Is dit normaal??!!
hallo allemaal,
Ik zit ergens vreselijk mee en ik weet niet wat ik ermee aan moet. Ik heb ook niet echt iemand om mee te praten en ik hoop dat er hier iemand is die mij opheldering kan geven of het misschien wel herkent....
Ik heb sinds 2 jaar een lieve vriend. We zijn beide gescheiden en beide een zoon.
Ik heb nogal vaak last van psychische issues om het zo maar te zeggen. Ik heb al sinds mijn pubertijd last van angststoornis en paniekaanvallen. Slik hier ook al 17 jaar antidepressiva voor. Dus ja ik heb af en toe een dip. Soms lukt het mij niet om ergens heen te gaan enzovoort enzovoort. Dit weet hij uiteraard. Ik ben daar snel open en eerlijk over geweest omdat het niet zomaar iets is.
Maar nu het volgende... hij is ongeveer een jaar voordat we elkaar leerde kennen opgenomen geweest in het ziekenhuis voor een paar weken. ( ik wijk even niet uit over de oorzaak ) maar ook operatie en bij terugkomst thuis kreeg hij even een soort van inzinking. Depressief, niemand willen zien of spreken. Gewoon ff alles en iedereen wegduwen. Nou ik heb dat natuurlijk niet meegemaakt maar kan mij goed voorstellen dat als je zolang in het ziekenhuis ligt, zware operatie en best wel ziek geweest dat dat een weerslag heeft op je psychische gezondheid. Dat je daar even een klap van krijgt.
Wij wonen nog apart van elkaar. We doen het rustig aan en hebben nu een goed jaar echt een relatie met elkaar zeg maar. Omdat het in mijn ouderschapsplan zo is geregeld mag hij mijn kind pas zien na een jaar relatie. Dus dat zou binnenkort zijn.
Ik zie zijn zoon wel en dat gaat allemaal prima. We zijn gek op elkaar en hebben het leuk. Zien elkaar zowat om de dag.
Hij heeft sinds begin januari een nieuwe baan. Hij heeft het daardoor wat drukker. Begin vorige week gad hij aan hoofdpijn te hebben. Dat heeft ie zeer zelden. Dat duurde een dag of 3. Niet heel erg maar gewoon vervelend.
Toen was hij in de avonden veel moe. Terwijl we best optijd naar bed gaan. Uurtje of 22u gaan we er vaak wel in. Afgelopen donderdag was hij aan het werk en gaf tijdens een telefoon gesprek aan dat hij er helemaal klaar mee was. Hij was doodmoe, en het kotsen stond hem nader dan het lachen. Hij zat erdoorheen zeg maar. Zijn zoontje komt om het weekend van donderdag t/m maandag. Hij is gek op dat ventje en echt een goede vader maar hij gaf nu aan dat hij zelfs daar geen zin in had en hem momenteel liever bij zijn moeder liet. Helaas kan dat niet. Zij moet werken en ze is niet echt meegaand zeg maar. Tis zijn weekend en als er wat is moet ie dat zelf ook maar oplossen. Ik slaap dan altijd de donderdagavond na mijn werk bij hem maar hij gaf nu aan dat hij liever had dat ik naar huis ging want hij wilde even niks en wilde zijn bed in zodra die kleine om 8u op bed lag. Nou ok... vervelend...
De dag erna was mijn vader jarig en zouden we met zijn 3e gaan lunchen. Nou dat werd hem dus niet. Hij had zijn zoontje bij zijn moeder gebracht omdat hij zich zo rot voelt. Met pijn en moeite kon ik even een uurtje langs komen. Nu zijn we op dag 3 en het is nog niet veel beter. Hij blijft doodmoe, heeft al een paar keer zijn eten eruit gegooid en ja weet niet zo goed wat hij met zichzelf aanmoet.
