Verder na ontrouw deel 5

het gaat goed

Het gaat goed met me hoor. Wat dingetjes op een rijtje gezet. Het contact met mijn ex-vrouw (lelijk woord) verloopt momenteel erg goed, wat superfijn is, en tegelijkertijd de 'waarom' vraag wel af en toe doet boven borrellen. Nu we elkaar niet dagelijks meer bezighouden komt er rust om eens goed te kijken, voor mij was dat eigenlijk de tussenstap die ze niet heeft willen zetten: een tijdje apart van elkaar wonen.
We doen regelmatig dingen samen als gezin met de kinderen, communiceren goed en komend weekend gaan we voor het eerst sinds de scheiding samen op stap, als het aloude probleem 'oppas' geregeld kan worden, dat dan weer wel.

Verwachtingen over een vervolg wil ik niet hardop uitspreken, we zien het wel. Het is fijn dat de vrijheid in het hoofd terug komt. Ex tempert verwachtingen, wil me niet weer teleurstellen enz. maar ik zeg haar dat de enige die denkt dat er verwachtingen zijn zijzelf is, steeds maar aan het invullen voor mij. Dat idee loslaten en gaan,.. en dan zien we wel, anders wordt het per definitie een self-fulfilling prophecy.

Contact met de andere dame heb ik op een lager pitje gezet, het slokte me op en het juiste gevoel was er nu niet.
Of dat met loslaten te maken van het oude had, of simpelweg gevoel, of dat het allemaal te snel was, het maakt me niet uit. Feit is dat ik mezelf nu voorop plaats en niet weer in de valkuil wil springen het altijd maar anderen naar hun zin te maken. Heb ik geen zin in iets, zeg ik nu gewoon nee. Eigen tijd is belangrijk, zeker nu ik er de andere helft van de tijd alleen voor sta met 3 kinderen en die niet wil laten opslokken door me op 1 persoon te storten. Aanvulling, geen invulling.

Dus ja, het gaat goed, het kan nog verwarrend zijn, maar vooral door voor mezelf te kiezen, zijn de scherpe randjes er echt wel vanaf.

Liefdier

Even een knuffel voor jou. Wat is het moeilijk he, je hoofd en je hart op één lijn krijgen... Er komt een dag dat je blij bent dat je van hem af bent, maar zover ben je nog lang niet. Dat is een langdurig proces, en gaat met hobbels en bobbels. De ene dag denk je dat je zover bent, de volgende grijpt het je weer naar je strot. Daar moet je doorheen, heb geduld met jezelf.

Onze situatie is heel anders. Maar ik herken wel je opmerking over de zucht naar liefde. Ik wilde zo graag onvoorwaardelijke liefde voelen, maar vanuit mijn jeugd wist ik heel goed dat er wél voorwaarden aan liefde zaten. Hele duidelijke. Dus daar gedroeg ik me ook in mijn huwelijk naar. En de lat legde ik voor mezelf heel hoog. Met als gevolg dat ik nooit aan mijn eigen ideaal kon voldoen, en ook zeker niet aan zijn ideaal. Daar werd ik dan boos, verdrietig, zuur en cynisch van. Door onze crisis ben ik dat gaan zien, en ben ik eraan gaan werken. Een coach heeft mij daar voor een groot deel vanaf geholpen. Het is nog niet weg, ik denk ook niet dat dat ooit echt gebeurt. Maar ik herken het nu, en ik kan het bijsturen. Dat is voor man al heel belangrijk. Hij weet hoe ik worstel, hoe hard ik werk en hij ziet dat en benoemt dat ook. Dat is zo fijn! Ik gun jou op een dag een man die jou ook ziet en begrijpt. Dan is die gelijkwaardige relatie ineens een heel stuk makkelijker te bereiken. Maar dan moet je inderdaad wel met jezelf aan de slag. En vooral leren veel liefde aan jezelf te geven. Al vervangt dat niet de liefde van een partner/ouder. Maar dat heeft allemaal geen haast, eerst de scheiding maar eens regelen. En weet je, mij heeft dat goed regelen van die scheiding (die er bij ons uiteindelijk toch niet kwam, maar wel bijna rond was) juist die zelfliefde ook opgeleverd. Ik was vreselijk trots op hoe ik me door die moeilijke periode heen heb geworsteld. Hoe sterk ik ondanks alles was. Wat anderen van je denken en vinden is helemaal niet belangrijk. Alleen jij en je kinderen...

