Relaties Relaties

Relaties

Weet-het -effe-niet- meer

Weet-het -effe-niet- meer

27-09-2011 om 16:03

Man vertikt het dingen in huis te doen

Al jaren en jaren is het een strijd hier in huis. Mijn man vertikt het gewoon om dingen in huis te doen. En dat vind ik dus heel vervelend en vooral omdat ik van de kinderen ook verwacht dat ze hun taken doen in huis. Hoe kun je van de kinderen verwachten dat ze dat doen terwijl hun vader het aan zijn laars lapt?
Hij werkt 4 dagen. Ik werk heel onregelmatig, maar ben wel meer thuis.
Op zijn vrije dag, dus maar ééns in de week wil ik dat hij eten kookt en boodschappen doet.
Maar dat doet hij niet. Ik heb het nu gewoon op de gezinskalender gezet, maar hij doet het niet. Hij heeft daar geen zin in. Dat zelfde geldt voor poetsen, schoonhouden van het huis.
Hoe kan ik hem echt duidelijk maken dat hij ook een voorbeeld voor de kinderen moet zijn en dat we samen een gezin hebben en dus ook samen zorgen dat het loopt. En niet allleen maar door geld te verdienen. Hij denkt dat dat voldoende is.
Moet er wel bij zeggen dat hij een licht autistische stoornis heeft, maar daar wil ik niet alles aan ophangen, ik bedoel koken en boodschappen doen en poetsen kan hij gewoon.
Heeft iemand tips?


Naar laatste reactie
Dit forum topic is gesloten, er kan niet meer gereageerd worden.

Motivatie

Bij alle mensen maar zeker bij iemand met een vorm van autisme is het effectiever als de motivatie uit henzelf komt. Ik krijg ook altijd een licht hopeloos gevoel als het over dit soort taakverdeling gaat. Je kunt erover bezig blijven en ik heb het wiel er ook echt niet van uitgevonden.
Het lijkt me handiger als je kijkt wat je man wel in huis doet aan klussen of reparaties. En verder zou je mogelijk iets aan kunnen wennen als boodschappen doen met een door jou gemaakt lijstje of zoiets. Ook iemand met licht autisme kan een probleem hebben met planning en het concreet uitvoeren van een activiteit die nog niet in de routine zit. Dus eerst motiveren, dan aanleren. En niet te hoge verwachtingen koesteren, maar geduldig aanbieden. En samen doen tot het lukt.

Rosase

Rosase

27-09-2011 om 19:27

En wat is zijn motivatie dan annej?

Mij lijkt dat man van whenm het wel best vindt zo. 4 dagen werken, lekker dagje thuis en een fulltime huishoudster. Die heeft niets te winnen, alleen maar iets te verliezen.

Mijn lijkt de methode van Sinilind gewoon clip en klaar. Was ook het eerste wat in mij op komt. Wie niet horen wil moet maar voelen....

Merel

Merel

27-09-2011 om 20:59

Reden

en waarom doet hij dat niet? Ik neem aan dat je hem wel eens vraagt waarom hij niet helpt. Als hij iets zegt in de trant, 'heb ik geen zin in' dan zou ik inderdaad ook in staking gaan. Ik werk zelf iets van 80% in de week en man steekt iets van 120% van zijn tijd in zijn werk dus ik doe meer in huis maar het is wel in alle redelijkheid verdeeld. Als ik het gevoel zou hebben zijn huishoudster te zijn en ik heel druk ben en hij loopt te luieren dan zou ik daar zeker wat van zeggen, in eerste instantie gewoon uit een gevoel van gelijkwaardigheid, waarom zou ik meer moeten doen dan hij, en nog erger, als hij dat normaal zou vinden, zijn vrouw als sloof te behandelen. Dat doe je je partner (waar je van houdt) toch niet aan, dan doe je toch dingen voor elkaar?

