Verder na ontrouw deel 5

Sex

En dat wilde ik eerst niet schrijven, krijgt hij waarschijnlijk ook buitenshuis. Sorry, maar vreemdgangers zijn nu eenmaal goed in liegen en vertellen nooit de hele waarheid. Dat laatste weet jij en dat weet ik en helaas velen hier met ons. Dus nee, het hoeft geen lijmmiddel te zijn. Bovendien doet de gedachte dat hij het doet met een ander, en zelfs het idee dat hij dat liever wil dan met jou, zoveel pijn dat je echt niet kunt genieten. Doe je het dan voor hem? Kom nou! Ik lees niet dat visjes sex heeft maar wel dat ze het zou willen........

Test voor hem als, ook voor haar

Test; Als sex nog genieten is, is er nog een sprankje liefde.
Als sex hem of haar tegen staat, is dit een aanwijzing dat het huwelijk stuk is.

Dat is niet hetzelfde als een lijmpoging.

Je weet natuurlijk

nooit met wie hij allemaal nog meer scharrelt. Wellicht heeft hij op zijn werk allang weer iemand ontmoet of bezoekt hij graag prostituees. Een man die vreemdgaat en daar zo ok mee is, zal daar ook in andere situaties ok mee zijn.

Het is nu aan ts te besluiten of ze hiermee akkoord gaat. Misschien wil zij ook wel eens met een andere man iets proberen? Dat zou je eens kunnen voorstellen, ts, als je daar voor openstaat, maar als je een monogame relatie wilt, dan moet je duidelijk niet bij deze man zijn.

Overbodig Lanza

@Lanza, Of hij doet dat niet en zit flink met zichzelf in de knoop.
Met de opmerking ‘wellicht....prostitués ‘... ga je er wel stevig op los.
Niet fijn voor Visjes, denk je ook niet?

In de knoop

Hij zit inderdaad flink in de knoop met zichzelf dat geeft hij ook toe en praten we veel over. Sowieso kunnen we de laatste tijd fijn met elkaar praten. En we hebben het vaak ook gewoon gezellig en leuk hier. Als dat niet zo was dan was ik natuurlijk ook al lang vertrokken.
Hij heeft nu geen sex met anderen maar wel voordat we vertrokken met haar.

Visjes

Ik wil je een hart onder de riem steken. Heel erg veel sterkte.
"Fijn" dat je mee schrijft. Het is een vreselijk verdrietig proces.

Laat je vooral niet omver blazen door de mensendiezeggengeeftochop. Als er voor jou nog maar een millimetertje hoop is zou ik er ook voor gaan.
Vreemdgaan doen mannen toch wel als ze het willen, de vraag is wil hij daar mee stoppen ? Om jou geen pijn meer te doen en haar echt te verbannen...

Miss (chien) moet je beter lezen

Er zijn hier geen mensen (mv) maar slechts 1 persoon: Lanza. Ik waarschuw alleen maar dat visjes zichzelf niet moet verliezen. Ze moet trouw blijven aan zichzelf en als haar man haar de trouw en liefde geeft die ze verdient dan vind ik dat alleen maar geweldig voor haar.

Niet alleen hier

maar veel mensen om ons heen zeggen dat ik op moet stappen. Maar ik ben degene die in deze situatie zit en ben hier met hem samen. Makkelijk gezegd als je er niet in zit. Ik probeer realistisch te blijven maar zo lang ik nog een kans zie geef ik niet zomaar op.

Quote:

Vreemdgaan doen mannen toch wel als ze het willen, de vraag is wil hij daar mee stoppen ?

Iedereen, man of vrouw, gaat vreemd als die persoon dat wil. Dat is nogal een dooddoener. Het beste is om het uit te maken als je echt zo graag seks wil met een ander met alle gevolgen die dit kan hebben voor je huidige relatie. Zo geef je de ander ook een eerlijke kans op een gelukkige toekomst.

