Zoontje 4 jaar; alles is te makkelijk

Consistenter

Nivea:"Ik zie niet in hoe een stukje van 100 stukjes hem buiten de klas plaatst. "
Hij zal de enige zijn die ze kan maken. De rest begint misschien enthousiast (dat wil ik ook), maar krijgt het niet af, of haakt af omdat het te moeilijk is.
Nivea:"Er is een puzzelkast. Sommige kinderen doen de puzzels van 16 stukjes, sommigen van 30 stukjes en sommigen van 100 stukjes. Mijn zoontje is goed in puzzelen, andere kinderen zijn beter in huppelen. De meeste kinderen in de klas zitten op zwemles, hij nog niet. Zo is het leven!"
Dat kan ik helemaal volgen, maar je lijkt twee redeneringen tegelijk te voeren. De moetjes moet hij wel, iets anders moeten dan de standaard moetjes zou hem buiten de groep plaatsen. Bij de magjes moet hij wel wat anders mogen, want hij is nu eenmaal anders.
Juffen zijn doorgaans consistenter in hun beleid de groep bij de groep te houden. Ze doen dat door het aanbod te beperken tot wat binnen het bereik van alle kinderen ligt. Is het niet vandaag, dan toch wel aan het einde van groep 2 (een puzzel met 30 stukjes kunnen maken). Een puzzel met 100 stukjes ligt niet binnen dat bereik.
De vergelijking met zwemmen en huppelen gaat niet op, tenzij dat in opdracht van de juffen gebeurt (gym, schoolzwemmen). In dat geval zal zijn 'niet zo goed kunnen' in de schoolrapportage verschijnen.
De juffen zijn niet van plan om alle andere leerlingen een oordeel over 'niet zo goed een puzzel van 100 kunnen doen' te geven, dus bieden ze die puzzel helemaal niet aan.
Ik ben het er niet mee eens, maar het is wel een logisch en consistent gevolg van redenaties over binnen de groep houden en niet buiten de groep willen plaatsen.
Groet,
Miriam Lavell

Aanbod kleuterklas

Op de school van mijn kinderen is een combi 1-2.
Alle leerwerkjes (de kast) zijn ingedeeld op niveau. Vanaf groep 1 moeten kinderen werkjes uit de kast doen volgens een bepaalde kaart. Ze werken aan die kaart op een door de juf bepaald dagdeel. Werkje af = sticker op kaart. Als de kaart vol is, gaan ze door naar de volgende kaart. De kaarten hebben kleuren. Het is mogelijk dat kinderen die in dezelfde groep zitten, op een ander niveau werken. Werkjes worden vaker herhaald als kind er nog moeite mee heeft. Andere kinderen doen elk werkje maar 1x.
Naast de leerwerkjes zijn er ook andere moet-jes zoals allemaal hetzelfde knutselwerk maken.
Groep 1 hoeft minder werkjes te doen dan groep 2.
Uiteraard wordt er ook gewoon gespeeld in de klas met vrije keuze voor de verschillende speelhoeken. De kaart is maar een deel van het weekprogramma.

Rode beuk

Ja, ik denk dat het systeem wel ongeveer hetzelfde is. Er wordt ook bijgehouden in welke hoeken een kind speelt.

Miriam

"Hij zal de enige zijn die ze kan maken. De rest begint misschien enthousiast (dat wil ik ook), maar krijgt het niet af, of haakt af omdat het te moeilijk is."

Dat is maar de vraag of hij de enige is. Bovendien zijn er genoeg dingen waar andere kinderen de enige in de klas in zijn. Bovendien toen hij zijn puzzel mee nam tijdens de speelgoedmorgen waren er reacties van de ouders maar niet van de kinderen.

"Dat kan ik helemaal volgen, maar je lijkt twee redeneringen tegelijk te voeren. De moetjes moet hij wel, iets anders moeten dan de standaard moetjes zou hem buiten de groep plaatsen. Bij de magjes moet hij wel wat anders mogen, want hij is nu eenmaal anders."