Dat hij niet reageert op je vragen, laat het los. Niet over opwinden. Komt bij de mediator wel. Een scheiding moet je niet overhaasten. Ook niet eindeloos traineren natuurlijk, maar je kunt hem niet dwingen. Dat ging voor de scheiding al niet, nu al helemaal niet meer. Mensen (ook hij, ook jij) zijn niet op hun best in dit soort woelige tijden. Het is de kunst zo neutraal mogelijk te blijven reageren en kijken. Niet invullen, niet reageren vanuit oude pijn. Erg moeilijk, maar wel noodzakelijk voor het vlot en soepel afhandelen van de scheiding en het starten van een goed na-huwelijk. Daarom is het ook belangrijk dat jij je niet aanpast aan zijn niveau (ook niet reageren) maar gewoon doet wat jij vindt dat goed is.

Hou vol, je doet het goed en het komt ook goed. Uiteindelijk. Tijd heelt heel veel. Niet alles, en niet alle littekens verdwijnen, maar ook met littekens valt goed te leven. Echt.

Pennestreek

Mooie post pennestreek. Ik heb vandaag weer een best oké dag. Gewerkt en bij een vriendin geweest. Aantal zaken via app met ex kunnen regelen en toch slaat hij dan om in het onredelijke. Hoorde vandaag ook eea. over de nieuwe vlam. Dat ze niet vooraan stond bij het uitdelen van het iq en dan weet ik even niet of ik mij beledigd moet voelen of opgelucht. Momenteel overheerst vooral de verbazing en opluchting. En de oppervlakkigheid van dit hele gebeuren. Het ontrafelen van alle patronen binnen onze relatie is wel in volle gang bij mij. Iemand zei vandaag dat ik op een dag haar als een cadeautje zal zien. Zij heeft mij verlost van deze man die mij heel veel narigheid heeft geflikt. Ik heb hier nog lang niet alles verteld...Vandaag krijgt mijn dag een 6+ en dat is het hoogste cijfer sinds weken. Heb ook weinig paniek en onrust gevoeld vandaag. Heel eventjes maar.

JJ, wat mooi dat jullie dingen als 'gezin' blijven doen. Zou ik ook wel wensen voor de toekomst maar denk dat dat met mijn ex niet mogelijk is. Denk dat hij dat niet kan. Klaar is klaar. Zou het zelf ook pas kunnen als ik veel verder ben hoor. Ik hoop voor jou dat je niet teveel verwachtingen gaat krijgen door het goede contact. Zo zonde, dat onzekere gevoel. Dat remt toch je groei af. Ik zeg niet dat je er zo naar kijkt hoor, maar kan mij voorstellen als dit wel zo is. Zou ik zelf wel snel hebben. Ik probeer het contact nu te verminderen. Ik moet eerst los zijn voor ik überhaupt weer iets kan opbouwen als een goed nahuwelijk, als dat er al in zit.

tja

Loslaten is ook wel lastig hoor. Mijn ex heeft een date gehad, er zijn wat jongens verschenen op haar social media, maar ze geeft aan niemand te hebben en er ook geen behoefte eraan te hebben, maar het is mixed. Je gedachten onder controle houden als ze dan een hele avond online is blijft een soort van ingewikkeld, maar dat probeer ik van me af te zetten. Als zoiets gebeurt hou ik het toch niet tegen en als een bang jongetje om haar aandacht smeken.. die fase ben ik wel voorbij.. Sterker nog, het werkt toch alleen maar averechts en het verpest mijn eigen avond. Heb ik helemaal geen zin in joh en ik ga dan lekker wat anders doen

Geen verwachtingen, geen teleurstellingen.
We zien wel, maar het ligt aan haar of ze zich ervoor durft open te stellen en ze ons verleden van de weegschaal kan duwen en wil uitzoeken of er voedingsbodem is. En dat geldt net zo hard voor mij.

Daarom is de tijd voor mezelf nu wel prettig.

Mooie inzichten lief dier

Mooie inzichten lief dier. Het straalt kracht uit. Jij gaat het aan en natuurlijk horen daar ook confronterende en moeilijke momenten bij. Dissociatie door feesten zal je uiteindelijk niet zoveel brengen geloof ik.

Afspreken

Dankjewel Nijntje, klopt dat ik het aan ga. Dat is de enige manier om hier goed uit te komen denk ik. Gaat de afspraak in Utrecht nog door?