Jo Hanna

Jo Hanna

27-09-2011 om 21:12

Pragmatisch oplossen?

Ik kan me voorstellen dat het heel vervelend is als je het gevoel hebt dat je altijd alles alleen moet doen. Maar ik moet zeggen dat ik ook geen enthousiasteling ben in het huishouden en ik heb er dan ook één van Jan Steen. Is het niet mogelijk om dit pragmatisch op te lossen? Met oplossingen als een huishoudelijke hulp en één keer per week pizza of friet? Het lijkt me zinvol om te kijken hoe je samen dit probleem oplost en jou ontlast, niet per se hoe je hem kan dwingen iets te doen waar hij echt geen zin in heeft.
Groet, Jo Hanna

guera

guera

27-09-2011 om 21:57

Speelt meer

Als mijn man zo zou doen zou ik dat echt opvatten als : je wil niets voor mij doen.... Dat zou ik erg vinden.
Je vraagt hulp, hij WIL jou niet helpen. Oei dat zou bij mij diep gaan. De zin in sex is bij mij dan ook ver te zoeken. Ik vind dat niet kunnen. Ik zou afspraken proberen te maken en dan opdracht geven. Dus in ochtend: man, vaatwasser uitruimen. Zoiets. Ik doe dat ook weleens omdat mam het anders vergeet. Niet omdat hij het niet wil. Als huj dan nog niks doet dan staken. Alles zelf doen en wel koken voor kids. Sorry man voor jou is er niks. Brrr krijg plaatsvervangende irritaties.

Staken lijkt me een goed idee

in elk geval met koken. Wel voor jezelf en de kinderen koken, maar laat hem maar een boterham eten.

Tihama

Tihama

27-09-2011 om 22:34

Vuiltolerantie

Niet iedereen ziet het belang van bepaalde zaken even sterk in. Misschien vindt je man het schema dat jij voorstelt zwaar overdreven. Misschien voelt hij pas de behoefte om schoon te maken als zijn voeten aan de vloer blijven plakken. Misschien heeft hij zelfs geen idee hoe smerig iets wordt als je het gewoon niet meer schoonmaakt. Als iemand altijd heeft ervaren dat een ander het vuil al eerder weghaalt, dan zal die niet snel ontdekken dat dit écht een noodzakelijke taak is.

Qua koken: misschien vindt je man dat je prima kunt leven op afhaalmaaltijden.

Ik denk dat je eerst met hem moet praten om samen scherp te krijgen wat nu het totale takenpakket is. Pas als je het samen eens bent over wát er moet gebeuren, dan kun je gaan bespreken wíe het moet gaan doen.

Ik zou aan elke taak een tijdsinschatting hangen. En als dan blijkt dat er een overmaat aan werk op jouw naam staat, dan heb je duidelijk wat zijn 'geen zin in' echt betekent.

De optie van Sini kan natuurlijk ook meteen

Tihama

Ely

Ely

27-09-2011 om 23:58

Haha merel

Leer mij de truc van je man, ik wil ook wel bijna 29 uur in een dag hebben... Of bedoelde je dat niet met 120% van zijn tijd besteden aan?

Verstuurd met de Ouders Online iPhone app.

Ely

Ely

28-09-2011 om 00:07

Staken vs onderhandelen

Sini: ik ben erg gecharmeerd van jouw oplossing en vind het eigenlijk jammer dat ik niet de ballen heb m ooit toe te passen.
Man heeft hier ook een veel hogere vuil/rommel tolerantie dan ik dus ik hou het maar bij het gedachtenexpiriment.

Maar man houdt van eten dus is hij chef boodschappen. Als dat niet loopt flits ik een winkel in om kinders en mijn inkopen te doen, dat werkt best aardig.
Als het me te gortig word kook ik weleens iets wat hij niet graag blieft onder het mom van 'er was niks anders in huis'
O ja, lijstje erug belangrijk ...

