Seksverslaving echtgenoot, hoe nu verder?
Hallo,
Mijn leven ligt de afgelopen maanden behoorlijk op zijn kop. Ik ben er drie maanden geleden achtergekomen dat mijn vreemdgegaan is. De vrouw waar dat mee gebeurd is, is zo'n twintig jaar jonger dan ik. Ik heb haar opgezocht nadat er een boze man bij me voor de deur stond die eiste dat mijn man zou stoppen met het domineren van deze dame.
Zij vertelde me dat ze inderdaad een sexuele relatie onderhield met mijn man en dat ze bang voor hem was.
Ik wilde het in eerste instantie niet geloven. Mijn man had tot op dat moment erectieproblemen en wij hadden al bijna een jaar niet gevreeën. Maar goed, ik hem ermee geconfronteerd en hij beaamde het verhaal. Hij stortte redelijk in op dat moment en vertelde dat hij een groot probleem had, hij houdt van mij,maar kan zijn sexuele drang niet onder controle houden. Wat de jongedame betreft, ik weet niet wat ik moet geloven. Mijn man zegt dat het een spel was, van ruige seks en dat ze het 9-12 keer gedaan hebben. En dat ze dit zelf ook zo wilde, dat ze heftige appjes naar hem stuurde, maar die zijn uiteraard allemaal gewist. Ik heb overigens wel mijn vraagtekens bij het verhaal van deze dame, zij onderhield op het moment dat zij het met mijn man deed, nog twee relaties. Ook wilde zij op dat moment een relatie met een vierde man, degene die aan mijn deur stond. Deze info heb ik niet van mijn man.
Ik heb hem er toen uitgeschopt. Ik was woest! Naast het vreemdgaan was ik ontzettend teleurgesteld dat hij niet bij mij was gekomen met zijn sexuele drang. Ik houd van sex, ik hou van de intimiteit en sta voor veel open. Ook het grote bedrog is ontzettend hard aangekomen. Ik vertrouwde hem blind.
Maar na twee weken van woede en verdriet, tot de conclusie gekomen dat ik van hem hou. Hij is een fantastische vader en eigenlijk altijd een geweldige echtgenoot geweest. Hij is eigenlijk mijn beste vriend. Hij was ondertussen naar de huisarts gegaan en heeft zijn verhaal gedaan. De huisarts stelde dat hij een seksverslaving heeft en heeft geregeld, dat hij in therapie kon. En dat zijn we nu, in therapie. Langzaam gaat het wat beter. Maar het beangstigt me dat hij zo'n donkere kant heeft. Er zijn momenten geweest dat ik weer achter leugens ben gekomen en het maakt mij ontzettend onzeker. Hij heeft zijn sporen munitieus uitgewist, dus er valt niets te verifiëren.
Nu heb ik bij mijn man aangegeven dat ik nog een keer met haar wil praten. Daar schrok hij erg van en werd boos. Hij wilde geen contact meer met haar, hij wil graag alles afsluiten en daarbij liegt zij ook de boel bij elkaar, was zijn argumentatie.
Zij wilde in eerste instantie ook geen contact met mij, dus toen heb ik het laten rusten. Maar ik heb het onlangs weer geprobeerd en dit keer heb ik een afspraak. Er is een goede vriendin bij, die zij ook vertrouwt.
Ik heb de afspraak gemaakt omdat ik me er zelf een beeld van wil vormen. Ik ben me er erg van bewust dat ik nare dingen te horen kan krijgen over een duistere kant van mijn man, die ik niet ken. Maar ik moet het weten, ik moet weten waar ik mee verder ga. Ben ik gek?
Gr. Lona
Blijkbaar heeft je man een SM fetish en dan wel zodanig dat hij hem van gewone sex met iemand die hij respecteert niet meer omhoog kan krijgen. Da's wel een probleem ja, ik neem aan dat je liefde voor seks niet zover gaat dat je hem daarin wilt volgen?
Nu, daar hebben we het wel over gehad, en ook daar sta ik voor open. Maar hij zegt dat het niet sm gerelateerd is.
Lona
Als hij zijn seksuele verlangens niet met je wil delen hebben jullie inderdaad een groot probleem. Ik zou een relatietherapeut inschakelen.
ik betwijfel ernstig
Of het zinvol is om met de dame te gaan praten.