Je hoeft er als partner niet mee akkoord te gaan dat iemand dat wil en het dan ook doet. Jij hebt zelf ook iets te willen namelijk en kunt zelf ook actie ondernemen ipv als een schaapje te gaan zitten wachten wat je man uiteindelijk allemaal wel en niet wil.

Quote

Bij het zien van dat vetgedrukte woord quote, weet ik al dat die post van één bepaald iemand is.

@Lanza, Waarom kom je eigenlijk met die quote aanzetten? Het komt zo bedroevend en verbitterd over. Eigen ervaring soms?

Quote:

dat was niet dan maar zelf de knoop doorhakken of zo. Nee, het was zijn beslissing om te gaan of te blijven. Hij moest kiezen. En dat is heel moeilijk. Jouw man heeft nog geen keuze voor jou gemaakt, maar gelukkig ook nog geen keuze tegen jou.

Ik zeg alleen dat het wel een optie is om zelf te kiezen voor ts. Je hoeft niet alles van die ander te laten afhangen. Je bent zelf ook nog een persoon met een wil en een klein beetje eigenwaarde. Dat hoop ik tenminste.

Wat mij betreft was zijn keuze allang duidelijk geweest, zijn keuze blijkt luid en duidelijk uit zijn daden. Beter kun je het de eerste keer van hem aannemen, dat dat je er de volgende keer weer intuint.

over seks en vrees dat ontrouw tussen in blijft staan

Seks is zeker een bindmiddel. Het is fijn en je krijgt er geen ruzie over. Vraag is of een bindmiddel verstandig is in een situatie waarin je eigenlijk knoppen moet doorhakken. Ik zeg niet dat jullie dat (knopen doorhakken, opstappen) moeten doen Visjes maar ik weet wel dat mijn relatie langer heeft geduurd dan goed was juist onder andere door het goede bindmiddel.

En ten tweede, je man is bang dat zijn ontrouw (verraad hoe je het ook noemt) tussen jullie in blijft staan. Ik lees hier de geruststelling dat dat echt niet zo hoeft te zijn. Maar tegelijk heb ik hier zo vaak berichten gelezen waaruit blijkt dat het bij tijd en wijle nog steeds een issue is. Vertrouwen dat nooit meer helemaal terugkomt etc. Het is dus wel verstandig om voor je zelf te bedenken hoe je hier mee om zal kunnen gaan. Heeft het je zelfvetrouwen, je zelfbeeld aangetast. Zou je bang zijn voor herhaling etc. Als je van mening bent dat het niet tussen jullie in zal blijven staan, dan moet je je ook bedenken dat het gewoon kwestie van vergeten en vergeven zal moeten zijn.

Doelde op mensen in je omgeving, mensen in het algemeen. Die heel hard roepen Ren zo hard als je kunt.

Maar precies wat visjes zegt zo werkt het bij sommige mensen niet. En Ik ben er daar ook "zo 1 van " daarom begrijp ik ook des te meer dat ze niet meteen gaat.

Ondanks al het diepe bedrog, verraad, verdriet, de boosheid vind ik dat je nog best samen kunt zijn.
Dat betekent niet visje dat je als een mak schaap gaat zitten wachten op je man, en tegen de tijd dat hij er een keer uit is wat hij wil, kun je wel aan jezelf denken en werken.
Gaan voelen waarom je blijft. Gaan voelen hoeveel je jezelf waard vind en daar mee aan de slag gaat.
Wat Ik zelf heb gemerkt is dat ik in een " gemakkelijk " systeem zat, een jaar geleden.
Ik vond heel erg veel goed, man was " vrij" en ik zat om 22.00 uur op hem te wachten met een slapend kind in bed.
Dat zijn situaties die voorbij zijn.

Ik bedoel er mee te zeggen visje: werk aan je onafhankelijkheid. En dat kan gerust samen als jullie dat beide willen. Ondanks dat is er nog erg veel liefde bij man en mij.

