Relaties Relaties

Relaties

Ik zit in een rollercoaster

Hi,

Ik zit sinds een paar maanden in een rollercoaster en ik moet gewoon ergens mijn verhaal kwijt. Het zit namelijk zo…

Wij, mijn man en ik, zijn 10 jaar samen waarvan 2 jaar getrouwd. We hebben 2 prachtige kinderen van 8 en 6 jaar oud. Natuurlijk kennen we de nodige ups en downs, maar dat heeft natuurlijk iedereen; een relatie/huwelijk is gewoon ontzettend hard werken. Eind vorig jaar werd het echter lastiger. Ik heb sinds vorig jaar een nieuwe baan, een kantoorbaan met regelmatige werktijden. Dat is voor mij ontzettend wennen, want eerder had ik altijd onregelmatige werktijden, net als mijn man. Dit leek mij echter beter voor het gezin, dus vol goede moed ging ik aan de slag. Mijn man moest hierdoor ook zijn rooster veranderen; ook hij ging regelmatiger werken en er kwamen veel avonden bij. Langzaamaan raakten we in een sleur die we allebei nooit hadden gewild. Ik leefde het leven dat ik altijd als nachtmerrie had gezien: mijn leven bestond alleen nog maar uit werk, kinderen en huishouden. Ik zat niet lekker in mijn vel, het werk leek ineens aan alle kanten boven mij uit te groeien en ik belandde in een burn-out. Tegelijkertijd zat mijn man ook niet lekker in z’n vel; hij had ook niet de baan die hij per se wilde en thuis wist hij niet met mijn burn-out om te gaan. De sfeer thuis was allerminst gezellig; we bleven maar ruziemaken, echt om van alles.

Met kerst stortte ik echt totaal in en de januarimaand die volgde, was vreselijk. Veel ruzies, echt pittige ruzies en steeds afstandelijker worden. In februari merkte ik dat het gedrag van mijn man veranderde. Hij werd afstandelijk. Naïef als ik was, bleef ik vechten: ik voelde me inmiddels wat beter en probeerde de sfeer thuis weer om te draaien. Helaas kwam begin maart een vernietigend bericht: meneer had een ander ontmoet op werk. Ik kreeg het te horen via een berichtje op Facebook, nota bene van háár dochter.

Woede, onbegrip, verdriet… alles volgde elkaar op. Hij is een week uit huis gegaan en in het leegstaande huis van familie verbleven. Gek genoeg hadden we in die week heel leuk en normaal contact met elkaar. Hij beloofde het contact met haar te verbreken en uit te zoeken wat hij wilde. Na die week kwam hij daadwerkelijk terug, vertelde ons dat hij ons had gemist en ervoor zou gaan. Helaas bleek niets minder waar: hij loog, had al die tijd contact gehouden. Een hele erge ruzie volgde en hij is vertrokken, ditmaal naar zijn ouders.

Ik vond dit vanaf het begin al geen goed idee, zijn ouders zijn namelijk allesbehalve vóór mij. Integendeel, ze hebben mij nooit echt kunnen plaatsen en hebben mij altijd verantwoordelijk gehouden voor het mindere contact met hun zoon (kon ik overigens echt niets aan doen, we gingen gewoon op in alle drukte). En ja hoor, na een paar weken aan het lijntje te zijn gehouden, kreeg ik vanuit het niets de mededeling dat meneer wilde scheiden. Hij wilde niks weten van vechten voor het huwelijk, helemaal niets. Hij leefde naar eigen zeggen al 10 jaar in een nachtmerrie, had het nooit goed gehad bij mij en hij had al ‘genoeg gevochten’, vond hij zelf. Ik was overdonderd; zo lang ging het nou ook weer niet zo slecht en ik had dit altijd als een fase gezien. Daarnaast heb ik nooit de kans gehad om mijzelf in die paar weken daarvoor van mijn beste kant te laten zien; ik was gebroken, nog herstellende van een burn-out en wist niet meer waar ik het zoeken moest.

Meneer had zijn mening echter klaar: hij ging met haar verder, ik moest ook maar verder met mijn leven en of ik de scheidingspapieren zo snel mogelijk kon tekenen. En haast zat er zeker achter: ondanks mijn verzoek om mij even wat tijd en rust te gunnen, kreeg ik nergens tijd voor. Binnen een paar weken had hij achter mijn rug om de auto verkocht, het huis laten taxeren,’ de kinderen op de hoogte gebracht en een nieuw huis geregeld. Het ergste was dat hij in mijn gezicht constant poeslief deed en zei dat hij rekening met mij hield, maar achter mijn rug om alweer geld had verduisterd of met andere schimmige acties bezig was.