Voorop staat dat jouw man een probleem heeft en dat geeft hij ook toe en hij wil er aan werken. Dat is een belangrijk uitgangspunt. Nu te gaan praten met de vrouw en haar vriendin is een lichte vorm van verraad naar je man(even afgezien van het bedrog wat hij naar jouw gepleegd heeft hoor) en is voor jullie vertrouwensband en relatie niet goed. Daarnaast is het de vraag of de details die zij te vertellen heeft veel ter zake doen, of wel voor jou iets veranderen aan de situatie. Voegt het iets toe aan hoe je verder gaat? Kunnen bepaalde dingen die je te horen kan krijgen een beslissing van jouw kant forceren om toch met hem te stoppen?
Daarnaast moet je bedenken dat als je details te horen krijgt welke een doorslaggevende invloed kunnen hebben op je omgang met je man, je er zeker van kan zijn zijn dat waarheid of niet, jouw man het anders zal zien en belichten naar jou toe.
En een ander dingetje: Kan het zijn dat -als hij deze veel jongere dame op welke manier dan ook tot sex gedwongen of gemanipuleerd heeft- jij tot de conclusie komt dat hij met de kinderen ook eigenlijk niet te vertrouwen is?
Denk hier goed over na voor je stappen maakt. Ik heb trouwens wel respect voor je hoe je met de situatie omgaat.
Waar is hij bang voor?
Waarom schrikt hij als je van dat plan vertelt? Dat zou mij juist triggeren het wel te gaan doen.
Nog wat dingetjes: waarom moest jij mee naar therapie? Hij was toch verslaafd? Gaat hij naar een goed nazorg? Net als voor alcoholverslaving AA is, zijn er hele goede groepen voor voormalig seks verslaafden. Google op SLAA. Absoluut paramount daar naar toe te gaan, hoor ik van een vriend van mij die nu een paar jaar droog staat. Anders glijdt het zo af. Er zijn zoveel triggers (internet, porno etc). Het is echt een lasigte verslaving. Hoe is het nu met jullie qua intimiteit? Een kenmerk van seksverslaving is vaak dat 'gewone' intimiteit vermeden wordt: men is zo gedesensualiseerd dat dat niet meer opwindt en bovendien is het echte contact met iemand van wie je houdt juist bedreigend. Maar als hij weer open kan staan voor jou en sensualiteit en echte intimiteit, is er veel gewonnen.
Sterkte, het is iets heel naars voor de partners en zeker veel groter dan 'oh hij heeft een fetish'. Het is complexe problematiek.
Marileen
Ik weet niet of seksverslaving het juiste label is.
dat schrijft ze toch Ad?
En de arts zegt het, en ze zijn er voor in therapie. Ga je dat nu allemaal opzij schuiven?
Achterliggende reden?
Wat een ontzettend moeilijke situatie.
Ik denk dat je even stil moet staan waarom je met haar dat gesprek wilt. Wil je precies weten wat er wel en niet gebeurd is, wat waar is en wat niet. Bijvoorbeeld omdat je vindt dat jij daar recht op hebt of omdat je had gehoopt dat hij nu wel eerlijk naar jou zou zijn of omdat je denkt dat alleen door het weten van alle feiten, het vertrouwen terug kan komen. Of wil je hem daarmee stiekem straffen (wat ik mij kan voorstellen) door die zaken voor zijn voeten te werpen. Of zoek je naar een ontkenning of bevestiging van al jouw gedachtes? Of gaat het erom of je wil weten of hij wel van jou houdt (of hield)?
Wat de achterliggende motivatie?
Je hebt misschien wel recht op de waarheid maar wat schiet je ermee op? ik snap het wel, ik zou dat ook hebben. Maar de vraag is of het niet heel veel oprakelt waar je vervolgens juist veel verdriet van hebt en veel boosheid en agressie mee op de hals haalt. Het is ook maar vraag is of zij feiten kan produceren die hij vervolgens wel zal moeten beamen. Het is natuurlijk háár waarheid, al dan niet gekleurd oa doordat zij tegenover jou zit.
