Feestdagen en 3 families
Benieuwd of er mensen zijn in dezelfde situaties om wat ervaringen te delen...
Sinds 1,5 jaar ben ik samen met mijn vriend. Hij is weduwnaar en heeft een zoon van 8 jaar.
Dit gaat heel goed met natuurlijk zijn ups en downs die erbij horen. Nu zit ik een beetje in m'n hoofd met de schoonfamilie van mijn vriend. Ik heb ze een paar keer ontmoet, hele leuke en lieve mensen. Af en toe ga ik mee naar een verjaardag of bij bijzonderheden, maar ben ook zoekende in hoever ik dit toe wil laten voor mijzelf. Ik merk toch dat het mij altijd best wat energie kost om mee te gaan. Omdat het dan nog vaak gaat over zijn eerste vrouw, wat natuurlijk logisch is. Maar het voelt dan zo dubbel en soms zijn er familieleden verdrietig. Ik vind het lastig om er dan bij te zitten. Nu komen de Paasdagen er binnenkort weer aan. En deze familie heeft een traditie om met elkaar eieren te zoeken en dat met de hele familie. Vorige week kwam er al een appje wie er allemaal kan komen, ze doen het dit jaar op eerste Paasdag midden op de dag... gecombineerd met een lunch. Nu snap ik heel goed dat mijn vriend er samen met zijn zoon naar toe wil, maar het gaat ten koste van bezoek aan onze eigen families. Ze hebben overigens wel gevraagd of ik mee ga, maar ik twijfel of ik deze keer mee ga. We weten nog niet wat mijn familie en de familie van mijn vriend gaan doen en dan zou hij dit met zijn schoonfamilie al wel plannen. Het wringt bij mij een klein beetje. Hij wil er het 'hele programma' bij zijn, en dan eind van de middag weer bij mij komen en dan evt nog naar mijn of zijn familie. Het voelt voor mij niet goed. Ergens hoop ik dat we van beide kanten wat water bij de wijn doen en bijvoorbeeld een uur of twee naar zijn schoonfamilie gaan (dan kan ik erover nadenken evt mee te gaan) maar de rest van de dag gewoon bij mijn of zijn familie zijn. Vrienden van ons vroegen ons gisteren of we tweede Paasdag met hun wat willen doen, maar dat zou nu geen optie zijn omdat we die dag moeten reserveren voor dus mijn of zijn familie. Of.. zoals mijn vriend voorstelde, kunnen we ook zaterdag naar een van onze eigen families. Pff... dat betekent een heel weekend verplichtingen... Met twee families is het soms al zoeken.. met drie wordt het helemaal lastig. Kan me dan ergens ook weer een beetje egoistisch voelen, maar we moeten hier wel een soort modus in gaan vinden.
Misschien mensen met zelfde soort ervaringen en hoe hebben jullie dit opgelost?
ik schrik van de claims die gelegd worden of die je jezelf oplegt. Dan krijg je dus met pasen hetzelfde gedoe als met kerst.
Kun je beide oplossen door het ene jaar pasen bij familie a en b te doen en kerst bij b en C, en dan te gaan rouleren dus elk jaar een schema maken weet iedereen waar hij aan toe is.
Al vieren wij pasen alleen in het eigen gezin zonder allerlei verplichte familiebezoeken. Na het paasontbijt wat meer een lunch is als iedereen wakker is en zin heeft om te eten is dat wel klaar.
Beste Torenstra, dat is inderdaad een ingewikkelde situatie zo met de schoonfamilie van je vriend (familie van zijn overleden vrouw en moeder van zijn zoon).
Als ik het zo lees vraag ik me een paar dingen af. Hoe lang geleden is zijn vrouw overleden? Hoe lang hebben jullie nu een relatie? Heeft hij het overlijden van zijn vrouw verwerkt?