Vorige week, na een vreselijk gesprek met een mediator, volgden er meerdere telefonische ruzies omdat hij weigerde om mij de kinderen te laten spreken (ze verbleven bij hem op dat moment). Hij dreigde om deze gesprekken te laten horen aan een rechter, zodat hij kon bewijzen dat ik niet in staat was om voor de kinderen te zorgen. Ik snapte niet waar dat ineens vandaan kwam; praatte ik echt met de man ik tot voor kort nog als de liefde van mijn leven bestempelde? Ik herken hem in helemaal niets meer, zelfs in zijn ogen zie ik alleen maar een vage, afwezige blik.
Die avond echter, draaide hij om als een blad aan een boom. Hij belde mij, deed poeslief, noemde me wel duizend keer schat en lieverd en wilde graag dat ik me zou uitkleden en de camera aan zou zetten. Ik was in de war; wat wilde deze man nou? Was dit een goedkope manier om mij om te kopen? Was dit een blijk van twijfel in zijn hoofd? Was dit een teken dat hij compleet in de war was?

Inmiddels is zijn nieuwe vlam ook op de hoogte van dit gesprek. Sindsdien heeft mijn man mij overal geblokkeerd en weigert alle contact. Zelfs berichten die via de advocaat worden verstuurd, worden niet meer beantwoord.

Ik zit met de handen in het haar. Ik doe mijn uiterste best om het voor de kinderen zo normaal mogelijk te houden. Ik zorg voor ze, nog herstellende van het overspannen zijn en de hele bijkomende situatie. Ik ben zo benieuwd hoe dit verder gaat, ik weet momenteel niet meer wat ik met mijzelf en deze situatie aan moet…

En in welke zin zouden jullie telefonische ruzies bewijzen dat jij niet voor de kinderen kan zorgen? Want hij weigerde jou de kinderen aan de telefoon toch?

En wat een raar verhaal dat je de camera aan moest zetten en je uitkleden. Had hij misschien willen proberen om bepaalde beelden te maken om je mee te chanteren?

Ik vind het een hele bijzondere situatie; ik zou hem sowieso niet vertrouwen. Maar gelukkig zijn de kinderen gewoon bij jou nu.

Wat een rollercoaster heb je beschreven. Ik denk dat je beter eerst mee kan lezen hier en reageren op anderen met een relatieprobleem. Jouw eerste bijdrage aan dit forum is op z'n minst 'vreemd' te noemen. 

Bedrogen_vrouw

Bedrogen_vrouw

14-05-2023 om 22:53 Topicstarter

Sas-OO schreef op 14-05-2023 om 17:51:

Wat een rollercoaster heb je beschreven. Ik denk dat je beter eerst mee kan lezen hier en reageren op anderen met een relatieprobleem. Jouw eerste bijdrage aan dit forum is op z'n minst 'vreemd' te noemen.

Ik weet het, maar dit is nu eenmaal hoe het zit en ik móest mijn verhaal kwijt. Ik zal zeker ook meelezen en ik hoop uit die verhalen steun te halen.

Tegelijkertijd hoop ik mijn verhaal kwijt te kunnen, steun te vinden en jullie uiteindelijk te kunnen berichten over een positieve afloop (in welke zin dan ook).

Bedrogen_vrouw

Bedrogen_vrouw

14-05-2023 om 23:01 Topicstarter

Pippeltje schreef op 14-05-2023 om 16:05:

En in welke zin zouden jullie telefonische ruzies bewijzen dat jij niet voor de kinderen kan zorgen? Want hij weigerde jou de kinderen aan de telefoon toch?

En wat een raar verhaal dat je de camera aan moest zetten en je uitkleden. Had hij misschien willen proberen om bepaalde beelden te maken om je mee te chanteren?

Ik vind het een hele bijzondere situatie; ik zou hem sowieso niet vertrouwen. Maar gelukkig zijn de kinderen gewoon bij jou nu.

Over de telefonische ruzie: geen idee. Blijkbaar is gillen tegen elkaar volgens hem genoeg om te bewijzen dat je psychisch niet helemaal lekker in elkaar zit. Ik heb werkelijk geen idee, maar alleen het dreigen ermee is al genoeg om mij op de kast te krijgen.


het telefoongesprek ben ik nog steeds over aan het nadenken; was het een manier om mij te manipuleren of was het een zwak moment en verraadde hij daar zijn gevoelens voor mij?


ik heb intussen inderdaad nog niks van hem gehoord, dus de kinderen zijn inderdaad bij mij. Zolang ik niks hoor, zal dat ook zo zijn (ik heb hem wel een voorstel gedaan voor een voorlopige regeling, maar ook daar heb ik niks op gehoord).

