Knallende ruzie over….. ja, wat eigenlijk?
Al meerdere keren hebben mijn partner en ik knallende ruzie over non-issues in mijn ogen. Ik ga proberen de situatie te schetsen. Ik besef mij dat hier twee mensen uiterst kinderachtig zijn en een te groot ego hebben.
Mijn partner en ik zijn ‘wat ouder’, waardoor we allebei een leven hebben opgebouwd zonder elkaar en nu proberen om onze levens samen te smelten. Voor de duidelijkheid; ik ben een vrouw, full-time stressvolle baan, altijd alleen gewoond, geen kinderen, geen huisdieren.
Partner is een man, ook full-time werkend, ook voornamelijk zonder partner gewoond (lattend), heeft een dochter met een ernst*ge verstandelijke beperk*ng* en twee honden.
Side note; ik ben behoorlijk gevoelig voor prikkels. Stressvolle baan, druk verkeer, koken, huishouden doen, sporten, etc. maken dat ik aan het einde van een dag redelijk afgebrand ben. Na het eten vind ik het dan prettig om een bakje thee te zetten en op de bank te ploffen. Sporten wil ik niet mee stoppen want ik merk dat ik daarvan wel echt beter in mijn vel zit (fysiek sterker = mentaal sterker voor mij).
Goed, waar de ruzies over gaan is het volgende;
Partner vindt het ver-schri-kkelijk dat ik geen behoefte heb om met zijn honden te gaan wandelen.
Reden vanuit mij hiervoor is; wandelen met de honden is stressvol. Ze zijn hyperactief, luisteren niet, het is een gevecht van begin tot einde. In het begin van onze relatie ging ik regelmatig mee, tot ik echt voelde dat het voor mij pure stress was. Toen ben ik daarmee gestopt.
Ik begrijp dat mijn partner het romantische beeld heeft van een gezinnetje dat gezellig samen eet, de tafel afruimt, de keuken poetst en daarna samen met de hondjes een wandeling gaat maken, maar wat mij betreft is dat te energieslurpend. Dat geef ik ook duidelijk aan, dat het voor mij extra stress is die ik eigenlijk niet kan gebruiken. Zijn reden om mij toch mee te willen is dat hij hoopt dat ik een betere band opbouw met de honden door te wandelen.
Om hem uiteindelijk toch tegemoet te komen (na de zoveelste ruzie…) hebben we afgesproken om elke zondag een langere wandeling te maken, onder het mom van – hij blij want samen wandelen, honden blij en energie eruit, voor mij puur efficiënt als lichaamsbeweging.
Puntje bij paaltje is deze afspraak langzamerhand van de agenda verdwenen. Ene keer wilde hij niet, andere keer ik niet, dan kwam het niet uit, dan was het slecht weer, allemaal excuses om niet te gaan.
Er is toen een hele periode geweest dat hij helemaal niets meer met zijn honden deed. Hij liet ze achter in de tuin ‘uit’ en verder deed hij er niets mee. Toen ik hem confronteerde met dit feit, zei hij dat dit aan mij lag – doordat hij altijd alleen met de honden weg moest, had hij er geen zin meer in. Mijn weerwoord – jij hebt gekozen voor huisdieren, daarmee ga je de verplichting aan om ervoor te zorgen, met of zonder partner en je moet in de behoefte van je dieren tegemoet komen. Een hond kiest tenslotte niet voor jou, jij wel voor je hond.
Er is toen een gesprek gekomen waarin ik heb gezegd ‘als jij mij laat zien dat jij weer tijd wil investeren in je honden, zal ik jou tegemoet komen en 1x per week weer mee gaan wandelen’. Dit is dan ook gebeurd, hij ging weer met zijn honden naar buiten en ik ging 1x per week mee wandelen. Weer gepaard met stress bij mij door ongehoorzaamheid en hyper gedrag en ik kwam elke keer overprikkeld en gefrustreerd thuis na het wandelen. Daarbij merkte ik ook niet dat mijn partner meer plezier had in het wandelen of dat het onze relatie goed deed o.i.d.
Toen heb ik ook aangegeven dat het mij gewoonweg teveel energie kost en dat ik niet meer mee wil.
Ruzie…
Partner is van mening dat als je samen bent, je samen verantwoordelijk bent voor de dieren.