Misschien heb ik het helemaal mis, maar jouw bericht zo lezend, lijkt het er bijna op alsof hij de familie van zijn overleden vrouw boven zijn eigen familie en boven die van jou zet, en misschien wel soms boven jouw behoeften, nl. dat jij ook met de paasdagen tijd met jouw of zijn familie wilt doorbrengen. Dit zou ik wel met hem bespreken. Want het is logisch dat hij contact met zijn schoonfamilie wil voor zijn zoon, maar jij bent er ook en het lijkt me dat je wilt dat hij ook rekening houdt met jouw behoeften.
Tenzij hij altijd de regel hanteert: wie het eerst komt, wie het eerst maalt. In dat geval is de schoonfamilie het eerst en gaat die volgens zijn regel dan voor. Als dat het geval is, zou je die regel ter discussie moeten stellen (want waarom er zo star mee omgaan als een combinatie ook mogelijk is, zeker als jouw behoefte er is om ook gezamenlijk jouw of zijn familie met Pasen te zien) of volgend jaar er heel vroeg bij moeten zijn met jouw (of zijn) familie, zodat die als eerste komt, maar zo'n 'wedstrijdsfeer' wil je niet creëren. Of nu al afspreken dat jullie volgend jaar voorrang geven aan jouw en/of zijn familie.
Voor wat betreft de algemene bezoekjes: kijk goed naar je eigen behoeften, geef je grenzen aan en wees daar dus transparant over als je niet aldoor mee wil gaan naar de familie van zijn overleden vrouw. Dat lijkt me begrijpelijk vanuit jouw situatie en zeker een reden om niet altijd mee te gaan, als hij daar best wel vaak naartoe gaat.
Sterkte ermee.
Ysenda schreef op 18-03-2024 om 09:47:
ik schrik van de claims die gelegd worden of die je jezelf oplegt. Dan krijg je dus met pasen hetzelfde gedoe als met kerst.
Kun je beide oplossen door het ene jaar pasen bij familie a en b te doen en kerst bij b en C, en dan te gaan rouleren dus elk jaar een schema maken weet iedereen waar hij aan toe is.
Al vieren wij pasen alleen in het eigen gezin zonder allerlei verplichte familiebezoeken. Na het paasontbijt wat meer een lunch is als iedereen wakker is en zin heeft om te eten is dat wel klaar.
Mijn eigen familie is niet perse altijd bij elkaar met Pasen, gaan er heel relaxed mee om. Maar ik merk dat het bij een beetje steekt dat ik dan wel tijd moet vrij maken voor de schoonfamilie van mijn vriend, waar ik in feite niet heel veel mee heb, maar minder tijd aan mijn eigen familie of tijd voor onszelf kan besteden. De band is goed met zijn schoonfam, maar het is niet mijn familie. Het is dat stuk uit zijn verleden, zijn overleden vrouw en hun zoon verbindt hem met zijn schoonfamilie. Het wringt gewoon een beetje... en dat vind ik lastig.
ArianneH schreef op 18-03-2024 om 09:49:
Beste Torenstra, dat is inderdaad een ingewikkelde situatie zo met de schoonfamilie van je vriend (familie van zijn overleden vrouw en moeder van zijn zoon).
Als ik het zo lees vraag ik me een paar dingen af. Hoe lang geleden is zijn vrouw overleden? Hoe lang hebben jullie nu een relatie? Heeft hij het overlijden van zijn vrouw verwerkt?
Misschien heb ik het helemaal mis, maar jouw bericht zo lezend, lijkt het er bijna op alsof hij de familie van zijn overleden vrouw boven zijn eigen familie en boven die van jou zet, en misschien wel soms boven jouw behoeften, nl. dat jij ook met de paasdagen tijd met jouw of zijn familie wilt doorbrengen. Dit zou ik wel met hem bespreken. Want het is logisch dat hij contact met zijn schoonfamilie wil voor zijn zoon, maar jij bent er ook en het lijkt me dat je wilt dat hij ook rekening houdt met jouw behoeften.
