Ojee we moeten een weekend in een huisje!

Pffff,......

Nogmaals je eis voor 3 huisjes neerleggen en zeggen dat je als het 2 huisjes worden niet meegaat, dat ze dan met de kindertjes en je man op stap mogen maar jij niet gaat. Doen ze toch 2 huisjes, dan blijf je thuis.

Wat is dat toch met families die in huisjes willen...

Als eerste, boze schoondochter, ik benijd je niet. Het is zo herkenbaar! In mijn schoonfamilie is er altijd gedoe en toch willen ze in huisjes weg. Ik snap dat niet.
Ik heb na twee keer tegen mijn man gezegd dat ik niet meer meega met dit soort dingen. Dat hij best mag gaan, met dochterlef, maar ik doe het niet meer. Sindsdien is de vraagniet meer gekomen omdat mijn man het, denk ik, wat afhoudt. Het is een optie om je man alleen te laten gaan met de kinderen, maar ja, dat zal ook wel gedoe opleveren. Ziek worden daags voor vertrek?
Wat is dat toch met families die in huisjes willen, is een dagje weg niet lang genoeg, denk ik altijd maar... Nou is een weekend nog wel te overzien. Lang weekend natuurlijk maar op maandag moet je werken, dus 2 nachtjes, van vrij op za en za op zo...

Ik wens je wijsheid!
Groetjes,
Gonzo

Niet gaan

als het al twee keer niet gezellig was,zou ik gewoon afhaken,en helemaal niet gaan.
welke illusie wil je in stand houden? dat jullie zo,n gezellige familie zijn?
nee hoor,ik zou dus echt niet gaan,en als het hele *feest* daarom niet doorgaat,is dat de keuze van de rest,daar kan jij niets aan doen.

en inderdaad ,laat je man deze boodschap maar aan zijn familie geven,het is tenslotte zijn familie( of geniet je man wel van deze uitstapjes?,dan kan hij zelf met de kinderen meegaan?)

Hetzelfde

Gezellig met zijn allen in een huisje. Nou mooi niet. Wij hebben dat altijd geweigerd. Dus ging iedereen maar mooi in een huisje en wij hadden als gezin ons eigen huisje (ik betaal er zelf wel voor). Zo is het voor mij net vol te houden. Ik wil best samen ontbijten, lunchen, dineren, spelletjes doen, zwemmen, wandelen etc. Maar na verloop van tijd hebben wij even rust nodig. De kinderen moeten slapen en willen ook even zelf spelen.

Grappig genoeg hebben mijn neven en nichten nu ook kinderen en wil langzamerhand iedereen een eigen huisje. Maar eventueel wel gedeeld met ouders. Maar dan wel allemaal een eigen slaapkamer.

Het moet wel leuk blijven.

Ik zou de familie voorstellen om eventueel voortaan appartementen in een hotel te reserveren. Of minstens drie huisjes. En bij landal bestaat de mogelijkheid om vier huisjes te boeken met een centraal huisje om te gebruiken als gezamenlijke woonkamer. Wel duur trouwens. En doen ze dat niet dan ga je gewoon niet.

Maar hoe staat je man in deze kwestie? Bij ons was het altijd wel duidelijk. Man en ik stonden volledig op één lijn. En natuurlijk moet je tijdens zo'n weekend wel inschikkelijk zijn. Dat gezamenlijk ontbijten hoeft van mij ook niet. En pizza eten is net zo leuk als een drie gangen diner (werkt niet zo goed met vier kleine kinderen). Maar ja, als iedereen het wel leuk vindt dan ga ik gewoon mee met eten.

Waar?

Misschien een mogelijkheid om het probleem alternatief op te lossen? Ik weet niet waar de huisjes zich bevinden maar als het op redelijke rij-afstand is, dan zou je kunnen overwegen om er wél heen te gaan maar dan alleen één dag en dan 's avonds weer terug naar huis. Je komt je schoonouders tegemoet door toch aanwezig te zijn, je kinderen zullen het ook leuk vinden en het is maar één dag. Maar ja, dat hangt er dus vanaf waar die huisjes zich bevinden.

En ook ik vroeg me direct al af hoe je man over dit alles dacht (maar al lezende bleek ik niet de enige te zijn).

Jeetje

Je laat je flink manipuleren zeg. Ik zou gewoon vanaf het begin meer op m'n strepen gestaan hebben, en zou nu ook niet meegaan als ik geen zin heb. Misschien leuk om je man alleen te laten gaan met de oudste?

