Relaties Relaties

Relaties

Omgaan met verlatingsangst

Dag allemaal, ik heb in de maanden hiervoor verschillende draadjes geopend over de crisis die uitbrak toen mijn man een relatie bleek te zijn gestart met truus en ons liefdevolle gezin voor mij als donderslag bij heldere hemel uiteenspatte. Zie: Hel, deel 1 enz. In deze rubriek.
Ik leef nog/weer, ben door een heel diep dal gegaan en nog maar net aan het opkrabbelen. Stap voor stap.,Echtscheiding is ingezet, na een lange periode van onzekerheid en verdriet.
Een van de weinige lichtpuntjes van het afgelopen half jaar was de hernieuwde kennismaking met een oude studievriend. 2 x elkaar gezien, bijgekletst en met regelmaat contact gehouden per whatsapp. Studievriend, laten we zeggen Frits, woont ver weg. Te ver om ff te gaan buurten. Ik vond Frits vroeger al serieus interessant, en voel die vonk toch steeds weer oplaaien. Voelt goed, licht en vrolijk.

Tot mijn grote ergernis kost het me tegelijk waanzinnig veel moeite om normaal contact met Frits te onderhouden. Ik word bloednerveus als hij niet meteen reageert op een bericht. Heb serieus gedacht dat hij me blokkeerde. Allemaal dik overtrokken, maar het lukt me niet altijd om er zo nuchter naar te kijken. Op sommige momenten kan ik me niet beheersen en stuur veel te veel appjes achter elkaar, in de hoop dat hij reageert of dat het tot een afspraak komt. Ik wil veel te veel te snel, maar ik raak in paniek als ik 2 dagen niks hoor.
Ik weet dat deze irreële reacties komen van de verlatingsangst die er bij mij diep in zit. Wordt met een therapeut op dieper nivo aan gewerkt.
Maarrrrr.... hoe pak ik het contact met Frits aan? Hij heeft me kort geleden al eens laten weten dat ik soms wel wat loop te drukken op een afspraak en dat hij daar slecht tegen kan. Dat hij ook graag weer eens wil afspreken maar niet nu ivm andere (werk)verplichtingen. Ik voelde het meteen als een persoonlijke afwijzing....
Hoe pak ik dit netjes aan zonder mezelf in de vingers te snijden en Frits weg te jagen??


Bakkie

Bakkie

27-07-2017 om 00:03

Teveel te snel

Frits komt eigenlijk even geroepen als op precies het verkeerde moment.

Zou je nu met Frits verder gaan, dan vermoed ik een herhaling van zetten en een versneld einde van contact.
De manier waarop je aan je man vastzat, was even helend als toxisch heb ik het idee. Ik denk dat jij met dat stukje nog veel kan en moet leren voordat je in een contact stapt met hoop op meer.
( Voor de duidelijkheid...ook ik en met ons vele vrouwen))

Ik denk dat je sowieso nog lang niet klaar bent voor dieper contact of de hoop daarop. Waarom niet de scheiding afhandelen, groeien met jezelf en dan verder kijken ipv je nu focussen op een andere man? Je blijft dan in een cirkel draaien van je ex naar deze man ipv eerst zelf te helen.
Als hij in dit stadium al aangeeft dat je drukt (claimt, pusht, of hoe het ook heet), dan is dat denk ik ook niet per se een goed teken. Misschien is hij niet zo into you of krijgt hij het daadwerkelijk benauwd, of hij gebruikt zijn werk als smoes. Je weet het niet, maar ik heb liever een man die iets meer moeite doet eigenlijk. Misschien gewoon hem eens laten wachten. En als je dan niets hoort dan weet je genoeg én hoef je niet te smeken om aandacht. Ik bedoel.. hoeveel tijd kost het typen van 1 regel nu eens per dag? Anderzijds verwacht je van hem dus in dit stadium blijkbaar al teveel..hoe gaat dat in de toekomst?