Ik ben zelf erg onzeker. Er hoeft maar iemand verkeerd naar mij te kijken en ik denk dat diegene boos op mij is. Heel vervelend maar ik weet het van mijzelf. Ik wil er graag voor hem zijn en hem helpen maar hij duwt mij weg. Vanmiddag heb ik huilend aan de telefoon gezeten omdat ik nu van alles en nog wat in mijn hoofd haal. Heeft ie een ander? Wil hij stoppen met de relatie? Ik raak er best van in paniek waardoor ik nu zelf ook slecht in mijn vel zit en nergens meer zin in heb. ( maar dat is een bekend iets en heb ik regelmatig last van ) ik heb hem dit ook gezegd en gevraagd. Hij heeft nu meerdere keren duidelijk aangegeven dat het absoluut niet aan mij of ons ligt en dat ie mij niet aan de kant zet. Dat hij van mij houd en als hij een einde aan de relatie had willen maken dat ie dat wel gewoon eerlijk had gezegd.
Hij zegt gewoon rust te willen en erachter wil komen waarom hij dit heeft. Dat hij momenteel niks wil van niemand niet. Maar dat ik niet bang hoeft te zijn en mij geen zorgen moet maken. Dat hij gewoon even in de knoop zit met zichzelf en ook niet weet waarom.
Ik ken hem als een rustige man. Die zich niet gauw druk maakt en niet gauw emoties over iets heeft. Soort van rots in de branding die ik met mijn onzekere gedrag hard nodig heb.
Maar ik ben momenteel volledig over mijn toeren. Hij houd wel contact dagelijks. In de zin van appen en bellen maar lang niet zoveel als normaal. Het klinkt misschien overdreven maar ik heb nu continu spanning in mijn lijf... werken gaat moelijk, slapen gaat moelijk. Nachtmerries en wakker worden paar keer in de nacht bezweet. Ik ben zo bang dat hij mij aan de kant zet zomaar ineens! Zonder dat er een reden is om de zin van ruzie of wat dan ook.
En ondanks dat hij aangeeft dat het niks met mij of ons te maken heeft.
Mijn vraag is dus hoe zien jullie dit? Ik kan er niet goed helder over nadenken... is dit normaal gedrag in zo'n situatie? Is het echt een kwestie van hem even laten gaan hoe moelijk ook. Maar wel laten weten dat ik er voor hem ben? Of is dit wel het begin van het einde?
Ik herken hem zo niet... de man die mij normaal iedere pauze belt en mij graag spreekt en bij mij wel zijn... diegene zegt nu eigenlijk dat ik niet naar hem toe mag komen...
Ik hoop dat iemand mij een hart onder de riem kan steken en mij gerust kan stellen
Heel erg bedankt!
hoo hoo ik heb hem zeker niet gecontroleerd of zijn schoonzus gebeld!!! Die liep bij mij in de winkel waar ik werk en vroeg waar ik was vrijdagavond met eten. Ik ben daar namelijk om de week bij... toen zei ik gewoon eerlijk: joh ..... is niet lekker dus die bleef thuis vandaar. Waarop zij zegt: ooh hij was er wel bij en er was niks aan de hand! Ik dacht daar verder niet echt wat over. Nee ik vond het niet leuk dat ie dat niet eerlijk had gezegd. Maar ik heb mijn mond gehouden.
Vervolgens appt zij mij dus vanmiddag of het wel goed gaat omdat ik er zaterdag ook niet was. Waardoor ik dus weet dat hij er dus blijkbaar wel was. Dus NEE ik heb niet lopen controleren! Ik had of heb geen reden om te denken dat hij daarover zou liegen.
Maargoed blijkbaar vind iedereen hier het wel normaal dat je tegen je partner liegt over.... ja over wat eigenlijk?! Slaat nergens op. Had ie gewoon kunnen zeggen dat hij dat ging proberen. HIJ kiest er nu voor tegen mij te liegen...
Hij komt net bij de huisarts vandaan. Hij zit tegen een Burn out aan. Wat ik al vermoeden. Hij gaat nu zijn zoontje naar zijn ex brengen en heeft zijn telefoon uitgezet om even door het bos te gaan lopen en even na te denken over hoe hij dit nu aan moet pakken en dat hij mij belt als hij vanavond thuis is.