Dus ik denk dat dat mijn tip is: maak hem chef van iets waar hij omgeeft of belang bij heeft. Ik hoop natuurlijk wel dat je iets weet ...

Succes!

Verstuurd met de Ouders Online iPhone app.

+ Brunette +

+ Brunette +

28-09-2011 om 00:11

Als een man van koken houdt

Probeer hem dan wel aan te leren dat hij de rommel binnen de perken houdt en het aanrecht na afloop geen slagveld is.

Licht autisme

Begrijp ik niet zo goed. Dat is meestal een term om je gerust te stellen. van Asperger zeggen ze ook dat het ' licht autisme' is maar ik kan je verzekeren dat de gevolgen niet ' licht' zijn.
Laat me even raden wat er gebeurt als je gaat confronteren door zelf taken niet meer uit te voeren. Dat kan het gedrag van je man versterken waardoor hij ook nog minder gaat doen. Of hij kan zich gepest gaan voelen en jou mogelijk ook nog terug gaan pesten.
Leven met autisme vreet veel energie vooral omdat het moeilijk is om te schakelen en te multitasken en de flexibiliteit op te brengen die een huishouden met kinderen vraagt. Dat is treurig en niet eerlijk, maar daar kun je alleen maar wat mee met begrip voor het onvermogen en een creatief talent om zaken wel gedaan te krijgen door geduld, motivatie en inzicht in de mogelijkheden van je partner maar ook de onmogelijkheden.
Je kunt denken dat het een hufter is maar ook dat hij niet wil of kan als hij weigert en daar is met jou hulp wel wat te bereiken. Maar er zijn beslist grenzen. En hoe eenvoudiger, logischer en routinematiger een taak is, bijvoorbeeld boodschappen doen met een lijstje, des te meer kans je hebt dat het gaat lukken. Maar toch heeft iemand met autisme veel hersteltijd en alleentijd nodig en dat is geen grapje.

Snuggle's

Snuggle's

28-09-2011 om 01:53

Jaren

Ik zou het ook heel irritant vinden, maar toch, is dit een jarenlange strijd waard? En misschien belangrijker nog, ga je hem ooit winnen als je er al jaren over bezig bent?

Ik zou nog proberen om alles op een rijtje te zetten wat jij nu allemaal doet en hem laten kiezen wat hij wil doen.
Zijn er geen Dingen die hij doet die misschien wat minder opvallen? Klussen, kinderen naar clubjes brengen, als eerste opstaan in het weekend en jou laten liggen, financiën

Als het echt allemaal niet lukt zou ik een werkster overwegen.

Snuggle's

mirreke

mirreke

28-09-2011 om 09:18

Haha brunette!

Dat speelt hier ook! Mijn lief kookt graag, kan het goed en maakt een enorme zooi! Ook hij heeft een ASS (autismespectrumstoornis), wat een gesprek hierover lastig maakt.