Beide benen op de grond

Liefdier, denk je nu dat hij zou willen dat je hem smeekt terug te komen? Hij voelt eerder de hete adem van financiële kosten zoals KA, PA, huur etc. in zijn nek.

Je bent nog wel stevig bezig met hen. Dat zij niet vooraan stond, kan ook het gevolg zijn van een twijfel van haar over de toekomst van een relatie met hem. Misschien weet ze niet of ze wel met hem verder wilt. Dat staat dan geheel los van jou. Je gevoel beledigd of opgelucht zijn dan gebakken lucht; wat jij denkt of voelt, maakt hem of haar niets uit.
Jij hebt een hele andere taak; jouw toekomst en die van je kinderen. Dat is het enige dat je zou ‘moeten’ bezig houden.

En of je goed in de markt ligt of niet, ook dat lijkt mij iets wat je even kan loslaten. Als je een vriendelijk persoon bent, merken de mensen dat vanzelf.

Flanagan

Ik ken hem en ja, ik denk dat zijn ego gekrenkt is dat ik hem voor het eerst niet smeek terug te komen. Dat wij dit beide door gaan zetten is duidelijk, maar dan kan zijn ego nog wel gekrenkt zijn. Ik kan niet in detail treden wegens herkenbaarheid, maar aan de manier waarop hij reageert is dat zo duidelijk. Het is iemand die aantrekt en afstoot en waarom doet iemand dat? Omdat ie de controle over je wil houden. Wat ik denk of doe maakt hem wel degelijk uit, dat blijkt wel uit zijn acties. Hij kan het niet hebben dat ik verder ga, realiseert zich nu pas wat de gevolgen zijn. Ja ik ben nog veel te veel met hem bezig. Ik probeer los te komen uit een heel ongezonde relatie, maar ben wel degelijk een beetje los aan het komen. De paniek en onrust zakt wat, en door de afstand plus zijn acties, zie ik beter wat voor man hij is. Mijn enige taak is idd goed voor mijzelf en mijn kind zorgen. Als ik los was, zou ik alles wat hij doet langs mij heen laten gaan. Zo ver is het natuurlijk nog niet. En wat bedoel je met hoe ik in de markt lig? Daar ben ik totaal niet mee bezig. Ik ben nog helemaal niet met de toekomst bezig, doodeng. Eerst nog maar even dag voor dag.

Liefdier,

Na drie keer drie pagina’s te hebben gelezen, snap ik niet dat ik de opmerking schreef dat je goed in de markt lag. Mijn excuus. Het lijkt mij ook niet fijn om te lezen dat een ander dit van je denkt.

Toch lijk je mij moeite te hebben met het alleen zijn. Je hoopt tezijndertijd iemand te leren kennen die het de moeite waard is want je schrijft iemand te zijn die veel liefde heeft te geven. Daarnaast ben je in je gedachte nog veel bezig met wat je ex doet of denkt..
Zou die verwachting ‘ eens weer een relatie’ omdat dat fijn is maar ook omdat je dan ook niet alleen bent, ervoor zorgen dat je ergens nog met één been in het verleden staat? Ben je bezorgd voor het alleen zijn als alles met de scheiding afgerond is?
Een partner om samen iets mee te ondernemen is fijn, maar gelukkig voelen is iets dat je zelf in de hand hebt.

Hormonale schommelingen (ot)

Ik heb sinds jaren de theorie dat pms in direct verband staat met hoe jij jezelf als vrouw heb behandeld en laten behandelen de maand ervoor. Dus of je pijn, verdriet, kwaadheid, je behoeftes en grenzen hebt weggestopt. Zo ja, dan komt het er in die tijd uit. Natuurlijk is het op geen enkele manier houdbaar in een wetenschappelijke omgeving en vroeger vertelde ik dit maar aan niemand omdat men veelal direct het witte wagentje wilde gaan bellen. Maar de laatste jaren heb ik veel internationale contacten met vrouwen die dit heel interessant vinden, erop gaan letten en het later bevestigen dat het bij hen ook zo lijkt te werken. Dus ja, misschien hebben we wel meer in de hand dan we in eerste instantie denken. Just my two cents...

