Relaties
ienie
10-03-2010 om 19:27
Schoonmoeder alleen aandacht voor baby
Vraagje. We hebben inmiddels een baby van nu 10 maanden en een zoontje van 4 jaar. Toen onze zoon een kleine baby was, zat schoonmoeder er te pas en te onpas bij...tot vervelends aan toe soms.
Nu er een kleine bij is (een dochtertje hebben we nu) ziet ze kleinzoon niet eens meer staan. Alle aandacht gaat alleen maar naar kleindochter uit en ik zie mijn zoontje staan met een ietwat beteuterd gezichtje. Ook maken schoonouders steeds foto's van de kleine meid en dan vooral van schoonmoeder met de kleine meid......maarre kleinzoon komt niet meer in beeld. Ik erger mij er behoorlijk aan en mijn man heeft ze ook al tot twee maal toe tegen ze gezegd dat er nog een kindje is en of ze zoon niet willen vergeten.....
Tineke
26-03-2010 om 15:52
Och
Een baby op schoot geeft zo'n allesoverheersend heerlijk gevoel...dat cadeautje wilde ik mijn schoonouders én ouders altijd graag geven.
ienie
26-03-2010 om 16:14
maar dat moet ook voor de baby zelf leuk zijn...en niet tegen haar zin in....
MRI
26-03-2010 om 16:21
En toch
vind ik 'hij heeft volgende week examen voor zijn gele slip' heel anders klinken dan: 'kom je volgende week ook kijken naar het examen van Jantjes gele slip?'
Ik bedoel als jullie zelf heel duidelijk laten blijken van "joh Ma, kijk ook eens naar Jantje om" en ook met zoveel directe woorden dan hebben jullie er alles aan gedaan. Proefballonnetjes als 'vorige week woensdag was het mooi weer' zijn zo'n omweg. Dan kan zij weer schaapachtig kijken en dan kan jij weer denken 'zie je wel ze wil gewoon niet, wat is het toch een .... mens, nee dan mijn eigen moeder etc etc." Dat schiet toch niet op?
Het gaat er toch om dat je zoontje weer aandacht van zijn oma krijgt? Gewoon de wijste wezen en haar direct aanspreken op haar oma-zijn van jullie zoontje.
Is mijn mening hoor. Nu blijft het zo in de lucht hangen.
MR
Kaaskopje
26-03-2010 om 20:51
Babytic
Ik concludeer dat je schoonmoeder een babytic heeft die in de loop van de tijd weer overgaat. Ze kan niet zoveel met peuters en kleuters blijkbaar. Dat kun je niet afdwingen. Zolang ze maar wel lief is tegen de grotere kinderen en ik lees niet dat ze regelrecht niet lief tegen de grotere kinderen is. Afstandelijker, dat wel.
Ik lees ook dat de taken verdeeld zijn. Oma de baby, opa het grotere grut. Tja, misschien wil je het graag anders, maar voor opa en oma werkt het zo.
Wat ik ook lees is dat je een hoop verwachtingen hebt van wat een oma hoort te doen. Denk je nou echt dat ik verwachtte dat mijn schoonmoeder op het schoolplein van mijn kinderen zou staan? Of dat ze overal interesse voor zou kunnen opbrengen? Wij hebben ze zelf wel eens ergens voor uitgenodigd, maar het liefst doe ik kijkdingen eigenlijk gewoon met mijn man. Het is natuurlijk niet leuk als ze een belofte doet en die niet nakomt maar zeg nou zelf... een kind van 4 kun je nog veel 'wijsmaken'. Je kunt best een verklaring verzinnen voor waarom oma toch niet komt. Kind neemt daar genoegen mee, heus waar. Als jij niet verder komt dan 'ja dat is niet leuk' gaat je kind dáár in mee. Oma's komen van een andere planeet, in dat licht gezien zou je het aan je zoon kunnen uitleggen. "Ach ja, oma hè... dan weet je het wel."
Ik ben er niet bij, dus ik kan niet écht inleven in hoe ergerlijk je schoonmoeder is. Ik erger me ook aan mensen, terwijl een ander dat niet zo ervaart. Maar op afstand vraag ik me af of je het zo zwaar moet nemen als je nu doet en je schoonmoeder nog wel de ruimte geeft die ze mag hebben.
