Jaloers op ex minnares man
Goedemorgen lieve mensen,
Ik heb gisteren verschillende topics gelezen over 'vreemdgaan en hoe verder', daar heb ik al veel uitgehaald en een traantje hier en daar weggepinkt omdat zoveel dingen herkenbaar zijn.
Ik zal mijn verhaal kort en bondig proberen toe te lichten. Sinds 2,5 jaar staat ons leven behoorlijk op zijn kop. Ik ben er achter gekomen dat mijn man een affaire met collega heeft gehad, dit duurde ongeveer 7 maanden. Hij is inmiddels al een jaar weg daar, maar heeft nog wel een jaar daar moeten werken, wat ook super moeilijk was.
Uiteraard zijn uit confrontatie heel veel ruzies, discussies, boosheden, ongenoegen en noem maar op uitgekomen. Maar ook mooie gesprekken over wat we misten, waarom dit gebeurd is en hebben zijn we ook een soort van spirituele reis aan het maken.
Dus ik kan eigenlijk ook wel stellen dat het ons iets goeds heeft gebracht.
Vermoeiende is ook zeker (en wat ik heel veel heb teruggelezen) zijn de terugvallen, de triggers.. en dan voel ik weer woede en dan denk ik... rot maar op. Ik kan dit niet meer...
Het ellendige is ook dat ik constant bezig ben met haar. Hoe zij eruit ziet, wat hij in haar gezien heeft, waarom die keuze. Ik vergelijk me met haar. Als mijn man en ik sex hebben denk ik hoe zouden zij dat hebben gedaan. Ik kijk ook constant op haar instagram, probeer alles van haar te vinden/zien. En dan kan ik haten. Maar ik haat dat haten, snappen jullie? Dus ik heb onweer en storm in mijn hoofd. Ik weet dat wat ik doe, niet goed is, maar ik kan er niet mee stoppen.
Herkennen jullie dit? Die obsessieve jaloezie en alles willen controleren?
Heel veel liefs
oh ja die herken ik ook zeker! En zeer pijnlijk ook. Want ik heb wel degelijk meerdere keren de vraag gesteld of hij wel gelukkig was. Of er iets aan de hand was. Zelfs hem met haar geconfronteerd (ik had al vermoedens maar kon niets bewijzen) Maar niets was waar.. en zo sudderde het voort; tot ik een en ander onderschepte en ja de rest is geschiedenis.
Dat nam/neem ik hem wel kwalijk… in plaats van iets te doen aan onze relatie, lag hij bij een ander.
Hij geeft ook toe dat hij te kort is geschoten, op zoveel vlakken. Hij was emotioneel niet beschikbaar. En vindt het eigenlijk een soort van bijzonder dat ik nog bij hem wil blijven. Gelukkig zie ik nog zoveel om te vechten, te helen en te investeren.
Ondanks dat we ‘al’ bijna 2,5 jaar verder zijn, is het niet uit m’n gedachte. Ik denk echt dat het moet slijten, cliché maar waar, weet ik uit eerdere ervaringen, tijd heelt alle wonden. En ik denk ook deze.
Het kijken op haar Instagram wordt al minder, ik wil haar echt minder relevant maken tot het punt dat ze me echt helemaal niets meer doet. Dat die bewieroking van haar door mij echt weg is… want ik doe dat, ik bewierook haar. Maak van haar iemand die ik wil zijn, maar toch ook niet. Heel ingewikkeld in m’n hoofd allemaal…
Instagram en andere Social Media zijn nu niet de aangewezen bronnen om een realistisch beeld over iemand te krijgen. Wees maar zeker dat ze een gewone vrouw is, zoals zovelen, met haar eigen zorgen en tekorten. Mijn Truus was 25 jonger dan ik met lang blonh haar, echt het cliché. Ik heb me heel even oud en onaantrekkelijk gevonden. Maar waarom? Ik ben ook jong geweest en zij zal ook oud worden. Dat is geen verdienste. Het is supergemakkelijk voor een jong blaadje om indruk te maken op een oudere man. Die is natuurlijk enorm gevleid met die aandacht en sommige gaan dan ook te ver. Ze overschrijden dan toch eens de grens en dan is er geen weg terug. De hormonen nemen het gewoon over. Het verstand wordt uitgeschakeld. Vergelijk het met een verslaving. Dat is helemaal niet omdat Truus zo geweldig is.