Interessante theorie Mari

Ik heb er ook echt even over nagedacht, maar het gaat in mijn geval toch niet op denk ik. Juist de laatste jaren ben ik veel beter geworden in verwoorden wat ik wil, en in aangeven wat ik niet wil. Met man kan ik daar heel goed over praten. Hij is veel begripvoller, behulpzamer en veel meer betrokken dan voorheen. Dat zou dus volgens jouw theorie moeten betekenen dat ik minder last van pms zou moeten hebben nu. Maar dat is dus niet zo, het wordt erger. Ik schrik soms echt van mezelf. Overigens kun je bij mij die 'p' zo goed als weglaten, het valt samen met de menstruatie. Ik denk dat het bij mij overgangsverschijnselen zijn. Heb ook fysieke klachten als spierpijn zonder wat gedaan te hebben, vermoeid zijn na goed geslapen te hebben, hoofdpijn. Die kunnen er allemaal bij horen. Dus ik overweeg een bezoek aan een overgangsconsulente.
Maar wel een interessante theorie!

En nog even over dat je gelukkig voelen zelf in de hand hebben. Ik denk dat daar precies het onbegrip in schuilt van mensen die niet depressief zijn voor mensen die dat wel zijn. Ik had het daar met man over. Hij vroeg me of mijn glas momenteel half vol of half leeg is. Voor mij voelt het nu halfvol, zei ik. Waarop hij reageerde dat je zelf kunt bepalen hoe je naar dat glas kijkt. Dat is ook zo, dat weet ik, dat snap ik, en ik kan het ook regelmatig wel bijsturen. Maar het is dat constant bijsturen, bewust, dat zo vreselijk vermoeiend is. Ik heb wel eens het idee dat ik 3,5 week per maand dat andere perspectief (glas als halfvol zien) wel voor elkaar krijg, maar dat ik daar meestal onbewust dus wel echt mijn best voor moet doen. En dat ik die paar dagen per maand dat ik ongesteld ben dat niet meer op kan brengen. Op de een of andere manier voelt dat negatieve gevoel echter dan het positieve.
Nou ja, echt heel erg OT voor dit draadje .

Tja

ik moet eerlijk zeggen dat ik het wel een beetje met je vriend eens ben. Hij was dronken, is er zelf van geschrokken, begrijpt niet wat hem bezielde, heeft excuses aangeboden, is open over zijn problemen en werkt daar hard aan. Ik zie ook niet zo goed wat hij verder nog kan doen. De bal ligt nu naar mijn idee bij jou. Jij zult wat moeten doen met dat beeld en de gevoelens die het oproept. Misschien is het goed je te realiseren dat de dames en heren in dit draadje te dealen hebben met meermalig vreemdgaan, echt all the way, dat het niet stopte bij een zoen. Dat het verschillende keren gebeurde. Dat er echte relaties waren naast het huwelijk. En kinderen in die huwelijken.

Daarmee wil ik niet zeggen dat je niet geschokt mag zijn of dat je er gewoon maar overheen moet stappen, maar meer dat je reactie misschien een beetje buiten proportie is. Jullie hebben het er uitgebreid over gehad en hij is er zelf ook van geschrokken. Dat lijkt me de beste garantie die je kunt krijgen dat het nooit meer zal gebeuren. Hoewel er geen garanties zijn in het leven. Maar door je opstelling nu blaas je zelf de relatie op naar mijn idee.

Als je zelf een keer een fout zou maken, zou je dan zelf een tweede kans willen hebben? Of vind je het dan terecht dat iemand jou daar voor altijd op afrekent? Ik denk dat je nog een tweede kans zou willen. Als je deze man echt leuk vindt om wie hij is, dan denk ik dat je hem een tweede kans moet geven. Een echte kans. En dat betekent naar mijn idee die avond achter je laten. Zie het als een wijze les, waardoor je waakzaam zal blijven. Dat lijkt me alleen maar gezond, als je een relatie hebt met een verslaafde.

Pennestreek

Dat er grotere drama's zijn dan mijn eigen miserie - dat besef ik. Ik heb veel respect voor de mensen hier en hun ervaringen.

Maar ik voel alles nog zo vers. En ik moet nu al "over" zijn want dat is nu tijd volgens hem. En er valt niks meer te zeggen, gewoon een stommiteit zei hij.
Ik ben hoog sensitief dus ik denk dat dit de reden is waarom het mij zo diep geraakt heeft.

Ik denk ook dat ik respect voor hem heb verloren. Is dit tijdelijk? Weet niet meer of ik hem leuk vind.

