Kerst dilemma
Hoe doen jullie dat met kerst en Corona en de nieuwe regels?
Wij hebben twee volwassen kinderen met aanhang. Dus allemaal op 1 dag bij ons kan niet, want er mogen maar 3 personen komen.
Nu merk ik dat dat onderling wrijving geeft. Oudste dochter is heel strikt en zegt, het is niet verantwoord om met 6 mensen bij elkaar te zijn. Dus zij zijn hier eerste kerstdag en haar broer met vriendin kunnen dan tweede kerstdag bij ons komen.
Haar broer zegt, tweede kerstdag is voor ons geen echte kerstdag (zijn vriendin komt uit Spanje en daar vieren ze alleen kerstavond. Ze kunnen dit jaar niet naar haar familie in Spanje vanwege corona, daar zit ze heel erg mee, ze is er knap verdrietig om. Zij willen ook eerste kerstdag graag hier komen, want anders is het zo’n nare saaie dag om met z’n tweetjes thuis te zitten. En zij vinden dat 3 of 4 mensen niet veel uitmaakt. Stiekem vind ik dat 4 wel kan, maar inderdaad het is tegen de regels.
Maar de boel omgooien kan niet, want onze dochter is op eerste kerstdag al bij ons omdat ze ook weer afspraken hebben met de schoonfamilie. Die vieren de kerst verdeeld over vier dagen omdat ze een groter gezin hebben.
En ik weet het niet meer. Ik voel me er echt verdrietig over. Ik dacht dat het goed geregeld was, maar ik wil graag beide kinderen gelukkig zien en nu zit er een stel thuis op eerste kerstdag . Verdrietig omdat ze niet naar haar familie kunnen, maar ook niet bij ons terecht kunnen.
En oudste voelt zich de spelbreker, omdat zij aangeeft niet met z’n zessen bij elkaar te willen zijn. Mijn man zegt, je trekt het je teveel aan, er is nu eenmaal een lockdown en alles is anders dit jaar.
Temet
Ja hoor, ik heb vrienden. Maar die hebben allemaal gezinnen waarmee ze met kerst bij elkaar komen.
Gevoelig
Ik begrijp ook nooit zo waarom er zo star aan data wordt vastgehouden. Hoewel ik eerlijk moet bekennen dat ik het voorheen ook heel vervelend vond om op zaterdagavond alleen te zijn. Nog steeds zou ik dat hebben, maar dat zit toch echt in mijn hoofd. Verstandelijk weet ik heus wel dat het onzin is: waarom zou het op donderdag anders zijn?
Zo ook die feestdagen. Het ligt zo snel gevoelig, dat de een zich gepasseerd voelt of niet belangrijk genoeg... In dit verhaal liggen veel onderhuidse emoties en door anderen voor het blok te zetten, ga je op een subtiele manier een machtsstrijd aan. Nu dreigt zoon zijn verlies te moeten nemen, die weer voor het blok wordt gezet door zijn vrouw, die vanuit de Spaanse traditie vindt dat ze eerste kerstdag met haar schoonouders zou moeten vieren. Het is ook volkomen willekeur, want wat je zelf al zegt... normaliter gaan zoon en schoondochter naar Spanje. Komt mij allemaal heel egocentrisch over. En dochter is de bijdehante van de twee, die had het voor zichzelf allemaal goed geregeld en gaat op haar strepen staan. Het enige wat je kunt doen is voor jezelf de lijn trekken!
@elledoris. Ik ben jarenlang gescheiden geweest en herken het probleem. Ik kon wel een kerstdag naar mijn ouders of die waren bij mij. Vaak genoeg zat ik de andere kerstdag alleen, maar dan had ik daar echt een verwendagje voor mezelf van gemaakt. Maar later leerde ik ook wel wat gelijkgestemden kennen met hetzelfde probleem. Eén van hen organiseerde altijd een vrijblijvend inloop-kerstdiner. Dat is nu wat lastig natuurlijk, maar wel een leuk idee om met één of twee vrouwen in dezelfde situatie ook zoiets te doen.
