Relaties Relaties

Relaties

fardau

fardau

03-01-2009 om 19:29

Sms en mail lezen van je partner


Naar laatste reactie
Dit forum topic is gesloten, er kan niet meer gereageerd worden.
Fardau

Fardau

06-01-2009 om 11:53

Karin

Hey Karin,

even een reactie op jouw reactie.. Ik denk inderdaad dat het een heel groot verschil is dat er, toen jullie samen gingen wonen, geen email en sms was. Jullie zijn daar samen in gegroeid en dat werkt natuurlijk heel anders dan.
Ik heb een relatie van 2 jaar nu, we wonen nog niet samen. Binnenkort gaan we wel samenwonen en ik vroeg me voor mezelf gewoon af hoe ik er dan mee om zou gaan. Maar omdat we nu natuurlijk ook gescheiden mail hebben is dat wel een ander uitgangspunt.
Begrijp in ieder geval wel hoe het zo bij jou gegroeid is.

Groetjes

tonny

tonny

06-01-2009 om 12:02

Gestart zonder mail

27 jaar geleden, haha.

Wij hebben een gezinsmailadres (met onze beide namen als afzender; en/of) en daar arriveert zakelijke post én familiedingen. Toen we nog met het hele gezin waren, keken de kinderen daar zelden naar, die logden in op hun eigen pagina en hadden hun eigen mailadres - waar ik me ook niet mee bemoei(de) trouwens.
PC stond altijd op een centrale plek in huis, ze hadden geen eigen computers.

Daarnaast heb ik een prive-mail die mijn man niet leest en waarvan hij het wachtwoord niet weet. Ik zal eens vragen hoe vervelend hij dat precies vindt. Ik schat in dat hij allerlei gemail met vriendinnen een hoop gepraat over niks vindt, allemaal vrouwengedoe

Daarnaast heeft hij een zakelijk mailadres via zijn werk waarmee ik mij totaal niet bemoei, heb ook geen idee hoe ik daar 'in kom' - het gaat via kantoor maar hij kan het ook thuis raadplegen.

Allerlei gescheiden informatiestromen dus.

We hebben allebei een gsm en gebruiken die zelden of nooit van elkaar, ik lees alleen wel eens een berichtje van hem of eentje van mij voor aan hem, als dat interessant is. Maar ik kijk nooit ongevraagd op zijn telefoon of hij op die van mij.

Prima zo, ik zou niet anders willen.

tonny

Hier

Wij hebben een gezamenlijk emailadres en een gescheiden msn-adres. Van mijn oude emailadres en het spamemailadres kent hij ook het wachtwoord. Mijn man leest overigens de mail zelden (ja, dat bestaat echtnog ) En dat is dus ook gelijk de reden dat ik over het algemeen degene ben die de mailtjes leest, beantwoord (of hem tip, lees dit of dat), en ook de gewone post open maak (als het gaat om 'zakelijke' post, dus van instanties, werk e.d.). Privepost (kaartjes voor verjaardagen etc.) maak ik nooit open. Het is ook niet uit nieuwsgierigheid, maar omdat ik niet wil dat rekeningen of andere belangrijke brieven weken blijven liggen omdat hij te laks is om zijn post open te maken. Tot sinterklaas hadden we een mobiel, die had ik meestal mee, nu heeft hij een eigen (maar moet ie dus nog steeds activeren....). Zijn mobiel zou ik overigens niet zomaar pakken om berichtjes te gaan lezen.
En verder...bespreken we eigenlijk alles wel met elkaar. nIet alles tot in detail (bijv als het over pers. dingen van vriendinnen gaat), maar ik heb het er soms wel over en dat weten mijn vriendinnen ook. andersom gaat het net zo. Bevalt allemaal prima zo.

groetjes, Loek

Karin

Karin

06-01-2009 om 14:51

Bij scheiding

Wellicht zou ik het bij een nieuwe relatie anders indelen dan nu. Maar mijn man leest eigenlijk nooit de mail van ons gezamelijk en ook post maakt hij niet open, zelfs als het voor hem is! klinkt raar maar het bestaat nog. Wij hebben ook maar een rekening, en een voor beleggen. Maar ook dat staat op beide namen.

