Hartsvriendin van dochter uit huis geplaatst

Contact houden

Het zou voor beide meisjes goed zijn om contact te houden. Hopelijk kun jij daar zelf voor zorgen en een adres oid achterhalen voor een kaartje en later een contact voor een afspraak.
Het is er blijkbaar heftig aan toe gegaan. Dat zal ook een hele schrik zijn geweest voor de kinderen op school en voor de mensen er omheen.

In welke groep zitten je dochter en haar vriendin

Hier gebeurde ongeveer hetzelfde toen dochter in groep 5 zat. Het was niet haar hartsvriendin maar wel iemand waar ze close mee was.
In eerste instantie ging meisje naar een familielid in hetzelfde dorp en hebben wij nog geholpen met het opvangen van dit meisje na schooltijd. Het familielid moest werken.
Maar na een tijdje werd meisje op school opgehaald door Jeugdzorg.
Mijn dochter heeft toen in de klas een inzameling gehouden om een mooi cadeau te kopen voor haar vriendin met een soort vriendenboek waarin alle klasgenoten wat geschreven / geplakt hadden. Daarnaast heeft dochter zelf een persoonlijk cadeau gestuurd. Met beiden was vriendin erg blij.
Wij hebben ook een brief geschreven naar de voogd/begeleider van Jeugdzorg of de meiden elkaar konden zien. Daar kwam eerst helemaal geen reactie op maar later bleek dat vriendin hier wel van hoorde.
Na een half jaar of zo is er alsnog contact gekomen zodat de meiden konden afspreken. Dat was wel sporadisch maar het deed beide meiden goed.

Mijn tip is om te zorgen dat je contact houdt met dit meisje en haar begeleider. Contact uit het verleden, iemand die weet hoe je was, is erg belangrijk. Maar voor je dochter lijkt het me ook goed.

Afschuwelijk

Zo'n acute uithuisplaatsing vanaf school. Voor de hele klas. en zonder dat het meisje begrijpt waarover het gaat.
Er is een redelijk grote kans dat het opvangadres van het meisje voorlopig geheim gehouden wordt. Helaas zal ze nog geen mobieltje hebben.
Wellicht kan je dochtertje voorlopig beginnen aan een plakboek, waarin ze dingen plakt die ze graag aan haar vriendinnetje wil laten zien.

Tsjor

Kontakt zoeken

Zou ook kunnen via de gezinsvoogdij-instelling. Een kaartje met de naam van het kind daarop. Of proberen te achterhalen wie de gezinsvoogd is.

Tsjor

Hier ooit ook gebeurd

Ga er niet zomaar van uit dat het adres van dit meisje bekend wordt gemaakt. Als ze zo dramatisch (en compleet overbodig en traumatiserend) te werk gaan, vraag ik me dat af.
In de klas van mijn dochter is in groep 7 een vriendin van haar met toeters en bellen, jeugdzorg, politie en drama volkomen onverwachts uit de klas gehaald. Dit was EEN WEEK voordat de grote vakantie begon. Aan alle kanten onbegrijpelijk. De hele klas was in alle staten. De school heeft aangedrongen op contactgegevens, ook om de klas de gelegenheid te geven een soort afscheidsverrassing voor haar te maken, of om brieven te kunnen blijven schrijven.

Dit is niet gebeurd, het enige wat ze te horen kregen dat het meisje in een kindertehuis was geplaatst.

Mijn dochter (nu 20) heeft haar uiteindelijk via facebook opgespoord. Ze is altijd in dat kindertehuis blijven wonen, later begeleid wonen. Heeft op haar zestiende een dochtertje gekregen die (natuurlijk) ook weer niet bij haar moeder woont. Ook daar heeft Jeugdzorg zijn klauwen ingezet.

Wat ik zou doen als ik jou was: blijven aandringen. Bij school, bij de moeder navragen of zij iets weet. Voor je dochter en ook voor het meisje. Wat een afschuwelijk nare situatie. En nu ze via Jeugdzorg is weggehaald, kun je je alleen maar nog meer zorgen maken. Kinderen zitten dan echt niet automatisch beter...

Naar hun vader?

Het is goed mogelijk dat familie van de vader van de kinderen voor het meisje zorgt omdat moeder en de stiefvader niet geschikt lijken te zijn. Dat gebeurd ook wel eens. Zo wordt een kind niet helemaal bij familie weggerukt. Het jonge meisje heeft zelf geen gedragsstoornis en is makkelijker plaatsbaar bij vaders kant.