Er zijn nog genoeg mannen die zich naar me omdraaien, mijn man is nog steeds jaloers op me en hij kan ook nog steeds flink opgewonden worden als hij me bekijkt. Dus who cares. Ik zou stoppen met kijken naar haar en jezelf te vergelijken met haar.
Je Truus is tot haar ware proporties herleid op het moment dat je man (opnieuw) voor jou koos. Vergeet dat niet. Uiteindelijk verkoos hij jou boven haar. Vergeet haar dus. Er zullen altijd aantrekkelijker vrouwen zijn in de wereld, maar hij is bij jou.
Dat liegen, hoe verwerpelijk ook, is ook het bewijs dat hij zijn relatie met jou eigenlijk niet kwijt wou. Een man die echt zijn leven wil opbouwen met zijn Truus, die liegt niet. Dat krijg je direct in je gezicht. En hij loopt weg. Dat aangehouden liegen is, hoe zot ook, het bewijs dat zij een bijgerecht was en geen hoofdgerecht. Hij heeft altijd jou gewild. Het is voorbij met Truus. Vergeet haar.
Bovendien mag je er zeker van zijn dat hij ook tegen haar gelogen heeft. Zij wist wel dat hij bezet was, maar hij zal zeker de waarheid over zijn huwelijk verdraaid hebben om haar aan het lijntje te kunnen houden.
Enfin, die Truus, blokkeer haar maar. Ze is niet belangrijker meer dan om het even welke andere vrouw op deze aardbol 
<3
Weet je, mijn man zei me eens dat een deel van de aantrekkelijkheid van Truus was dat ze op me leek. Zij deed hem aan mij denken in onze beginjaren, vol van verliefdheid. En hij herbeleefde dat. Ik was daar kwaad om, heel kwaad, want ik wou helemaal niet op haar lijken. "Er is één groot verschil tussen haar en mij", zei ik, "ik heb nooit iemand voor de zot gehouden zoals jullie". Want zij had ook een man en twee kleine kinderen. Die ze hele dagen beloog en bedroog. Ze heeft me zelf gezegd dat zij wel een nieuw leven wou beginnen met mijn man. Dus ze zou haar eigen man plots in de steek gelaten hebben en haar kinderen hebben meegenomen. En nu is ze nog altijd bij die man, die dit allemaal niet weet. Dus nee, ik wil daar niet op lijken. Bedankt, maar nee. 
Die post van Thera (8-7) 23:00, daar zit voor mij de diepe kern. En Zonnetje, je mag de relatie beëindigen. Geef jezelf die ruimte.
Mooi gezegd weer Theekannetje. Ook dat van dat liegen. Hij zegt nooit voornemens te zijn geweest mij te verlaten.
Zoals jij het zegt, geeft het toch weer een andere kijk erop. Zo had ik echt nog niet gezien.
Ik heb jouw posts meerdere malen gelezen. Je bent een wijze vrouw! Dankjewel!
Ik herken wel het vaak denken aan de minnares. De triggers zijn royaal aanwezig. Maar ik ken haar dan ook in het echie. En kom haar soms tegen. Dat maakt t niet makkelijker. Ook mijn man wilde nooit bij mij weg. Maar de teleurstelling en pijn dat hij ervoor koos en wilde sexen met een bekende van ons, dat is gruwelijk impactvol. Hij zegt soms iets liefs of in bed en dan flits door mijn hoofd: zei je vast ook tegen haar. Ik ben niet exclusief geweest. En ik dacht dat wel te zijn. Denkt hij aan haar? Mist hij dingen? Is het jaloezie? Is het angst voor herhaling? Kan ik het misschien niet achter mij laten? Is het trauma te groot?
Beste tip: zoek afleiding zodra je wil kijken. Of bij gedachtes aan of over haar.
Alysa schreef op 01-08-2023 om 11:36:
Ik herken wel het vaak denken aan de minnares. De triggers zijn royaal aanwezig. Maar ik ken haar dan ook in het echie. En kom haar soms tegen. Dat maakt t niet makkelijker. Ook mijn man wilde nooit bij mij weg. Maar de teleurstelling en pijn dat hij ervoor koos en wilde sexen met een bekende van ons, dat is gruwelijk impactvol. Hij zegt soms iets liefs of in bed en dan flits door mijn hoofd: zei je vast ook tegen haar. Ik ben niet exclusief geweest. En ik dacht dat wel te zijn. Denkt hij aan haar? Mist hij dingen? Is het jaloezie? Is het angst voor herhaling? Kan ik het misschien niet achter mij laten? Is het trauma te groot?
Beste tip: zoek afleiding zodra je wil kijken. Of bij gedachtes aan of over haar.
