Bang voor een toekomst met hem

Tjonge

ik zou gewoon stoppen, en snel.
Ga eens een poos fijn op jezelf wonen, jezelf en het leven ontdekken. Zorg dat je lekker in je vel komt te zitten, ga werk doen of een studie die jij leuk vindt. Soms zijn mensen gewoon niet goed voor elkaar. Toxische relatie heet dat.

Ja Please

Doe jezelf en je partner een groot plezier en laat los. Een relatie moet wel iets toevoegen en mogelijk maken dat je allebei de vleugels uitslaat.
Misschien komen er ook nog kinderen in de mix en dan zit je pas echt goed klem.
Misschien is het handig om dit te bespreken met een relatietherapeut. Die kan je helpen om positieve en negatieve zaken in de relatie op een rijtje te zetten en dan heb je een houvast om een goede beslissing te kunnen nemen.

De ander veranderen.

Jullie willen elkaar veranderen. Allerlei eisen van 2 kanten om het plaatje kloppend te maken.
Daar zijn meer stellen van, ze kunnen niet mét maar ook niet zonder elkaar.

Je zal zelf een keuze moeten maken. Doorgaan of stoppen. Ik kan daar geen advies in geven.

Het klopt

@wil40

We willen elkaar veranderen. We hebben beiden eisen aan elkaar gesteld en ook ik besef dat dit ongezond is.

We houden beiden nog van elkaar, maar dat is inderdaad niet voldoende. Ik cijfer mezelf weg om hem te behagen.
Ook dit is niet gezond.

Ik zal de knoop moeten doorhakken. Bedankt voor al jullie reacties.

Jemig Marsja

De partner meteen als narcist bestempelen? Met mensen zoals jij kunnen we wel meteen gaan bezuinigen en de GGZ afschaffen. Prachtig, diagnoses stellen zonder dat je ooit ook maar een woord met iemand gesproken hebt.

Tsjor

wegcijferen

Je zegt het zelf: "Ik cijfer mezelf weg om hem te behagen.
Ook dit is niet gezond."

Jezelf wegcijferen is nooit goed. Je bent er nu al niet gelukkig mee en als je daarmee doorgaat wordt het er echt niet beter op.

Marsja zei het juist: "Afgezien daarvan denk ik dat je gewoon niet gelukkig kunt zijn als je jezelf niet kunt zijn in een relatie. Sterker nog: een relatie moet je voeden je verder te ontplooien."

Dus tip: vanaf nu helemaal jezelf zijn in deze relatie (kan je dat nog?) en kijken hoe hij reageert. Indien niet positief, dan weet je het vast wel wat je wilt doen.

echt waar Tsjor?

Kan je niet lezen? Ik zeg expliciet: dit is een indicatie, geen diagnose. Pff altijd hetzelfde ge%^&* hier.
Laat nou maar aan TS over of ze iets aan die vragen heeft.
Meestal als ik deze test geef, zeg ik er uitgebreid een disclaimer bij: NEE ik zeg niet dat hij narcist is, is het goed er naar te kijken? JA.
Nu dacht ik : goh alleen zeggen: het is een indicatie, zal wel genoeg zijn. maar nee hoor.
Zo kinderachtig moet het blijkbaar nog steeds. Pffffff.

Een aantal aanvullingen

@Marsja

Je wil helpen, bedankt voor het artikel.

Hij wil mij graag terug. Hij zegt dat ik opgeef. Dat ik geen energie meer wil investeren in ons.

Daarnaast zegt hij dat alles om een reden is gebeurd. Hij zijn frustratie afgereageerd heeft op mij uit onmacht. De sms'en evengoed met een man konden geweest zijn en een normale partner hem steunt, succesvol of niet.

Hij heeft voor alles een uitleg en toont weinig spijt.
Ik besef heel goed dat we met twee zijn in een relatie en ik ook mijn aandeel heb.

Daarnaast ziet iedereen hem als een brave, lieve jongen. Ook ik zie dit soms, maar wanneer hem iets niet gaat roept of blokkeert hij. Ik moet hem dan rust gunnen tot hij zijn energie op peil heeft.

Daarom heb ik mij vaak weggecijferd. Bang voor conflicten.
Ik begrijp ook dat het voor hem niet eenvoudig moet geweest zijn dat ik hevige huilbuien had. Hij probeerde mij te troosten, maar als ik niet kalmeerde werd hij uiteindelijk kwaad of zelf verdrietig.