Nee niet bij haar vader, die is geestelijk ziek, hij komt al 12 weken zijn kinderen niet ophalen..

De moeder van de meisjes was vanmorgen hier even, ze weet niet waar de kinderen zijn, of ze samen zijn. Helemaal niets, niet de reden waarom ze weg zijn. Ze zegt dat de kinderen niet thuis worden mishandeld, misbruikt of wat dan ook. Haar ex probeert al 1.5 jaar de kinderen weg te halen en verzint alles bij elkaar. Elke keer heeft ze tot nu toe bewijzen gehad dat haar ex alles verzon.
Woensdag is de rechtzaak, we wachten af.

Ik kan ook niet bij iemand binnen kijken wat echt waar is of niet.
De scholen van de kinderen hadden ook al aangegeven dat ze geen tekens van mishandeling, verwaarlozing en misbruik hadden gezien.

We wachten af..

Afschuwelijk

In n ander draadje vertel ik ook over meldingen bij VT in samenhang met een echtscheiding. Anders, maar als ik dit lees wordt mijn hart vervuld met afschuw. T middel wat VT biedt is inmiddels veel erger dan de kwaal geworden. T enige wat je nu kunt doen is de moeder ondersteunen. Wat moet zij een wanhoop en een verdriet voelen!!! Betrek haar bij de activiteiten op school rondom t plotselinge vertrek van haar dochter. Ze is en blijft een moeder met een kind in die klas. Vergeet haar niet....
Misschien kun je getuigen dat ze n goede moeder is?

Misschien

kan je andere ouders uitleggen hoe afschuwelijk de moeder zich voelt (hoe zou jij het vinden als het jou overkwam...) en over de verhalen van haar ex. En dat ze zo ontzettend goed steun kan gebruiken. Soms moeten mensen even op het idee gebracht worden.

Fijn dat jij haar steun geeft. Hopelijk gaat de rechtzaak goed.

Ik heb op het schoolplein ook uitgelegd wat er aan de hand is en dat het onterecht is. Een andere moeder heeft nu een lief kaartje in de bus gedaan, dus het begint wel te lopen.

De Juf vroeg of ik wat persoonlijke spullen samen met haar fiets naar haar moeder kon brengen. 'stief'vader was alleen thuis. Ik heb ook met hem lang gepraat. Ze weten nu de melding. De vader van het kind vertrouwd de stiefvader niet omdat hij deze nog nooit gezien heeft en hij weet alleen zijn voornaam. De moeder heeft in dit geval geen misbruik gemaakt, mishandeling en verwaarlozing. Dus het is nu echt extra vreemd dat de kinderen niet bij moeder mogen zijn. Waarom zeggen ze niet dat stiefvader niet in de buurt mag komen en dan kunnen ze uitzoeken wie hij is?

Uitzoeken

Tenzij stiefvader een veroordeelde zedendelinquent is valt er niets uit te zoeken. Het 'onderzoek' is gebaseerd op roddel en negatieve uitleg van momentopnamen.
Zelfs als stiefvader een zedendelinquent zou zijn weet je nog niet wat 'jeugdbescherming' daarmee kan. Een verstandelijk beperkt en sexueel misbruikt meisje werd na haar 18e losgelaten en is teruggegaan naar haar moeder die samenwoonde met een bij alle hulpverleners bekende zedendelinquent.
Misschien kun je de ouder helpen goede hulp te zoeken. Een OTS advocaat (er wordt tegenwoordig mee geadverteerd zo'n business is het geworden) en de stichting KOG. Om haar kansen in een zitting te vergroten.

Gespecialiseerde advocaat

Inderdaad, Mirreke heeft gelijk.

Als Richard Korver te ver weg zit of geen tijd heeft kan bij misschien een andere goede advocaat aanbevelen.