Dus als ik ooit ga scheiden en een nieuwe vriend tref, zal het in die tijds geest wellicht anders gaan.

Ik voel me er prima bij en mijn partner is zich ook totaal niet bewust dat we in elkaar "privacy water " zwemmen.

Tirza G.

Tirza G.

06-01-2009 om 15:54

Net zoals bij tonny

nog uit het pre-computer tijdperk. We hebben inderdaad een familie-adres voor de verjaardagsuitnodigingen en vakantie-adressen enzo. En daarnaast allemaal ons eigen prive-email-adres en werk-email-adres (school voor de kinderen dan natuurlijk).
Financieel is ook alles gescheiden, het enige moment dat die dingen bij elkaar komen is bij de belastingaangifte.

Tirza

Maylise

Maylise

06-01-2009 om 16:31

Karin/kinderen

Ik kan niet voor man spreken maar als één van de kinderen mij iets vertelt en vraagt het niet aan man te vertellen dan doe ik dat ook niet. Alleen bij hele serieuze dingen zou ik het wel doen maar dan alleen na dat met kind besproken te hebben en te hebben uitgelegd waarom dat niet tussen ons kan blijven. Door de jaren heen zijn er zeker dingen geweest die tussen mij en hun zijn gebleven.

Ik vind vertrouwen heel belangrijk en ik zie man en mij ook niet als een soort eenheid. Als je de een wil krijg je de ander er bij zeg maar. Voor mijn kinderen geldt hetzelfde als voor vrienden wat dat betreft. Als je mij iets vertelt dan blijft het ook bij mij en vertel je het niet automatisch aan hem. Soms vertellen vriendinnen best wel persoonlijke dingen (voorgenomen scheidingen, vreemdgaan, vroege zwangerschappen en weet ik veel) en ik kan me voorstellen dat ze het niet zouden waarderen als ik dat vervolgens uitgebreid ga bespreken met man. Andersom zou ik een vriendin die alles aan haar man doorvertelt ook nooit meer wat vertellen. En tuurlijk er zijn ook dingen die ik wel vertel maar alleen dingen die al openbaar zijn. Dus als vriendin eenmaal gaat scheiden en het is openbaar dan vertel ik het man ook.

Werk is misschien wat minder zwart/wit en het hangt ook van de situatie af maar ook daarbij geldt dat vertrouwelijke dingen niet verder komen dan mij. En in principe is bijna alles gewoon vertrouwelijk. Ik werk veel vanuit huis en heb alle werkdocumenten dan ook in een kast liggen die op slot zit. Dat is overigens niet vanwege man maar meer omdat onze oudere kinderen ook veel vrienden meebrengen en met zoveel mensen in huis vind ik het geen prettig idee als alles maar open ligt. Voor email geldt hetzelfde natuurlijk.

Maylise

Maylise

Maylise

06-01-2009 om 16:35

Ook pré email tijdperk

Ons huwelijk stamt ook uit het pré e-mail tijdperk. Ik ben zelf begonnen met internet ergens tegen het einde van de jaren 90. Weet het niet precies meer. Heb toen ook een email adres aangemaakt.
Man heeft het internetten pas later ontdekt en heeft toen dus een ander adres aangemaakt. Hij heeft zich vrij lang 'verzet'tegen deze nieuwe ontwikkeling.

Maylise

Aukje

Aukje

06-01-2009 om 18:08

Naam van de partner als afzender

Inderdaad leuk draadje hier.

Regelmatig krijg ik mailtjes van vriendinnen, waarbij als afzender de naam van de vriend/man verschijnt. Soms zelfs met een andere achternaam als die van de vriendin (als die haar meisjesnaam heeft gehouden). Daar krijg ik een vreemd gevoel bij (ik zie dan toch automatisch die partner voor me). Zelfs wel eens gehad dat ik voor een vergadering werd geantwoord door man/vriend als reactie op een mailtje aan 'haar' (iets van; Karin kan vanavond niet komen want ze moet sporten). Vond ik ook erg raar.