Heel cru hoor, maar mijn vakantie is me heel wat waard, en dat ga ik niet tegen heug en meug besteden aan iets waarvan ik de lol niet inzie.

Ha!

"Als ik niet meega gaat het helemaal niet door"

Nou handig, probleem opgelost. Jammer van die huisjes die al "geboekt" zijn
Laat je niet gek maken meid!

Volhouden

Ik had dit probleem vorig jaar en met veel moeite is het geaccepteerd dat wij een eigen huisje kregen. Dit hebben we wel zelf bekostigd. En eigenlijk was de week toen best leuk. Vrijwel elke dag samen 's ochtends en 's avonds gegeten en wat spelletjes gedaan maar verder onze eigen gang gegaan. Ik was erg blij dat we ons eigen huisje hadden want het andere huisje zat elke dag vol met mensen, tot diep in de avond.

Tja

Wat jij wil is duidelijk genoeg. Communiceer dat ook vooral duidelijk, dus zeg gewoon dat je een apart huisje wilt omdat je het te druk, te rommelig en onrustig en te explosief vindt om een huisje te delen. Dat je duidelijk hebt gemerkt dat het delen van huisjes een goede sfeer in de weg staat. Wat zij vervolgens allemaal over jou verzinnen, daar heb je dan twee oren voor. Maak er geen drama van, wees alleen duidelijk.
Ik herken het overigens. Na het eerste en enige schoonfamilieweekend heb ik me keurig afgemeld voor elk mogelijk vervolg (te intensief en vermoeiend, te duur, te veel gevraagd van ieders geduld). Dat vinden en vonden ze niet heel leuk, maar het is wel heel erg waar.

Wat geef jij anderen de ruimte om over je heen te walsen zeg!

Beste meid,

Jij geeft de rest echt alle ruimte om over jou heen te walsen. Wat nou: als ik op het laatste moment neit mee ga dan gaat het niet door met nog meer gezeur als gevolg.....

Als jij duidelijk zegt dat jij alleen mee gaat als er 3 huisjes geboekt zijn, dan ligt de bal bij hen. Boeken ze er toch 2 dan doe jij wat je gezegd hebt, je gaat niet. Als de rest dan ook thuis blijft is dat hun keuze. Wat wil je dan, nog tientallen keren op zo'n week memoeten? Als ze grotere huizen leuker vinden, dan huren ze desnoods maar 1 4 en 1 8-persoons. Ga jij wel in het kleinste huisje.

