Ben ik nu een zeur of ondankbaar?
Vandaag is mijn verjaardag. Vier ik nooit echt voor familie, want er zijn er zoveel van ons jarig in deze maanden. Met het gezin soms uit eten, afhankelijk van de dag.
Vind ik prima verder.
Man vroeg een aantal weken of ik kado ideeen had. Die had ik wel, maar moesten we samen gaan kopen. Aldus man. Hij is er nooit meer op teruggekomen tot zaterdagavond 7uur. Ach, vergeten! Ter plekke bedacht hij zich dat de kinderen waarschijnlijk ook niet aan mijn verjaardag hadden gedacht. Zondag ging jongste (11) snel even nog iets halen,. oudste (16) schoot om kwart voor 5 nog de deur uit.
Vandaag kreeg ik dus geen kado van man, van de jongste een geurset (deo/douche) voor mannen (F1, die vond jongste zo leuk als fanatiek F1fan) Maar ja, ik gebruik dat dus niet. Van oudste ook een geurset maar dan een waar ik allergisch op reageer.
En vervolgens zegt man, ik ben pas om half 9 thuis, vergadering.
En om eerlijk te zeggen, ik baal ervan. Ik baal van het feit dat geen van drie een klein beetje op tijd heeft kunnen bedenken dat ik jarig ben, en welk kadootje voor mij leuk zou zijn. Ik baal dat man ook niet heeft bedacht dat we samen nog naar de stad zouden,en dat dat voor vandaag nog moest gebeuren. Ik baal van het feit dat man rustig op deze dag een late vergadering plant Terwijl je toch nu voor de komende 10 jaar de avond wel kan blokken in de agenda.Ik baal dat hij niet even met de kinderen heeft meegedacht over wat mij te geven.
Ik vind het zo onattent.
Ben ik nu een zeur danwel ondankbaar?
niets
Au..
Misschien heb je gelijk. Hier is standaard dat ik een bos bloemen van manlief krijg op onze trouwdag. Gewoontedieren haha. Maar deze keer dus niets...
Ik vond het alleen zo pijnlijk dat hij wel de felicitaties van zijn moeder kwam brengen maar dat het niet in zijn hoofd opkwam om ook wat aardigs te zeggen. Het bloemetje daargelaten..
Ik denk dat het vergeten verjaardagskado daarin ook een beetje heeft meegespeeld!
Ellen
Je zegt: "Ik heb daar, en dat vind ik heel knap van mezelf, niets van gezegd."
Wat vind je daar knap aan? Waarom zeg je niet: "Ik ben jarig vandaag, ben je dat vergeten of interesseert het je niet?"
En dat hij dan felicitaties voor jullie trouwdag van zijn moeder komt overbrengen en verder niets zegt....Heb je het over al deze dingen met hem gehad? Dat dit kwetsend is? Dat dit niet is hoe jij het prettig vindt?
Trouwdag
Ik zou het erg leuk vinden om op onze trouwdag iets te krijgen, maar ten eerste ben ik zelf ook niet zo attent op die dag en ik constateer nog weleens een dag later of zo dat gister onze trouwdag was. We hebben daar niet echt een feestdag-traditie van gemaakt. Dit jaar zitten we wel op een mooi rond getal 😃.
Ellen, het viel me op dat je " mijn trouwdag" zegt en van je man een bloemetje verwacht. Jouw dag, jouw huwelijk, jij moet verwend worden met bloemen... Wel een beetje eenrichtingsverkeer, vind je niet? Misschien was het een hint, dat hij dit keer niets gaf.
Als mijn verjáárdag vergeten zou worden, zou ik echt heel erg boos en verdrietig zijn. Dat zou ik echt niet stilzwijgend voorbij laten gaan.
Standaard
Ellen: "Hier is standaard dat ik een bos bloemen van manlief krijg op onze trouwdag."
Als ik mijn man elk jaar op onze trouwdag een bos bloemen geef en hij denkt nooit aan een attentie voor mij, zou ik er op een dag ook mee stoppen...