Tenzij hij altijd de regel hanteert: wie het eerst komt, wie het eerst maalt. In dat geval is de schoonfamilie het eerst en gaat die volgens zijn regel dan voor. Als dat het geval is, zou je die regel ter discussie moeten stellen (want waarom er zo star mee omgaan als een combinatie ook mogelijk is, zeker als jouw behoefte er is om ook gezamenlijk jouw of zijn familie met Pasen te zien) of volgend jaar er heel vroeg bij moeten zijn met jouw (of zijn) familie, zodat die als eerste komt. Of nu al afspreken dat jullie volgend jaar voorrang geven aan jouw en/of zijn familie.
Voor wat betreft de algemene bezoekjes: kijk goed naar je eigen behoeften, geef je grenzen aan en wees daar dus transparant over als je niet aldoor mee wil gaan naar de familie van zijn overleden vrouw. Dat lijkt me begrijpelijk vanuit jouw situatie en zeker een reden om niet altijd mee te gaan, als hij daar best wel vaak naartoe gaat.
Sterkte ermee.
Het is 2,5 jaar geleden dat zijn vrouw is overleden. Ja, dat heeft hij wel verwerkt. Relatie gaat verder heel goed en is heel fijn. Hij houdt zeker rekening met mijn behoeftes, maar denkt natuurlijk ook aan zijn zoon. En dit is wel haar familie en natuurlijk ook zijn schoonfamilie. Wij zijn nu 1,5 jaar bij elkaar. Zijn schoonfam. heeft aangegeven dat ze het leuk vinden als ik erbij ben, en ik ga zeker wel eens mee. Maar nu voelt het niet heel goed. Heb m'n vriend ook aangegeven dat we bijv. ook 2 uurtjes kunnen gaan en dan weer door. Dan is het niet te lang en valt voor mij te overwegen of mee te gaan.
En mijn familie is altijd wat laat met dit soort dagen en is het ook niet zo'n verplichting om er dan perse te zijn. Maar het wringt bij een beetje dat zijn schoonfamilie nu zo bepalend is op die eerste paasdag en dat we ons daar maar naar te voegen hebben. Ze gaan lunchen en dan eieren zoeken voor de kleinkinderen. Heel leuk.. en mijn vriend stelde al voor om de ochtend nog samen te zijn. Dan gaat hij voor de lunch daar naar toe en is rond 16:00u weer bij mij. Zodat we einde middag en avondeten bij mijn of zijn familie kunnen doen. Op zich een prima verdeling, maar toch... waarom voelt het dan niet helemaal oké? Hij gaf zelf ook al aan dat het dit jaar nog zo gaat, maar hij volgend jaar misschien wel besluit om er vanaf te zien omdat dit met de tijd ook zal veranderen. En ik wil hun ook de gelegenheid geven te gaan, dus voel me ook weer een beetje egoïstisch als ik aangeef dat ik het lastig vindt dat zij met z'n tweeën midden op de dag een poos weg zijn.
Het is dan wel niet jouw familie, maar wel de schoonfamilie van je vriend en de familie van het kind. Ik vind het, vooral voor het kind, heel waardevol dat zijn familie hem er graag bij wil hebben, ook al leeft zijn moeder verdrietig genoeg niet meer. Dus ik snap dat je vriend daar heen wil. Of jij dan mee moet? Niet per se. Als jij naar je eigen familie wil, kan dat ook lijkt me. Denk dat ze dat echt wel snappen hoor.
Wat hij dan met zijn familie nog wil, moet hij zelf weten.
Ik denk dat het voor de dochter van je vriend hartstikke leuk en gezellig is om met Pasen haar moeders kant van de familie te zien! Lijkt me juist bij uitstek een mooi moment om het contact met hen in stand te houden. De familie van vader zal ze waarschijnlijk wat regelmatiger tegenkomen, en die van jou, ja sorry, maar die is voor haar niet zo van belang.
Ikzelf zou er als nieuwe vrouw niet per se bij hoeven zitten. Lijkt me inderdaad een best lastige situatie. Het is fijn als het contact tussen jou en de familie van de overleden vrouw goed is, en op termijn zal die relatie hopelijk verder groeien als partner van hun zoon/broer en stiefmoeder van hun kleinkind/nichtje. Maar dat is iets wat je langzaam opbouwt denk ik.