En ik volg jou niet. Ik zie niet in waarom het meedoen met het moetje slecht voor hem zou zijn. Het zijn knutselwerkjes dus het is goed voor zijn fijnmotoriek, hij leert een opdracht uit te voeren en hij vindt het leuk. Iedereen doet de moetjes. Als hij de enige is die het moetwerkje niet hoeft te doen, dan is dat volgens mij vreemd in kinderogen.
Ik zou graag zien dat er bij de magjes gewoon meer variatie is. Het zou niet zo moeten zijn dat hij een speciaal kastje krijgt met moeilijker werkjes. Nee, de puzzel van 100 stukjes ligt gewoon in de puzzelkast. Iedereen mag die puzzel van 100 stukjes maken, maar de meesten kunnen het niet. Tja, daarmee lig je nog niet echt buiten de groep.

"Juffen zijn doorgaans consistenter in hun beleid de groep bij de groep te houden. Ze doen dat door het aanbod te beperken tot wat binnen het bereik van alle kinderen ligt."

Tja, daar ligt dus mijn probleem. Ik neem niet aan dat juffen doelbewust er zo mee om gaan. Maar ik begin wel het gevoel te krijgen dat zolang het kind niet moeilijk doet er geen noodzaak is om moeilijker werkjes aan te bieden. We constateren hetzelfde, maar hoe nu verder? En is die noodzaak er? Of kabbelen we gewoon door en doet hij die puzzel thuis maar?

"De vergelijking met zwemmen en huppelen gaat niet op, tenzij dat in opdracht van de juffen gebeurt (gym, schoolzwemmen). In dat geval zal zijn \'niet zo goed kunnen\' in de schoolrapportage verschijnen."

Een kind dat al in badje drie zit is in de ogen van mijn zoontje geweldig. Hij zit nog niet eens op zwemles. Het kind in badje 3 ligt net zo min buiten de groep als hij buiten de groep ligt omdat hij een puzzel kan van 100 stukjes.

"De juffen zijn niet van plan om alle andere leerlingen een oordeel over \'niet zo goed een puzzel van 100 kunnen doen\' te geven, dus bieden ze die puzzel helemaal niet aan."

Dat lijkt me wel heel erg negatief gedacht en ook niet waar.

