Irritaties met schoonfamilie

RoodVruchtje schreef op 23-02-2023 om 15:21:

[..]

Dat zou je inderdaad denken, maar helaas, ze bestaan wel degelijk. Oma gaf altijd een ‘wegga-snoepje’ en dat terwijl er een uur later gegeten moest worden, zeer onbehoorlijk en ondermijnend gedrag van oma! Dezelfde oma was overigens wel goed genoeg om 3x per week als opvang te dienen tijdens de baby-fase, dat dan weer wel 🤪, maar op de leeftijd van het ‘wegga-snoepje’ werd er daardoor een kdv gezocht.

Gelukkig ook maar 1 extreem geval, maar ik lees ook niets schrikbarends in de openingspost.

Poh, dat is wel van een andere orde ja. Dan heb je een lastig leven. Ik ga er eens voor zitten om dat soort topics door te lezen. Idd niks schrikbarends in de openingspost, hoogstens wat irritatiepuntjes. 

Belangrijker is om het niet tussen je in te laten staan. Ik heb van dichtbij meegemaakt wat het gedrag van mijn opa en het niet ingrijpen van mijn vader en de frustratie daarover van mijn moeder voor ellende veroorzaakte. Dat moet je dan weer wel zien te voorkomen. 

Elpisto schreef op 23-02-2023 om 15:01:

[..]

Ik vind de post opzich vrij spot on hoor, wat betreft de uitleg dat je inderdaad soms er het zijne van moet denken. Maar dat "ten koste van alles" goed houden van de band met schoonouders, is wel heel erg ongenuanceerd. Dat word dan gereduceerd tot een eigen interpretatie van "wat extra schepjes suiker' in de thee, maar ik kan me niet voorstellen dat dat nou daadwerkelijk issues zijn waar een ouder over valt.

Nou en of! dat gebeurt dus wel! Met mijn neus boven op gestaan toen er iets in die trant gezegd werd. Ik zeg overigens ook in mijn post dat ik natuurlijk ook getriggerd wordt door de situatie in mijn familie. En jij hebt dat ook. Ik zeg nergens dat je koste wat kost de relatie met je schoonouders goed moet houden als er sprake is van ziekelijk gedrag oid. 
Maar ik hoor net even te veel "vreselijke schoonmoeder" verhalen. Dat die schoonmoeders dan wel een hele leuke zoon hebben voortgebracht ( en die soms qua karakter heel erg op de zo gehate schoonmoeder lijken) is dan wel weer heel apart. 

Jij komt met een heel extreem voorbeeld: wie laat een kind nu 3 zakken snoep, een zak chips en 3 glazen cola en een bak popcorn eten. Overigens ben ik toch wel verbaasd dat jouw kind dat dan allemaal op krijgt. Mijn kinderen zijn ontzettende snoepers maar die hielden op een gegeven moment echt wel op, al was dat vaak ook te laat en waren ze soms dan ook misselijk ( een hele zak snoep stiekem opgegeten)

Als ik de vraag van TO lees krijg ik niet heel duidelijk wat er gebeurd is. 
Dat voorbeeld van die appelmoes: kan heel goed zijn dat schoonmoeder dat heel balorig zegt omdat TO schoonmoeder continue  wijst op gezond eten etc. Ik denk dat we ook een beetje nuchter moeten zijn. Er zijn vrij weinig mensen die kinderen een hele dag alleen maar appelmoes geven, ook oma's niet. Dat laat opblijven heb ik ook vragen bij, zie mijn eerdere post.  Misschien wilde het kind wel echt niet slapen. We weten het niet zo goed. 
maar ik vertik het om maar gelijk mee te gaan in boze schoonmoeder verhalen. Ik denk dat wat TO in de allereerste zin schrijft de oorzaak is:

"mijn schoonfamilie met name mijn schoonmoeder heeft hele andere waarden en normen dan ik" Ja dat zou kunnen kloppen. Ieder gezin heeft zo zijn eigen gezinscultuur en aan ieder gezinscultuur zitten goede en slechte dingen. ( zie post van Trijsje) Als TO ouder is en terugkijkt op haar opvoeding zal ze ook dingen kunnen benoemen die niet goed zijn gegaan. Ik ook, jij ook. Je kan beter een beetje geven en nemen in het leven. En dan zeg ik niet dat schoonmoeder maar het hele leven moet beïnvloeden, tuurlijk mag je best grenzen trekken. Maar hou toch op om een heel drama te maken omdat een kind om 11 uur in de avond rondrent omdat hij blijkbaar niet kon slapen.

Elpisto schreef op 23-02-2023 om 15:40:

[..]

Misschien sloeg ik ook iets te fel aan omdat we zelf in een situatie zitten die ons, voor ons gevoel, enigzins opgedrongen is en waar we juist heel graag uit zouden komen, maar er helaas geen enkele weg uit is. Dat maakt het onderwerp wat gevoelig bij mij, gok ik. Excuses, dat was niet de bedoeling.