Rebecca87 schreef op 20-02-2023 om 16:25:
hoo hoo ik heb hem zeker niet gecontroleerd of zijn schoonzus gebeld!!! Die liep bij mij in de winkel waar ik werk en vroeg waar ik was vrijdagavond met eten. Ik ben daar namelijk om de week bij... toen zei ik gewoon eerlijk: joh ..... is niet lekker dus die bleef thuis vandaar. Waarop zij zegt: ooh hij was er wel bij en er was niks aan de hand! Ik dacht daar verder niet echt wat over. Nee ik vond het niet leuk dat ie dat niet eerlijk had gezegd. Maar ik heb mijn mond gehouden.
Vervolgens appt zij mij dus vanmiddag of het wel goed gaat omdat ik er zaterdag ook niet was. Waardoor ik dus weet dat hij er dus blijkbaar wel was. Dus NEE ik heb niet lopen controleren! Ik had of heb geen reden om te denken dat hij daarover zou liegen.
Maargoed blijkbaar vind iedereen hier het wel normaal dat je tegen je partner liegt over.... ja over wat eigenlijk?! Slaat nergens op. Had ie gewoon kunnen zeggen dat hij dat ging proberen. HIJ kiest er nu voor tegen mij te liegen...
Hij komt net bij de huisarts vandaan. Hij zit tegen een Burn out aan. Wat ik al vermoeden. Hij gaat nu zijn zoontje naar zijn ex brengen en heeft zijn telefoon uitgezet om even door het bos te gaan lopen en even na te denken over hoe hij dit nu aan moet pakken en dat hij mij belt als hij vanavond thuis is.
Dit maakt het wel heel anders dan je het aanvankelijk beschreef. Ik heb ook nergens gezegd dat ik liegen tegen je partner normaal vind.
Ik snap nu hoe het gegaan is dat jij ongevraagd informatie kreeg over je vriend.
Maar denk aan de stappen: niet gelijk reageren naar hem. Slaap er eerst een nachtje over. Of reageer helemaal niet.
Naja we gaan wel zien waar dit op uitloopt... ik ben er erg van geschrokken omdat dat liegen totaal niet nodig had geweest.
Hij blijft nu volhouden dat er in zijn woorden: 'geen haar op zijn hoofd is die eraan denkt om er een punt achter te zetten'
Maar we zullen zien. Ik focus mezelf maar even op mijn eigen ellende waar ik mee struggle want hier kan ik op het moment ff niks mee.
Iedereen bedankt voor jullie advies en feedback...
Als hij inderdaad in een burn out zit... geef hem dan alsjeblieft de ruimte! Ik vind het ook niet normaal dat hij liegt over zijn bezigheden, maar laat hem even en maak je niet direct zorgen over je relatie.
Als hij aangeeft dat er niet over piekert om zijn relatie met jou te stoppen, geloof hem dan! En laat hem gewoon echt even los. Hij heeft blijkbaar die ruimte gewoon even nodig. Wacht even af tot hij contact opneemt en ga ondertussen zelf leuke dingen doen om je zelf hiervan af te leiden!!
Heb je eigen hobbies?
dank je. Nou ik stort me maar even op mijn werk en Kids. Ik snap dat hij ruimte nodig heeft. Maar waarom liegen? Dat is gewoon nergens voor nodig! Vanmiddag appt ie na de dokter en heel verhaal over dat hij tegen een burn out aan zit. Dat hij niet expres tegen mij heeft gelogen over afgelopen weekend maar dat hij mij ook niet tegen mijn hoofd wilde stoten om achteraf het wel te zeggen...
Hij zei dat hij zijn telefoon uit ging zetten. Zijn zoontje naar zijn moeder ging brengen en daarna even door het bos zou gaan lopen om te gaan bedenken hoe hij het nu aan moet pakken. Ja ik zie hem dat niet echt doen. Hij heeft een hekel aan wandelen. Laat staan alleen in de avond.... hij gaf aan mij te bellen als hij thuis was. Maargoed het is nu bijna 21u en heb niks meer gehoord...
heb je nog iets gehoord? Want dan moet hij wel bellen als hij dat gezegd heeft
In een burnout kun je gekke dingen doen en ook echt vreemd gedrag vertonen dat je van jezelf niet herkent.