Badje 3

Nivea, het is niet echt een discussie tussen ons twee hoor. Ik probeer je alleen te laten zien waarom het aanbod in de klassen niet zo hoog is (het moet bereikbaar zijn voor alle kinderen) en waarom scholen/juffen er voor kiezen om niet nog meer differentiatie aan te brengen (overigens: op sommige scholen gebeurt dat wel).
Nivea:"Dat is maar de vraag of hij de enige is."
Wat mij betreft ook, maar dat is niet relevant in de afweging. Puzzels met 100 stukjes kunnen doen, wordt niet verwacht van kleuters in groep 2.
Nivea:"Bovendien toen hij zijn puzzel mee nam tijdens de speelgoedmorgen waren er reacties van de ouders maar niet van de kinderen."
Was dat commentaar positief (wat leuk) of negatief (wat een onzin voor kleuters)?
Nivea:"Ik zie niet in waarom het meedoen met het moetje slecht voor hem zou zijn."
Dat zeg ik niet. Maar zie de uitleg van rodebeuk, ook de magjes zijn moetjes via een omweg. Van de kleuters wordt verwacht dat ze ze kiezen en zo gaandeweg allemaal afwerken. Voor jouw zoon andere werkjes introduceren zou binnen de redenatie over buiten de groep plaatsen, hem buiten de groep plaatsen (hij hoeft niet wat andere kinderen moeten, mag wel wat andere kinderen niet hoeven, andere kinderen hoeven niet wat hij doet).
Nivea:"Ik zou graag zien dat er bij de magjes gewoon meer variatie is."
Ik ben het met je eens, maar binnen het leerstofjaarklassensysteem wordt het aanbod strikt binnen de groep gehouden: binnen de bereikbaarheid van alle kinderen.
Nivea:"Nee, de puzzel van 100 stukjes ligt gewoon in de puzzelkast. Iedereen mag die puzzel van 100 stukjes maken, maar de meesten kunnen het niet. Tja, daarmee lig je nog niet echt buiten de groep."
Nee, niet iedereen mag dat doen. Dat zou voor de meeste kleuters niks opleveren, maar wel tijd kosten waardoor ze andere werkjes die wel van ze verwacht worden, niet af krijgen. De moetjes en magjes zijn niet bedoeld als vrijblijvend tijdverdrijf, ze moeten wat opleveren. Op zijn minst een vinkje als het goed gelukt is zodat een ander werkje aan bod komt.
Nivea:"Tja, daar ligt dus mijn probleem. Ik neem niet aan dat juffen doelbewust er zo mee om gaan."
Ik weet zeker van wel. Het is niet zomaar wat, maar een theorie met een vrij consistente aanpak. Er zijn duizend redenen om het er niet mee eens te zijn, maar dat maakt die aanpak niet minder serieus of doelbewust.
Nivea:"We constateren hetzelfde, maar hoe nu verder? En is die noodzaak er? Of kabbelen we gewoon door en doet hij die puzzel thuis maar?"
Dat is de belangrijkste vraag: Hoe ga je daar mee om? Gewoon in het systeem blijven, maar dat zo snel mogelijk afwerken. Als het allemaal af is, dan mogen er volgende werkjes komen. De puzzels van 20 stukjes overslaan omdat je ze thuis al van 100 doet, zit niet in het systeem.
Dat is één oplossing.
De andere is met de juffen gaan praten en kijken of er andere wegen te bewandelen zijn. Maar neem die juffen en hun werkwijze vooral bloedserieus, ook al ben je het mogelijk niet met ze eens. Probeer een oplossing te zoeken waar zij zich in kunnen vinden en die niet meteen het hele systeem op zijn kop zet.
Nivea:"Een kind dat al in badje drie zit is in de ogen van mijn zoontje geweldig. Hij zit nog niet eens op zwemles. Het kind in badje 3 ligt net zo min buiten de groep als hij buiten de groep ligt omdat hij een puzzel kan van 100 stukjes."
Ik ben het helemaal met je eens en heb me er ook altijd over verbaasd dat dat met zwemmen geen enkel probleem gevonden wordt, maar op school ineens wel. Het is nog gekker, bij schoolzwemmen moeten ze allemaal tegelijk in hetzelfde badje. Ook de kinderen die best een badje verder zouden kunnen.
Ik:"De juffen zijn niet van plan om alle andere leerlingen een oordeel over \\'niet zo goed een puzzel van 100 kunnen doen\\' te geven, dus bieden ze die puzzel helemaal niet aan."
Nivea:"Dat lijkt me wel heel erg negatief gedacht en ook niet waar."
Op sommige scholen kunnen ze het wel, werken als in een zwembad. Maar er zijn nog steeds veel scholen waar ze niet zo werken. Dat doen ze expres. Niet om negatief te zijn naar kinderen die al verder zijn, maar op positief te blijven naar kinderen die nog niet zo ver zijn.
Groet,
Miriam Lavell

De meeste hb-kinderen

Nivea,

jij schrijft: "anders dan de meeste HB-kinderen speelt hij graag"

Zeg je dit uit eigen ervaring of vanuit een vooropgezet idee over hoe HB-kindertjes zijn? Het beeld van het wereldvreemde professortje klopt echt niet hoor. HB-kinderen zijn heel gewone kinderen. En vooropgesteld dat ze niet helemaal overspannen zijn geraakt, spelen ze de sterren van de hemel. Tenminste die van mij wel en hun klasgenootjes van de Leonardoschool ook. School zal waarschijnlijk ook bomvol dit soort vooroordelen zitten. En daardoor gaat er veel mis.

