goed en waarom dan?
Niet toetsen, maar praten dus.
Groet,
Miriam Lavell

Daar zou ik niet van uit gaan

ayla zegt steeds dat ze goed kan overleggen met de school. Dat zou ik dan ook als uitgangspunt nemen.
Als er niet te praten is met school, dan kun je je eigen plan trekken. In geval van ayla heb ik echter de indruk dat zij zelf ook te veel vasthoudt aan processen en 'hoe het hoort'. Dat er voor haar op dat punt nog een hoop te leren is en dat zij naast haar dochter voor haar dochter niet zomaar een verbetering is.
Als er te praten is met school, dan kunnen ze er samen uitkomen.
Groet,
Miriam lavell

Toetsen

Mijn zoon had ook problemen met de oefen-Cito's. Heel vreemd omdat hij met alle andere toetsen A's haalde.
De hb-deskundige op school zei dat dit best vaak voorkomt. Die kinderen denken te diep na, komen met verbanden die er niet zijn danwel niet gevraagd worden, idem met dingen lezen tussen de regels door etc. Ze gebruiken vaak andere strategieen die soms dus weleens het ongewenste antwoord geven. Nemen dingen letterlijk die figuurlijk bedoeld worden en andersom. Gaan twijfelen met een negatief resultaat.
Zoon werd daarvoor naar een Remedial Teacher gestuurd. Het was een kwestie van even uitleggen hoe zo'n toets gemaakt wordt, hoe die te lezen, te interpreteren en tot het goede antwoord te komen. "Wat wordt er nu precies gevraagd en hoe krijg je dat goede antwoord."
Hij had maar 2 afspraken nodig om vervolgens die Cito geweldig goed te maken. Achteraf zei hij zelf ook dat hij de boel in zijn hoofd veel te ingewikkeld had gemaakt en dat het eigenlijk een eitje was.
Je kan dit uiteraard het beste op school bespreken maar ik denk dit heel eenvoudig opgelost kan worden.

Hmm miriam

Je geeft een voorbeeld over de toetsvraag:
Koe, paard, ezel, tafel.
Zijn antwoord: ezel. Dat woordt heeft twee betekenissen (hoort bij tafel als ook van hout/meubelstuk/niet levend of hoort bij paard en koe als ook een hoefdier.)
Diet toetsvraag is gemaakt in de veronderstelling dat kinderen van die leeftijd de tweede betekenis van ezel niet kennen.

Maar goed, die theorie gaat toch ook mank? Een tafel is om aan te eten maar is ook een tabel, tafel van 1 tot 10 wordt tenslotte aangeleerd En een paard is niet alleen een dier maar ook een turntoestel! Dus, in de lijn van jouw zoon doorfilosoferend is het correcte antwoord een koe. Zou dat goedgekeurd zijn in de toets?

Maar dat is het punt

Terpi, elke theorie gaat mank.
In tegenstelling tot de bedoeling van toetsen, is er niet maar een antwoord goed. Het is maar hoe je het bekijkt.
Verschil is dat er maar weinig zijn die zo'n vraag op verschillende manieren bekijkt. Wie dat wel doet, haalt zijn punten niet.
Het is ondertussen razend ingewikkeld om uit alle mogelijke antwoorden die je ziet, de ene te kiezen die bedoeld wordt.
Groet,
Miriam Lavell

Verschil cito-toetsen en andere toetsen

"Niet toetsbaar zijn is een bekend verschijnsel bij hoge intelligentie."

Wat ik me afvraag, verschillen Cito-toetsen zo erg van methodetoetsen of de WISC qua opzet? Ik kan me voorstellen dat niet toetsbaar zijn mogelijk is, maar hoe kan het dan dat een kind op methodegebonden toetsen en de WISC wel goed scoort en op Cito-toetsen niet? Of op sommige Cito's wel en op andere weer niet? Na vier jaar basisschool heeft een leerling al tig Cito's gemaakt, dan zou je wel gewend moeten zijn aan de opzet. Ik heb nog nooit een gewone groepsCito-toets ingezien, alleen voorbeelden van de eindtoets gezien, maar zijn die gewone Cito-toetsen zo raar, anders?

skik

Skik

Dat vraag ik me ook af.
Hier kinderen die ruimvoldoende tot goed scoren op de methodetoetsen voor begrijpend lezen, maar op de cito een lage D. Snap jij m, snap ik m..