Markat

Markat

27-07-2017 om 00:21

Wat Bakkie zegt zo is het: waarom niet de scheiding afhandelen, groeien met jezelf en dan verder kijken ipv je nu focussen op een andere man? Je blijft dan in een cirkel draaien van je ex naar deze man ipv eerst zelf te helen.

moederziel

moederziel

27-07-2017 om 00:35 Topicstarter

Afhandelen?

Voor de duidelijkheid: ik heb het over het behouden van een warm contact met Frits. Of dat een liefdesrelatie in zich heeft? Geen idee. Het contact ontstond bij toeval en was/is tot nog toe vrijblijvend en leuk. En eerlijk.
Ik ben 1,5 jaar onderweg sinds moederziel-man huis en haard verliet. Ik ben niet op zoek naar een relatie, zeker niet naar een rebound-relatie. Maar ik ren ook niet weg voor wie mijn pad kruist. Waarom zou ik de zakelijke afhandeling van de scheiding moeten afwachten? Ik ben me bewust van mijn verwerkingsproces en een ondertekend convenant zal daar weinig invloed op hebben.

Mijn verlatingsangst is een erfenis uit mijn kindertijd. Helaas is dat trauma door het plotselinge vertrek van moederzielman volop opgelaaid. Mijn vraag is hoe daar in het contact met een 'nieuwe ander' mee om te gaan. Ik zoek geen vlucht voor mijn verdriet, ik zoek gereedschap om de schade die is ontstaan bij mij aan te kunnen.
Iemand tips?

moederziel

moederziel

27-07-2017 om 00:38 Topicstarter

Oh, en helen

Daar wordt dus ook hard aan gewerkt
Het gaat me nu vooral om het beteugelen van de soms onbedwingbare neiging om maar bevestiging te zoeken. Bij Frits, maar soms ook bij anderen. Ik weet dat het allemaal deel uitmaakt van het grotere plaatje, maar zoek toch wat praktisch advies

Hetzelfde schuitje

Hetzelfde schuitje

27-07-2017 om 00:51

Mijn Frits

Ik heb dat dus gedaan. Begin september de knoop qua huwelijk doorgehakt en de laatste dag van november had ik een vaste Frits.
Ik loop geregeld tegen allerlei onafgehandelde shit aan. Niet verwerkte dingen, mijn eigen ontwikkeling, de verwerking van alles wat gebeurd is, kindertijddingen.
Niet voor niets ben ik al twee jaar in therapie.
Dat belast de relatie ook en soms krijgt mijn Frits figuurlijke klappen die niet voor hem bedoeld zijn.
Aan de andere kant is nieuw geluk toch wel heel erg fijn. Het leidt erg af van alle ellende en het maakt je leven een stuk leuker.
Dus geen advies van mijn kant, alleen ervaring.
Heel veel wijsheid gewenst

moederziel

moederziel

27-07-2017 om 07:49 Topicstarter

Misschien onduidelijk

Dank Zelfde schuitje... wel fijn dat je Frits hebt
Misschien is mijn vraag onduidelijk... het gaat me dus niet om wel/geen Frits, of wanneer Frits, er is op dit moment geen ' nieuw geluk' in mijn leven. Die status heeft eea niet en misschien komt dat wel nooit.
Ik heb last van mijn eigen onzekere gedrag. In contact met Frits vooral. Teveel bevestiging zoeken, te veel vissen naar afspraakje, te veel van alles. Ik wil te graag maar tegelijk wil ik helemaal geen relatie op dit moment. Leuk contact en af en toe eens wat drinken, prima. Meer niet.
Toch maakt het iets onbeheersbaars los. Het triggert bij mij heel veel terwijl ik er zo casual in zou willen zijn. En dat heeft minder met Frits als persoon maar alles met mij te maken, vrees ik... na 25 jaar weet ik gwn niet meer hoe dit allemaal ook alweer moet

Bakkie

Bakkie

27-07-2017 om 10:02

Kom

Niet zo sturen in de reacties, je stelt een vraag en dan krijg je antwoord: ga met jezelf in de therapie aan de slag dan komt dat of komt dat een beetje of het komt niet, dat kan helaas ook.