Wat is de waarde van het gesprek voor nu, voor later?
Uiteindelijk zal je zien dat je op het zelfde punt staat als nu in het vertrouwen naar jouw man. Alleen met heel veel storende kennis die door je hoofd blijft spoken. Eigenlijk heb hebt geen feiten nodig, je gevoel is genoeg. Óók zonder feiten en met allerlei ontkenningen van zijn kant: jouw gevoel is jouw leidraad. Jouw gevoel heeft geen examen nodig, hoef je geen verantwoording voor af te geven, hoef je niet met argumenten te staven. Dat hoeft niet het einde te zijn van jullie relatie. Wie weet kan hij dat terug verdienen door zijn best daarvoor te doen, met de juiste begeleiding. En jij zal op een ander vlak je best moeten doen: vergeven. Dat is al moeilijk genoeg. Vertrouwen, groeit of sterft af, dat is niet rationeel te sturen.
Ben je niet heel hard aan het werk op zijn vlak, werk dat hij juist moet doen? Hij moet werken aan het verdienen van jouw vertrouwen. Maar jij bent daarin nu van alles aan het uitzoeken. Heb je haast? Het lijkt mij wat vroeg in het proces. Jij kan het niet voor hem doen en hij kan dat niet nu, denk ik. Daar gaat wat tijd en de juiste begeleiding overheen. Het zal ook wel duren voor dat het bij jou terug groeit, als dat al kan. Wanneer en hoe? Dat is voor iedereen anders. Daarin is geen maat aan te geven. jij bent zelf de maat.
Je hebt al genoeg verdriet, zou je je niet beschermen tegen nog meer door het gesprek met haar (in elk geval voorlopig) af te zeggen?
Marileen
Heb ik weer iets verkeerds gezegd?
Als ze in therapie zijn is dat al mooi.
Geen vertrouwen
Als haar man niet wilt zeggen wat het wel is, en hij gelogen heeft over ' van alles', kan je ook niet weten of hij de arts wel de waarheid heeft verteld en of de conclusie klopt.
De jongedame is bang voor hem, je kan ook niet weten of zij jou de waarheid vertelt waarneer je haar ontmoet.
De man aan de deur kan, uit boosheid om de dominante houding van je man naar de jongedame, jou ook leugens hebben verteld.
Je zal een keus moen maken. Je wilt verder met je man, geef aan dat hiervoor openheid voor jou belangrijk is, zodat je zelf kan beoordelen of je hiermee kan leven. Als hij je niet vertelt wat er speelt, kan je blijven gissen en onterecht zelf gaan invullen. Die onwetendheid kan het herstel in de weg staan.
Nou Ad
Als je ontkent wat stelster zelf, de huisarts en de therapeut zegt... wat denk je zelf?
Ava
Heel goed verwoord
Samenvatting
Oké,
@ tante sidonia, ik vertrouw hem met onze zoon. Alle sexuele acties zijn altijd met volwassen vrouwen geweest, dat is ook deze dame, ze is 26. Ik voel het zelf ook als licht verraad. Dat is het dilemma waar ik mee worstel. Ik ben niet goed in het bewaren van geheimen en dat ik dit doe, lig ik wakker van. Ik doe dit omdat ik inzicht wil krijgen in zijn duistere kant. En ik wil ook graag weten waarom ze dit op deze wijze naar buiten heeft gebracht. Wat ik ook te horen krijg, ik hou van hem, hij is al die jaren een goede man, mijn beste vriend en een geweldige vader geweest. Maar hij wil maar matig praten over het hele gebeuren en ik heb zeer zeker het gevoel dat hij dingen niet vertelt. Ook wil ik verder met hem, maar ik wil graag weten waar ik mee te merken heb.
@ marileen, we zitten absoluut op de juiste plek met therapie. Het is een complex probleem, niet alleen de verslaving wordt behandeld, maar ook de trauma's uit zijn jeugd, de erectieproblemen etc. Ik word erbij betrokken omdat het zo' n impact heeft, het nu een probleem van ons tweeën geworden is.