Ik hoop dat je bovenstaande beschouwt als 'meedenken'.
Tinus_p
27-03-2010 om 10:47
Percies mariarosa
MariaRosa:
"vind ik \'hij heeft volgende week examen voor zijn gele slip\' heel anders klinken dan: \'kom je volgende week ook kijken naar het examen van Jantjes gele slip?\'"
Hear hear. Als hinten niet werkt, en je vind iets toch belangrijk, dan moet je het ZEGGEN.
ienie
27-03-2010 om 16:18
Ja pelle
ze weet dat hij dat examen gaat doen. Inderdaad, ze negeert het helemaal. Niet eens van: "joh, laat je even weten hoe het geweest is....zelfs dat niet. Dat bedoel ik dus. Voor mij hoeft ze er niet eens bij te zijn, maar een reactie is toch niet te veel gevraagd?
Het is iets wat niet in haar belevingswereld valt (ze heeft er gewoon niets mee en kan zich er niets bij voorstellen) dus negeert ze het inderdaad. Een relatie met je kleinzoon opbouwen wordt dan wel heel moeizaam zo.
Trouwens, die opmerking van mijn man over dat het een week geleden zo zonnig was, snapte mijn schoonmoeder overigens heel goed hoor. Ze had meteen door wat hij bedoelde en prevelde iets van :"ja, dan bel ik dan wel even de volgende keer"....al weet ik nu al dat ze nooit zal bellen want dat is teveel moeite.
ienie
27-03-2010 om 20:06
Zo...
"Hoe had ze gereageerd als jouw man duidelijk voor haar was gaan staan en gevraagd had of ze zaterdag kunnen komen ivm het behalen van zijn eerste slip?"
Zo had ze gereageerd:
"Oh, Nou, ja, ik weet het niet hoor, is dat dan wel leuk dan?! Het is best ver en best vroeg...he...ja, dat weet ik niet hoor, komen er veel mensen dan? en kan ik dan zitten dan? Duurt het dan niet te lang? Ja, ik weet het niet zo snel hoor....je hoort het dan nog wel".
En vervolgens hoor je helemaal niets meer en wij maar nabellen en nabellen.
We hebben dit al zo vaak meegemaakt; eigenlijk te vaak en ik wil mijn kinderen daarvoor behoeden.
Zo gaat het namelijk altijd met haar. Haar spontaan voor iets vragen, kan niet. Haar een maand of twee van tevoren vragen kan wel maar negen van de tien keer belt ze toch op het laatste moment af...ja, zelfs op de dag zelf. Ik heb dat al zo vaak meegemaakt met haar dat ik haar niet eens meer vraag om dingen te doen.
Dees *
27-03-2010 om 22:59
Volgens mij
gaat het daar ook niet om. Het feit dat oma geen zin heeft om bij het judo-examen van kleinzoon te zijn is volgens mij slechts een voorbeeld om aan te geven dat oma meer met zichzelf bezig is dan met haar kleinzoon.
Ook daar kun je je over afvragen of dat nu echt zo erg is. Misschien is dat wel een heel gezonde basishouding. Maar echt een toegewijde oma wordt je er niet van volgens mij.
En dat is het volgens mij wat Ienie zeer doet. Zou ik trouwens ook zo voelen. Ze mogen me alles aan doen, maar van mijn kinderen moeten ze afblijven!
Maar helaas heb je de opa's en oma's niet voor het uitzoeken. Niet dat ik trouwens iets te klagen heb over die van mijn kinderen. Wat ik vooral wil zeggen is dat oma niet gaat veranderen en dat er voor Ienie dus niets anders opzit dan te proberen om de situatie zoveel mogelijk in goede banen te leiden.
*bella*
27-03-2010 om 23:09
Ja, maar
Kinderen voelen ook een hoop hoor. Ook dat jij oma wel kunt schieten. En als oma er al niet goed in is, om een relatie op te bouwen met kleinkind (want het verhaal klinkt me meer als onkunde dan als onwil, volgens mij heb je ook vaker gepost over dit *probleem*) dan maak je het wel moeilijk, want van kind kun je ook niet veel verwachten dan.