Leanne
Zeker leuk idee. Maar ik ken gewoon nauwelijks alleenstaande mensen. Had wel een paar vriendinnen maar die zijn ondertussen gaan samenwonen en buiten de plaats waar ik woon. Het is echt die eerste kerstdag (en in mindere mate oudjaar) want eerste kerstdag is normaal gesproken ook alles dicht. En ja, ook dat ik weet dat m'n kinderen dan bij ex en truus zijn vind ik nog steeds moeilijk. Tweede kerstdag zijn de musea, winkels etc weer open. Dan kom ik de dag wel door.
Mmmm, Spaanse hapjes en rode wijn
Die avond met Spaanse hapjes en onder genot van een lekkere Spaanse wijn klinkt heel aantrekkelijk; je kan je zoon te kennen geven dat je het gezellig zou vinden om daar bij te mogen zijn ( jezelf uitnodigen).
Dus draai de rol om; Laar je op kerstavond door hen verwennen. Zo te lezen, zijn ze gewend om kerstavond met familie te vieren. Deze wending in jouw programma kan voor jullie allen goed uitpakken.
Dus kerstavond gezellig bij je zoon en zijn vriendin op Spaanse wijze vieren.
25 dec bij jou thuis met je dochter en aanhang waarbij jij het eten verzorgd.
En 26 dec heel relaxed met zijn tweeën de kliekjes van 24 en 25 nuttigen.
Het is voor jou ook kerst!
Geen goed idee
'Laten degenen onder ons met nog niet uitgevlogen kinderen zich voornemen om in de toekomst geen claims te leggen ivm kerstmis. '
Ik vind dat geen goed idee: dan krijg je elk jaar het gehannes en getouwtrek, omdat er niets vast ligt en iedereen wel wensen heeft.
Het probleem met uitgevlogen kinderen is o.a. dat zij ook nog rekening moeten houden met schoonfamilie. Maar dat zijn dan ook meerdere schoonfamilies (3 bij mij) en dat verdubbelt als er gescheiden wordt (tot nu toe 1 extra).
Bovendien is het niet alleen zo dat ik de kinderen graag zie, maar de kinderen zien elkaar ook graag een keer, allemaal samen. Op andere dagen blijkt dat vaak al moeilijk te regelen te zijn, zonder corona is dat al een probleem. Rond de kerstdagen is echt niet iedereen vrij, de meesten zelfs niet.
Dus ik heb een claim liggen op tweede kerstdag. Dat helpt juist de kinderen om andere afspraken te maken. Ze weten waar de ruimte ligt.
Met corona is alles anders, natuurlijk. Maar dat betekent dat ik voor tweede kerstdag een oplossing verzin. Niet voor de andere dagen. Wij maken een rondgang, een kerstdiner in 3 etappes.
Tsjor
Tweeledig Tsjor
Een claim leggen is goed, maar niet al te star en verdrietig zijn als kinderen niet kunnen voldoen aan die claim is ook heel verstandig. .
Een claim op een andere dag
Mijn geboortegezin bestaat uit vader, moeder en 3 dochters. Alle dichters een partner en 7 kleinkinderen tussen de 11 en 22 kaart oud.
Vorig jaar kwam en van mijn zussen met het idee om kerst te vieren op een zondag in de buurt van de kerstdagen. Die dag is vastgelegd en iedereen heeft vrij geregeld (de pubers en jong volwassenen). Hele leuke dag gehad in een sfeervol versierde grote stad in de buurt.
Iedereen had toen de kerstdagen om te verdelen over de schoonfamilie en leuker thuis zijn.
We vinden het voor herhaling vatbaar maar ja corona.
Ik vind het echt een aanrader om op die manier de druk van de kerstdagen af te halen.
Hoop dat we volgend jaar december niet met in de beperkingen zitten dan stel ik de zondag tussen kerst en oud erin nieuw voor.
Kopzorg
Dat is een slimne regeling. En zo iets hoeft natuurlijk niet per se in de kersttijd, je kan ook een vaste familiebijeenkomst plannen in een ander deel van het jaar. Zelf zou ik dan opteren voor februari, dat vind ik altijd een saaie koude niksige rotmaand, dus dan is een verzetje welkom. Maar ik ben een noorderling, voor carnavalvierders is het vast een ander verhaal.
