Verder na ontrouw deel 5

Snelle reactie

Ff een snelle reactie. Niet leuk zo'n moeilijke dag miss. Knuffel voor jou .

Erg hoe ze jou man heeft bespeeld. Ik geloof ook zeker dat ze zichzelf nog gaat tegen komen.
Laatste Truus van mijn man heeft mij steeds zwart proberen te maken richting mijn man. Volgens mijn man is ze het afgelopen jaar minimaal 10 kg aangekomen en ze was al behoorlijk stevig. Ik denk dat ze niet heel happy is, ze heeft het er zelf naar gemaakt..

Puinhoop

Deze was voor jou bedoeld puinhoop Erg hoe ze jou man heeft gespeeld. Ik geloof ook zeker dat ze zichzelf nog gaat tegen komen.

Bobbie

Bij een seksverslaving speelt de aantrekkingskracht minder een rol. En hij deelde het met mij omdat ik vroeg hoe ze op hem overkwam. Dat ze lelijk is gaf mijn man een gevoel dat hij het onder controle zou kunnen houden. Ik denk dat het ook iets zegt over zijn zelfvertrouwen.

Grappig

Vind je dat echt heel geloofwaardig klinken?

Geloofwaardigheid

Ja want ze ziet er echt niet uit

Lelijk

Ja, mijn man vindt het ook puur zijn fout en begrijpt mijn nijd jegens haar niet. Natuurlijk ben ik ook boos over zijn actie, maar zo'n trut die hem inpalmt terwijl ze hem hoort over zijn huwelijk...als ik een man tegenover me zou hebben die zijn problemen met zijn vrouw aan me voorlegt, zou ik zeggen, als hij avances maakte: 'Joh, als je je relatie wilt laten klappen, moet je mij versieren, dat gaan we maar niet doen.' Als een man praat over die problemen, is het juist een teken dat hij er iets aan doen wil, dat het hem niet koud laat. En zij dreigt alles te verpesten door sex met hem te hebben.

Enfin, ik begrijp Nijntje wel een beetje. Mijn man had ook gezegd dat ze een fantastisch figuur had, maar toen ik eenmaal na al die tijd eindelijk foto's zag van haar, dacht ik: figuur, dat zal, maar mijn gezicht is leuker. Ik vind 'r niet bepaald mooier en dat doet me toch goed.

Wat bedoel je precies, Nijn, met 'hoe ze jou man heeft gespeeld', ik ken die uitdrukking niet? En Miss, wat is dat pijnpunt wat je bedoelt? Die uitspraak van wraak?
Ik herinner me ook in die mail van hem: 'Haar woord tegen het mijne' toen het ging om wie het initiatief had genomen. En ook dat zit me wel es dwars. Ik denk dat een man die dergelijke onzin vertelt, over broer/zus en apart slapen, een vrouw in bed lult en dat hij het dus was die voorstelde met haar mee naar huis te gaan. Maargoed, wie het ook was, hij stemde wel in.
En wat maakt het allemaal uit uiteindelijk ook. Het is gebeurd. We kunnen er gelukkig af en toe grapjes over maken, zowel hij als ik. Dat geeft wel aan dat de angel eruit is. En de pijn slijt. Ik huil nog wel eens, maar niet meer zo rauw als toen. Ik heb alle vertrouwen in het slagen van ons huwelijk.
Het is alleen jammer dat het wel altijd een smet blijft op onze relatie. Dat het vertrouwen nooit meer helemaal terugkomt. Daar treur ik over, want wat duurde het lang voordat dat er überhaupt was! En net dacht ik de twee jaar vóór die affaire dat het beter ging en dat dit!

Allemaal sterkte met de rottigheid. Mooi weer scheelt trouwens wel: dan kan ik fietsen, en zie ik alles sowieso minder somber in dat met dat grijze weer. Jullie niet?

Puinhoop

Ik bedoelde bespeeld iv gespeeld

Tja

Die verhalen hoorde ik hier ook. Ze was niets vergeleken bij jou. Ze lag er als een dooie bij. Etc etc. Huh hoezo? Toch deed je het erop!?