mirjam

mirreke

mirreke

28-09-2011 om 10:01

Ass en huishouden

Ik herken het exact. Speelt hier ook. Vroeger wel eens ruzie en strijd, maar dat heeft geen zin. Praten ook niet echt. Wat helpt is als ik niet praat naar stél: eerst korte uitleg over hoe het voor mij is. En voor de kinderen, die voorbeeldfunctie. En dan hoe ik het heb opgelost, met een planning voor hem. Dus geen verwijten, niets over emoties of iets voor mij wel of niet overhebben. Daar zit het nl niet voor hem en werkt alleen maar verwarrend.
Het kan goed zijn dat je man die vijfde dag waarop hij niet werkt nodig heeft om de rest van zijn week vol te kunnen houden. En als jij dan taken voor hem inplant werkt dat niet meer. Overdreven? Leven met autisme is zwaar...
Ik zou zeker geen strijd aangaan. Zo bedoelt hij het niet en t werkt alleen maar contraproductief. Staken zou bij mijn partner niet werken, hij snapt het niet. Het 1 houdt voor hem geen verband met t ander. Ik heb wel eens gestaakt om mijn oudste 2 kinderen iets duidelijk te maken
Probeer een andere oplossing te vinden. Bv een werkster (niet op zijn vrije dag) en spreek bv af dat jullie op vrijdag altijd eten halen of zo. Betrek je man wel bij het vinden van een oplossing, zonder verwijten.
Wat hier trouwens erg helpt is het feit dat 1 v onze kinderen een autismestoring bleek te hebben. Daardoor leerde ik het gedrag van mijn partner ook veel beter begrijpen.
Wat mij opvalt is dat de typische eigenaardigheden van mijn partner duidelijker werden nadat we kinderen kregen en nu ze ouder worden (puberteit) en steeds meer hun eigen ding doen en eigen mening krijgen is dat steeds opvallender. Ik vermoed dat omdat daardoor zijn eigen routine steeds meer
doorbroken wordt hij het erg nodig heeft om aan zijn eigen dingen vast te houden.

mirjam

Geen sex

Wordt nogal eens gebruikt door 'vrouwengemeenschappen' met een gezamenlijk doel: ze spreken af dat ze geen seks meer hebben totdat ze hun doel hebben bereikt.

mirreke

mirreke

28-09-2011 om 10:29

Wel alles aan ophangen...!

Ik lees je openingsposting nog eens door en wat me opvalt is je zinnetje:
"Moet er wel bij zeggen dat hij een licht autistische stoornis heeft, maar daar wil ik niet alles aan ophangen, ik bedoel koken en boodschappen doen en poetsen kan hij gewoon."
Ik denk dat je er wel alles aan moet ophangen. Als je autisme hebt, autistisch bent, en ook al heb je high-functioning autism, dan nog bekijk je alles, je hele leven door die autistische bril. Fysiek kan hij natuurlijk idd poetsen en koken. Maar hij doet het niet. Omdat hij het niet nodig vindt, zeg je. Volgens jou is het voor hem voldoende dat hij geld inbrengt.
Misschien is hem dat ooit zo geleerd. Wat autisme inhoudt is dat verbanden die voor ons niet-autisten logisch zijn, voor autisten niet logisch zijn. Klein voorbeeld: Als de deurbel gaat, stop je automatisch met wat je aan het doen bent en loopt naar de deur en doet die open. Voor iemand met autisme is die automatische reflex niet zo automatisch. Dat moet worden aangeleerd. Alles moet bewust worden aangeleerd! Omdat die verbanden niet logisch zijn komt de wereld in wezen over als een chaos. Dat is eng, en daarom houden autisten enorm vast aan routine. Die routine zorgt voor vastigheid en veiligheid. Daarom kan de paniek ook zo groot zijn (of de koppigheid zo groot!!) als die routine wordt doorbroken. Het kan goed zijn dat een autist zichzelf een bepaalde structuur aanleert die voor een ander helemaal niet logisch is. En autisten zijn meestal ook niet zo flexibel, wat eenmaal vast ligt is moeilijk te doorbreken. Je man heeft nu een beeld van het leven: als je als man maar geld inbrengt dan doe je je taak. Dat heeft hij uit zijn jeugd, misschien hebben zijn ouders hem dat ingeprent, of heeft hij het zelf zo geïnterpreteerd. Doet er niet toe, nu is het zo. Strijd hierover heeft geen zin. Iemand met high-functioning autism, zoals je man, zal in principe wel leerbaar zijn, dus je kunt hem dingen aanleren, of hij zichzelf, en ook veranderingen zouden moeten kunnen. Maar dat moet je goed aanpakken. Heeft je man zelf inzicht in zijn autisme? Dat scheelt een hoop.
Ik zou aan de ene kant dingen eromheen plannen, dus jezelf ontlasten zonder tegelijkertijd hem te belasten, zoals ik hierboven al aangaf. En ik zou ook toch een soort gesprek aangaan. Hebben jullie of jij een cursus gedaan hoe je met autisme omgaat, hoe het werkt?
En als het echt niet binnenkomt bij je man en alleen maar leidt tot frustratie zou ik het laten, en kijken naar wat er wel goed functioneert in jullie gezin. Juist dit kun je ook goed aangrijpen om je kinderen uit te leggen wat autisme inhoudt. Zodat zij wel hun taken doen. Bovendien doet hij een taak, hij verdient geld, in ruil voor vier dagen van zijn leven per week. En met dat geld kun je bv. een werkster inkopen, of een boodschappendienst...