Dat betekent niet dat het legitiem is om overal mee weg te komen en nergens op aangesproken kunnen/mogen/willen worden.
Laat hem voor nu even met rust. Als hij weer contact wil, dan hoor je het wel. Maar ga die burnout alsjeblieft niet op jezelf betrekken.
Kikki39 schreef op 20-02-2023 om 21:48:
heb je nog iets gehoord? Want dan moet hij wel bellen als hij dat gezegd heeft
Nee niks meer...
Geen enkel contact meer. Telefoon uit en de mazzel! Zal wel weer met een kut smoes komen morgen. Als ik überhaupt ooit nog wat hoor...
Kikki39 schreef op 20-02-2023 om 21:48:
heb je nog iets gehoord? Want dan moet hij wel bellen als hij dat gezegd heeft
Poeh Kikki, ik weet niet of dat nou zo helpend is. Hoezo ‘moet’ hij bellen? Ppfftt, zoveel ‘moeten’ lijkt me funest voor een leuke relatie.
En wie weet voelt ts het wel goed aan, is hij wat afstand aan het nemen van haar. Maar dan is claimen toch het laatste dat helpt?
Wel raar dat die liegt over zijn uitstapjes maar misschien doet die zich voor de buitenwereld wel beter voor om allerlei vragen te voorkomen.
Misschien wil hij je er niet mee opzadelen?
Ik vind eerlijkheid binnen een relatie erg belangrijk.
Je schrijft je kids maar je hebt toch maar 1 zoontje van 5 jaar?
Pinokkio schreef op 20-02-2023 om 21:59:
[..]
Poeh Kikki, ik weet niet of dat nou zo helpend is. Hoezo ‘moet’ hij bellen? Ppfftt, zoveel ‘moeten’ lijkt me funest voor een leuke relatie.
En wie weet voelt ts het wel goed aan, is hij wat afstand aan het nemen van haar. Maar dan is claimen toch het laatste dat helpt?
Hij moet niks. Maar hij heeft toch gezegd dat hij zou bellen? Dit heeft niks met claimen te maken, je doet gewoon wat je zegt, heeft ook niks met een burn out te maken.
Kikki39 schreef op 20-02-2023 om 22:33:
[..]
Hij moet niks. Maar hij heeft toch gezegd dat hij zou bellen? Dit heeft niks met claimen te maken, je doet gewoon wat je zegt, heeft ook niks met een burn out te maken.
Tsja Kikki, ‘je doet wat je zegt’, dat is geen universele regel ofzo. Hoogstens jouw norm, die je blijkbaar nogal streng hanteert.
ja, dat klopt, Als ik iets zeg doe ik dat ook. En kan best zijn dat hij moe is of geen trek erin heeft, dat geloof ik als je in een burn out zit, maar dan kun je dat in 1 zin zeggen op de app. Nu zit Rebecca de hele tijd te wachten, lijkt me niet echt eerlijk.
Mischien ben je hartstikke ongerust, want hij zou bellen als hij terug was.
Kikki39 schreef op 20-02-2023 om 22:45:
ja, dat klopt, Als ik iets zeg doe ik dat ook. En kan best zijn dat hij moe is of geen trek erin heeft, dat geloof ik als je in een burn out zit, maar dan kun je dat in 1 zin zeggen op de app. Nu zit Rebecca de hele tijd te wachten, lijkt me niet echt eerlijk.
Mischien ben je hartstikke ongerust, want hij zou bellen als hij terug was.
Ongerust? Waarom? Er is geen enkele aanwijzing dat ongerustheid nodig zou zijn.
Het gaat hier gewoon om een volwassen man.
En ook jij, net als een ander, maakt er al een burn out van, maar hij ‘zit tegen een burn out aan’, dat is heus nog niet hetzelfde. (Al lees ik ook weleens dat een burn-out niet echt een eenduidig te diagnosticeren is)
Maar of hij nu te veel in de knoop met zichzelf zit of met de relatie, in beide gevallen zijn er legio redenen te verzinnen waarom hij bellen nu ‘vergeet’.
Hem daarin op z’n huid zitten gaat in beide gevallen niet werken.