Groeten,
Temet
Op zich wel
Maar ik vind dat zoiets dan wel onder een kerstboom moet.
En die zijn in februari allang weer opgeborgen.
Mijn schoonmoeder vierde vroeger altijd 3e Kerstdag. Supergezellig met heel veel aanloop.
December is dan wel leuk
Dan is de hele stad al versierd en er staan kerstbomen overal. Je hebt dan op zeg 20 december echt het idee dat je kerst viert.
In januari
Ergens op Twitter kwam de suggestie langs om eind januari alsnog kerst te vieren. Leek me best een goed idee, kunnen de winkels alsnog van hun kerstspullen af en halen wij in die saaie grauwe januarimaand nog wat feestelijks binnen.
Maar daar heb je nu niks aan. Mijn man gaat op eerste kerstdag smorgens naar zijn ouders, dan ziet hij hen toch (eindelijk) weer even en zitten we niet met een heleboel mensen bij elkaar. Die avond komt mijn zus.
En op tweede kerstdag komen mijn dochter en haar vriend bij ons eten terwijl er ook een kind moet werken, dus die is er dan niet bij.
Er komen dus ook mensen niet maar dat is even niet anders.
En ik vind het wel lekker om niet twee dagen met volle bak te zitten en voor 14 man te moeten koken, dus mij hoor je niet klagen. Dat hele verplichte vond ik elk jaar eerder stressend dan gezellig.
Maar goed ik heb makkelijk praten want tegen mij klaagt niemand aan en we zijn door de week al niet eenzaam met zijn vijven.
Heb je iets aan het idee om ook kerstlunch of brunch te houden, of word je dan helemaal gillend gek?
Kinderen zijn gewend, ook als ze volwassenen zijn, om lekker ongeremd tegen hun moeder te klagen en jammeren als iets een beetje tegenvalt.
Misschien goed om je daar niet teveel van aan te trekken.
hier juist een meevaller
al decennia vieren we met mijn familie kerst op 2e kerstdag. Vroeger bij mijn ouders thuis, toen die te oud werden om 20 mensen te ontvangen deden we dat afwisselend bij een van de kinderen thuis. Dit jaar gaan we het doen met zoom o.i.d. Mijn oudste dochter gaf steeds aan dat ze 1e kerstdag bij haar vriendje thuis zou zijn en had 2e kerstdag nooit genoemd. Man en ik gingen er van uit dat ze 2e kerstdag via zoom mee zou doen met het kerstdiner in hun woonplaats (>200 km van huis). Ik vond dat wel jammer, maar had er ook wel vrede mee: we zitten nu in een vakantiehuisje waar zij ook op bezoek is - daar ben ik erg blij mee.
Zeiden zij en vriendje gisteren plotseling dat ze dan idd 1e kerstdag naar vriends ouders gingen en dan nog niet wisten of ze eind van 1e kerstdag of ochtend 2e kerstdag bij ons zouden arriveren... huh?! Kom je bij ONS? Ja, natuurlijk, zegt ze...
Overigens, kerst met mijn mans familie is altijd lastig te regelen ivm onregelmatige roosters die vaak pas half december bekend zijn. Daar vieren we meestal kerst tussen sinterklaas en Driekoningen, hoewel één uitschieter enkele jaren geleden op 15 februari was. Erg gezellig om in die grauwe maand van nog-steeds-winter-maar-niets-leuks-meer-te-beleven nog zo'n feestje te bouwen (en nee, ik ga niet carnaval vieren - maar plots snap ik de timing van dat feest...)
Natuurlijk
'Een claim leggen is goed, maar niet al te star en verdrietig zijn als kinderen niet kunnen voldoen aan die claim is ook heel verstandig.'
Natuurlijk. Gelukkig hoeven ze zich maar voor 1 dag te verontschuldigen.