Over

Nee, het hoeft niet al 'over' te zijn. Je mag er best nog mee zitten af en toe. Maar het moet wel minder worden. Het zou je helpen als je het minder belangrijk kunt gaan vinden. Hij was dronken, hij is niet verliefd op die vrouw, het heeft niets met jou of zijn gevoel voor jou te maken.
Waar ik me wel zorgen over zou maken is dat hij zijn zelfbeheersing verloor en zoveel dronk dat hij alle grenzen uit het oog verloor. Hij had net zo goed een ernstig ongeluk kunnen veroorzaken. Dat vind ik wel echt reden om je respect kwijt te zijn.
Hij moet zich wel realiseren dat vertrouwen te voet komt en te paard gaat (weet je wat die uitdrukking betekent? Dat je vertrouwen in iemand heel snel kwijt is en dat het heel lang duurt om dat weer terug te krijgen). En dat hij echt nog wel een paar jaar zal moeten werken om te bewijzen dat hij te vertrouwen is. Dat is geen kwestie van weken of maanden. Is hij daartoe bereid?

Dus, als jij het zoenen wat los kan laten en hij is bereid om jou te bewijzen dat hij wel te vertrouwen is dan is het tijdelijk. Maar daar moet je dus wel allebei voor werken, en geduld hebben.

Bij mijn man en mij is het ook nog steeds hard werken. Ik doe mijn best om hem te vertrouwen, hij doet zijn best om mij te bewijzen dat hij echt veranderd is. Dat is de enige manier.

Polanegirl,

Ben je nu boos om de zoen of om de constatering dat je hem niet durft te vertrouwen?
Ik vermoed dat je man denkt dat je hem de zoen niet vergeeft terwijl hij hieraan werkt, maar is dat ook hetgeen wat jou werkelijk bezig houdt?

Kan je hem vertellen dat het voorval maakt dat je moeite hebt met hem te vertrouwen, in het algemeen. Dus niet zo zeer bang zijn voor een herhaling, maar wel moeite hebben met gelieg. En dat dit tijd kost.

Nou...

Als je je tong in familie steekt moet je wel strontlazarus zijn.

Voor beide situaties geen excuus en haar reactie op het geheel buiten proportie kenmerken vind ik apart.
Je voelt als wie je bent en dat is goed, over de tijd veranderen reacties en gevoelens weer.
Nouja en dan geloof ik ook nog eens geen woord wat uit een dronkaard komt. Laat hij eerst maar eens met de billen bloot bij zijn eigen partner. Naakte eerlijkheid, waarbij jij zelf moet bepalen of je details wilt horen.

Flanagan

Mijn doel is (En volgens mij heb ik dat ook geschreven) dat ik eerst aan mijzelf wil werken. Wat heeft gemaakt dat ik dit allemaal heb geaccepteerd. Als ik weer helemaal heel ben, met wel een dik litteken maar zonder slot om mijn hart, hoop ik wel dat de liefde nog op mijn pad komt ja. Dat mag toch ook best? Ik vlucht niet in een rebound en ben mijzelf heel goed bewust van wat ik nu aan moet gaan met mijzelf. Ja, wat er nog komen gaat als alles straks klaar is vind ik heel spannend en ja ik sta nog met 1 been in het verleden. Ik denk dat het gek zou zijn als dat niet zo was, in dit stadium.

...

Dat beeld, hem met haar, wordt niet minder met de tijd. Omdat dit niet genoeg besproken was volgens mij. Hij vindt van wel.
Dus ja, ik ben steeds boos om die avond, om die zoen (maar wat voor zoen, heb dit gezien). En dit doet steeds zo pijn.

Trouwens, wat Pennestreek schreef - hij heeft al eerder onder de invloed van alcohol een ongeluk veroorzaakt. (On)bewust? met een auto tegen een bom gebotst, een maand lang in ziekenhuis. Hij voelde zich toen zo ongelukkig, al jaren, tot nu toe eigenlijk. Kan ik zo iemand vertrouwen? Als hij nuchter is misschien wel? maar wat als hij weer controle verliest over zijn probleem? Want problematiek is groot, alcoholisme met achtergrond als kindermisbruik.

Maar hij heeft geen geduld meer en wilt/kan niet meer verder. Hij kan niet meer om met mijn stemmingswisselingen zei hij. Wel snel gegaan, wij zijn pas acht weken verder. Maar goed, misschien de beste oplossing. Weet nu nog niet wat ik moet over denken.