Je zoon hoeft helemaal niet naar groep 3 maar hij moet bij de kleuters wel wat te doen hebben. Een school die op kinderen met een ontwikkelingsvoorsprong is ingesteld kan daar mee omgaan. Heel veel scholen kunnen dat niet. Ik denk dat je met de mogelijkheid rekening moet houden dat je huidige school je zoon niet echt wat kan bieden.

Hij heeft namelijk in de eerste plaats een klimaat nodig waarin het vanzelfsprekend gevonden wordt dat je je inspant. En dat hoeft niet uren achtereen, stilzittend en oefenend! Je voorbeeld van het lezen zegt alles. Zo moet het. Maar het aanbod moet er wel zijn en hij moet van tijd tot tijd wel gedwongen worden om zich in te spannen. Gewoon in de tijd waarin alle kinderen werkjes maken, doet hij ook werkjes maar die werkjes moeten op zijn niveau liggen. De juf moet daar in sturen. Ze laat hem bijvoorbeeld iets maken van knex of ze geeft hem een puzzelspel uit een hogere groep.

Voor een gewone school is het best moeilijk/volstrekt onmogelijk om dit allemaal te bieden. Een enkele school heeft zich er bewust op toegelegd. Een Leonardoschool kan je het meeste bieden (kijk maar eens op de site voor ideeen).

Zal ik een voorbeeldje geven? In de nieuwsbrief van school stond voor de gewone kleuters de oproep: "wij oefenen deze week de kleur rood. Alle kinderen deze week graag een rood kledingstuk aan". Hartstikke leuk natuurlijk maar niet als je met 2 jaar alle kleuren al perfect beheerste... Mijn Leonardokleuter kent inmiddels alle kleuren in het engels en ze vindt het fantastisch!

Het is niet gemakkelijk om te staan waar jij nu staat. Het is heel onnederlands om naar school te stappen en te zeggen: mijn zoon is te intelligent voor wat jullie te bieden hebben. Je voelt je onzeker en opschepperig. Je bent bang om overdreven en pusherig gevonden te worden. De school zal met allerlei redenen aankomen waarom ze niets extra's hoeven te doen.

Been there, done that. Het heeft mij 3 jaar, 3 scholen en veel ellende gekost voor de kinderen goed zaten. Terwijl bij mij het eerste signaal ook al bij de kleuters kwam. Als ik toen gelijk een goede school gezocht had... Hopelijk gaat het bij jou sneller.

Kindhb

Wat vind jij kenmerken van hb? In de meeste hb discussies denk ik altijd, jaja, zo zijn we allemaal een onderpresterende hb-er. In sommige lijstjes herken ik mijn kind best wel maar bij bijvoorbeeld HIQ herken ik mijn kind helemaal niet. Ik herken hem vooral niet in het feit dat hij alleen maar wil leren. Nee, hij is meer het type van "lezen, leuk, laat ik eens proberen, oh makkie". Hij loopt nog niet vast, heeft wel aansluiting met andere kinderen, etcetera.

"Het is heel onnederlands om naar school te stappen en te zeggen: mijn zoon is te intelligent voor wat jullie te bieden hebben. Je voelt je onzeker en opschepperig. Je bent bang om overdreven en pusherig gevonden te worden."

Yep!

Alltijd aan het leren

Altijd willen leren is bij mijn kinderen niet dat ze altijd met hun neus in de boeken zitten maar dat ze een brede interesse hebben en heel veel onthouden van wat ze horen en zien.

Ik wist altijd wel dat de oudste slim was en in veel dingen sneller dan andere kids maar HB had ik haar niet gegeven. Uit de test bleek ze dat wel te zijn (IQ boven de 140). Het is je eigen kind, je vindt het normaal. Hooguit vraag je je stiekem af of andere kinderen niet een beetje achterlopen.

