Check onze 10 slimme tips om geld te besparen op je volgende gezinsvakantie
Relaties Relaties

Relaties

2be

2be

17-01-2011 om 12:42

Agressieve man slaat kids soms


Naar laatste reactie
Dit forum topic is gesloten, er kan niet meer gereageerd worden.

Perspectief van het kind

Kind kan dezelfde problemen hebben als vader en dan is het voor kind ook zeer heftig dat vader weg moet. Bovendien kan vader mogelijk bijdragen bij kind aan een beter begrip van zichzelf. Niet alles aan vader is fout. Hij kan ook goede tips bieden. Maar ik zou hem wel instrueren weg te gaan als hij te gefrustreerd wordt. Mischien kun je ze allebei een uur naar hun kamer sturen als ze thuis komen en voorlopig zwijgend eten, kortom minder sociaal concact en meer rust bieden.

En positief formuleren. Weggaan of je beheersen, niet het woord slaan gebruiken of handen thuis of zoiets.

Heb je al het boek Geef me de vijf, van Colette de Bruin?

Marian5

Marian5

18-01-2011 om 22:54

Ja maar (helen en waskind)

Hebben jullie de posting van Yura en Emine gelezen? Als de vrouw weggaat, worden de kinderen misschien net zo veel of meer geslagen.

M5

Marian5

Marian5

18-01-2011 om 22:55

Tirza

" naar buiten brengen Kan betekenen dat hij zijn baan verliest. " Nou en? Dat is toch niet voor niets? Moet hij daarom gespaard worden of zo?

Intensieve thuishulp

Ik moet hier wel op mijn tanden bijten want ik vraag me af wat de thuishulp gaat doen met een opmerking over man met losse handen. Je kunt voor minder doorverwezen worden naar de kinderbescherming.
Ik wil je ook niet ongerust maken maar het zal zeer afhangen van de relatie die je krijgt met deze hulp en haar opvattingen over hulp en mogelijk de kwaliteit van de hulp.
Hopelijk is de thuishulp deskundig op het gebied van ass en bereid om op maat met jou te werken.

waskind

waskind

18-01-2011 om 23:31

Marian 5

Nee, natuurlijk moet ze niet weg gaan. Als er iemand weg moet gaan dan moet hij weg gaan. Ik zou ten alle tijden bij de kinderen blijven. En wat Emine als conclusie schrijft is dat ze het weer zo zou doen; haar kinderen zijn veilig schrijft ze. Als ze uit elkaar gaan dan zien ze hem wel minder vaak dan nu dus ook minder mogelijkheid om te slaan. Ik vraag me af als 2be blijft en dus tolereert dat er geslagen wordt (want hoe voorkom je dat) of de kinderen dan niet het vertrouwen in beide ouders verliezen. En dat lijkt me erger dan het vertrouwen in één ouder verliezen.

Helen: inbinden!

Helen,

Wat jij hier schrijft kun je niet maken. Klaarblijkelijk heb je geen idee waar je het over hebt. Zoals al eerder in deze draad geschreven hoeft weggaan niet perse te betekenen dat de kinderen gered zijn, integendeel zelfs. Ze kunnen namelijk ook nog aan hem toegewezen worden bijvoorbeeld. En dan ben je klaar met beschermen.

2B, ik zou voorzichtig zijn met de IPT en proberen zelf met je man afspraken te maken. Als het goed is voelt hij zijn eigen woede wel oplopen en weet hij ook wel het punt te benoemen waar hij 'bijna flipt.' Je moet samen afspraken maken wat hij kan doen op dat punt. Bijvoorbeeld een ommetje maken, sigaretje roken. Intussen kun jij dan zaken oplossen. Je spreekt af dat hij mag terugkeren als de orde herstelt is en hij is afgekoeld. Omdat jouw man het zelf ook weet, denk ik dat dit een hele goede methode is.

Emine

Tirza

Als hij hierdoor zijn baan kwijtraakt, treft dat een heel gezin: minder geld, man meer thuis, meer getriggerd, vul maar in.