Ik zie aan je reacties hier waar je met Frits in worstelt. Daar zijn geen tips voor, ik weet niet of het aan te leren is. Je kunt wel weten hoe het moet maar dan moet je het nog naar doen en beter nog: zo gaan ervaren.
Ik denk dat je daar nu dus met hem niet in moet oefenen. Niet als vriend, niet als potentieel minnaar.

Het gaat natuurlijk ook helemaal niet om de financiële afwikkeling, dat snap je vast wel. Het gaat ook niet om de tijd (alhoewel serieus..1.5 jaar is niks), maar om hoe jij er als mens aan toe bent na jeugd en verbroken relatie.

Miertje

Miertje

27-07-2017 om 10:19

Bijstellen van verwachtingspatroon

Heel begrijpelijk allemaal na je ervaringen!

Je zou het liefst willen dat hij in jouw tempo meedeint.
Alleen: een man is een man en blijft een man, even heel generaliserend gezegd.
Geen idee of Frits zo'n echte man is, maar het is mogelijk.
Als hij druk is, is het hoofd daar vol mee, terwijl jij nu alle positieve bevestigingen van de wereld het liefst over je uitgestort zou willen krijgen, om die hele flikkerse bende uit te bannen en te 'vergeten'...

Maar, helaas werkt de werkelijkheid anders.
In de aardse werkelijkheid is geduld, in deze, een hele schone zaak.
Je zou je verwachtingspatroon kunnen bijstellen (makkelijker gezegd dan gedaan).
Het is moeilijk maar te doen. Als je de behoefte voelt opkomen om hem te berichten of te willen afspreken, zit er niks anders op dan deze behoefte (even) te onderdrukken.
Je kunt kijken naar waar de balans ligt; dat het een beetje om en om gaat.
Heeft hij als laatste een berichtje gestuurd, dan ben jij weer aan de beurt en vice versa. Niet tè kort daarop natuurlijk, dat komt ook te eager over.
Hij moet ook geprikkeld kunnen worden en de ruimte kríjgen om contact te zoeken.

Je hóudt het natuurlijk op een gegeven moment niet meer, maar echt, volgens mij is dit voor nu een uit te voeren oplossing.
Zoals je zelf zegt, zou je het 't liefst een ontspannen contact noemen waarvan je niet weet waar het op uit draait, wie weet nog meer.
Dan is het slim om de mate waarmee je contact zoekt daarop aan te passen.

Laat hem maar even wachten totdat hij denkt hé, waar is ze nou?
Jij hebt ook je eigen leven en zodra hij dat ziet en ook een onafhankelijke, luchtige Moederziel, dan wordt het intressant voor hem (maar dat jij je opvreet van onzekerheid van binnen hoeft hij niet te weten).
Hoe meer 'luchtigheid' jij ten toon spreidt, hoe intressanter jij voor hem wordt, hoe meer het contact opgebouwd gaat worden.

Als je van Frits niks 'verwacht' dan valt het altijd weer mee áls hij contact zoekt.

Hopelijk kun je hier wat mee.
Ik heb in het verleden ook met verwachtingen gezeten waar ik niet blij van werd.