Dus ik begrijp bobbie en phryne reactie's wel. Als niet kenner in de verslaving van sex klinkt dit allemaal als gezever en mooi praterij.
Toch heb ik me laten vertellen bij de relatie therapie dat het daarbij wel degelijk zo werkt als Nijn zegt.
Dan maakt het niet uit, dik, dun, grof, slank, mooi, lelijk.

En daarom twijfel ik dan altijd of het wel een verslaving is bij mijn man. Het zijn waarvan ik ze gezien heb, vrouwen een maatje ik. Zelfde lengte haar, sommige zelfs zelfde model.
Dus ja 't is gewoon een vieze vreemdganger. Het ligt vaak op het puntje van mijn tong. Net als bij vele in mijn omgeving en jullie bobbie en phryne.
En of ik daar nog mee verder wil. Ik weet het nog steeds niet.

Dus in mijn situatie laat ik dat toch steeds in het midden of het dat wel is en geen goed praterij.
Maar net wat je zegt puinhoop. Het heeft mijn hart voor mijn leven gebroken. Mijn liefde voor hem is alleen nog maar minder geworden door de maanden heen. En of Dat nog groeit. Ik betwijfel het. Ik ga het over een paar weken wel weer aan. En weet dan steeds sneller wat ik ga voelen en ervaren.

Hij vermijd nu alle gelegenheden. Doet jou man dat ook nijn?
( festivals, werkfeestjes, stappen) voor langer termijn lijkt me dat geen doen. Maar heb al besloten als hij gaat ik zelf ook weg ga. Inpl van al die jaren thuis op de bank bij mn kleintje te zitten.
Ik zit momenteel weer in de enorme baal modus en doe alles om er maar niet aan te hoeven denken. En lukken zelfs de ademhalings oefeningen weer niet.
Ik heb er zn genoeg van, de invloed die het op mijn leven heeft. Bah. Ik ben weer zo boos deze dagen.

@ puinhoop, het pijnpunt bedoel ik mee dat je soort van identiteit zo aangetast is. Dat je dat zo voelt.
Tot tegenstelling tot mezelf heb ik daar nu helemaal geen last meer van. En denk Ik: hij krijgt nooit meer zn goei als mij.

En nog iets (Nijntje)

Hij zegt dat ze jou probeerde zwart te maken. Dat kan, sommige vrouwen doen tegenover andere vrouwen, ik vind dat heel laakbaar, heel fout. Maar twee dingen:
a. je weet het alleen van hem toch? Pas op dat je niet al zijn verhalen gelooft. Zeker niet als hij seksverslaafd is. Ken je het gezegde van de AA? "hoe kan je zien dat een verslaafde liegt? antwoord: hij doet zijn mond open"
b. pas op dat je zelf niet een vrouw wordt die andere vrouwen zwart maakt. Wat ze ook (vermoedelijk) gedaan hebben: je hoort maar een kant van het verhaal. En van iemand die daar belang bij heeft

Mari

Ik heb het niet van mijn man dat ze mij zwart maakt. Ik heb de affaire ontdekt doordat ik hun hele chat geschiedenis op zijn pc open zag staan. En daarin kon ik lezen hoe ze mij structureel zwart probeerde te maken en mijn man hier niet op in ging.

Nijntje

Tja dan gaat mijn verontwaardiging niet op en kan ik me jouw houding voorstellen. Sterkte

Erachter komen

Dat maakt het altijd erger, als je er zelf achter moet komen. Hij heeft het me zelf verteld tenminste.
Maar twijfelen doe ik wel. Dat ga ik in therapie ook opgooien: 'Haar woord tegen het mijne': als er maar één versie is, waarom zou zij dan een ander verhaal vertellen? En ben je dan toch nog een keer met haar naar bed geweest? hij zat die keer dat ik het vroeg, weer zo te draaien en weg te kijken en gaf maar geen antwoord: voor mij zette dat aan tot twijfel.
Is hij toch die vrijdag na zijn biecht nog bij haar geweest voor een afscheidswip? Ik was er toen immers nog niet, was naar een vriendin met de trein. Of toch die keer dat hij het droogneuken noemde?
Ja, dat is het gewoon: als hij al die tijd zo goed heeft kunnen liegen, waarom dan niet hierover?