En dat begint als baby op schoot, als dat niet mag, hoe kun je dan een band opbouwen? En als oma niet mag `uitvinden´ wanneer kind niet wil hoe leert ze kind dan kennen? Ik snapte er ook niks van, als mensen mijn baby niet konden *lezen*, het was toch overduidelijk? Natuurlijk niet, alleen voor mij. Pak zelf maar eens een vreemde baby op.
En ook ik ben kerverse moeder geweest, en dan ben je ook een beetje overbeschermend. Als je dan geen grote vrienden bent met (schoon) ouder, dan kan dat lastig zijn. Ik zat ook met kromme tenen soms. Maar ik heb wel ook geprobeerd me in te leven in de ander. Niet alleen werd ik moeder, maar anderen werden vader, broer, oom, oma opa enz enz. En baby´s kunnen echt wel wat hebben.
ienie
28-03-2010 om 13:24
Bella
'En dat begint als baby op schoot, als dat niet mag, hoe kun je dan een band opbouwen? En als oma niet mag `uitvinden´ wanneer kind niet wil hoe leert ze kind dan kennen? Ik snapte er ook niks van, als mensen mijn baby niet konden *lezen*, het was toch overduidelijk? Natuurlijk niet, alleen voor mij'.
Nou, als oma mijn zoontje van achteren oppakt en hij begint al tegen te stribbelen en zich zo stijf als een plank te maken en met zijn armen te maaien omdat hij weg wil en oma houdt hem toch vast.....hoe duidelijk wil ze het dan hebben dan?
Ik denk dat het een combinatie is van onkunde en egoisme van haar kant en van mij kant inderdaad een afkeer naar haar toe; dat helpt natuurlijk ook niet mee en inderdaad wat je zegt...kinderen voelen dat.
Mijn schoonmoeder deed overigens ook altijd zo klierig naar achternichtjes van haar (de kleinkinderen van haar zus dus). Toen hadden wij nog geen kinderen en toen had ik al zoiets van: "Jeetje, dat de moeder dat goed vindt zeg". Achternichtje kon geen stap zetten, of hup ze werd al weer door mijn schoonmoeder van achteren weggegrist....
Het zal ook voor een groot deel mijn afkeer zijn naar haar toe en hoe ze met baby's omgaat.
Maar zozeer ze dan met baby's bezig is, zodra ze echt zorg nodig hebben...zoals een schone luier...dan is schoonmoeder dus letterlijk weg.
Dat doet ze dus niet of ze zei een keer ijskoud dat dochtertje van mij geen vieze luier had terwijl het kind haast tot aan haar nek onder de poep zat. En dan nog te bedenken dat schoonmoeder op kleinkinderen wil passen....no way dus. ligt mijn dochtertje de hele dag in haar eigen ontlasting omdat oma weigert haar luiertje te verschonen.....
Moraz
29-03-2010 om 09:55
Ienie
Ienie, ik herken een herhalend patroon, een deja vu. Jij wilt graag dat je schoonmoeder zich gedraagt zoals jij dat graag wilt. Dat gaat niet gebeuren. Jij denkt dat ze Asperger oid heeft, althans, dat heb je in het verleden wel eens laten doorschemeren. Zij zal dus altijd moeite blijven houden met het oppikken van subtiele signalen, waar jij graag gebruik van maakt.
Als je dat weet, waarom zeg je dan niet duidelijk: : "Schoonma, volgende week moet Pietje op voor zijn gele slip van de judo. Hij, en ik vooral, zouden het leuk vinden als je komt." Als ze dan met haar bezwarenregen komt dan of stel je haar gerust (nee, schoonma, wij blijven bij je, zorgen dat je goed zit, halen wel een kopje koffie etc), als je het zo belangrijk vindt dat ze komt of je laat het lekker gaan. Maar ze heeft behoefte aan duidelijke communicatie.