De kouwe kant

Assertief op je eigen standpunt blijven staan, eisen en voorwaarden stellen, dat kan altijd nog. Nu maar hopen dat niet alle 8 volwassenen dat gaan doen, want dan wordt het wel heel erg lastig. Ik ga betogen dat jij in dit geval niet op de eerste, maar op de tweede plaats komt.
Er zijn praktische problemen en emotionele problemen. Emotioneel lijkt het probleem vooral bij je schoonzus te zitten. Zorg dan dat die in elk geval in het andere huisje zit, dan ben je haar kwijt. Jullie zullen met vieren al in één huisje zitten. Zijn er geen mensen die je aardig of te verdragen vindt? Of waar je man een goede band mee heeft? En die misschien stiekem ook wel op tijd willen gaan slapen? Dan kun je het wellicht zo organiseren dat zij in jouw huisje komen. Of je maakt een kinderhuis en een volwassenenhuis, moet je wel verdragen dat je schoonzus misschien op jouw kinderen past.
Er zullen genoeg punten zijn waarop dit weekend afwijkt van hoe jij een vakantieweekend voor jezelf zou organiseren. Dat kan dan ook niet de maat zijn. Maar wellicht zijn er afgezien van de ongemakken ook nog leuke dingen die je in dit weekend kunt doen en die je in een eigen vakantieweekend niet kunt doen. Zoek die op, bereid dat eventueel voor (samen koken, spelletjes, wandeling) en dat zonder drammen, maar als bijdrage aan de feestvreugde.
Wat betreft slapen: afgezien van de nachten zijn er overdag wellicht ook momenten dat je even een kamer voor jezelf of je kinderen kunt 'claimen' en daar een lekker middagdutje kunt doen. Het gaat maar om één weekend!
In onze familie wordt wel eens lachend over 'de kouwe kant' gesproken: de aangetrouwden. Als er problemen ontstaan is het vaak vanuit de kouwe kant, of het nu om zoiets gaat of om erfenissen. Gelukkig komt het zelden voor, vooral ook omdat het zo benoemd wordt. De 'kouwe kant' weet dat ze even moeten dimmen met hun bezwaren omwille van de lieve vrede in de schoonfamilie.
Ik denk dat je zult zeggen dat je man het met je eens is en jou steunt. Verstandige man als het gaat om zijn relatie. Maar het zou fijn zijn als het omgekeerd was: het is zijn familie, jij kunt hem daarbij steunen om het tot een zo gezellig mogelijk weekend te maken. Jij staat in dit geval op de tweede plaats. Als het jouw familie is dan kun je het met je eigen ouders, broers en zussen uitvechten.
Maar goed, ik neem zelf dan ook wel wat andere ervaringen mee uit andere culturen, waarin een eigen kamer etc. niet-bestaande luxe is. Zo heb ik zelf met mijn zoon op de grond geslapen in de kamer van het bruidspaar (heb het enige bed dat er was geweigerd). Of hebben mijn kinderen op een feest in een kamer geslapen waar alleen maar matrassen lagen: kinderkamer, als een kind moe was gingen ze daar slapen. Kinderen vinden dat allemaal prima. En op een of andere manier brengt het veel meer gezelligheid en ontspanning als je er zo praktisch en relaxt mee kunt omgaan: mensen zorgen dan niet zozeer voor zichzelf, maar voor elkaar. Als je dat kunt accepteren, ook dat anderen voor jou en jou kinderen kunnen zorgen, dan kun je er wellicht ook van genieten. Wat ik beschrijf vraagt heel veel: het is een compleet andere mentaliteit. 'Ik' staat niet voorop. 'Familie' staat voorop. Dat kennen wij niet. Wij gaan alles zo goed mogelijk organiseren 'voor onze kinderen', nemen elkaar de maat en kraken elkaar af, vooral over het omgaan met kinderen (zoals de strijd tussen jouw schoonzus en jou). Terwijl kinderen heel veel kunnen hebben. Kinderen zijn het probleem niet. Als een kind moe is zorg je ervoor dat het kan slapen en zoek je een rustig plekje. Andere volwassenen krijgen de kans ook iets leuks te doen met je kinderen, gun ze dat en zit er niet meteen bovenop. Deel en geniet met elkaar van de rijkdom die je hebt.

Tsjor

Bezwaar drie huisjes

Het bezwaar van drie huisjes is: je mengt niet. Jij zult in jouw huisje jouw eigen kinderen verzorgen, aandacht van je man opeisen, eerst (kritisch) gaan bespreken of je iets gaat doen met de andere mensen etc. En pas als het allemaal besproken en goedgekeurd is kan er iets gemeenschappelijks plaatsvinden. Niet leuk dus.

Tsjor

Chrish

Het kan ook erg schadelijk zijn als je jezelf steeds voorop stelt. Nu moet haar man al de telefoontjes met de familie doen. Man beweegt zich tussen vrouw en familie in. Dat is toch verschrikkelijk!
Ik snap dat het niet de bedoeling was van boze schoondochter om zich te mengen, maar dat is dan ook wat de schoonfamilie prima aanvoelt en waar ze terecht moeite mee hebben. Schoondochter heeft een relatie met de zoon. Ik probeer het me voorstellen, dat mijn kinderen straks een relatie hebben met iemand die niet betrokken wil zijn bij mijn gezin. Verschrikkelijk.
En dan: het gaat maar om één weekend in de zoveel jaar. Schoonouders zijn opa en oma van de kinderen. "Geen zin hebben' is dan wel een erg kinderlijke emotie om naar te luisteren.
Ik kan me ook heel erg goed voorstellen dat iemand behoefte heeft om zich terug te trekken, maar dat kun je altijd zelf organiseren: het is jouw behoefte. Je kunt een kamer opzoeken als daar niemand ligt te slapen, een film meenemen die je zelf graag wil zien (waar anderen dan ook van kunnen genieten), een kookklusje voor jezelf organiseren, muziek in de oren, met een boek op de bank, kortom: als je daar anderen niet mee lastig valt is er best iets te organiseren voor je eigen rust. Kinderen gaan met opa en oma wandelen, jij blijft lekker thuis met een boek op de bank of bakt ondertussen appelflappen. Mensen gaan samen praten, jij doet de koptelefoon op, luistert naar muziek en maakt een keer lekkere hapjes. De belangrijkste rust vindt je in jezelf: als je je op je gemak voelt. En dat zit vooral in: accepteren van jezelf en van anderen. Het zit niet in: zorgen dat de omstandigheden (inclusief de anderen) zodanig zijn dat het aan jouw wensen beantwoordt.
Die voorgeschiedenis zit vooral in het hoofd van boze schoondochter, in de beleving van bepaalde dingen. En wellicht een aantal zaken waarvan je voor jezelf kunt bedenken dat je daar rekening mee houdt. Bijvoorbeeld: op voorhand kun je voorspellen dat het een weekend wordt waar je moe van terugkomt. Dat zal zo zijn en dat is dan ook zo. Ook voor de kinderen. Daarvoor en daarna kun je dus zorgen dat er zoveel mogelijk rust is.
Op den lange duur is familie uiteindelijk de meest constante factor als je hulp nodig hebt. Op den lange duur kom je gewoon alleen te staan als je altijd voor jezelf gekozen hebt. Het gaat niet om 'wegcijferen' maar om te leren leven met anderen, die niet zijn zoals je zelf bent. De schoonfamilie doet geen dramatische voorstellen, geen erge dingen, opa en oma willen gewoon een korte tijd doorbrengen met hun eigen kinderen plus aanhang plus kleinkinderen. Gun ze dat. Bedenk dat je zelf straks wellicht opa en oma bent en dan met aanhang en kleinkinderen te maken krijgt.