Man en ik zijn ook al lang bij elkaar (17 jaar). We hebben 1 gezamelijk email adres (maar dat gebruik ik vooral, leest hij eigenlijk nooit) en ieder 1 werk en 1 prive adres. Werk zien we nooit van elkaar en de prive adressen zou wel kunnen, maar doen we zelden (alleen als iemand iets op moet zoeken). Vind het prima zo. We delen heel veel, maar geven elkaar ook veel 'ruimte'.

Groet,
Aukje

Karin

Karin

06-01-2009 om 18:18

Maylise

"Andersom zou ik een vriendin die alles aan haar man doorvertelt ook nooit meer wat vertellen. En tuurlijk er zijn ook dingen die ik wel vertel maar alleen dingen die al openbaar zijn. Dus als vriendin eenmaal gaat scheiden en het is openbaar dan vertel ik het man ook."

Als een van mijn man beste vrienden ging scheiden en ik zou het pas horen als het openbaar was, zou ik dat zeker niet leuk vinden. zo van iedereen weet het, dan kan ik het ook wel aan mijn vrouw vertellen. Kijk alle dingen die wij delen blijven tussen ons, dus vertrouwelijk.Dus waarom zou je het dan niet met elkaar delen.

Vriendinnen komen trouwens vaak naar mij toe met problemen, ik vind het fijn om dit te relativeren met mijn man. Zie het als een soort geheim verbondje.

Tirza G.

Tirza G.

06-01-2009 om 23:59

Karin's verbondje

Karin, jouw geheime verbondje met je man stel je dus boven de vertrouwelijkheid van een vriendinnen-contact c.q. geheim.
Wéten je vriendinnen dit ook?

Tirza

Karin

Karin

07-01-2009 om 11:54

Geheimen

Ik vind dat het allemaal een beetje te ernstig word opgepakt. Ik voel me er haast schuldig over dat ik mijn hart lucht bij mijn man.
En het word nu zo zwart wit neer gelegd.
En het lijkt wel of ik de enigste ben die een gezamelijk email adres heb, de financieen samen doen en verhalen van mijn vriendinnen deel met mijn man.

Want het zijn vaak toch verhalen van vriendinnen en vrienden trouwens, ik ga meer met mannen om, dan met vrouwen. Ik heb 2 hele goede vriendinnen en 3 hele goede mannelijke vrienden en wat goede naaste familie.
En ja mijn vrienden weten hoe close ik ben met mijn man en dat ik met hem praat over hun problemen.
En als ze tegen mij zeggen, ik moet je nu iets vertellen en dat mag je tegen niemand zeggen, dan ben ik heel eerlijk en heb ik daar nog geen eens zin in.

Als ze het dan toch kwijt willen, dan lopen ze dus het risico dat mijn man het ook te horen krijgt. En dat weten zij dus ook, blijkbaar hebben mijn vrienden en vriendinnen daar minder moeite mee dan jullie.

En het is ook echt niet zo dat ik elk gesprek, serieus of niet in detail ga navertellen aan mijn man. Maar soms dus wel en dat is meer om het van me af te praten en te relativeren. Is dat zo raar?

peach

peach

07-01-2009 om 12:44

Karin

Ik bespreek ook wel dingen die vriendinnen met mij bespreken met mijn man. Dat weten de vriendinnen ook (gewoon, omdat dat wel eens in het gesprek te pas komt). Een vroege zwangerschap of scheiding bijvoorbeeld, het zou niet in me opkomen dat ik dat niet aan mijn man zou mogen vertellen (waarbij het inderdaad vanzelfsprekend is dat die daar niet verder over praat, maar daar heeft hij ook helemaal geen behoefte aan). Ik weet vrij zeker dat mijn vriendinnen dat ook niet van mij verwachten (ze zijn nooit geirriteerd of zelfs maar verbaasd geweest als ik ze bijvoorbeeld manliefs felicitaties over de zwangerschap doorgaf). Andere dingen houd ik wel voor me. Ik zou bijvoorbeeld het liefdesleven van vriendinnen (met wie ze seks hebben gehad en hoe dat was enzo) niet met manlief bespreken. En als ze van te voren zegt dat iets echt vertrouwelijk is, dan bespreek ik het ook echt met niemand.