Ga weg

"Sommige mensen zijn gelukkig met een narcist" Laat ik die even ontkrachten: sommige mensen zijn eventjes gelukkig met een narcist (typisch de eerste 1 a 2 jaar zijn too good to be true), maar uiteindeljik gaat vrijwel iedereen die niet op tijd weggaat eraan onderdoor. De rest blijft, maar raakt diep beschadigd.

Manon, ik ken je vriend niet, ik kan niet beoordelen of hij een narcist is. Maar hij klinkt verre van de ideale partner.

Mijn dringende advies: kies voor jezelf en ga een paar jaar alleen wonen. Ontdek wie jij bent en wat jij leuk vindt en wilt van het leven, zonder dat je aan iemand daarover verantwoording hoeft af te leggen. Iemand die echt van jou houdt, zal van jou houden met al je plussen en minnen. Jullie zijn nu nog jong en nog niet door kinderen of andere verplichtingen aan elkaar gebonden. Jullie hebben nog alle tijd om een partner te vinden die wel bij je past. Verspil geen tijd meer aan een relatie die toch niet gaat werken, het leven is te mooi daarvoor.

jij cijfert

jezelf weg om hem te behagen, hoor ik je zeggen.
Toch lees ik ook dat jij angstig wordt van het feit dat hij succes heeft met zijn kunst. En dat dat hem dan weer belemmert.
Je bent veel te onzeker om een relatie aan te kunnen gaan waarin je elkaars gelijkwaardige partners bent. Mijn tip: Stop ermee, en ja: hij heeft gelijk;" jij stopt er geen energie meer in en geeft het op"....maar wel om aan jezelf te gaan werken. Ga in therapie!

succes

manon

"Hij heeft voor alles een uitleg en toont weinig spijt.
Ik besef heel goed dat we met twee zijn in een relatie en ik ook mijn aandeel heb."

Tuurlijk zijn er in een relatie twee en heeft ieder zijn aandeel. Maar dat wil niet zeggen dat die twee samen een goede relatie vormen. Jij voelt je niet thuis in deze relatie. Je hebt er geen vertrouwen in. Je cijfert je weg. Je partner komt met de dooddoener dat een normale partner hem wel zou steunen.
Ik adviseer je echt met klem - net als de rest hier - om te stoppen met deze relatie. er zijn nog geen kinderen, je kunt nog weg. Een relatie waarin een van de twee het gevoel heeft zich weg te moeten cijferen is echt slecht.

Tekst

Het klinkt alsof hij jou met tekst overrompeld. Zelf 'voel' je dat het voor jou niet klopt. Je hebt het idee dat je niets tegenover de tekst van je partner kunt stellen omdat dat best logisch is.

Daarin zijn jullie wel heel verschillend.

Je kunt op zoek gaan wat er nu gebeurt als jij je intuïtie op 'foute boel'' hebt staan terwijl je denkt dat wat je partner zegt best redelijk is. En je voelt je dan ook nog gedwongen daaraan te voldoen. Omdat het redelijk zou zijn.

Je bent in verwarring omdat je van jezelf vind dat je nogal redelijk bent?

Marsja

Heel goed gezegd! Gelukkig is lang niet iedereen een narcist en zijn lang niet alle moeilijk relaties ontstaan vanuit narcisme. Maar t stelselmatig bagateliseren en ontkennen van het bestaan van narcisme en de gevolgen zijn vaak net zo erg als de narcistische mishandeling zelf.
En voor TS: t klinkt alsof je echt niet jezelf kunt zijn. Kies voor jezelf, jezelf opofferen is nog nooit iemand gelukkig van geworden.

Marsja en Doenja

Ik bagatelliseer de problemen niet, alleen zijn ze hier niet aan de orde, het is niet de vraag van TS en het is niet het probleem van TS.
Als mijn huisarts geen betere onderbouwing heeft voor een SOA-test dan wat jij schetst, dan doe ik geen SOA-test. Idem voor de psychiater waar ik naartoe ging omdat mijn zoon depressief was en die onmiddellijk over ADHD begon (naar aanleiding van een eigen theorietje over vissen). Nooit meer geweest.
En dan heb je het nog over professionals.
TS heeft geen relatie met jullie exen (neem ik aan).

Tsjor

Tsjor

tuurlijk joh, lekker blijven ontkennen dat het (mogelijk) bestaat of aan de hand kan zijn...