Tsjor
Tsjor
Je legt gewoon dus wel een druk op je kinderen. Dat helpt helemaal niet met alle schoonfamlie etc. Ja sorry, mijn moeder heeft de komende 30 jaar tweede kerstdag geclaimd maar dat is geen claim hoor, ze maakt het ons juist makkelijker.... En dat allemaal onder het mom van 'de kinderen willen elkaar ook graag zien'. Zo zadel je dus twee koude kanten volledig op met elk jaar dezelfde keuze. Heb je er over nagedacht dat de zwagers en schoonzussen van jouw kinderen daarmee een probleem hebben? HUN koude kant is dus ook altijd aangewezen op tweede kerstdag!
Wat is er mis met: kind ik wil geen enkele druk op jou leggen rond de feestdagen maar ik vind het prettig om één keer met jou te kunnen brunchen of dineren. Dat kan vanaf kerstavond tot aan tweede kerstdag. Dus maak eerst je afspraken in de schoonfamilie en geef mij wat overblijft. Ja ik snap dat je je broer/zus ook wilt zien maar die heeft ook zijn/haar familie om mee rekening te houden. Laat je mij een week van tevoren weten wanneer dat is? En mocht het echt een keer niet uitkomen of als je lekker besluit met de kerstdagen op vakantie te gaan: prima!
Tja
Verontschuldigingen nog wel.
Nee zo ga ik het niet doen.
Triva
En dan zadel ik nog 3 families op met voortdurende discussies en schuiven en plannen.
Ik snap niet waarom een afspraak voor 2e kerstdag niet hetzelfde is als de verplichte familiereunie in februari.
Of dat de komende 30 jaar nog zo zal blijven moet ik even bezien. Tegen die tijd ben ik ehmmm, 92. Waarschijnlijk zijn de plannen voor die tijd al een keer gewijzigd.
Tsjor
Ginny
smoesjes verzinnen, kan ook: 'ik ben verkouden, dus ik durf niet zo goed', zoals hier al gesuggereerd is aan iemand die de schoonfamilie wil ontlopen.
Overigens komen we dit jaar niet bij elkaar, voor alle duidelijkheid.
Tsjor
Juist die vaste claims zijn moeilijk
Eens met Triva. Juist die vaste claims - 'mijn moeder is heel makkelijk hoor, ze claimt gewoon altijd tweede kerstdag' - maken het allemaal heel ingewikkeld. Claim gewoon niets!
Tja, claimen of heldere afspraken...
Hier hebben we al sinds wij volwassen zijn een vaste afspraak: brunch op 2e kerstdag bij mijn ouders. Heeft iedereen 2 avonden en als je wil ook nog kerstavond voor diners met schoonouders, vrienden of alleen je eigen cluppie. Voor de kleinkinderen altijd een feestje, want broodjes lusten ze allemaal wel en als ze genoeg hebben kunnen ze gaan spelen. We sluiten sinds een paar jaar af met kindervuurwerk. Helemaal geweldig. Mijn ouders leggen geen claim, we zouden best af kunnen wijken, maar het is gewoon traditie in mijn ouderlijk gezin. Dus het zou niet goed vallen bij de rest van de familie denk ik. En er is zo voldoende ruimte voor iedereen om buiten ons eigen gezin afspraken te maken dus nooit noodzaak geweest voor een van de drie om af te wijken.
Het is voor iedereen ook wel fijn om van tevoren te weten waar je aan toe bent en welke ruimte je hebt, en niet ieder jaar hoeft te regelen en af te spreken in september, omdat je anders te laat bent...
Zo doen we het ook met Sinterklaas. Het ene jaar is het op 5 december met mijn familie en bij een van ons, het andere jaar is 5 december voor de diverse schoonfamilies. Dat werkt heel goed. Dit jaar vierden wij dus Sint op 4 december, want vorig jaar was het op 5 december. Volgend jaar dus ook weer. Mijn schoonzus kan nu al een datum afspreken met haar ouders. Prima toch?
Inderdaad niet claimen
Mijn kinderen en hun partners weten dat wij geen enkele dag claimen. Als we maar ergens rond de feestdagen bij elkaar komen. De kinderen regelen eerst met de schoonfamilie hun kerst en daarna kijken we welke dag iedereen tijd en zin heeft om hier te komen. En weet je? Zonder claim en met alle vrijheid is er toch altijd een kerstavond, eerste,tweede of derde kerstdag waar wij alle tijd hebben om een relaxte dag met elkaar te hebben. En geen enkele stress vooraf. Heerlijk!