Vandaar ook mijn reactie, maar het is je vergeven hoor 😃

Weet je wat helpt? Als kind bij opa en oma is, laat hen je kind verwennen. Geen ruzie, geen woorden. Laat gaan. Heus, die ene keer geen groenten erin, dat zorgt niet voor schade aan kind. Zij hebben net zo min iets in jouw huis te zeggen als jij in hun huis. De opa en oma van mijn kinderen aten nauwelijks groenten zelf. Daar kon niemand verandering in maken. Ik als schoonkind zeker niet. Het enige waar ik de lijn trok was toen ons recept van hun lievelingspasta werd gevraagd. Toen had ik zoiets van, ho, dadelijk gaan ze daarmee aan de haal en lusten ze alleen nog de ongezonde versie van opa en oma. 
Ook altijd gedacht dat als ze kind een knipbeurt (zouden laten) geven, niets zeggen, het groeit heus aan. De meest vreselijke tinnef aan kinderkleding kwam voorbij… laat gaan. Geen aandacht aan schenken want dan kunnen je kinderen nog wel eens bedenken dat het eigenlijk wel belangrijk is, dat het er toe doet. Wees gerust, wat jij thuis doet, het voorbeeld dat jij geeft, is vele malen krachtiger dan die enkele keer dat ze daar zijn. Dat blijft de kinderen heus niet bij, wat ze daar niet aten of dat het ongezonde eten zo hoort. 

Philou schreef op 23-02-2023 om 16:12:

. Zij hebben net zo min iets in jouw huis te zeggen als jij in hun huis. 

O, dat heb ik nooit aangehouden. Als mijn kind al ruim over zijn grens van snoepjes of chocolaatjes was, dan kon het best oma's huis zijn en kon oma het best goed vinden dat hij er nog eentje mocht, als ik dat niet vond, dan zei ik gewoon dat het van mij niet mocht, leg maar weer terug. Dat hoef je maar een paar keer te doen en het is voor oma duidelijk.
Ze zijn nooit zonder ons in dat huis geweest.

Tipsgevraagd schreef op 23-02-2023 om 16:34:

Ik heb jullie reacties goed gelezen en jullie hebben hele goede punten, dank daarvoor.
Zonder al teveel details te geven, de verschillen tussen mij en schoonmoeder gaan wel iets verder dan de voorbeelden die ik noemde. Schoonmoeder was een nalatige moeder waardoor man met veel problemen is opgevoed, met jeugdzorg aan toe. Man is ook als tiener uit huis gegaan hierdoor, contact met moeder is later hersteld. Als ik dan dit soort dingen meemaak, dat hij tot laat opblijft met tv aan denk ik zie je wel, het is onverantwoord om zoontje bij haar achter te laten en zij gaat hem een slecht voorbeeld geven en dan krijgt zoontje daar ook last van, net als mijn man. En dat is misschien ook heel oneerlijk van mij, want schoonmoeder heeft opzich wel het hart op de juiste plek. Ik twijfel er niet aan dat ze zoontje wel liefdevol behandeld als oma.

Je bedoelt dat je man als kind verwaarloosd is geweest? Dat is behoorlijk heftig en dat vind ik dan ook een hele goede uitzondering op de regel. Dan zal ook oma als kind zijn verwaarloosd. Dat is niet meer bij te stellen, zeg maar. Laat dan je kind er niet slapen of zeg iets in de trant als dat oma een lief gekkerdje is dat ze dingen doet die niet horen (het verwaarlozen van x en y) en gelukkig weten we hier wel hoe het hoort. Het is lastig voor oma en toch doet ze haar best want ze houdt van jou. Dan hou je de liefde in stand en dat is belangrijk voor je kind. 

Tipsgevraagd schreef op 23-02-2023 om 16:34:

Ik heb jullie reacties goed gelezen en jullie hebben hele goede punten, dank daarvoor.
Zonder al teveel details te geven, de verschillen tussen mij en schoonmoeder gaan wel iets verder dan de voorbeelden die ik noemde. Schoonmoeder was een nalatige moeder waardoor man met veel problemen is opgevoed, met jeugdzorg aan toe. Man is ook als tiener uit huis gegaan hierdoor, contact met moeder is later hersteld. Als ik dan dit soort dingen meemaak, dat hij tot laat opblijft met tv aan denk ik zie je wel, het is onverantwoord om zoontje bij haar achter te laten en zij gaat hem een slecht voorbeeld geven en dan krijgt zoontje daar ook last van, net als mijn man. En dat is misschien ook heel oneerlijk van mij, want schoonmoeder heeft opzich wel het hart op de juiste plek. Ik twijfel er niet aan dat ze zoontje wel liefdevol behandeld als oma.

