Het zal toch niet......
Om maar meteen met de deur in huis te vallen: ik ben bang dat mijn man vreemd gaat.
De situatie is als volgt: nieuwe jonge vrijgezelle collega, haar naam komt regelmatig voorbij. Ze zijn samen tussen de middag een paar keer even naar de winkel geweest, leuke verhalen, leuke humor, etc. Het klikt. Op zich niks mis mee maar diep van binnen voelt dit niet goed. Ik vraag aan mijn man hoe het zit: hij voelt zich aanvankelijk nogal aangevallen en verzekert me dat er niks aan de hand is, hij vindt haar "hartstikke aardig maar absoluut niet aantrekkelijk".
Man reist veel en vindt het niet prettig om met anderen te reizen. Tot mijn verbazing vertelt hij me dat ze (hij en zij dus) samen, met de auto, naar een 2-daags seminar gaan in een ander land. 4 uur in de auto heen, in een hotel, samen eten, nog even wandelen, 4 uur in de auto weer terug.
Volgens mijn man kon dat niet anders gepland worden (terwijl hij de manager is en altijd alles plant en stuurt).
Ik geef aan dat ik dat niet leuk vind en hij verzekert me dat er niks aan de hand is en dat het puur zakelijk is.
Afgelopen weekend heb ik in zijn telefoon gekeken (shame on me!) en gezien dat ze erg veel met elkaar bellen, soms wel 8 keer op een dag. En dat hij haar bijvoorbeeld sms't dat z'n vlucht vertraagd is, net nadat hij dat ook aan mij heeft ge-smst.
Dat ik in zijn telefoon kon kijken was echt een toevalstreffer want sinds sinds die gezamenlijke trip zit dat ding zo ongeveer aan hem vastgeplakt. Of er zijn zo veel velden/toepassingen geopend dat ik de tijd niet heb om even ongemerkt stiekem te kijken 
Ook al heeft mijn man me ervan verzekerd dat er werkelijk niets aan de hand is, het voelt echt helemaal niet oke.
Heel bekrompen misschien maar als ik niet in zijn telefoon kan kijken (omdat hij die altijd bij zich heeft) kan ik natuurlijk nooit bewijsmateriaal vinden 
Wat moet ik nou? Afwachten tot het echt iets wordt en te laat is? Ik kan er helemaal niets mee en elk gesprek heeft tot nu toe alleen maar tot totale ontkenning geleid.
Of ben ik gewoon paranoid, dat kan natuurlijk ook nog, en moet ik het gewoon loslaten en hem een gezellige collega gunnen. Het kan natuurlijk best dat ze het gewoon goed kunnen vinden zonder dat daar meer bij komt kijken.
Twijfel
Toch nog even een reactie.
Na ons gesprek lijkt het wel alsof hij wat vrijer met z'n telefoon omgaat. Nog steeds iets te ingewikkeld naar mijn idee maar dat is ook een kwestie van gewoonte, denk ik.
Nou kun je naast bellen uiteraard ook nog op andere manieren communiceren en zijn mail houdt hij altijd heel erg afgeschermd maar dat heeft hij altijd al gedaan.
Ook dat kan natuurlijk een kwestie van gewoonte zijn en omdat ik achterdochtig ben zoek ik er misschien ook veel meer achter dan nodig is.
Er zijn wel degelijk signalen die mij onrustig maken. Er gebeurt al een week volgens mij niet zo veel maar dat kan ook zijn omdat ze elkaar elke dag op kantoor zien. Ik merk ook aan hem dat hij het lastig vindt om te vertellen wanneer ze een gezamenlijk overleg hebben.
Dus ik weet het niet. Ik denk dat hun contact verder gaat dan puur zakelijk. En het is natuurlijk leuk om een leuke band met een collega te hebben. En hoe veel verder die band gaat of zal gaan, geen idee.
Ik zou zelf nooit 8 uur met iemand in de auto, in een hotel en in een restaurant doorbrengen als ik zou weten dat mijn partner dat moeilijk vindt. En het stoort me dat mijn man dat zo rationaliseert. Maar goed, dat is een andere discussie.
Dus voorlopig neem ik aan dat ik voldoende duidelijk heb gemaakt wat mijn zorgen zijn en ga ik er vooralsnog maar vanuit dat ik toch achterdochtiger ben dan ik wil toegeven. Verder blijf ik op mijn intuitie vertrouwen.
@ ervaringsdeskundige
Even uit nieuwsgierigheid: hoe krijg je dat nou voor elkaar?! Ik bedoel: hoe hou je die tweede gsm nou verborgen.
Shame
Ik ben geen ervaringsdeskundige, maar ik weet wel hoe je een prepaid telefoon geheim houdt. Bij bijv. Kruidvat kun je prepaid kaartjes kopen. Je registreert je gegevens op internet, en oplaadtegoed kun je gewoon in winkels kopen. Als je vervolgens je telefoon niet laat rondslingeren thuis, is dat prima verborgen te houden.
So simple
Beste Shame,
Albert Heijn heeft vaak akties, gsm met paar euro beltegoed voor 10 euro. Nergens hoef je je registreren. Ik kan er veel smsjes mee versturen. Gsm ligt op mijn werk.
Ervaringsdeskundige
En voel je je daar nu goed bij?
Rixt
Daar gaat het in dit draadje niet over, toch?
Nou yvon
aanvankelijk ging het over de angst van shame dat haar man vreemd ging, en nu gaat het over hoe je als overspelige je partner kunt geruststellen en terwijl je ondertussen toch telefonisch met je minnaar of minnares contact hebt.
En nu vraag ík me serieus af hoe het voelt om zwart op wit uit te leggen dat jij dat doet. Dat mag. Toch?