Dan nog een punt. Ik ben ook niet dol op mijn schoonmoeder en was nog veel minder dol op mijn schoonvader. Toen de kinderen nog klein waren, had ik ook wel moeite om te zien hoe ze omgingen met de kinderen. Maar ik heb altijd in mijn achterhoofd gehouden dat mijn schoonouders er veel plezier in hadden en bovendien, dat ze ze niet iedere week zagen en dus even tanden op elkaar voor mij en de ergernissen, die gedeeltelijk bij mij lagen, even opzij te zetten, hoe moeilijk dat soms ook is. En je hoeft er ook niet boevenop te zitten, loop er eens bij weg.
ienie
29-03-2010 om 10:50
Moraz
Ja, je hebt gelijk ook.
In die familie wordt alles altijd via omwegen, op een indirecte manier gezegd. Ik ken ze eigenlijk niet anders. Mijn man communiceert al jaren zo met zijn ouders. Ik ben wat dat betreft veel directer, maar mag dat niet want daar kunnen ze niet tegen...(dan slaan alle stoppen door zegmaar). Ze kunnen opmerkingen niet relativeren; laat staan directe opmerkingen. Ze beschouwen alles als een directe aanval op hun persoon.
Een duidelijke "nee" wordt direct als een regelrechte afwijzing beschouwd en is soms zelfs reden voor een complete geestelijke instorting van schoonmoeder waarop mijn schoonvader weer reageert met een woede-aanval.
Mijn man vertelde een keer dat toen hij rond 10 jaar was en zijn moeder op een cursus poppenmaken zat.
Op een gegeven moment had ze kennis aan een andere vrouw en mijn schoonmoeder ging op een dag spontaan bij die vrouw langs. Die vrouw had helaas andere plannen en zei dat het niet uitkwam (had helemaal niets met schoonmoeder te maken). Mijn schoonmoeder is volgens mijn man toen hysterisch thuisgekomen en is niet meer naar les gegaan...ik bedoel maar.
Ik denk dat het inderdaad maar tanden op elkaar wordt en toch duidelijk mijn grenzen stellen want ook daar hebben ze moeite mee. Waar een ander duidelijk de signalen aanvoelt, gaan zij gewoon door.
Kaaskopje
30-03-2010 om 00:34
Ik begrijp werkelijk niet
dat je je er nog druk om maakt. Neem het zoals het is. Als je het geaccepteerd hebt valt er een last van je af, echt waar.
Mijn schoonmoeder heeft ook zo haar stokpaardjes. We knikken, gaan er een beetje tegen in als we het toch wel erg oneens zijn en als ze weg is spreken we ons tegen elkaar uit, je moet toch even stoom afblazen voor zover dat nodig is en dan ... op naar de volgende keer.
Laat je toch niet zo beïnvloeden door het gedrag van je schoonmoeder! Als zij niet wil komen en dat teveel moeite vindt, laat haar dan lekker. Wat koop je ervoor als ze toch moet komen en zich er niet lekker bij voelt. Ik vind dat ook een vorm van egoïsme van jóuw kant.
Het zit in mijn familie ook niet goed. Ik heb helemaal geen contact meer met mijn ouders. Dat is naar en het is erg dat ze alles van mijn kinderen gemist hebben. Dat is dus het andere uiterste weer. Met mijn schoonouders hebben we goed, maar een niet al te innig contact. We zien elkaar soms een paar maanden niet en soms een paar keer per maand. Ik vind het goed zo. We kiezen hier zelf voor en dat vind mijn schoonmoeder niet altijd leuk. Ik moet er niet aan denken om ze bij ieder wissewasje te betrekken. Zo ben ik niet. Een judoprestatie is knap, maar geeft geen kijkverplichting voor oma, ik noem maar wat.
Ik begrijp best dat er meer speelt dan bezoekjes, gedrag naar je kinderen toe enz., maar je bent téveel gefocust op wat je schoonmoeder allemaal fout doet. Je weet waar je vanuit moet gaan met haar, alles wat ze in positieve zin doet is meegenomen.
Bellefleur
30-03-2010 om 09:12
Wat heerlijk!
Een nieuw schoonmoeder by proxy draadje. Fijn. 't Is lente!
Moraz
30-03-2010 om 13:04
En dat weet je
"Waar een ander duidelijk de signalen aanvoelt, gaan zij gewoon door."