Joh, wat verslaving betreft heb je gelijk hoor: het enige waar je op rekenen kunt met een junk is dat hij nooit de waarheid vertelt. Ik heb vroeger een relatie gehad met een junkie (wist ik niet). Een en al leugens.

Esther Perel zegt: ontrouw in dit tijdperk van internet is de dood door duizend messteken. Er is zoveel beschikbaar! Die eerste dag na zijn biecht had ik de neiging om zijn mobieltje na te kijken. Toen stond de hele Appgeschiedenis er nog op waarschijnlijk. Ik deed het niet en achteraf ben ik er blij om. Ik heb nu al meer details dan me lief zijn en de paar mails die ik heb gezien zijn al pijnlijk genoeg.
Overigens een tip: mannen blijken wel vaker ipv haar eiegnnaam de naam van een man te gebruiken om te appen met de dame. Dus als je zoekt, beperk je niet tot de vrouwen alleen

En dat is het

De aandacht, de flirt, het spel. De betovering, de verovering...

Hoe lief hij ook voor ons is als hij er is. Is het het nog waard?
En daar kan ik alleen antwoord op geven. Dat kan niemand voor me doen. Maar ik vind het potverdorie een hele kluif, nu ik heel mijn ziel en zaligheid met hem op heb gebouwd, dat te verbreken.
Hij weet overigens van mijn boosheid hoor. Wat Ik hier vertel weet hij. Ik draai nergens meer omheen.
Dus het draaien om jou toen puinhoop, ik weet het niet. Het stinkt wel... wat rottig is het toch, nog zo die twijfel. Maar ik denk dat het dan wel aan het licht komt hoor.
En ben idd blij dat je niet zoals nijn zoveel gelezen hebt. Het maakt je gek! Als je in gesprek gaat zou ik proberen rustig en kalm te blijven. Hoe kwaad ik ook ben en van binnen kook. Ik bereik er meer mee relaxt te blijven

Het woord junk. Bah. Aandachtsjunk. Tja dat zal hij de rest van zijn leven blijven. Maar helaas het draait niet meer om hem. Dat is ie kwijt.
De tijd gaat het uitwijzen.
Oh en overigens: mijn man vertelde het me zelfs dat hij vrouwen onder mannen namen had staan. Nog zn geheim. Om van zijn collega af te komen zat hij al naast haar een mannelijke vriend te appe en hartjes te sturen met een andere vrouwelijke naam erboven... auw... zo dat hij los kwam van haar ( minnares)
Walgelijk hoe hij hun ook steeds pijn deed.
Dus kan me de boosheid inbeelden op de truzen maar heb er heeeeeeel soms ook mee te doen. Als Ik daar weer aan denk.

Ring

Wat doen jullie eigenlijk met jullie trouwring?
Voor mij echt een symbool voor de liefde en trouwheid. Doet me zn pijn hem te zien in het doosje dus heb hem nu verder weg gelegd. Hij past aan een andere vinger maar heb hem al een jaar niet meer om gehad..

Ring

De eerste week heb ik hem af gehad, wel es op zijn bed gelegd als stille boodschap Ik draag 'm weer maar wij zijn ook aan het opklimmen, anders dan bij jullie. Ik vind het wel jammer dat hij er niet een heeft en hij heeft eens gezegd dat we misschien toch eens een ring moeten gaan zoeken, hij ook.
Maarja, het houdt niemand tegen: ook al wist zij dat hij getrouwd was, het hielp niet.

Ja, dat was en is wel een dingetje

Wij hebben hem op een avond samen plechtig afgedaan. Het is een nare herinnering, ook al was het moment op zich mooi en emotioneel en waren we weer even heel dicht bij elkaar. Voor man was het terugkijkend een van de vele momenten waarop hij iets deed wat hij vond dat moest (namelijk een stap in die scheiding zetten), terwijl dat eigenlijk erg tegen zijn gevoel in ging. Ik vond het vreselijk, maar man vond het een logische en (vooral voor hem denk ik) helpende stap in het proces.
Ze hebben maanden samen in een doosje in zijn nachtkastje gelegen.

