Samen slapen is een kunst

Aagje/Ad

Ik hoop dat je begrijpt dat wij ook heel lang met een enkel dekbed hebben gedaan zonder rolluiken. Ik dacht altijd dat ik prima sliep en nergens last van had en ja we moesten ook wennen aan die aparte dekbedden en dat rolluik maar na een paar weken/maanden realiseerden wij ons allebei dat het beter was. Onze ramen gaan naar binnen open en geven voldoende frisse lucht. Als het echt heel heet is laten we het rolluik open tot ergens midden in de nacht, je gaat dan toch pas naar bed als het donker is maar je wordt dan in ieder geval niet vroeg wakker van het licht.

Verder kun je het slapen op een vakantie niet vergelijken met thuis. Ik slaap altijd beroerd als ik op vakantie ben, pas na een paar nachten begin in te wennen en wij blijven nooit langer dan 7 nachten op 1 plek. Ik zou dus nooit zeggen dat ik iets niet wil omdat dat op vakantie niet bevallen is.

Overigens hebben wij al bijna 20 jaar een spleet maar vroeger maakten wij het bed gewoon op met een tweepersoons molton en een tweepersoons hoeslaken, van die spleet hebben wij dus nooit last gehad. Nu hebben we wel een spleet maar daar heb ik nooit moeite mee.

Ik vind overigens Ad nog stelliger over het slapen onder 1 dekbed en zonder spleet dan ik over slapen met 2 dekbedden en een rolluik

Niemand hier die apart slaapt dus

Ik slaap ook het liefst samen, ondanks een totaal andere warmte-huishouding: ik heb het 's avonds koud en 's ochtends warm hij precies andersom. We houden elkaar warm. Ik moet er wel bij zeggen dat ik een lat-relatie heb, dus ik slaap een deel van de tijd ook alleen. En dat is ook wel lekker rustig.
Ik heb een collega (vrouw van 50) die vertelde dat zij en haar al jaren man aparte slaapkamers hebben. Zij zijn er heel blij mee: beiden slapen beter en als ze wel samen slapen, is dat een bewuste keuze.

Vroeger

met mijn ex kon ik niet slapen als hij tegen mij aanlag. Hij moest mij met rust laten.

Nu met mijn vriend kan ik heerlijk in slaap vallen in zijn armen.

Met mijn ex ben ik begonnen met een bed met twee matrassen, toen we op een moment een ander bed gingen kopen, werd het een matras. Wel breed 1,80.

Ik voel ook altijd de speelt, misschien ook een prinses op de erwt. Mijn toenmalige schoonouders zeiden ook dat je er niets van voelt. Daar ben ik het niet mee eens.

Als je last hebt van je partner 's nachts begrijp ik heel goed dat apart slapen juist relatie reddend kan zijn. Niemand is op zijn best als hij/zij te weinig slaap krijgt.

Maar Jamie

Het gaat toch helemaal niet om de vraag of je het vroeger anders deed dan nu. En dat ik dat moet begrijpen of niet? Het gaat mij om de stelligheid waarmee je iets dat voor jou waar is lijkt te verheffen tot algemene norm. Wat voor jou werkt, hoeft dat voor een ander niet te doen. Wat jij hier beschrijft, werkt voor ons gewoon niet. Onze wijze werkt voor jou/jullie minder goed. Niets mis mee. Toch?

Aagje

Hoe slapen jullie dan?

Dat het niet lukt in een 1.40 bed? Wij slapen met z'n 3en in een bed van 1.40 m breed en als dochter zin heeft komt ze erbij en liggen we er met z'n 4en in. En zelfs dat past .

Jamie

"Ik vind overigens Ad nog stelliger over het slapen onder 1 dekbed en zonder spleet dan ik over slapen met 2 dekbedden en een rolluik "

Voor mezelf, ja, maar ik erken de subjectiviteit van het slaapgebeuren natuurlijk ten volle. Anders gezegd: over slaap valt niet te twisten.

Verleerd, denk ik

Ik lat dus slaap het grootste gedeelte van de week alleen (1,60 x 2,00, één matras en een dekbed van 2,40 x 2,20). Dan slaap ik beter dan bij mijn vriend want hij wil het liefst zo dichtbij mogelijk liggen. 's nachts kruipt hij dus al slapend naar mij toe, en ik schuif opzij. Als ik dan ongeveer 20 cm ruimte over heb ben ik er klaar mee, en stap ik aan zijn kant van het bed weer in Wakker vind ik het wel gezellig, zo dicht tegen elkaar aan, maar op een gegeven moment krijg ik het warm en wil ik gewoon 'wijduit' liggen. Het bed is 1,80 x 2,20 dus ruim zat, maar daar merk ik dus weinig van.