Tjee Marsja

De vraag is hier toch niet wat er mis is met de partner? Manon is niet gelukkig in haar relatie en kan voor haar gevoel zichzelf niet zijn. Ook is er al veel gebeurd.
Het lijkt mij helemaal niet relevant voor Manon om zich te gaan verdiepen in wat haar partner nou eventueel wel of niet zou mankeren. Zij moet juist meer naar zichzelf kijken: wie ben ik, wat wil ik en wat heb ik nodig. En vind ik dat bij deze man?
(nee, denk ik. Dus de beste tip die ik kan geven is om eerst eens een poos afstand te nemen en je op jezelf te richten. En dan vooral al die dingen te gaan doen die je nu niet doet)

Openhartig

Het klopt, ik ben onzeker. Hiervoor ben ik al zeven maanden in therapie.

Het is niet eenvoudig om meer zelfvertrouwen op te bouwen, maar het lukt stap voor stap. Patronen vanuit mijn kindertijd zijn dan ook niet in zeven maanden op te lossen.

Het is inderdaad moeilijk om een gelijkwaardige relatie op te bouwen. Al een langere tijd probeer ik aan mezelf te werken. Het mooie daaraan is dat ik verbetering zie. Het moeilijke aan onze situatie is dat het voor mijn partner te traag gaat en hij verwacht dat ik mij aanpas aan de situatie en maar eens normaal moet doen.

Ik besef dat mijn onzekerheid hem belemmert in zijn toekomst. Zijn toekomst om groot en succesvol kunstenaar te willen worden.

Ik denk ook aan de praktische kant. Als hij succesvol wordt, dan zal iemand zich moeten aanpassen aan de situatie eenmaal er kinderen zouden zijn. Want dat is althans mijn droom. Een gezin stichten. Mijn job is voor mij heel belangrijk. Ik haal veel voldoening uit mijn job en onderhoud daarnaast graag mijn vriendschappen. Het is logisch dat je je leven deels aanpast aan een kind. Maar ik verwacht in een relatie gelijkwaardigheid. Iemand die ook af en toe eens iets opoffert voor zijn gezin. Mijn vriend liet mij al weten dat hij daarin niet wil tegemoet komen. Zijn carrière gaat voor.

Deels is het mijn onzekerheid waardoor ik twijfel aan een verdere relatie, deels ook het realistische toekomstbeeld die hij mij schetst.

Het is een moeilijke beslissing, maar zoals ik reeds zei. Mijn hart wil andere dingen dan mijn verstand. Ik probeer door in deze forum te communiceren met mensen met levenservaring tot een weloverwogen beslissing te komen. Al weet ik dat de eindbeslissing bij mezelf ligt.

Nee

Ik zou zeer zeker niet overwegen een gezin te starten met deze partner TENZIJ je het geen enkel probleem vindt om alleenstaande moeder te worden.

Hij is er eerlijk en duidelijk over. Luister daarnaar. Als jouw wens is om ooit een gezin te hebben, blijf dan vooral niet bij deze man.

zich aanpassen

Hij wil dat jij je aan hem aanpast.

Jij zou willen dat hij zich zou aanpassen.

Jij past je nu aan hem aan. Je offert je op. Je verandert (door therapie), maar niet snel genoeg.

Past hij zich nu aan jou aan?

Deze relatie klinkt zo ongelijkwaardig en zo als een relatie die jij niet wil.
En je hebt aangegeven dat je niet gelukkig bent hoe het nu gaat.

Wat zou de reden voor jou zijn om ermee door te gaan?

Hij zegt het zelf al!

Hij is eerlijk en duidelijk: hij verwacht dat jij je aanpast, en snel ook een beetje, en hij gaat zich niet aanpassen. Alles moet wijken voor hem. hij is belangrijk, jij totaal niet. Dit is een situatie waar je snel uit weg moet rennen. Ren voor je leven, zou ik bijna zeggen. Want je zult "geen leven" met hem hebben.

Waarom zou je hier nog tijd in steken, Manon? Zet er een punt achter, ga op zoek naar jezelf en daarna naar een man die wél van jou houdt en die wél graag een gezin en kinderen wil en bereid is daar ruimte voor te maken in zijn leven.