@ ava, ik wil wel graag de details weten, het lijkt me dat het niet erger kan zijn dan wat mijn fantasie er mee doet. Ik ben me er zeer van bewust dat het haar waarheid is en ook dat zij een gekleurde versie heeft. Daarbij is het vertrouwen in mijn man al ernstig geschaadt. Het probleem hierbij is juist dat ik niet op mijn gevoel af kan gaan. Want ik heb het volledig gemist, nooit iets gemerkt en nooit iets gezien. Alles is gewist. Ik wil graag met hem door, maar ik wil graag weten waar ik aan toe ben, wat is de omvang van het bedrog, wat is het wat hij me niet helemaal vertelt?
En ik ben inderdaad wat verscheurd, doe ik het juiste? Ik heb sowieso al tegen hem verteld dat ik uiteindelijk wel een keer met haar wil praten. Daar wordt hij heel onrustig van en dat geeft me het gevoel dat er meer is wat ik nog niet weet. Ik vertel hem niet dat ik een gesprek al heb gepland, omdat ik hem niet onrustig wil maken, ik wil zelf horen wat de schade is, er zelf mijn mening erover vormen en hoop het stuk van het vreemdgaan te kunnen afsluiten, zodat we ons kunnen richten op de behandeling. Maar of ik het goed doe, dat weet ik niet, nee....
Marileen
Ik zie als het probleem dat hij zijn seksleven los van zijn levenspartner beleeft. Je kunt best gezellig samen seksverslaafd zijn.
Maar dat zei je niet.
Ik weet niet of je op de hoogte bent van de ondermijnende kracht en destructiviteit van een seksverslaving. Als je het zo zegt heb je daar of geen idee van of je zit er zo diep in dat je het ten enen male zult ontkennen. Gezellig samen veel seks hebben is echt wat anders dan een seksverslaving hebben. Ook samen
Marileen
Misschien, Marileen. Of het is zo'n label dat maar overal op wordt geplakt omdat het mensen wel uitkomt. Tien jaar geleden was niemand seksverslaafd en nu ineens iedereen.
De feiten zols ik die lees zijn: Hij heeft al een tijd geen seks met zijn vrouw. Hij heeft een SM achtige dominerende relatie gehad met een andere vrouw. Ik lees daar vooral in dat hij een andere kant op is gegaan met zijn verlangens dan binnen zijn relatie. Ik weet niet of dat dan een typische seksverslaving is.
Ik weet ook niet of het zinvol is om iedereen die een grote behoefte heeft aan bepaalde soorten seks voor seksverslaafd uit te maken.
Maar je weet, ik ben eigenwijs.
Sm relatie?
En dan als onderdanige bang zijn? Dan klopt er ergens iets niet lijkt mij zo.
Bevestigd de therapeut de verslaving (aangezien de huisarts die conclusie heeft getrokken?) Of zijn jullie in relatie therapie?
Jeetje tante Sidonia
Waarom suggereer je dat ts haar man wellicht niet meer met de kinderen zou kunnen vertrouwen? Ze zegt nergens dat de jonge vrouw niet op z'n minst volwassen is. Ik zou zoiets dus ook niet gaan verzinnen als mogelijk gevolg.
Aagje
Hombre
Of je weet alles over seksverslaving en je zet er je vraagtekens bij óf je weet er niets van, neemt aan dat het zo is omdat het oordeel geveld is door deskundigen, deskundiger dan jij, & zoekt de definitie daarvan op.
Die twee combineren in 1 reactie, is een beetje vreemd.
Dus daarom, speciaal voor jou: http://lmgtfy.com/?q=Seksverslaving
Aan wat Ava zegt
heb ik niets toe te voegen.
Seksverslaving
Fijn dat jullie het zo eens zijn. Maar ik sta ook niet alleen. Mijn vriendin is namelijk psycholoog en therapeut (yep, zo iemand die jullie een deskundige noemen). Voor de gelegenheid (ik maak daar geen gewoonte van) heb ik de casus eens aan haar voorgelegd.
Haar reactie (gratis en voor niks en gebaseerd op dezelfde summiere informatie die wij hebben):
- De beschrijving bevat te weinig informatie om te kunnen concluderen dat er sprake is van een seksverslaving. Er wordt bijvoorbeeld niet duidelijk hoeveel seks de man heeft.