Ik ben van mening dat de dieren zijn keus en dus ook zijn verantwoordelijkheid zijn.
Partner vindt dat ik hem tegemoet moet komen – met andere woorden; dat ik me gestressed en gefrustreerd voel na zo’n wandeling is van ondergeschikt belang, hij wil samen wandelen, hij zegt dat dat hem gelukkig maakt dus ik moet dat voor hem over hebben.
Hierop gaf ik aan dat ik niet begrijp dat hij dit wil afdwingen terwijl ik zo sterk voel dat ik dat niet wil, hoe hij gelukkig kan zijn als hij weet dat ik me er zo onder voel. Ook zei ik dat ik andersom nooit iets van hem vraag en al zeker niets dat tegen zijn wil in gaat. Dat als ik opmerk dat hij iets niet wil, ik het erbij laat en hem nergens toe dwing.
Anyway, ik denk zwart, hij denkt wit. Hij zegt naar grijs te willen. Ik heb voorgesteld dat we een compromis kunnen zoeken. De dag dat ik mee wandel, geeft hij me ’s avonds voor het slapen gaan een massage die net zo lang duurt als de wandeling. Leek mij een mooi compromis; hij kan gelukkig zijn dat ik ongelukkig met hem meeloop, ik heb iets om nadien naar uit te kijken.
Hij was het er niet mee eens en vond het een belachelijk voorstel, maar blijft wel bij zijn punt dat ik mee moet gaan wandelen.
Als ik het zo opschrijf is het echt nog veel belachelijker allemaal als dat het in mijn hoofd alleen al is. Uiteraard ben ik hier deelgenoot van, maar wil aan zijn eis eigenlijk niet toegeven en vasthouden aan mijn grens of minstens vasthouden aan een compromis.
Van nature ben ik een pleaser en uit het verleden is al gebleken dat steeds toegeven en niets terugkrijgen erg slopend is, dus ik ben ook nog lerende om vast te houden aan grenzen.
*de situatie omtrent zijn dochter is erg zwaar, voor ons allebei. Er is al diverse keren politie bij betrokken geraakt en sinds kort woont ze dan ook niet meer thuis omdat de situatie onhoudbaar was.. Ik vermoed dat dit ook zeker een rol speelt in de heersende frustraties tussen ons. Echter ben ik ook steeds vaker bang dat we gewoon echt niet bij elkaar passen, hoewel het super fijn is tussen ons buitenom dit soort ruzies.
Philou schreef op 29-04-2023 om 14:39:
[..]
Voor iemand die die prikkelgevoeligheid niet begrijpt snap ik ook wel dat hij zegt, leuk wat jij wilt of nodig hebt, maar ik ben er ook nog! Dat komt over als een eis maar is dat omdat je, als prikkelgevoelig persoon, “hogere eisen” stelt aan de omgeving waar een enigszins dwangmatig karakter van uit gaat of voelt zijn “ik ben er ook nog” als iets dat te veel is om te geven. Maw wie stelt nou eisen.. de een net zo goed als de ander? Dat is wat ik probeer te zeggen.
Maar dan is hij toch nog steeds onmachtig om op zichzelf te reflecteren?
En daar zit natuurlijk het probleem, hoe graag je ook wil bewijzen dat ze allebei schuld hebben.
Gr Angela
Andersom wel dan? Daar zit het voor mij in.
Philou schreef op 29-04-2023 om 15:08:
Andersom wel dan? Daar zit het voor mij in.
Wat lees jij in haar postings? Dat ze de hele tijd bezig is om haar grenzen te definiëren, alternatieven aan te dragen, uit te leggen, ze doen heel veel dingen samen. Zij investeert maar wat doet hij?
Gr Angela
Philou schreef op 29-04-2023 om 14:39:
[..]
Voor iemand die die prikkelgevoeligheid niet begrijpt snap ik ook wel dat hij zegt, leuk wat jij wilt of nodig hebt, maar ik ben er ook nog! Dat komt over als een eis maar is dat omdat je, als prikkelgevoelig persoon, “hogere eisen” stelt aan de omgeving waar een enigszins dwangmatig karakter van uit gaat of voelt zijn “ik ben er ook nog” als iets dat te veel is om te geven. Maw wie stelt nou eisen.. de een net zo goed als de ander? Dat is wat ik probeer te zeggen.
Wat probeer je nu toch steeds duidelijk te maken met je gedram?