Maar ook als hij niet HB is, heeft hij nog steeds wel een omgeving nodig waarin hij tot zijn recht komt.

Update...

Juf gevraagd of er nog iets ging gebeuren. Ik weet niet of ze het vergeten waren, of dat ze het niet zo noodzakelijk vinden maar hij wordt binnenkort "bekeken" door de nieuwe IB-er.

En ik.... heb helemaal de kriebels. Ik ben vast zo'n pusherige moeder die haar kind geweldig vindt. Met een beetje pech, vertikt mijn zoontje het om te laten zien dat hij kan lezen.

Iemand tips en ervaring?

Concrete aanwijzingen geven

Ik heb hetzelfde probleem gehad, maar ik kon de onzekerheid van de leerkrachten ook wel begrijpen, omdat het niet makkelijk is tot 6 jaar om een betrouwbaar beeld te krijgen wat een kind exact kan. Toch helpt het om exact te vertellen wat je kind kan, of een tekening/som/citaat mee te nemen van je kind, dan wel exact zeggen wat hij graag kan (in ons geval: in groep 1 de donald duck lezen, als sommen in gr 3 256 plus 256 uit het hoofd, etc etc). Want die concrete aanwijzingen zijn herkenbaardere' markeerpunten' voor leerkrachten. Zeggen: hij leest goed, kan van alles zijn in onderwijsland. Overigens hebben wij de mazzel voor hem (!) dat op zijn school veel kinderen bovengemiddeld scoren, en hij prima aansluiting kan vinden met andere kinderen. helpt dat?

Denkster

Stom mischien maar ik kan niet zo goed dingen bedenken:
Tja, tekenen doet hij in mijn ogen niet zo geweldig (juf gaf wel echter wel aan dat hij altijd vijf vingers en oren tekende etc. Doet dat niet iedereen dan?). En nu maakt hij alleen maar krastekeningen.
Ik kan boekjes meenemen die hij leest (kern 5 en 6, soms een raketje).
Dat hij thuis puzzels maakt van 100 stukjes.
Qua rekenen kan hij 25 pepernoten echt tellen.
Hij rekent op zijn vingers tot tien (meer vingers heeft hij niet)
Tja, ik vind het niet zo spectaculair...

"Overigens hebben wij de mazzel voor hem (!) dat op zijn school veel kinderen bovengemiddeld scoren, en hij prima aansluiting kan vinden met andere kinderen. helpt dat?"

Hier ook een hele goede klas, met voornamelijk A en B citoscore. Vandaar misschien inderdaad wel aansluiting?

Sinilind

Zoonlief verveelt zich niet. School is wel gezellig! Hij loopt niet vast. Ik krijg nu een beetje het idee dat kinderen die alles al kunnen (dat kruisjesformulier) en hoge Citoscores halen, wel makkelijk zijn voor de juf. Daar hoef je dus niets extra's voor te doen zolang ze niet vastlopen.

