Zoon (7) zit niet lekker in zijn vel (lang)
Onze zoon zit sociaal en emotioneel niet lekker in zijn vel en dat uit zich vooral op school. Hij heeft 1 vriendje waar hij graag mee speelt en dat gaat heel goed. Hij heeft een hekel aan de helft van zijn klas (en uit een sociogram van de juf blijkt dat wederzijds te zijn). Hij houdt samenwerking af. Bij de jeugdclub heeft hij het echter erg naar zijn zin en als we ergens zijn waar hij niemand kent (museum, vakantie) maakt hij vrij makkelijk een vriendje. Hij speelt wel graag de baas als het even kan.
Als de juf iets van hem wil, dat in zijn ogen onrechtvaardig is, dan verzet hij geen stap meer. Bv. zijn tafel werd naar de muur geschoven en hij blijft midden in de klas op zijn stoel zitten en zegt niets meer. Thuis hoor ik dan dat een ander kind en het dus niet eerlijk was. En ook dat hij toch al klaar was, dus geen tafel nodig had en net zo goed kon blijven zitten. Zowel wij als ouders, als de juffen zijn van mening dat “er niet uitkomt, wat er in zit”. Zijn gedrag vinden zij ontoelaatbaar en ze bestempelen hem als achterbaks, omdat hij kinderen hard weet te raken met zijn woorden en daar bij de juf niet voor uitkomt. Als we dat naderhand navragen, blijkt er altijd wel iets aan vooraf te zijn gegaan, dat de juf niet gezien heeft van het andere kind. Probleem is dat onze zoon zijn mond niet meer open doet op zo’ moment en geen contact met de juf meer wil.
Onze zoon is de jongste van de klas (november kind). Hij is vanwege goede cito scores en het feit dat hij de andere kinderen verbaal de baas was, destijds overgegaan naar groep 3. Dit bleek pas op het eind van het schooljaar, daarvoor deugde er niets aan hem: hij wilde niet mee doen met werkjes, kringgesprekken e.d. Wijzelf waren niet verbaast, omdat hij al vroeg goed praatte en een brede interesse heeft en hoopten dat het echte leerwerk in groep 3 hem goed zou doen.
In groep 3 vond hij het fijn, met strenge, doch rechtvaardige juffen, en kon hij zich vastbijten in de stof. Het sociale gebeuren ging grotendeels langs hem heen. Pas op het laatst vond hij daar zijn huidige vriendje en durfde zelfs voor de klas een boekbespreking te houden. De juf gaf aan het eind van het jaar aan, dat hij meer aankon dan het gemiddelde pakket. Zijn eindcito's voor lezen waren weer hoge A's, voor rekenen en spellen een B.
Wij verwachten dus dat hij in groep 4 in de plusgroep zou komen, maar dat gebeurde niet. Zijn eerste rapport was gemiddeld en de juf merkte niets van goede prestaties. Bij de cito in januari scoorde hij daar wederom A’s en B’s (spelling) en vinden ze dat er niet uitkomt wat er in zit (duh).
Dat er sociaal-emotioneel iets niet goed zit, is voor ons duidelijk. Maar wat nu wijsheid is weten we niet. Wie herkent bovenstaande en heeft tips of ideeen?
Ik zou zijn iq laten testen
Het kan zijn dat hij veel slimmer is dan de leerkrachten denken. Een iq-test helpt daarbij.
Mocht er inderdaad een hoger iq uitkomen dan verwacht, dan kun je daarmee in verder overleg met school over aanpassingen in zijn pakket.
Een plusgroep betekent helaas niet automatisch dat daar de kinderen in terecht komen die dat het hardst nodig hebben. Dat hangt af van de criteria die de school hanteert.
Enne
Ik zou de juf heel goed in de gaten houden. Tussen de regels door lees ik eigenlijk dat de juf een machtsstrijd is aangegaan met je zoon. Ik vind het niet kunnen dat een juf een kind: 'achterbaks' noemt. Dat alleen maakt haar in mijn ogen een zeer slechte juf. Ik vind het ook een veeg teken dat ze conclusies trekt uit zijn gedrag zonder dat ze op de hoogte is van alle omstandigheden en zijn kant van het verhaal. Als hij weigert te praten, betekent dat hoogstwaarschijnlijk dat zij de verkeerde vragen stelt, of de verkeerde toon gebruikt.
Houdt je zoon goed in de gaten, want dit kan echt heel slecht zijn voor zijn zelfbeeld. Hij gaat die machtsstrijd namelijk verliezen. Is hij thuis wel ontspannen en vrolijk? Eet en slaapt hij nog steeds goed? Is hij nog steeds geintereseerd in dingen die hij vroeger leuk vond?
Het gedrag van je zoon is wat onze zoon ook zo zou kunnen doen. Het klinkt als gedrag van een kind dat geen vertrouwen meer in de leerkracht heeft. Onze zoon is na een machtsstrijd met zijn juf in een depressie terecht gekomen.