mirreke

mirreke

28-09-2011 om 10:37

Ik denk dat bovenstaande reacties

geen rekening houden met het feit dat je man autisme heeft. Het feit dat hij geen huishoudelijke taken doet wordt direct als persoonlijk gezien: "Wat!? Als jij niets voor mij doet, doe ik niets voor jou!" Zoiets. Maar juist bij iemand met ASS werkt dat compleet averechts, zo'n reactie. Hij doet het niet om jou te pesten. Hij doet het niet omdat het niet past in zijn wereldbeeld, in de structuur die hij heeft geschapen om zichzelf staande te houden.
Wat je kunt proberen is hem helpen dat wereldbeeld, die structuur, te veranderen. Met begrip, niet met strijd.

koentje

koentje

28-09-2011 om 10:52

En in dat geval

zou ik er eens goed voor gaan zitten. Eerst voor je zelf: wat wil je precies, welke karweitjes wil je perse dat hij doet?
Schrijf op en maak een schema voor jou en hem.
Ga dan met hem zitten en zeg dat dat je minimale eisen zijn; overleg of hij er andere ideeen over heeft en pas het dan eventueel aan.
Maar ga ook het gesprek aan over het goed voorbeeld geven... dat dat echt belangrijk is voor de kinderen dat hij daar ook een stuk verantwoordelijkheid in heeft.
Geef ook aan wat de consequenties zullen zijn als hij zich niet aan het schema houdt. Geef aan dat je dan niet langer van plan bent ook voor hem te koken, te wassen en zijn rotzooi op te ruimen. Of eventuele andere dingen waarmee je hem kunt manipuleren.
(tenslotte manipuleert hij jou nu in de rol van huishoudster)
Geef hem een bepaalde voorbereidingstijd; stel dat dat schema dan pas over een week of zo ingaat. En refereer er in die tussenliggende periode ook aan als dat zo uitkomt.
succes met je grote kind....

mirreke

mirreke

28-09-2011 om 11:06

Koentje, het is geen manipuleren

Autisten zijn (meestal) erg recht-door-zee. Juist dat gekonkel, gemanipuleer, motieven aan handelingen verbinden, enz. is hen vreemd, ze kunnen het eenvoudigweg niet.
Ik denk dat het goed is om te praten, niet om te dwingen. Dwingen werkt averechts. Een schema opleggen ook. Eigenlijk moet je het zo kunnen (dus zelf wel manipuleren dat hij het gevoel krijgt dat het zijn eigen gedachte is...
En ook niet teveel praten, het is meer melden: Zoals het nu gaat, werkt het niet, niet voor mij en niet voor de kinderen. Ik wil het anders. Kom jij eens met een voorstel.
Zo.

Merel

Merel

28-09-2011 om 11:12

Ely

Ik snap 'm niet helemaal eigenlijk, maar man werkt natuurlijk geen 7 dagen in de week... dus als je maar 5 dagen werkt voor de ene baas (dat noem ik dan 100%) en nog avonden en een weekend dag voor een andere werkgever werkt, dan noem ik dat 120%. Het geld dat hij daarmee verdient (en hij vind het werk erg leuk) dat komt ons allen ten goede, dus ben ik daarnaast bereid om dan wat meer in het huishouden te doen. En ik denk, wat ook belangrijk is, is dat je waardering krijgt voor wat je doet. Ik voel me namelijk niet de sloof in huis.

troela

troela

28-09-2011 om 11:30

Herkenning

O wat een herkenning. Die van mij doet ook nooit wat. Maar als je hem er op aanspreekt heeft hij altijd zijn antwoord klaar en sta ik met de bek vol tanden. Want ja, hij doet heus wel eens wat, maar niet structureel.