Misschien ben ik cynisch maar dat met de webcam, komt op mij over om straks een troef te hebben om je te kunnen chanteren. Doe wat ik zeg of anders verspreid ik deze beelden.

Bedrogen_vrouw

Bedrogen_vrouw

15-05-2023 om 09:03 Topicstarter

Lotte78 schreef op 15-05-2023 om 08:31:

Misschien ben ik cynisch maar dat met de webcam, komt op mij over om straks een troef te hebben om je te kunnen chanteren. Doe wat ik zeg of anders verspreid ik deze beelden.

Pff, ik mag het niet hopen zeg… Aan de andere kant; ik zou het niet weten met deze man momenteel. 
Ik blijf maar in mijn hoofd malen waar het allemaal fout is gegaan… Zo slecht hadden we het namelijk helemaal niet. 

Bedrogen_vrouw schreef op 15-05-2023 om 09:03:

[..]

Pff, ik mag het niet hopen zeg… Aan de andere kant; ik zou het niet weten met deze man momenteel.
Ik blijf maar in mijn hoofd malen waar het allemaal fout is gegaan… Zo slecht hadden we het namelijk helemaal niet.

Logisch dat je het allemaal wilt snappen.

Mijn advies is omdat nu toch niet te doen. Kost je enorm veel tijd, energie en onbegrip/frustratie omdat je het vermoedelijk toch niet gaat begrijpen.

Wees zuinig met je energie, dus richt die nu op jezelf (lief voor jezelf zijn, rust pakken) en om dingen goed voor jezelf en je kinderen te zorgen. Ik zou niet teveel rekening houden met je ex want die houdt ook geen rekening met jou. 

Dikke knuffel voor jou. Veel sterkte.

Ik vind jouw openingspost nogal verwarrend en onduidelijk eerlijk gezegd.

Wat is nu de status van jullie relatie? Waar woont hij nu, bij een andere vrouw? Is jullie scheiding al in gang gezet en zo ja, is het voor jou al duidelijk hoe of wat?

Ik zou aanraden om het contact met hem op dit moment puur zakelijk te houden. Kijk wat jullie mbt de scheiding en het ouderschapsplan moeten regelen. Ga absoluut niet in op emoties, bedreigingen, smeekbedes of wat dan ook. Begint hij daarover dan zeg je resoluut "daar wil ik het niet over hebben. Maar heb je X al geregeld?" Begint hij opnieuw dan herhaal je je zin "we zitten hier nu om de financiën te bespreken". 

Hou op om verklaringen te zoeken voor zijn gedrag. Het maakt niet meer uit wat hij doet of deed en met wie. Je gaat jezelf alleen maar kapot piekeren. Totaal zinloos omdat jij je nu op je eigen leven moet richten. Alle tijd die je nadenkt over hem is zinloos en verspilde tijd. Richt de aandacht op jouw leven, je kinderen, je huis en de afhandeling van de scheiding. 

Zolang jij bezig bent met hem kom je er nooit van los en doe jii jezelf en de kinderen tekort. Dus zakelijk houden en emonie delen met de praktijkondersteuner of betrouwbare mensen dichtbij jou. 

Bedrogen_vrouw schreef op 14-05-2023 om 23:01:

[..]


het telefoongesprek ben ik nog steeds over aan het nadenken; was het een manier om mij te manipuleren of was het een zwak moment en verraadde hij daar zijn gevoelens voor mij?

Hij zal je vast nog lekker vinden, want hij is jaren bij je geweest en toen was hij ook niet vies van jou. Maar ik denk dat je jezelf niet langer voor de gek moet houden over romantische gevoelens. Hij houdt niet meer van je, hij houdt van zichzelf en alles wat hij doet of zegt staat ten dienste van zichzelf. Misschien zou hij zo'n filmpje alleen voor zichzelf willen, maar waarom zou je daar blij van moeten worden? Wel de lusten, niet de lasten, als hij dat wil leen jij je daar dan voor? En inderdaad, bedenk eens wat hij er allemaal aan nare dingen mee kan doen. Je wil toch ook niet dat het zijn vrienden rond gaat, of als wraakporno opduikt, of inderdaad bij VT op tafel.

Wat hem bezielt, weet hij alleen zelf. Maar zijn daden zijn best duidelijk, voor wie het wil zien. En net als bij vrouwen die er na jaren achter komen dat hun man al tijden een tweede leven ernaast had, moet jij ook niet onderschatten wat hij al die tijd verborgen kan hebben gehouden. Blijkbaar was het allemaal niet zo ideaal.

Reageer op dit bericht

Op dit topic is al langer dan 4 weken niet gereageerd, daarom is het reageerveld verborgen. Je kan ook een nieuw topic starten.