Karin

Karin

07-01-2009 om 12:59

Gelukkig

nou peach, dat doet me wel goed, dacht echt dat ik raar was.

Er is ooit een vriendin geweest die mij hele verhalen heeft vertelt over haar verdrietig jeugd met abortus en veel leed erbij, ze heeft me echt op het hart gedrukt dit niet verder te vertellen en dat is ook nooit gebeurt. Ook omdat dit haar grote schade zou kunnen aanrichten.Niemand wist ervan, zelfs haar man niet. in dat soort gevallen hou ik wel mijn mond.

Later kreeg ik van haar steeds meer verhalen over vreemdgaan en alles er op en eraan. Ik heb haar toen duidelijk gemaakt dat ik daar helemaal geen zin in had. Ik hou er gewoon niet van dingen voor mij te houden richting mijn man, geeft me geen lekker gevoel. Er is gewoon een persoon op aarde waarmee ik alles wil en kan bespreken en dat is mijn man.
Vrouwen die allemaal geheimen hebben voor iedereen en alles, zie ik liever gaan dan komen.

En ook in het sexleven van mijn vriendinnen ben ik niet geinteresseerd. Wij hebben het daar wel eens over met een stel meiden, maar dan meer in zijn algemeenheid en zeker niet over de mail.

Ook gaan we ieder jaar met een stel meiden een weekend weg, daarin worden ook veel dingen besproken maar eigenlijk geen zaken die het daglicht niet kunnen verdragen.

Ik hoop dat ik nu voldoende duidelijk ben geweest. Karin

Limi

Limi

07-01-2009 om 15:14

Karin

"Vrouwen die allemaal geheimen hebben voor iedereen en alles, zie ik liever gaan dan komen."

Ik ben blij dat iemand dat zegt!

Ik zat me zo ontzettend te verbazen over de geheimen en het leed wat de vriendinnen van anderen allemaal in het geheim te vertellen hadden. Ik ben meer van de openheid dan van in het geheimen zwelgen en mysterieus belangrijk doen. Niet dat ik het zou doorvertellen, maar ik zou het verhaal niet aanmoedigen en er weinig reactie op geven, en dan houdt het snel op. Sowieso houd ik het een beetje af dat iemand haar problemen bij mij neerlegt om er zelf vanaf te zijn.

Enne, ook hier gaat mijn man boven andere mensen. Ik ben tenslotte met hem getrouwd en vrienden en vriendinnen zijn van tijdelijker aard. (Denk aan het verschil in kennissenkring vóór en na het eerste kind.) Dat wil niet zeggen dat ik hem in principe alles zomaar vertel, maar ik zou het geheim van een vriendin beslist niet belangrijker vinden. Aan de andere kant, het is nooit mysterieuzer dan "Niet verder vertellen nog, maar X is zwanger" en dat zeg ik dus gewoon tegen hem. Mensen die vreemdgaan en zo daar hoef ik geen verhalen van te horen.

Overigens hebben wij gescheiden emailadressen. Dat is geen privacy zaak, maar mijn man gebruikt zijn werkemail voor alles. We mailen allebei zoveel dat het niet handig zou zijn om samen te doen.

Mwoh

Er zijn meer geheimen dan zwanger zijn en vreemdgaan. Er zijn zaken die vrienden/vriendinnen mij verteld hebben die ik niet aan mijn man vertel. Hij weet dat, want ik weet ook niet alles wat zijn vrienden hem verteld hebben. Het hoeft niet meteen om laakbare/strafbare dingen te gaan, die geheimen...

Tirza G.

Tirza G.