Maar hij is zo lief

2be, uiteindelijk bepaal je zelf de grens en bepaal je zelf wanneer de balans tussen 'maar hij is zo lief' en 'hij slaat de kinderen' doorslaat naar de andere kant.
Ik zou je adviseren om in elk geval niet te accepteren dat dit zo zal blijven en dat de kinderen het maar voor lief moeten nemen, omdat hij zo lief is.
AnneJ heeft veel goede tips.
Heel belangrijk: inderdaad: er over gaan praten. Maak een plan en beslis wanneer je daarmee begint, want het kan zijn dat het daarna allemaal in een sneltreinvaart gaat en heftiger wordt. Daar moet jij op voorbereid zijn en voor klaar zijn.
Een plan kan zijn: op een dag kondig je aan dat je erover gaat praten. Huisarts (maar dat is nog veilig, want geheimhouding), familie en eventueel maatschappelijk werk of een vertrouwenspersoon op het werk van je man. Vanaf die dag is het niet meer jouw geheim, jouw zwijgen, maar een erkend probleem, waar je over kunt praten.
Je man heeft al therapie gehad, dus hij weet dat er een probleem is, hij heeft dat al erkend. Dat is veel waard, maar onvoldoende om het te laten stoppen.
Ik weet niet op welke momenten vand e dag problemen zich met name voordoen. Heb jij daar zicht op? Wellicht is een van de mogelijkheden, dat je man -als hij slaat- daarna een week lang niet meer thuis eet, en pas thuis komt als de kinderen klaar zijn om naar bed te gaan. Hij kan ze dan naar bed brengen, voorlezen, aandacht geven, kortom, de lieve kant van hem laten zien.
Zo zijn er wellicht meer momenten in de week waarop hij die positieve kant van zichzelf kan laten zien. Die kun je stimuleren, en aan de andere kant de slechte momenten aanpakken door hem weg te houden van de kinderen.
Hij krijgt de kans zijn lieve kant te benutten, dat wordt ook gewaardeerd. Maar die andere kant van hem, daarover ben je dan heel duidelijk: die accepteer je niet. Helemaal niet. Op geen enkele wijze.
Het is geen balans waarbij twee verschillende kanten een redelijk gemiddelde maken. Het is een balans tussen twee uitersten, waarbij een van de twee eigenlijk niet acceptabel is. Jij weet dat (anders zou je er wel over praten) en hij weet dat ook. Ik hoop dat jij/jullie daar dan ook naar kunnen handelen.

Tsjor

Wegen, althans 1

Je zegt dat je man een beste brave man is met tekortkomingen, kort lontje en dat hij niet goed weet hoe hij met de kinderen om moet gaan onder sommige omstandigheden. Misschien is voor jou/jullie wel een weg te vinden in MEE. Dat is een organisatie die veel weet van Autisme etc. Ik ben er niet heel bekend mee behalve dat ik ze eens gebeld heb met een vraag, er niet terecht kon maar wel adekwaat op weg ben geholpen.

Zelf zoon kind

Ik was vroeger zelf het kind dat geslagen ( en nog veel meer) werd. En geloof me, als je blijft is het niet goed voor de kinderen. Maar als je weggaat ook niet geheel. Als kind heb je de loyaliteit naar je ouders toe. De pijn en verdriet slijten en ze zijn dan in de war omdat ze hun vader uiteindelijk niet zien. Mijn moeder heeft destijds hulp gezocht om samen met de instantie te plannen hoe weg te gaan. Ze hebben haar geholpen en begeleid om weg ye gaan en bijgestaan in de tijd erna. Wat nu wel belangrijk is. Zoek bewijs. Schrijf alles op en fotografeer blauwe plekken. En denk toch aan aangifte. Politieagent is uiteindelijk ook gewoon een functie.
Sterkte!!!!

Verstuurd met de Ouders Online iPhone app.

Reageer op dit bericht

Dit forum topic is gesloten, er kan niet meer gereageerd worden.