Heel herkenbaar en ik denk dat je op bijna alles ja kunt zeggen helaas. Vreemdgaan heeft een reden. Als het goed is weet jij die (gedeeltelijk ze zullen nooit alles vertellen). Hij zal dus zaken op met name seksueel vlak hebben gemist. Wellicht zaken die jij niet of niet meer wilt. Of een ander libido etc. Daarnaast natuurlijk alle spanning en een nieuw persoon kunnen ontdekken wat enorm aantrekt. Sommige mensen houden van het oude vertrouwde en anderen gaan voor spanning en avontuur. Ookal heeft hij nu voor jou gekozen dat zegt niets over herhaling in de toekomst. Dat weet je gewoon niet. Zo heb ik een oud collega gehad die vanwege zijn huis kinderen, vertrouwde leven voor zijn partner koos. Dat was een lieve en toegewijde vrouw die paste bij het leven wat hij voor ogen had. Maar zijn minnares (die niet zo'n leven had of wilde) had hij toch echt veel liever voor andere zaken. Dat wist zijn partner (vanzelfsprekend) niet. Hij is nog steeds samen met zijn partner. Maar het zou mij niets verbazen dat hij regelmatig een uitstapje maakt.
Izza schreef op 01-08-2023 om 14:29:
[..]
Heel herkenbaar en ik denk dat je op bijna alles ja kunt zeggen helaas. Vreemdgaan heeft een reden. Als het goed is weet jij die (gedeeltelijk ze zullen nooit alles vertellen). Hij zal dus zaken op met name seksueel vlak hebben gemist. Wellicht zaken die jij niet of niet meer wilt. Of een ander libido etc. Daarnaast natuurlijk alle spanning en een nieuw persoon kunnen ontdekken wat enorm aantrekt. Sommige mensen houden van het oude vertrouwde en anderen gaan voor spanning en avontuur. Ookal heeft hij nu voor jou gekozen dat zegt niets over herhaling in de toekomst. Dat weet je gewoon niet. Zo heb ik een oud collega gehad die vanwege zijn huis kinderen, vertrouwde leven voor zijn partner koos. Dat was een lieve en toegewijde vrouw die paste bij het leven wat hij voor ogen had. Maar zijn minnares (die niet zo'n leven had of wilde) had hij toch echt veel liever voor andere zaken. Dat wist zijn partner (vanzelfsprekend) niet. Hij is nog steeds samen met zijn partner. Maar het zou mij niets verbazen dat hij regelmatig een uitstapje maakt.
Dit topic gaat over (te) veel denken aan een minnares. Heb je daar ervaring mee want je zegt herkenbaar.
Alysa schreef op 01-08-2023 om 17:11:
[..]
Dit topic gaat over (te) veel denken aan een minnares. Heb je daar ervaring mee want je zegt herkenbaar.
Helaas ervaring met vreemdgaan. Maar wat mij betreft mag iedereen hier reageren ongeacht zijn of haar ervaringen.
Izza schreef op 01-08-2023 om 14:29:
Vreemdgaan heeft een reden.
Vaak is het volgens mij simpelweg het willen weten of je nog in trek bent. Bevestiging van het ego. Het gaat niet altijd om de sex. Ik zou wel eens willen weten in hoeveel van de gevallen het vooral gaat om het willen bewijzen dat je nog in staat bent iemand te veroveren of waard bent veroverd te worden. Als je zo gericht bent, komt er ook veel passie bij kijken die weer lekker bevestigt dat je iets heel bijzonders bij de ander vindt. Het komt mij dan lekker makkelijk over om op dat moment te concluderen dat je bij je partner iets mistte.
Thera schreef op 01-08-2023 om 18:37:
[..]
Vaak is het volgens mij simpelweg het willen weten of je nog in trek bent. Bevestiging van het ego. Het gaat niet altijd om de sex. Ik zou wel eens willen weten in hoeveel van de gevallen het vooral gaat om het willen bewijzen dat je nog in staat bent iemand te veroveren of waard bent veroverd te worden. Als je zo gericht bent, komt er ook veel passie bij kijken die weer lekker bevestigt dat je iets heel bijzonders bij de ander vindt. Het komt mij dan lekker makkelijk over om op dat moment te concluderen dat je bij je partner iets mistte.
Natuurlijk gaat het ook om de seks. Niet altijd als enige. Er zijn ook situaties waarbij echt een diepe emotionele band ontstaat. Maar vreemdgaan is toch ook echt wel seks (in welke vorm dan ook). Daar gaat natuurlijk een spel van veroveren en flirten aan vooraf.