Laatst (na een ruzie) als oplossing weer eens voorgesteld dat er een afsprakenlijst moet komen zodat ieder zijn eigen verantwoordelijkheid heeft. Maar ja, daar heeft hij geen zin in. Want verdorie, dan kan hij niet meer afschuiven op mij.

En dan al die lullige kinderachtige spelletjes van hem: "als jij niet beter opruimt, dan verf ik de kasten niet", "ik doe niets in huis als jij dat ook niet doet". Jezus! Ziet hij dan werkelijk niet dat het hele huishouden draait op mij? Dat zijn koffie op bed komt s'ochtends, dat hij dan rustig kan douchen omdat ik de kinderen naar school breng, dat ik de boodschappen doe en kook, en de kinderen naar bed breng. Tussendoor opruim (maar niet genoeg naar zijn zin), dat ik de wassen draai en opruim (maar niet genoeg naar zijn zin), schoonmaak (maar niet... etc).

Nu is het bij mij zo dat hij de kostwinner is en ik maar deeltijd werkte of zoals nu, niet werk (ongewild). Dat maakt de hierarchie wat verstoord.

Maar de bottom line is, hij wil zijn eigen gang gaan, de dingen hebben zoals hij dat wil en vooral geen structurele verantwoordelijkheid hebben voor dingen waar hij geen zin in heeft.

Oef... zo deze frustratie is er uit. Nu weten allen dames die hebben gereageerd in het draadje hierboven meteen wat er achter die ruzie om het pieletje van het koffiezetapparaat zit.

Groetjes van een troela.

troela

troela

28-09-2011 om 11:46

En nu even voor 'weet het effe niet meer'; hij heeft dus geen zi

Ik heb alle reacties en jouw originele post nog eens gelezen.

Ik kan me voorstellen dat als hij licht autistisch is dat juist een concrete afsprakenlijst fijn is om mee te werken. Helpt de zaken te structureren.

Maar dat lijkt mij het probleem niet te zijn. Jij hebt heel duidelijk twee taken voor hem ingepland op de kalender (in overleg?). Je zegt dat hij het niet doet omdat hij er GEEN ZIN IN HEEFT.

Is dat echt zo? Zegt hij letterlijk dat hij geen zin heeft in het verrichten van huishoudelijke taken?

Want dat heeft natuurlijk niets met autisme te maken, - volgens mij dan. Dan schuif je de zaken dus doelbewust af op de partner, want dan wil hij niet eens zijn aandeel in het huishouden doen (en wil er dus waarschijnlijk ook niet mee geholpen worden met takenlijstjes).

Maar ja, hoe peuter je dat hem dat aan het verstand dat hij zijn verantwoordelijkheden heeft óók al heeft hij daar geen zin in. Want ja, dat is toch ook wat je je kinderen wilt bijbrengen.

Ben benieuwd hoe men hier tegen aan kijkt.

Groetjes, troela

De reden

Hoe minder begrip je hebt voor iemand met autisme des te meer ze, vaak doorzichtige, smoesjes verzinnen om iets niet te doen dat jij van ze vraagt.
En soms kunnen ze het zelf niet uitleggen. Ook kan het zijn dat iemand echt niet ziet wat jij allemaal doet, gewoon omdat je geblokt bent in zijn hoofd als hij er niet bij is. Het voorstellingsvermogen kan ontbreken.
Ook het emotionele opvoedingswerk wordt soms niet herkent of begrepen, de energie die het kost om al je antennes de hele tijd open te hebben staan en per direct op je kind reageren.
Vaak kom ik er niet achter wat de reden is. Maar de smoes is opzichtig. Daar haal ik dan maar mijn schouders over op. Er zal iets zijn.