En dat weet je, daar schrijf je al jaren over en de enige die daar wat aan kan doen ben JIJ. Jij denkt dat je schoonmoeder iets in het autistisch spectrum heeft, lees je dan in en probeer daar naar te handelen. Zij kan dan weinig doen aan hoe zij is, zeker als zij al op leeftijd is.
En dat voorbeeld van die cursus poppenmaken doet hier verder niets toe. Jij was toen nog niet eens in the picture, so what? Het gaat niet om vroeger, het gaat om het nu, wat ga JIJ eraan doen? Waarom wil jij toch steeds dat je schoonmoeder doet zoals JIJ wilt dat zij doet en probeer je niet juist wat begrip voor haar, je schoonvader en haar "handicap"te tonen? Waarom ben je zo gefixeerd op alles wat zij doet of vooral niet doet? Het begint obsessief te worden.
Tirza G.
03-04-2010 om 22:54
Weer niet goed
Je schoonmoeder had toch altijd veel en veel te veel aandacht voor je zoontje? Trok hem te pas en te onpas op schoot, ook als hij niet wilde? Nou, dat is nu kennelijk klaar. Mooi. Ik zou zo zeggen: neem een derde, dan is je baby ook weer ontlast van je schoonmoeder.
Tirza
ienie
04-04-2010 om 15:07
Tirza g
Je weet natuurlijk niets van onze situatie af, dus ik neem het je niet kwamlijk, maar je opmerking over een derde kind nemen vind ik erg misplaatst.
Tirza G.
04-04-2010 om 16:09
Ienie
Ik begrijp uit je berichtje dat jullie kinderen niet zomaar komen. Geen wonder dat oma er supersupersuperblij mee is en er geen seconde van wil missen.
Tirza
Limi
04-04-2010 om 18:32
Moest hieraan denken
toen mijn schoonmoeder vandaag in de dierentuin op de eerste 50 meter al 50 foto's van de baby had genomen. Met speen, zonder speen, zonder regenhoes, door het gat van de regenhoes...
Ik kon geen stap verzetten, want ze stond steeds voor me. Maar ik was voorbeeldig aan het ontspannen. Immers, 50 meter verder zou ze geen poses meer kunnen bedenken. En zou ze misschien merken dat er dieren in de dierentuin waren in plaats van alleen de baby.
Maar als een paparazzo dook ze tóch weer op toen ik verstopt was om te borstvoeden.
Karin*
05-04-2010 om 21:58
Ach joh
over een jaartje is het geen baby meer en dan is het weer over.
Ik wou dat mijn moeder/schoonmoeder zoveel aandacht hadden gehad voor onze baby!
Christientje
06-04-2010 om 14:15
Autisme?
Het eerste wat ik leerde, toen ik in aanraking kwam met autisme, was... heb geen verwachtingen !
Jij schrijft hier al jaren over de verwachtingen die je hebt van je schoonmoeder, terwijl je tegelijkertijd een groot vermoeden hebt, dat ze autisme heeft. Heb je je al eens verdiept in het autisme, weet je wat het inhoudt ? Jij verwacht dingen van je schoonmoeder, je hoopt althans dat zij bepaalde dingen doet, die ze never nooit niet zal doen ! Ze zal nooit jouw verwachtingen waar kunnen maken. Het is geen onwil waarschijnlijk, maar onmacht. Waarom laat je het niet los ? Je hebt duidelijk een schat van een moeder, focus je op je moeder en laat je schoonmoeder los. Komt ze op visite, prima... komt ze niet, ook prima... verwacht niet zoveel van haar, ze zal het nooit waar kunnen maken, zoveel is in al die jaren al duidelijk geworden. Het kost jou energie, negatieve energie, die je veel beter kunt besteden aan je gezin.
Christientje
werkelijkheid
06-04-2010 om 20:30
Christientje
dit kan echt niet. Werkelijk. Hoe snel jij met een diagnose komt die zeer ernstig is en dat op basis van werkelijke totale non-informatie.
Hoe durf je eigenlijk direct te strooien met je beoordeling en diagnose van een serieuze aandoening.
Autisme is niet een of ander doodlopend pad voor mensen die problemen ondervinden in de omgang met mensen waardoor jij je niet begrepen voelt en daar geen ander woord voor kunnen verzinnen. Bah.