Zo is dat

Nivea:"Ik krijg nu een beetje het idee dat kinderen die alles al kunnen (dat kruisjesformulier) en hoge Citoscores halen, wel makkelijk zijn voor de juf. Daar hoef je dus niets extra\'s voor te doen zolang ze niet vastlopen."
Precies.
Het onderwijs richt zich vooral op problemen. En dan ook nog op door het onderwijs gedefinieerde problemen: laag scoren, storend gedrag. Kinderen die meehobbelen, ook al doen ze dat ver onder hun niveau, krijgen zo geen aandacht (en als dat maar lang genoeg duurt, gaan ze zich vanzelf storend gedragen).
Precies daar komt trouwens ook het zittenblijven vandaan. Zittenblijven helpt niet tegen achterstanden van de leerling, maar wel tegen leerlingen in de klas die om gedefinieerde aandacht vragen (laag scoren).
De interpretatie 'wel makkelijk' moet ik wel een beetje nuanceren. Vanuit het oogpunt van ouders en leerlingen kom je snel op die gedachte. De werkelijkheid is ook dat het voor leerkrachten rete moeilijk is om ook aan niet gedefinieerde gevallen extra aandacht te geven. De tijd ontbreekt simpelweg. Een schooldag van 5 uur levert gemiddeld per kind 10 minuten op. En dat ook alleen maar als de juf de volle 5 uur met instructie bezig zou zijn, wat natuurlijk niet zo is.
In werkelijkheid is er beperkte tijd voor globale instructie (de hele klas, iederen hetzelfde) en 10 minuten per gedefineerde leerling, mits dat er niet te veel zijn. De rest gaat op aan het bijhouden van leerlingendossiers en gewoon klassengedoe.
Verzoeken om extra's voor leerlingen met wie naar de onderwijsdefinitie niets mis is, worden daarom nogal eens als een aanval of verwend gedrag gezien. "Die ouder snapt toch wel dat...."
Wil je succes hebben, dan is het zinnig om het probleem van de leerkracht te begrijpen. Een oplossing zal niet kunnen komen uit extra werk van de leerkracht voor jouw kind. Daar is geen tijd voor. (er is geen recht op zelfs, die extra tijd is er voor de gedefineerde gevallen).
Het kan wel komen uit samenwerking tussen thuis en school, waarbij andere werkjes van thuis komen en de juffen het idee loslaten dat het kind als alle kinderen min of meer schematisch in moetjes en magjes alle werkjes af moet werken.
Dus eigenlijk het idee loslaten dat zoiets het kind 'buiten de groep' zou plaatsen.
Groet,
Miriam Lavell

Nivea

met mijn jongste dochter zitten wij ongeveer met hetzelfde als jouw zoon. Ook zij zit in groep 1 en heeft daar niet genoeg uitdaging. Dat zegt ze natuurlijk niet zo tegen mij, maar ik merk wel dat ze thuis steeds meer uitdaging wil, op allerlei gebied (bijv. 3 keer geholpen met komkommer snijden, nu wil ik wel eens vlees bakken; triominos junior, nu de grote mensen versie, dat soort dingen). De juf heeft in november gezegd dat als ze zich ging vervelen, we dan aan de bel moesten trekken. Maar volgens een collega van mij (ik werk bij het onderwijs, maar niet als leerkracht) is dat eigenlijk niet het juiste uitgangspunt. Je moet zien te voorkomen dat je zoon zich gaat vervelen.
Ik heb vorige week een gesprek gehad op school en de afspraak is nu dat mijn dochter wordt getest dmv de cito-toets van groep 2 en dat ze sowieso meer uitdaging krijgt. In haar geval betekent het schrijfopdrachten bij tekeningen bijvoorbeeld (beschrijf wat je hebt getekend), rekensommetjes en knutselwerkjes van groep 2. Uit zichzelf vraagt ze er niet om, maar ze vindt het wel heel erg leuk om te doen.
Overigens is het niet onze insteek om haar door te laten stromen naar groep 3. Ze is van februari en zit nu in groep 1.

Versnellen

"Ik heb vorige week een gesprek gehad op school en de afspraak is nu dat mijn dochter wordt getest dmv de cito-toets van groep 2 en dat ze sowieso meer uitdaging krijgt. In haar geval betekent het schrijfopdrachten bij tekeningen bijvoorbeeld (beschrijf wat je hebt getekend), rekensommetjes en knutselwerkjes van groep 2. Uit zichzelf vraagt ze er niet om, maar ze vindt het wel heel erg leuk om te doen.

Overigens is het niet onze insteek om haar door te laten stromen naar groep 3. Ze is van februari en zit nu in groep 1."

Als het niet jullie intentie is om haar te laten doorstromen naar groep 3, wat gaat school haar dan volgend jaar in groep 2 bieden? Als ze dit nu leuk vindt en nu aankan, dan kun je verwachten dat ze dit volgend jaar ten eerste al gehad heeft en dat ten tweede dat te makkelijk voor haar zal zijn. Wat willen ze haar dan gaan bieden om groep 2 interessant voor haar te houden?