Heldere afspraken en opzadelen
Bij een gezellige traditie van een brunch op tweede kerstdag kan ik me dan wel weer van alles voorstellen, juist omdat je dan eigenlijk alle andere dagdelen nog over hebt. En als iedereen er blij mee is, dan is het sowieso goed natuurlijk 
Maar Tsjor, over niet claimen:
"En dan zadel ik nog 3 families op met voortdurende discussies en schuiven en plannen."
Mijn ervaring is juist dat je die drie families de ruimte geeft als je niet claimt. De volwassen kinderen hebben toch vaak meer dingen om rekening mee te houden, zoals werk en schoonfamilie, dus als je als ouders ruim in je tijd zit zou ik het juist waarderen als je ruimte geeft.
De restjes
Mijn kinderen wonen nog (deels) thuis dus dan is de discussie waarschijnlijk minder prangend. Wel hebben ze beide een eigen vader, en soms loopt het daar niet synchroon. Dit jaar zou op beide dagen eentje bij haar vader zijn, dus ik had Tweede Kerstdag in de ochtend/middag hier een brunch gepland. Persoonlijk heb ik er ook geen moeite mee om Kerst te vieren op 23, 27 of 28 december, of 3 januari 
Het loopt echter anders. Een kind komt helemaal niet opdagen, haar vlucht uit Schotland stond voor morgen gepland. Die brunch gaat nog wel door, maar ik heb nog niet bedacht wat ik ga kopen. De zin is er een beetje af.
claimen
'Claim gewoon niets!'
Bij andere mensen zie ik vooral een indirecte, onbepaalde claim: 'Als we maar ergens rond de feestdagen bij elkaar komen.' En het dan verder overlaten aan de kinderen om het te regelen. Tsja, daar houd ik dan weer niet van.
Een paar schoonouders huurt een vakantiehuisje voor een week, in de veronderstelling dat iedereen dan komt. Dat kan, maar niet op tweede kerstdag, en wat de kinderen betreft trouwens. Zij zijn blij met deze afspraak, weten ze waar ze aan toe zijn. Hoeven ze ten opzichte van schoonouders ook geen ingewikkelde redeneringen op te hangen, waarom ze wel of niet zouden willen komen.
Andere schoonouders zijn blij dat eerste kerstdag 'voor hen' is. Ook prima. Kortom: iedereen blij (van mijn gezin dan).
Tsjor
Tsjor
Waar het denk ik vaak misgaat is als ouders een soort hiërarchie zien in de kerstdagen en dat zowel ouders als schoonouders graag iedereen om zich heen heeft bij het diner op eerste kerstdag. Een ander dagdeel werkt al snel een stuk makkelijker.
Maar goed, als het voor jullie goed werkt is het natuurlijk sowieso prima. Mijn ervaringen zijn anders, misschien dat die mensen hun claim inderdaad wat harder neerleggen en zich direct enorm gepasseerd voelen als iemand niet kan op de datum die zij hebben vastgelegd. Dat vind ik star en onaardig.
en wat als
En wat als een van de kinderen nu een partner zou krijgen van wie de moeder (meestal de moeder, toch?) óók diezelfde dag claimt?
Bij mij in de familie ging dat gelukkig een stuk flexibeler. Iemand gooide in de app, 'datum xx, bij mij?' en dan kwamen er antwoorden als 'nee, graag bij ons' of 'dan ben ik skiën, maar daarvoor of daarna kan ik'. We zaten dus redelijk vaak op de 21e of de 28e of zo. En soms kon iemand helemaal niet, ook goed. Ik begrijp nooit waarom iedereen erbij moet zijn, alsof je anders gefaald hebt als matriarch of zo. Dat kan misschien als je maar 1 of 2 kinderen hebt, maar als je er meer hebt en de partners van je kinderen zijn thuis ook met meer, dan kán het toch niet altijd lukken op 25 of 26 december?