Mannen komen nou eenmaal van Mars en wij van Venus...

tante Sidonia

tante Sidonia

27-07-2017 om 10:52

Moederziel

je weet dus wat je' fout' doet, maar je doet het steeds weer. Er zit niets anders op dan goeie afspraken met je zelf te maken en je daaraan te houden. Doe je dat niet dan ben je onherroepelijk bezig om iets -misschien wel moois- in de kiem te smoren.
Dit is precies de reden waarom een wanhopig iemand (ik bedoel jou niet) eigenlijk nooit aan een relatie moet beginnen: er hangt te veel vanaf.Een relatie moet eigenlijk altijd starten op basis van het feit dat je elkaar niet nodig hebt, maar het leuk is voor 'erbij'voor bij je toch al leuke leven.
Afspraken die je met jezelf zou kunnen maken is dat je nooit een tweede apje stuurt als je geen antwoord heb gehad op de vorige. En dat je altijd minimaal een dagdeel wacht met antwoord geven als hij iets stuurt.
Niet steeds hem allerlei voorstellen doen, afwachten tot hij initiatief neemt.
Als hij nu al aangeeft dat je wat 'drukkend' als in dringend bent, neem ik aan dan betekent dat dat:
Hij de band met jou wel leuk en belangrijk vind. Hij neemt de moeite om je te zeggen waar het aan schort en wat het met hem doet en geeft je helder aan wat hij wil.
Hij vraagt om ruimte om de jager te zijn. Gun hem dat!
Als jij daar overheen dendert dan zend je de boodschap uit dat je hem niet serieus neemt, niet luistert en doorgaat hem op die manier te pushen. Jammer, want dat maakt je niet bepaald sympathiek.

hou dat goed in je achterhoofd als je je leuke contact met hem wil behouden. Probeer bewust luchtig te doen. natuurlijk voelt dat misschien wat onnatuurlijk, maar je zult merken dat het tijd kost om er zelf in te gaan geloven. bedenk dat er bijv. ook zoiets is als lachtherapie: eerst gaan lachen, doorzetten en je gaat op een bepaald moment merken dat het werkt; je gaat ontspannen en je vrolijk voelen.

succes Moederziel

moederziel

moederziel

27-07-2017 om 10:53 Topicstarter

Mars en Venus

hahaha, ja, dat is ook waar. Ik kan er ook wel met humor naar kijken....
Maar het scherpe kantje is er ook, en dat irriteert me van mezelf mateloos. Ik voel hoe de afhankelijkheid van zijn aandacht door me heen giert op sommige momenten. Verschrikkelijk. Dank voor je nuchtere tips, Miertje.

@Bakkie, ik wil niet sturen, maar zoek antwoord op wellicht een andere vraag dan die waar jij op in gaat. Ik voel je reactie als een beetje bits, al is dat misschien niet zo bedoeld. Je schrijft: 'het gaat om hoe jij er als mens aan toe bent na jeugd en verbroken relatie'. Dat weet ik maar al te goed. Ik ben er beroerd aan toe. Maar tegelijk voel ik er niets voor om nu de komende 5 jaar uit te trekken om mezelf daar millimeter voor millimeter uit te trekken. Ik heb niet de bedoeling om Frits te 'misbruiken' voor mijn helingsproces, en hij lijkt me eerlijk gezegd ook niet de man om zich daarvoor te lenen. Heeft zelf ruime ervaring op dit vlak en ziet misschien wel beter dan ik in welke fase ik me bevind
Je schrijft ook: 'Ik denk dat je sowieso nog lang niet klaar bent voor dieper contact of de hoop daarop.' Ik heb juist enorm veel behoefte aan dieper contact, overigens met zowel goede vriendinnen, familieleden als dus met deze man. En waarom ook niet? Deze contacten zijn een enorme steun.

Ik ben in therapie, werk aan veel issues, maar snak ook naar lucht en licht in mijn leven. En ik vind het dus verschrikkelijk dat als dat er even dreigt te zijn in de vorm van een leuke man , ik meteen overvallen wordt door die verschrikkelijk verlammende angst dat ik niet goed genoeg ben. Gevolg: dom gedrag dat een selffulfilling prophecy wordt.