En ook hier zijn we nog lang niet klaar met werken, maar ik sla wel met de vuist op tafel tegenwoordig en ga niet meer als een bedust vogeltje van boven af een tak zitten kijken naar de grond met wat gebeurd er toch allemaal met mijn leven.

Alkes

Natuurlijk blijft dat bedrog altijd een issue. Maar dat is het dopje dat hij niet op de tandpasta doet ook. Het hoeft alleen niet alles bepalend te zijn. En het hoeft zeker niet tussen echtelieden in te staan. Daarvoor is wel nodig dat degene die bedroog zich wel echt bewust is van wat hij/zij heeft aangericht en daar oprecht spijt van heeft en dat hij/zij altijd bereid blijft om het erover te hebben, en de ander blijft troosten. En natuurlijk moet hij/zij niet opnieuw reden tot wantrouwen geven.

Pennestreek

Ik snap wat je bedoelt, maar de vraag is dan aan de man van visjes of hij dat ook zo ziet, vooral het "dat hij/zij altijd bereid blijft om het erover te hebben, en de ander blijft troosten". Ik kan me voorstellen dat de ander er een keer klaar mee is.
Ik zou het ook storend vinden als iemand iedere keer weer begint over het dopje dat niet op de tandpasta zit.

Dubbel

Hij zegt dat hij er spijt van heeft dat hij mij en de kinderen dit heeft aangedaan. Daar is hij ook al wel verdrietig om geweest. Maar hij zegt wel dat hij geen spijt heeft van wat hij met haar heeft (gehad)... En dat doet natuurlijk heel erg pijn.

Ik herken wat je zegt miss, als gezin liep het eigenlijk allemaal prima. Maar ik heb de laatste jaren ook veel 's avonds alleen gezeten.
En ik ga inderdaad niet als een mak lammetje zitten wachten. Ik heb al aangegeven dat als we verder gaan ik een goede balans wil tussen dingen met gezin, met z'n tweeën en voor jezelf doen.

Aan de ene kant zie ik hem z'n best doen voor de punten die ik vorige week heb genoemd. Bijvoorbeeld meer lichamelijk contact vanuit zijn kant. Maar aan de andere kant is het contact nog niet verbroken... Ik vind het ook heel moeilijk hoe ik dit kan bespreken want hij schiet meteen in de verdediging en irritatie ook als de therapeut er over begint. We hebben straks weer gesprek....

We gaan volgende week een weekje weg en daarbij had ik als voorstel geen mobieltjes daar was hij het op zich wel mee eens behalve dan dat hij het nieuws wilde lezen. Maar in principe dus komende week geen contact.

Pennenstreek

Je schrijft over twee jaar in de wachtkamer. Maar ik neem aan dat je man toen geen contact met andere vrouwen had of wel?

Ik snap echt dat het niet in een keer een knopje omzetten is. Maar ik heb wel vanaf het begin aangegeven dat wat mij betreft de eerste stap het contact verbreken is...
En dat blijft echt een struikelblok. Voor de rest kunnen we eigenlijk heel fijn praten nu.

Hij vindt wel dat de therapeut veel op hem gericht is. Maar dat vind ik op dit moment ook wel logisch omdat op meerdere punten de bal bij hem ligt.

Hij klinkt

verliefd. Bijzonder dat hij zo geïrriteerd raakt. Het lijkt wel alsof hij denkt dat hij jou alles kan maken. Waarom kom je niet meer voor jezelf op? Is die ongelijkwaardigheid er altijd geweest in jullie relatie?

Wie zegt dat

Ik niet meer voor mijzelf op kom?

Dat doe ik juist wel! En ik ben ook degene die heeft gezegd dat het te vroeg is om te zeggen dat we gaan scheiden. Achteraf heeft hij mij ook gelijk gegeven dat de therapeut daar veel te veel op in ging en dat was ook niet zijn bedoeling.