MRI
06-04-2010 om 22:53
Potverdorie
Ooit was er ene Ilse die het steeds over haar schoonmoeder had. Na een paar keer reageren besloot ik voor mijzelf dat het geen zin had: deze persoon was vast van plan, was er dol op, haar schoonmoeder te haten en er bovenop te zitten alle karakterfouten van schoonma onder de loep te nemen en de wereld te tonen. Blijk ik nu weer in dezelfde val te zijn getrapt bij Ienie? Als je werkelijk een en dezelfde bent: ga hiermee hulp zoeken. Alsjeblieft.
MR
werkelijkheid
07-04-2010 om 06:50
Schoondochter
oh jee. Beemer en anderen, jullie hebben gelijk! Sorry christientje ik was te kort door de bocht en niet alles goed begrepen. Dit is inderdaad niet goed zeg.
Bellefleur
07-04-2010 om 10:01
Ja hoor!
MariaRosa, ik denk ook dat het een en dezelfde persoon is. 't Is niet de schoonmoeder die een stoornis heeft. Ik vind het wel gezellig, weer een schoonmoeder by proxy draadje. Ik heb het gemist. Ehm, wordt het niet es tijd voor een nieuw HIB-draadje? Toen een mij volslagen onbekend buurkind met Pasen ontspannen de achtertuin in liep om te vragen of wij haar fiets konden repareren, moest ik aan het verschijnsel HIB denken. Ik ben benieuwd!
Moraz
07-04-2010 om 14:30
Patroon
Dit geval loopt al een aantal jaren. Schoonma van Ienie heeft de ene keer teveel aandacht voor kind en de andere keer juist te weinig. Met Sint wel of niet naar schoonma, schoonma komt wel of niet op school, wat schoonma ook doet, alles is niet goed want ze doet niet zoals Ienie het wil. Alles wordt uit de kast gehaald om te laten zien dat schoonma niet helemaal spoort, zelfs vorovallen uit de tijd dat Ienie nog niet in de picture was of uit de begintijd verkering. Ienie oppert dat het wel eens autisme kan zijn maar ipv dat zij daar naar handelt en begrip toont, nee, schoonma blijft het niet goed doen. Dat wordt Ienie keer op keer hier op heel veel verschillende manieren verteld. Ienie krijgt ook te horen dat zij eens naar zichzelf moet kijken en hoe zij reageert. En ook krijgt ze te horen dat je een ander niet kunt veranderen, alleen jezelf kun je veranderen.
Hier blijft het draadje dan meestal steken, Ienie laat niets meer van zich horen tot de volgende "misstap" van schoonma.
Misschien wat gechargeerd, maar zo werkt het vaak wel.
Rafelkap
07-04-2010 om 18:58
Diagnose
Zullen wij dan maar een diagnose stellen voor Inie?
Ik denk zelf meer aan een burn-out/depressie, die hoek
Rafelkap
07-04-2010 om 18:59
ik schrijf de naam verkeerd (moet zijn: ienie), ben vandaag een beetje dylektisch, sorry
ienie
07-04-2010 om 19:44
Christientje
Je hebt gelijk. Dit is ook precies de manier waarop ik nu omga met schoonmoeder. Ik probeer haar niet (meer) te veranderen en heb ook geen enkele verwachting meer. Ik zal ook niet mijn best meer doen om schoonmoeder overal bij proberen te betrekken. Wil ze niet, prima. Wil ze wel, ook prima. Ik probeer wel samen met man duidelijke grenzen te trekken en anders ons eigen plan door te zetten. Dat van die foto's hebben meerderen dus in min of meerdere mate last van. Ik hoop op de dag dat mijn dochter er ook genoeg van krijgt en schoonmoeder een tik verkoopt waneer zij tegen haar zin vastgehouden wordt.....jammer voor oma dan. 100000 keer zeggen heeft toch geen enkel effect.
Net zoals haar eigen katten haar aanpakken omdat schoonmoeder maar blijft doorgaan met de grenzen op te zoeken. Schoonmoeder heeft dus ook flinke halen en beten gehad van haar eigen katten omdat ze maar bleef doorgaan met wat ik zie als 'pesten'. Dieren zijn wat dat betreft veel duidelijker