07-01-2009 om 16:32

Mja

Laat ik het zo zeggen. Ik besteed per week een uur of 10 aan het praten met vriendinnen, life danwel telefonisch. Dat gaat van vreemdgaan tot aan puberperikelen, van koffieprijzen tot aan een nieuwe TV, van bedplassen tot aan dementerende schoonmoeders. Tirzaman krijgt een bloemlezing van ten hoogste een uur, tussen neus en lippen door. O ja, die gaat een andere TV kopen, die gaat met vakantie en dinges is zwanger.
Daarnaast besteed ik minstens evenveel tijd aan het beroepsmatig overleggen met anderen. Daarvan krijgt Tirzaman een samenvatting van een kwartier

Ik vertel heel veel níet, dat weet ik omdat ik zijn moeder elke dag spreek die mij altijd van alles vertelt over tante zus en zo, buurvrouw die en die enzovoort. Dat gaat ene-oor-in-andere-oor-uit. Bovendien vertelt ze veel dingen 5 keer Nee, dat vertel ik allemaal niet door waardoor er soms gekke situaties ontstaan (dingen die hij wél graag had willen weten). Maar goed, meestal gaat het goed.

Tirza

Maylise

Maylise

07-01-2009 om 16:35

Limi

Wat een vreemde gedachte dat een echtgenoot permanenter is dan vrienden gezien het percentage scheidingen. Ik heb vrienden die ik al veel en veel langer ken dan man. Zijn die niet permanenter dan man? Of even permanent in elk geval?

Maar ik snap werkelijk niet waarom iemand alles door wil vertellen aan zijn of haar echtgeno(o)t(e). Het gaat namelijk niet om jullie beiden of iets wat voor jullie beiden consequenties heeft maar om een derde persoon. Als die derde persoon iets met mij bespreekt wat geen enkele invloed heeft op man of ons huwelijk of wat dan ook waarom moet ik dat dan met hem bespreken? Zeker als ik weet dat het gevoelig ligt. Wat heeft man daar aan? Misschien kent hij betreffende vriendin nauwelijks, misschien kent hij haar heel goed juist maar dan nog.

Ik vind principieel dat man er niks mee te maken heeft als vriendin x mij vertelt dat ze bijvoorbeeld probeert zwanger te raken maar het niet lukt. Op geen enkele manier heeft hij daar wat mee te maken en als vriendin X liever niet heeft dat iedereen het weet wie ben ik dan om haar oordeel in twijfel te trekken?

Mijn man en ik zijn geen twee eenheid en je krijgt de ander er niet gratis bij. Wij zijn twee autonome personen.

Overigens Limi ik verbaas me erg over het feit dat je het niet fijn vind als vrienden hun problemen met je delen. Dat is toch lijkt me een belangrijk onderdeel van vriendschap, dat het verder gaat dan samen tenissen en koffie drinken bij wijze van spreken en dat je soms diepe serieuze gesprekken hebt over fundamentele zaken.

Maylise

Karin

Karin

07-01-2009 om 17:17

Maylise

Waarom trek jij het elke keer zo in het extreme.

Ik spreek even voor mezelf maar mijn echtegenoot is vele malen belangerijker en permanenter dan vrienden.

En het heeft helemaal geen consequenties voor die derde persoon, die merkt er werkelijk waar helemaal niks van.

Over die vriendinnen en probelemen delen kwam van mij af. Ik ben er echt soms helemaal klaar mee als ik een vriendin aan de lijn heeft met de zoveelste probelemen. En wat ik al zei, vriendinnen die bij mij komen over, dit mag niemand weten probleemjes, zit ik niet op te wachten. Oja ik heb zat vriendinnen die niet zwanger kunnen worden, maar die zijn daar gewoon open over, en daar hou ik van.
Het zal dan wel veel aan de vriendenkring liggen en hoe je vriendinnen zijn en hoe ja daar mee omgaat.

Nogmaals ik snap niet dat je dit zo raar vind, man op 1, en de rest komt er achteraan gehuppeld .Mijn man en ik zijn denk ik wel een twee eenheid.

