Relatiecrisis, door onverwerkt trauma
Hallo,
Mijn man en ik hebben een dochter van anderhalf en zitten in een relatie crisis door onverwerkt trauma aan zijn kant.
Het is jeugdtrauma door zijn moeder met psychische problematiek en zijn vader die hem nooit steunde en heel boos kon worden.
Ik ben met 1 hele normale vraag onbedoeld een trigger geworden voor dit trauma. Mijn man heeft heel instabiel gedrag laten zien de afgelopen tijd doordat hij heel erg in tweestrijd is. Aan de ene kant de liefde voor mij en zijn gezin. Aan de andere kant de slechte gevoelens waarvan ik dus een trigger ben. Heeft al meerdere keren op het punt van verhuizen gestaan maar kon het niet of kwam huilend terug.
Valt steeds weer heel erg terug in het copingsmechanisme vluchten, zich afsluiten en verdedigen. Waardoor hij dan dus weer weg wil. Ik merk dat dit steeds meer overheerst en hij me steeds verder wegduwd. Geen relatie meer voor nu. Morgen gaat hij weer verhuizen en we hebben afgesproken dat hij dan voorlopig ook daar blijft.
De vraag is nu denk ik of hij genoeg wilskracht en motivatie zal krijgen en vasthouden om hier aan te werken. Hij is al begonnen bij een psycholoog maar vindt het allemaal ontzettend moeilijk en snapt een hoop ook nog niet denk ik. Als hij hier niks mee doet komt dit zijn hele leven lang weer terug in volgende relaties. Hij zal moeten zorgen dat hij niet meer getriggert wordt.
Ik kan maar weinig vinden over mensen met soortgelijke situaties. Dus mijn vraag hier of er mensen zijn die iets soortgelijks hebben meegemaakt. En hoe is dit afgelopen? Is je partner of jijzelf eruit gekomen? Zijn jullie nog bij elkaar? Weer gelukkig met een ander? Alleen? En wat voor effect heeft dit op de kinderen gehad?
Op dit moment ben ik heel verdrietig maar besef me ook dat het op deze manier niet gaat. De bal ligt bij hem.
Alle reacties zijn welkom.
Wordt je man gezien als een KOPP-kind? Daar zijn behandelingen voor, ook groepsbehandelingen. Over de effectiviteit durf ik geen uitspraak te doen.
Ik denk dat je jezelf de vraag moet stellen of je kunt leven met een relatie, waarin hij regelmatig afstand neemt. Misschien helpt het om daar regelmaat in te bouwen, zodat het niet hoeft aan te komen op momenten waarop het te hoog oploopt. Vergelijk jezelf dan met iemand die een relatie heeft emt een man die regelmatig voor zaken naar het buitenland moet, of zoiets.
Als jij andere verwachtingen hebt, denkt dat het pas goed komt als hij anders is en anders doet, dan zal het moeilijk worden. Ook al klinkt je bezorgdheid nog zo nobel, je weet niet hoe het hem zal vergaan in andere relaties.
Je zit zo te lezen, al een half jaar in een relatie met een psychisch gestoorde en belaste man. Hij is egoïstisch en is vreemdgegaan waar je nb getuige van was (ook al in eerdere relatie) door welke oorzaken dan ook en houdt jou aan het lijntje want gaat weg en komt weer terug en dat meerdere keren. Hij is de vader van jullie kindje en je houdt van hem dus wil je gezin niet opbreken.
Maar jij kunt hem niet veranderen. Dat moet hij met professionele hulp echt zelf doen en ook echt willen. In eerdere topics van jou lees ik dat hij ook daar steeds weer wegrent. Uit ervaringen om mij heen weet ik dat het goed kan komen maar ook dat het niet gebeurd.
Stel jezelf idd de vraag, houd ik zoveel van hem en andere redenen, dat ik hem de tijd geef aan zijn problemen te werken en met liefde en geduld om hem heen kan blijven staan of ga ik de strijd aan met alle gevolgen van dien. Want een stabiele vader zal hij nu ook niet zijn, scheidingdrama en nog verder van hem verwijderd raken.
Heb je hulp voor jezelf? Van professionals, mensen om je heen waar je terecht kan etc
Dit is toch anders niet te doen?
Heel veel sterkte
Oef. Ik heb je andere topics gelezen.
Ik schat je kansen erg laag in. Sowieso zal het alleen maar opgelost worden als jullie apart blijven wonen én hij naar de psycholoog blijft gaan. Geloof me, ik woon al 25 jaar samen met een man met psychische problemen, en ik heb al vele malen op het punt gestaan het bijltje er bij neer te gooien.
Zeker omdat jullie een dochter hebben samen, adviseer ik je niet meer te twijfelen. Stop met hem te redden.