Doortoetsen

Bij het begaafdheidsonderzoek van mijn zoon werd er als volgt getoetst: Kind maakt test net zolang tot er een bepaalde foutmarge bereikt is. Verhouding moeilijkheidsgraad vragen en fouten levert dan IQ getal op.
Maar omdat niet toetsbaar zijn een bekend verschijnsel is, is hij daarna doorgetoetst. Daar bleek precies de stelling: Hij ging alleen maar beter scoren naarmate de vragen moeilijker werden.
Dat leverde 'sterk vermoeden van...' op. Want op basis van IQ scoorde hij gemiddeld niet hoog genoeg (op delen wel).
Ik weet niet of alle testers het op deze manier doen.
IQ testen zijn compleet (gaan over alle gebieden). Cito tussentoetsen gaan over of rekenen, of taal, en dan zelfs stukjes daaruit (technisch lezen, begrijpend lezen, optellen, delen, breuken).
Plussommen fout = onvoldoende. Er wordt niet op een andere manier naar inzicht in getallen gezocht (bij een IQ test wel).
Zo kun je op deeltesten slecht presteren terwijl je inzicht daar naar de IQ test goed lijkt. Bovendien kun je de ene reken of taaltest geweldig doen en de volgende heel slecht.
Op school dachten ze dat zoon 'dom' was, totdat hij in de kleutergroep een lettergrepentest moest doen. Hij scoorde de hoogst mogelijke score. Maar omdat zijn lezen achterbleef, dachten ze dat hij dan toch vooral goed zou zijn in rekenen. Dat werd weer bevestigd door een andere test. De IB-er heeft die test met hem apart gedaan en hem doorgetoetst: 1.5 jaar voorsprong.
Pas veel later heb ik dat begaafdheidsonderzoek laten doen. Daar bleek dat zijn talenten toch vooral in taal zitten. Maar ja, met rekenen dan toch ook nog bovengemiddeld.
Hij heeft tot in groep 8 bijzonder wisselend gescoord op toetsen (proef Cito vmbo-k, eind Cito gymnasium). Ook in het vo was het met regelmaat alles of niks, al werden zijn resultaten wel zichtbaar consistenter.
Zelf denk ik dat kindlief de ene toetsdag meer last had van filosofische hersenspinsels dan de andere.
Groet,
Miriam Lavell

Slechte methode

"Hier kinderen die ruimvoldoende tot goed scoren op de methodetoetsen voor begrijpend lezen, maar op de cito een lage D. Snap jij m, snap ik m.."
Cito is een methode-onafhankelijke test. Dat is niet helemaal waar: het test datgene dat zoal onderwezen wordt. Uit alle methodes zit er iets in, en de meeste methodes zitten redelijk dicht bij wat Cito toetst.
Maar sommige methodes wijken zo zeer af dat de Cito-toets dingen toetst die niet of op een andere manier zijn aangeleerd.
Dan krijg je dat soort verschillen.
Groet,
Miriam Lavell

Viel me mee

Gisteren de citoscores doorgekregen en ik moet zeggen, ik had erger verwacht:
Spelling C
Rekenen D
Begrijpend lezen D
DMT B
Leestempo A
Woordenschattoets na herkansing A+ ipv E

Wat nu gebeurt is bij de woordenschattoets en waarschijnlijk ook bij begrijpend lezen is dat ze vragen overslaat maar wel gewoon doorgaat met antwoorden, die concentratie ook he, tja en dan ga je natuurlijk volledig de mist in. Ze gaf het ook later aan dat ze wist dat ze vragen had overgeslagen maar dat het totaal niet bij haar opgekomen was dat dan de vraag antwoord verhouding niet meer klopt en hulp vragen doe je natuurlijk niet, stel je voor.
Rekenen een D, tja madam is er nog steeds van overtuigd dat ze niet kan rekenen. En als je iets niet kan doen we er ook vooral niet te veel moeite voor want dan leren we dat toch nooit meer. Terwijl de methodetoetsen van rekenen op een enkele uitzondering na eigenlijk best goed zijn, ze heeft nog steeds moeite met automatiseren maar dat hoort wel bij haar. Hetzelfde geldt ook voor spelling.
Maar school was er nu ook over aan het denken om haar die begrijpend lezen toets opnieuw te laten doen en dan op de PC. Ik heb vorig jaar ook al eens gevraagd of het niet mogelijk is dat zij standaard de cito’s op de pc maakt omdat haar concentratie toch altijd een groot probleem vormt.

maar al met al viel het me eigenlijk mee, ook met twee D's

@miriam en ayla

Ze gebruiken 'Goed gelezen!' bij ons op school.
Geen idee of die goed of slecht is.

Toets op de PC maken is niet per definitie beter voor het vasthouden van concentratie. Of je nou naar een scherm moet kijken of een papiertje lijkt me niet zoveel verschil maken.
Onze zoons blijken wel gebaat bij voorlezen, live door de juf of meester, want dan worden ze gedwongen om bij de les te blijven, want de juf of meester ziet het echt wel als je gaat zitten dromen. Een kind achter een pc zetten en er verder niet naar omkijken (wat vaak gebeurt, heb ik begrepen, 'want het kind kan nu zelfstandig aan de slag') schiet ook niet op als je het voor de concentratie doet.