Korte termijn

Bij een spoed-OTS kan het zinvol zijn om bewijzen te verzamelen van het ontbreken van elke vorm van een ander hulpaanbod. De gezinsvoogdij-instelling moet een verhaal hebben opgehangen, waardoor de onmiddellijke uithuisplaatsing noodzakelijk lijkt. Een rechter kan dan bijna niet anders doen dan dat goedkeuren. Het blijkt ook lastig te zijn om dan na een week in de rechtszaal het besluit alweer terug te draaien, op basis van informatie van de ouders (wat meestal lijnrecht tegenover de bevindingen van jeugdzorg staat).
Wat kan helpen is een overzicht: wanneer zijn er signalen geweest dat mensen (school, ex, jeugdzorg) zich zorgen maakten en wat is er toen aangeboden aan hulp. Als die hulp geweigerd is, wat was daarvan dan de reden? Eventueel gevolgd door een voorstel: wat had de moeder graag gezien dat er dan wel gebeurd was.
Zorgen van vaders om aanwezige stiefvaders is niet helemaal ongegrond (in het algemeen), er zijn dramatische verhalen, ook van vaders die niet gehoord werden. Dus als het kan zou het goed zijn als moeder probeert om zo feitelijk mogelijk de geschiedenis op te schrijven van zorgvragen en hulpaanbod.
Wat betreft de vraag van hulp van andere ouders: kijk even na, wat voor concrete hulp zou iemand kunnen gebruiken. Het is gemakkelijker om op een concrete vraag om hulp in te gaan dan een wat vagere sympathie-betuiging. Misschien kun je zelf met de moeder afspreken wat voor informatie zij wil dat er naar buiten komt. Om roddels te voorkomen.

Tsjor

Morgen rechtbank

Duimen jullie mee, morgen is de rechtzaak. Moeder is vandaag langsgeweest om te vragen of ik zwart op wit kan zetten hoe ik over hun thuissituatie denk. Ik heb een stuk geschreven hoe de kinderen bij de overkomen. Als leuke, vrolijke meiden, en dat er in mijn ogen niets aan de hand is. De jongste was in het begin wat brutaal maar daar is hard aan gewerkt om haar naar een andere school te plaatsen en dat gaat de goede kant op. De oudste is een leuke vrolijke meid en die komt hier elke dag over de vloer en er is niets te merken dat je mishandeld, misbruikt of verwaarloosd wordt. Ook mijn kinderen die daar bijna dagelijks over de vloer komen hebben het idee dat het daar gewoon er aan toe gaat.
De juf heeft dit ook zwart op wit gezet. Nou duimen dat het goed komt.
Moeder mag donderdag 1 uurtje een bezoekje komen brengen.

Uhhh,

Weet je nog wt je in het begin schreef:
'Maar gelukkig had mijn dochter haar hardsvriendin, maar ik merk dat het daar anders aan toe ging dan normaal. Kinderen zagen er onverzorgd uit, mochten nergens aan meedoen en dit meisje kreeg de hele tijd straf van haar stiefvader terwijl ze echt in mijn ogen niets verkeerds deed.

Ik kreeg wel steeds meer vraagtekens bij het gezin maar wie ben ik om er mee te bemoeien? Ik wist wel dat de moeder een lastige scheiding achter de rug had, geen werk had en de kinderen nooit meer naar hun vader gingen.'

Steekwoorden: onverzorgd, anders dan normaal, nergens aan meedoen, hele tijd straf ( onterecht), meer vraagtekens.

Ik hoop dat het gezin bij elkaar mag blijven, alleen kunnen anderen mensen in hun omgeving met deze steekwoorden tot een andere conclusie zijn gekomen. Hoe zeer jij er geen gevaar in ziet want anders had jij je kind daar niet laten spelen.

Ik denk dat een rechter meer waarde hecht aan de brieven van de juf en de school van het zusje omdat zij wordt worden gezien als onpartijdig, deskundig en pedagogisch onderlegd is.

Misschien rolt er een plan uit waar de vader meer bij betrokken is, in kader van vader-kind hereniging. Je geeft aan dat de vader de kinderen al weken niet meer gezin heeft. Misschien mag hij ze van de moeder niet zien, ongeacht wat zij zegt.

Soms eist een rechter dat een moeder met kinderen in een ggz -huis eerst maar eens moet laten zien geschikt te zijn als opvoeder. Dat is tergend maar gelukkig tijdelijk ipv uhp.
Wacht eerst maar af wat men beslist.