Als ik in shames schoenen zou staan, zouden de berichten van ervaringsdeskundige mij verontrusten. En ik zou me afvragen hoe ervaringsdeskundige dit voelt, en ik zou me afvragen of mijn partner dat misschien ook zo doet en dit ook zo zou kunnen opschrijven...
Nee
'en nu gaat het over hoe je als overspelige je partner kunt geruststellen en terwijl je ondertussen toch telefonisch met je minnaar of minnares contact hebt.' schrijf je. Daar gaat het ondertussen helemaal niet over: Ervaringsdeskundige bevestigd dat overspeligen dit gedrag vertonen en dat lijkt me nuttige informatie voor Shame. Als je het wilt hebben over hoe het voelt om je partner te bedriegen en dat hier te schrijven, lijkt me dat een andere discussie en een nieuw draadje.
Tjonge yvon
ben jij benoemd tot Hoofd Topic Bewaker of zo?
Met yvon eens
Ik ben het met Yvon eens, niet dat jij dit niet mag vragen hoor Rixt, maar eigenlijk past het niet in dit draadje, dat vind ik eigenlijk ook.
Eens met yvon
Dit is juist zeer nuttige informatie voor shame. Geruststellen is mooi, maar sluit niet je ogen voor de trucs die een vreemdganger heeft. Ervaringsdeskundige kan deze info ook voor zich houden (uit angst voor commentaar) maar helpt shame juist door dat niet te doen.
Yvon en merel
Natuurlijk is dit nuttige informatie voor Shame. Ik zeg toch ook niet dat Ervaringsdeskundige het niet zou moeten schrijven?
Ik schreef:
Als ik in shames schoenen zou staan, zouden de berichten van ervaringsdeskundige mij verontrusten. En ik zou me afvragen hoe ervaringsdeskundige dit voelt, en ik zou me afvragen of mijn partner dat misschien ook zo doet en dit ook zo zou kunnen opschrijven.
En dan bedoel ik puur het praktische aspect. Meestal gaat dat in algemene termen: 'mijn man begrijpt me niet en vriend wel' of 'mijn relatie is al jaren niet goed en dus...' en niet: 'ik koop een pre-paid telefoontje en leg mijn 'gewone' telefoon op tafel om mijn partner gerust te stellen' of wat voor andere specifieke trucs je ook maar moet toepassen. Als ik de bedrogene zou zijn, zou ik willen weten: ben je zenuwachtig als je dat doet, of geeft het een kick? ben je bang dat je partner er achter komt of word je daar steeds koelbloediger in? Had ik het aan mijn partner moeten/kunnen merken?
En ja, ik mag dat vragen.
Hoe iets overkomt
Tja dat is het lastige van geschreven tekst, maar ik las jouw opmerking van één zin 'en voel je je daar nu goed bij?" en dat kwam op mij als een veroordeling over. Meer ook omdat je er verder niets bijschreef. Nu leg je uit wat je daarmee bedoelde maar zo kwam dat daarnet niet over. Maar goed, dat is dus lastig van geschreven tekst, je hoort er geen intonatie bij.
Ervaringsdeskundige
Ik was echt nieuwsgierig, vandaar mijn vraag. Hopelijk heb ik hiermee niet een impliciet oordeel geveld of uitgelokt. Ik had er nooit zo over nagedacht. Het heeft me niet extra ongerust gemaakt Ik denk dat als je echt wilt er genoeg manieren zijn om anoniem te communiceren met je stille liefde.
Stiekeme manieren om te communiceren.
Een gewaarschuwd mens telt voor twee. Behalve telefoontrucs - er is nog niet genoemd dat je iemand onder een onschuldig klinkende naam kunt opslaan - kun je een geheim e-mailadres nemen, achter partners rug om chatten en het gesprek snel wegklikken als partner in de buurt van de computer komt (daar moet je dan wel van tevoren afspraken met je vlam over maken, anders kan het misgaan). Tête-a-têtes lukt vaak wel met overwerksmoezen e.d. Het geweten raakt op een gegeven moment op de achtergrond, de euforie over het te slim af zijn gaat op een gegeven moment de boventoon voeren. Maar op een dag vallen ook degenen met dit soort strategieën door de mand, al duurt het iets langer.
Antwoord
Rixt,
Ik antwoordde op een vraag van shame. Maar ik wil jouw vragen ook wel beantwoorden. Het is het ergste wat ik in mijn leven doe, mijn man bedriegen. Mijn man die ik trouw heb beloofd. Lees maar in archief, onder de naam verward, bij seksualiteit. En ja, ik heb een geheim mailadres. In ruim een jaar ben ik van naief zeer doortrapt geworden. Daar ben ik niet blij mee, maar het wordt nooit meer goed.
Ook gedaan
Tweede prepaid mobiel, die stond altijd op stil en was vestopt in de kapotte voering van een tas. De affaire is al 3 jaar geleden ter ziele gegaan (gelukkig), maar mijn man is er nooit achtergekomen. Wel heeft hij smsjes van mijn minnaar op mijn gewone mobiel gelezen. Ik vond het stiekeme gedoe vreselijk. Misschien ben ik daarom wel te achteloos omgegaan met email- en smsverkeer. Ik wilde waarschijnlijk hij erachter kwam.
Uiteindelijk zijn we uit elkaar gegaan, maar als je man niets te verbergen heeft, laat hij gewoon alle smsjes lezen en zijn telefoon open en bloot op tafel liggen.
Ter verduidelijking
Mijn man is wel achter de affaire gekomen, maar heeft nooit iets van het tweede mobieltje geweten.