Tsjor

Kan je

niet even wat tijd winnen door onder die druk uit te komen (hee wat een leuk idee: ik ga er over nadenken en *wij* laten het jou weten) ? Daarna me te man op een rij zetten hoe het weekend wel om door te komen wordt & en de haalbaarheid daarvan. Als je daar beide een positief antwoord op hebt, kan je het overwegen. Bij als het weekend alleen om door te komen is als je een eigen huisje hebt, dat mogelijk is (er is er een vrij en financieel is het haalbaar voor jullie) zou ik dat communiceren. Als daar geen begrip voor is, zou ik heel vriendelijk iets zeggen van "jammer maar helaas" of "ok, ik begrijp het. Volgende keer beter!". Want je snapt prima dat iedereen het gezellig wil hebben, *jij* ook. Aangezien niemand zich daar om bekommerd, zul jij dat extra moeten doen.

Tsjor, mengen...

Mag zijn, dat dit in jullie gezin prima werkt, dat in jullie gezin niemand is die tegen zulke vakanties bezwaar heeft/niet durft om deze te uiten.

Maar er zijn ook mensen, die alleen van de voorstelling al spaans benauwt voelen. Dat kan je niemand kwalijk nemen, de aanleg om zoiets leuk te vinden, heeft lang niet iederen. Ik was een keer in zo'n huisje met manlief's familie voor 1 week en vond het maar 3x niks. Heb hem ook duidelijk gezeggt, dat dit de eerste en laatste keer was. Gezien hij ook niet met mijn familie in een huisje zou willen, is het wel zo eerlijk als ik dit ook niet moet.

Als bij jullie iederen goed met elkaar over de weg kan, prima. Maar ik heb nogal last van groepenvrees, dus zoiets is voor mij pure marteling. Ik hou niet van groepswandelingen etc, moet er niet aan denken!

Kinderen overbrengen?

Kinderloze schoonzus bij jou in het huisje, kinderen laten slapen bij neefjes (met schoonzus als oppas, ben je daar ook vanaf, of zelf oppassen als je rust wil) en als iedereen wil gaan slapen jouw kinderen overbrengen naar jullie huisje. In het andere huisje: opa en oma, met schoonzus en kinderen (op één kamer, begrijp ik dan, moet kunnen). Kunnen daar de meeste ruzies plaats vinden.
Vier kinderen kunnen heel goed samen dwars in het bed liggen. Als het pubers zijn wordt het anders.