Hij heeft 2 honden en deze kosten nu eenmaal tijd qua verzorging en uitgaan, ook als TO er niet zou zijn. Dus je gaat gewoon normaal met deze honden wandelen en geeft ze de verzorging die ze nodig hebben, zijn keuze, zijn verantwoordelijkheid! TO heeft geen zin of kan niet dagelijks met hem gaan wandelen met deze beesten, dan gaat ie maar alleen, wat valt hier nu niet aan te begrijpen? En als hij dit er niet voor overheeft, dan zoekt ie een andere baas voor deze beesten.
En vwb zijn dochter, zo te lezen investeert TO meer dan genoeg, maar verwacht hij nóg meer?!
@TO fijn om te lezen dat je je appartement nog achter de hand hebt gehouden, want zoals ik het zie zijn jullie niet echt een match en verwacht hij wel heel veel van jou. Vrij normaal om ook je eigen dingen en tijd binnen een relatie te behouden, maar daar lijkt hij geen begrip voor te hebben.
RoodVruchtje schreef op 29-04-2023 om 19:14:
[..]
Wat probeer je nu toch steeds duidelijk te maken met je gedram?
Hij heeft 2 honden en deze kosten nu eenmaal tijd qua verzorging en uitgaan, ook als TO er niet zou zijn. Dus je gaat gewoon normaal met deze honden wandelen en geeft ze de verzorging die ze nodig hebben, zijn keuze, zijn verantwoordelijkheid! TO heeft geen zin of kan niet dagelijks met hem gaan wandelen met deze beesten, dan gaat ie maar alleen, wat valt hier nu niet aan te begrijpen? En als hij dit er niet voor overheeft, dan zoekt ie een andere baas voor deze beesten.
En vwb zijn dochter, zo te lezen investeert TO meer dan genoeg, maar verwacht hij nóg meer?!
@TO fijn om te lezen dat je je appartement nog achter de hand hebt gehouden, want zoals ik het zie zijn jullie niet echt een match en verwacht hij wel heel veel van jou. Vrij normaal om ook je eigen dingen en tijd binnen een relatie te behouden, maar daar lijkt hij geen begrip voor te hebben.
Iets dat jij niet begrijpt, denk ik. Ik heb een andere mening dan jij. Dan lees je mij niet en reageer je toch niet. Wie ben jij wel niet die denkt te mogen bepalen wie en hoe iemand reageert.
Philou schreef op 29-04-2023 om 19:21:
[..]
Iets dat jij niet begrijpt, denk ik. Ik heb een andere mening dan jij. Dan lees je mij niet en reageer je toch niet. Wie ben jij wel niet die denkt te mogen bepalen wie en hoe iemand reageert.
Je hebt een mening gebaseerd op feiten die TO niet schrijft.
Angela1967 schreef op 29-04-2023 om 19:27:
[..]
Je hebt een mening gebaseerd op feiten die TO niet schrijft.
Precies dat ja!
Manisha, wat ik vooral in jouw post lees is dat hij jou constant aan het manipuleren is. met name zijn beschrijving dat hij zo diepongelukkig is als hij daar alleen loopt met zijn honden en jou als gezelschap zo moet missen. Ach en hij ziet de andere stellen die het wel lukt samen te wandelen... Wat een drama!
Daarnaast: jij mag je vooral niet je even afzonderen als je overprikkeld bent; dat lukt je nu ook beter als hij ook in de ruimte is. Maar... doe jij het ook liever zo nu? Of zou je stiekem toch liever even alleen zijn in bed of ergens anders? Vraag je dat eens af, want ik heb het idee dat je je er eerder maar bij neergelegd hebt dat hij dat graag zo wil, omdat hij zich anders afgewezen voelt. En niet omdat jij je nu liever ontprikkelt waar hij bij is, maar om gezeur er over te voorkomen. Want DAT kun je natuurlijk al helemaal niet erbij hebben als je overprikkeld bent, of wel soms?