Toen ik relatie met hem ben begonnen wist ik niks over zijn problemen. Dat voelt ook als een soort van bedroog. Hier ben ik ook boos om.

Probleem

Denk je dat hij die zoen ook had gedaan zonder alcohol?
Want als hij zijn alcohol probleem goed aanpakt zal dat betekenen dat hij stopt met drinken en gaat hij waarschijnlijk nooit weer vreemd.
Het beeld van de zoen is natuurlijk heel pijnlijk. Maar was zijn intentie om jou te kwetsen?
Als je het tijd geeft raak je wel meer gewend aan de gedachte van de ontrouw is mijn ervaring. En mijn man is met meerdere vrouwen all the way gegaan.
Kun je de zoen ook iets meer in perspectief plaatsen? Zoals eerder ook omschreven. Heb je er de hele tijd paniek over of wisselt dat?
Ik wou dat mijn man alleen een x dronken had gezoend.. Maar daar koop jij niet zoveel voor natuurlijk

Polanegri

Bij mij gaan door jouw verhaal een aantal rode vlaggen omhoog. Ik wil daarom een tegengeluid laten horen ten opzichte van het idee 'het was maar een zoen waar maak je je nu zo druk om?'
Een aantal gegevenheden bij elkaar:
- je vriend heeft een alcoholprobleem
- je vriend heeft een misbruikverleden
- je vriend heeft al eerder een ongeluk veroorzaakt
- je vriend is sinds kort gestopt met alcohol
- je vriend zegt zich niets tot weinig te herinneren van het gebeurde met de tongzoen
- je vriend was jaren ongelukkig
- jij noemt jezelf hooggevoelig
- je bent hier helemaal van slag van
- je had graag eerder geweten van zijn problematiek
- je hebt last van stemmingswisselingen

Hiernaast plaats ik graag wat zaken uit de AA wereld (alcoholics anonymous) en de Coda wereld (co-dependents anonymous, dus vaak de partners van alcoholisten)
- alcoholgebruik is vaak een vorm van zelfmedicatie om de pijn van een veel grotere problematiek (bijvoorbeeld misbruik) aan te kunnen
- om terugval te voorkomen zal iemand lang en diep de aanleiding van de verslaving (dus de pijn van het misbruik) aan moeten gaan mbv therapie
- als iemand stopt met drinken is hij nog wel verslaafd
- als iemand stopt met drinken kan hij nog jaren verslaafde gedrag vertonen, de zg dry drunk periode: liegen, bedriegen egoïstisch gedrag, slecht geheugen of manipulatief gebruik van een selectief geheugen
- AA gezegde "Hoe kan je zien dat een verslaafde liegt? Antwoord: "zijn lippen bewegen"
- codependents (dus vaak de partner van verslaafde) zijn vaak hooggevoelige personen die de ander makkelijk vertrouwen en lastig gedrag vergoeilijken
- alcoholisten/dry drunks hebben vaak toxische relaties met hooggevoelige personen die hen willen redden of helpen. Laatsten komen in de relatie vaak in een 'double bind' terecht: ze zijn geschokt door iets traumatisch wat gebeurde in de relatie maar zien ook het mooie en goede van de ander, willen hem of haar vertrouwen vanuit alle goede bedoelingen maar ook omdat ze minder goed grenzen voor zichzelf kunnen stellen omdat ze dat van huis uit niet geleerd hebben of doordat er vroeger al over hun grenzen heen gegaan werd.

Je kan zelf deze gegevens naast elkaar leggen en kijken of er iets van toepassing op jullie situatie is. Ik zeg niet dat het naadloos op jullie van toepassing is. Maar ik ben wel gealarmeerd. En het zou zo maar eens kunnen zijn dat je door je hooggevoeligheid de diepte van de problematiek heel goed aan voelt en daarom zo ontzettend van slag bent door die ene zoen. Sterkte in ieder geval. Groet, Mari

loslaten

Dat is inderdaad zo Mari dat ik voel mij zo diep gekwetst door alle marginaliteit rondom die zoen.
Maar au, wat voor zoen was dat, zij waren elkaar bijna aan het opeten.
Nu mijn vriendin zei dat het niet mogelijk is om zoiets te doen, ook stomdronken, als je iemand ergens niet aantrekkelijk vindt. Hij zei dat helemaal niet en dat was een gevolg van destructief gedrag na overmatig alcohol gebruik. Veel psychologische uitleg heb ik gekregen van hem over wat is er gebeurd. Maar ergens mis ik iets.