Tsjor

Einzelgänger

Balletmamma76, ik ben een einzelgänger pur sang. Ik krijg nooit leuke dingen verzonnen voor anderen, ik heb zelf de aanhang van mijn broers en zussen niet uitgekozen en de meeste dingen doe ik het liefste op mijn eigen manier. Maar ik heb wel in andere culturen geleerd, dat je jezelf kunt blijven in gezelschap. Op bezoek? Moe? Dan ga je ergens slapen, al is het onder de sinaasappelboom. Dat gemak, wat ik ook altijd tegenkom bij vrienden die uit een andere cultuur komen. Daar voel ik me heel erg prettig bij en dat heb ik gelukkig meegenomen, zodat ik het hier ook kan volhouden.
Ondertussen ben ik een paar familieleden dankbaar, omdat zij wel in staat zijn groepsgezelligheid te organiseren. Ik doe dan heel erg mijn best om daaraan mee te doen of in elk geval geen spelbreker te zijn. Dat kost mij inspanning, maar het levert wel op, dat familie met neefjes en nichtjes hele gezellige dagen met elkaar kunnen doorbrengen. Neefjes en nichtjes zien elkaar weinig, maar ze genieten heel erg van elkaars gezelschap. En dat vind ik voor mijn kinderen dan weer belangrijk. Bovendien weet ik, dat als je het echt nodig hebt (rampen, drama's), familie de meest betrouwbare factor is waar je op terug kunt vallen.
Een aanrader (en maar voor één dag): pannenkoekenboot in Nijmegen. Je hoeft niks samen, prachtig landschap gaat aan je voorbij, volop pannenkoeken eten, je kunt bij elkaar zitten en elkaar ontlopen. Zulke uitjes, daar genieten wij dan allemaal van.
Oh ja, binnenkort gaan we inderdaad ook een weekend weg, oma wordt 80. Maakt niet uit wat er gebeurt, ik ga echt mijn best doen om het zo gezellig mogelijk te maken en ik weet dat ik daar helaas niet de grootste bijdrage aan zal leveren, daar zijn anderen voor, maar die ga ik in elk geval niet in de weg lopen.

Tsjor

Oeps

Ik lees net dat het geheel en al van jouw zou afhangen of het wel doorgaat.. daarnaast hangt geheel en al van jou af of het wel gezellig zal zijn,

Deze (schoon)familie spant jou wel vrolijk voor hun karretje.

Je moet even goed nagaan.. aan de ene kant zeg ik: als het van jou afhangt of het doorgaat, kan jij je eisen op tafel leggen. Aan de andere kant, zeg ik, als je dat doet, accepteer jij de door hun opgegeven taken en aangezien het toch (schoon)familie is, worden dat patronen waar je bijna niet meer zonder -hoog oplopende- ruzie(s) uitkomt. Zeker ook voorleggen aan anderen (op dit forum) want ik twijfel ook.

Je moet zeker iets met dat jou vanalles in de schoenen geschoven wordt. En volgens mij heeft praten niet veel zin of veel effect. Je moet even je positie bepalen en 'm -indien ruzie- 'm flink drukken. Dit heeft alles te maken met de familiestructuur van deze schoonfamilie en niets met jou. Maar kennelijk lossen ze veel 'intern' op door het 'extern' uit te besteden.

Oh ja, één huis

Wij gaan dan in één groot huis. In België zijn grote huizen te huur voor dit soort bijeenkomsten. Het grootste voordeel is dat je niet aparte oppas hoeft te organiseren. Het tweede voordeel is dat er meestal zoveel ruimtes zijn, dat je altijd wel iets aparts kunt doen of je terug kunt trekken.
Met twee of drie huisjes zal er altijd iemand zijn die bij de kinderen moet blijven. Stel: drie huisjes: in huisje 1 zit jij met je man en de kinderen, iemand zal daar 's avonds dan toch moeten blijven als de kinderen slapen. Idem in huisje 2: schoonzus met de niet-slapende kinderen, zal zij bij willen blijven, ook als de kinderen slapen. huisje 3: opa en oma met kinderloze schoonzus. En 's avonds wellicht nog jouw man, als jij op de kinderen past. Ook niet echt gezellig.

Tsjor

Dat is ook een analyse

Judith-t: 'Ik lees net dat het geheel en al van jouw zou afhangen of het wel doorgaat.. daarnaast hangt geheel en al van jou af of het wel gezellig zal zijn,

Deze (schoon)familie spant jou wel vrolijk voor hun karretje.

De andere analyse is dat schoonfamilie het - op hun manier- gezellig denkt te maken en dat boze schoondochter nu roet in het eten gooit.

Tsjor

Als ik echt moe was

zou ik bij een van de kinderen in bed kruipen.

Babyfoon kan natuurlijk ook, ik werd daar zelf altijd wat onrustig van, toch de neiging om regelmatig te gaan kijken.

Tsjor

En nu de overlevingstips

Hoe overleef je zo'n weekend?

- als de ruzie dreigt te beginnen (waarschijnlijk zie je dat al aankomen) : spreek dan een signaal af met je man dat jullie even gaan wandelen. Als het overdag is: met de kinderen.

- veel vooral doen, plannen voor elk weertype. DVD's mee, uitstapje? Kinderspelen, naar buiten gaan. Is er in de omgeving in die tijd iets speciaals te doen of te zien?