180

Wij hebben ook een bed van 180 centimeter. Ik vind het fijn om wat ruimte te hebben. We hebben ook twee aparte matrassen en dekbedden omdat we niet altijd dezelfde temperatuur beleving hebben.
Over het raam hebben we soms onenigheid want van mij moet het altijd open terwijl hij het liever dicht heeft. Als compromis in de zomer open en in de winter dicht.
Hele lichte gordijnen die we meestal open laten want we vinden het allebei prettiger om met natuurlijk daglicht wakker te worden.

Als ik niet kan slapen dan ga ik wel apart liggen want dan wil ik tv kijken en man kan niet tegen beeld/geluid in zijn omgeving als hij slaapt. Als ik dus niet kan slapen ga ik meestal op het slaapbed op mijn werkkamer liggen en dan zet ik een film op. Dat helpt met in slaap vallen.

partners van hardnekkige snurkers

Denk eraan dat het ook apneu kan zijn. Niet bagatelliseren dat kabaal. Heeft mijn man jaren gedaan (bagatelliseren) en hij had de ernstigste vorm. Het is niet goed voor de gezondheid van béide partners.

Gescheiden

Ik slaap al 16 jaar in een ander bed. Ik hield het gesnurk en gedraai niet meer vol. Ik voel me veilig in mijn eigen bed, kan dan helemaal bijtanken zonder rekening te moeten houden met mijn man. Ik beland regelmatig in het grote bed, maar verhuis altijd weer na de 'daad'. Ik vind het ideaal. Heb een heel ander slaapritme, en slaap heel licht. Als ik niet verhuist was naar het logeerbed, had mijn relatie het niet gered. Op vakantie, samen in een tentje heb ik altijd oordopjes in, en hou dan mijn vingers in de oren. Ook hebben we gescheiden luchtbedden gekocht. Want anders resoneerde het hele luchtbed van zijn gesnurk. Mijn man heeft geen apneu, maar is allergisch voor huisstofmijt en vaak verkouden. Gescheiden slapen vind ik ideaal, maar ik vertel het niemand. Het is wel een taboe. Hier dus mijn 'coming out' .

altijd SAT

mijn man snurkt, echt, verschrikkelijk, ik hoor m 2 kamers verderop nog. Als ik er al aan denk met hem samen op één kamer te moeten slapen, schiet ik al in de stress. Vakanties, ook zoiets, samen in een tent?! Oordopjes, zinloos, die lage tonen gaan er, met zijn volume, gewoon doorheen. Inderdaad, zakenreizen zijn nog het beste, dan kan ik slapen zonder oordopjes (want die gebruik ik nu toch ook nog best vaak)

sinds een jaar gescheiden slapen

En wat een opluchting! Het heeft hier ook jaren en jaren geduurd van gebroken nachten, onuitgeslapen dagen, driftbuien en haatgevoelens 's nachts. Gewoon omdat mijn lieve man zo ontzettend hard snurkt. Diverse medische ingrepen hebben niet echt geholpen. Het is ook geen apneu. Het is gewoon een rotherrie Nu slaapt hij op zolder en als ik een verdieping lager lig, met oordoppen in, hoor ik hem nog, zo hard is het. Maar dan wel zo zacht dat ik wel kan slapen. Het gescheiden slapen is de redding geweest van van alles, in elk geval mijn gezondheid en humeur en werkprestaties maar wellicht ook van onze relatie. Op een dag zei ik: als we niets anders kunnen verzinnen, ga ik verhuizen. Daar schrok hij natuurlijk van en ik vond het rot om het zo hard te zeggen maar ik wist geen andere uitweg, zat hier gek te worden elke nacht. Nu zijn we allebei blijer, vrolijker, fitter, gezelliger, ik kan het gewone leven weer aan.

Op vakantie nemen we altijd een zogenaamd kindertentje mee, waar mijn man dan in slaapt en het kind bij mij in de grote tent. Daar lieg ik dan over. Stom hè.

@Lou

oh, herkenbaar, van die vakanties: ik zeg altijd dat ik het slapen in een tent leuker vind dan in een caravan... maar eigenlijk is het gewoon het gesnurk dat me tegenstaat.