Overigens noemde je hierboven mijn langdurende huwelijk 'toxisch'. Zo zou ik het zeker niet willen noemen, ook al is het na 22 jaar niet goed afgelopen. Maar zo'n duiding doet geen recht aan de enorme dosis geluk en liefde die we hebben gedeeld. Heel lang ongecompliceerd.

moederziel

moederziel

27-07-2017 om 10:56 Topicstarter

tante Sidonia

Ja! Fijn, dank, kan ik zeker wat mee!!

Wat een kunst zeg: iemand die een grens aangeeft en dat dan niet ervaren als afwijzing
ik ga oefenen, beloofd. en streng zijn voor mezelf

tante Sidonia

tante Sidonia

27-07-2017 om 10:58

hee

onze berichtjes hebben gekruist, Moederziel

bonnie

bonnie

27-07-2017 om 11:17

in perspectief plaatsen

Ik lees er jammer genoeg geen wens tot jagen van hem in.
Ik lees eerder dat je weliswaar belangrijk voor hem bent, maar niet in de mate die jij wellicht graag zou zien.
Ik zou toch proberen hier afstand in te nemen.
Koester hem als de goede vriend op afstand die hij is, iemand die een kleine rol in je leven wil hebben. Als 'werkhypothese' dan toch voorlopig.
Richt je energie op andere zaken, dingen, mensen, activiteiten, plannen, dromen.
Hij is je dierbaar maar er is meer!!

Bakkie

Bakkie

27-07-2017 om 11:39

Ik lees dat er ook niet in

Maar dat maakt niet uit.
Waarom ik dat zeg over diepere contacten: je snakt ernaar, maar kunt er nog niet goed mee omgaan. Dat maakt bij familie niet zo uit. Bij ander contact hangt er teveel van af. Die teleurstelling zou ik je in deze fase graag besparen, zeker bij een man die je lichtpuntje leek te zijn.
Niet alles waar je behoefte aan hebt of naar snakt is per definitie goed voor je.

Ik zie in hem geen jager of initiatiefnemer, maar een voor jou nu te passieve man. Dat is in mijn ogen jezelf keer op keer vrijwillig tegen de muur storten.

Naast het jezelf oefenen in het beheersen en afstand nemen ( iets anders dan breken) zou ik proberen je verwachtingspatroon aan te passen. Dat beschermt je tegen allerlei gevoelens van hoop, geduld, afwachten en teveel doordromen.

moederziel

moederziel

27-07-2017 om 11:49 Topicstarter

oefenen

Ik weet niet hoe Frits erin staat en om heel eerlijk te zijn maakt me dat ook niet zoveel uit. Dat is zijn deel, en wat komt dat komt, en als het niet komt, dan niet. Hij geeft aan dat hij het contact met mij leuk vindt, maar dat zijn leven na jaren single vrijheid inmiddels een vorm heeft waarin het lastig is om weer rekening met iemand te houden. Dat begrijp ik wel, en voel ik ook in: ik zit momenteel zelf in een fase waarin ik genoeg heb aan mezelf en mijn kinderen. Activiteiten genoeg. Ik zie het contact vooral als fijn en 'extra', misschien zelfs leerzaam en zal in die zin hopelijk niet zo snel teleurgesteld worden. Eigenlijk is dat ook niet mijn worsteling.

De worsteling zit bij mij: niet goed contact kunnen doseren - ook al wil ik dat zo graag!, voelen dat ik in die afhankelijke kramp schiet, gerustgesteld willen worden, gesust, bevestiging zoeken.

Niki73

Niki73

27-07-2017 om 11:59

Familie en vrienden

"gerustgesteld willen worden, gesust, bevestiging zoeken": het lijkt me duidelijk en begrijpelijk dat hij daar totaal niet op zit te wachten. Dus reserveer de leuke, lichte Moederziel voor Frits en zoek al dat andere bij je familie en goede vrienden.