Temet
"Ik ben familiair gezegend met een vrij laconieke houding tov Kerst"
Ik ook en ik realiseer me elk jaar weer bij dit soort draadjes wat een voordeel dat is. Sinds aantal jaar gaan mijn broer, zijn gezin en ik met het mijne ergens in november uit eten. Erg gezellig en het is geen moeite om een geschikte zondag te vinden.
Ik ben de dag voor kerst jarig en ik vier het vrijwel altijd ergens half januari. Behalve komend jaar. Maar misschien vier ik het dan nog wel ergens in juni 
Hier ook geen claims
Mijn ouders legden ook geen claims en wij als kinderen claimden ook niet dat we elkaar wilden zien. Kerst was dus snel geregeld: Als mijn man vroeg of eerste (of tweede) kerstdag goed was voor het kerstdiner met zijn familie, zei ik ja. Het gaf mijn ouders ook de ruimte om toen zij wat ouder werden aan te geven dat het te druk werd als er meer van ons tegelijk kwamen. We waren toch al gewend om elkaar niet allemaal tegelijk te zien. Vorig jaar hebben we juist wel met zijn allen afgesproken, maar dan in een restaurant voor een lunch in de buurt van de woonplaats van mijn ouders op vijfde kerstdag.
Claims ook in jezelf
Het kan ook een doorgeschoten verantwoordingsdrift in jezelf zijn. Je voelt je verplicht om op bepaalde dagen je te melden bij je ouders, ook al heb je andere mogelijkheden omdat je je verplicht voelt vanuit een eigen opvatting of gevoel.
Terwijl dat voor je ouders misschien helemaal niet zo bedoeld is en je ook eenvoudig kunt afwijken en jou plannen de voorkeur geven of goed schakelen tussen jou plannen en die van hen.
Het kan ook in je hoofd zitten.
Zo negatief!
Nee, ik ben niet star. Het is gewoon een staande afspraak, een traditie. Het heeft niks te maken met 'matriarch' willen spelen, maar met gezelligheid, familiecontact. Kinderen 'claimen' ook niet dat ze elkaar graag willen zien, maar willen elkaar graag zien. Wonen allemaal op 100 km afstand van mij in verschillende richtingen, dus onderling moeten ze 200 km rijden. Doen ze ook wel hoor, af en toe. Maar dan zien ze nog maar 1 broer of zus en niet alledrie tegelijk. Ook de aanhang vindt het gezellig om elkaar te zien, over en weer. Het is een leuk stel bij elkaar, mensen die goed met elkaar kunnen opschieten en plezier hebben in elkaars aanwezigheid.
Het is dus gewoon echt gezellig. iets waar ze zich op verheugen en waarvan ze het oprecht jammer vinden dat het dit jaar niet zal lukken. Misschien is dat bij andere mensen niet zo en dat er daarom zo negatief op gereageerd wordt. Maar ik herken niets van die negativiteit.
Tsjor
Ik herken ook geen negativiteit
Je beschrijving zou zo op ons kunnen slaan: een leuk stel mensen die goed met elkaar op kunnen schieten en plezier hebben in elkaars aanwezigheid. We vinden het jammer als we elkaar niet kunnen zien, maar wat niet kan, kan niet. Het is ook niet fijn als een van de broers of zussen zich in allerlei bochten moet wringen, of dat het voor mijn ouders te druk wordt. Daarom hebben we het los gelaten om met kerst ook elkaar allemaal te zien. We stemmen het met mijn ouders af en zien wel wie van de broers en zussen we ook treffen, al dan niet voordat zij weer verder gaan, of juist aankomen, terwijl wij weer verder gaan. We zien elkaar wel allemaal op dagen dat er niet allemaal verschillende schoonfamilies ook willen afspreken.
Maar als het voor jou werkt, is dat prima. Bij mij zou het ook goed gaan, want mijn schoonmoeder wil graag dat we kerstavond en eerste kerstdag komen. Sommige van mijn broers en zussen moeten het afstemmen met vier of vijf andere gezinnen, dan is het niet zo eenvoudig, vooral niet omdat die gezinnen ook weer schoonfamilie hebben natuurlijk, etc, etc.