dc

dc

28-09-2011 om 12:11

Jacco - ot

Je haalt oorzaak en gevolg door elkaar. "geen seks" is voor veel vrouwen geen manipulatiemiddel, maar de zin is er gewoonweg niet als ze zich niet bemind voelen de rest van de dag.

dc

dc

28-09-2011 om 12:17

Tips

Ik heb geen ervaring met autisme, maar toen mijn man niet inzag waarom we een huishoudster nodig hadden toen we beiden fulltime werkten met kleine kinderen, heb ik een excel file in elkaar geflanst met precies wat er allemaal gebeuren moest en hoeveel tijd elk ding ongeveer koste. Ik heb hem toen gezegd dat hij zelf mocht kiezen wat hij deed, als het maar de helft was, en als hij zich daar niet aan zou houden, de werkster zou komen. De werkster was er binnen 2 weken.

Veel mensen zien gewoon niet wat er allemaal gedaan moet worden. Hij snapt waarschijnlijk echt niet waar je je zo druk over maakt. Schrijf gewoon eens voor hem op wat er gedaan moet worden, en vraag hem wat hij wil doen op z'n thuisblijfdag. Misschien doet hij liever wasgoed dan koken bijvoorbeeld?

troela

troela

28-09-2011 om 12:18

Annej

Okee AnneJ, ik begrijp wat je bedoeld als je zegt dat ze het soms echt niet zien. Dat kan een symptoom van dat lichte autisme zijn.

Maar wat doe je er aan? Moet je als "vrouw-van-patiënt" er dan maar mee leren leven? Jij haalt je schouders er weer eens over op, en gaat verder?

Ik weet het niet hoor...

Ely

Ely

28-09-2011 om 13:04

Merel

Ik snap je helemaal hoor, was flauw van mij. Maar ik had juist mijn sportavond geskipt omdat ik klemliep qua tijd voor andere dingen en blijk gister nog ouderavond te zijn vergeten ook.... Waaaaaaah
Dus toen ik las 120% van tijd, dacht ik 120% van 24 uur= bijna 29 uur... Yes! Dan kan ik wel sporten en langer slapen, jeeee!

Mijn man werkt op projectbasis en het is vaak hollen of stilstaan. En als hij loopt te hollen dan vergeet hij -niet onbegrijpelijk - zijn taken thuis. En natuurlijk pak ik dan graag wat over. Alleen de grap is, zodra het voor hem weer rustig is pakt hij niet zijn taakjes terug.... En dan zit hij heerlijk de krant te lezen terwijl ik kook, de vaatwasser uitruim, oudste help met huiswerk en probeer jongste zoet te houden terwijl ik een langere dag heb gewerkt

Maar ik begrijp je keuze helemaal en ik denk dat je het belangrijkste voor mij ook noemt: waardering ...

Verstuurd met de Ouders Online iPhone app.

Rosase

Rosase

28-09-2011 om 13:10

Mirreke

Misschien heb je gelijk als je zegt dat wij in onze reacties geen rekening houden met de autist in de man.

En toch heb ik grote moeite om er begrip voor op te brengen dat je zo met je partner om zou moeten gaan om iets gedaan te krijgen. Met je zorgenkind okee, maar met je partner? Dat is dan toch geen gelijkwaardige relatie meer. Ik denk dat de feminist in mij ernstig blokkeert.
Bovendien heeft whenm het over licht-autisch. Dat kleurt het beeld ook wel een beetje.