Toen we toch weer samen verder gingen ben ik de mijne weer gaan dragen, hij de zijne niet. Hij heeft altijd een hekel gehad aan het gevoel van een ring om zijn vinger. Zit in de weg bij het pianospelen en hij is in de loop der jaren (flink) wat aangekomen waardoor het ding gewoon eigenlijk te strak zit. Dus geen ring meer. Ik vind dat gevoelsmatig lastig, maar ik heb er uiteindelijk wel mee leren leven dat die ring voor mij (veel) meer waarde heeft dan voor hem. En zoals Puinhoop zegt, het helpt uiteindelijk toch niet.

Maar ik herken dat het pijn doet als je hem ziet. Maar het doet vast ook pijn als je naar je vinger kijkt en daar geen ring ziet, alleen de ribbel die die ring veroorzaakt heeft. En het zou ook pijn doen als je die ring wel nog zou dragen, maar zelf weet dat waar die ring symbool voor staat bij jullie niet meer zo is. Dus volgens mij maakt het niet zoveel uit wat je doet. Die pijn is er toch wel.

Vertrouwen en wantrouwen

Los van dingen buiten het huwelijk is overspel toch wel het ergste wat een relatie treffen kan, denk ik.
Aanstaande dinsdag hebben we weer een gesprek bij de therapeute. Op die veilige plek, (als hij niet kan weglopen of het afkappen) ga ik vertellen over mijn vertrouwen wat nog steeds niet helemaal terug is, mijn twijfel of ik wel alles gehoord heb, zeker wat de laatste avond betreft en vragen hoe dit moet, als hij er helemaal klaar mee is, maar ik echt nog niet.
We hebben elkaar veel geschreven, omdat we beter mailen dan praten, ik in elk geval. En die brieven zijn me heel waardevol, ik lees ze nu allemaal terug om het even terug te halen, bij de therapeute.

Ach, die laatste keer....ik kan me anderzijds ook niet voorstellen dat hij toen hij zag hoeveel pijn het me al deed dat hij gezoend had met een ander, (wist toen nog niet meer), hij later nog is teruggegaan voor een afscheidswip. Hij haalde me 's avonds op van het station, toen ik van mijn vriendin weg kwam. Stel je voor, daarheen erna douchen, met de kinderen eten en dan mij ophalen. Nee, lijkt me ook niet. Maar omdat ze in die mals afspraken elkaar nog eens te zien wil ik het toch nog eens navragen, ook vanwege eerder genoemde wegkijkerigheid toen ik er later naar vroeg.
Dit draadje zakt een beetje weg, wel levens houden hoor! Wat vinden jullie ervan eigenlijk om een apart draadje te starten en daar een korte beschrijving te geven van wat er gebeurd is? Voor de nieuwkomers? Geen lang relaas, maar dat ook wij af en toe even kunnen kijken: hoe zat het ook weer bij die en die?

Allemaal een knuffel, liefs, Puinhoop

Knuffel terug

Puinhoop ik begrijp jou vragen, zou het jou echt helpen " de waarheid " precies te weten?
Stel hij zegt situatie a is gebeurd of b?
Zolang hij bij zijn eerste versie blijft en niet veranderd blijf je je dat toch afvragen, lijkt mij hoor.

Dit is absoluut niet aanvallend bedoeld hè puinhoop. Ik denk echt dat je het gewoon nog steeds niet verwerkt hebt en je daarom dat wil weten, maar het niet echt gaat helpen.
Hier gingen die discussies, ook over en weer. Over bijv een blaasonsteking die ik had. Was het door hem of was het door mijn weerstand? Of was het een soa? En zo gaat de ratel in je hoofd aan de gang. Snap je hem?