Wat ze nu doen is in feite versnellen in de stof. Als ze dat blijven doen is een fysieke versnelling op den duur niet meer te voorkomen. Heeft school ervaring met dergelijke dingen of zijn ze nu ad hoc bezig? Hoe deskundig is school?

Gerry

Ik kan natuurlijk niet voor iemand anders spreken. Maar versnellen staat mij op dit moment nog tegen.

Mijn zoontje verveelt zich niet en taalt op school niet naar lezen of schrijven. Ik weet eigenlijk wel zeker dat dit niet komt omdat hij zich hiervoor schaamt. Hij is gewoon te druk met andere dingen. Bovendien, het is nog geen jongentje dat de hele dag op een stoeltje kan zitten. Lezen houdt hij 5 tot 10 minuten vol. Dan is hij klaar. Prima, toch voor een kleuter!

Ik hoopte dat hij meer uitdaging zou krijgen door moeilijker ontwikkelingsmaterialen: er is genoegs leuks voor kleuters zonder meteen naar groep 3 stof te grijpen volgens mij. Bijvoorbeeld puzzels van 100 stukjes, mozaiektoestanden, laat hem proberen te schrijven wat hij tekent, etc.

Ik geloof niet dat deze (Dalton)school onze kinderen gaat bieden wat wij graag willen. Er wordt in groep 3 bijvoorbeeld nauwelijks gedifferentieerd gewerkt. Op drie kinderen na (zittenblijvers plus één enorme uitblinker) heeft iedereen het zelfde programma voor rekenen en taal want iedereen zit op hetzelfde niveau (geloof ik dus niet).

Voor onze jongste hebben wij begin november een oudergesprek gehad, daarin is voorgesteld om hem te laten deelnemen aan een korte test. Het is nu eind januari, de RT-er neemt volgende week afscheid, de onopgeleide RT-er moet het nog over nemen, etc. Directeur zegt dat alles onder controle is en dat het binnenkort gebeurt (jaja). Terwijl ik denk, neem dat joch de Citotoetsen van groep 2 (en groep 3?) af en dan weet je dat hij meer uitdaging nodig heeft. Of doe geen test maar biedt hem meer uitdaging.

Er zijn 6 leerkrachten langdurig ziek. Ik heb twee kinderen op school en ze hebben allebei een invalkracht. Je merkt dat dat de kwaliteit van het onderwijs niet ten goede komt.

We overwegen een andere school. We zijn verhuisd en deze nieuwe school is dichterbij. Ze bieden vernieuwend onderwijs en willen ieder kind een programma op maat bieden. Ik vind het erg spannend, want alles moet nog groeien. De thema's die ze behandelen, ook in de kleuterklas, zijn ontzettend leuk. Ik heb het wel eens gehad met die simpele en uitgekauwde thema's als winter en sinterklaas (niet dat je als school sinterklaas niet moet vieren, maar 5 knutselwerkjes Sint voegt volgens mij zo weinig toe. De naam van het thema is "tijd en ruimte" en ze hebben het over vulkanen, planeten, verre landen, noordpool, etc. Dat zouden mijn kinderen geweldig vinden! Maar ja, ook wel angst voor het onbekende, vooral de oudste moet vriendjes opgeven, etc.

Versnellen in de stof (gerry)

"Wat ze nu doen is in feite versnellen in de stof."

Maar ik merk ook aan mijn zoontje als school niets doet dat hij vanzelf versnelt in de stof. Ik heb hem nooit achteruit leren tellen, op school ook niet, maar hij kan het wel. En zo zijn er veel meer dingen

Pelle

Ik zie aan mijn oudste dat ze toch wel lang op een stoeltje moeten zitten. Tja, het is gewoon een gevoel dat ik mijn mannetje nog niet door wil hebben naar groep 3. Dat komt voor mij te vlug...