Kunstenaar

Mijn opa was een succesvol kunstenaar. Voor ons een lieve, nogal excentrieke opa, maar het leven van mijn oma was vaak een hel. Ze stond overal alleen voor en alles moest om zijn kunst draaien. Kinderen moesten stil gehouden want anders kon hij niet scheppen, en ga zo maar door. Daarbij kon hij sowieso erg onredelijk zijn. Mijn vader had geen gezellige jeugd.

Doet me aan een vroegere verkering denken

Ik had voor ik mijn man leerde kennen 'verkering' met een rauwdouwer van een vent. Het kon hem allemaal niks bommen, zolang hij maar kon doen wat hij prettig vond en dat nam wonderlijke vormen aan. Zo trakteerde hij zichzelf op een visje en kwam daarmee bij mij en mijn zus aanzetten op een markt. Totaal geen idee dat hij er ook een voor ons mee had moeten nemen, of het op zijn minst aan had moeten bieden. Door zijn verleden hechtte hij erg veel waarde aan zijn spulletjes. Ik durfde amper iets uit zijn kast te halen. Omgekeerd hechtte hij ook aan mijn spulletjes, ik ben ook dingen aan hem kwijtgeraakt. Ik was in die tijd totaal niet opgewassen tegen een persoonlijkheid als van deze man. Ik was een beetje bang voor hem, letterlijk dus en trok daardoor mijn mond niet open. Daar genoot hij ook van. Hij had dat door. Toen ik het de laatste keer, nummer vier, er was ondanks alles een enorme aantrekkingskracht, uitmaakte en mijn spullen terug wilde, zei hij ook 'je bent bang, hè?'. Mijn vader en toenmalige zwager zijn naar hem toegegaan en hebben het meeste opgehaald. Dat mijn vader dit heeft gedaan, was zeer ongewoon.

Ik heb de indruk dat jij niet in letterlijke zin bang voor je vriend bent. Je bent dénk ik niet bang dat hij je iets aan zal doen op lichamelijk gebied. Maar ik heb wel de indruk dat hij je geestelijk iets aandoet en dat is eigenlijk net zo schadelijk. Dit is géén gezonde relatie. Voor jullie allebei niet. Ik heb ook niet de indruk dat de relatie ooit gezond zal worden. Dat lijkt me genoeg reden om de knoop door te kunnen hakken.

De knoop is door

Bedankt voor jullie reacties allemaal!

Ik ben momenteel goed bezig met aan mezelf te werken. Er is nog een hele weg af te leggen, maar het is het meer dan waard.

Wat mijn relatie betreft zie ik inderdaad geen toekomst met hem. Ik wil andere dingen in het leven. Ik ben inderdaad bang voor mijn geestelijke gezondheid. Ik moet nu aan mezelf denken en mezelf en hem de vrijheid gunnen op te zijn wie we willen zijn.

Het is hard, maar ik denk dat dit het beste is voor ons allebei.

Liefs

Sterkte

Zo'n besluit is nooit makkelijk, maar ik denk dat je er (heel) goed aan doet. Gun jezelf de tijd om verdrietig te zijn, er is toch een soort van toekomstdroom aan diggelen, en periode waar een einde aan komt. Dat geeft niet, je mag verdrietig zijn. Verdriet slijt. En vergeet niet dat er iets mooiers in het verschiet ligt.

Dikke knuffel.

Ja goed hoor

Het zal heus nog wel eens twijfelen zijn want je had een mooi toekomstperspectief en dat laat je nu vallen omdat je weet dat het niet realistisch is, maar is wel een rouwproces. En misschien wordt je wel tijdelijk weer verliefd op je partner, dat gebeurt ook in scheidingsprocessen, maar dan hoop ik dat je er geen draaideur van maakt, want het helpt niet het is gewoon een fase in het afscheid.

Zelfs alleenstaande ouder wil je niet zijn met een expartner die niet betrouwbaar is als het om steun en zorg aangaat. Je kunt je ook daar een hoop ellende op de hals halen. Vooral omdat er dan gedoe ontstaat over de omgangsregeling waar, je kunt het hier ook lezen, veel partners dan ook helemaal geleefd worden door de onzekerheid en de niet te maken afspraken, daaromheen en hun bezorgdheid over de kinderen als ze bij de ander zijn.

Hoewel alleenstaand ouderschap zwaarder kan zijn dan samen, zou ik ook daar goed kijken met wie je in zee gaat en hoe je dat doet. Maar dat is wel een optie.