Hulp gezocht!
Hallo,
Ik ben Laurens ik ben zelf 18 jaartjes oud.
Ik zoek hulp en wel met het volgende...
Deze vakantie 2014 ben ik samen met mijn ouders naar Sri Lanka op vakantie geweest.
In deze vakantie heb ik de liefde van mijn leven ontmoet, het voelt echt voor 100% aan dat dit die ene uit miljoenen is voor mij. maar zoals altijd, einde van de vakantie brak aan. Ze vloog toevallig de zelfde dag in het zelfde vliegtuig van Sri Lanka naar Dubai. Ik kon het niet accepteren dat dit zeg maar het eindstation was...
Zoals verwacht vloeide de tranen rijkelijk op de airport.Zij vervolgde haar weg terug naar Oostenrijk (wenen). En ik richtig Düsseldorf. Zodra ik thuis was niet kunnen slapen, mijn hart was gebroken. de tweede dag thuis gezocht voor een ticket naar wenen, met haar en mijn eigen ouders alles geregeld en ja! 4 dagen later zat ik op het vliegtuig naar wenen! Eenmaal daar de mooiste 10 dagen gehad uit mijn hele leven, zij is de ware, der hele familie (ouders,ooms,tantes etc...) is perfect. maar zoals verwacht na die 10 dagen weer afscheid, deze maal nog 100000x erger dan op Dubai.
Na wat achtergrond informatie hier de echte vraag.
Ik studeer nog, verpleegkundige. Die opleiding kan ik zonder problemen daar voortzetten. mijn Duits en mijn engels zijn van een niveau dat ik me daar perfect verstaanbaar kan maken en alles begrijp wat de mensen mij zeggen. Kwa onderdak onderhoud en financiën zit het allemaal snor, dat is geen probleem. ook haar ouders en zij zelf vinden het allemaal prima, zelfs leuk! alleen mijn ouders willen dit niet.
Ik hou zoveel van der en voel me zo gelukkig bij haar dat ik met liefde alles hier opgeef en daar met haar verder ga, een doorstart maken in wenen.
Nu kan ik twee dingen doen.
1 de relatie verbreken. ( dit ben ik alleen niet van plan aangezien het de liefde van mijn leven is)
2 er heen gaan ongeacht wat mijn ouders mij vertellen.
Help me alsjeblieft hiermee... en hoe en wat.
Ik weet niet of dit de juiste categorie is maar ik wil graag hulp van ouders, die meer ervaring hebben en misschien mij kunnen helpen met wat ik moet doen.
Met vriendelijke groet Laurens.
dc, als moeder zijnde zou
dat nou precies mijn bezwaar zijn 
))) Ik wil kleinkinderen in de buurt!!!!! Maar over die angsten ga ik gewoon overheen stappen als zoon naar OOstenrijk wil. Maar ik vrees niet zonder tegensputteren....
Mijk
P.S. Laurens ergens is het toc ook wel lekker dat ze zich er druk over maken toch. Stel dat ze zouden zeggen: is goed joh misschien komen we van de zomer wel een weekend langs en anders bel je maar eens...
beren
ik denk dat wij jou helemaal niet kunnen adviseren: doen of niet doen, want we kennen je niet.
Als jij helemaal geen beren ziet wat betreft financieen en opleiding, wat voor beren zien jouw ouders dan eigenlijk? Misschien meer in sociaal-emotioneel opzicht bij jou, dat ze bang zijn dat je in een diep dal kan komen en zij dan verder weg zijn?
doorvragen
Ik denk dat het inderdaad goed is dat je echt gaat doorvragen bij je ouders wat hun bezwaren zijn.
Pas als je die weet ka, je daar over praten en zoveel mogelijk oplossingen daarvoor vinden.
Hoe afhankelijk ben je eigenlijk van je ouders? (financieel en/of anderszins)
Mijn ervaring is dat studeren in het buitenland duurder is dan in Nederland, maar hangt natuurlijk van buitenland en specifieke situatie af. Hoe zit dat bij jou?
2e semester klinkt erg goed
Dan geeft jou de tijd voor een zorgvuldige voorbereiding en het geeft iedereen tijd om aan het idee te wennen.
Bezwaren ouders
Als je je opleiding in het buitenland wil vervolgen moet je bij DUO drie maanden van te voren een aanvraag indienen of je je studiefinanciering mee kan nemen. Ik kan me niet voorstellen dat je dat al rond hebt als je pas onlangs hebt besloten hebt naar Oostenrijk te gaan verhuizen. Je schrijft wel dat je opleiding daar vervolgen geen probleem is, maar heb je je ook al een school gevonden die je aanneemt? Echt, concreet? En woonruimte?
Je schrijft dat je ouders geen redelijke argumenten hebben, ze zeggen allen: het mag niet. Kan het zijn dat je zo hoteldebotel bent dat je hun bezwaren wegwuift en ze niet echt wil horen? Je zegt dat het allemaal geen probleem is, maar het lijkt me sterk dat je alles al officieel geregeld hebt. En in dat geval zullen je ouders nog niet zoveel vertrouwen in je plannen hebben. Het kan ook zijn dat je ouders ook nog niet zo heel veel vertrouwen in jullie relatie hebben omdat jullie elkaar nog maar zo kort kennen. Is je vriendin ook 18?
Je ouders zullen misschien bijdraaien als je ze zwart op wit kan aantonen dat alles in kannen en kruiken is.
skik
skik
gaan!
zo te horen hebben je hormonen de regie wel een beetje overgenomen maar zelfs als dat niet zo was, dan is een jaartje wenen op je 18e een prachtig plan! gewoon doen! je krijgt het wel druk de komende tijd, want dat betekent dat je je inkomen, huisvesting, studie daar etc. NU moet regelen. in een worst case scenario: wat heb je dan allemaal te verliezen? is dat overkomelijk en aanvaardbaar?