Wat een eerlijke reactie! Ik begrijp je zorg dan beter, maar als het contact is hersteld, dan zou ik toch proberen hen die band te gunnen. Mijn kleinzoon is ( zonder dat op zijn bord te leggen als taak), naast mijn kinderen het lichtje in m'n leven. Ik denk dat een grootouder, imperfect als elk mens is, van groot belang kan zijn in het leven van een kleinkind. Al mijn grootouders hadden op hun wijze een bijzondere rol in mijn leven en tot op de dag van vandaag denk ik daar aan en probeer die rol voor hem zo goed als ik kan te vervullen.

Ik ben niet perfect en gelukkig hij en zijn ouders ook niet. Maar de vreugde die zo'n kleinkind brengt is onbetaalbaar en ik hoop dat als grootouder ook te betekenen. 

Dus als oma hem niet opzettelijk of door onkunde per ongeluk in gevaar brengt, zou ik ze die tijd gunnen samen. Misschien brengt dat je man en zijn moeder ook nog dichter bij elkaar. 

En voor de rest: wees met tact duidelijk, ik denk dat je daarmee het verste komt.

Tipsgevraagd schreef op 23-02-2023 om 16:34:

Ik heb jullie reacties goed gelezen en jullie hebben hele goede punten, dank daarvoor.
Zonder al teveel details te geven, de verschillen tussen mij en schoonmoeder gaan wel iets verder dan de voorbeelden die ik noemde. Schoonmoeder was een nalatige moeder waardoor man met veel problemen is opgevoed, met jeugdzorg aan toe. Man is ook als tiener uit huis gegaan hierdoor, contact met moeder is later hersteld. Als ik dan dit soort dingen meemaak, dat hij tot laat opblijft met tv aan denk ik zie je wel, het is onverantwoord om zoontje bij haar achter te laten en zij gaat hem een slecht voorbeeld geven en dan krijgt zoontje daar ook last van, net als mijn man. En dat is misschien ook heel oneerlijk van mij, want schoonmoeder heeft opzich wel het hart op de juiste plek. Ik twijfel er niet aan dat ze zoontje wel liefdevol behandeld als oma.

Dit is van een heel andere orde.. en ja ik begrijp dat je dan ongerust bent. Ik zou ook zeker niet je zoontje daar een paar dagen brengen.
Als zij een nalatige moeder is geweest dan is dat vaak ook nog eens een intergenerationeel probleem. Zij zal ook niet de leukste opvoeding hebben gehad. Het probleem is dat ze dat nu niet meer gaat bijleren.
Ik zou niet zo heel ongerust zijn als hij een keer tot laat opblijft. Daar gaat je zoontje echt geen last van krijgen. Je zou kunnen kijken wat je nog verantwoord vindt. Niet met hem naar een groot pretpark bijvoorbeeld of een week laten logeren. Maar wel een middag of toch maar oma bij jullie thuis uitnodigen. Maar als jullie een liefdevol voorbeeld geven is dat vele malen sterker, dan gaat je zoontje daar echt geen last van krijgen zoals je man dat wel heeft gehad. Is er ook nog een opa? en hoe is die? 

Hij zal een andere band hebben met opa en oma van jouw kant dan met oma van man's kant maar ik zou ze beiden wel het contact gunnen.

Philou schreef op 23-02-2023 om 17:31:

[..]

Wij hadden een buurman die vaak dronken buiten liep en om het zwalkende gedrag te verklaren zonder te veel uitleg en zonder de buurman af te doen, zei ik iets van wat een gekke grappige buurman, hij is lief (of hij bedoelt het goed) maar hoe hij loopt, dat is niet ok. Voor kinderen is dat helemaal prima.

Ik heb gewoon als we een dronken persoon zagen zwalken gezegd dat hij teveel gedronken had en dat dat niet goed vooor je is. Waarom zo omzichtig met dat hij lief is? Er is werkelijk niets liefs of grappigs aan een dronken man. Wat leer je je kind dan voor raars?

Ik vind het dus niet helemaal prima om onacceptabel gedrag te vergoelijken en mensen lief te noemen terwijl ze dat niet zijn. Meer van, drank is niet goed voor je, niet doen later. Of, oma geeft jou snoep als avondeten, daar ga je dus niet meer eten. 

Kinderen zijn ook niet achterlijk trouwens. Die bepalen zelf wel wie ze lief vinden

Valeria schreef op 23-02-2023 om 19:18:

[..]

Ik heb gewoon als we een dronken persoon zagen zwalken gezegd dat hij teveel gedronken had en dat dat niet goed vooor je is. Waarom zo omzichtig met dat hij lief is? Er is werkelijk niets liefs of grappigs aan een dronken man. Wat leer je je kind dan voor raars?

Ik vind het dus niet helemaal prima om onacceptabel gedrag te vergoelijken en mensen lief te noemen terwijl ze dat niet zijn. Meer van, drank is niet goed voor je, niet doen later. Of, oma geeft jou snoep als avondeten, daar ga je dus niet meer eten.

Kinderen zijn ook niet achterlijk trouwens. Die bepalen zelf wel wie ze lief vinden

Nee maar als je anderhalf bent snap je nog niet wat dronken is en de buurman moet ook weer geen onveilig gevoel oroepen, vandaar “lief”.