Die puzzel van 100 stukjes zijn ter illustratie. Er zijn toch genoeg dingen te verzinnen die uitdagend zijn maar nog geen werkjes uit groep 3? Ik houd ook gewoon niet zo van werkblaadjes voor kleuters. Rekenen kun je ook anders leren (vanmiddag hebben we Monopoly Junior gespeeld; dan moet je ook rekenen).

Ze gebruiken de VLL methode (oude versie). Maar... nauwelijks differentiatie! Ik heb er op aangedrongen, maar helaas. Er zit één Zonkindje in de klas (wat ze met de zittenblijvers doen weet ik niet). Hij mag zelf een boekje kiezen uit de kast, niks geen differentiatie tussen iets langzamere lezers of snelle lezers. Ook de werkblaadjes zijn gelijk. De oudste heeft ook pech. De vaste juf kreeg een griepje, toen kwam er een totaal onervaren juf voor een paar dagen, maar de griep bleek iets langdurigs te zijn. Misschien heeft het daar mee te maken? Voor rekenen heb ik het aan het begin van het jaar nagevraagd; geen differentiatie.

Pelle

Dat niet willen versnellen heeft er ook mee te maken dat het op de nieuwe school mogelijk is om in de onderbouwgroep te blijven en toch met lezen aan de slag te gaan. Ook kun je daar halverwege het jaar doorstromen.

Als doorstromen naar groep 3 de oplossing is (maar ik geloof echt niet dat de huidige school dat wil, die doen niets met kinderen die aan de bovenkant uitvallen) dan weet ik zeker dat ik switch van school.

Het stomme is dat de juf destijds vroeg of wij wilden dat hij zou doorstromen naar groep 3. Dat vond ik zo raar. Daar heb je als juf toch zelf een visie op? Toen wij aangeven dat dat niet het eerste is waar wij aan denken, antwoordde ze iets vaags van "tja, hij is ook van april". Ik kon echt niets met haar antwoorden.

Gerry

misschien had ik het iets anders moeten verwoorden. De reden dat wij met school zijn gaan praten is niet omdat wij perse onze dochter naar groep 3 willen laten doorstromen. Blijkt uit testen dat zij cognitief aan groep 3 toe is, dan gaan we daar over praten.
Wij wilden kijken of onze dochter inderdaad voorloopt of dat ze het kunstje gewoon iets eerder doorheeft, maar verder precies in de pas loopt. We zijn nog maar aan het begin van het traject, we moeten onze weg er nog in vinden (zowel wij als de school).
Mocht blijken dat versnellen de beste oplossing is, dan houden we het niet tegen. Maar het is voor ons ook niet de eerste en enige oplossing. Ik hoop dat ik het zo wat beter heb uitgelegd!

Sw4

"Wij wilden kijken of onze dochter inderdaad voorloopt of dat ze het kunstje gewoon iets eerder doorheeft, maar verder precies in de pas loopt. We zijn nog maar aan het begin van het traject, we moeten onze weg er nog in vinden (zowel wij als de school)."

SW4, ik heb niets gezegd over al dan niet wenselijk zijn van versnellen, wat ik bedoel is dat met wat er nu gebeurt versnellen de enige optie zal zijn. Want wat school nu doet is haar in feite in groep 2 zetten qua stof. En wat gaan ze dan volgend jaar bieden, stel dat school en jullie vinden dat ze er niet aan toe is om naar groep 3 te gaan? Hetzelfde? Dan gaat ze zich vervelen. Groep 3 stof? Dan schuif je dat een jaar vooruit. School zal dus na moeten denken over wat ze gaan doen, hoe ze gaan verrijken, als ze niet willen versnellen.

Zorg dat je ingelezen raakt over het onderwerp. School die het wiel moet uitvinden is meestal niet de ideale situatie.