Miertje

Miertje

27-07-2017 om 12:17

Loslaten

Zodra je begint met het loslaten van de kramp, zul je zien dat waar je behoefte aan hebt vanzelf op je afkomt.
Je gedachtes dwingen iets af van de mensen waar je de behoefte van zoekt, dat is niet relaxed.
Ik ken het wel hoor, maar zodra het grote loslaten begint, valt alles wat naar je toe komt, mee.

Je behoefte om gerustgesteld en gesust te willen worden, en bevestiging te zoeken is heel normaal, maar geeft het de tijd.
Je geeft zelf al aan dat je precies wet hoe het zit

Quotes op Pinterest:
"Verwachtingen zijn toekomstige teleurstellingen".
"Mensen stellen ons niet teleur, maar onze verwachtingen"

Bakkie

Bakkie

27-07-2017 om 12:36

Dat snap ik wel

Maar dat kun je nog niet. Dat ga je allemaal leren alleen dat kost tijd. En soms moet je van jezelf even minder verwachten. Omdat het er al zo lang inzit is het er niet met een korte tijd uit.

De kunst is het je niet te laten aangrijpen. Door het inbouwen van afstand, hoe fake ook, bescherm je jezelf en zie je wat er overblijft. Bij mij niets, maar ik geef nooit op, dus na jaren weer een soort vriendin. Ik ben vreselijk afwachtend, waarschijnlijk denkt de ander nu dat ik geen interesse heb, maar voor nu kan ik dat blijkbaar niet anders. Het zij zo.
Het contact met een manspersoon is (voor mij) veel enger, er hangt meer van af. Meer opties dan alleen iemand in je leven. Kennis/vriend/minnaar/partner. Zelfs al heb je die verwachting niet, ik denk dat je diep van binnen die mogelijkheid open houdt en dat stuk maakt het gecompliceerd. Maar je moet een bepaalde afstand houden anders overvraag je hem al voor er maar iets als van een vriendschap is ontstaan.

Bakkie

Bakkie

27-07-2017 om 12:38

Ik weet dat je het bij anderen ook hebt, maar mensen dichtbij je snappen het waarschijnlijk en ik vermoed dat je er bij hem het meest last van hebt

Sally MacLennane

Sally MacLennane

27-07-2017 om 12:41

Het hebben van verwachtingen...

...al dan niet bewust, heeft nog een ander niet te onderschatten risico. Je kunt mannen aantrekken die enorm misbruik maken van jouw kwetsbaarheid.

Omdat ik (andere achtergrond, dat wel) min of meer hetzelfde probleem heb en een paar keer lelijk mijn neus heb gestoten, heb ik besloten het hoofdstuk "man" (hoe platonisch ook) helemaal af te sluiten voorlopig. Dat maakt het leven niet gezelliger, maar het is beter zo. Die spanning van die verwachtingen die toch telkens weer de kop opsteken, de angst geen goede vriendin te zijn (vanwege mijn eigen bagage) en het risico weer misbruikt te worden maken het leven ook niet gezelliger.

moederziel

moederziel

27-07-2017 om 13:03 Topicstarter

Misbruik

wat een fijne reacties! Ik kan me hier aan laven, fijn, echt. Er zijn momenten dat ik mezelf zo diep afwijs, dat het me niet lukt vast te houden wat zo belangrijk voor me is. Dan ben ik er van overtuigd dat iedereen altijd (ik weet het hoor, da's dramatiek) bij mij weer weggaat. Als de dramatiek is gezakt, kan ik er zelf om lachen. Als ik er middenin zit, heb ik er totaal geen grip op en wordt het onbeheersbaar.
Voor misbruik ben ik niet bang. Ja, ik ben kwetsbaar, maar ook alert. En teleurgesteld worden in mijn gevoelens kan ik nooit helemaal voorkomen. Dat is het risico van een band aangaan met iemand. Wederzijds overigens.