En ja, blijkbaar kan ik mij niet over zetten omdat ik besef dat de andere problemen zijn er nog.
Maar goed, het is over, hij boos op mij en is "veel beter af". Mss mij kans en moet ik hem loslaten nu.

re Polanegri

Ja dat is heel verdrietig voor je. Als buitenstaander die ook met een (ex)verslaafde is geweest met veel achtergrond moeilijkheden, zeg ik: hm misschien is niet eens de slechtste uitkomst voor je. En aan de andere kant kan ik me ook nog eens voorstellen dat het hoog spel van hem is waarbij hij uittest of hij je op deze manier zonder 'gezeur' terug kan krijgen. Daar kan je achter komen door gewoon niets meer van je te laten horen en te kijken of hij dan actie naar je onderneemt. Maar ik zou er niet op hopen want als dát zo is, kan je ervan uitgaan dat er nogal manipulatieve tendensen in zijn persoonlijkheid zitten. Sterkte

Liefdier,

Met één been in het verleden is een vorm van zelfkwelling; het remt je vooruitgang.

Natuurlijk is een geliefde op je pad fijn. Mijn punt was eerst heel veel van je zelf gaan houden.

Mari

Mari, ik sluit binnenkort een training Zelfcompassie af. Ik wilde eigenlijk jou goede raad vragen inv met jou ervaring en deskundigheid wat voor training ik nog zou kunnen gaan doen? om mij nog verder te ontwikkelen, dit is een tweede deel van mindfulness. Het gaat over alles tot betrekking op het brein, onze systemen en zelf liefde. Heel veel meditatie.
Ik ben enorm krachtig gegroeit tijdens dit proces, beter in mijn vel en een fijnere kijk op mezelf.
Maar ik zoek eigenlijk iets om ook mijn intuïtie nog meer te ontwikkelen en alles over het brein vind ik erg boeiend.
Heb jij nog tips voor mij?

Liefdier, Veel sterkte. Het is een hele kluif. Maar wat flanagan zegt klopt echt.
Ik hield helemaal niet van mezelf, welke domme gans had niet door dat ze haar halve leven bedrogen werd? Dat soort gedachtes had ik.
Nu kan Ik daar ander half jaar later veel beter mee omgaan. Hou ik echt van mezelf. Zorg ik beter voor mezelf en heb ik daar alles aan gedaan om nu zo in het leven te staan. Want zoals nijn vaak zegt jezelf neem je overal mee naar toe. En kunnen we op ons zelf te vertrouwen. Dat vind ik ooit nog wel lastig. Hoewel Ik nu zoveel geleerd heb.

Polanegri, wat verdrietig. Is het nu over tussen jullie?
Eigenlijk ontwikkel je hieruit weer heel veel kennis en kracht. Dat zul je nu nog niet zien. Maar poeh ik vind het zwaar met een verslaafde te leven, met veel gedachtes en gevoelens die ik eerst nooit had. Dat ontken ik niet. Sorry dat ik het zo zeg, maar ben blij. Je kunt nu je leven heel anders inrichten. Want tot nu toe hebben de wijze woorden helaas uit haar ervaring echt geklopt.
Mijn man loopt nog steeds vaak vast in uiten van emoties. Een heel zwaar en moeilijk proces.

"ik wil je niet meer zien of horen"

Ja, het is uit en op zijn initiatief. Hij stuurde mij een emotioneel bericht waarin stond dat hij niet meer normaal vindt dat ik een dag verder met hem wil en dag daarna twijfel ik en begin weer vragen te stellen over die nacht. Dat ik mijn pijn en verdriet ventileer. Ja, dat is een verwerkingsproces en is duidelijk dat hij kan/wilt het niet aan.
Maar goed, ikzelf heb ik dat niet gedurfd. Voelde mij te zwak voor radicale beslissingen. Door die alle gebeurtenis ben ik mentaal gecrasht. Maar ik ging verder omdat zijn liefde beloftes, omdat hij zijn best ging doen, omdat hij zelf bleek geschrokken zijn wat hij kan verliezen.
"Jouw tshirt ligt in vuilbak, ik wil je niet meer zien of horen. Ben veel beter af zo." Vraag mij af wat precies wilt het zeggen. Want klinkt een beetje labiel, die extreme emoties.