Vervolgens ontstaat er ook een vreemd spel met de honden. Jij 'moet' mee wandelen, liever wil je niet: dan belooft hij (op jouw verzoek) om meer te investeren in de honden in ruil voor jouw belofte mee te gaan eens per week.... HUH??? Dat is raar. Een volwassen persoon neemt honden. Hij zorgt er niet goed voor vanaf het moment dat hij een relatie heeft (terwijl de honden er eerder waren) en belooft dat wel te doen als ze maar meegaat. Dat moet daar niet van afhankelijk zijn, Manisha. Dat is echt heel onvolwassen. En hij hoopt dat jij een betere band opbouwt met de handen. Die wens komt duidelijk niet direct uit jou. Ja, misschien als dat zou betekenen dat ze goed luisteren tijdens het wandelen wat dan ontstressend zou zijn. Maar niet echt toch? Maar voor gehoorzaamheid moet meer geinvesteerd worden door de eigenaar van de honden. Dat betekent op zijn minst een goede training, een consequent volhouden van de oefeningen (levenslang) en een gestructureerd duidelijk leefplan hebben voor de honden waarin ze zeker dagelijks hun energie goed kwijt kunnen. Dus NOOIT alleen even een plasje in de tuin en verder de dag op je luie... doorbrengen. 
Dat jouw gevoelens van frustratie van ondergeschikt belang zijn aan zijn behoefte om samen te lopen is trouwens natuurlijk ook niet iets van een gelijkwaardige relatie he?
De manier waarop Philou kijkt naar de situatie vind ik trouwens schadelijk voor jou. Je vriend manipuleert je en wentelt zich in slachtofferschap. Philou roept dat je vooral veel medelijden met hem moet hebben en hem nu eens éindelijk'' echt tegemoet moet komen. En dat terwijl je al een pleaser bent. Gelukkig ben je zelf in staat onderscheid te maken in wat wel en niet acceptabel is!
Angela1967 schreef op 29-04-2023 om 19:27:
[..]
Je hebt een mening gebaseerd op feiten die TO niet schrijft.
Nee, Angela (en nu reageer ik dan toch op jou ondanks je agressie in een eerdere reactie) een mening is meer dan alleen wat feiten achter elkaar. Een mening betekent niet zuiver de juiste kaarten uit een kaartenbak op de juiste volgorde. Ik interpreteer en lees de contekst anders. Maar dat vind jij niet fijn. Toch is dat geen reden tot de reactie van jou.
Het zou wat zijn als we allemaal tot dezelfde mening veroordeeld zijn. Niet alleen heeft iemand daar niets aan, als de wereld eenzijdig wordt, zoiets zet ook niet aan tot nadenken of enige vorm van creativiteit om een situatie te herzien.
Philou schreef op 29-04-2023 om 20:17:
[..]
Nee, Angela (en nu reageer ik dan toch op jou ondanks je agressie in een eerdere reactie) een mening is meer dan alleen wat feiten achter elkaar. Een mening betekent niet zuiver de juiste kaarten uit een kaartenbak op de juiste volgorde. Ik interpreteer en lees de contekst anders. Maar dat vind jij niet fijn. Toch is dat geen reden tot de reactie van jou.
Het zou wat zijn als we allemaal tot dezelfde mening veroordeeld zijn. Niet alleen heeft iemand daar niets aan, als de wereld eenzijdig wordt, zoiets zet ook niet aan tot nadenken of enige vorm van creativiteit om een situatie te herzien.
oké nieuwe poging.
Ik lees dat TO zich aanpast, uitlegt, nog een keer uitlegt, dat ze veel dingen wel samen doen.
Ik lees uit haar woorden over zijn gedrag niet dat hij dat doet. Jij wel? Wat doet hij volgens jou goed, wat TO niet ziet/niet waardeert?
Dus als je nou gewoon zou zeggen: ik mis de kant van de man in kwestie, dan snap ik je. Maar je blijft maar roepen dat hij het vast heel goed bedoelt maar dat TO het verkeerd ziet. En dus verkeerd gedrag vertoont. Wat doe hij dan zo goed?
gr Angela
Angela1967 schreef op 29-04-2023 om 20:42:
[..]
oké nieuwe poging.
Ik lees dat TO zich aanpast, uitlegt, nog een keer uitlegt, dat ze veel dingen wel samen doen.
Ik lees uit haar woorden over zijn gedrag niet dat hij dat doet. Jij wel? Wat doet hij volgens jou goed, wat TO niet ziet/niet waardeert?