- Ze kent een op het oog vergelijkbaar geval waarbij ze de man in behandeling had. De man had SM neigingen vanaf zijn vroegste jeugd, maar wilde zijn vrouw daartegen beschermen. Daarom verstopte hij dat voor haar en haalde zijn gerief buiten de deur. Van seks met zijn vrouw was geen sprake meer omdat het hem gewoon niet opwond.
Ik zie in haar reactie een bevestiging van mijn terughoudendheid. Dat sekverslavingslabel wordt te snel ingezet en verklaart zogenaamd alles. Het komt alle partijen wel goed uit, want een verslaving daar kun je niks aan doen. Maar het is de vraag of het in dit geval een zinvolle (en terechte) diagnose is.
ja hoor Ad
je hebt gelijk. altijd. Behalve dan op het feit dat jij niet weet (en je vriendin dus ook niet) wat er aan de huisarts en de therapeut is verteld.
Heel toevallig ken ik ook een therapeut van nabij en die geeft aan dat zelfs in het verhaal wat jij van je vriendin hebt sprake kan zijn van seksverslaving. Niet ongebruikelijk ook in SM-kringen volgens hem.
Maar zullen we het gewoon houden bij wat stelster vertelt: huisarts en therapeut zeggen seksverslaving.
Marileen
Ik zeg: Ik weet niet of dat dan een typische seksverslaving is.
Best mogelijk dus, maar wat schiet je op met die constatering?
Heb ik gelijk als ik twijfel?
Twijfel en een kritische houding zijn altijd verstandig.
PS: heb je nou speciaal die therapeut daarvoor gebeld? hihi 
Nee Ad
De therapeut woont bij mij in huis (zoon). Ja. Je schiet heel veel op met een constatering als 'seksverslaving'. Daar is op te behandelen en heeft een hele specifieke dynamiek, ook qua partner. (Overigens als meer dan twintig jaar bekend in Amerika. Deze man schrijft er al 25 jaar over http://sexaddict.com/) Maar een specifieke verslavingsproblematiek dus. Heel anders dan mensen die van gezellig veel vrijen houden of (alleen maar) een fetish hebben.
Maarruh: deelt jouw therapeutvriendin dan de mening dat er een gezamenlijke gezellige seksverslaving kan bestaan? Dat er geen verschil is tussen leuk veel vrijen en de toxiciteit van een gezamenlijke seksverslaving? Dat vind ik eng en zelfs onprofessioneel.
Marileen
"Maarruh: deelt jouw therapeutvriendin dan de mening dat er een gezamenlijke gezellige seksverslaving kan bestaan? Dat er geen verschil is tussen leuk veel vrijen en de toxiciteit van een gezamenlijke seksverslaving? Dat vind ik eng en zelfs onprofessioneel."
Ik ga dat niet aan haar voorleggen, ik vind het zo wel welletjes. Als je mijn vriendin gaat beledigen op grond van je eigen ietwat obsessief klinkende kennis en die van je zoon kan je van mij het dak op. Let wel, zowel ik als zij zeggen dat er best sprake kan zijn van seksverslaving maar dat dat in dit geval niet zomaar uit de feiten kan worden afgeleid.
Maar, denk eens na. Als je iedere dag met z'n tweeen een fles whiskey opdrinkt ben je samen verslaafd. Als je obsessief sex hebt met z'n tweeen en/of anderen is dat dan ineens geen seksverslaving? Je kunt het woord verslaving niet zomaar aan het woord seks koppelen en doen of het ineens iets heel anders betekent.
Heb je soms zelf ervaring met seksverslaving dat je er zo verbeten over tekeer gaat?
je laat je zelf kennen Ad
Door geen inhoudelijke reactie meer (te kunnen) geven. (Want je hoeft haar niks voor te leggen, je weet best wat ze vindt, maar goed je wilt blijkbaar geen open kaart spelen)
Of we vinden gewoon hetzelfde: ja als je iedere dag obsessief seks hebt is dat een gezamelijke seksverslaving, met alle toxische implicaties van dien. Dat zeg ik toch ook?
En daarnaast bestaan er mensen die iedere dag gezellige seks hebben maar die niet seksverslaafd zijn.