Als Ik bij mezelf kijk is hij gestopt met nummer 4 uit zichzelf. Maar zij nam daarna contact met mij op. Omdat ik haar uit een heel ver verleden "ken"
Dus of hij herkende haar, of het klopt wat hij zegt. "Ik wist dat ik verkeerd bezig was en was er daarom al mee gestopt"
En voor mij maakt het nu echt niets uit. Als hij bij versie a of b blijft.
Het is gebeurd en ik neem alle versies met een korreltje zout. En soms met een zak zout.
Anders kan ik gewoon niet door met mijn leven.
Heb gister ook weer mijn hulp gemaild, merk dat ik er toch nog lang niet ben, ze zit aan edmr te denken. Ik overweeg het, wat vinden jullie?
Nijn heb jij daar ervaring mee of drama? Of Nog tips die helpend kunnen zijn om nog eens een training te doen. Zo ie zo iets waarmee ik nog beter mijn grenzen blijf bewaken.

En straks als hij thuis komt, weer intiem zijn. Ik word er gewoon bang van. Moet ik hem om een soa test gaan vragen? Weet Ik veel wat hij nu weer uit gespookt heeft. En dat is dus weer de volgende fase, hoe ga ik daar mee om. Doe ik het niet, gaat hij op een ander. Veranderd hij écht en doe ik het wel... is er een stemmetje zegt: miss waarom was je steeds ziek?

Hoe ervaar jij dat dan nijn?

Een nieuw draadje lijkt me een goed idee. De rest ook?

'Dé Waarheid'

Ach, die bestaat toch niet. Het is allemaal al lang geleden, en je geheugen is een raar ding. Wat er toen gebeurd is wordt nu toch gekleurd (ook voor je partner) door het nu en hoe je nu in het leven staat. Dus ik probeer dat soort vragen, als die bij mij opkomen, zoveel mogelijk weg te duwen, en te focussen op hoe het nu is. En dat is best goed.

Van de week wel weer even een moeilijk momentje. Op de radio was het liedje 'Toothbrush'. Man vertelde dat dát voor hem het keerpunt was. Toen truus voor hem een tandenborstel had gekocht. Dat voelde zó niet goed, dat hij besloot toch voor ons/mij te gaan. Heeft ze me toch onbewust een dienst bewezen . Ik vond het moeilijk om te horen dat hij er zo vaak bleef overnachten dat een tandenborstel daar logisch was. Ik wist toen nog van niks. Was aan het overleven, probeerde me staande te houden in het geweld van een scheiding die ik niet wilde, een ontslag en een kind dat keihard onderuit ging. Dus toen man dat verhaal vertelde was ik wel in 1 klap terug in die tijd, en dus ook direct emotioneel. Maar tegelijk ben ik dan ontzettend blij met het feit dat we het toch maar mooi samen gered hebben en dat het goed gaat.

Op dit moment zit mijn zus in een zelfde soort situatie, met een man die (voor haar) plotseling 'voor zichzelf kiest' en zich keihard tegen haar afzet. Ze kan geen goed doen, en naar de kinderen wordt nauwelijks omgekeken. Ik vind het zo vreselijk voor haar. En dit gaat echt niet goed komen; waar mijn man de hele tijd overduidelijk twijfelde (het ene zei en het andere deed) is zwager heel duidelijk. Het hoeft voor hem niet meer. Pijnlijk. Kinderen zijn nog redelijk jong, jonger dan mijn kinderen toen, en hebben het er heel moeilijk mee.

Miss, heb je al concrete plannen voor wanneer je man weer terug komt? Is dat al binnenkort? Ik snap dat je opziet tegen weer intiem zijn. Maar hé, jij bepaalt het tempo he?! Dat hoeft dus niet meteen op dag 1. Rustig opbouwen, en alleen als JIJ er behoefte aan hebt. En ik zou hem dan ZEKER eerst een Soa-test laten doen. Je hebt geen enkele reden om hem te vertrouwen. En wat is dat nou voor rare gedachtenkronkel? Doe ik het niet, dan gaat hij op een ander? Nou, ten eerste betwijfel ik dat heel erg, want uit je berichten krijg ik echt het idee dat je man zijn best doet en hoopt dat jij hem terug wil. Ten tweede: als hij dat echt zou doen (of zeggen), dan lijkt me duidelijk dat het einde oefening is, toch? Nog niet druk over maken, dat zie je tegen die tijd allemaal wel.