Dus als je nou gewoon zou zeggen: ik mis de kant van de man in kwestie, dan snap ik je. Maar je blijft maar roepen dat hij het vast heel goed bedoelt maar dat TO het verkeerd ziet. En dus verkeerd gedrag vertoont. Wat doe hij dan zo goed?
gr Angela
Voor mij is reageren op jou gezien de agressie waar ik het eerder over had (kennelijk is dat normaal in jouw wereld?) een beetje klaar.. het is ook niet de eerste keer dat je zo uit de hoek komt en vast ook niet de laatste. En dat hoeft ook niet want of je begrijpt dat een mening meer is dan wat aaneengeknoopte feiten of niet. Als je dat gevoel had, had je mijn bijdragen begrepen. Misschien moet je je eens afvragen waarom je reageert alsof een andere mening bedreigend voor je is. Maar ik ben wel klaar met jou, in deze discussie vanwege .. wat ik al noemde.. en iedereen die zo doet, overigens.
Dag Angela.
Philou schreef op 29-04-2023 om 20:51:
[..]
Misschien moet je je eens afvragen waarom je reageert alsof een andere mening bedreigend voor je is.
Misschien . .. .
laat maar 
gr Angela
@Philou, ik kan jou ook niet volgen. Dus misschien helpt het als je jezelf nader uitlegt.
Ik lees dat TO zich aanpast, uitlegt, nog een keer uitlegt, en dat ze veel dingen wel samen doet met haar vriend.Het zich terugtrekken wegens tijd voor zichzelf gebeurt 1 keer 3 maanden. In mijn ogen: gebeurt dus niet, want 1 x 3 maanden telt niet.
Ik lees uit haar woorden over zijn gedrag niet dat hij dat hij zich aanpast. Jij wel? Wat doet hij volgens jou goed, wat TO niet ziet/niet waardeert?
Als je zou zeggen: ik mis de kant van de man in kwestie,
dan snap ik je. Maar je blijft maar zeggen dat hij het vast heel goed
bedoelt maar dat TO het verkeerd ziet. En dus verkeerd gedrag vertoont.
Wat doe hij dan zo goed?
Dank voor alle reacties!
Ik denk dat de sleutel tot een fijne relatie vooral ligt bij acceptatie. We zijn twee individuen die al een heel eigen invulling aan het leven hebben gegeven. Hij heeft een eigen woning naar zijn zin, twee slecht opgevoede honden, een kind, een niet al te gemakkelijk karakter.
Ik met ook een eigen woning achter de hand, geen verdere bagage van huisdieren (wel gehad in het verleden, maar al doende leert men 
) of kind, met karaktereigenschappen die mogelijk lastig zijn om mee te leven.
Ik zal moeten accepteren dat hij de honden heeft, ondanks dat ik liever geen dieren in mijn huishouden heb. Ook moet ik accepteren dat hij een moeilijke dochter heeft. Het is mijn plicht om correct om te gaan met deze facetten als ik voor mijn partner kies.
Maar ook mijn partner zal moeten accepteren dat ik voldoende geef in deze relatie en niet alleen maar meer en meer willen. Het is, als hij voor mij kiest, ook zijn plicht om te accepteren dat ik bepaalde behoeftes heb (of juist totaal niet heb).
Voor mezelf kan ik zeggen dat ik zijn leven, rugzak en nukken kan accepteren. Andersom kan ik niet zeggen dat hij mij ook accepteert voor wie ik ben, inclusief nukken. Ik denk dat daar de schoen wringt. Hij lijkt, zoals sommigen hier schrijven, slecht in staat zichzelf te vermaken. Leunt enorm op mij op diverse gebieden. Neemt het me kwalijk als ik grenzen aangeef en roept dan direct 'en ik dan'. Op ten duur houdt het 'geven' op en moet er ook wel eens 'genomen' kunnen worden, dat mis ik.
Doordenderen heeft ook geen zin, dan klapt de relatie vanzelf. Het is heel jammer maar er zal spoedig een gesprek moeten plaatsvinden waarin ik aangeef terug te willen LATten en vanaf daar verder te kijken wat er te redden valt. Als partner er dan voor kiest om er helemeaal mee te stoppen is dat ook een keus, dan heeft hij in ieder geval op geen enkel vlak in zijn leven nog steun van een partner
Misschien wil Philou hem dan opvangen? Als ik haar lees, denk ik dat ze wel een match kunnen zijn!
Prachtige reactie Manisha!
Zet hem op!
