Hoe overleeft mijn relatie 3 weken opsluiting
Daar zit je dan, twee jonge mensen, allebei volop aan het werk, en plotseling valt alles stil, zit je thuis en kijk je elkaar aan. Hoe overleeft je relatie 3 weken opsluiting?
Mijn dochter en haar vriendje moeten gelukkig beiden nog beperkt werken (horeca: poetsen; vliegveld: beperkt). Maar ze hebben pech: internet en televisie zijn uitgevallen en de monteur komt vrijdag pas.
Monopolie maar op tafel gezet. Maar dan nog: hoe overleeft je relatie 3 weken opsluiting?
Tips?
Tsjor
Eerste donkere wolken pakken zich samen
Maandagochtend afgesproken dat iedereen zijn eigen dingen moet doen en we niet constant met elkaar bezig moeten zijn. Half negen begint de werk/schooldag. Koffiepauzes en lunchen gezamenlijk, zijn tevens een moment van overleg of alles nog goed gaat.
Man en kinderen zitten stil te werken/leren.
Ik doe op donderdagavond altijd huis poetsen. Ik wil de verwarming dus laag hebben de anderen wat hoger. In het voorbij lopen is er al aardig aan de thermostaat gedraaid. Inmiddels zweet ik peentjes de thermostaat staat op 22!!
Ga zo maar even naar buiten om fysiek en emotioneel af te koelen.
Dan trekt het onweer hopelijk over.
Ik begrijp het echt wel dat ze het iets warmer willen maar op eigen houtje allemaal aan die knop draaien werkt dus niet. Straks bij de koffie even afspraken over maken.
stilzitten en stofzuigen
dat zijn zeer verschillende zaken. Als ik jou was, zou ik een buitenpauze aankondigen, dan lekker alle ramen open en het hele huis stofzuigen. Na aankondiging 
Anders doen
Niet jij in je eentje het huis schoonmaken, maar met z’n allen. Sneller klaar, en daarna kan de thermostaat weer omhoog.
We moeten allemaal onze draai nog vinden
Het op eigen houtje een graad optoeren van de thermostaat kan dus niet. Het effect van 1 graad plus is niet direct merkbaar ze hebben dus 3 minuten na elkaar aan de knop gezeten.
Moet gecommuniceerd worden voortaan.
Lucht weer geklaard.
mijn relatie
Nog geen ruzie gehad, mijn man moest ook veel werken, hij is bakker en maakt zo 10.000 broden per dag. Nu 4 dagen vrij, mits er geen zieken zijn, anders moet hij terugkomen.
Maar mocht hij thuis komen te zitten dan vermaken we ons wel, ik ben er niet bang voor. Hou het al 22 jaar met hem vol zonder geruzie. En we hebben genoeg meegemaakt.
Vervroegd pensioen
Ergens is het verplicht thuis werken / leren / zijn te vergelijken met een status intrede pensioen; je zit opeens op elkaars lip.
Vorige jaar kreeg man hernia en was maanden uit de running. Daarna een tijd thuiswerken, iets wat overigens nog steeds veel gebeurd. Voor mij als thuisblijfmoeder met diverse activiteiten maar toch altijd degene die het huishouden runt, een enerverende fase. Ik heb ervan geleerd niet voor iedereen mijn keuzes opzij te zetten. Zo is maandagmorgen de dag dat ik het huis poets en stofzuigt, of dit een ander nu uit komt of niet.
Ook als de leden allemaal thuis zijn, heb je de vrijheid om je eigen gang te gaan, (zonder asociaal te wezen).
Gisteren naar de normaal gesproken drukste winkelstraat in Amsterdam gefietst. Zo heerlijk rustig op de weg en zo relaxed wandelen zonder rekening te hoeven houden met die 1,5 meter.
Een beetje vakantie-modus; het is nu eenmaal. Net als een hernia; ieder past zich aan de situatie.
Het heeft ook pluspunten; man liep mee met boodschappen doen omdat hij dat een veiliger idee vond. Wel lief toch...
