He is just not that into you....
De titel zegt al genoeg, denk ik...
Sinds 2 jaar heb ik een soort van relatie met een Italiaanse man. Ik heb hem ontmoet via mijn werk, op een beurs. We hebben toen emailadressen uitgewisseld en zijn gaan mailen. Van het één kwam het ander en hij is een paar keer naar Nederland gekomen en ik een paar keer naar Italië.
Ik ben smoorverliefd geworden en daar zit dan nu ook het probleem, geloof ik. Hij heeft van het begin af aan gezegd dat hij geen relatie wil, en ik heb ermee ingestemd dat we elkaar af en toe zien (en sex hebben). Bij mijn weten (en die van collega's) heeft ie geen vrouw/vriendin. In het eerste jaar ging het ook goed en was het altijd leuk en fijn om bij elkaar te zijn. Langzamerhand werd het contact minder en moest het altijd van mij afkomen.
De laatste weken krijg ik gewoon geen antwoord meer op mijn mailtjes (of pas heel laat) en weet (verstandelijk gezien) dat hij niet meer geinteresseerd is. Heb het hem meerdere malen gevraagd, maar hij ontkent. Maar geen antwoord is ook een antwoord.
Ik ben een zelfstandige vrouw van in de veertig, maar voel me nu net een puber. Ik wéét dat het niets meer wordt, maar het lijkt wel of ik verslaafd ben aan die man. Zit de hele tijd naar de computer en mijn telefoon te staren, maar hij laat, natuurlijk, niets van zich horen.
Sorry voor het lange verhaal. Hebben jullie tips om van deze verslaving af te komen? De tip 'alles deleten en hem vergeten' heb ik mezelf al gegeven, maar ik doe er alleen niets mee.....
Help!
Eer aan jezelf
Zoals in die zelfhulpboeken wordt beschreven; mannen willen niet een wachtende zielige vrouw. Ze willen een vrouw die t bijna te druk voor ze heeft. Lekker je eigen leven weer oppakken. Nieuwe sport of hobby. Een afscheids-email moet je echt voor jezelf doen (of juist niet). Houd je van duidelijkheid? Email hem dat het over is, bedank hem voor de leuke tijd, " but i have moved on". Jij hebt hem niet meer nodig, eer aan jezelf gelaten. Als hij terug emailt, terug mailen (paar dagen), dat je ermee klaar bent, of gewoon niet terug emailen.
Andere keus is om dood te laten bloeden. Is misschien minder duidelijk, maar dat rakel je t niet meer op.
Zelf heb ik tijdje "email verhouding" met oude schoolliefde" gehad. Soms heel intensief (te eigenlijk, over grenzen gegaan) en dan weer weken niks. Nu eigenlijk dood gebloed en dat was voor mij goed zo. We wisten beide dat er niet meer in zat. Beide getrouwd, grote afstand en kan niet in verleden blijven hangen. Maar was even heel leuk en spannend.
Sorry, beetje ot.
Verstuurd met de Ouders Online iPhone app.
Doodbloeden
Ik wil zeker de eer aan mezelf houden, maar waarom is dat toch zo moeilijk...Heb nog steeds niet die email geschreven, staat al bijna 2 wkn in mijn concepten. Ben er nog steeds niet uit of ik het ga doen of niet.
Op dit moment laat ik het inderdaad doodbloeden.
Maar dat voelt helemaal niet goed. Heb ook een beetje het idee dat ik het hem wel erg makkelijk maak, een soort van boosheid, wraakgevoelens komen boven drijven dan. Om vervolgens die meteen weer te negeren, want het slaat nergens op.
Nieuw scenario?
Kreeg vanmorgen een ingeving toen ik op kantoor kwam en de entreekaarten zag liggen voor een beurs...
Ik ga geen email sturen, geen sms, helemaal niets. Ik ga gewoon met een collega naar die beurs. Ik weet nl. dat hij standdienst heeft, dus daar ook is. Ga hem gedag zeggen...meer niet.
Klinkt kinderachtig, maar ik word hier wel rustiger van. Heb nu niet meer de drang om hem te bellen of te mailen. Beurs is pas in mei, dus misschien ben ik tegen die tijd wel afgekickt en ga ik ook niet meer naar die beurs 
Als voor jou werkt...
Dat zou ik persoonlijk geen goede optie vinden. Geheid dat ik op die beurs dan met knikkende knieën hem een beetje lullig gedag zeg.
Ik ben beter met schrijven/emailen, dat kan je tenminste overlezen en corrigeren. Face to face maak ik er te snel een potje van.
Duurt nog tot mei en kan idd nog wel tig keer veranderen. En misschien is hij wel niet...
Verstuurd met de Ouders Online iPhone app.
Nee niet doen
Bijzonder slecht plan! Van afkicken komt dan gegarandeerd tot aan mei niks terecht. En dan ná mei heb je een klotezomer. Gewoon nu afscheid nemen, dan ga je nog een beetje leuk de zomer in.
En wat te denken van de scenario's die zich wel niet kunnen afspelen op die beurs! Heel slecht plan en niet aan beginnen.
Je weet zelf ook wel
Je weet zelf ook wel dat het niet verstandig is om naar die beurs te gaan als je van hem af wilt kicken. Maar wie ben ik om je die raad te geven... als ik zelf ook regelmatig over die schreef ga. Uit het oog uit het hart werkt namelijk echt.
Zelf heb ik de verleiding kunnen weerstaan om een verjaardags sms te sturen naar ex-lief. Maar ik heb wel een ander volstrekt onschuldig een sms laten sturen, die van niemand anders dan van mij de tip over zijn verjaardag had kunnen krijgen.... dus weet hij dat ik wel aan hem gedacht heb. Vermoeiend he, dat gedrag!
Toch merk ik dat ik heel langzaam maar zeker minder aan hem ga denken. Niet meer ieder uur, niet meer bij het wakker worden of slapen gaan als eerste aan hem denken. Wel denk ik nog elke dag aan hem maar echt stukken minder dan een paar maanden geleden. Dus er is hoop 
Nonima
Tja, je hebt een punt. En de andere dames die het afraden ook...Ben er wel uit voor mezelf dat ik geen email ga schrijven. Laat ie de hik maar krijgen. Zo ver ben ik dus al. Maar net zoals je zegt, uit het oog, uit het hart werkt echt maar het is zo verdomde moeilijk. En zeker vermoeiend!
Misschien had ik onbewust wel zoiets gedacht van: kijk eens wat je mist. Maar goed, als hij mij daadwerkelijk zou missen, had hij al contact met me opgenomen. Ja ja, ik weet het allemaal...
Ik denk er nog even over na, het is nog geen mei. Nogmaals bedankt voor jullie reacties; doet me goed!