Ik heb er altijd een beetje moeite mee als mannen als die van whenm en van troela "overal" mee weg komen. Zou toch niet moeten kunnen denk ik dan.

mirreke

mirreke

28-09-2011 om 13:51

Rosase, mijn kind heeft autisme

Ik ga zo met mijn kind om, om hem op te voeden en om iets bij hem gedaan te krijgen, en om hem weerbaar te maken voor de maatschappij als hij een volwassen man is. En dan hoop ik dat hij ooit een partner treft die er begrip voor heeft. Want weet je, autisme gaat niet voorbij, nooit. Mijn kind heeft 'licht' autisme, hij gaat naar een gewone school. Hij kan goed leren, en op school zal een leek er waarschijnlijk niet uithalen dat hij autisme heeft. Maar boy, hij heeft het wel degelijk, en vooral thuis, zijn veilige haven, komt het eruit en moeten we er rekening mee houden.
Autisme gaat dus nooit over, het enige is, als je hoogfunctionerend bent, dat je je impulsen beter leert beheersen en dus minder uitflipt, en dat je je eigen aandoening beter begrijpt. Dus beter inziet waarom je de wereld ziet zoals je die ziet. Maar je ziet hem nog steeds zo. Het is namelijk de manier waarop je hersenen werken.
Sinds ik bij mijn partner dingen heb herkend (naar aanleiding van de diagnose van onze zoon), en ben terugredeneren (ook in gesprekken met zijn moeder bv.) naar vroeger leef ik zelf een stuk relaxter, en begrijp ik hem veel beter, en gek genoeg, krijg ik veel meer bij hem gedaan. Dat het bij hem een vorm van autisme is, is wel duidelijk. Hij heeft geen diagnose, maar er zijn zoveel puzzelstukjes op zijn plaats gevallen, dat is ook niet nodig.
Als je partner nou diabetes heeft, of niet kan lopen en in een rolstoel zit? Dan hou je daar toch ook rekening mee? Dan doe je toch ook extra dingen voor hem, of andere dingen? Dan pas je toch ook je huis voor hem aan? Of ga je vanuit je feministische achtergrond er vanuit dat je dan teveel inlevert?
In feite Rosase, zeg jij me nu dat mijn kind geen toekomst heeft in een relatie, omdat die niet gelijkwaardig kan zijn. Maar mijn kind is leuk, vrolijk, denkt diep na, heeft humor (wel heel eigen, maar hij is echt heel grappig), kan goed toneelspelen, is heel zorgzaam en is een harde werker. Alleen heeft hij autisme, en als er met dat autisme geen rekening wordt gehouden kan hij al die fantastische kwaliteiten niet laten zien, en toont hij alleen maar een dwarse, koppige, uitflippende niet-meewerkende ongelukkige jongen.
Zelf heb ik een uiterst volwassen relatie met mijn geweldige partner die niet op alle fronten perfect is. Maar is dat ooit wel het geval?

Belle Époque

Belle Époque

28-09-2011 om 14:05

Rosase

"En toch heb ik grote moeite om er begrip voor op te brengen dat je zo met je partner om zou moeten gaan om iets gedaan te krijgen. Met je zorgenkind okee, maar met je partner? Dat is dan toch geen gelijkwaardige relatie meer. Ik denk dat de feminist in mij ernstig blokkeert."

Nee, dat is geen gelijkwaardige relatie. Ik kon op een gegeven moment ook niet meer verder.
Maar wat, als je man opeens een ziekte krijgt (ik denk dan aan dementie of iets met hersenen) waardoor jij als partner in de verzorgende rol wordt gedwongen en ook nog eens te maken krijgt met een karakterverandering van je man? Dan schiet je weinig op met je feministische principes.

Verschil met zo'n ziekte en met autisme is, dat autisme is aangeboren. De kans dat jij met een autistische man, die op die manier gestuurd en begeleid moet worden, een relatie krijgt, lijkt me stukken kleiner als je geen onzeker, volgzaam type, maar een zelfbewuste feministe bent

Reageer op dit bericht

Dit forum topic is gesloten, er kan niet meer gereageerd worden.