En ja hij is verliefd, dat heeft hij zelf ook al verteld. Maar verliefdheid houdt ook op...

Visjes

Nee, in die tijd was er volgens hem (en dat geloof ik) geen ander. Wel aan het einde van die periode, toen besloot hij ook dat hij wilde scheiden. Dus jullie situatie is in die zin wel heel anders. Zo'n verliefdheid benevelt zijn denkvermogen echt totaal. Ik weet niet wat dat is, dat volwassenen die in een gewoon goede relatie, met kinderen!, zitten toch zo alles verterend verliefd kunnen worden. Ik was als puber ook heftig verliefd, maar je hoopt toch dat als je volwassen bent en een gezin hebt, je gezonde verstand nog énige beperkende invloed heeft. Maar dat is niet zo. En daarom is het ook zo moeilijk, zo niet onmogelijk, om ze bij te sturen. Jij kunt niet afdwingen dat ze geen contact hebben, hoe graag je dat ook zou willen. Ik hoop dat de therapeut wel tot hem door kan dringen, maar te hard duwen kan er ook voor zorgen dat hij met zijn hakken in het zand gaat. Het is heel moeizaam balanceren.

Fijn dat jullie goed kunnen praten nu. Hopelijk doet hem dat beseffen dat hij echt heel veel weg zou gooien als hij met haar verder zou willen. En dat verder gaan met haar ook heel veel nare consequenties heeft, bijvoorbeeld dat hij zijn kinderen nog maar weinig zal zien. Is hij nu een leuke betrokken vader? Dan is dat misschien het knopje waar je op kunt drukken. Daarom raadde ik je aan een echtscheidingsconvenant in te vullen. Met daarin hoe jij de verdeling zou zien. Misschien schrikt hij daarvan. En reken vast uit wat hij aan alimentatie (zowel voor de kinderen als voor jou) zou moeten betalen. En wat hij dan nog overhoudt om zelf van te leven. Jullie zullen dan beiden een eigen huis moeten hebben als jullie weer in Nederland zijn. Hoe gaan jullie dat bekostigen? Maak het zo concreet mogelijk.

En voor er mensen over beginnen: ik weet best dat geld geen reden moet zijn om bij elkaar te blijven, als de relatie echt slecht is. Maar het kan wel helpen om zijn roze bril stuk te slaan. Mensen die verliefd zijn, denken niet rationeel, bagatelliseren veel, schuiven dingen voor zich uit, kortom, staan niet in de realiteit. Aan jou om hem daar aan zijn haren in terug te sleuren. Een realiteit met een fijn gezin en een stabiel leven met een leuke vrouw en voldoende geld aan de ene kant, en een leven met een andere leuke vrouw maar zonder kinderen en met geldzorgen aan de andere kant.

Goed idee om de telefoons thuis te laten volgende week. Er is ook TV en een krant om het nieuws te volgen, dus daarvoor heeft hij hem echt niet nodig. Fijn dat hij daar in mee wil gaan, dat geeft aan dat hij jullie wel echt een serieuze kans wil geven. Een raad nog: kleine stapjes. Hem losweken van die ander moet je niet willen overhaasten, zoals ik zei is de kans dan groot dat hij gaat steigeren en juist de andere kant op rent. Wat niet wil zeggen dat je alles over je kant moet laten gaan, maar vertel dan wat het met jou doet als je weet dat hij contact met haar heeft. Blijf daarover praten. Ook met de therapeut erbij.

Succes, en sterkte! Ik vind dat je het goed doet, kalm en standvastig en pragmatisch.

