7 jaar jongere man

wil40 schreef op 17-04-2022 om 17:30:

Bijtje: "Ik was op dat moment in mijn leven ook echt nog niet zelfstandig en afhankelijk van hem. Ik liet alles gebeuren en Nam zelf geen beslissingen. Hij is behoorlijk dominant en ik destijds onwijs naief."

Precies, dat puberstadium is bij Cin1988 en date wel achter de rug. Biedt verder geen garanties, maar die krijgt niemand. Maar de start is gelijkwaardiger.

Ik was toen ook al 22, maar mental niet veel verder dan 16.

MRI schreef op 17-04-2022 om 12:05:

Het ligt er ook aan hoe hij zelf is. Ik had een ex die zeven jaar jonger was. Prima, ik was zelf nog jong en zag er aardig uit. Maar langzamerhand merkte ik dat hij wel erg geinteresseerd was in vrouwelijk schoon. Het feit dat ik er (nog) leuk uitzag droeg zeker bij in zijn interesse in mij. Maar ik werd onzeker van het naar vrouwen kijken de hele tijd. Ook naar meisjes van twintig en zo. Ik ging denken "ja maar als ik zestig ben en hij 53, hoe gaat het dan?" Een vrouw van zestig (en jonger) is in onze cultuur toch meer uitgerangeerd dan een man van 53, hoe we ook naarstig met een paar goed geconserveerde en/of gebotoxte vrouwelijke uitzonderingen het tegendeel proberen te bewijzen.
Uiteindelijk is het ook uitgegaan op die combinatie, Je kunt het wijten aan mijn onzekerheid maar ook aan zijn opstelling. Zijn vriendin na mij was ook vijf jaar ouder overigens en die zat na acht jaar bij mij op de bank te huilen omdat hij haar jarenlang met allerlei jongere vrouwen bedrogen had.
Maar goed, als je bij hem voelt dat hij echt voor jou gaat en anders is dan die ex van mij, zou het geen probleem moeten zijn. Ik zou gewoon lekker daten en het even aanzien en voelen of het goed zit.

Huh MRI, dit klopt toch niet? 
Je ex had niet genoeg aan jou terwijl je vindt dat je er goed uitzag (blijkbaar hielp dat niet?!) maar je maakte je er druk om dat je op oudere leeftijd, een leeftijd waarop _jij_blijkbaar vrouwen niet meer mooi vindt, niet meer aantrekkelijk genoeg zou zijn voor hem? Je _was_, ‘mooi’ en al, al niet genoeg. 

Waarom blijven we onszelf dit aan doen?
Als jonge mensen zijn we al stikonzeker over ons lichaam en uiterlijk. Daar zijn we dan met veel geluk (en vaak hard werken) rond ons 35e een beetje overheen en zeker voor vrouwen vanaf 40 is het hard werken tegen ons verval. 
Natuurlijk zit die stem in ons allemaal maar pfft wat mij betreft hoog tijd om met die onzin te stoppen. 
En een mooie liefde, goede relatie heeft daar allemaal idd, zoals jij ook ervaarde, weinig mee te maken.