Uitdaging
Ik vind het een uitdaging hoor. Ben erg gehecht aan mijn wekelijkse vrije dag alleen thuis om op te laden, en die zit er ff niet in. Student is weer thuis, en ik weet weer precies waarom het toch wel enigszins als een opluchting voelde dat hij het huis uitging. Man en kinderen doen geen flikker in huis, ik was en poets me een ongeluk, en probeer daarnaast ook gewoon 4 dagen thuis te werken. Dat lukt dus voor geen meter, ik ben niet geconcentreerd en niet gemotiveerd. Teveel aan mijn hoofd. Wil het voor iedereen ook gezellig maken. Mijn nieuwe huis wordt een paar maanden later opgeleverd, dus ik ben ook aan het stressen over een tijdelijke woning. Ik voel me erg alleen in het voelen van verantwoordelijkheid: dat het gezellig blijft, dat de kids doen wat ze moeten doen (5 vwo en eerstejaars HBO), en mijn opruim/schoonmaakgrens ligt echt op een ander niveau dan van de anderen. Het begint steeds meer op een studentenhuis te lijken.
Gelukkig heb ik een hond, ik probeer veel te wandelen en hard te lopen. Als ik lees dat sommige mensen de tijd hebben om nu eens eindelijk die legpuzzel te maken, te gaan tekenen, of andere leuke vrijetijdsbesteding te doen word ik wel enigszins jaloers. Hoe dan??
Dat alles heeft natuurlijk zijn weerslag op mijn humeur en mijn gevoelens naar de anderen toe. Tijd voor een goed gesprek! Dan maar een zeikstraal.
Ik zal blij zijn als het weer achter de rug is. Dan heb ik weer tijd voor mezelf. Nu is het juist een grotere belasting en moet ik oppassen niet overspannen te raken.
zo gezellig en fijn
Misschien niet gepast om hier iets te posten als ik geen zorgen heb over 'hoe overleeft mijn relatie ... weken samen thuis', integendeel.
Ik vind het zo gezellig!
Mijn man was overigens toch al thuis, maar nu ben ik er ook, en de kinderen (oudere pubers). Meestal samen ontbijten, soms samen koffie, altijd samen lunchen, thee drinken, avondeten (maar dat was toch al bijna altijd samen tenzij dochter een sociale afspraak had of zo). Soms samen tv kijken. Rust in huis.
Ik blijk toch nóg meer een huismus als ik altijd dacht. Hoewel ik (ruim) 4 dagen per week werk (vanuit huis nu), kom ik langzaam tot rust.
Even lezen in het draadje 'positieve kanten van..' (ik weet niet meer hoe het draadje heet)
123
Is het niet mogelijk man en kinderen ook wat taken te geven? Al is t maar t ophangen van de was, leegruimen vaatwasser, stofzuigen oid? Dat kunnen ze toch zeker wel (deels) van je overnemen? Sterkte, klinkt niet fijn
Doodvermoeiend
Ik heb een lat-relatie en mijn vriend woont alleen, zonder kinderen. Als ik daar ben is hij dus blij dat ik er ben en wil hij gezellig doen. Ik mis ondertussen mijn alleentijd. Thuis werken vond ik altijd fijn, als de kinderen naar school waren, maar met zijn drieën in een huis en allemaal niet op ons best is zwaar. De eerste grote uitbarsting hebben we al gehad, schreeuwende puber, huilende 20-jarige, en twee katten die helemaal van de leg waren. Mijn taak is om rustig te blijven en te bemiddelen, en ondertussen ook nog mijn werk te doen, voor iedereen eten te regelen, huis te houden, wassen draaien, etc.
Geef het op
Je vecht tegen jezelf met de poetswoede en wat je wilt maar wat niet lukt.
Overleef, maar vecht niet tegen wat je niet kunt veranderen.
Stel voor nu en de komende tijd minimale doelen.
Daarnaast je man bij de kladden grijpen ( heeft hij geen opvoeding gehad?) en de taken verdelen.
En stop in vredesnaam met dat vele gesop en pak die puzzel. Dat is familietijd en tijd voor jou...veel belangrijker. Zet in op een goed humeur.
123
Hoe komt het dat jij je verantwoordelijk voelt dat het gezellig moet blijven en opgeruimd? Bovendien wat jij gezellig vind hoeft een ander gezinslid helemaal niet als gezellig te ervaren.
Verdeel de taken, verdeel de ruimte zodat iedereen zich terug kan trekken en doe lekker je eigen ding.
Bosbes
"Misschien niet gepast om hier iets te posten als ik geen zorgen heb over 'hoe overleeft mijn relatie ... weken samen thuis', integendeel.