Redenen om in een ongelukkige relatie te blijven

Ik kan me niet voorstellen dat de redenen die jij noemt de doorslag kunnen geven bij iemand die echt niet meer bij jou wil zijn maar liever bij die ander (althans dat zou je toch denken anders is de liefde voor die ander niet zo groot, of groter dan de liefde voor jou. Tuurlijk klopt het allemaal wat je schrijft (maar gebruik het niet als pressure-middelen) ik zou niet willen blijven in een ongelukkige relatie als ik wist dat meneer alleen maar blijft vanwege die redenen. En je kunt er dan bijna op rekenen als de kinderen de deur uit zijn, dat ie dan alsnog weg gaat. Wil je daar dan altijd bang voor zijn? Als ie kiest dan moet dat volmondig zijn en ook nadat jullie saampjes overblijven, althans zo zie ik het.

Als de kinderen de deur uit zijn..

Dat zie je dan wel weer.
Vaak is dat nog jaren vooruit kijken.
Best mogelijk dat het zelf welletjes vind, maar de fase kan ook zijn als de zeven vette koeien en de zeven magere koeien.
Menig huwelijk kent zeven goede jaren afgewisseld door zeven magere jaren. Het is maar hoe mager die jaren binnen komen.

Als iedereen een glazen bol had, dan wisten we het wel.
Maar dat maakt het leven zo onvoorspelbaar en geef je een ander eerder nog wat ruimte om zelf niet al te drastisch banden te verbreken.
Je krijgt er wel een dikke huid van en tegelijk een geheugen als een olifant om niet weer je kop te stoten aan dezelfde steen.

Als de kinderen idd de deur uit zijn ??

Goh, Ik leef per dag. Soms per twee.
Ik kijk niet zover vooruit. Handel meer in hoe ik nu op dit moment denk het goed te doen voor mezelf en kind.

Tja en misschien gaat mijn man wel (weer) vreemd, dan is morgen totaal anders. Maar Ik handel nu zoals ik denk dat ik het goed doe.

Je weet echt niet wat de tijd je gaat brengen, ook niet als je ermee stopt.
Is stoppen zoveel beter? Is blijven zoveel beter?

Je weet het pas veel later..

Ik merk wel dat hoe ouder ik nu word ( ze noemen het de midlifecrisis, misschien wel flink eerder omdat dit is gebeurd) ik veel bewuster leef en doe wat ik graag doe. Maar ook vooral er mee bezig ben met waar sta ik nu eigenlijk ? Wat wil ik nog doen? Zowel binnen het huwelijk maar ook met vriendschappen. Mijn kostbare tijd in mezelf te stoppen en fam/vrienden die mij steunen.
Zo kun je er ook naar gaan kijken.

Misschien geneuzel voor sommige. Maar mij helpt het echt. De weegschaal per situatie en per dag af te wegen om te gaan ervaren wat er gebeurd.

Alles kan zo anders zijn morgen, of tegen die tijd dat de kinderen de deur uit zijn....

Pennenstreek

Helemaal eens, dat is dan het leven waar HIJ voor kiest. Dat mag hem zeker voor geschoteld worden visje.

Andere vergelijking maar precies dat dus waar mijn partner dan voor kiest toch vreemd te gaan( vlucht gedrag) en niet met mij te praten. Dan is het klaar. Meteen. Dat is dan zijn keus geweest. Maar is er wel 1 kans geweest het te proberen, voor mezelf en als gezin. En dat is wat ik belangrijk vind.

Het is geen gebruik maken van vind ik, het is de waarheid. Hem in laten zien van dat is waar hij voor kiest. En als hij uiteindelijk daar voor kiest heb je je volledig ingezet en kun je je er ook bij " neer leggen "...visje

@ Lisbeth hoe gaat het met je? Jullie?

Niet afdwingen?

Je kunt niet afdwingen dat ze geen contact hebben. Volgens mij is het voorwaarde om de relatie een kans van slagen te geven. Man moet dit dan wel zelf inzien. En zelf zijn huwelijk willen redden. Voor mij werkte het zo als man dat niet wilde en dus contact wilde houden, hij direct een keuze had gemaakt.