Ja, dit contact is belangrijk voor me. Ik voel me aangetrokken tot deze Frits (dat was 25 jaar geleden ook al zo en ik voel intuïtief dat we elkaar iets kunnen bieden wat leuk, fijn en prettig is. Dat is nu nog niet het geval in de zin van een liefdes-iets, en misschien wordt het dat ook wel nooit, maar het zou kunnen. Maar wel nadrukkelijk vanuit twee eigen, zelfstandige levens. Dat is nieuw voor mij, maar ook heel erg noodzakelijk om niet in de oude valkuil van symbiose en toedekken van angsten te vallen. En daar komt de verlatingsangst om de hoek.

Even stiekem door-analyserend (ik weet het, ik weet het): deze Frits lijkt op z'n zachtst gezegd zich ook niet 100% beschikbaar te stellen, heeft een extreem druk reizend leven, 2 langdurende vaste relaties achter de rug waarvan de laatste traumatisch afgelopen (paar jaar geleden) omdat vaste partner dubbelleven leidde. Kortom: voor een verlatingsangstige als ik de ideale bindingsangstige die er vanzelfsprekend bij past. Ha! Daar denk ik nog maar even niet verder over na

Pfoeh, dat zo nu en dan eens een wijntje drinken en wat appjes uitwisselen en bellen op regelmatige basis zo ingewikkeld kan zijn

Moederziel

Je schrijft een paar berichten terug:

'Hij geeft aan dat hij het contact met mij leuk vindt, maar dat zijn leven na jaren single vrijheid inmiddels een vorm heeft waarin het lastig is om weer rekening met iemand te houden'

Je schrijft dat je kontakt met Frits vrijblijvend is, en dat er geen relationeel 'plan' of 'doel' is. Gewoon een leuk nieuw kontakt.

Maar bovenstaande discussie heb je volgens mij niet met een leuke moeder van het schoolplein met wie je opeens erg regelmatig staat te kletsen over een gezamenlijke hobby, of met een collega met wie je eens buiten het werk om afspreekt. Zo'n gesprek heb je volgens mij met iemand met wie er iets verkiefderigs / date achtigs speelt.

Ben je helemaal eerlijk naar jezelf toe over je verwachtingen of dromen? Of houd je jezelf ( en Frits?) een beetje voir de gek?

Ingrid

moederziel

moederziel

27-07-2017 om 13:54 Topicstarter

Ingrid

Hou ik mezelf voor de gek? Uh, nee, volgens mij niet. Ik ben niet op zoek naar een relatie. Maar ik sta wel open voor wat of wie er op mijn pad komt. Maar ik heb geen doel of plan.
Is dat gek? nee toch?

Ik was 25 jaar geleden verliefd op deze Frits. En hij op mij, blijkt achteraf. De vonk is er nog, in elk geval bij mij, en da's leuk. En er is contact, maar niet heel vaak omdat we nogal ver van elkaar wonen. Wat appen en soms bellen, en 2x een drankje gedaan in de afgelopen 3 maanden.
Ik vind het nog steeds een hele leuke man en nee, dat voel ik niet voor de gemiddelde moeder op het schoolplein.
Ik heb eigenlijk geen idee waar de snuffelfase eindigt en het daten begint Ik ben al meer dan 20 jaar uit de scene, daarom word ik er ook zo nerveus van

Sally MacLennane

Sally MacLennane

27-07-2017 om 14:01

vraagje

"Ja, dit contact is belangrijk voor me. Ik voel me aangetrokken tot deze Frits (dat was 25 jaar geleden ook al zo en ik voel intuïtief dat we elkaar iets kunnen bieden wat leuk, fijn en prettig is. Dat is nu nog niet het geval in de zin van een liefdes-iets, en misschien wordt het dat ook wel nooit, maar het zou kunnen. Maar wel nadrukkelijk vanuit twee eigen, zelfstandige levens. Dat is nieuw voor mij, maar ook heel erg noodzakelijk om niet in de oude valkuil van symbiose en toedekken van angsten te vallen. En daar komt de verlatingsangst om de hoek."

je blijft maar benadrukken dat je niet uit op een liefdes-iets uit bent, maar ik zie toch ook wel dat je dat ergens niet wil uitsluiten. En daar ga je al de mist in met je verwachtingen. En Frits is duidelijk, heel duidelijk.