Limi

Limi

07-01-2009 om 17:23

Maylise

Ik vind het dan weer vreemd om een man als minder permanent te zien omdat er toevallig veel *andere* mensen scheiden. Maar goed, instellingen verschillen en bij mij is het zo: partner eerst, dan pas (de problemen van) anderen. Ik ga hem heus niet alles gelijk vertellen, maar het is voor mij principieel niet zo dat ik loyaler ben ten opzichte van een ander met een eventueel geheim dan ten opzichte van hem. Als er iemand naar me toe zou komen die zou zeggen "ik wil je iets vertellen, maar je mag het absoluut niet tegen je man vertellen," dan zou ik toch echt bedanken voor de eer. Ik wil toch wel de vrijheid behouden om, als het toevallig ter sprake komt, er iets over te zeggen.

"Overigens Limi ik verbaas me erg over het feit dat je het niet fijn vind als vrienden hun problemen met je delen. Dat is toch lijkt me een belangrijk onderdeel van vriendschap, dat het verder gaat dan samen tenissen en koffie drinken bij wijze van spreken en dat je soms diepe serieuze gesprekken hebt over fundamentele zaken."

Ja, maar ik ben niet zo vrouwelijk wat dat betreft. Je kunt het er over hebben of er een heel drama van maken. Ik ben meer van het even bespreken, oplossing, klaar. Ik moet er niet aan denken dat als ik één keertje heb geluisterd, ik iedere week op herhaling moet. En die mensen heb je. Iedere week hetzelfde zonder er iets aan te doen.

Karin

Karin

07-01-2009 om 17:37

Halve vent

Ik ben qua vriendschappen gewoon meer een halve vent. Daarom kan ik het waarschijnlijk ook zo goed vinden met mijn man

maar gewoon nuchter, is er een probleem dan oplossen en klaar.

En niet elke week zuren over schoonmama, dan zeg ik ook altijd, of je schiet haar neer, of je blijft er weg, of je stop zeuren.

Zo zal ik ook nooit gaan winkelen met een vriendin, ik ga liever alleen, kopen wat ik nodig heb en naar huis of via internet..

Maylise

Maylise

07-01-2009 om 18:07

Reactie

Elke week hetzelfde verhaal hoef ik ook niet te horen natuurlijk. Daar gaat het ook niet om. Ook niet of ik die verhalen wil horen. Dat is niet echt relevant. Voor mij gaat het erom dat als iemand mij iets vertelt (wie die persoon ook is) dat hij of zij er op mag vertrouwen dat die informatie niet verder gaat. Dat is voor mij een principieële kwestie.
De enige reden die ik kan bedenken om zo iets door te vertellen aan man is als man er ook echt wat mee te maken heeft en het op hem invloed heeft.
Naast het principe van vertrouwen is er nog een ander principe en dat is dat mijn man en ik twee aparte mensen zijn, individuen. Je kan met mij bevriend zijn zonder met man bevriend te zijn of andersom. Het is niet dat je dan twee voor de prijs van een krijgt.
Of vrienden of man of familie of wie dan ook permanenter is doet er niet toe. Al die mensen spelen een belangrijke rol in mijn leven en er is verder niet echt een vaste hierarchie. Zoals ik al aangaf ik heb vrienden die ik langer ken dan man. Die zijn heel belangrijk voor mij. Ik schuif ze niet opzij voor man ook niet als man dat zou willen. Het is niet dat ze persé belangrijker zijn maar dat ze ook belangrijk zijn. Ze horen ook bij mij al is het dan op een andere manier dan man en kinderen.

Maylise

Kiki

Kiki

07-01-2009 om 19:00

Weet je, het is zelfs nooit in mij opgekomen dat zoiets een prob

Ik vertel alles aan mijn man, echt alles.
Ik ga ervan uit dat ze zoiets weten.
Ik ben werkelijk heel verbaasd en ik ga het gelijk aan mijn vriendinnen vragen. Misschien hebben zij er ook nooit over nagedacht en gaan ze ervan uit dat ik het niet aan mijn man vertel.
Ik heb er werkelijk nooit bij stil gestaan

Als vriendinnen zeggen houd je dat nog even voor je, ga ik ervan uit dat ze niet mijn man bedoelen
Nou zou mijn man het er nooit over hebben met die vriendin of met iemand anders.