Doen wat je kunt

Toch fijn dat je doet wat je kunt en die brieven van juf en jezelf hebt mee kunnen geven. De moeder heeft ook meer aan steun op dit moment.
Je kunt best twijfels hebben bij een gezin, maar dat rechtvaardigt niet de opschudding die er nu veroorzaakt is met het uithuisplaatsen van de kinderen. Dat is een trauma veroorzaken omdat je vermoedt, maar niet weet, dat er mogelijk een trauma is of zit aan te komen. Maak je er maar vast een.
Dan is het in elk geval duidelijk. Daarna heb je pas problemen.

Een half jaar uit huis

Ze worden voor een half jaar uit huis geplaatst, meer weet ik niet.
Wat een ellende, kan dat zomaar. Zal er dan toch wel meer aan de hand zijn? Zal de moeder dingen tegen me verzwijgen of is het echt zo scheef bij de jeugdzorg?

Flanagan, ik had dat inderdaad gezegd in mijn eerste mailtje, maar toen wist ik nog niet dat ze 150.000 schuld hadden en ze in de bijstand zaten. Ze zij dat ze een jaar onbetaald verlof had.

Ik begin nu echt te twijfelen aan alles. Ik vind het echt zo sneu voor de kinderen, ik mis je hier ook echt. Ze kwamen elke dag wel binnengewandeld.

Wat moet ik morgen tegen mijn dochter van 7 zeggen? Dat haar hartsvriendin dit jaar niet meer terugkomt? Ze heeft al zo veel tegenslagen gehad, opa dood, oma die haar al een jaar niet meer ziet. En daardoor door een oom en tante. Een andere tante die het te druk heeft en daarom niet langskomt met haar drie dochters. Mijn dochter wordt keer op keer teleurgesteld door ruzie door volwassenen en dan moet ik haar uitleggen dat je eerlijk en lief voor elkaar moet zijn?

Luisteren

Het zou fijn zijn als je de komende tijd een luisterend oor kunt zijn voor de moeder. Het is verschrikkelijk om op zon manier je kinderen te moeten missen.
Kan best dat moeder zich beter voordoet dan de situatie thuis is. Jeugdzorg echter dikt zaken aan en vergroot zaken tot je niet meer weet waar het over gaat. En alles is emotionele verwaarlozing of huiselijk geweld.
Hopelijk kan moeder zich hernemen en zorgen dat haar situatie thuis op orde komt. Hoe gaat het met de financiën en heeft ze daar hulp bij nodig? Wil ze al dan niet door met de stiefvader. Zijn er alternatieven. Kan ze haar huishouden op orde brengen. Onder druk gaat er van alles schuiven en daar heeft ze nu mogelijk de tijd voor om zich daarmee bezig te houden. Hopelijk, want zoiets vreet je emotionele ruimte ook op.
Vandaar dat luisteren haar zo kan helpen. Zonder oordeel, zonder advies.

Overweging

https://www.pleegzorg.nl/over-pleegzorg/zo-word-je-pleegouder/

Zo kan het meisje op haar oude school blijven en in vertrouwde omgeving. Ze slaapt en leeft alleen niet bij haar moeder. Maar dit vraagt van de pleegouder ook een grotere belasting. Je kan er over nadenken of dit een optie is en dat kenbaar maken. Ik had begrepen dat er een groot te kort is aan pleegouders.

luisterend oor

Ja ik ga zeker een luisterend oor bieden, ze komt vrijdagochtend weer even langs. Morgen mag ze een uurtje haar kinderen zien.

Ik heb ook gezegd, als ik kan helpen dan doe ik het.

Ze begint wel stapje voor stapje wat meer te zeggen over hoe haar leven is. Ze wonen ook nog niet zo lang in het dorp. Pas vanaf begin het school jaar en ik ben de enige die tot nu toe een band met haar opgebouwd heeft. Zij weet ook natuurlijk niet alles over mij.

Flanagen

Ja ik heb wel over zitten denken. Ik denk dat ik het voor de oudste echt wel serieus overwogen hebben maar ze hebben nog een kindje en ik moet eerlijk zijn dat ik met die jongste heel veel problemen heb gehad laatste half jaar. Ik denk niet dat ik dat kindje aan kan.
Ik woon ook 50 meter van moeder af, dus dat is dan denk ik ook geen optie.

Pleegouder

Het zou al heel fijn zijn als je de moeder kunt steunen. Pleegouder worden is een heel ander verhaal. Je hebt zelf dan ook te maken met jeugdzorg en er wordt verwacht dat je aan hen rapporteert. Je wordt onderdeel van het getouwtrek en je hebt zelf weinig tot niets in te brengen. Je kunt ook tegenover de ouders komen te staan die weer klemgezet worden door jeugdzorg. Daar zou ik nog maar eens goed over nadenken.

