Dit voelt niet ok
mijn vrouw en ik zijn ondertussen al 23 jaar samen. We hebben samen 2 Kids. Jongen van 8 & meisje van 6. Jongen heeft ass en adhd wat het vaak wel pittig maakt en veel energie van ons vraagt. Tot over 2 jaar werkte ik vaak werkdagen van 12/13u. Mijn vrouw werkte toen 60%. Dit maakte dat de opvoeding van de Kids en het huishouden grotendeels voor haar rekening was.
Sinds 2jaar ben ik minder gaan werken. Dit vooral in functie van de zorg van ons zoontje en om mijn vrouw te ontlasten.
Anderhalf jaar geleden gaf mijn vrouw aan dat haar gevoelens tov mij veranderd waren. Ze vond dat we in relatietherapie moesten. Ikzelf vond ook dat we uitelkaar aan het groeien waren en vond relatietherapie een goed idee.
De therapie heeft bij ons allebei Tot bepaalde inzichten gebracht mbt de dynamiek tussen ons.
De afgelopen periode zijn we emotioneel en fysiek weer dichter naar elkaar gegroeid.
Ongeveer een maand geleden is mijn vrouw
samen met een gemeenschappelijke vriend van ons, die ook op de hoogte is van de problemen tussen ons ,naar een festival geweest.
Ikzelf ben niet meegeweest omdat dit niet echt mijn ding is.
Een week later nodigd hij haar terug uit om samen naar een ander festival te gaan.
Mijn vrouw zegt dit tegen mij en vraagt of ik zin om mee te gaan. Ik besluit om mee te gaan en we bestellen samen onze tickets.
Enkele dagen nadien krijg ik heel toevallig een berichtje van die vriend aan haar te zien. Hij zegt dat hij haar mist en snel weer wil zien. Ik begin de conversatie verder te lezen en was eigenlijk vrij geschokt van wat ik las. Het waren wederzijdse heel flirtige en dubbelzinnige opmerkingen. Wat mij vooral heeft aangegrepen is dat er 2 maal door hem wordt gevraagd of ik vermoedens heb en of zij iets tegen mij had gezegd. Op dat moment ging er vanalles door mij heen. Ik heb haar dan ook op de vrouw af gevraagd wat dit te betekenen had. Ze gaf aan dat er buiten die chats niets tussen hun is gebeurd, maar dat ze denkt dat hij wel gevoelens voor haar heeft.
Ik geloof haar dat het alleen bij die berichtjes is gebleven. Ik heb haar wel duidelijk gezegd dat dit naar mijn aanvoelen niet ok is.
Ze zei daarop dat ze dat begreep en er mee ging stoppen.
Voor mij voelt het heel raar dat we nu met ons drieën naar dat festival zouden gaan.
Ik heb dan ook gezegd dat ik niet meega en het er heel moeilijk mee heb dat zij wel zou gaan.
Ze zei dat ze begrijpt dat dit moeilijk is voor mij, maar toch gaat gaan.
Dit voelt voor mij eigenlijk niet ok, en weet niet goed wat ik hiermee moet...
Wat vinden jullie?
Ik denk dat jij inderdaad naïef bent. Gezien de inhoud van de berichten zou ik uitgaan van meer. Festival is daar de gelegenheid voor. Beetje dansen, zoenen, voelen en natuurlijk drank wat de grens vervaagt. En natuurlijk zal ze alles ontkennen of afzwakken. Ze wil het niet erger maken en met jou gaat het al jaren niet goed meer. Een nieuwe man geeft nieuwe energie en ziet alleen haar leuke kanten. Jij zult helaas nooit achter de volledige waarheid komen. De vraag moet eigenlijk zijn. Willen jullie nog echt wel verder met elkaar of wil je alleen doorgaan vanwege het gezin? Je vrouw lijkt de afslag al genomen te hebben.
Bijtje82 schreef op 19-07-2023 om 18:41:
[..]
Ik vermoed, gezien het aantal jaar dat ze al samen zijn dat er niet echt meer sprake is van hele jonge kinderen. Dus denk niet dat het een oppas of huishoud kwestie is.
Klinkt meer als een, ik vraag je mee en hoop eigenlijk dat je niet meegaat. Dan kan ik lekker vozen met die ander.
En er zouden nog meer mensen meegaan werd er later gezegd. Mijn achterdochtige brein hoort dan: Ik zeg nu dat er meer mensen mee gaan, maar als hij meegaat en die zogenaamde extra personen zijn er niet, dan zeggen we gewoon dat ze ineens verhinderd waren.. En als hij niet meegaat, dan blijven we volhouden dat die personen er zogenaamd wel bij waren.