Waarom ga je toch zo passief agressief tekeer als je een tegenwerping krijgt? Blijf gewoon inhoudelijk. (en toegegeven: zeggen iets eng te vinden is niet inhoudelijk, maar ik vind het ook pas eng als zij dat onderscheid niet zou maken). Het doet je argumentatiekracht geen goed.
Net als ik nu zou gaan zeggen "ja he Ad, jij bent zeker zelf in de ontkenning over seksverslaving"? Lijkt me een gebrek aan argumenten. Dus nee, dat zeg ik niet.
Marileen
Laten we eens terugspoelen, ik schrijf 1 onschuldig zinnetje:
"Ik weet niet of seksverslaving het juiste label is."
Vervolgens krijg ik een golf van boze reacties over me heen culminerend in een belediging van mijn vriendin. Vind je dat nou echt normaal? Je kan het ook voor kennisgeving aannemen dat ik dat niet weet. Je kunt het ook gewoon met me oneens zijn. Vanwaar die enorme agressie?
Waar komen al die lange tenen vandaan? Waarom als ik iets zeg, zelfs als ik gewoon mijn twijfel uitspreek, moet dat zo heftig bestreden worden?
Goed dat je je inhield, ik kan de beschuldiging makkelijk weerleggen. Ik heb namelijk geen problemen met intimiteit, dus volgens jouw definitie kan ik niet seksverslaafd zijn. Ik hou me ook wel eens in, maar ik ga je niet vertellen waarover want dat is natuurlijk gewoon een passief agressief trucje om het lekker toch te zeggen. Kinderachtig.
denk aan mijn filosofie!!
Hombre
Ik ben bang dat je de vraag van TS niet hebt begrepen.
Zij vraagt aandacht voor de situatie tussen haar en haar man. En ze vraagt niet of jij, of iemand anders hier, een diagnose wil stellen of wil controleren of die diagnose die zij noemt, wel klopt.
Wat mij verbaast is hoewel jij terecht opmerkt dat "De beschrijving bevat te weinig informatie om te kunnen concluderen dat er sprake is van een seksverslaving. Er wordt bijvoorbeeld niet duidelijk hoeveel seks de man heeft." vervolgens doorgaat met invullen, interpreteren, je mening vellen alsof je enige specialisatie op dat vlak icm ts hebt. Al dan niet gratis, al dan niet van jouw (t)huis-, tuin- keukenpsychologe met of zonder specialisatie seksverslaving (wat ook niet te controleren is).
Het gaat toch iets te ver dat TS voor ze iets mag schrijven, eerst langs jou moet zodat jij kan aftikken of een (al dan niet voorlopige werk) diagnose gesteld door een ander (iemand die wel allerlei details weet) van jou wel door de beugel mag.. dan wel volgens jouw vriendin.
Dadelijk moet ze eerst een diagnose online zetten voor jij jouw neus er niet meer in prikt om wel (beter) on topic te reageren.
Waar draait het om?
Ik heb ook twijfel bij de gestelde conclusie. Niet zo zeer om de deskundigheid van de arts of de therpeut in twijfel te trekken maar omdat Lona's man ook kan manipuleren. Hij manipuleert, niet alleen op het gebied van sex maar ook de manier waarop hij over de jonge dame praat en haar uitmaakt voor leugenaar. Lona was niet bij de gesprekken met de huisarts en weet zodoende ook niet waarop de arts zijn uitspraak baseert.
Draait het nu echt om de invulling van zijn wijze van sex beleven. Is het nog echt belangrijk of hij soft of ruige sex prefereert als Lona aangeeft tot zekere hoogte naar hem toe te kunnen komen? Zou er werkelijk iets haar zo doen schrikken, dat het alsnog over is? Lona komt heel ruimdenkend over en kijkt verder dan alleen de sex.
Hier draait het toch eerder om elkaar kunnen geloven en de vraag of de relatie een toekomst heeft. Of hij nu ze in therapie gaan, haar wel gaat vertellen wat in hem omgaat. Of Lona die onzekerheid niet te veel wordt.
Misschien moet ze even wachten met dat gesprek met de jonge dame. Eerst zien wat de therapie met hem doet.
Ze zullen er samen uit moeten komen.
