Relaties
Pleun
30-11-2010 om 15:01
Hoe invoeren verdeling taken
Door een burn-out ben ik een jaar niet aan het werk geweest. Ondertussen gaat het steeds beter en binnen afzienbare tijd zal ik dan ook weer buitenshuis aan het werk gaan. De taakverdeling is hier vrij ouderwets. Ik ben de vrouw wat volgens mijn man voldoende reden is waarom ik verantwoordelijk ben voor de verzorging van de kinderen (10 en 13) en het huishouden, boodschappen, eten koken. Mijn man doet de administratie, regelt het it gebeuren thuis en zet het vuilnis buiten. Zomers komt daar ook het snoeiwerk in de tuin bij kijken. En hij klust. Alleen is dat laatste al een hele tijd niet meer nodig geweest.
Nu ik thuis ben, vindt hij helemaal dat zo'n beetje alles mijn verantwoordelijk is.
Om te voorkomen dat als ik straks weer aan het werk ben, ik binnen de kortste keren weer in het oude stramien zit waarbij ik alles rond mijn werk probeer te regelen, wil ik het dit keer van te proberen bespreken.
Alleen hoe doe ik dat? Mijn man is niet het type die het niet ziet. Hij ziet alles (meer dan ik) en vindt dan vervolgens dat ik het moet doen of al gedaan had moeten hebben. We hebben nog steeds een huishoudelijke hulp 1x per week omdat ik erg slecht ben in structuur, organisatie en huishouden en dit het laatste is waar ik op zou bezuinigen.
Maar het gaat me bijvoorbeeld om zaken als zorgen dat het huis aan kant is als we 's ochtends vertrekken zodat de oppas niet in een puinhoop binnenkomt. En dan niet dat het alleen mijn verantwoordelijkheid is om de kinderen te leren hun eigen zooi op te ruimen (wat het nu wel is). Ik ben al aan het bijhouden wat ik nu eigenlijk zoal doe op een dag aan het huishouden.
Maar hoe ga ik dat gesprek aan zonder dat ik te horen krijg dat ik het maar moet zien te regelen of de kinderen moet opvoeden. Of dat de oppas ook niet zo netjes is dus dat het geen probleem is als de ontbijtboel er nog staat en de pyama's rondslingeren.
Het huishouden is al 20 jaar een heikel punt bij ons en discussies hierover eindigen tegenwoordig steevast in een ruzie.
Het wordt altijd zo makkelijk gezegd: praten met je man, afspraken maken. Maar hoe? Als je dit zelf erg moeilijk vindt en de neiging hebt om bij ruzies in jezelf weg te kruipen of boos weg te lopen.
Voorbeelden van hoe jullie de taken verdeeld hebben, is ook al handig.
bedankt alvast
Pleun
Tinus_p
13-12-2010 om 11:06
Wel relatieprobleem
Pleun:
"Het huishouden is al 20 jaar een heikel punt bij ons en discussies hierover eindigen tegenwoordig steevast in een ruzie."
Dit is wel een keihard relatieprobleem en schema's etc gaan dit niet oplossen.
Pleun:
"Als je dit zelf erg moeilijk vindt en de neiging hebt om bij ruzies in jezelf weg te kruipen of boos weg te lopen."
De hangende grammofoonplaat; eindeloos herhalen 'dat het teveel werk is'.
Bellefleur
15-12-2010 om 10:40
Pleun,
Ik merk bij jou een hoog jamaar gehalte. Wat je wilt, is een systeem waarbij jou chaotische manier van doen oplost. En dat bestaat niet. Dus zul je aan de slag moeten. Je accepteert van jezelf hoe je bent, en gaat met een systeem aan de slag. Omdat je jezelf niet accepteert, hoef het niet perfect. Maar je bent wel trots op jezelf als je een routine ingebouwd hebt. Dus, als je voortaan een vast tijdstip hebt waarop je boodschappen haalt, en je doet dat ook, dan ben je trots op jezelf. Op naar de volgende stap, een volgende routine inbouwen. Je zegt zelf dat je routines niet vasthoudt. Maar ik durf te wedden dat je elke avond voor je gaat slapen je tanden poetst. Dat is een routine die er zo ingeslopen is, dat je 'm niet meer als klusje/karwei herkent. De rest van het gezin betrekken: afspraken maken, en de boel in de soep laten lopen. Dus: er zijn geen schone ontbijtbordjes, want x heeft de afwasmachine niet aangezet. Vette pech. Na een paar keer zal x echt die afwasmachine wel aanzetten, want x krijgt op zijn kop van de anderen. Want jullie zijn namelijk allevier verantwoordelijk. Dat houdt dus ook in, als je man zijn taken niet uitvoert, hij dat ook te horen krijgt van zijn kinderen.
