Baby Essentials: 10x items die je leven fijner maken
Relaties Relaties

Relaties

Ik haat mijn schoonmoeder


Man vindt snel alles goed..

Ik krijg niet de indruk dat hij gemakkelijk is en snel alles goed vindt. Maar als jij minder snel in actie komt, kan jij zien wanneer hij het te vindt. Jouw leermoment.Soms  voelt hij dat prima aan, en soms is het te laat. Dus als hij het op zijn beloop laat, kan hij ook ervaren wanneer het verstandiger is er eerder iets aan te doen. Zijn leermoment. Een mens leert veel gedurende het eerste jaar als ouder.

En idd, verwacht geen verandering van je schoonmoeder als het gaat om eerlijkheid. Het ontkennen is veelal een verdedegingsmechanisme, wat jij niet gaat keren.

Sta stil bij wat juist zo belangrijk is; dat jij en je man elkaar niet afvallen. Indien je vind dat je te snel bij je man over haar klaagt,  probeer dat dan te minderen, daar je man er ook weinig mee kan. 

Ik moet ook echt even mijn verhaal kwijt over mijn schoonmoeder.

Onze relatie was altijd prima. Niet dat we super close waren maar we konden prima met elkaar door een deur. Mijn man heeft zelf altijd een gecompliceerde relatie met zijn moeder gehad. Ze is 2 keer opgenomen en heeft last van bipolaire stoornissen (alhoewel ze nu gezond is verklaard). Ik heb hem altijd gestimuleerd om het contact met zijn moeder te onderhouden, want ja, het is wel je moeder. Tot een jaar geleden. Het was een dag zoals alle andere en er leek geen vuiltje aan de lucht. Tot ik blijkbaar in de familieapp iets plaatste wat zij "slecht getimed" vond. Niemand reageerde verder boos maar mijn schoonmoeder trok alle registers richting mij open en viel zelfs mijn eigen familie aan. Ik heb wijselijk mijn mond gehouden en besloten dat ik hier geen zin in had en ben uit de chat gestapt. Inmiddels zijn we dus een jaar verder en hebben we elkaar niet meer gesproken. Zij weigert excuses te maken en vind juist dat ik haar die verschuldigd ben. Niet alleen heeft ze dus besloten dat ik niet de moeite ben om het gesprek aan te gaan, ze heeft hiermee ook 2 kleinkinderen aan de kant geschoven. Ondertussen legt zij de schuld bij mij en bestookt ze mijn man met appjes dat ik haar heb "geloosd". Nu blijft ze dus heel de tijd vervelende appjes naar mijn man sturen en leugens vertellen. Letterlijk stoken in een goed huwelijk dus. Mijn man reageert hier verder niet op, en het veroorzaakt verder ook geen frictie tussen ons maar mij maakt het WOEST. Ik weet niet wat ik met de situatie aan moet. Ik heb haar niets misdaan dus ik snap niet waarom ze mij het leven zo zuur wilt maken.

Wat zouden jullie doen?

@wethepeople, 
1) Haar niet meer beschouwen als je schoonmoeder maar als de moeder van je man ( soort van 2e lijn) om zo je minder aan te trekken aan haar bestaan. Dus minder woest te zijn.
2) Je man aangeven dat je geen appjes van haar hand wilt lezen of horen. Helemaal niet als ze rot zijn.

3) Fijn te horen dat jullie geen frictie in het huwelijk kennen; koester dat.
4) Gedrag gaat niet veranderen; accepteer dat feit en hoop niet dat het minder wordt. Dat helpt bij loslaten.

Ik ging mij meer richten op mensen die mij wel iets positiefs brachten.

Je kunt ook proberen de wijste te zijn en wel een keer het gesprek met haar aangaan. Je hoeft -als je dat niet wilt- natuurlijk niet perse excuses aan te bieden, maar blijkbaar is er iets geweest in jouw bericht wat bij haar iets getriggerd heeft. Dus je kunt ook beginnen met: ik vind het vervelend dat wat ik toen in de chat deelde je zo geraakt heeft en ik vind jammer dat we dit niet meteen uitgepraat hebben. Kunnen we dat alsnog proberen?

Ook ik heb geen enkele band meer met mijn schoonmoeder. De afgelopen twee jaar is er enorm veel gebeurd waardoor mijn ogen goed geopend zijn. Haar wil is wet, zij bepaalt voor alles en iedereen wat er moet gebeuren en zij zet zichzelf boven alles en iedereen op een heel manipulatieve manier. Ik kan er een boek over vol schrijven, mijn man wel twee ben ik bang.