Pleegouder

Wat ik hier eerder schreef, over een vriendin van mijn dochter die in groep zeven zomaar door Jeugdzorg werd ontvoert, betrof een meisje dat ook bij pleegouders woonde. De pleegouders werden behoorlijk geïrriteerd van jeugdzorg waar men zich nooit aan afspraken hield, afspraken verzette op tijden dat zij niet konden en hen dan vervolgens verweet dat ze niet op de afspraak wilden komen. Zij hadden verder geen ervaring, dit was hun eerste pleegkind. Ze hadden ook geen ervaring in de manier hoe je met jeugdzorg dient om te gaan. Het is in zoverre dus helemaal misgelopen dat Jeugdzorg dit meisje met spoed kwam weghalen op school, omdat ze ineens niet meer bij haar pleegouders mocht zijn. Om niets! Ze werd niet mishandeld, pleegouders hadden gewoon een stroeve band met Jeugdzorg en wezen hen op inconsequenties ed. En dat kon men daar niet hebben. En daar wordt dan een kind voor opgeofferd.

Ik zou geen pleegouder willen zijn. Ik zou niet willen meewerken aan deze club die op deze manier met kinderen, ouders, gezinnen omgaat.

Ik zie dit helemaal misgaan. Als kinderen van het ene op het andere moment niet meer bij hun moeder mogen zijn, gaat er natuurlijk van alles mis in die ontwikkeling. Na een half jaar zijn ze net een beetje gewend bij die andere mensen waar ze wonen, en dan wordt het argument dat het kind niet uit de vertrouwde omgeving moet worden weggerukt. Waar Jeugdzorg zelf geen been in ziet als het hen uitkomt.

Mijn stiefdochter, die ook te maken heeft gehad met Jeugdzorg (en wij dus ook), heeft meegemaakt dat in een van de vele huizen waar zij heeft gewoond, een meisje van 17 een baby kreeg. En Jeugdzorg heeft terwijl ze nog in het ziekenhuis lag en bezig was haar babietje borstvoeding te geven, dat kind ijskoud bij haar weggehaald.

En waarom heeft zij in veel tehuizen gewoond, nou gewoon, omdat het Jeugdzorg allemaal geen bal interesseert. Als een kind maar wordt weggehaald, daarna kan het kind barsten.

Ga niet twijfelen

Sinds wanneer is het een doodzonde en mag je geen kinderen thuis hebben wonen als je 150.000 schuld hebt? Dat kan gemakkelijk het gevolg zijn van een rottige scheiding en een huis onder water. En werk kwijt geraakt en daar moeite mee hebben om dat te accepteren. Gewend zijn om een groot inkomen te hebben en het ineens moeten doen met de bijstand en je daarvoor schamen.
Maar mag je dan geen kinderen hebben? Rechtvaardigt dat de stap van jeugdzorg om kinderen een half jaar uit huis te plaatsen? Zomaar?

Omdat een vader de stiefvader niet kent en alleen zijn voornaam weet? Zoiets?

Of omdat ze financieel pech hebben?

Andere ouders

Wat kunnen andere ouders hard zijn, we habben het op school erover. Je krijg echt opmerkingen zoals:

-Mijn kinderen komen er nooit meer.
-Ik hoop dat ze snel verhuizen.
-Ze halen je kinderen niet voor niets weg, ik wist wel dat het niet
klopte daar.
-Eigen schuld dikke bult.
-Zo weer rust in de klas.

Ik was de enige die ze aan het verdedigen waren.

Van moeders heb ik niets meer gehoord, ze zal nog langskomen zei ze woensdagavond via een berichtje, ik wacht wel even af. Meer kan ik toch even niet doen.

Ik had tegen mijn dochter gezegd dat haar hartsvriendin tot de kerst zeker wegblijft, toen zei ze: Ja zo gaat dat in het leven. Mensen komen en mensen gaan. Mat ik nu spelen? Gelukkig gaat ze er goed mee om, ze speelt gelukkig ook weer met andere kindjes, het laatste halfjaar speelde ze alleen maar met het meisje en vergat ze de rest van de kinderen.