Maar jeetje, ik ben hier werkelijk even stil van. Ben ik nou zo blond om daar nooit over nagedacht te hebben?

Tinus_p

Tinus_p

07-01-2009 om 22:23

Kiki

Kiki:
"Als vriendinnen zeggen houd je dat nog even voor je, ga ik ervan uit dat ze niet mijn man bedoelen"
Als iemand serieus zegt dat je iets niet door moet vertellen, geldt dat ook voor je man. Vervang anders 'man' door 'moeder' of 'beste vriendin', en je ziet t resultaat.
Dat soort dingen kan een lastige situatie opleveren (als het iets is dat je man op een bepaalde manier ook aangaat), maar geheim is geheim.

Ellen Wouters

Ellen Wouters

08-01-2009 om 11:09

Kiki

Euhh, ja, dat vind ik wel een beetje blond. Of liever gezegd, onnadenkend.
JIJ beschouwt je man en jezelf misschien wel als zo'n twee-eenheid. Maar dat geldt voor je vriendinnen toch niet? Die zijn vriendin met jóu, en niet met je man. Zij hebben jouw man er gratis en ongevraagd bijgekregen en kunnen nooit meer iets met jou delen zonder dat hij het ook weet.

Ik heb niet zoveel hartsgeheimen die anderen niet mogen weten, maar de énkele keer dat ik aan iemand vraag bepaald nieuws even voor zich te houden, dan bedoel ik dat ook zo. En niet "hou het voor je behalve tegenover je man, je zuster, je moeder of je andere beste vriendin met wie je nou eenmaal álles deelt".

Groet, Ellen

Tirza G.

Tirza G.

08-01-2009 om 19:03

Precies

En ik maak ook nog onderscheid in wat ik Tirzaman vertel. Het merk en type van een nieuwe TV vindt hij bijvoorbeeld vele malen interessanter dan het feit dat er bijna geen schoenen te koop zijn voor een meisje met maat 43, ik noem maar een dwarsstraat, terwijl dat informatie van dezelfde vriendin kan zijn.
Ik denk dat hij stapeldol zou worden van alle info die ik binnenkrijg op een dag

Als Tirzaman graag over de gedetailleerde info van vriendin A of B wil beschikken, wordt-ie zélf maar vriend met d'r.

Tirza

Kiki

Kiki

08-01-2009 om 23:24

Altair, dat bedoelde ik natuurlijk niet

dat snap je zelf ook wel.

Ik bedoelde dus alleen dat ik dus belangrijke zaken over vriendinnen ook aan mijn man vertel. De kleur van de nieuwe fiets van hun zoontje zal ik niet overdragen en ook niet letterlijk het gesprek verhalen. Daar heb ik niet eens tijd voor

Ik heb een vriendin met de meest afgrijselijke partner op aarde en als ze over hem klaagt of dingen over hem zegt, vertel ik dat aan mijn man.

Zoals gezegd, nooit erbij stil gestaan dat dat niet zou kunnen.

Maar in ieder geval had ik weer een excuus om de telefoonrekening op te hogen De vraag gesteld, hypothetische situatie erbij ter verduidelijking en gelukkig waren de meeste het met me eens.
Conclusie is dat de meeste van mijn vriendinnen hetzelfde doen. Er was er een die het niet zo prettig zou vinden, daar ga ik in het vervolg rekening mee houden.

Overigens ben ik niet met mijn man een twee-eenheid hoor. Ook al zijn alle communicatiemiddelen open bij ons. We hebben aparte bankrekeningen en ook nog aparte levens naast ons huwelijk. Dit even ter verduidelijking.

Reageer op dit bericht

Dit forum topic is gesloten, er kan niet meer gereageerd worden.