Ik ben ook een chaoot. En ik ben zo trots op mezelf als de was weer klaar is(dagelijks) , ik het glas naar de glasbak gebracht heb(zaterdag) en de wc's weer schoon zijn!(dinsdag en vrijdag)
Philou
18-12-2010 om 09:56
Pleun
Je wilt een systeem dat niet alleen bij jou past maar waar de rest van het gezin ook aan meewerkt.
Ik ben bang dat je NU teveel wilt. Daar waar jij nu bent kan je niet omturnen. Er zijn tussenstapjes nodig.
Kijk, als je huisgenoten (partner en kinderen) zich verantwoordelijk hadden gevoeld uit zichzelf, zouden ze ook hun handen uitgestoken. Tenzij zij dat wel zijn maar het niet op hun eigen manier mogen doen bijv.
Het lijkt mij dat je werkt aan een systeem dat jij bij jouw gezin vindt passen. En misschien heb je daar wel bijv. de huishoudcoach bij nodig. Want het moet iets zijn dat bij jullie past anders kost het teveel energie en verzandt in niet.. dat werkt ook niet motiverend natuurlijk. Daarnaast zul je moeten kijken hoe je het gezin mobiliseert.. is het afdoende om taken te verdelen ? Zelf denk ik dat als het zo simpel was, je dat allang ontdekt had. Is het nodig dat de bepalende sfeerfactor in het huis de lat lager legt zodat iedereen zijn taak op zijn manier kan doen (geen inspanningsverplichting!) en op die manier betrokken raakt bij het (gezamenlijke) resultaat. Of is het nodig dat het gezin meedogenloos met z'n eigen laksigheid wordt geconfronteerd ? Het liefst natuurlijk door dat jij er 4 weken niet bent maar misschien heb je die luxe niet. Maar ook dit begint bij jou met wat er bij jou past. Je moet nl alleen het daar aangaan waar je niet mee kan leven en waar wat voor je te winnen valt. Je krijgt mensen die zich niet verantwoordelijk voelen, dmv een klein gesprekje verantwoordelijk.. TENZIJ ze dat zelf willen.
Maar dan hadden ze zich al eerder verantwoordelijk gevoeld etc..
Je hebt dus een plan met strategieën nodig. Dat kan beginnen met een vraag als 'wat is voor mij wel/niet belangrijk' of 'welk plan is realistisch" tot het doorlopen van je plannen en de uitkomsten ervan tegen het licht houden (de keerzijden). Afhankelijk van *jouw* vraag, zoek je passende informatie.. in de vorm van een therapeut, een coach of tips op het internet.
Ik lees in jouw postings dat je een patroon wil doorbreken. DAt is lastig maar niet onmogelijk. Maar het begint bij de persoon die het wil doorbreken want die helpt het patroon, tegen wil en dank, ook in stand te houden. Tenzij ik jouw postings verkeerd lees en je alleen op zoek bent naar taakverdeling die hoe dan ook opgepakt wordt door gezinsleden. Maar dat lees ik er niet in.
Merel
18-12-2010 om 11:49
Herkenning
Op zich, na de laatste postings te hebben doorgelezen herken ik er wel iets in. Het gaat niet alleen om het praktische schoonmaken, maar over het nemen van verantwoordelijkheden in het huis. En jij voelt je nog steeds de hoofdverantwoordelijke, en de rest die moet jij aansturen. Zo is die rol jou, door eigen toedoen in je maag gesplitst.
Ik herken dat, want hier was dat ook zo. Zelf zo gecreeerd, omdat ik de verantwoording in het begin op me nam. Dus ik was hier de lopende agenda die alles delegeerde en daar werd ik op een gegeven moment zo moe van.
Natuurlijk bracht mijn man de kinderen naar zwemmen, of naar voetbal of deed even boodschappen, maar nooit uit zichzelf. Altijd moest het hem eerst gevraagd worden. Bloedirritant vond ik dat, als je het eenmaal doorhebt (zoiets sluipt erin) en dat is gewoon vervelend.
Hoe het hier is opgelost?? Niet... het loste zichzelf op toen de kinderen ouder werden. Dan gaan ze ineens vanzelf wel douchen, en vragen ze zelf ineens, wie brengt me naar voetbal. Als je dan als ouder niet reageert, of zegt desnoods, vraag papa maar, dan komt er een ander systeem in.
Ik heb het nooit echt kunnen veranderen. Doe nog steeds het meeste in huis, maar omdat man steeds meer buitenshuis is gaan werken, vind ik dat niet erg. Ik werk dus zeg maar 50 uur binnenshuis (eigen bedrijf en huishouden) en man doet dat ook, buitenshuis. Dat voelt dan dus wel 'eerlijk'. En de kinderen? Die hebben hun vaste taken en meer doen ze echt niet uit zichzelf. Daar heb ik me al bij neergelegd en ik vind het ook eigenlijk wel prima zo. Ze letten zelf op hun kamers, de een is dus vreselijk stoffig en bij de ander zie je zo nu en dan de vloer niet meer, maar toch dan ineens is het weer opgeruimd, dus dat komt wel goed.