Ik wil best in een apart draadje mijn verhaal weer kort doen, maar dat zakt dan toch ook weer weg als het niet 'levend' wordt gehouden?

Waarheid

Ik herken het wel dat ik ook de waarheid wi weten en bij mij is er ook een angst dat ik niet alles weet. Komt denk ik ook puinhoop omdat het verhaal zo lang anders is verteld. Hier idem en er kwam steeds iets bij. Dat heeft mijn vertrouwen in hem nog een keer kapot gemaakt. Maar waarschijnlijk was de hele waarheid voor hem te moeilijk om ineens te vertellen. Maar dit loslaten ik vind het heel lastig. Dat mijn man een dubbelleven had al die tijd en ik dacht dat het tussen ons echt en open was. Je gaat nooit zeker weten of hij de waarheid heeft gesproken. En ergens maakt het ook niet het meeste uit, maar de onzekerheid over de waarheid voelt heel naar.

Een soa ben ik soms bang voor. Mijn man heeft bv meerdere keren onveilige seks gehad met een prostituee in het buitenland. Hier kan ik mij nog steeds woedend over maken. Dat hij mij daarin niet in bescherming heeft genomen. Stel dat ze hiv had gehad, dat had gekund. Hoe vernietigend was dit geweest naar mij en onze kinderen.
Miss wil je nog wel intiem met hem zijn? Want je geeft ook de indruk dat het beter gaat nu jullie uit elkaar zijn. Als je intiem bent ga je je weer aan hem hechten en moet je ook weer onthechten. Dan maak je het jezelf extra moeilijk. Ik snap je verlangen naar warmte en intimiteit ook heel goed. Maar soms moet je voor jezelf streng zijn en doorpakken omdat je weet dat het beter is.

Om verder te kunnen en de relatie een kans te geven moet ik dingen loslaten. En dat is nog vaak vreselijk moeilijk. Vandaag ook weer een slechte dag, hopelijk gaat het zonnetje mij vandaag redden. Want eigenlijk is het zonde om mijn dag te verpesten door het verleden en de angst voor de toekomst.

Nijntje

Dat is ook wat mij toen aan het twijfelen bracht, een week voor we het zouden afsluiten: steeds een iets ander verhaal. Als je de waarheid vertelt, verandert dat niet. Maar eigenlijk denk ik dat ik het van me af moet zetten dat er toch nog een keer geweest is. Het kan niet. Voorheen (voor biecht 2) wou hij het er nauwelijks over hebben. na de tweede was hij erg opgelucht en heeft hij zo vaak gezegd dat hij zo blij was dat het bij die enen keer was gebleven. Het zal heus zo zijn.
Dat onbeschermd vrijen! Een prostitué is helemáál riskant! Maar ook ik was daar verontwaardigd over, hoor! 'Het leek me niet een vrouw die rondsliep', verklaarde hij. Ja, dat weet je als je haar net een paar uur kent, zeg. Stommerd. Ik heb toen bloedingen gehad later en moest naar de gynaecoloog. Later dacht ik wel es; ik had moeten jokken dat ik een SOA had dan was ie er wel mee gekomen. Ehm, misschien heb ik dat al gezegd.
Op internet vond ik destijds, vóór biecht 2, die adviezen voor iemand die vreemd was gegaan: beter alles ineens vertellen dan later nog eens. Dat maakt het vertrouwen opnieuw kapot en erger dan daarvoor. En zo ging dat bij ons ook. Ik heb dat zo vaak gezegd: als je meteen eerlijk was geweest, was ook ik er nu wel klaar mee. en dat het dat liegen is geweest wat mijn vertrouwen meer schade toe heeft gebracht dan het overspel zelf.

Oja, dat extra draadje...

Dat was bedoeld om uitsluitend even van iedereen het verhaal in het kort te vertellen. Wie je bent, wat er gebeurd is, in grote lijnen. Voor nieuwkomers. Niet om een nieuwe discussie te starten, want we zitten hier nog lang niet aan de duizend posts. Af en toe moet er even een symbolisch berichtje op om het omhoog te trekken, maar we kunnen hier gewoon verder praten.