- 's avonds iets doen met de kinderen, zodat ze lekker moe zijn, is er een zwembad?

- eten, wanneer samen, wanneer apart, wie kookt, samen of verdelen?

- humor erin krijgen, zowel tegenover de veeleisende schoonmoeder als tegenover zuurpruimschoonvader.

- minstens één keer een compliment maken over iets tegenover je schoonzus. De kinderen zijn daarvoor het meest aangewezen object.

- veel optrekken met kinderloze schoonzus (als die een beetje aardig is).

Wie heeft nog meer tips? Dit is niet mijn sterkste kant.

Tsjor

Tsjor

"De andere analyse is dat schoonfamilie het - op hun manier- gezellig denkt te maken en dat boze schoondochter nu roet in het eten gooit."

Dat vind ik nu raar: dat toute la famille samen komt en dat dat en de gezelligheid afhangt van schoondochter. Dan kan je het zelf kennelijk niet gezellig maken.. heeft het dan ook zin om

Hoe dan ook, ze wordt voor een karretje gespannen want zij wordt verantwoordelijk gemaakt. Samen zijn betekent dat het je eigen verantwoording is of je komt: voor jezelf en voor een ander. Kennelijk heeft alleen schoondochter die taak ? Daar is de familie verantwoordelijk voor, niet de schoonfamilie .. en anders zouden ze eens kunnen vragen: hoe zou het voor jou gezellig zijn en hoe zou het dan geregeld moeten worden ? Zodra je je voor dit karretje laat spannen, ben je het zwarte schaap zodra het niet gezellig is. En dat, zo lees ik, is nogal rap gezien die familiestructuur.

En wat als je de ene avond in het ene huisje zit en de andere in het andere huisje. Dan slapen de kinderen van beide families in ieder geval 1 nacht goed. Gedeelde smart is halve smart, toch?
Ik snap je wel, aan de andere kant heeft mijn schoonzusje al diverse familieweekendjes verpest door bijna niets te zeggen en als ze dan wat zei dan was het commEntaar of kwetsende opmerkingen en hierbij van jongs af aan mijn nichtje daar in mee te slepen. En zo heeft ze ook Sinterklaas met de familie om zeep geholpen. Kerst zit er ook aan te komen want ik heb al een paar klagende mailtjes mogen ontvangen. Ik vind het jammer dat hierdoor vooral mijn ouders en de neefjes en nichtjes uiteindelijk de dupe zijn. Mijn ouders zijn al behoorlijk op leeftijd, dus die kersts etc zullen niet meer zo vaak zijn. Ik klem mijn kaken maar op elkaar om de lieve vrede en zo doen mijn zus, zwager en ook zelfs mijn ouders. Mijn broer staat er tussen in en je ziet aan hem dat het hem ook behoorlijk wat stress oplevert. Jammer, wij weten allemaal de reden niet waarom ze zo doet. Ze ontkent alles.

Maar tsjor,

Je schetst naar mijn idee wel erg een beeld van hoe het zou kunnen zijn als iedereen (en met name BZ) maar gezellig meedoet en zich aanpast. Dat is nou eenmaal niet de cultuur van BZ. Maar eigenlijk ook niet van de schoonfamilie want BZ mag vooral niet iets voor haarzelf willen. Zij passen zich ook niet aan haar aan.
je schrijft: " Ik probeer het me voorstellen, dat mijn kinderen straks een relatie hebben met iemand die niet betrokken wil zijn bij mijn gezin. "
Tja, ik zou er dan weer niet aan moeten denken dat schoondochters/ zoons komen om ' op te zitten' voor de lieve vrede.

Marga

Ah, een constructief voorstel

Maribel, daar zat ik ook net aan te denken: de eerste avond bij boze schoondochter, de tweede avond bij moeilijke schoonzus, haar kinderen kunnen dan in het huisje van boze schoondochter slapen (met babyfoon).

Wat je eigen verhaal betreft: waarom zou je alles in handen geven van één schoonzusje dat moeilijk doet? Dus mij lijkt het prima, dat iedereen even de kaken op elkaar houdt wat dit betreft en neemt wat er dan nog over is aan relaties etc..

Marga, dit vind ik nou op een kinderlijke manier overdrijven: 'Maar eigenlijk ook niet van de schoonfamilie want BZ mag vooral niet iets voor haarzelf willen.' Hoezo 'vooral' en hoezo 'niets'.

Tsjor