Ben ik egoïstisch?
Hallo
Ik wil even iets voorleggen waar ik mee zit.
Sinds eind 2022 heb ik een (zware) depressie waarvoor ik in behandeling ben. Ik heb me maandenlang erg slecht gevoeld en had nauwelijks zin om dingen te doen. In augustus 2023 voelde ik me weer wat krachtiger en ik heb me toen ingeschreven in een sportclub, waar ik nu 2x per week naartoe ga. Ik voelde me elke keer nadat ik gesport had beter en het ging tijdenlang echt wel beter met mij.
Helaas gebeurden er de laatste tijd dingen waardoor ik me weer slechter ging voelen. Ik zonder me weer af, heb geen zin om dingen te doen … Ik zit vast weer in een serieuze dip en dit nu al zo’n 3 weken.
Ik heb een dochter van 17, die min of meer op de hoogte is van het feit dat ik me slecht voel. Ze zegt dat ze het begrijpt, maar ze toont dat niet in haar daden. Zo vroeg ze me 2 weken geleden of ik haar wilde gaan halen rond 2u ’s nachts omdat ze naar een fuif wou. Ze heeft een vriendje die 20 is en een rijbewijs heeft. Toen ik haar uitlegde dat het voor mij lastig is om hun te komen halen omdat ik me al zo slecht voel en omdat ik dan een slechte nachtrust zou hebben (ik neem slaapmedicatie, want zonder kan ik niet slapen). Als ik hen zou moeten gaan halen, kan ik geen slaappil nemen en dan slaap ik niet tot ik ze afgehaald heb. Dus ik zei ‘met alle begrip, maar ik moet echt aan mijn gezondheid denken nu, anders zit ik zo nog dieper in een dip’. Resultaat, ze was boos op mij en zonderde zich af.
Echter, nu vroeg mijn dochter eergisteren opnieuw of ik hun zaterdag wilde afhalen van een fuif. Mijn eerste reactie? Je vriend heeft toch zijn rijbewijs? Wat is het probleem? En toen kwam het, ze verweet me dat ik nooit iets wil doen voor haar, wat absoluut niet waar is, in betere tijden heb ik hen soms gebracht én afgehaald, maar nu gaat het gewoon even niet. Ze zei ook, ja hij heeft zijn rijbewijs, maar kom zeg, het is een jonge kerel die wil drinken op een fuif, hij mag toch ook plezier hebben? Dat is waar, hij mag plezier hebben, maar moet dit ten koste van mijn gezondheid gaan? Je hebt toch juist je rijbewijs gehaald om niet meer afhankelijk te zijn van je ouders?
Mijn dochter vond het egoïstisch van mij dat haar vriend steeds moet rijden. En toen knapte er iets in mij. Ik egoïstisch? En hij dan? Hij is 20 en heeft drank nodig om zich te amuseren en dan moet een ouder het maar oplossen. Het feit dat ze me egoïstisch noemde, zorgt er bij mij voor dat ik hen tóch zou willen afhalen, want je wil toch niet egoïstisch zijn?
Mijn dochter begrijpt me echt niet en dan begin ik te denken dat IK misschien compleet verkeerd denk.
Ik hoop dat mijn verhaal en bedenkingen duidelijk zijn, want ik kan het niet goed onder woorden brengen gezien het feit dat ik me niet lekker voel.
Nu zou ik graag eens willen horen hoe jullie hierover denken…
Groetjes
Kimdekim schreef op 23-02-2024 om 12:45:
Nou ik vind het eigenijk ook best raar om de verantwoordelijkheid voor je minderjarige dochter bij vriend te leggen. Ik snap wel dat hij wil drinken en vind dat ook niet egoïstisch. Dat jij niet wil halen is ook niet egoïstisch. Er zijn vast andere oplossingen te bedenken.
Dan nemen ze toch gewoon een taxi? Als je toch al slaapproblemen hebt, snap ik wel dat je niet elk weekend 's nachts taxi wilt gaan spelen.
Panama831 schreef op 24-02-2024 om 23:20:
[..]
Dan nemen ze toch gewoon een taxi? Als je toch al slaapproblemen hebt, snap ik wel dat je niet elk weekend 's nachts taxi wilt gaan spelen.
Daarom er zijn genoeg andere oplossingen. Ik wil vooral zeggen dat je haar boosheid/ onvrede niet op jezelf moet betrekken. Zie het als een: " ik weet even geen andere oplossing" en zoek die samen met haar.
In een ander draadje lees is deze post van TrefleQ, die denk ik hier ook geel goed past:
” 'Maak van jouw verwachting niet mijn verplichting'
Uit de oudejaaarsconferance van Guido Weijers.
Ik vind het een fijne uitspraak. En hij werkt natuurlijk 2 kanten op.
Hieronder gaat iemand er wat verder op in.
https://www.desteven.nl/persoonlijke-ontwikkeling/communicatie/verwachtingen-uitspreken/verwachting-verplichting#:~:text=Botsing%20van%20waarden&text=En%20dus%20zei%20Annelies%20tegen,gun%20mij%20die%20vrijheid%20ook'. “
Tot zover het citaat.
En ja, het werkt 2 kanten op: Dochter verwacht dat moeder hen wel midden in de nacht ophaalt.
En TO verwacht dat haar dochter van 17 wel begrip heeft voor haar situatie en behoefte aan nachtrust.
Interessant trouwens om die link te lezen (even eerst naar boven scrollen) en dan doorklikken op andere links over verwachtingen.
Gingen beide vragen over het ophalen na het feestje over hetzelfde feestje of over 2 verschillende feestjes kort na elkaar? Ik kan me namelijk wel voorstellen dat dochter vroeg om opgehaald te kunnen worden voor een feestje 2 weken later zodat haar moeder zich erop kon voorbereiden door wat meer te rusten overdag of zoiets. Maar als het om 2 verschillende feestjes ging, had dochter er al rekening mee moeten houden dat TO het niet zag zitten vanwege haar gezondheid.