Ik dacht even
dat je het over onze jongste (10) had. Maar onze situatie is net iets anders. Tot vorig jaar (groep 6) was er eigenlijk nooit een probleem, hij had goed contact met bijna alle (7) jongens uit de klas en op de voetbal ook. Beste van de klas in veel dingen, prijs gewonnen met rekenwedstrijd, wel een beetje te eigenwijs maar niet vervelend, super rapporten. Dit jaar is alles plotseling omgeslagen en is hij het pispaaltje van de groep geworden. Er is 1 aanstichter, en 4 meelopers. De overige 2 doen niets. Omdat het zo'n klein groepje is kan hij ook niet makkelijk in de pauze wat anders gaan doen, alle jongens voetballen en hij is vaak slachtoffer. Als hij na een pesterij naar de pleinwacht gaat dan volgt er een gesprek wat afgelsoten wordt met 'niet meer doen jongens'. Dat helpt heel even... Vandaag was het voor het eerst ook op de judo raak (zelfde jongens), en ik wacht op het moment dat het ook op de voetbal begint. Hij heeft het er vaak moeilijk mee, vooral bij het inslapen als alle gedachten gaan malen. Gelukkig heeft het nog geen invloed op schoolresultaten.
Ik lees mee voor tips...
Marjoleine
Hier
Lijkt een beetje op ons verhaal, dochter is alleen jonger, ze wordt binnenkort 6. Er spelen al langer problemen op school bij ons, ze wil niet mee doen met dingen, kringgesprek vindt ze niet leuk, taakjes vind ze niet leuk, ook het extra pluswerk niet. In de klas is ze ongeïnteresseerd en ongelukkig, op het depressieve af. Ze wil niet samenwerken met andere kinderen en ook het afspreken wordt steeds minder. Wij merken dat ze gepest wordt door haar klasgenoten en dat ze daar onder lijdt. Een half jaar geleden hebben wij besloten haar te laten testen. Ze heeft nu 2 sessies kindertherapie gehad en over 3 weken volgen de officiële testen. Psychologe heeft nu al aangegeven dat ze het vermoeden heeft dat ayladochter 2 tot 3 jaar voorloopt op sociaal emotioneel gebied. Dit kwam uit een aantal testen die ze heeft gedaan in spelletjes vorm. Het is ene vermoeden, officieel weten we nog niets. Mocht dit echter zo zijn en stel je voor dat er bij ayladochter ook nog een hoger iq uitkomt dan geeft het wel aan waarom dochter ongelukkig is in de klas. Wij hopen dat als wij straks een diagnose hebben tot de school wat meer wil doen en dochter een stuk gelukkiger wordt.
Annet - intelligentie
Als ik op Internet zoek, dan vind ik wel toepasselijke gedragskenmerken bij begaafdheid. Ik heb alleen niet de indruk dat onze zoon zeer intelligent is. Zeker met rekenen krijg ik er niet echt hoogte van. Hij krijgt nu extra maatwerk bladen, die ga ik thuis met hem doen om te kijken of hij het nu echt niet kan of dat hij er geen zin in heeft. Het is wel een denkertje. We overwegen wel een intelligentie /denkstijlen test te doen. Maar wat kan je daar vervolgens praktisch mee op school?
Overigens herken ik wel kenmerken die op Internet tot begaafdheid worden gerekend, maar dan vooral de keerzijde 
Hekel aan inprenten, maakt huiswerk niet, zoekt vriendjes onder gelijkgestemden, is minder populair bij leeftijdsgenoten, hij kiest zijn doel zodat hij zeker weet dat hij niet kan falen en accepteert het als hij sommige dingen niet kan doen, omdat hij niet denkt dat het haalbaar is. Zo leerde hij vrij laat fietsen, maar wel in een keer zonder vallen en opstaan. Zindelijkheid idem dito. Hij is graag met van alles tegelijk bezig, maar snel afgeid, hij wil niet geholpen worden, verzet zich tegen autoriteit (vooral tegen bepaald type juffen) en communiceert dan niet meer.
Wolkje
Bedankt voor je observatie. Ik herken ook de machtsstrijd die ontstaat. Het betreft overigens een (oudere) stagiaire.
Ze raast als een neushoorn over hem heen, kan zich totaal niet inleven in zijn beleving en doet dat af met: hij vertelt niets en dan weet ik ook niet wat er in dat koppie omgaat.
Volgend jaar?
Ik weet dat twee maanden lang kunnen zijn, maar hoe zit het volgend jaar? Krijgt hij dan een andere juf?
Ik vind dat je zoon aan nogal wat eisen moet voldoen. Die vriendjes in de klas bijvoorbeeld. Nou, goed, niet iedereen vindt hem leuk, geen popi jopi, wel een karaktertje met en sterk gevoel voor rechtvaardigheid misschien? Zeldzaam worden ze, maar wel lekker bijzonder.
En dat juf wil weten wat er in zijn koppie om gaat. Dat koppie is van hem hoor, dat is privébezit. Juf kan er moeilijk mee uit de voeten blijkbaar, maar dat onderstreept eerder wat in rondom tien al werd aangegeven: kinderen worden geproblematiseerd, omdat juf er niet mee kan omgaan.
Kun je je zoon helpen om met de juf om te gaan? Lijkt mij constructiever en gemakkelijker dan omgekeerd. Kan hij een openingszinnetje instuderen, waardoor hij aangeeft met juf te willen praten en haar zijn kant van het verhaal te vertellen, zoals hij dat bij jou doet?
Tsjor
Frisse benadering
Tsjor,
Je antwoord maakt me blij! Het brengt goed onder woorden, wat ik eigenlijk ook vind. Zijn prestaties zijn redelijk tot goed, zijn gedrag is een probleem (voor de juf).
Er zijn ook juffen geweest, waar het veel beter mee ging.
Ik ga je tip om hem te helpen met de juf om te leren gaan zeker oppakken.
barbabella