Dus mijn advies zou zijn, ga op 2e paasdag met je vriend en zijn dochter langs bij zowel jouw familie als de zijne.
En dan zou ik daarna het advies van Ysenda opvolgen en vaste afspraken maken voor de komende jaren. Hier in de familie doen we het al sinds er aanhang kwam zo. Met Sinterklaas is de afspraak ene jaar op 5 december bij mijn ouders, en dan dus op een andere datum bij de schoonfamilies, andere jaar net andersom. Met Kerst is 2e Kerstdag altijd voor mijn ouders, dan hebben we daar standaard een brunch. Heel fijn, want zo blijven er 2 avonden voor een diner met de schoonfamilie en eentje met ieders eigen gezin. Pasen is bij ons geen echt hoogtepunt, en bij de schoonfamilies ook niet, dus dat lost zich altijd wel op.
Torenstra schreef op 18-03-2024 om 09:59:
[..]
Het is 2,5 jaar geleden dat zijn vrouw is overleden. Ja, dat heeft hij wel verwerkt. Relatie gaat verder heel goed en is heel fijn. Hij houdt zeker rekening met mijn behoeftes, maar denkt natuurlijk ook aan zijn zoon. En dit is wel haar familie en natuurlijk ook zijn schoonfamilie. Wij zijn nu 1,5 jaar bij elkaar. Zijn schoonfam. heeft aangegeven dat ze het leuk vinden als ik erbij ben, en ik ga zeker wel eens mee. Maar nu voelt het niet heel goed. Heb m'n vriend ook aangegeven dat we bijv. ook 2 uurtjes kunnen gaan en dan weer door. Dan is het niet te lang en valt voor mij te overwegen of mee te gaan.
En mijn familie is altijd wat laat met dit soort dagen en is het ook niet zo'n verplichting om er dan perse te zijn. Maar het wringt bij een beetje dat zijn schoonfamilie nu zo bepalend is op die eerste paasdag en dat we ons daar maar naar te voegen hebben. Ze gaan lunchen en dan eieren zoeken voor de kleinkinderen. Heel leuk.. en mijn vriend stelde al voor om de ochtend nog samen te zijn. Dan gaat hij voor de lunch daar naar toe en is rond 16:00u weer bij mij. Zodat we einde middag en avondeten bij mijn of zijn familie kunnen doen. Op zich een prima verdeling, maar toch... waarom voelt het dan niet helemaal oké? Hij gaf zelf ook al aan dat het dit jaar nog zo gaat, maar hij volgend jaar misschien wel besluit om er vanaf te zien omdat dit met de tijd ook zal veranderen. En ik wil hun ook de gelegenheid geven te gaan, dus voel me ook weer een beetje egoïstisch als ik aangeef dat ik het lastig vindt dat zij met z'n tweeën midden op de dag een poos weg zijn.
Is het vetgedrukte niet wat jouw probleem is? Dus wat ik al schreef, dat het lijkt alsof hij haar familie boven die van jouw/zijn familie en jouw behoeften plaatst? Dat voelt bij jou kennelijk niet goed, en lijkt mij ook logisch.
Heb je dit met hem besproken?
En maakt het voor jou uit dat hij zegt dat hij er volgend jaar misschien wel vanaf ziet?
Als jij jouw behoeften uitspreekt ben je niet egoïstisch. En ik vind het logisch dat je in een relatie zoveel mogelijk rekening houdt met elkaars behoeften, ze in elk geval serieus neemt. Heb jij jouw behoeften wel duidelijk uitgesproken naar hem? Dat het voor jou niet goed voelt dat jullie je hebben te voegen naar hun plan?
En .... dat hij geen rekening met jou wil houden door maar twee uur te gaan in plaats van het hele programma?
Ze gaan lunchen en dan eieren zoeken voor de kleinkinderen. Heel leuk.. en mijn vriend stelde al voor om de ochtend nog samen te zijn. Dan gaat hij voor de lunch daar naar toe en is rond 16:00u weer bij mij. Zodat we einde middag en avondeten bij mijn of zijn familie kunnen doen.