Steeds als we bij haar geweest waren, kwam ik gefrustreerd thuis. Ik heb daarop besloten niet meer mee te gaan als mijn man er op visite gaat. Dat heeft voor mijzelf een hoop rust gebracht. Inmiddels zijn onze kinderen op een leeftijd dat zij zelf naar hun oma toe kunnen, maar ook zij zien en horen wat er niet klopt en gaan daardoor een stuk minder. Mijn man denkt er hetzelfde over, maar gaat voor de goede vrede nog wel langs. Erover praten met haar heeft geen zin, het wordt altijd zo gedraaid dat het aan ons ligt. Prima, dat mag. Dan doen we dat dus ook niet meer. Wanneer ik haar tegenkom is het hoi en dag. Het is jammer, ooit was het anders, maar ze heeft alleen maar zichzelf ermee. Ik weiger mijn gezin nog langer door haar te laten beschadigen, want dat is wat er gebeurde. 

Trek het je niet aan en til er niet te zwaar aan. Jij hebt jouw eigen gezin en een man die achter je staat, die het ook ziet en jouw gevoel begrijpt. Dat is heel belangrijk. Je weet in ieder geval hoe je het (later) in ieder geval niet zelf wil doen. Daarin is mijn schoonmoeder nu al ons grote voorbeeld, want ook mijn man wil helemaal niks vanuit zijn opvoeding overdragen op onze kinderen. 

Wel enige herkenning maar dan bij mijn eigen ouders (vader), in de zin dat die ook zeer slecht tegen kritiek kan maar ook heel veel kritiek heeft, overal wat achterzoekt, een heel eigen mening heeft over dingen etc. Je doet er vrees ik vrij weinig aan! 

Mijn advies: laat je schoonmoeder niet meer op je baby passen, probeer dit type mens zo weinig mogelijk invloed in je leven te laten hebben. Dat scheelt enorm in je levensgeluk. 

ik ben bang dat je haar niet veranderd, neem gewoon wat afstand. Man kan toch ook alleen maar zijn moeder.

Juf_Ank schreef op 24-01-2021 om 10:58:

Besef goed dat het keus is om je schoonmoeder te haten. Je denkt dat je dat zo voelt, maar dat komt omdat je zelf steeds de aandacht schenkt aan je negatieve gevoelens. Kun je niet wat afstand nemen en bedenken dat zij nu eenmaal niet te veranderen is en dat jij alleen kan veranderen hoe je tegen haar aankijkt? Kun je negatieve patronen niet accepteren en bij haar laten?

Wat mij opvalt is dat je de keus maakt om jouw zoon te brengen bij de vrouw waar jullie al zo veel problemen mee hebben gehad. Dat kan toch niet anders als verkeerd lopen? Je verwacht ook maar dat zij als een marionet alles doet wat jij haar opdraagt over hoe er voor jouw zoon gezorgd moet worden. Het is geen vakkracht. Want hoe erg is zo'n extra flesje nu helemaal? Met een beetje creativiteit pas je toch het schema weer aan.

Ook van een kind wat bezweet wakker wordt maak je een hele heisa. Ik snap dat oma net doet of er niets aan de hand is, zij probeert jouw hysterische reactie te neutraliseren.

Mijn tip: probeer haar wat meer te ontwijken. Zoek een andere oplossing voor het oppassen. Accepteer en besef ook dat het om de moeder van je man gaat. Ik heb het gevoel dat je jezelf zo centraal zet en je eigen gevoelens terwijl je man er maar een beetje bij hangt. Laat hem de beslissingen nemen hoe jullie met zijn moeder om gaan, accepteer dat zij zo is en zorg dat jij je een beetje terugtrekt.


Ik zie dat dit al een ouder topic is maar op dit bericht moest ik echt even reageren met name het deel over het dekbed. 

Helemaal logisch dat TO schrikt als ze haar kind uit bed wil halen en het is niet eens te zien en ligt bedolven en bezweet onder een dekbed terwijl dit verboden is! Jij noemt dit 'heisa' en 'hysterische reactie'. Er sterven kinderen hieraan hoor. Als het kind was overleden hierdoor dan zou je TO's reactie niet zo durven te noemen. Ze reageerde volkomen normaal en terecht. 

Zonnebloem7: overdrijf niet zo. Wat mij betreft net zo'n hysterische reactie als TS..

Reageer op dit bericht

Op dit topic is al langer dan 4 weken niet gereageerd, daarom is het reageerveld verborgen. Je kan ook een nieuw topic starten.