Mijn man wil niet scheiden en ik wel
Hey iedereen,
Het is niet gemakkelijk uitgelegd in het kort maar ik zal het toch proberen.
Mijn man en ik zijn 9 jaar getrouwd en hebben 2 kinderen. In 2012 hebben ook een mooi huis gebouwd.
Nu is het zo dat er sindsdien ergens iets gebeurd is. Ineens besefte ik dat ik eigenlijk niet gelukkig was ondanks het feit dat ik alles heb om gelukkig te zijn. En ik voelde me daar zelfs schuldig over.
Toen ben ik beginnen denken wat me juist minder gelukkig maakt en ik ben er eigenlijk op uit gekomen dat mijn man ik uit elkaar gegroeid zijn.
Je moet weten dat ik nooit echt kon praten met mijn man (ik heb het wel ettelijke keren geprobeerd) want volgens hem zit het allemaal in mijn hoofd.
Mei vorig jaar zeg ik dat ik er liever een punt zou willen achter zetten. Eerst vele ruzies gehad waarbij ik egoïstisch (ik laat mijn geluk voorgaan op dat van hem en de kindjes...) en onredelijk was. Dan hier en daar toch eens een productief gesprek gehad en uiteindelijk dan therapie geprobeerd.
In het begin hielp de therapie wel. Vooral in het leren communiceren. Maar voor mij is er ondertussen zoveel gebeurd en ik ben er eigenlijk van overtuigd dat we beter uit elkaar gaan.
De grootste oorzaken van onze problemen liggen bij het niet kunnen communiceren over onze problemen.
Onze problemen bestaan eigenlijk uit 3 blokken:
Lichaam, seks en interesses
Lichaam: hij is in het sporten (fitness) begonnen. Ik zie dat niet graag een afgetraind lichaam en dat wist hij. Maar dat is iets wat nog gemakkelijk overbrugbaar is. Ik ben zeker en vast ook geen poppemieke.
Interesses: Ik turn en mijn kinderen beide ook. En dat is voor hem te veel. Ook begrijpelijk maar zorgt wel voor ettelijke discussies.
Seks: door zijn sport stelt hij ook zijn voeding daarop af. Komt er op neer dat hij heel veel zaken eet die testosteron bevorderend werken. Daardoor heeft hij een enorm grote lust naar seks.
Ikzelf heb dit absoluut niet en hij vind dat ik dat voor hem moet doen. Heb ik lange tijd ook gedaan tot huilens toe. Nu zit ik op een punt dat ik zelfs geen seks meer wil... Ik heb er een afkeer van. Ik zeg hem dat en het is alweer mijn eigen schuld omdat ik dat nooit gezegd heb (heb ik dus wel maar het zat in mijn hoofd). Nu zegt hij dat ik er absoluut mijn spiraal moet laten uithalen omdat dat ons seksleven zal bevorderen. Ik wil dit niet omdat ik weet dat dit er niets mee te maken heeft en nu ben ik weer de egoïst die het gemak van een spiraal laat voorgaan op mijn huwelijk (zijn woorden)
WAT MOET IK DOEN!
IK KAN NIET MEER.
Ik heb een goede vriend waar ik dit gelukkig wel allemaal eens aan kwijt kan, maar die kan ook niet echt helpen....
blom
Ja, ik ben iemand die dingen niet snel bij naam durf noemen, maar ja, hij heeft me reeds enkele keren verkracht. Nee bestaat niet in een huwelijk volgens hem. Als je getrouwd bent, moet je dat er maar bij nemen.
blom
Ik begrijp echt dat je vind dat hier een wel heel negatief beeld geschapen wordt. En inderdaad, op bepaalde andere momenten 'gaat het wel'. Maar daar hoef ik het dan toch niet mee te doen of wel?
Die momenten zijn ondertussen ook heel erg zeldzaam geworden. Bijna dagelijks krijg ik verwijten naar mijn hoofd geslingerd. Dat pik ik nu gewoon niet meer.
Maar het is wel een feit dat ik nog niet genoeg durf ingaan tegen hem. En dat kan je wel duidelijk opmaken uit mijn postings denk ik dan?
Maar wat wil je hier dan nog halen?
Er zijn al zoveel tips gegeven over hoe je het aan kunt pakken, maar je doet er niet zoveel mee, heb ik het idee. Nu wil ik je ook absoluut niet het gevoel geven dat je van mij/ons wat 'moet', maar je komt zo niet verder.