De waarheid

Hier is wat is de waarheid en wat zijn leugens momenteel ook een thema.
Op zich gaat het met mij best goed momenteel. We zijn wel gestopt met de relatietherapie omdat vooral ik het idee heb dat we daar nu niet verder komen. De cirkelredenering dat man niet bij zijn gevoel kan komen (mijn perceptie en ook die van de therapeut) en man die dat niet als een probleem ziet. En ik wel want daarmee versterkt bij mij het idee dat man niet eerlijk is/was. Heeft hij alles verteld. Hij blijft zeggen van wel. Ik blijf wantrouwen houden.
Voor nu is dit wat het is. De situatie met dochter is momenteel zodanig dat daar veel energie naar uitgaat. Ook naar de andere twee kinderen want die zien ook dat het niet goed met hun zus gaat.
Man en ik nemen wel bewust tijd voor elkaar maar ik voel me dan niet altijd gehoord. Of erkend als ik het moeilijk heb. Ook dit is een terugkerend thema.
Ik werk hard aan mezelf en aan mijn gezin. Blijven we samen op den duur? Ik weet het niet. Het vertrouwen groeit soms wel en soms is het wantrouwen en verdriet zo groot. Ik weet dan niet of ik wil samenblijven omdat ik echt niet steeds op die manier geconfronteerd wil worden. En ik ben zelf ook zo veranderd door de situatie. En zie mijn man ook anders. Door de relatietherapie heb ik wel veel geleerd en dat was anders niet gebeurd.

Iemand vroeg over EMDR. Ik heb dat gedaan ivm de gebeurtenissen rondom de ontdekking van het vreemdgaan. Mij heeft dat veel goeds gebracht. Bij bepaalde triggers kreeg ik zowat paniekaanvallen. En dat is nu echt weg.

Ik lees af en toe nog mee. En leef met jullie mee.

Verbruid

Hoedan, wat kunnen leugens veel aanrichten, nietwaar? Ik lees het bij jou ook, de twijfel of je nu alles gehoord hebt. Ik denk eigenlijk dat er altijd veel overblijft wat we niet weten. Dat ze zichzelf indekken door de lelijke kantjes van hun gedrag weg te laten.
Liepen wij gisteren weer een loopje, met de kroeg erachteraan en hadden we aanvankelijk een redelijk gesprek, even later verbruide hij alles weer door op te merken dat hij vond hij net het wel netjes had gedaan. Waarmee bedoeld dat hij in twee weken tijd had uitgezocht wat het was wat er aan scheelde in onze relatie. Gefeliciteerd hoor, ik kan er veel van zeggen, maar vreemdgaan is allesbehalve netjes. Ja, het had erger gekund. Maar netjes?
En dan als klap op de vuurpijl nog even: 'Was een leuke vakantie (de zomer voor zijn overspel) maar de seks viel een beetje tegen.'
Nou, als ik nog twijfelde over wie het initiatief nam om met haar mee naar huis te gaan, heeft dit het laatste restje wel opgelost. Ik las al dat hij haar vertelde over leven als broer en zus, apart slapen, relatie nooit echt goed geweest, maar dan heeft hij hier ook over geklaagd (en gelogen) en weet ik wel zeker dat hij het voorstel deed. Tel erbij op dat toen ik me afvroeg wat zij zou antwoorden als ik het haar vroeg en hij zei 'dat zou haar woord tegen het mijne zijn'.
Hij noemt dat laatdunkend een wiskundige puzzel. Maar het is gewoon ene kwestie van alle dingen optellen.
Dinsdag aanstaande bij het gesprek ga ik het opbrengen, deze stomme opmerkingen. Dat hij daarmee heel wat opnieuw kapot maakt.
Bah, ik ben er helemaal klaar mee. Tactloze oetlul.

dus puinhoop

Ik neem aan dat je bedoelt in een therapie gesprek? Praat je verder niet meer met hem dan? Kun je dat niet samen?