Als Frits geen Frits was maar een Marie met wie je het goed kunt vinden, hoe zou je er dan in staan?

Sally MacLennane

Sally MacLennane

27-07-2017 om 14:02

ik zie nu je andere reactie

Ik blijf erbij: je hebt toch hoopvolle verwachtingen die Frits niet waar kan en wil maken. Het kriebelt, dat begrijp ik. Maar meer zit er niet in.

moederziel

moederziel

27-07-2017 om 14:34 Topicstarter

Nee, Sally

IK schrijf dat ik niet op een *relatie* uit ben.
Ik maak wel degelijk onderscheid tussen fijn contact met iemand, maar met behoud van eigen leven, en het aangaan van een vaste relatie. Het eerste zou in dit geval kunnen en zou ik inderdaad best willen, voor het tweede voel ik op dit moment in mijn leven geen ruimte. En of Frits het eerste waar kan of wil maken? Dat weet op dit moment alleen Frits.

Phryne Fisher

Phryne Fisher

27-07-2017 om 14:51

Maar even realistisch

In drie maanden elkaar twee keer even zien en wat drinken, dat gaat hem natuurlijk niet worden op romantisch vlak. Als je dat zo gaat zien, inderdaad zoals Marie van de middelbare, is er niets aan de hand. Bij Marie ga je immers ook niet lopen claimen en de afgewezen dramaqueen uithangen, omdat je dan wel weet dat je mensen wegjaagt. Frits durft dat waarschijnlijk niet zo keihard te spelen omdat hij nog wel een kans wil blijven maken op seks als jullie toevallig weer eens afspreken.

moederziel

moederziel

27-07-2017 om 15:12 Topicstarter

ok, even samenvatten

Ik ben altijd een beetje verbaasd hoe bepaalde dingen uit een openingspost of erna worden gepikt, zonder dat die (voor mij dan) eigenlijk de nadruk hadden. alsof ik eeb soort van verborgen boodschap mee-uitzend

Samengevat:
1. ja, ik vind frits leuk. niet schoolplein-moeder-leuk, maar jongen-meisje-leuk
2. nee, ik ben op dit moment niet op zoek naar een relatie, maar wil een mogelijkheid op een fijn contact ook weer niet verknallen
3. nee, ik heb geen verwachtingen of dromen hierover: we zien het wel
4. ik heb in het contact vooral heel erg veel last van mezelf: irreële angst, krampachtig gedrag, bang niet goed genoeg te zijn om contact mee te hebben

Mijn concrete vraag is dus hoe ik punt 4 het beste kan tackelen

moederziel

moederziel

27-07-2017 om 15:16 Topicstarter

Sjonge Phryne

Wat een lelijke reactie. Wat ben ik godsblij dat ik niet zo naar mannen kijk. En naar vrouwen overigens.
Als hij snelle en makkelijke seks wil, kiest hij toch een verdomd omslachtige weg.

Phryne Fisher

Phryne Fisher

27-07-2017 om 15:43

Lelijk?

Nee helemaal niet lelijk, maar ik heb aan de andere kant wel eens een drammerige claimer gehad. Jij ziet die afspraak als iets heel groots, terwijl hij denkt even leuk wat te drinken (en misschien seks). Ik bedoelde alleen maar dat als er enige romantische toekomst in zat, Frits echt wel wat harder zou lopen. Zogenaamde issues en een rugzakje zijn een handig excuus maar als je verliefd wordt vergeet je dat snel, dan wil je alleen bij elkaar zijn.

Reageer op dit bericht

Op dit topic is al langer dan 4 weken niet gereageerd, daarom is het reageerveld verborgen. Je kan ook een nieuw topic starten.