En er zal dus iets zijn dat gemist is. Daar kan die partner niet altijd wat aan doen. Er zijn ook mannen die gewoon enorm van het jagen zijn. Maar dat zijn meer de zeer korststondige flirts, affaires of ons. Voor de echt lange verhoudingen is echt wel sprake van (veel) meer aan beide kanten (want vergeet niet dat de ander er ook bepaalde belangen bij moet hebben).
Oh Alysa wat jij schrijft herken ik ook. Zeker ook tijdens sex. Dat ik dan aan hen denk of ze hetzelfde deden. Hoe zij zich bewoog, hoe zij hem kuste en alles meer. Vreselijk, en dan gaat het van heet naar vrieskou zeg maar. Ik moet zeggen dat dit minder wordt, ik heb hier vooral in het begin erg last van gehad.
Regelmatig denk ik ook, dat het trauma te groot is om te verwerken. En krijg ik een halve paniekaanval omdat ik zo niet verder kan...
We zijn inmiddels op vakantie geweest. Deze vakantie is, in tegenstelling tot de vorige jaren na achterkomen, veel beter gegaan. Weinig triggers, vooral veel genieten.
Een enorm verschil met voorgaande jaren na het uitkomen.
Izza schreef op 02-08-2023 om 17:29:
[..]
En er zal dus iets zijn dat gemist is. Daar kan die partner niet altijd wat aan doen. Er zijn ook mannen die gewoon enorm van het jagen zijn. Maar dat zijn meer de zeer korststondige flirts, affaires of ons. Voor de echt lange verhoudingen is echt wel sprake van (veel) meer aan beide kanten (want vergeet niet dat de ander er ook bepaalde belangen bij moet hebben).
Er zijn ook zat bedrogen partners die iets hebben gemist. Dat wil zeggen dat het een wisselwerking heeft en als de bedriegende partij er niet over wil praten, komt de relatie steeds verder in een impasse terecht. En als er dan net een persoon zich van haar (of zijn) mooiste kant laat zien, dan wordt de partner thuis nog minder interessant. Maar ja, die glans gaat er uiteindelijk ook vanaf.
Daar heeft mijn partner bijna 2 jaar over gedaan, om haar ware aard te zien. Maar toen was het ook wel heel duidelijk.
Ikzelf heb haar vooral erg sneu gevonden. Omdat ze 2 van haar kostbare en jonge jaren heeft weg gegooid door zich zo te laten bungelen (de jaren van de nasleep nog niet eens meegerekend).
Dat ze er genoegen mee nam om in het geniep af te spreken en hem te ontvangen. Hoe erg ze dat ook vond; naamloos en betekenisloos. En steeds moest ze haar beste beentje voor zetten. Terwijl ikzelf gewoon mezelf was, met al mijn onhebbelijkheden op dat moment (want ook niet gelukkig en geen weet van de concurrentie). En toch koos hij ervoor om bij mij te willen blijven.
Zij is voor mij wat dat betreft de grote verliezer. Wij zijn er zo veel sterker uit gekomen. En daarom voel ik eigenlijk enkel een soort van medelijden met haar.
mooi gezegd Haaika, ik kan, nu ik jouw verhaal zo lees, enigszins hetzelfde voelen naar dat grietje… medelijden…
Idd altijd maar de leukste willen zijn, ze aapte hem ook na met bepaalde dingen (muziekkeuze, sport, zelfde schoenontwerp). En ik zag ook later op haar Instagram dat ze het zelfde haar deed als ik, zelfde sieraden, zelfde kledingsstyle. Ze kopieerde mij op veel vlakken…
En wat je ook zegt, ik was onwetend en daarbij mijzelf en hij en ik zijn er samen uit gekomen. Ondanks haar enorme best wat ze heeft gedaan om hem voor zich te winnen.
fijn dat jullie er ook uit zijn gekomen! Bedankt voor je bericht en woorden
Groetjes
Wat ik mij dan afvraag hoe kom je aan die informatie over haar. Ken je haar of heb je haar gesproken? Of zijn het meer je eigen gedachten om jezelf beter te voelen? Zoiets van ik ben de winnaar en zij is de verliezer of een sneu type etc. Kan ik trouwens nog wel enigzins begrijpen als bedrogen persoon. Want tenzij je de ander echt kent kan je moeilijk inschatten hoe ze de relatie heeft gezien of erop terug kijkt.