Ik vind het zo gezellig!"
Hier ook hoor, Bosbes. Net heerlijk sushi gegeten - wie eet er nu nog sushi! - en daarna met de jongste samen Smoke on the Water gejamd en naar Het Diner gekeken.
Vanmiddag gekibbeld met vriendin tijdens het opzetten van de 'makkelijke moestuin', prachtig weer. Goeie dag!
Sushi
Wie eet er nou nog sushi? Wij. Zelf gemaakt gisteren met de kinderen.
skik
skik
Wij ook! Maar ik associeer sushi toch meer met uit eten, je weet wel wat we destijds BC deden...
BC Before Corona
AC After Corona
Kids die nu jong zijn worden Gen-C: Generatie Corona
Het valt hier mee
Gelukkig zijn we in de omstandigheid dat we een ruim huis hebben, waardoor iedereen een eigen ruimte heeft om te werken en we daarnaast ook de woonkamer nog hebben. Man doet veel meer in huis dan anders en we houden de plaatselijke horeca overeind door een keer per week iets afhalen. Gisteren Thai. Lekker. Zoon heeft autisme en is graag alleen, al mist hij de voetbaltraining- en wedstrijden ontzettend. Zijn school doet de onlinelessen gelukkig goed. We hebben ook structuur: samen ontbijt, dan iedereen aan het werk, koffiemomentje met collega’s via Teams, samen lunchen, weer aan het werk, tussendoor kleine dingen in het huishouden. Grotere dingen in het weekend. Nog geen ruzies - minder irritatie dan anders zelfs. Had ik niet verwacht.
Ad Hombre
Hier werd/wordt sushi met regelmaat besteld. Gewoon om thuis te eten. Volgens mij doen veel mensen dat. In de stad waar ik woon zijn ieder geval veel suhsi-thuisbezorg zaken.
Ik vind het overigens niet gezellig dat thuis zitten. Maar ik ben gewoon iemand die goed gedijt in omgeving met anderen. En in ieder geval een van mijn kinderen heeft dat ook. Het is hier dus zeker niet allemaal gezellig en pais en vree. Fijne is wel dat we van elkaar weten waarom er irritaties zijn.
En om de economie op gang te houden bestellen we minstens een keer in de week eten en winkelen we online onze nieuwe garderobe bij elkaar voor "als we weer onder de mensen mogen komen"
Afhalen en economie
Nee, afhalen en bezorgen van maaltijden vinden we even te eng. Hoogstens afhalen van klaarstaande spullen bij de boerderijwinkel met mondkapje.
De economie. Ik geloof niet dat ik - auto's en huizen daargelaten - ooit zoveel heb uitgegeven als de laatste weken.
Met zijn drieën in een klein huis
Hier zitten we met 3 personen in een klein huis. Vriend werkt vanuit huis in de woonkamer, want hebben geen aparte ruimte die we als kantoor kunnen inrichten. In de ochtend help ik stiefzoon met schoolwerk en probeer daarna nog even met hem naar buiten te gaan, om even wat bewegen. Ben nu al wel door mijn ideeën heen , voor wat we met zijn 2en buiten kunnen doen. Hij vindt bijna alles wat ik op noem maar voor 1x leuk. Dus als iemand nog goeie ideeën heeft voor een 9 jarige wat we buiten kunnen doen, let me know😁. We hebben buiten beperkte ruimte.
Voor de rest zit ik veel te puzzelen, gaat het huishouden gewoon door, maar doe ik ook extra dingen erbij zoals alle keukenkastjes van binnen etc. Moet wel zeggen dat ik zo nu en dan verlang naar even alleen te zijn, vooral omdat ik dat gewend was. Muziek draaien zonder achtergrond geluiden, geen hard gepraat, gewoon iemand bellen zonder dat iemand er doorheen praat etc, maar ik weet dat dat wat moeilijker gaat, dus daar heb ik mij bij neergelegd. Wel ga ik proberen om iedere week sowieso een stuk te wandelen/fietsen op rustige plekken gewoon even rustig alleen.
Stampertjebloempje,
Is een longboard niets voor de jongen? Als jij rustig fietst, kan hij tegelijk op de longboard glijden. Maar dit is iets dat hij ook alleen kan op een schoolplein kan doen.