Persoonlijk lijkt me dit een heel mooie werkwijze, die je vriend aanbiedt? Ik kan me je gevoel wel voorstellen, maar zoals ik het lees ziet je vriend op termijn ook een andere verdeling voor zich.
Helpt het je als jij die uren dat zij (vriend en zoon) weg zijn, naar je eigen familie gaat? Ik heb natuurlijk geen idee of dat te realiseren is, v.w.b. reisafstanden/tijden/vervoersmogelijkheden?
ArianneH schreef op 18-03-2024 om 10:07:
[..]
En .... dat hij geen rekening met jou wil houden door maar twee uur te gaan in plaats van het hele programma?
Het 'hele programma' is nu 4 uur (start op lunchtijdstip, 16 uur thuis) ipv 2 uur - op 2 paasdagen vind ik dat niet zo heel veel?
Vier uurtjes is inderdaad niet zo lang. En heel leuk voor het kind van acht. Of je mee gaat lijkt me aan jou, maar andere families bezoeken kan ook op zaterdag, in de avond of tweede paasdag.
Die familie van de overleden vrouw is niet jouw familie, maar jouw familie is niet de familie van het kind. Dat is even zoeken, maar het lijkt me heel waardevol om daar een modus in te vinden.
Waaom moet je met pasen ook naar je eigen families? "Vrienden van ons vroegen ons gisteren of we tweede Paasdag met hun wat willen doen, maar dat zou nu geen optie zijn omdat we die dag moeten reserveren voor dus mijn of zijn familie." Van wie meot dat? Het is maar pasen hoor, gewoon een dag vrij.
TineWinkel schreef op 18-03-2024 om 10:10:
[..]
Het 'hele programma' is nu 4 uur (start op lunchtijdstip, 16 uur thuis) ipv 2 uur - op 2 paasdagen vind ik dat niet zo heel veel?
Mee eens dat het niet superlang is. Het is natuurlijk wel (voor veel mensen, zeker niet voor iedereen) het gebruikelijke tijdstip om met Pasen iets te doen.
Maar los daarvan, ik denk dat het meer gaat om het gevoel van TO en haar behoefte. Dus dat daar het gesprek met haar vriend over moet gaan.
Ik begrijp dat vriend vanwege zijn kind naar de schoonfamilie wil. Voor kind is het ook goed om verbonden te blijven met moeder via haar familie. Ik zou daar verder wegblijven. Dit is inderdaad haar familie en daar heb jij niet direct een plek. Zeker niet aangezien je eigen familie hebt. Die zou ik voor laten gaan.
Ik zou dus kiezen om 1 dag voor zijn families en 1 dag voor jouw kant (familie of vrienden). 4 bezoeken in 2 dagen zou mij echt teveel zijn. En familie gaat vaak boven vrienden in dit soort situaties.
Ik vind het belang van het kind het grootst, contact met niet alleen opa en oma maar ook de neefjes en nichtjes. Ik zou het juist stimuleren ipv druk op je vriend te zetten zozeer dat hij er al over denkt om het volgend jaar anders te doen. Ik vond pasen altijd een kinderfeest, knutselen, ontbijtjes, eieren zoeken
Bolmieke schreef op 18-03-2024 om 11:48:
Ik vind het belang van het kind het grootst, contact met niet alleen opa en oma maar ook de neefjes en nichtjes. Ik zou het juist stimuleren ipv druk op je vriend te zetten zozeer dat hij er al over denkt om het volgend jaar anders te doen. Ik vond pasen altijd een kinderfeest, knutselen, ontbijtjes, eieren zoeken
Eens met Bolmieke. Ik zou geen probleem maken van de 4 uurtjes en die dag gewoon zelf iets leuks gaan doen, of juist lekker thuis relaxen. Je hoeft echt niet overal samen heen, dat is helemaal niet nodig. Je hoort achteraf de verhalen wel.