En ik moet zeggen dat ik het wel een klein beetje eens ben met Blom, ik snap dat je je ongelukkig voelt en ik begrijp uit je postings dat je bang bent voor je man, maar ik haal niet zo snel uit je postings wat er dan precies gebeurt. Dat hij boos wordt, scheldt, ja, dat is niet fijn. Maar ook geen onoverkomelijk probleem lijkt mij.
Ik denk dat je er goed aan doet om voor jezelf kort en helder op te schrijven wat er nu precies allemaal is wat je dwars zit, en dan een afspraak te maken met de huisarts voor jou en je man. Geef van tevoren aan dat het om relatieproblemen gaat en doe met die spiekbrief in de hand je verhaal (waar je man bij zit). En benoem dan ook zeker jouw vermoeden dat die supplementen mede oorzaak zijn van de problemen. Ik hoop dat de huisarts je man dan kan overhalen om relatietherapie te starten en daar een goede therapeut voor weet te vinden en dat hij ook met je man wil kijken naar de effecten van die supplementen. Wat ik hoop is dat de communicatie tussen jullie weer op gang komt. Want ook al eindigt het uiteindelijk toch in een scheiding, je blijft met elkaar te maken hebben en het is zo vreselijk belangrijk om ook na je huwelijk goed met elkaar overweg te kunnen. En je moet hem ook kunnen vertrouwen met de kinderen, hij zal ze ook een deel van de tijd hebben dan.
Heb je hier wat aan? Ik denk dat je op de een of andere manier jezelf uit deze lethargie moet trekken en op wat voor manier dan ook in actie moet komen. Je draait nu in kringetjes rond, je wil weg maar je durft niet, de situatie verandert niet, wordt hoogstens van beide kanten iets grimmiger. En daar help je niemand mee. Sterkte weer.
Als hij je echt verkracht, vergeet dan een deel van mijn verhaal.
Maar wat is echt verkrachten? Soms is er in een relatie een dun lijntje. Als jij sex hebt tegen je zin zonder dat hij dat weet/merkt, zie ik dat niet als verkrachten. Uiteraard hoort hij op signalen te letten, maar het is nog geen verkrachten.
Verkracht hij je echt, dan snap ik niet zo waarom je de rest erbij haalt, de conflicten over hoe gezond te leven etc. Dat is dan toch helemaal niet relevant?
Pennesteek
Ik waardeer de tips echt en ik ga ze ook hanteren. Ik heb hier inderdaad gevonden wat ik zocht. Tips en goede raad maar vooral een luisterend en begrijpend oor... ik zoek hier inderdaad verder niets... Ik moet er enkel nog in slagen deze vicieuze cirkel te doorbreken...
Blom, het is meermaals voorgevallen dat ik tegen mijn zin seks had met hem, maar dat ik hem maar liet begaan (omdat dat nu eenmaal bij het huwelijk hoort dacht ik dan nog...) maar jammer genoeg heeft hij zich wel al 2 maal vergrepen aan mij terwijl ik nee gezegd had. Hij is veel sterker dan mij en heeft zich (letterlijk) op mij geworpen. Ik kon geen kant op.
Verkrachting
Bij verkrachting kun je aangifte doen bij de politie, ook kan er een huisverbod geregeld worden door de burgemeester.
Ik denk dat het uitblijven van acties (behalve op hem in praten) ertoe bijdraagt dat er inderdaad steeds minder goede momenten komen: je bent er niet meer voor in de stemming (niet alleen voor seks, ook voor ontspannen momenten). Je verwijt hem van alles en dat zal onderhuids doorspelen in de situatie, daar reageert hij dan weer op met verwijten etc.
Wat ik wel belangrijk vind is, dat je niet hoeft te wachten tot je een vreselijke demon van hem gemaakt hebt (of hij van zichzelf in jouw ogen) voordat je gaat scheiden. Het is jouw angst die je tegenhoudt om de zaken anders aan te pakken. De ander alleen maar verwijten maken helpt niet zoveel, je krijgt verwijten terug en het lost niets op. Aan de ander overlaten dat hij iets moet veranderen, omdat jij iets niet leuk vindt, dat werkt ook meestal niet. Iemand wil wel veranderen als hij/zij zelf het probleem ziet, maar als je het probleem niet ziet of bij een ander neerlegt, dan verander je niet.
Tsjor