En dan toch in twee aparte tenten neem ik aan? Ik blijf het wel lastig vinden hoor die vakanties. Of eigenlijk zie ik meer een lastige toekomst, want nu gaat het wel met het 'kindertentje' maar als we over een paar jaar met z'n tweeën op vakantie gaan, ik heb geen idee hoe ik dat voor me moet zien. In elk geval niet samen op één kamer of in één tent, dan slaap ik niet en dat is toch niet mijn idee van vakantie.

maar, in tent

Als je een harde snurker in een tent legt dan ligt toch de hele omgeving wakker? Die van mij lag de laatste tijd tenminste in een caravan, konden de buren tenminste slapen...

Pirata

Soms geeft het wel overlast ja, in die zin dat de campingburen wat horen, maar niet dat de halve camping wakker ligt. Hij slaapt op vakantie altijd wel wat stiller dan thuis, dat scheelt. (De arts vermoedt een aantal oorzaken waaronder een lichte huisstofmijtallergie.) En we kiezen natuurlijk wel zeer ruime plekken, inderdaad ook liefst een beetje achteraf. Echt serieuze klachten van campingburen heb ik gelukkig nooit gehoord.

nou

Als mijn man zo zou snurken zou ik dus echt niet in een tent op vakantie gaan. Jij wil het ook nog eens verbergen dat hij in dat bijzettentje slaapt maar dat hoor je dus heus wel als iemand langs jullie tenten loopt op weg naar de wc.

Ik zou gewoon een stacaravan huren met twee slaapkamers ver van elkaar af om jullie probleem op te lossen.

Jamie

We hebben geen probleem, het gaat goed zoals het nu gaat. Het verbergen lukt uiteraard niet altijd en tja, dat is dan maar zo. Wij vinden kamperen in een tent erg leuk. Wat we doen als we over een paar jaar samen op vakantie gaan, weet ik nog niet, dat klopt. Ik denk dat je in een stacaravan dichter bij elkaar slaapt dan in twee tenten op een ruime plaats trouwens. Maar misschien helpt dat binnenmuurtje nog wat hoor, ik weet niets van caravans.

Lou

In sommige stacaravans zit de hele woonkamer er tussen en ja ik geloof niet dat je er meer last van kan hebben dan in twee tenten op 1 plaats.

caravan + bijzettentje

man slaapt in de caravan, ik slaap in een bijzettentje. En dan heb ik dus gelukkig weinig last van dat snurken van m. En de rest van de camping ook niet echt, geloof ik.
maar als we ergens logeren is het dus wel lastig. Je kan toch moeilijk om 2 kamers vragen...

ik geloof

Ik geloof dat ik dan nog geluk heb dat het (ja, na 15 jaar nachtelijke moordneigingen om behandelbare apneu ging. Grote genade wat is dat slopend.
Sommigen produceren 's nachts het geluid van een drilboor, daar moet je erg ver vanaf liggen om het niet te horen, als de geluidsproducent in een tent ligt. En durven mensen er ècht over te klagen, vraag ik me af?

bedden eindje van elkaar af

Onze bedden staan enkele centimeters van elkaar af. Ik werd gemidddeld 20 keer per nacht wakker van mijn man die zich omdraait, het is nogal een woeler, en dat omdraaien gaat er niet zachtzinnig aan toe. Naarmate ik ouder wordt merk ik ook dat ik lichter slaap, dus dat werd op een gegeven moment onhoudbaar. Ik slaap nu echt weer lekker. Hij snurkt nauwelijks, alleen als hij veel gedronken heeft, wat zelden voorkomt. Die keer neem ik wel voor lief. Last van stinkadem of winden heb ik wel eens, maar meestal gooi ik dan het raam wagenwijd open, en dan heb ik er geen last meer van. Het lijkt me ook onzettend fijn en intiem om lepeltje lepeltje te liggen of lekker tegen elkaar aan te snuggelen, maar ik slaap dan gewoon slecht. Tsja en de sex, dat is net als in mijn studententijd gewoon in een eenpersoonsbed dus, op zijn helft. Na de daad en de aftersnuggle verhuis ik weer naar mn eigen helft om te pitten.
Onzin om de slaapgewoonten meetlat te laten zijn voor de kwaliteit van je relatie. Juist dat soort vooroordelen veroorzaakt schuldgevoel en daardoor meer schade, omdat je niet meer durft te zeggen waar je behoefte aan hebt, en je jezelf maar weer wegcijfert onder het kom "dat hoort toch niet".