Misschien vergezocht, maar als je eenmaal vaak genoeg belazerd bent dan ga je vanzelf zo denken.
En al zijn die mensen er wel. Die gaan dan echt niet de hele tijd babysitten op de partner van topicstarter om te zien of ze niks stouts doet.
Ben het helemaal eens met een aantal mensen hier: als er rook is, dan is er ook ergens vuur.
Ik raad je aan om het boek van Ester Perel : the state of affairs te lezen.
Die gaat over het waarom mensen 'vreemdgaan' (wat dat ook mag betekenen voor jullie)
Het is duidelijk dat je vrouw zich in de situatie bij die man 'levendig' voelt, een gevoel dat ze duidelijk in zichzelf mist - het nieuwe, het avontureuse, de aandacht, het feesten... heerlijk toch?
Nu is de vraag dus, wat hebben jullie allebei nodig om jullie levendig en avontuurlijk te voelen, en hoe kunnen jullie dit eventueel binnen de relatie aanwakkeren?
Er is iets die niet vlot loopt in jullie dynamiek waar zij uit wilt vluchten.
Ikzelf zou zelf nog niet direct zeggen er is meer gebeurt - ik heb ooit zo een stiekeme 'flirt' verhouding gehad met een man waar er zelfs geen kus laat staan seks was geweest - dat was mijn verlangen niet, mijn verlangen was aandacht...
Ik wens je veel sterkte toe want dit moet echt slecht voelen, heb ook al aan de ontvangende kant gestaan...
To heeft al 1,5 jaar relatietherapie. Ik mag hopen dat hij intussen weet wat er werkelijk speelt in zijn eigen relatie, wat er ontbreekt en wat zijn partner denkt. Wat heb je anders gedaan in al die tijd??
Daarnaast vraagt die vriend niet zomaar 2x of TO vermoedens heeft. Dan hebben we het niet over elkaars hand vasthouden of een knipoog! Er zijn zaken besproken en gebeurd en grote kans dat deze vriend op de hoogte is van de relatieproblemen (ook niet gek om daarover te praten in vertrouwen).
Vriend wil duidelijk wel (tja waarom niet), partner is of klaar met To of in voor een verzetje na alle ellende met to en To heeft het nakijken..
Oh ja en natuurlijk zullen ze alles ontkennen en ziet to "spoken".
Joseph, hoe gaat het. Festival achter de rug? En waar staan jullie nu?
zij kan absoluut niet naar dat festival gaan, ze zou eik meteen al het kontakt met hem moeten eindigen als hij echt gevoelens heeft voor haar. Ik zou enorm gekwetst zijn dat ze er toch zelf voor kiest hiermee door te gaan (been there).... ook al is er nog niets tussen hen het kwetst jou en t zorgt voor meer wantrouwen vanuit jou. Ik zou ook echt eens kontakt met hem opnemen...
oh zie nu dat t geen nieuw topic is 🤕
Ik hoop dat ze niet gegaan is!
Ze liegt. Dus rustig terug opnemen. Doorvragen. Ik wens je veel kracht.
En relatietherapie is natuurlijk nutteloos als 1 van de twee zit te liegen.
Izza schreef op 29-07-2023 om 17:37:
To heeft al 1,5 jaar relatietherapie. Ik mag hopen dat hij intussen weet wat er werkelijk speelt in zijn eigen relatie, wat er ontbreekt en wat zijn partner denkt. Wat heb je anders gedaan in al die tijd??
Daarnaast vraagt die vriend niet zomaar 2x of TO vermoedens heeft. Dan hebben we het niet over elkaars hand vasthouden of een knipoog! Er zijn zaken besproken en gebeurd en grote kans dat deze vriend op de hoogte is van de relatieproblemen (ook niet gek om daarover te praten in vertrouwen).
Vriend wil duidelijk wel (tja waarom niet), partner is of klaar met To of in voor een verzetje na alle ellende met to en To heeft het nakijken..
Oh ja en natuurlijk zullen ze alles ontkennen en ziet to "spoken".
Komt over alsof TO verantwoordelijk is? Een beetje een goedgelovige onnozelaar? Of vergis ik me? Misschien bedoel je het anders? Hij wilde aan zijn relatie werken. Is ook niet perfect maar wel eerlijk en van goed vertrouwen. Zij zit overduidelijk te liegen. Ja, dan heb je inderdaad het nakijken. Naar mijn gevoel ga je zo niet om met mensen. Alles kan, maar wees eerlijk. Op den duur begin je als bedrogene, die essentiële informatie mist, die ronduit wordt misleid, aan je eigen verstand te twijfelen. Ik vind dat onmenselijk.
